ﺋﯩﺰﯨﻠﮕﻪﻥ ﻗﻪلىپ
(ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺰﻧﯩﯔ ﻗﻪﻟﯩﺐ ﺧﺎﺗﯩﺮﺳﯩﺪﯨﻦ)
ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺑﯘ ﺩﯗﻧﻴﺎﺩﺍ ﺑﯩﻠﯩﭗ -ﺑﯩﻠﻤﻪﻱ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻗﻮﻳﻐﺎﻥ ﺋﯩﺸﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﻮﻳﻠﯩﻐﯩﻨﺪﺍ، ﺗﻮﻟﯩﻤﯘ ﺋﻪﭘﺴﯘﺱ، ﺑﻪﻛﻤﯘ ﻛﯧﭽﭽﻜﻪﻥ ﺑﻮﻟﯩﺪﯨﻜﻪﻥ. ﺷﯘﯕﻼﺷﻘﻤﯘ ﺑﯩﺰ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻼﺭ <<ﺧﺎﻡ ﺳﯜﺕ ﺋﻪﻣﮕﻪﻥ ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ>>ﺩﯦﻴﯩﻠﯩﺪﯨﻜﻪﻧﻤﯩﺰ.
ﺋﺎﺷﯘ ﺋﯚﺗﯜﭖ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ ﻣﯧﻨﯘﺗﻼﺭﻧﻰ ﺋﻪﺳﻠﯩﮕﯩﻨﻤﺪﻩ، ﺷﯘ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻤﺪﯨﻦ ﺋﺎﭼﭽﯩﻖ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﺎﺗﻠﯩﻖ، ﻏﻪﻡ -ﻗﺎﻳﻐﯘ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺧﯘﺷﺎﻟﻠﯩﻖ ﮔﯩﺮﻩﻟﯩﺸﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ ﺑﯩﺮ ﺗﯘﻳﻐﯘﻧﻰ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﭙﺘﻤﻪﻥ. ﺑﯘ ﻗﯩﺴﻘﯩﻐﯩﻨﻪ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻤﺪﺍ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺗﯘﺭﻣﯘﺷﯘﻣﻐﺎ ﺑﯘﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﺗﻪﺳﯩﺮ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﺸﻨﻰ ﺋﻮﻳﻼﭘﻤﯘ ﺑﺎﻗﻤﺎﭘﺘﯩﻜﻪﻧﻤﻪﻥ. ﺷﯘ ﺗﺎﭘﺘﺎ ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﻢ ﺋﺎﺭﻗﯩﺪﺍ ﻗﺎﻟﺪﻯ، ﻛﯩﺮﭘﯩﻜﻠﯩﺮﯨﻢ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﻳﺎﻣﻐﯘﺭﺩﺍ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﻣﺎﻳﺴﯩﻼﺭﺩﻩﻙ ﮬﯧﭽﺒﯩﺮ ﻗﯘﺭﯗﻣﺎﻳﺪﯗ. ﺋﺎﺷﯘ ﻳﯧﺮﺍﻗﻘﺎ ﺗﯩﻜﻠﯩﮕﻪﻥ ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﻢ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮﯨﻜﻰ ﺩﺍﺋﯩﻤﻼ ﭘﺎﻛﯩﺰ، ﺭﻩﺗﻠﯩﻚ ﻛﯩﻴﻨﯩﭗ ﻳﯜﺭﯨﺪﯨﻐﺎﻥ ﭼﻮﯓ ﻛﯚﺯﻟﯜﻙ، ﺗﻪﻣﻜﯩﻦ، ﺟﯜﺭﺋﻪﺗﻠﯩﻚ ﮬﺎﻟﯩﺘﻨﻰ ﺋﯩﺰﺩﻩﺷﻜﻪ ﺋﯩﻨﺘﻠﯩﺪﯗ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﻳﯜﺭﯨﻜﯩﻤﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎﭼﭽﯩﻖ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﺯﺍﭖ ﺗﯜﭘﻪﻳﻠﯩﺪﯨﻦ ﻣﻪﮬﻜﻪﻡ ﻳﯘﻣﯘﻟﯩﺪﯗ.
ﻣﺎﻧﺎ ﺑﯜﮔﯜﻥ ﻣﻪﯞﺳﯜﻣﻠﯜﻙ ﺋﯩﻤﺘﯩﮭﺎﻧﻨﻰ ﺗﯜﮔﯩﺘﯩﭗ، ﭼﻮﯕﻘﯘﺭ ﺗﻪﻗﻪﺯﺍﻟﯩﻖ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺋﯚﻳﮕﻪ ﻳﯩﺘﯩﭗ ﻛﻪﻟﺪﯨﻢ. ﺋﺎﺗﺎ-ﺋﺎﻧﺎﻡ ﯞﻩ ﺋﯩﻨﻰ -ﺳﯩﯖﯩﻠﻠﯩﺮﯨﻢ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻗﯩﺰﻏﯩﻦ ﺋﻪﮬﯟﺍﻟﻼﺷﻘﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﯧﻐﯩﺮ ﭼﺎﻣﺎﺩﺍﻧﻠﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﺟﺎﻳﻼﺷﺘﯘﺭﻏﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ، ﻳﯜﺯ-ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﭘﺎﻛﯩﺰ ﻳﯘﻳﯘﭖ، ﺋﻮﺭﻧﯘﻣﺪﯨﻦ ﺗﯘﺭﯗﺷﯘﻣﻐﺎ ﺗﻮﺳﺎﺗﺘﯩﻦ ﺋﺎﻟﺘﻪ-ﻳﻪﺗﺘﻪ ﻗﻪﺩﻩﻡ ﻳﯩﺮﺍﻗﻠﯩﻘﺘﯩﻜﻰ ﺋﺎﭘﺌﺎﻕ ﭼﯧﭽﻪﻛﻠﯩﮕﻪﻥ ﻳﺎﯞﺍ ﺷﺎﭘﺘﯘﻝ ﻛﯚﭼﯩﺘﯩﮕﻪ ﻛﯚﺯﯛﻡ ﭼﯜﺷﺘﻰ. ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﻰ ﺯﻭﺭﯨﻐﺎ ﺑﯧﺴﭙﻼ ﺋﯚﻳﮕﻪ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻛﻪﺗﺘﯩﻢ. ﺋﺎﻧﺎﻡ ﺋﯚﺯ ﻗﻮﻟﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﺎﺷﻜﯚﻛﻰ ﺳﯧﻠﯩﭗ ﺋﻪﺗﻜﻪﻥ ﺋﯜﮔﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯩﭽﯩﭙﻼ ﺋﺎﺭﺍﻡ ﺋﯧﻠﯩﺶ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻳﺎﺗﺎﻕ ﺋﯚﻳﯜﻣﮕﻪ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻛﻪﺗﺘﯩﻢ. ﺳﻪﭘﻪﺭ ﮬﺎﺭﺩﯗﻗﻰ ﺋﯧﻐﯩﺮ ﻛﻪﻟﺪﻯ ﺑﻮﻟﻐﺎﻱ ﺗﺎﺗﻠﯩﻖ ﺋﯘﻳﻘﯘ ﻗﺎﻳﻨﯩﻤﻐﺎ ﻏﻪﺭﻕ ﺑﻮﻟﺪﯗﻡ. ﺋﻪﺗﺴﻰ ﺳﻪﮬﻪﺭﺩﯨﻼ ﺋﺎﻟﺪﯨﻦ ﺋﻮﻳﻠﯩﯟﺍﻟﻐﺎﻥ ﭘﯩﻼﻧﯩﻢ ﺑﻮﻳﭽﻪ ﺋﻪﯓ ﻳﯧﻘﯩﻦ ﺩﻭﺳﺘﯘﻡ ﮔﯜﻟﻨﯘﺭﻧﯩﯔ ﺋﯚﻳﮕﻪ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﭼﺎﭘﺘﯩﻢ. ﮔﯜﻟﻨﯘﺭﻧﯩﯔ ﺋﯚﻳﯩﮕﻪ ﺑﺎﺭﻏﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻗﯩﺰﻏﯩﻦ ﻣﯘﯕﺪﺍﺷﺘﯩﻢ. ﺑﻮﻟﯘﭘﻤﯘ ﻣﻪﻥ ﺋﺎﻟﻲ ﻣﻪﻛﺘﻪﭖ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ-ﻏﺎﺭﺍﻳﯩﭗ ﺋﯩﺸﻼﺭﻧﻰ ﺋﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﻣﺎﺧﺘﯩﻨﯩﺶ ﺋﯩﻠﯩﻜﯩﺪﻩ ﺳﯚﺯﻟﻪﻳﺘﺘﯩﻢ. ﺑﯩﺮﺍﻕ ﻣﻪﻥ ﭼﯩﺮﺍﻱ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻛﯚﯕﻠﯩﺪﻩ ﻣﺎﯕﺎ ﺩﯦﻴﻪﻟﻤﻪﻳﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﻗﺎﻧﺪﺍﻗﺘﯘﺭ ﺑﯩﺮ ﮔﯧﭙﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﯩﻨﻰ ﺳﯧﺰﯨﭗ ﺗﯘﺭﺍﺗﺘﯩﻢ. ﺑﯩﺮ ﯞﺍﻗﺘﺘﺎ ﺋﯘ ﻣﻪﻧﺪﯨﻦ ﺗﯘﻳﯘﻗﺴﯩﺰ ﺳﻮﺭﺍﭖ ﻗﺎﻟﺪﻯ:
-گۈلنىگار ، ﮬﺎﺯﯨﺮﻣﯘ ﺋﻪﻛﺮﻩﻡ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺋﯚﺗﯜﯞﺍﺗﺎﻣﺴﻪﻥ؟
ﺗﯘﻳﯘﻗﺴﯩﺰ ﺳﻮﺭﺍﻟﻐﺎﻥ ﺑﯘ ﺳﻮﺋﺎﻟﻐﺎ ﻣﻪﻥ ﺩﻩﻣﺎﻟﻘﻘﺎ ﺟﺎﯞﺍﭖ ﺗﺎﭘﺎﻟﻤﺎﻱ ﻗﯧﻠﯩﭗ، ﻳﺎﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻦ:
-ﻳﺎﺧﺸىغۇ -ﺩﻩﭘﻼﻗﻮﻳﺪﯗﻡ.
ﺋﯘ ﻣﺎﯕﺎ ﻗﺎﺭﯨﻐﺎﻥ ﭘﯧﺘﻰ :
- ﺳﻪﻧﻤﯘ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﯞﺍﻗﺘﺘﺎ ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﻛﻪﻟﺪﯨﯔ، يەكشەنبە كۈنى ئىككىمىز ئۇنى كۆرۈپ كېلەيلى،بولامدۇ؟-دېگىنىچە
ﻣﺎﯕﺎ ﺗﯩﻜﯩﻠﺪﻯ.
ﻣﻪﻥ ﮬﯧﭻ ﺋﻮﻳﻼﻧﻤﺎﻳﻼ: - ﻣﯩﻨﯩﯔ ﺋﻪﺗﻪ ﺋﺎﺯﺭﺍﻕ ﺋﯩﺸﯩﻢ ﺑﺎﺭ، ﺳﻪﻥ ﺋﯚﺯﯛﯓ ﺑﯩﺮﯨﯟﻩﺭ، ﺋﯘ ﻣﻪﻥ ﺋﻪﺗﻪ ﺑﺎﺭﻣﯩﻐﺎﻧﻐﺎ ئۇ ﺑﯩﺮ ﻳﻪﺭﮔﻪ ﻗﯧﭽﯩﭗ ﻛﻪﺗﻤﺴﯩﻪ ﻳﺎ -ﺩﻩﭖ ﺋﯩﭙﺎﺩﯨﺴﯩﺰﻻ ﺟﺎﯞﺍﭖ ﺑﻪﺭﺩﯨﻢ.
ﮔﯜﻟﻨﯘﺭ ﮬﻪﻳﺮﺍﻧﻠﯩﻖ ﺋﯧﻠﯩﻜﺪﻩ ﻗﺎﻳﺘﯘﺭﯗﭖ: - ﻧﯧﻤﻪ، ﺳﻪﻥ ﺗﯧﺨﭽﻪ ﺑﯩﻠﻤﻪﻣﺴﻪﻥ؟ ﮬﺎﺯﯨﺮ ﺋﻪﻛﺮﻩﻡ ﺋﺎﻕ ﻗﺎﻥ ﮬﯜﺟﻪﻳﺮﯨﺴﻰ ﺋﺎﺭﺗﯩﭗ ﻛﯧﺘﯩﺶ ﻛﯧﺴﻠﻰ(ﻗﺎﻥ ﺭﺍﻛﻰ)ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﺎﻟﻨﯩﺴﺘﺘﺎ ﻳﯧﺘﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﯩﻠﻰ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﺋﺎﻳﻼﺭ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻟﺪﻯ. ﺑﯩﭽﺎﺭﻩ ﺋﺎﺗﺎ-ﺋﺎﻧﺴﯩﻤﯘ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺑﯘ ﻛﯧﺴﻠﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﮕﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﻗﺎﻥ -ﺯﺍﺭ ﻗﺎﻗﺸﺎﭖ ﺳﯜﻳﯜﻣﻠﯜﻙ ﭘﻪﺭﺯﻩﻧﺘﯩﺪﯨﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﭗ ﻗﯩﻠﺸﯩﺪﯨﻦ ﻗﺎﺗﺘﯩﻖ ﻗﺎﻳﻐﯘﺭﯞﺍﺗﯩﺪﯗ. ﺋﺎﯕﻠﺴﺎﻡ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻛﯧﺴﻠﻰ ﺋﺎﺧﯩﺮﻗﻰ ﺑﺎﺳﻘﯘﭼﻘﺎ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﻗﺎﭘﺘﯘ. ﻣﻪﻥ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺗﯘﻳﯘﻗﺴﯩﺰ ﺋﯧﻴﺘﻠﯩﻐﺎﻥ ﺑﯘ ﺳﯚﺯﻟﯩﺮىنى ئاڭلاپ يۈرىكىمگە خۇددى بىرسى "غاچچدە'' پىچاق سانجغاندەك بىئارام بولۇپ كەتتىم. شۇنداقتىمۇ ﻳﻪﻧﻼ ﺋﯩﺸﯩﻨﯩﺸﻜﻪ ﺟﯜﺭﺋﻪﺕ ﻗﯩﻼﻟﻤﯩﺪﯨﻢ. ﺷﯘﻧﺪﺍﻗﻼ:
-ﺑﻮﻟﺪﻯ، ﻗﻮﻳﺴﺎﯕﭽﯘ ﺑﯘﻧﺪﺍﻕ ﭼﺎﻗﭽﯩﻘﯩﯖﻨﻰ، ﻣﯘﺷﯘﻧﺪﺍﻗﻤﯘ ﭼﺎﻗﭽﺎﻕ ﻗﯩﻼﻣﺴﻪﻥ ﺋﻪﻣﺪﻯ!
ﺋﯘ ﺗﻪﺭﯨﻨﻰ ﺟﯩﺪﺩﯨﻲ ﺗﯜﺳﻜﻪ ﻛﯩﺮﮔﯜﺯﯛﭖ ﻣﺎﯕﺎ ﺗﯩﻜﯩﻠﺪﻯ: -ﻳﺎﻕ، ﺑﯘ ﭼﺎﻗﭽﺎﻕ ﺋﻪﻣﻪﺱ، ﻣﻪﻥ ﺗﯧﺨﻰ ﺳﯧﻨﻰ ﮬﻪﻣﻤﻪ ﺋﯩﺸﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﺪﯗ ﺩﻩﭖ ﺋﻮﻳﻼﭘﺘﯩﻤﻪﻥ. ﺑﯩﻠﺴﻪﯓ، ﺋﯘ ﮬﺎﺯﯨﺮ ﺳﺎﯕﺎ ﺑﻪﻛﻤﯘ ﻣﯘﮬﺘﺎﺝ.
ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺑﯘ ﮔﯧﭙﻨﻰ ﺋﺎﯕﻼﭖ ﻳﯜﺭﯨﻜﯩﻢ ﺋﺎﻏﺪﻯ، ئۆزەمنى توختۋاللالماي كۆزلىرىمدىن تارام -تارام ياشلار مارجاندەك يۈزلىرىمنى نەمدىدى . ئۇنىڭ تەسەللىلىرى ﻗﯘﻟﯩﻘﯩﻤﻐﺎ ﮬﯧﭻ ﻛﯩﺮﻣﻪﻳﺘﺘﻰ. شۇنداق قىلىپ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺧﻮﺷﻠﯩﺸﯩﭗ ﺭﻭﮬﺴﯩﺰ ﮬﺎﻻﺗﺘﻪ ﺋﯚﻳﮕﻪ ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﻛﻪﻟﺪﯨﻢ.
ﺋﻪﻛﺮﻩﻡ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮ ﻳﯘﺭﺗﻠﯘﻗﯘﻡ ﺋﯩﺪﻯ. ﺋﯘ ﺗﻮﻟﯘﻕ ﺋﻮﺗﺘﯘﺭﺍ ﻣﻪﻛﺘﻪﭖ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻤﺪﺍ ﻣﺎﯕﺎ ﮬﺎﻳﺎﺗﻨﯩﯔ ﻣﻪﻧﺴﻨﻰ ﺗﯘﻧﺠﻰ ﻗﯩﺘﯩﻢ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﺪﯗﺭﻏﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ. ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﻖ ﯞﺍﻗﯩﺘﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﺩﯨﻦ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻤﻨﯩﯔ ﮬﻪﺭ ﺑﯩﺮ ﯞﺍﺭﺍﻗﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯩﺰﻧﺎﺳﻰ ﺳﯩﯖﮕﻪﻥ ﺋﯩﺪﻯ. ﺑﯩﺰ ﺩﻩﺳﻠﻪﭘﺘﻪ ﻳﯧﻘﯩﻦ ﺩﻭﺳﺘﻼﺭﺩﯨﻦ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺋﯚﺗﺘﯘﻕ. ﺋﺎﻱ ﯞﻩ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺋﯜﺗﯜﺷﮕﻪ ﺋﻪﮔﺸﯩﭗ ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﺑﯘ ﺩﻭﺳﺘﻠﯘﻗﯩﻤﯩﺰ، ﺭﯨﺸﺘﯩﻤﯩﺰ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻜﻪ ﺋﯚﺯﮔﻪﺭﺩﻯ. ﺗﻪﻏﺪﯨﺮ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ ﺑﯩﺮ ﻧﻪﺭﺳﻪ ﺋﯩﻜﻪﻥ، ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﻣﯘﻧﺎﺳﯟﯨﺘﯩﻤﯩﺰ ﺗﯘﻧﺠﻰ ﻳﯩﻠﻐﺎ ﻗﻪﺩﻩﻡ ﻗﻮﻳﻐﺎﻥ ﯞﺍﻗﯩﺘﺘﺎ، ﻣﻪﻥ ﺷﯩﻨﺠﺎﯓ ﭘﯧﺪﺍﮔﻮﻛﯩﻜﺎ ﺋﯘﻧﯟﯦﺮﺳﺘﯩﺘﯩﻐﺎ، ﺋﯘ ﺋﯩﭽﻜﯩﺮ ﺋﯚﻟﻜﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﯩﺮ ﺩﺍﯕﻠﯩﻖ ماليە -ئىقتىساد ﺋﯘﻧﯟﯦﺮﺳﺘﯩﺘﯩﻐﺎ ﻗﻮﺑﯘﻝ ﻗﯩﻠﻨﺪﯗﻕ. ﺋﺎﺭﯨﻤﯩﺰﺩﯨﻜﻰ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﻣﯩﯔ ﭼﺎﻗﯩﺮﯨﻤﻠﯩﻖ ﻣﯘﮬﯩﺖ ﺋﺎﻣﯩﻠﻰ ﺑﯩﺰﻧﻰ ﻳﯩﺮﺍﻕ-ﻳﯩﺮﺍﻗﻼﺭﻏﺎ ﺋﺎﻳﺮﯨﭗ ﺗﺎﺷﻠﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ، ﻛﯩﭽﯩﻚ ﯞﺍﻗﯩﺘﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﺩﯨﻦ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﻳﯧﺘﯩﻠﮕﻪﻥ ﺳﻪﻣﻤﯩﻲ ﺳﺎﺩﺍﻗﻪﺕ ﯞﻩ ﺋﯩﺸﻪﻧﭻ ﺑﯩﺰﻧﻰ ﮬﯧﺴﻴﺎﺕ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻦ ﺑﺎﻏﻼﭖ ﺗﯘﺭﺍﺗﺘﻰ. ﮔﻪﺭﭼﻪ ﺋﯘ ﻳﯧﻨﯩﻤﺪﺍ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﺗﻪﺗﯩﻠﻠﻪﺭﺩﻩ، ﮬﻪﺭ ﺧﯩﻞ ﺑﺎﻳﺮﺍﻣﻼﺭﺩﺍ ﻣﺎﯕﺎ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻨﯩﯔ ﮬﻪﻗﯩﻘﻰ ﺋﯩﻠﻠﯩﻘﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﺪﯗﺭﺍﺗﺘﻰ. ﻛﯚﯕﻠﯜﻡ ﻳﯧﺮﯨﻢ ﭼﺎﻏﻼﺭﺩﺍ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺳﯚﺯﻟﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﺎﯕﻠﯩﺴﺎﻡ ،ﺋﯩﭻ- ﺋﯩﭽﯩﻤﺪﯨﻦ ﺭﻭﮬﻠﯩﻨﯩﭗ ﻗﺎﻻﺗﺘﯩﻢ. ﺷﯘ ﭘﻪﻳﺘﻠﻪﺭﺩﻩ ﺋﯚﺯﯙﻣﻨﻰ ﺩﯗﻧﻴﺎﺩﯨﻜﻰ ﺋﻪﯓ ﺑﻪﺧﯩﺘﻠﯩﻚ ﻗﯩﺰ ﮬﯧﺴﺎﭘﻼﻳﺘﺘﯩﻢ، ﻛﯚﯕﻠﯜﻣﺪﻩ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻨﯩﯔ ﺷﯘﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﻗﯘﺩﯨﺮﻩﺗﻠﯩﻚ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﺪﯨﻦ ﺳﯜﻳﯜﻧﻪﺗﺘﯩﻢ.
بىزنىڭ ئەنە شۇنداق كۆڭۈللۈك ھاياتىمىز ۋاقتنىڭ ئۆتۈشگە ئەگشىپ ئاستا -ئاستا سارغىيىپ خازان بولۇشقا باشلدى ، مەن دائىم ئۇنىڭدىن تېلفۇن كەلسە ،تۈرلۈك باھانلەر بىلەن ئالمايدىغان بولۋالدىم ،چۈنكى ئۇنىڭ يېنىمدا بولماسلقى مىنىڭ ئۇنىڭغا بولغان ھېسياتمنى سۇسلاشتۇرۋاتاتتى ، ئۇنىڭ ئىلگىرى ماڭا ئېيتقان "نىگارىم ،سېنى سېغندىم ، سېنى كۆرگۈم كەلدى" دېگەندەك مىنىڭ قەلبمنى ئىللىق لەرزىگە چۆمۈلدۈردىغان سۆزلىرى مۇشۇ تاپتا ھېچقانچە ئىنكاس پەيدا قىلالمايۋاتاتتى، چۈنكى ئەتىراپىمدا قوغلشۋاتقان بىر يىگىت مىنى بارغانسېرى ئۆزىگە رام قىلۋالماقتا ئىدى.
ئۇنىڭ بىلەن يېڭدىن يۈرگەن ۋاقتلىرىمدا ، دائىم مۇشۇنداق كۈنلەرنى سېغناتتىم ، ئەمما مۇشۇ كۈنلەر كۆز ئالدىمدا ھازىر بولغىنىدا ،يەنە قانائەت قىلمايۋاتاتتىم ، دائىم ئورۇنسىز باھانلەرنى كۆرسىتىپ ،ئۇنىڭغا دوق قىلاتتىم ،دوستلىرىمنىڭ ئوغۇل دوستلىرىنىڭ ئۇلار ئۈچۈن قىلىپ بەرگەن ئىشلىرىنى سۆزلاپ ،ئۇنىڭدىن شۇ بىر ئېغىز "ئايىرىلىپ كېتەيلى " دىگەن سۆزنى چىقىرىشقا مەجبۇر قىلاتتىم ، لىكىن ئۇ بۇنداق دېمەيتتى. مۇشۇنداق ۋاقتلاردا ئۇ شۇنچلىك جىمىپ كېتەتتكى ، مىنىڭ تاپا -تەنلىرىمنى جىمجىت ئاڭلايتتى، ھەم ئاخىرىدا مەندىن ئەپۇ سورايتتى.
"ھەر كىم قىلسا ئۆزىگە " دەپ مەن ئاخىرى ئۇنىڭدىن ئايرىلىپ كەتكەنمۇ بولدۇم ، قىلغان خاتالىقلىرىمنىڭ جازاسنى ئاستا -ئاستا تارتۋاتاتتىم ، ئۇنىڭدىن ئايرىلىپ ،نەچچە ھەپتە ئۆتەر -ئۆتمەيلا مىنى قوغلىشىپ يۈرگەن ئۇ بالنىڭ مىنىڭ يېقىن دوستۇم سۈبھى بىلەن يۈرگەنلكىنى بىلدىم .دەرسلەردىممۇ چېكىنىپ كېتىپ باراتتىم ، ئەكرەم بىلەن يۈرگەن ۋاقتلىرىمدا ،ئۇ ئەۋەتىپ بەرگەن ئىنگلىز تىلى سىن -لېنتلىرىنىڭ مەزمۇنىى يادلاپ ۋاقتنىڭ قانداق تېز ئۆتۈپ كەتكننى سەزمەيلا قالاتتم ، شۇ سەۋەپتىن ياتاقداشلىرىمنىڭ ھەممسى مىنىڭ ئىنگلىز تىلى سەۋىيەمگە قايىل ئىدى ، ئەمما ھازىرىچۇ.....
مانا بۈگۈن كۆڭلۈم پەرشان ھالدا ئۇنىڭ بىلەن دائىم كۆرشىدىغان شۇ دەريا بويغا كەلدىم ، شۇ كۈۋەجەپ ئېقۋاتقان دەريا سۈيگە قاراپ ئىككىمىزنىڭ شۇ كۆڭۈللۈك ئەسلىمىلىرىم يادىمغا كېلۋالدى ، ئالدىنقى يىلى مۇشۇ تەتلدە ئىككىمىز مۇشۇ دەريا بويدا كۆرۈشكەن ، بىر -بىرىمىزگە چوڭقۇر ۋەدلەرنى بېرىشكەن ئىدۇق ، ئۇ تېخى تىزىغا كەلگۈچە سۇغا كېچىپ دەريانىڭ ئوتتۇرسىدىن سۆيگىمىزنىڭ شاھىدى بولغان ئىككى تۈپ ياۋا شاپتۇل كۆچتىنى يۇلۇپ ئېلىپ چىققان ئىدى ، ئىلگىرى تېلۋىزۇر ۋە باشقا كىتاپ قاتارلىقلاردىن سۆيگەن ئادىمىگە ۋاپاسىزلىق قىلغان كىشلەرنى كۆرسەم قاتتىق ئۆچلكىم كېلەتتى، مانا شۇ تاپتا ئۆزەمنىڭ ھەققىي بىر ۋاپاسىز ،قارا يۈزگە ئايلانغانلىقىمغا ئىقرار بولۋاتاتتىم.
ئەتسى ئانامغا بىر دوستۇمنى يوقلاپ كېلەي دەپ دوستۇم گۈلنۇر بىلەن ئەكرەم ياتقان دوختۇرخانغا باردىم ، ئۇ ياتقان بۆلۈمگە كىرگىنىمدە ، دوختۇرلار ئۇنىڭغا خىميلىك داۋالاش ئېلىپ بېرۋاتقان ئىكەن ، ئۇنىڭ كېسلى ئېغىر كېسەللەرگە تەۋە بولغاچقا ئادەتتكە كىشلەرنىڭ كىرىشى چەكلىنىدىكەن ، ياتاق ئىشكىنىڭ دېرزىسىدىن ئۇنىڭغا سەپسالدىم ، ئۇ پۈتۈنلەي ھۇشسىز ئىدى ، شۇ تاپتا ئۇنىڭ ئاتا -ئانىسىنىڭ پەرىشان كۆڭلىنى تېخمۇ بۇزماي دەپ ئويلىغان بولساممۇ ، ئۇنىڭ بىر تېرە بىر سۆڭەك بولۇپ قالغان ھالتىگە قاراپ ،كۆز -ياشلىرىمنى توختتۋالالمىدىم، دوستۇم گۈلنۇر مىنىڭ بۇ ھالمنى كۆرۇپ باشقا تەرەپكە ئېلىپ كەتتى. بىز بىر نەچچە سائەتلەرچە ئەكرەمنىڭ ئاتا-ئانىسىغا خۇدادىن شىپالىق تىلەپ تەسەللەرنى بەرگەندىن كېيىن قايتتۇق.
توپتوغرا ئون كۈن ئۆتكەندىن كېيىن ئۇنىڭ تۈگەپ كەتكەنلىك خەۋىرىنى ئاڭلدىم ، شۇنىڭدىن كېيىن قەلبمنى بىر ئوت توختىماي كۆيدۈرەتتى، پۇشايمان ۋە نادامەت ئىچىدە ئۆرتىنەتتىم ، ئۇنىڭ ماڭا قالدۇرغان ھەربىر ئەسلىمىسنى قەلبىمنىڭ چوڭقۇر قاتلاملىرىدا ساقلايتتىم ، پاك سۆيگۈنى ھېس قىلالماي ئېزىلگەن بۇ قەلبىم تاكى ھازىرغىچە ئەسلىگە كېلەلمەيۋاتاتتى.
مەنبە : قەلبىم
بۇ يازمىنى ئاخىرىدا دىل گۈزەل تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2014-1-7 12:37 AM
يوللىغان ۋاقتى 2014-1-6 11:21:36 PM
.gif)
