بۇ مۇھەببەتنىڭ داۋامى بارمىدۇ

ixaniq14

	بۇ مۇھەببەتنىڭ داۋامى بارمىدۇ (ھېكايە) جىددىيچىلىك ئىچىدە ئۆتكەن 2 كۈن ئىمتىھاندىن كېيىن كۈندە خاتىرجەمسىزلىك ئىچىدە چاقىرىق ساقلاش مېنى تولىمۇ زېرىكتۈردى. شۇنىڭ بىلەن تورغا چىقىپ دوستلىرىم پاراڭلىشىش ماڭا ئادەت بۇلۇپ قالدى. ھەر كۈنى سەھەردە كومپىيۇتېرنى ئېچۋالسام كەچتە ئاپام قاقشىغاندىن كېيىنلا ئاندىن ئۆچۈرەتتىم. كۈنلەر شۇ تەرىقىدە ئۆتۈپ چاقىرىقلار كېلىشكە باشلىدى. لېكىن ماڭا ھېچقانداق خەۋەر يوق . شۇڭا كەيپىياتىم تولىمۇ ناچار ئىدى. بىر كۈنى (چ چ) رىمغا بىرىنىڭ قوشۇۋېلىش ئۇچۇرى كەلدى. مەنمۇ ھېچ ئويلانمايلا قۇبۇل قىلدىم ھەم ئۇنىڭ بىلەن ئادەتتىكىدەك پاراڭلىشىپ تۇنۇشتۇق. نېمىشقىكىن ئۇنىڭ بىلەن تۇنجى قېتىم پاراڭلاشقان بولساممۇ خۇددى كونا تۇنۇشلاردەك بەكمۇ ئەركىن ئىدىم. ئۇ ئۆزىنىڭ تەنتەربىيە مەكتىپىدە ئوقۇيدىغانلىقىنى، ئۈرۈمچىگە كەلگىنىگە 2 يىل بولغىنىنى دىدى. بىز شۇنداق تۇنۇشۇشلاردىن كېيىن ئۇ مەكتەپكە قايتىدىغانلىقىنى ئېيتىپ خوشلاشتۇق.ئۇنىڭ گەپلىرى توردىكى بەزى تېتىقسىز بالىلارنىڭ گېپىگە پەقەتلا ئوخشىمايتتى. ھەر بىر سۆزىدىن سەمىمىيلىك ھەم ئەدەپلىكلىكى چىقىپ تۇراتتى. توردا ھازىر بۇنداق دوستلارنى تېپىش تەس بولغاچقا ئۇنىڭ بىلەن تۇنۇشۇپ قالغانلىقىمدىن بەكمۇ خوش بولدۇم. كۆڭلۈمدىكىدەك ئۇمۇ ھەر كۇنى تورغا چىقاتتى. بىر -بىرىمىزنى كۆرۈپ باقماي تۇرۇپ ئىنتايىن يېقىن دوستلاردىن بۇلۇپ قالدۇق. شۇ جەرياندا ئۇ مەندىن نەدە ئوقۇيدىغانلىقىمنى سورىغان بولسىمۇ، مەن گەپنى ئەگىتىپ ئۇنىڭغا جاۋاب بەرمىدىم، ئۇمۇۇ قايتا بۇ توغرىلىق سۆز ئاچمىدى.چۈنكى ئوقۇغۇچى قۇبۇل قىلىش ئاخىرلىشاي دىگەن بولسىمۇ، ماڭا يەنىلا خەۋەر يوق. بۇنداق دىسەم مېنى نۇمۇرى يەتمىگەن ئوخشايدۇ دەپ ئويلاپ قالماڭلار. كۆڭلۈمنى ئەڭ يېرىم قىلىدىغىنى نۇمۇرۇم 2 - تۈركۈم سىزىقىغا يېتىپ تۇرۇپ چاقىرىق كەلمىگىنى بولدى . ئەمدى قانداق قىلاي؟ ئۆيدىكىلەرگە نىمىدەپ جاۋاب بېرەي؟ ئاتا- ئانامنام ماڭا چاندۇرمىغان بىلەن ئۇلارنىڭ كۆڭلىنىڭ قانچىلىك يېرىملىقى ماڭا ئايان ئىدى. ئاتا - ئانا دىگەن ھامان بالىغا چىدىمايدىكەن. مىنىڭ غەمكىن چىرايىمغا كۈلكە يۈگۈرتۈش ھەم ئۆز كۆڭۈللىرىگە تەسەللىي تېپىش ئۈچۈن ئۇلار ماڭا تەرەپ - تەرەپتىن مەكتەپ ئۇقۇشۇشقا باشلىدى. ئەمما بىز سەل كېچىككەنىدۇق، مەن كىرىشنى ئۈمىد قىلغان مەكتەپلەرنىڭ سانى توشۇپ بوپتۇ. مۇنداقراق مەكتەپلەردە مېنىڭ ئوقۇغۇم كەلمىدى. شۇنداق قىلىپ بۇ ھال ئاتا -ئانامنى ئايرىلىش ئازابىغا چىداپ تۇرۇپ مېنى چەتكە ئوقۇشقا چىقىرىش قارارىغا كەلتۇردى. شۇنىڭ بىلەن بىز ھەر كۇنى چەتكە چىقىرىدىغان شىركەتلەرگە قاتراپ يۇردۇق. بۇ بىر نەچچە كۈندە بۇرۇنقىدەك ۋاقتىدا تورغا چىقالمىدىم. كەچتە ئۆيگە ھېرىپ قايتىپ كېلىپ تۇيۇقسىز ئۇ ئىسىمگە كېلىپ قالدى. ئىتتىك بېرىپ كومپىيۇتېرنى ئاچتىم. ئۇ يوقكەن، بىراق مەندىن ئەھۋال سوراپ قالدۇرغان خېتى باركەن. خەت ئاددىي، قىسقا قالدۇرۇلغان بولسىمۇ، مېنى ئۇنتۇپ قالمىغانلىقىغا خوش بۇلۇپ مەنمۇ خەت قالدۇرۇپ قويدۇم. مەن چەتكە چىقىشقا تىزىملىتىپ قويغاندىن كېيىنمۇ كۇنلىرىم يەنىلا ساقلاش، تورغا چىقىش بىلەن ئۆتتى. چۈنكى ماڭا تىل دەرىسى بېرىدىغان ئادەم چىققۇچە يەنىلا ساقلىشىم كېرەك ئىدى. بۇ جەرياندا ئۇ بىر قېتىم يۇرتىغا بېرىپ كەلدى. ئۇ يۇرتىغا قايتقاندىن كېيىنمۇ بىزنىڭ ئالاقىمىز ئۈزۈلۈپ قالمىدى. ئۇ قايتىپ كەلگەندىن كېيىن بىر قېتىم تورغا چىققاندا، مىنىڭ تېلىفون نۇمۇرۇمنى سوراپ ماڭا قىسقا ئۇچۇر يازىدىغانلىقىنى دېدى. شۇنىڭ بىلەن بىز ئەگەر تورغا چىقالماي قالساق، قىسقا ئۇچۇر ئارقىلىق ئالاقىلىشىدىغان بولدۇق. شۇ ۋاقىتتا ماڭىمۇ ئوقۇتقۇچى تېپىلىپ ئوقۇشۇمنى باشلىدىم. 2008 - يىلى ياغقان تۇنجى قار ئىككىمىزنى ئۇچراشتۇردى. تۇنجى قار ياغقان كۇنى مەن ئۇنىڭغا شاكىلات سوۋغا قىلىش توغرىسىدا قارلىق تاشلاپ قىسقا ئۇچۇر يوللىدىم. مېنىڭ ئويۇمدا بۇ بىر چاقچاق ئىدى، لېكىن ئۇ بۇ قارلىقنى قۇبۇل قىلىدىغانلىقىنى يېزىپتۇ، مەن ( ئۇمۇ چاقچاق قىلىۋاتامدۇ-يە؟ ) دىگەن خىيال بىلەن ( قارلىقىمنى قاچان بېرىسىز؟ ) دەپ سورىدىم. ئۇ ئۆزىنىڭ پەقەت يەكشەنبە كۈنىلا ۋاقتى بارلىقىنى، باشقا ۋاقىتتا مەشىق قىلىدىغانلىقىنى ئېيتىپ، يەكشەنبە كۇنى كۆرۈشىدىغان بولدۇق. مەن ئەمدى بۇ چاقچاقنى قايتۇرۇۋالاي دىسەممۇ سەل كېچىككەنىدىم. 10 - ئاينىڭ 26 - كۇنى يەكشەنبە، مەن بىر خىل گۇمان ئىچىدە دوستۇمنى ئېلىپ، ئۇنىڭ بىلەن دېيىشكەن جايغا باردىم. بىراق دېيىشكەن ۋاقتىمىز توشقان بولسىمۇ ئۇ كۆرۈنمەيتتى. دوستۇمنىڭ ئالدىدا ئۆزۈمنى بىرخىل سەتلەشكەندەك ھېس قىلىپ تۇنجى قېتىم ئۇنىڭغا تېلىفۇن بەردىم. _ ياخشىمۇسىز؟ _ ياخشىمۇ؟ كېلىپ بولدىڭىزما؟ _ نەدە قىز بالىنى ساقلىتىدىغان ئىش باركەن؟ ئۇنىڭ ئۈستىگە بۇ دىگەن تۇنجى قېتىم كۆرۆشىشىمىز تۇرسا؟ _ ماقۇل. مەن ھازىر چىقاي. ئۇزۇن ئۆتمەي تېلىفۇنۇم سايرىدى. قارىسام ئۇكەن. ( نىمە چىقماي تېلىفۇن قىلىپ يۈرىدىغاندۇ ) دەپ ئويلاپ تېلىفۇننى ئالدىم. _ قېنى سىز؟ _ ئارقىڭىزغا قاراڭە. ئىتتىك ئارقامغا بۇرۇلدۇم، مەندىن نەچچە قەدەملا يىراقتا ئۇ قولىدا شاكىلات تۇتقىنىچە ماڭا قاراپ كۈلۈپ تۇراتتى. ئۇنىڭ بۇ ھالىتى بەكمۇ ئوماق ئىدى. مەنمۇ كۈلگىنىمچە ئۇنىڭ يېنىغا باردىم. بىز قايتىدىن ئەھۋاللىشىپ ئۇ قولىدىكى شاكىلاتنى ماڭا سۇندى، ( رەھمەت ) دەپ شاكىلاتنى قولۇمغا ئالغاندا بولسا، خۇددىي كىچىك بالىلار ھېيتلىق ئېلىپ خوش بولغاندەك قەۋەتلا خوش بۇلۇپ كەتتىم. بىللە كەلگەن دوستۇمنىڭ تۇيۇقسىز ئازراق ئىشى چىقىپ قالغاچقا ھېلى كېلىدىغانلىقىنى ئېيتىپ كەتتى. مەن ئىگىز جايلارغا بەك ئامراق بولغاچقا بىز قىزىلتاغقا چىقتۇق. يولدا ئۇ ( ئۇھ ) دېگىنىچە مېيىقىدا كۈلدى، بۇ ھال مېنى ئازراق ئوڭايسىزلاندۇرۇپ قويدى. _ نىمە بولدى؟ _ ياق شۇ... ئازراق جىددىيلىشىپ... _ ھە ؟ مەن شۇنداق قورقۇنچلۇقمىكەنمەن؟ - دېدىم مەن كۈلگىنىمچە. _ مەن سىزنى كەلمەمدىكىن، مېنى ئالداۋاتقانمىدۇ دەپ ئويلىغانتىم. _ نېمىشقا كەلمەيمەن؟ شاكىلاتنى ئېلىش ئۈچۈن بولسىمۇ چوقۇم كېلىمەندە، - ئىككىمىز بىر - بىرىمىزگە قاراپ كۈلۈپ كېتىشتۇق. شۇ قېتىملىق قىسقا كۆرۈشۈشتىن كېيىن بىزنىڭ ئارىلىقىمىز بىر قەدەم يېقىنلىدى دەپ ئويلايمەن. كېيىنكى يەكشەنبە كۇنى كۆرۈشۈشكە مەن ئۇنى تەكلىپ قىلدىم. ئۇ كۈنى ھاۋا تولىمۇ ياخشى ئىدى. بىز چىملىقتا ئولتۇرۇپ نۇرغۇن تېمىلار ئۈستىدە پاراڭلاشتۇق. ئۇنىڭ بىلەن قىزىقىشلىرىمىز ئاساسەن ئوخشايتتى. ئۇنىڭ بىلەن بىللە بولسام ۋاقىت تولىمۇ تېز ئۆتەتتى. شۇ قېتىمقى ئۇچرىشىشتىن كېيىن مەن ئۆزۈمنى ئۇنىڭدىن تارتتىم. چۈنكى كۆڭلۈم بىرنەرسىنى سەزگەندەك قىلاتتى. بىكار قالسام تۇيۇقسىز ئۇ ئېسىمگە كېلىپ قالاتتى ، بەزى گەپلىرىنى ئويلىسام ئۆزۈم بىلەن ئۆزۈم كۈلۈپ كېتەتتىم. مەن بۇ ئالامەتلەرنىڭ نېمىدىن دېرەك بېرىدىغانلىقىنى بىلەتتىم ، بىراق ئۆز كۆڭلۈمگە بۇنداق ئاسان ئۈتتۇرۇپ باش ئەگكۈم كەلمىدى. شۇڭا ئۇنىڭدىن يىراقلىشىشنى ئۆزۈمگە لايىق تاپتىم. ( ئۆيدىكى ھېساب بازارغا توغرا كەلمەپتۇ ) دىگەندەك بۇ خىياللىرىم ئەمەلگە ئاشمىدى. ئۇ مەن بىلەن يەنىلا بۇرۇنقىدەك ئالاقىلىشىپ تۇردى. تېلىفون كەلسە ئالماسلىققا، ئۇچۇر كەلسە قايتۇرماسلىققا كۆڭلۈم ئۇنىمايتتى. تەبىئىي ئالاقىمىز بارغانسېرى قويۇقلىشىشقا باشلىدى. بۇرۇنقى كۇندە بىر قېتىم تېلىفون قىلىش، كۇنىگە ئىككى - ئۈچ ۋاخ تېلىفون قىلىشقا ،گەپلىرىمىز بۇرۇنقى ئاددىي ئەھۋال سوراشتىن ئۆز - ئارا كۈيۈنۈش، ئانچە - مۇنچە باشقۇرۇش... دىگەنلەرگە ئۆزگەردى. مەن بۇرۇندىن نىمە دىسەم شۇنى قىلىپ، ئۆزۈمنىڭكىنى راست دەپ ئەركە ئۆگىنىپ قالغاچقا، مەن تېلىفۇن قىلغاندا ئەگەر تېلىفۇنى ئىتتىك بۇلۇپ قالسىلا، ئۇنىڭ ھەر قانداق چۇشەندۈرۈشلىرىنى ئاڭلىماي: _ ياق، ئىشقىلىپ سىز قەستەن شۇنداق قىلدىڭىز. نېمىشقا؟- دەپلا تۇرۇۋالاتتىم. بۇنداق ۋاقىتلاردا ئۇ ماڭا پەقەت قاتتىق تەگمەيتتى، مىجەزىمنى بەك چۈشىنىپ كەتتىمۇ قانداق كۈلۈپ تۇرۇپ: _ ماقۇل، كېيىن دېققەت قىلاي، بىراق بۇ قېتىممۇ ھەرگىز قەستەن قىلمىدىم. ھەر قېتىم ئۇنىڭ بۇ كۈلكىسىنى كۆرسەم كۆڭلۈم تولىمۇ ئېچلىپ قالاتتى. بىراق ئادەمنىڭ ئۆزى ئەڭ يېقىن بىلىدىغان، ياخشى كۆرىدىغان ئادىمىدىن كۆڭلى ئەڭ ئاسان رەنجىيدىكەن، گەرچە شۇنچىلىك كىچىك ئەرزىمەس ئىشلار بولسىمۇ... تولا ۋاقىتلاردا ئۆز - ئۆزۈمگە تولىمۇ ئۆچ بۇلۇپ كېتەتتىم. شۇ ئەسكى، ئەركە مىجەزىم سەۋەبىدىن ئۇنىڭدىن دائىم ئورۇنسىز ئاغرىنىپ يۇرەتتىم. ئۆزۈمنىڭ خاتا ئىكەنلىكىنى بىلىپ تۇرساممۇ، لېكىن ھەرگىز ئاغزىمدىن چىقارمايتتىم. بەلكىم بىر قېتىملىق كەچۈرۈم سوراش بىلەن ئۇنىڭ كۆڭلىدىكى ئوبرازىمنىڭ يوقىلىپ كېتىشىدىن قورقسام كېرەك. قىسمەن ۋاقىتلار مەن ئۇنى زادى ئەيىبلىمىسەم بولمايدىغان ، چېكىگە يەتكەن ۋاقىتلار ئىدى. چۈنكىئۇ تۇرۇپ - تۇرۇپلا كېچىسى ياتىقىغا قايتماي تورخانىدا تاڭ ئاتقۇزاتتى ياكى كوچىدا دوستلىرى بىلەن ئايلىنىپ يۇرەتتى. تورغا چىقسىغۇ ئۇنى نەق مەيداندا تۇتىۋالالايمەن، ئەگەر كوچىدا يۈرسىچۇ؟... ئۇمۇ ئاسان. بۇنىڭغا مېنىڭ كۈچىشىم ھاجەتسىز، ئۇ ئۆزىلا داۋاملىق چاندۇرۇپ قۇيۇپ ھەممىنى دەۋىتەتتى، شۇنىڭ بىلەن يەنە مەندىن گەپ ئاڭلايتتى.( سىز ساقچىمۇ؟ نېمىشقا ئوغۇل بالىنىڭ ھەممە ئىشىغا ئارلىشىۋالىسىز؟ ) دىمەڭ، مەن چۇقۇم ئارلىشىشىم كېرەك، چۈنكى ئۇنىڭ ھەر كۈندىكى مەشىقىنىڭ قانچىلىك ئېغىرلىقىنى گەرچە كۆرۈپ باقمىغان بولساممۇ، تېلىفۇندىكى ھارغىن ئاۋازىدىن بىلەلەيتتىم. ئۇنىڭ ئۈستىگە ئۇ تۇنجى قېتىم مېنىڭ قەلبىمگە سىڭىپ كىرەلىگەن ئادەم. مەن قارغا بەك ئامراق، بىز شۇ قاردا تۇنۇشقان. قار مەنزىرىسى بەك چىرايلىق، بىز شۇ قاردا قار ئېتىشىپ ، قار بوۋاي ياساپ ئوينىغان. ئىككلىمىزنىڭ تۇغۇلغان كۈنى ئەنە شۇ قار پەسلىدە. مېنىڭ تۇغۇلغان كۈنۈم بۇ يىلغا، ئۇنىڭ بولسا كېيىنكى يىلغا تەۋە ئىدى. تۇغۇلغان كۈنۈمدە بىز يەنىلا شۇ داۋاملىق كۆرىشىدىغان باغچىدا كۆرۈشتۇق. مەن ئۇ كۈنى بەك خوشال بولدۇم، ئۇ مەن ئۈچۈن قار بوۋاي ياساپتۇ، ئاپپاق قار ئۈستىگە مەن ئۈچۈن خەت يېزىپتۇ. قولىدا بولسا مەن ئامراق قونچاق تۇراتتى. ئۇنىڭ سوغۇقتا قىزىرىپ كەتكەن قولىغا قاراپ ئىچىم ئاچچىق بولدى. _ قولىڭىز توڭلىدىمۇ؟ _ ياق. _ توڭلاپ قىزىرىپ كېتىپتىغۇ ئەنە. يەنە ياق دەيسىزغۇ؟ _ بايا توڭلىغان لېكىن ھازىر ھېچقانداق سېزىم يوق. خاتىرجەم بۇلۇڭە، ھېچنىمە بولمايدۇ. ئۇنىڭ قولىدىكى قونچاقنى ماڭا تېزراق بېرىشىنى ئۈمىد قىلاتتىم، شۇندىلا ئۇ قولىنى ئىسسىتالايتتى. بىراق ئۇ ھېچبىر بېرىدىغان چىراي ئەمەس، سوراشقا مېنىڭ يۈزۈم چىدىمىدى. شۇنداق قىلىپ ئاخىرىغىچە چىداشقا مەجبۇر بولدۇم. مەن كېتىشكە ئاز قالغاندىلا ئاندىن ئۇ قولىدىكىنى ماڭا سۇنۇپ: _ بايا بېرەي دىسەم قولى توڭلاپ كەتمىسۇن دېدىم، يولدا دېققەت قىلىپ مېڭىڭ. _ رەھمەت... يولدا قايتىپ كەلگۈچە بايىقى سوغۇقلار قاياقلارغىدۇر يوقالغانىدى، ئۆزۈمنى ئىنتايىن ئىسسىق، بەخىتلىك ھېس قىلاتتىم. يەنە تۆت كۈندىن كېيىن ئۇنىڭ تۇغۇلغان كۈنى بولاتتى. بىراق مەن ئوغۇل بالىلارغا بىر نەرسە سوۋغا قىلىپ باقمىغاچقا نىمە سوۋغا قىلىش توغرىسىدا ئويلىنىپلا ئىككى كۈن ئۆتۈپ كەتتى. مەن ئاخىرى ئۆز قۇلۇمنى ئىشقا سېلىش قارارىغا كەلدىم، ئۇنىڭ ئۈچۈن نۇرغۇنلىغان يۇلتۇز ياسىدىم. 31 - چېسلا چۈشتىن كېيىن ئۇ تورغا چىقتى. _ ئەتە تۇغۇلغان كۈنىڭىز ھە؟ _ ھە. _ قانداق ئۆتكۈزمەكچى؟ _ بىلمەيمەن. _ ئەمىسە ئەتە چۈشتىن بۇرۇنقى ۋاقتىڭىزنى مەن ئالايمۇ؟ _ شۇنداق بولغان بولسا بەك ياخشى بولاتتى. _ لېكىن مەن سىزگە ھېچنەرسە ئالمىدىم. _ ھە بەك ياخشى بوپتۇ... _ راستما؟ ئۇنداق ئەمەستۇ؟ _ لېكىن مېنىڭ ھەقىقەتەن بىر سوۋغىغا ئېرىشكۈم باتتى، سورىسام بولامدۇ - بولمامدۇ بىلمەيمەن. ئۇ سوۋغا سىزدە بارتى... _ مەندە بار بولسا سوراۋېرىڭ، نىمە ئۇ؟ _ شۇ... سىزنىڭ رەسىمىڭىز... _ ھە ماقۇل، لېكىن ئەتە بىللە چۈشەيلى ھە؟ _ ھەجەپ ياخشى. ئۇ مەندىن رەسىمىمنى سورىغاندا، ئۇنىڭ كۆڭلىدىن ئورۇن ئالالىغىنىمدىن قانچىلىك خوش بولغان بولسام، يەنە شۇنچىلىك ئىككىلەندىم. ( قانداق قىلىش كېرەك ؟ مەن ئۇنى ياخشى كۆرەمدىم؟ ئەگەر ياخشى كۆرسەم نېمىشقا مەندە ئىككىلىنىش پەيدا بولىدۇ؟ ) بۇ سوئاللار مېنى ئويلاندۇراتتى. ئۇنى خىجىل قىلىپ قويماسلىق ئۈچۈنلا يۇقۇرقىدەك جاۋاب بەرگەنىدىم. بىراق مېنى خاتىرجەم قىلىدىغىنى ئۇنىڭ مىجەزى ،ئەگەر ئەتە مەن بۇ توغۇرلۇق ئېغىز ئاچمىساملا ئۇنىڭ ھەرگىز ماڭا يۈز - تۇرانە تۇرۇپ ( رەسىم ) دىيەلمەيدىغانلىقى ماڭا ئايان ئىدى . ئەتىسى ھاۋا تولىمۇ ياخشى، بىز باغچىنى ئايلاندۇق، يول بويى نۇرغۇن قىزىق گەپلەرنى قىلىپ كۈلۈشۈپ ماڭدۇق، مەن ئۇنىڭغا ئاددىي بولسىمۇ ئەجىر سىڭدۈرۈپ تەييارلىغان سوۋغامنى بەردىم. _ نىمە ئاۋارە بۇلۇپ... رەھمەت، بەك چىرايلىقكەن. _ چىرايلىق بولىدۇ - دە ئەلۋەتتە، نۇرغۇن ۋاقتىمنى سەرپ قىلىپ، ھېرىپ ياسىغان تۇرسام. ياخشى ساقلاڭ جۇمۇ. دىگەندەك ئۇ رەسىمنى تىلغا ئالمىدى، بىراق ئۇنىڭ كۆزىدىن ھەممىنى بىلىپ تۇرۇۋاتاتتىم. شۇنداقتىمۇ بىلمەسكە سېلىپ خوشلىشىپ قايتىپ كەلدىم. شۇ كۈندىن باشلاپ مېنىڭ ئەنسىز كۈنلىرىم يەنە باشلاندى، چۈنكى مەن بىر مېنىلا ياخشى كۆرسىكەن دەيدىغان ( شەخسىيەتچى ) قىز. يېقىندىن بېرى مەلۇم ئىشلار سەۋەبىدىن ئۇيغۇرلارنىڭ چەتكە چىقىش، پاسپورت بىجىرىش ئىشلىرى تولىمۇ تەسلەشتۈرۋېتىلگەنىدى، مىنىڭ تەلىيىم ئوڭدىن كېلىپ قالدىمۇ قانداق ، ئىشلىرىم ئوڭ بۇلۇپ پاسپورتىمنى قۇلۇمغا ئېلىپ بولدۇم. شۇڭا مەن چەتكە چىقىشقا بىر قەدەم يېقىنلىغانلىقىمدىن خوش بۇلۇشۇم كېرەك ئىدى ، بىراق مېنىڭ ئاغزىمدا كۈلكە بولسىمۇ كۆڭلۈم كۈلەلمەيۋاتاتتى. چۈنكى مەن ئۇنىڭدىن ئايرىلىشقىمۇ بىر قەدەم يېقىنلىغانىدىم. كۈندۈزى ئۇنىڭ بىلەن شۇنچىلىك خوشال يۈرسەممۇ، كېچىسى نۇرغۇن خىياللار مېنى قىينايتتى. مەن بۇ كېچىلەرنى ئۆز كۆڭلۈم بىلەن دىئالوگ قىلىپ ئۆتكۈزەتتىم. بۇرۇن باشقىلار ( كېچە بەك ئۇزۇن ھەم قاراڭغۇ ) دېسە، مەن ( نەدە ئۇزۇن؟ مەن بىر ئۇخلاپ قوپسام تۈگەيدۇ، ئەتىگىنى يەتكۈزۈپ بولالمايمەن تېخى.) دەپتىكەنمەن، ئەمدى بۇ كېچىلەر ماڭا ئۆز ھەيۋىسىنى كۆرسىتىۋاتاتتى. مەن (مەن چەتكە چىقىپ كەتسەم ئۇنى تەڭ ئېلىپ كىتەلمەيمەن، ئۇ مەن ئۈچۈن قىلغان شۇ ئىشلىرىنى كۈنلەر ئۆتكەنسېرى باشقىلار ئۈچۈنمۇ قىلىشى مۇمكىن. ئۇ ۋاقىتتا مەن بارا - بارا ئۇنتۇلىمەن. مېنىڭ ئەڭ قورقىدىغان ئىشىم باشقىلار تەرىپىدىن ئۇنتۇلۇپ كېتىش، شۇڭا ئۇ مېنى ئۇنتۇپ كەتكۈچە، مەن ئۇنى ئۇنتۇپ كەتسەم ياخشىراقمۇ قانداق ) دەپ ئويلىدىم. ئەمما ئۇنىڭ بىلەن بولغان ئالاقەمنى ئۈزمىسەملا ،بۇ خىيالىممۇ ئالدىنقى قېتىمغا ئوخشاش مەغلۇب بولاتتى. شۇڭا بۇ قېتىم ئۇنىڭغا دېيىشنى قارار قىلدىم. بۇنداق گەپنى دېيىش ھەر قانداق كىشىگە ئاسانغا چۈشمەيدىغۇ دەيمەن. ئۇنىڭغا ( بۇندىن كېيىن ئالاقىلاشمايلى ) دىگەن سۆزنى دىگەندىن كېيىن ئۇنىڭ قانداق پوزىتسىيىدە بولىدىغىنىنىمۇ بىلمىگەچكە، يەنىلا ئۇنىڭ چ چ رىغا خەت قالدۇرۇشنى مۇۋاپىق كۆردۈم. ئەتىسى ئەتىگەندە تۇرۇپلا ئۇنىڭغا خەت قالدۇرۇۋەتتىم. < ياخشىمۇسىز، ئىككىمىز تۇنۇشقاندىن كېيىن كۈنلىرىمىز ئىنتايىن خوشال ئۆتتى دەپ ئويلايمەن. سىز بىر ياخشى بالا، شۇڭا مەن سىزگە بەك ئامراق، بىراق ئويلاپ باقسام مەن سىزگە ياخشى دوست بولالمىغۇدەكمەن، سىز تېخىمۇ ياخشى قىزلار بىلەن دوست بۇلىشىڭىز كېرەك. شۇڭا ماڭا ئەمدى تېلىفون قىلماڭ ، بۇ خېتىمنى كۆرۈپ بۇلۇپ خەت قايتۇرۇپ يۈرمەڭ .بەلكىم بۇ ئاسانغا چۈشمەيدۇ، بىراق ئۆزىڭىز ئۈچۈن... مەنمۇ ھەم سىزنى ئىزدىمەيمەن . دىلىڭىزغا ئازار بەرگەن يەرلىرىم بولسا كەچۈرۈڭ، بىللە ئۆتكەن كۈنلىرىمىز ئۈچۈن رەھمەت. > ئۇ كۈنى ئۆيدە ئولتۇرمىدىم، ئۆيدە ئولتۇرسام بەلكىم ئۇنىڭغا يازغان خېتىم ئۈچۈن پۇشايمان قىلىپ قېلىشىم مۇمكىن ئىدى. سىرتنىڭ سوغۇق بولۇشىغا قارىماي ئايلىنىپ يۈردۈم. چۈشتىن كېيىن بولغان بولسىمۇ ئەمما ئۇنىڭدىن تېلىفون يوق، مەن چوڭ دادامنى يوقلاپ چىققۇچە سائەت ئالتە بولاي دېدى، قائىدە بويىچە ئۇ بۇ ۋاققىچە نەچچە قېتىم تېلىفون قىلىپ بولاتتى،( قارىغاندا خېتىمنى كۆرۈپ بولغان ئوخشايدۇ ) دەپ ئويلىدىم ئىچىمدە. دەل شۇ ۋاقىتتا ئۇنىڭدىن تېلىفون كەلدى. ئۇ بۇ تېلىفوننى خەتنى كۆرۈپ ئۇرغانمىدۇ ياكى...؟ تېلىفوننى ئالدىم. ئەمما ئۇ تېخى كۆرمەپتۇ. بىز ئەھۋاللىشىپ بولغاندىن كېيىن ئۇنىڭدىن سورىدىم. _ قاچان تورغا چىقىسىز؟ _ ئۇقمايمەن، بىكار ۋاقتىم چىقىپ قالسا كىرەرمەن. نىمە بولدى؟ _ مەن سىزگە خەت قالدۇرۇپ قويغان... _ ئەمسە ھېلىلا كىرەي. _ ئىختىيارىڭىز. ھېلى كىرسىڭىز ئەمسە گىپىمنى ياخشى ئاڭلاڭ. بۇندىن كېيىنمۇ تاماقنى ۋقتىدا يەڭ، سوغۇقتا پوچىلىق قىلماي قېلىن كىيىڭ، مەشىقتە دىققەت قىلىڭ، قالايمىقان ئىشلارغا ئارلاشماڭ، كەچتە قانداقلا ئىش بولسا چۇقۇم ياتاققا قايتىڭ. ئاندىن... كەچۈرۈڭ. ئۇنىڭ كۆڭلى سەزدى بولغاي ھېم دەپ جىم تۇرۇۋالدى. _ خۇدايىمغا ئامانەت. تېلىفوننى قويۇۋەتتىم، شۇنىڭ بىلەن تەڭ كۆزۈمدىن تاراملاپ ياش تۆكۈلۈشكە باشلىدى. بۇ ياشلار كۆزۈمدىنلا ئەمەس قەلبىمدىن ئېقىپ چىقىۋاتاتتى. ئۇ ۋاقىتتىكى كەيپىياتىمنى تەسۋىرلەپ بېرەلمەيمەن. بىرەرسىنى ھەقىقىي ياخشى كۆرۈپ باققانلا ئادەم بولسا، شۇ ۋاقىتتىكى ھېسسىياتىمنى ھېس قىلىپ يەتتىغۇ دەيمەن. مانا ئەمدى مەن ئۇزۇندىن بېرى بىلەلمەيۋاتقان، چۈشىنەلمەيۋاتقان مەسىلە ئايدىڭ بولدى. دېمەك، مەن ئۇنى ياخشى كۆرىدىكەنمەن. شۇ كۈنى ئۆيدىكىلەر بىلەن كەچلىك تاماقنى سىرتتا يەپ ئۆيگە كەچ قايتتۇق. تالا ئاپپاق، يەنە قار ياغقانىدى. ئىشلىرىمنى تۈگىتىپ 11لەر بىلەن تورغا چىقتىم. چ چ رىمنى ئېچىشىم بىلەنلا ئۇنىڭ خەتلىرى كېلىشكە باشلىدى. < سىز بۇ قارارلارنىڭ ھەممىسىنى مېنى ئويلاپ چىقاردىڭىزمۇ؟ مەن بۇرۇنلا بىلەتتىم مۇشۇنداق بولىدىغىنىنى، سىزگە ئېرىشىشنىڭ ئۇنداق ئاسان ئەمەسلىكىنى بىلەتتىم. سىز دىگەن شەھەردە چوڭ بولغان، مەندىن جىق ئوقۇغان، ئەقىللىق قىز. شۇڭا مەن سىزگە ماس كەلمەيمەن. مەن ئۆزەمنىڭ تۇنجى قېتىملا مەغلۇب بۇلۇشۇمنى ئويلاپ باقمىغان، مەن سىزگە ئۆز ئاغزىم بىلەن ( سىزنى ياخشى كۆرىمەن ) دىگەن گەپنىمۇ دىيىشكە ئۈلگۈرمەيلا... لېكىن مەيلى، سىز خوش بولسىڭىزلا مەن ئەمدى سىزنى ئاۋارە قىلماي. بىراق سىز دىگەن مېنىڭ تۇنجى سۆيگىنىم، مەن سىزنى ھەرگىز ئۇنتىمايمەن. مەن سىزنى ياخشى كۆرىمەن. > بۇخەتلەر يەتتىدىن ئاشقاندا قالدۇرۇلغانىدى، بىراق مەن كىرىشتىن بەش مىنۇت بۇرۇن يەنە < سىز بەك چىرايلىق، سىزنى سېغىندىم. > دەپ قالدۇرۇلغانىدى. دىمەك، بۇ ياغاچ قۇلاق يەنە مەكتەپكە قايتماپتۇ. ئۇنىڭ ئۈستىگە بۇ ئىككىمىز شۇنچە ئۇزۇن بىللە يۈرۈپمۇ بىر - بىرىمىزنىڭ كۆڭلىدىكىنى بىلمەيدىكەنمىز. ئۇنىڭ مەكتەپكە قايتمىغىنىغا شۇنچىلىك ئاچچىقىم كەلدى. ئۆزۈمنى شۇنچە تۇتۇۋالاي دىسەممۇ، بىراق ئۇنىڭ بۇندىن كېيىن داۋاملىق مۇشۇنداق قىلىپ يۈرۈپ يامان يولغا كىرىپ قېلىشىدىن، مەن ياخشى كۆرىدىغان ئادەمنىڭ باشقا بىر ئادەمگە ئايلىنىپ قېلىشىدىن قورقتۇم. شۇڭا يەنىلا ئۇنىڭغا گەپ قىلىشقا مەجبۇر بولدۇم. بىراق گەپنى نەدىن باشلاشنى بىلمەيتتىم، ئۇنىڭدىن كەچۈرۈم سوراشتىنمۇ ياكى مەنمۇ ھەم كۆڭلۈمدە يۇشۇرۇن ساقلاپ كېلىۋاتقان مۇھەببەتتىنمۇ ۋە ياكى... _ سىز بارمۇ؟ _ ھەئە، كەلدىڭىزما؟ _ سائەت نەچچە بولدى؟ نېمىشقا مەكتەپكە قايتمايسىز؟ _ بۈگۈن قايتقۇم يوق. _ بايا تېخى تېلفۇندا بىرمۇنچە گەپ قىلسام، < ھە > دەۋاتاتتىڭىز، نەچچە سائەتمۇ قۇلاقتا تۇرمىدىما؟ _... _ ئەگەر سىزنى مۇشۇنداقلا قويۇۋەتسەم ، سىز ئۆزگىرىپ، كۈندە مۇشۇنداق قىلىپ يۈرۈپ ئەسكى بالا بۇلۇپ قالغۇدەكسىز. بولدى، سىزنى خەت قايتۇرماڭ دىسەم، گەپ ئاڭلىماي قايتۇرغاندىكىن، ئۇ نىيىتىمدىن يېنىۋالدىم ئەمدى. ئۇخەتلەرنى كۆرمىگەن بۇلۇڭ. مەن يەنە بۇرۇنقىدەك سىزنى باشقۇرالايمەن جۇمۇ! گەپ ئاڭلىمايدىغان بولسىڭىز... ئەمدى مەكتەپكە قايتامسىز - يا؟ بۇ گەپلەرنى شۇنچىلىك ئاسان، تېز يېزىپ ئۇنىڭغا قايتۇرغىنىم بىلەن، كۆڭلۈمدىكى بۇرۇلۇش بىر كۈن ئىچىدە بەك چوڭ ھەم تېز بۇلۇپ كەتكەنىدى. مەن ئۇنىڭ بىلەن دائىم كۆرۈشۈپ تۇرغاچقا، ھەر بىر گەپنى قىلغان ۋاقىتتىكى چىراي ئىپادىسىنى ئېنىق بىلەتتىم. مانا ھازىرمۇ ئۇ خوشاللىقىدا ماڭا خەت قايتۇرۇۋاتاتتى. _ راستما؟ _ھېلى بىكار ئۇ گېپىمنىمۇ قايتۇرۋالىمەن - ھە؟ _ بەك ياخشى بولدى. ھازىر خوشاللىقىمدا ئاغزىم قۇلىقىمغا يېتىپ قالدى. كۆرگەن بولسىڭىز... ئاندىن... _ نىمە؟ _ مەنمۇ سىزگە قالدۇرغان گەپلىرىمنى قايتۇرۇۋىلىپ تۇراي. < چىدىماس > دېدىم ئىچىمدە. شۇنداقتىمۇ خوشال ئىدىم. _ ئاندىنچۇ ؟ ئەمدى نىمە ئىش قىلاتتىڭىز؟ _ بولدى، مەن ئەمدى ھازىرلا مەكتەپكە قايتىمەن. سىزمۇ بالدۇر ئارام ئېلىڭ جۇمۇ، مەن ئەتە تېلىفون قىلىمەن. ئۇنىڭ بىلەن خوشلاشتىم، مەن يالغۇز ئەمەس، مېنىڭ كۆڭلۈم ئەمدى يالغۇز ئەمەس. مەنچە ئۇ ئۆز جۈپتىنى تاپالىدى. بىر - بىرىمىزنىڭ كۆڭلىدىكىنى بىلگەندىن باشلاپ بىزنىڭ كۈنىمىز تېخىمۇ خوشال ۋە بەختلىك ئۆتتى. چۈنكى ھازىرقى جەمئىيەتتە بىرىنى ھەقىقىي ياخشى كۆرۈپ ، يەنە شۇ كىشىنىڭ چىن مۇھەببىتىگە ئېرىشەلىگەنلەردىن نەچچىسى بار دەيسىلەر؟ بىر - بىرىمىزنى قەدىرلەپ ، كۆڭلىنى ئاياپ ئۆتتۇق. قالغان ئوتتۇرىدىكى جەريانلارنى سۆزلەپ ئولتۇرمىساممۇ ئەسىرىمنى ئوقۇغان ھەر بىر مۇھەببەت ئىگىسى بۇنى بىلەلەيدۇ دەپ ئويلايمەن. 3 - ئاينىڭ ئوتتۇرى چەتكە چىقىش ئىشلىرىم ئوڭۇشلۇق بۇلۇپ تىل ئىمتىھانغا قاتنىشىش ۋە ۋىزا قويدۇرۇش ئۈچۈن بېيجىڭغا بېرىپ كەلدىم. ئىككمىزنىڭ ۋاقتى ئاز قالغانسېرى كۆرۈشىدىغان پۇرسىتىمىز ئازلاپ كېتىۋاتاتتى. ئۇنىڭ مەكتەپ ئالمىشىشى، مىنىڭ چوڭ دادامنىڭ ئاغرىپ قېلىشى دىگەندەك سەۋەبلەر بىلەن ئۇنىڭ ۋاقتى بولسا مېنىڭ يوق، مېنىڭ ۋاقتىم بار ۋاقىتتا ئۇ بەك ئالدىراش بۇلۇپ قېلىپ جىق ۋاقىتلاردا تېلىفوندا ئالاقىلىشىپ يۈردۇق. پاسپورتۇم بېيجىڭدىن قايتىپ كەلگۈچە ئۆيدىكىلەر بىلەن باشقا شەھەرلەرگە بېرىپ ئايلىنىپ كەلمەكچى بۇلۇپ، 4 - ئاينىڭ 30 -كۈنى تۇرپانغا كەلدۇق. مەلۇم ئىشلار بىلەن ھايال بۇلۇپ قېلىپ شۇ يەردىلا بىرھەپتە ئۆتۈپ كەتتى. ئۇنىڭغا ھەر كۈنى تېلىفون قىلىپ ئەھۋال سوراپ تۇراتتىم. مىجەزىم يوق كۈنلىرى ئاۋازىمنى شۇنچە ياساپ چاندۇرماي دىسەممۇ،ئۇ يەنىلا بىلىپ قالاتتى ۋە بىرمۇنچە بۇيرۇق چۈشۈرەتتى. 5 - ئاينىڭ 4 - كۈنى خەۋەر كېلىپ ، پاسپورتۇمنىڭ كېلىپ بولغانلىقىنى ئېيتىپ مېنى تېزراق مېڭىشقا قىستىدى. مەن < ماقۇل، ئەمىسە ئاي ئاخىرىدا ماڭاي، مەن ئىككى كۈنلۈك سەپەرگە چىقمايمەن، ماڭىمۇ ئازراق ۋاقىت بېرىڭلار > دەپ تېلىفوننى قويدۇم. شۇ كۈنى ئۇنىڭغا تېلىفون قىلسام ئۇ شۇنداق خوشال ئىكەن، ئۇنىڭ خوشاللىقىغا تەسىر يەتكۈزگۈم كەلمەي، ياشلار بايرىمىنى مۇبارەكلەپلا بولدى قىلدىم. كۆڭلۈم شۇنچىلىك يېرىم ئىدى. ئاتا - ئانامغا قاراپ - قاراپ تويمايتتىم. كۈنلەرنىڭ ئاستا ئۆتۈشىنى تولىمۇ ئۈمىد قىلاتتىم. بىراق بۇ ئۈمىدىممۇ ئەمەلگە ئاشماي، 5 - ئاينىڭ 7 - كۈنى 15 - چېسلانىڭ ئايروپىلان بىلىتىنى زاكاز قىلىپ بولغانلىق خەۋىرى كېلىپ مېنى چۆچۈتتى. ئاتا -ئانامغا، دوستلىرىمغا، ئۇنىڭغا قىيماي كۆزۈمدىن ياش تۈكۈلۈپ تۇراتتى. شۇ كۈنى ئۇنى بەك سېغىندىم، ئۇنىڭغا تېلىفون قىلىپ بۇ خەۋەرنى دىگەن ۋاقتىمدا ، ئۇنىڭ تېلىفوندا بىر ئېغىز ئۈن چىقارماي تۇرۇشىدىنلا كۆڭلىنىڭ قانچىلىك يېرىم بولغانلىقىنى بىلىۋالالايتتىم. بىز شۇ كۈنىلا ئۈرۈمچىگە قايتتۇق، ھېچقانداق تەييارلىق قىلمىغان مەن ئۈچۈن سەككىز كۈن ۋاقىت تولىمۇ قىسقا ئىدى. ئەتىسىدىن باشلاپ ئۆزۈمگە لازىملىق نەرسىلەرنى سېتىۋالدىم، 3 - كۈنى چۈشتە ساۋاقداشلار مېنى ئۇزىتىش ئۈچۈن چاقىرىپتۇ، بىر يىل بىر مەكتەپتە يېتىپ قوپۇپ ئوقۇپ، ئاكا - ئۇكا، ئاچا - سىڭىلدەك بۇلۇپ كەتكەن بۇ قېرىنداشلىرىممۇ مەن ئۈچۈن ئىنتايىن مۇھىم ئىدى. ئۇ يەردىن بالدۇر يېنىپ ئۇنىڭ بىلەن كۆرۈشتۈم. ئۇ يەنىلا بۇرۇنقىدەك مېنىڭ مېڭىشىم توغۇرلۇق بىر ئېغىز سۆز ئاچمايتتى. ئۆزىنىڭ كۆڭلىنى يېرىم قىلىشنى خالىمىدىمۇ ياكى بۇ ئۇنىڭ ئۈچۈن ئەسلا مۇھىم ئەمەسمۇ بۇنىسى ماڭا تا ھازىرغىچە قاراڭغۇ. شۇ كۈنى كەچتە ئۇ ماڭا قىسقا ئۇچۇر يوللاپ: < ئەگەر سىز بىلەن يەنە بىر قېتىم كۆرۈشەلىگەن بولسام، سىزگە كۆڭلۈمدە دەيدىغان نۇرغۇن گەپلىرىم بار ئىدى > دېدى. 5 - كۈنى چۈشتىن كېيىن ئۇنىڭ بىلەن رەسمىي خوشلىشىش ئۈچۈن كۆرۈشتۈم. بىز ئادەتتىكىدەك مەن ئامراق باغچىنى ئايلاندۇق، مەن ئۇنىڭغا: < مەن چىقىپ كەتسەم ئۆيۈمگە ئۈچلا پارچە رەسىم قويىمەن ، ئاتا - ئانام ، مەن ئۈچۈن ئەڭ مۇھىم بولغان دوستۇم، ئاندىن سىز... > دىگەنىدىم . ئاندىن ئۇنىڭغا قىلغان شۇ ۋەدەم ئۈچۈن بىللە رەسىمگە چۈشتۇق. ئۇ كۈنى كۈندە بازارغا چىقىپ ھېرىپ قالدىممۇ سەل مىجەزىم يوق ئىدى. قارىسام رەسىمگە ياخشى چىقماپتىمەن، شۇڭا ئۇنىڭغا سەت رەسىمنى قالدۇرغۇم كەلمەي، ئىككىلا پارچىسىنى ئۆزۈم ئېلىۋالدىم. بىز تۇنجى قېتىم نەدە كۆرۈشكەن بولساق، يەنە شۇ يەردە خوشلاشتۇق. ئۇنىڭغا قاراپ ئۇزۇنراق تۇرغۇم بولسىمۇ، بىراق ھامان خوشلىشىشىم كېرەك. ئۇنىڭغا قۇلۇمنى ئۇزاتتىم. _ خۇدايىم بۇيرىسا يەنە كۆرۈشىمىز. _ خۇدايىمغا ئامانەت. ئارقامغا بۇرۇلۇپ كەينىمگە قارىماي ماڭدىم. كەينىمگە قايتقۇم بار، لىكىن قايتالمايمەن. ماڭا خۇدايىم يەنە شۇنداق بىر دوست بەرگەن، ئۇ مەن خالىغان ۋاقىتتا كېلىپ يۆلەنسەم بولىدىغان تېغىمغا ئوخشاش ماڭا ھەرۋاقىت يار - يۆلەك بۇلۇپ تۇرىدۇ. خاتا يولدا ماڭسام تۈزىتىپ تۇرىدۇ، كۆڭلۈم يېرىم بولغاندا شۇنچىلىك ئورۇنلۇق گەپلىرى بىلەن تەسەللىي بېرىپ تۇرىدۇ. يەنە بەك جىق... ئىشقىلىپ ئۇنداق دوستنىڭ يەنە بىرىنىڭ چىقىشىغا ئىشەنمەيمەن. بەزى كۈنلىرى ئۇنىڭ قېشىغا كېلىپ: _ بۈگۈن ئۇنىڭغا تېلفۇن قىلسام ئالمىدى، نېمىشقا ئالمايدۇ؟ ئالغۇسى بولمىسا تېلفۇننى ئېلىپ < سىزگە گەپ قىلغۇم يوق > دەپ قويۇۋەتسىمۇ بولىدىغۇ، - دەپ ئورۇنسىز ئاغرىنسام ئۇ كۈلۈپ كېتەتتى ۋە : _ ئەگەر ئۇ بالا شۇنداق دەپ قويىدىغان بولسا، مۇشۇ مىجەزىڭ بىلەن ئۇنى يەۋىتەرسەن سەن... بولدى ھە، يوق ئىشلارغا جىلە بولماي. بەلكىم ئاڭلىماي قالغاندۇ، ھېلىلا قايتۇرۇپ تېلىفۇن قىلسا، يوقاپ كېتىدۇ بۇ ئاچچىقىڭ،- دەيتتى. راستلا ھەممە ئىشلار ئۇنىڭ دېگىنىدەك بولاتتى. ھېلىمۇ ئېسىمدە، بىر قېتىم يەنە شۇ مەن ياخشى كۆرۈپ كەلگەن ئادەم مېنى ئۈمىدسىزلەندۈرۈپ، دىلىمنى ئاغرىتتى. بۇ قېتىم خاتالىق راستلا مەندە ئەمەس ئىدى، شۇڭا ئۇنىڭ قېشىغا بېرىپ ئىختىيارسىز يىغلاپ سالدىم. ئۇ شۇنداق مېھرىبان ھەم جانلىق ئىدى. يېشىمنى كۆرۈپ چىداپ تۇرالمىدى. _ داۋاملىق خاتالىقنى سەندىن كۆرەتتىم، بىراق بۇ قېتىم بولماپتۇ، ھەممە ئىشنىڭ چېكى بولىدۇ-دە. بۇ قېتىم يەنە كەچۈرۈم سورىسا مەيلى دە، چۈنكى ئۆزۈڭمۇ ئۇنى ياخشى كۆرىسەن. لېكىن بۇنداق بولۇۋەرسە بولمايدۇ. كېيىنكى قېتىم يەنە سېنى يىغلاتسا تارتىشماي بولدى قىل. ئېسىڭدە چىڭ تۇت، سەن ئۆيۈڭدىكىلەرنىڭ ئالدىدا شۇنچىلىك ئەتىۋارلىق قىز، مەكتەپتىمۇ ھەم شۇنداقتىڭ. بىزنىڭ قىزلارمۇ سېنى شۇنداق < ۋاي > دەيدۇ، ساڭا ھەممىسى ئامراق. يېنىڭدا بىز بار، قەدرىڭنى بىلىپ قەدىرلىسە، سەنمۇ قەدىرلە. قەدرىڭنى بىلمىسە بولدى قىل. ھەرگىز يىغلىما. ئۇلار سېنىڭ يىغلىشىڭغا ئەرزىمەيدۇ. ساڭا كۈلكە ئەڭ يارىشىدۇ. - دىگەنىدى. شۇ كۈندىن كېيىن ئۇنىڭ شۇ گەپلىرىنى ئۆزۈمگە ھەمراھ قىلىپ كەلدىم. 15- چېسلا چۈشتە ئايرودىرومدا تۇغقانلىرىم، سۈيۈملۈك ئاتا - ئانام، شۇ قەدىرلىك دوستۇم بىلەن خوشلىشىپ، تەكشۈرۈشلەردىن ئۆتۈپ ئىچىگە كىرىپ كەتتىم. شۇ ۋاقىت، شۇ مىنۇتتىن باشلاپ ئاتا - ئانامنىڭ دۇئاسى، دوستلىرىمنىڭ مەدىتى مەن بىلەن بىللە بولسىمۇ، مەن يەنىلا... يالغۇز قالدىم.قانداق قىلىشىمنى بىلەلمەي تەمتىرەپ قالغان ۋاقىتلىرىم نۇرغۇن ئىدى. بىراق يېنىمدا ھېچكىم يوق... مانا بۈگۈن گېرمانىيىدە تۇرىۋاتقىنىمغا دەل 15 كۈن بولدى. مەن تېخى مۇكەممەل بىلمەيدىغان تىلنى قوللىنىپ، ياخشى بىلمەيدىغان يوللاردا مېڭىپ ئۆز كەلگۈسۈم ئۈچۈن تىرىشىپ يۈرۈپتىمەن. ئۆزۈم بۇ يەردە بولساممۇ، كۆڭلۈم يەنىلا يىراقتا ئىدى. بۇ يەرگە كەلگەندىن كېيىن ئۇ تورغا چىقسىلا مەندىن داۋاملىق < تاماقنى ۋاقتىدا يېدىڭىزمۇ، ۋاقتىدا ئارام ئېلىۋاتامسىز، كۆنەلىدىڭىزمۇ > دىگەندەك سوئاللارنى سوراپ بۇلۇپلا چىقىپ كېتىدۇ. مەن بۇ يەردە مەيلى ياخشى بولاي ياكى ناچار بولاي ئۇنىڭغا پەقەت < ھەئە، مەن ياخشى ، خاتىرجەم بۇلۇڭ > دەپلا جاۋاب بېرىمەن. گەپلىرىمىز پەقەت مۇشۇ بىرنەچچە تىما ئۈستىدىلا چەكلىنىپ قېلىۋاتاتتى. توغرا، بىز ھازىر بۇرۇنقىدەك كۆرۈشۈپ، بىللە ئايلىنىپ، مۇڭدىشىپ تۇرمىغاچقا، تەبىئىي پاراڭلىشىدىغان تېمىمىزمۇ تارىيىپ كېتىۋاتاتتى. بۇ بىزنىڭ مۇھەببىتىمىزنىڭ سۇسلىشىشقا باشلىغانلىقنىڭ بىشارىتىمىدۇ؟ ھېلىھەم كارىۋىتىم بېشىدا ئاتا -ئانامنىڭ، دوستۇمنىڭ ھەم ئۇنىڭ سۈرىتى تۇرۇپتۇ. ئاتا - ئانىنىڭ بالىغا بولغان مۇھەببىتى مەڭگۈ ئۈزۈلمەيدۇ. دوستلۇق، مەن دوستۇمغا ئىشىنىمەن، ئىككىمىز ئۈچۈن ئارىلىق يىراق بۇلۇش چوڭ مەسىلە ئەمەس، بىزنىڭ دوستلىقىمىز ھازىرمۇ داۋاملىشىۋاتىدۇ. بىراق ئۇچۇ؟ ئۇنىڭ بىلەن بولغان مۇھەببىتىم قانچىلىك ئۇزۇن داۋاملىشىدۇ بۇ ھەم مەن ئۈچۈن بىر سوئال بەلگىسى. چۈنكى ئۇنىڭ ئەھۋالى مېنىڭ بىلەن تۈپتىن ئوخشىمايدۇ، ئۇنىڭ تاللاش دائىرىسى بەك كەڭ. ئۇنىڭ ئۈستىگە كونىلارنىڭ: < كۆزدىن يىراق، كۆڭۈلدىن يىراق > دىگەن سۆزلىرى مېنى ئويلاندۇرۇپ قويىدۇ. بەلكىم بۇ يازغانلىرىمنى ئۇ كۆرىۋاتقاندۇ ياكى بىر كۈنى كۆرىدىغاندۇ، مەن ئۇنى ياخشى كۆرىمەن، بىراق بۇ مۇھەببەتنىڭ داۋامىنىڭ بار ياكى يوقلىقىنى بىلمەيمەن. سىلەرچە بۇ مۇھەببەت بارا - بارا تارىيىپ، يوقىلىپ كېتەرمۇ؟ مەنبە : شامال ئۇيغۇر سالونىدىن زۇلى نامدىكى تورداشنىڭ ئەسرى بولۇپ ،كەڭ تورداشلارنىڭ ھۇزۇرىغا سۇندۇم.

nurjahan0997

	كۆزدىن يىراق كۆڭۈلدىن يىراق دېگەن بۇ گەپ ھازىرىقى پۇل ئۈستىگە قۇرۇلغان مۇھاببەتكە بەك ماس كېلىدۇ جۇمۇ.... ئاللاھ خالىسا داۋامى چىقار

vincent

	مېنىڭچە ‹‹ كۆزدىن يىراق، كۆڭۈلدىن يىراق ››دىگەنگە ئىشىنىڭ .....مۇھەببەت ھەرقانچە چوڭقۇر بولسىمۇ،ۋاقىت ھەممىنى ئىسپاتلاپ چىقىدۇ....سىزنى مۇھىت،ئۇ بالىنى ۋىسالسىز سۆيگۈ ئۆزگەرتىدۇ....‹‹باشقا كەلگەندە باتۇر››دەيدىغان گەپ بار كونىلاردا.

1263318936

	مۇھاببەتنىڭ داۋامى رىيال تۇرمۇشتا

qiqakkiz

	ھەقىقىي مۇھەببەت كۆزدىن يىراق بولسىمۇ داۋاملىشىدۇ .

zapar

	ما ۋۇ ھىكايىنى باشقا يەردىن ئەكەپتۇ، شۇڭا قاپاقباش بولمىساڭلار، تېمايوللىغۇچىغا مەسلسھەت بەرمەڭلەر جۇمۇ

pikAso

pikAso

natonux-kiz

	ۋاي بۇ سۆيگۈنىڭ ئاخىرى قوللىشىمەنكى بىر يىلغا بارا بەك ئۇزۇن بولسا

ixaniq14

	بۇ تېمنى  مەن يازمىغان ، مەن ياقتۇرغاچقا بۇ مۇنبەرگىمۇ يوللاپ قويغان ئىدىم ، بۇنىڭدىكى قىزغىن دىئالوگلار ئادەمگە  مۇھەببەتكە تولغان شۇ ھاياتىمىزنى ئەسلىتىپ قويدىكەن ، مەن باشقا تورداشلارنىڭمۇ  بۇنىڭدىن بەھىر ئېلىشى ئۈچۈن يوللغان خالاس ،  قارىسام بۇ مۇھاببەت توغىرلۇق سىلەر ھەرخىل ئىنكاسلارنى يېزىپ كېتپسلەر .