ئاتۇم بومبىسىنى توشۇش

كۆكدالا

	ئاغزاكى بايان  :يېڭى جۇڭگۇنىڭ تۇنجىئاتوم بومبىسىنىڭ مەخپى يۆتكەش    1964-يىلى 10-ئاينىڭ16-كۈنى،جۇڭگۇنىڭ تۇنجى ئاتوم بومبىسى شىنىجاڭنىڭ لوپنۇردا مۇھاپپىقىيەتلىكپارتىلىدى.خەۋەر تارقىلىشى بىلەن، دۇنيانى زىل-زىلىگە سېلىپ، پۈتۈن مەملىكەتشاتلىققا چۆمدى. مەزكۇر ماقالىنىڭ ئاپتۇرى بولسا تەجىربىلىك پويىز شوپۇرىبولۇپ،جۇڭگۇنىڭ تۇنجى ئاتوم بومبىسىنى مەخپىي يۆتكەش ۋەزىپىسىگە قاتناشقان. مەخپىي يولغا چىقىش    مەن (ئەسكەرتىش : مەزكۇر ماقالىنى بايانقىلىۋاتقان مېي شىرۇڭنى كۆرسىتىدۇ.) خاڭجۇ شەھىرىنىڭ ئەتراپىدىكى بىر نامراتدېھقان ئائېلىسىدە تۇغۇلدۇم. ئازادلىقتىن بۇرۇن ئاتا-ئانام ئىلگىرى-كېيىن بولۇپئالەمدىن ئۆتتى. ئازادلىقتىن كېيىن كەنىت تەرىپىدىن ھەربىي سەپكە ئەۋەتىلىپتۆمۈريول ئەسكىرى بولدۇم. نامرات ئائىلىدە تۇغۇلغانلىقىم ، ئېنقىلابىي ئاممىغائەگىشىپ، جاپاغا چىداپ ئۈگەنگەنلىگېمدىن، ناھايىتى تېزلا تەجىربىلىك پويىز شوپۇرىبولۇپ قالدىم.    1964-يىلى ئەتىياز، مەن 31ياشقا كىردىم،بىر كۈنىتۇيۇقسىز تەشكىل تەرىپىدىن مەخپىي ھالدا چىڭخەي ئۆلكىسىنىڭ شىنىڭ شەھىرىگەئاپرىلدىم، ئاندىن كىيىن ماشىنىدا ھەربىي تۆمۈريول لىنىيىسىنى بويلاپ،200كېلومېتىر سىرتتىكى قۇملۇققا ئاپاردى. ھەربىي تەرەپ ۋەكىلى بىزگە بۇ يەرنىڭچىڭخەي ئالتۇن-كۈمۈش ساھىلى بازىسى ئىكەنلىكىنى دەپ بەردى. بىزنىڭ تاپشۇرۋالغانۋەزىپىمىز بولسا، پويىزنى ئالتۇن-كۈمۈش ساھىلىدىن شىنجاڭغا ھەيدەش ئېدى. ئەينىۋاقىتتا، ھەربىي تەرەپ ۋەكىلى بىزگە قايتا-قايتا ھېچقانداق ئادەم بىلەنئالاقىلاشماسلىقىمىزنى،ئائىلىمىزگىمۇ خەت يازماسلىقىمىزنى تەكىتلىدى،كەيپىياتجىددى ھەم سىرلىق تۈس ئالغان ئېدى.    مەن پويىز ھەيدىگىلى ئۇزۇن يىل بولغان بولسىمۇ، ئەمما ئەزەلدىن بۇ قېتىمقىپويىزنى  ھەيدىگەنچىلىكجىددىيلىشىپ باقمىغان ئېدىم. پويىز كۈندۈزى توختاپ،پاراۋۇز ئىسكىلاتىدا تەكشۈرلۈپ،كەچ بولغاندا يەنە يولغا چىقاتتى. ئوخشاش رەڭلىك يىپىق ۋاگۇن بىكەتتەتوختىغاندا،ئازادلىق ئارمىيە جەڭچىلىرى ۋە پۇخراچە كېيىنگەن قوغداش خادىملىرىقاتمۇ قات مۇھاسىرە چەمبىرىگى ھاسىل قىلىپ،پويىزغا سۇمۇ ئېقىپ كىرەلمەسقىلىۋىتەتى.  پويىزقوزغالغان ۋاقىتتا، تۆمۈريول كۆۋرۈكلىرى، يول بويلىرىدا دائىم ئازادلىق ئارمىيەياكى خەلق ئەسكەرلىرىنىڭ چارلاۋاتقانلىقىنى كۆرگىلى بولاتتى. پاراۋۇز بېشىدا بىرنەپەر ئازادلىق ئارمىيە ئوفېسسىرى بىلەن تولۇق قۇراللانغان ئېككى نەپەر ئەسكەرئولتۇراتتى. پويىز بېشىدىن مەخسۇس ھەربىيلەر ئۈچۈن ئىشلىتىلدىغان تېلفۇن سىمىپۇيىز ۋاگونىغا تۇتاشتۇرۇلغان بولۇپ ، ھەر ۋاقىت پويىز قوماندانلىق بولۇمىگەئەھۋاللارنى دوكىلات قىلىپ تۇراتتى. يۇقارقى ئەھۋاللاردىن پەرەز قىلىشقا بولىدۇكى،بۇ قېتىملىق پويىزنىڭ موھىملىقى ناھايىتى ئېنىق ئېدى.       بىز ھەيدىگەن پويىزئاۋۋال-ئالتۇن كۈمۈش ساھىلىدىن شىنىڭغا، ئاندىن بۇرۇلۇپ لەنجۇ-چىڭخەي تۆمۈريولىئارقىلىق خۇاڭخې دەرياسىدىن ئۆتۈپ لەنجۇغا، ئاندىن يەنە لەنجۇ –شىنجاڭ تۆمۈريولىئارقىلىق خېشى كارىدۇرىغا كىرىپ، ئۇدۇل غەرىپكە قاراپ ماڭدى. پۇتكۇل سەپەردە يۈرۈكۈم جىددى سوقۇپ تۇراتتى.پاراۋۇز ھەيدەش ماڭا نىسبەتەن تەس ئىش ئەمەس، تەس بولغىنى ھەم پويىز سۇرىتىگە چەكقويىلاتى، ھەم بەلگىلەنگەن  ۋاقىتتا نىشانغا يېتىپ بېرىشقا كاپالەتلىك قىلىش ئېدى. 2000كېلومېتىرغايېقىن يولدا كىممۇ ئەينى چاغدىكى سۈرئەت ئۆلچىگۈچ بولمىغان ئەھۋال ئاستىدا،پويىزنىڭ سۈرئېتىنى سائېتىگە 50كېلومېتىرلىق سۈرئەت بىلەن كونتۇرۇل قىلىشقاكاپالەتلىك قىلالىسۇن؟ كىممۇ ئىگىز-پەس ،ئەگرى-توقاي غەربىي شىمال ئىگىزلىكىيولىدايول يۇرگەندە،ئېگىزگە چىقىپ توۋەنگە چۇشكەندە ھەرقانداق سوقۇلۇشنىڭبولماسلىقىغا كاپالەتلىك قىلالىسۇن؟ بۇنىڭ ئۈچۈن، مەن كۆپ يىللاردىن بۇيانقىپاراۋۇز ھەيدەش تەجرىبەمگە تايىنىپ.ئۆز سېزىمىم ۋە كۆز مۆلچەرىمگە تايىنىپسۈرئەتنى ئېنچىكە كۈزتۈپ، ھەر ۋاقىت كۆڭلۈمدە ھېساپلاپ تۇردۇم.    بىر كۈنى كەچ ،مەن ئىككى نەپەر پاراۋۇزرېمۇنتچىسى بىلەن ئىسكىلاتتا پاراۋۇزنى تەكشۈرۋاتقان چاغدا، بىر قانچە ھەربىيئاستا قەدەم بىلەن پاراۋۇزنىڭ يېنىغا كەلدى. ئالدىدىكى بىرسى بولسا بەستىلىككەلگەن، چىرايىدىن تەبەسسۇم يېغىپ تۇردىغان پىشقەدەم ھەربىي ئېدى. ئۇ كۈلۈمسىەپتۇرۇپ مېنىڭ ئادىمغا كېلىپ ماڭا:«شوپۇر ئۇستام، جاپا چەكتىڭىز!»دەپ ماڭا قولىنىئۇزاتتى. مېنىڭ ئېككى قولۇم پۈتۈنلەي ماي بولۇپ كەتكەچكە ،ئوڭايسىزلىنىپ قولۇمنىئۇزېتىشقا خىجىل بولۇپ، قولۇم ماي ئېدى دېدىم.  :«ماي بار؟ ماي بولوش ھەقىقى ئەمگەكچى خەلقنىڭبەلگىسى ئەمەسمۇ؟» دېدى. ئۇ قولۇمنى كۈچلۈك قوللىرى بىلەن چىڭ سىقىپ تۇرۇپ: «شوپۇر يولداش، بۇ قېتىمقى ھەرىكەت ئادەتتىكىگە ئوخشىمايدۇ. سىلەرنىڭ پاراۋۇزىڭلاربولسا ئاۋانگارت.............سىلەرگە شۇنى دېسەم ، بىزگە رەئىس ماۋزىدۇڭ ،  پارتىيە مەركىزى كومېتىتى بىۋاستە قوماندانلىققىلىدۇ. بىز غەيرەت قىلىپ، مۆرىنى-مۆرىگە تىرەپ، مەيدىمىزنى كوتۇرۇپ،جوڭگونىدۇنياغا قايتىدىن  تونىتىشىمىز كېرەك.»دېدى، پىشقەدەم ھەربىي مېڭىش ۋاقتىدا يەنە :«بۇقېتىملىق ھەرىكەت ئالاھىدە ھەركەت،كەلگۇسىدە چوقۇم تارىخ سەھىپىسىگە يىزىلىدۇ. بىزتەلەيلىك ئىكەنمىز ، بىز چوقۇم قەتتىلىك بىلەن بۇ شەرەپلىك ۋەزىپىنى غەلبىلىكئورۇندىشىمىز كېرەك.»دېدى.    ئىككىنچى كۈنى. بىررەھبەر ماڭا :«يولداش مېي شىرۇڭ، تۈنۈگۈن مارشال نىي روڭجىن  سىز بىلەن قول ئېلىشتى، سىز ھەقىقەتەنمۇ تەلەيلىكئىكەنسىز -جۇمۇ!،دېدى. مەن ھاڭۋېقىپ خېلى چاغقىچە ئېسىمگە كېلەلمېدىم. ئەسلىدەھېلىقى پېشقەدەم ھەربىي  بۇرۇن مىڭلىغان-تۇمەنلىگەن ئەسكىرى قوشۇنغا قوماندانلىق قىلغان نىي گېنىرالئىكەن ئەمەسمۇ.                                          قارا بوراننى يېرىپ چىققان يورۇقلۇق    ئالدىنقى ئون نەچچە كۈندە ، پويىزنىڭ مېڭىشى ئوڭۇشلۇق بولدى،بىراق پويىزقارا بوران سېيى دەپ ئاتىلىدىغان جايغا كەلگەندە ،ئالدىمىزدا نىمە بولدىكىنتۇيۇقسىز قارا بوران ،يەنى ھازىر بىز ئاتايدىغان قۇم بوران چىقتى! ئۇشتۇمتۇتلائادەمنى قېقۇلدۇردىغان قۇم-توپىلار شاۋقۇن- سۈرەن سېلىپ ھۇجۇم قىلىپ كەلىپپاراۋۇزغا تېگىپ پاڭ-پاڭ قىلغان ئاۋازلارنى پەيدا قىلاتتى.    قارا بوران سېيى شىنجاڭنىڭ قۇمۇل ۋىلايىتىنىڭ غەربىگە توغرا كېلىدىغانبولۇپ،دۆلىتىمىزدىكى نامى چىققان يۈز چاقىرىملىق شامال رايۇنى. مەن ئەلۋەتتە ئۇنىڭخەتەرلىكلىكىنى بىلەتتىم، شۇڭا دەرھال جىددىيلەشكەن نېرۋېلىرىمنى بىر يەرگەيىغىپ،پۇتۇن دېققىتىم بىلەن پويىزنى ھەيدەپ ،قۇمبورانلار ئىچىدە ئالغا ئېلگىرلىدىم.    شامال بارغانسېرى كۈچىيىپ ۋاگۇن سىرتى ئۇچىۋاتقان قۇم شېغىل دۇنياسىغائايلاندى، باشتىن- ئاخىر پاراۋۇز ئىچىىنى قوغداۋاتقان ھەربىي ئوفېتسىرمۇجىددىيلەشكەن ئېدى. ئۇ تېلفۇننى قولىدا تۇتۇپ پويىز قوماندانلىق شىتابىي بىلەنئالاقىلىشىپ ئۇلاردىن پويىزنى قارا بوران سىيى ۋوگىزالىدا بىر ئازتوختۇتۇپ،تاسادىبى ۋەقەنىڭ ئالدىنى ئېلىشقا بولىدىغان بولمايدىغانلىقىنى سورىدى.قوماندانلىق شىتابىي تېلفۇندا جىددىي كۆرسەتمە بېرىپ پويىزنى توختىتىشقابولمايدىغانلىقىنى، بەلگىلەنگەن ۋاقىتتا كېيىنكى بېكەتكە بېرىشىمىزنى ،بارلىققېيىنچىلىقلارنى يېڭىپ خاتالىق سادىر قىلماسلىقىمىزنى ئۇختۇردى.       ھەربىي بۇيرۇق مۇقەددەسئەلۋەتتە. قارا بوران جاھاننى قاپلىغان بولۇپ، ئالدىمىزدىكى يول قاراڭغۇلۇقتىنباشقا نەرسە ئەمەس ئېدى، پاراۋۇز چوڭ چىرىغنى ياندۇرۇپ ئون نەچچە مېتىر ئارلىقنىئاران كۆرۈپ مېڭېۋاتاتتۇق. مەن كۆزۈمنى يۇغان ئېچىشقا تىرىشتىم، ئەمما يەنىلابەدىنىمنى  سوغۇق تەربېسىپ كەتتى ، بۇنچە يېقىن ئارلىقتا ناۋادا بىرەر ئەھۋال يۈز بېرىپ قالسا قانداقلاۋاستە قوللىنايلى ھامان ئۈلگۈرگىلى بولمايدۇ-دە!ئالدىمىزدا مەيلى ئادەم ياكى باشقانەرسە بولىشىدىن قەتئېينەزەر مەن توختىماي يۇقۇرى ئاۋازدا  : « ئالدىمىزدىكىلەر دىققەت قىلىڭلار!»دەپ توۋلاپماڭدىم، باشتىن-ئاياغ تورمۇزنى چىڭ تۇتۇپ،ھەرۋاقىت تورمۇزلاشقا تەييار ھالەتتەتۇردۇم.    «يورۇقلۇق...، قاراڭ!»ئازادلىق ئارمىيە ھەربىي ئوفېتسىرى يۇقۇرى ئاۋازدا ۋارقىرىۋەتتى، مەن ئۇ كۆرسەتكەنتەرەپكە قارىدىم، دەرۋەقە ئالدىمىزدا غۇۋا بىر يورۇقلۇق پەيدا بولۇپ، پويىزنىڭيېقىنلىشىغا  ئەگىشىپبارغانسىرى يورۇشقا باشلىدى. بىر يورۇقلۇق، يەنە بىر يورۇقلۇق . ھەر بىر توپيورۇقلۇق  پويىزغائالدىدىكى يولنىڭ توسالغۇسىز ئىكەنلىگىنىڭ سېگىنالى ئېدى .    ئەسلىدە، تۆمۈريولبويىدىكى سىتولبۇ يېنىدا ھەر ئون بەش مېتىر ئارلىقتا بىر ئادەم قولىدا يولراۋانلاشتۇرۇش سېگىنال چىرىقىنى كۆتۈرۈپ بىزگە يول باشلاپ بەرگەن ئېكەن. بوراننىڭئۇچۇرۇپ كېتىشىدىن ساقلىنىش ئۈچۈن ئۇلار ئۆزلىرىنى سىتولبۇغا باغلىۋالغان بولۇپ،ناھايىتى تەسلىكتە سىگىنال چىرىغىنى ياندۇرۋاتاتتى. ھەر بىر يول بۆلىكىدە ئۇچ-توتئادەمنىڭ قولنى قولغا تۇتۇپ تۆمۈريول بويىدا چارلاش ئېلىپ بېرىۋاتقانلىنقىنىكۆرگىلى بولاتتى، ئۇلار يېقىلىپ چۈشسە يەنە ئورنىدىن تۇرۇپ توختىماي ئىستولبۇيېنىدىكى ئادەملەرگە لېنىيىنىڭ ئەھۋاللىرىنى دوكىلات قىلىپ تۇراتتى.    يۈز نەچچەكېلومېتىرلىق  قارا بوران سېيىدا، تۆمۈريول ئېشچىلىرى مۇشۇ خىل ئالاھىدەئۇسۇلنى قوللىنىپ ، پويىزنىڭ بىخەتەر يۈرىشىگە كاپالەتلىك قىلدى.بىر خىل ئىللىقئېقىم پاراۋۇز رولىدىن پۈتۈن بەدىنىمنى ئېقىپ كىرگەندەك بولدى. مەنمۇ ئاخىرىئازراق ئارام تېپىپ قالدىم،بۇرۇلۇپ قارىسام، ئازادلىق ئارمىيە ئوفېسسىرى ۋە ئېككىنەپەر جەڭچى ئەسكەر پاراۋۇزدا تەنتەنىلىك قىياپەتتە  ، كۆزياشلىرى مەڭزىنى بويلاپ ئېقىپ چۈشكەنھالەتتە چاس بېرىپ سىرتتىكىلەرگە ھۆرمەت ئېھتىرام بىلدۈرۈپ تۇرۇپتۇ. پاراۋۇزنى توختىتىشتا قىلدەك خاتالىقمۇ سادىربولماسلىقى كېرەك    نەچچە كۈنلۈك سەپەرنى تاماملىغاندىن كېيىن پويىز ئاخىرى ئاخىرقى بىكەتبولغان لوپنۇرنىڭ 200كېلومېتىرلىق مەخپىي ھەربىي لىنىيىسىدىكى بىر بىكەتكەكەلدى.قوماندانلىق شىتابىي تېلگېرامما ئاگاھلاندۇرشى بېرىپ ئالدىمىزدىكى بېكەتنىڭپويىزنى توختىتىشنىڭ بارلىق تەييارلىقىنى قىلىپ قويغانلىقىنى، پويىز بىكەتكەكىرگەندە چوقۇم بىرلا قېتىمدا ئوڭۇشلۇق توختۇتۇشنى ، ئامال بار سىلكىنىشنىئازايتىشنى تەلەپ قىلدى. قوماندانلىق شىتابىنىڭ ئالاھىدە كۆرسەتمىسىدە: پويىزنىبىرلا قېتىمدا ئوڭۇشلۇق توختۇتۇش، پويىزنى تەكرار قوزغىماسلىق كۆرسىتىلگەنىدى.    بۇ چوقۇم قىسقا ۋاقىت ئىچىدە تورمۇز كۈچى ۋە تورمۇزلاش ئارلىقىنى توغراھېساپلاش، يەنە شامال كەلتۈرۈپ چىقىردىغان خاتالىق مەسىلىسىنىمۇ ئويلىشىش، قىلچىمۇبىپەرۋالىق قىلماسلىق كېرەكلىكىنى بىلدۈرەتتى. شۇ دەقىقىدە مەندە كۆپ ئويلاپئولتۇرۇشقا ۋاقىت يوق بولۇپ،بېسىم ھەقىقەتەن بەك كۈچلۈك ئېدى.    پويىز ئاستا-ئاستابىكەتكە يىقىنلاشتى، پاراۋۇزنىڭ چوڭ چىرىقىنىڭ يورۇقىدا مەن قاراڭغۇلۇق ئىچىدە بىرتوپ كىشىلەرنىڭ ۋوگزال سۇپىسىدا ساقلاپ تۇرغانلىقىنى كۆردۈم .پويىز ئويمانلىقتىنئۆتۈپ بىكەت رايۇنىغا كىردى. مەن كۆزلۈرۈمنى بىر نوقتىغا تىكىپ تورمۇزلاشقاباشلىدىم، بايام تېخى شاۋقۇن-سۈرەن سېلىۋاتقان پويىز بارا-بارا ئاستىلاشقاباشلىدى،مېنىڭ يۈرىكىممۇ ئاستا-ئاستا جىددىيلەشتى. پويىز غىچىر-غىچىر قىلغانئاۋازلارنى چىقىرىپ ۋوگزال سۇپىسىغا قاراپ سېيرىلدى،مەن تورمۇز تۇتقان قولۇمنىئازىراق-ئازىراقتىن كۈچىدىم،پاراۋۇزنىڭ چاقى سېيرىلىپ توختىتىش بەلگىسى يېنىغاكەلگەندە پۈتۈن كۈچۈم بىلەن تورمۇزلىدىم، چىر.... قىلغان ئاۋازغا ئەگىشىپ پويىزبەلگىلەنگەن ئورۇنغا بېرىپ توختىدى........    ئاتوم بومبىسىمۇھاپىقىيەتلىك پارتىتىلغان كۈنى، رەھبەرلەر ئاندىن بىزگە ئاشۇ قېتىملىق پويىزداتوشۇغان نەرسىنىڭ ئاتوم بومبىسى ئىكەنلىكىنى ئېيىتتى.مەن ئۇلاردىن نېمە ئۈچۈنبۇرۇنراق ئېيىتمىغانىلىقىنى سورىسام ، ئۇلارمۇ تېخى باياملا خەۋەر تاپقانلىقىنىدېدى.    ئېسىمدە قېلىشىچە ئاتوم بومبىسى مۇھاپپىقىيەتلىكپارتىلتىلىپ ئەتىسى پارتىكۇم سىكىرتارى ئېككى بوتۇلكا ئېسىل ھاراقنى كۆتۈرۈپ مېنىئىزدەپ كەلدى ۋە ناھايىتى خوشال ھالدا سىزنى تەبرىكلەيمەن،بۇەۇن قانغۇدەكئىچىشەيلى دىدى . مەن ئادەتتە ھاراق ئىچمەيتتىم،ئەمما ئۇ قېتىم بوتۇلكىنى قولۇمغائېلىپ بىراقلا كۆتۈرۈپ يېرىم بوتۇلكا ھاراقنى تىنماي ئىچىۋەتتىم. ئىككى بوتۇلكاھاراق ناھايىتى تېزلا ئۆزىنى كۆرسىتىشكە باشلىدى،ئىككىلىمىز مەست بولۇپ كەتتۇق.    پەقەت سىكىرتارنىڭ ياشقا تولغان ،قىزىرىپ كەتكەنكوزلىرىنى ماڭا قارىتىپ بۇقۇلداپ يىغلاپ تۇرۇپ:« مېي شىرۇڭ ، ئىچە، ئىچە! ئاتوم بومبىسى،بىز جۇڭگۇلۇقلارنىڭمۇ ئاتوم بومبىسى بار بولدى! بىزنىڭ بۇ قەددىمىزمۇستەھكەملەندى.دۆلەت كۈچەيسە ئاندىن خەلق پاراۋان بولىدۇ.»دەپ ۋارقىرايتى. يېڭى ھەپتىلىك ژورنال ئاغزاكى بايان قىسىمى. «فۇجىيەن پارتىيە تارىخى ژورنىلى»غا ئاساسەن مېي شىرۇڭ،شۇ تاڭلىنلار رەتلىگەن

babur99

	دېمىسىمۇ  ئالدىنقى ئەسرنىڭ 60-70-يىللىرى ،ئاتوم ۋە ۋودرۇت بومبلىرى مۇنتىزىم ئارمينىڭ دائىمىي قوراللرى نىسپەتەن قالاق بولغان جوڭگۇنىڭ مۇھىم كوزىرى بولغان . ھېلقى ئىككى بومبا بىر راكىتانىڭ ئاتسى دەپ نامئالغان ئالىمنىڭ ئىسمى  چىيەن شۆسىنمۇ نىمە؟

گۆزەل

	شۇ ۋاقىتتا شىنجاڭدا قانداق سىزىم بۇلغاندۇ؟ يەر تەۋرىگەندىمۇ؟

fathullah

	babur99 يوللىغان ۋاقتى  2014-2-16 07:05 PM دېمىسىمۇ  ئالدىنقى ئەسرنىڭ 60-70-يىللىرى ،ئاتوم ۋە ۋودرۇ ... ياق.دىڭ جىيا شەن غۇ دەيمەن؟شۇنداق ئوقۇغان يادىمدا بار.

obul21c

	پەقەت بىر قېتىم ئەمەسقۇ دەيمەن.

ablimitt

	fathullah يوللىغان ۋاقتى  2014-2-16 07:14 PM ياق.دىڭ جىيا شەن غۇ دەيمەن؟شۇنداق ئوقۇغان يادىمدا بار ... خاتالاشتىڭلارمىكىن ئۇ ئالىمنىڭ ئەسلى ئىسمى دىلمۇرات جاپپار، شۇنداققۇ دەيمەن...

UyGuR-CF

	ئېنىيشتىيىنمۇ ياساپ بولۇپ ناھايىتى پۇشايمان قىلغانىكەن بۇ ئاتوم بومبىسى دېگەن نەرسىنى، ھەي دېمىسىمۇ خەتەرلىكتە بۇ نەرسە، ناگاساكى ۋە خىروشىماغا تاشلانغاندا نەچچە يۈزمىڭ ياپون ئاممىسىنىڭ جېنىغا چىققانىكەن.....