ئاسراندى قىز

SAL

	ئاسراندى قىز ئادەم كىچىك چېغىدا ياخشى ياماننى پەرىق قىلالمايدۇ ، ئۆزىگە قارىتا سىيلىق ، يېقىشلىق سۆز قىلغانلارنىڭ ۋە ماختاپ قويغانلارنىڭ ھەممىسنىلا ئۆزىگە ئامراق كىشىلەر دەپ چۈشىنىدۇ . كىمنىڭ ئۆزىگە ھەقىقىي كۈينىدىغانلىقىنى ،كىمنىڭ ئېغىزىنىڭ ئۇچىدىلا يەنە كىلىپ نىمە مەخسەتتە مۇنداقلا ئامراقلىق قىلۋاتقانلىقىنى بىلىپ يىتەلمەيدۇ . مەنمۇ ئەينى چاغدا شۇنداق ئويلىغان ئىكەنمەن . 11-12ياش ۋاقىتلىرىمغۇ دەيمەن .بىزنىڭ ئۆي  چوڭ شەھەردىن 4كۈنلۈك يىراقتىكى    بىر   نامرات يېزىدا  ئىدى   ،ئائىلمىزدىكى 3ئوغۇل  4قىز بۇلۇپ  جەمئىي توققۇز جان ئادەمنىڭ ئىچىدە  مەن  ئەڭ كىچىكى ئىدىم . گەرچە ئائىلىمىز ئۇنچە باياشات بولمىسىمۇ لىكىن ئۆز-ئارا قېرىنداشلىق مىھرىمىز ئىنتايىن چۇڭقۇر ئىدى .ئىسىمنى بىلسەم چوڭ دادام بۈلۈپ بەرگەن   4 مو  دەك يەرگە قىشنى قىش ،يازنى ياز دىمەي ئىشلەيىتتۇق . يەردىن چىققانغا قاراشلىق بولغاچقا ھەم ئۆيدىكى جان سانىمىز كۆپ بولغاچقا ھىچ ئىلگىرى باسالمايىتتۇق .دادام -ئاناملار يىمەي ئىچمەي يىغسىمۇ ،بىرىمىزنىڭ بېشىغا  تاپسا ئۇچسىغا يوق ،يەنە بىرىمىزنىڭ پۇتىغا تاپسا ئۇچسىغا يوق دىگەندەك قىيىنچىلىق ھامان بىزنى بەك  قىيىناپ كىتەتتى  .شۇنداق بولغىنغا قارىماي دادام -ئاناملار بىزنى  مەكتەپتىن توسۇپ قويمايىتتى .بىزمۇ ئائىلنىڭ قىيىنچىلىقىنى كىچىكلا بىلگەچكە مەكتەپتە تىرشىپ ئوقۇيىتتۇق .شۇ ئارقىلىق ئائىلمىزنىڭ تەقدىرىنى ئۆزگەرتىمەكچى بۇلۇشاتتۇق .مەكتەپتىن  قايىتقاندا  بولساق بىر مىنۇت بىكار تۇرمايىتتۇق .ئاكاملار چوڭ دادام ياققان نانلارنى ئەتتىگەندە زاكاسچىلارنىڭ ئۆيىگە تۇشۇيىتتى .كەچتە قويلارغا (بارى يوقى 2قوي ،بىر ئۆچكگە ) ئوت ئالاتتى . ئاچاملار بولسا بازار كۈنلىكلىرى ئانام ۋە چوڭ ئاناملار تىككەن شاپاق دوپپا ،لاتا ئاياقلارنى ،ۋە ئۇيۇتقان قېتىقلارنى بازارغا ئېلىپ چىقىپ سېتىپ پۇل قىلاتتى .شۇ ئارقىلىق ئىرىشكەن پارچە پۇللار بىزنىڭ مەكتەپتىكى ماتىريال ۋە ئۇششاق چۈششەك خىراجەتلىرىمىزگە ئازراق بولسىمۇ دال بۇلاتتى . يازلىق تەتىل باشلانغانىدىن بۇيان  تۈزۈك يېڭىلىق يوق زىرىكىش ئىچىدە ئۆتۋاتقان كۈنلىرىم چوڭ شەھەردىكى  سەنئەت ئۈمەكتە ئىشلەيدىغان ھاممام ( ئەمەلىيەتتە دادامنىڭ نەۋرە سىڭلىسى ) نىڭ يۇرتىمىزغا ئويۇن قويغاچ ،تۇغقان يوقلاپ كىلىشى بىلەن داۋالغۇپ كەتتى .ھەممە ئىش شۇنىڭدىن باشلاندى .   بۇ ھاممامنى ئىسىمنى بىلگەندىن بېرى مانا بۈگۈن تۇنجى قېتىم كۈرۈۋاتاتتىم .دادام -ئاناملارنىڭ ئىلگىرى ئۇ توغرۇلۇق سۆزلەپ بىرىشلىرىنى كۆپ ئاڭلىغان بولساممۇ،لىكىن يىراق شەھەردە ياشايدىغان بۇ ھاممامنىڭ بۇنچىلىك چىرايلىق ،سىيلىق- سىپايە ،پاكىز ،يېقىشلىق ...ئىكەنلىكىنى ئويلاپمۇ باقمىغاندىم .ئۇنىڭ يولدىشى قاتناش ۋەقەسىدە ئۈلۈپ كەتكەن بۇلۇپ  شۇنىڭدىن بېرى  ئىككى ئوغلى ئۈچۈن تۇل ئولتۇرغان ئىكەن . ئۇنى تۇنجى كۈرۈش بىلەنلا ياقتۇرۇپ قالدىم . مەن ئائىلمىزدە ئۆينىڭ كىچىكى بولغىنىم ئۈچۈن ئۇماڭا شۇنداق ئامراقلىق قىلدىمۇ ،ئەيتاۋۇر مىنى كۆرسا باشقىچە يېقىنچىلىق قىلاتتى .ماڭا يىراقتىكى شەھەردىن ئالايىتەن ئېلىپ كەلگەن تاتلىق قەنىت -گىزەكلەرنى ،چىرايلىق چاچ -قىسقۇچلارنى ئارقا -ئارقىدىن سوۋغات قىلىشلىرىدىن مەن ئۇنى‹‹ ماڭا بەكلا ئامراق ئوخشايدۇ ››دەپ چۈشىنىپ ،كىچە - كۈندۈز ئۇنىڭ يېنىدىن نېرى كەتمىدىم.ئۇ ھەمىشە مىنىڭ قوللىرىمنى تۇتۇپ ئۆزىگە قارتىپ :‹‹ ماڭا بالا بۇلامسىز ئاسىيە ؟  مىنىڭ 2ئوغلۇم بار لىكىن قىزىم يوق .ئەگەر سىز بالا بولسىڭىز مەن سىزنى شەھەرگە  ئېلىپ كىتىپ ئىسىل مەكتەپلەردە ئوقۇتىمەن  . تېخى ئۈزۈمدەك سەنئەتچى قىلىپ تەربىيىلەپ چىقىمەن .تاتلىق يىمەكلىكلەرنى كۈندە يىيەلەيسىز ،مەلىكىلەردەك چىرايلىق كىيىملەرنى كىيەلەيسىز .....››دەپ مىنى شەھەرگە قىزىقتۇراتتى .مەن بولسام ئۇنىڭدىن ئەيمىنىپ ھەم ئىچىمدە چەكسىز خۇشاللىققا تۇلۇپ خۇدىدى ئاسماندا ئۇچقاندەك ھىسياتتا بۇلاتتىم .چوڭ شەھەرنى ،ئۇنىڭ ئۆيىنى ،ئۇنىڭ باللىرىنى  ،شەھەرگە بارسام كىيىدىغان  چىرايلىق كىيىملەرنى  ،يەيدىغان ئىسىل يىمەكلىكلەرنى   ھەرخىل شەكىللەردە تەسەۋۋۇر قىلاتتىم .دوسىتلىرىم بىلەن ئوينىغىلى چىققاندا ھەتتا ئۈزۈمنىڭ ئەمدى  شەھەرگە كىتىدىغانلىقمنى ،ھاممامغا بالا بۇلۇپ ئۇنى ‹‹ئاپا ›› دەپ چاقىردىغانلىقمنىى ،شەھەردە ئوقۇپ ئۇنىڭدەك سەنئەتچى بۇلۇپ كىتىدىغانلىقىمنى سۆزلەپ ماختىنىپمۇ ئۈلگۈرگەنتىم . ئۇزۇن ئۆتمەي ھاممام قايتىدىغان بولدى .ئۇ قايتىشئالدىدا ، مىنى بىرگە ئېلىپ كىتىش ئۈچۈن بىزنىڭ ئۆيدىكلەرگە مەسلىھەت سالغاندا ئانام -داداملار چىرايلىق ئەمما قەتئىي ئۆزرە قۇيۇپ  ئۇناشمىدى . مەن بولسام ھاممام  كىتىپ قالسا دوسىتلىرىمنىڭ ئالدىدا مازاققا قېلىشىمنى ،ئارزۇلىرىمنىڭ كۈپۈككە ئايلىنىدىغانلىقىنى ئويلاپ  ئۇنىڭغا تېخمۇ چىڭ چاپلىشىۋېلىپ قۇيۇپ بەرمىدىم .مىنىڭ قەغىشلىق قىلىشىم  ،ھاممامنىڭ ئۆيدىكلرىمگە  تەكرار يالۋۇرۇپ مىنى ياخشى باقىدىغانلىقى ،مەكتەپلەردە ئوقۇتىدىغانلىقى ،ياخشى تەربىيىلەيدىغانلىقى ھەققىدىكى ۋەدىلىرىگە دادام -ئاناملار يۈز كىلەلمەي ،قىسقىسى ماڭا گەپ ئاڭلىتالماي باشقىلارنىڭ ئالدىدا قاتتىق گەپ قىلالماي مىنى ھاممامغا بەرگەن بولدى .          مەن ئىنتايىن خۇشال ئىدىم .خۇشاللىقمىدىن ھەتتا مىنى تۇغۇپ ئۆستۈرگەن ئانامنىڭ مىنى ئۇزاتقاندىكى ياش ئەگىگەن كۆزلىرى ،دادامنىڭ غەزەپلىك تىكىلىشلىرى ، 11يىلدىن بىرى بىللە ئويناپ چوڭ بولغان قېرىنداشلىرىم ،ئىللىق ئائىلەم ، دوسىتلىرىم ،ھەممە ...ھەممىسى كۈزۈمگە كۈرۈنمىدى .ئۇزۇن يوللۇق ئاپتۇبۇس قوزغالغاندا  ھەر ھەپتىدە دادام ئېلىپ كىرىپ كۆرسىتىپ چىقىدىغان كىنولاردا كۆرگەندەك قول پۇلاڭلىتپلا خۇشلاشتىم . ئۇزۇن سەپەر باشلاندى .تۇغۇلغاندىن بېرى ئۆيدىن يىراققا بېرىپ باقمىغاچقىمۇ ،يوللاردىكى ھەممە نەرسە ماڭا باشقىچە يېڭىلىق تۇيۇلۇپ ،ئۇيقۇنىمۇ قۇيۇپ كۆرگەنلىرىمگە تويماي قارايىتتىم . قەلبىم چەكسىز خۇشاللىققا تولغان ،يېڭى شەھەرگە بولغان قىزىقىش ، ئىنتىلىش قەلبىمدە ئوتقا ئوخشاش لاۋۇلدايىتتى . تۆت كۈنلۈك سەپەردىن كىىيىن ، ئاخىر مەن ئارزۇ قىىلغان شەھەرگە كەچقۇرۇندا يىتىپ كەلدۇق .بۇ شەھەر كۈزۈمگە بەكمۇ ئىسىسىق كۈرۈندى ،گەرچە مەن ئويلىغاندەك ھەممە جايلار ئاپئاق ،رەڭدار سىرلانغان ،يوللارغا پايانداز سېلىنغان ،پاك- پاكىز ،كىشىلىرى ھاممامغا ئوخشاش كۈلۈپلا تۇردىغان بولمىسىمۇ ،ھەرھالدا مىنڭ ئۆيۈم تۇرغان يۇرۇتتىن خېلىلا  رەتلىك  ۋە چىرايلىق ئىدى .بىز ئاپتۇبۇس بىكتىدىن چۈشۈپ تۇرشىمىزغا ئاپتۇبۇسنىڭ قارشى تەرپىدىكى ياغاچ رىشاتكا ئالدىدا تۇرغان 14ياشلار چامىسىدىكى يۈزلىرى ئاپئاق ،قاپقارا قاش كۆزلىرى خۇددى قىز بالىنى ئەسلىتىدىغان بىر قارىسا ھاممامغا قۇيۇپ قويغاندەك ئوخشايدىغان ئوغۇل بالا قولىنى پۇلاڭلاتتى .ھاممام ماڭا قاراپ :-‹بۇ كىچىك ئوغلۇم مۇرتىزا ،قېنى يۈرۈڭ ! › دىدى .ئۈچەيلەن يۈك -تاقلارنى  بۈلۈشۈپ كۈتۈرىشىپ  بوستان  يۇلىدىكى سەنئەت ئۈمەكنىڭ ئائىللىكلەر قۇرۇسىدىكى 6- قەۋەتكە جايلاشقان ھاممامنىڭ ئۆيىگە  كەلدۇق . ھاممامنىڭ ئۆيى ھاجەتخانىنى قوشمىغاندا بەش  ئېغىز بۇلۇپ چوڭراق بىرى مىھمانخانا ،كىچىكرەك ئىككىسى بالىلارنىڭ ئۆيلىرى ،ئاشخانىغا يانداش كىچىكرەك بىرى تاماقخانا ،ئەڭ كىچىڭ بىرى كىتاپ جازىىلىرى تىزىلغان كىتاپخانا بۇلۇپ ئۇنىڭغا بىر كىشلىك كىچىك كارۋات ئاران پاتقان ،قارغاندا بۇ ھاممامنىڭ ياتاق ئۆيى ئىدى .بىز سومكىلارنى بىر قۇر يىغىشتۇرۇپ ھاردۇق چېيى ئىچىشىپ ئولتۇرساق ھاممامنىڭ چوڭ ئوغلى مۇرات كىرىپ كەلدى . مۇرات ئاكام مۇرتىزا ئاكامنىڭ ئەكسىچە چىرايىدىن مۇز يېغىپ تۇردىغان  ، سىزىقلىرىنى بىلگىلى بولمايدىغان گازىر كۆزلىرى  بىر قارىغان ئادەمگە قازاق ئوغۇللىرىدەك تەسىر بىردىغان ، 17ياشلار چامىسىدىكى  سىمىز يىگىت  ئىدى  .قارىغاندا ئۇ ھاممامنىڭ ئۈلۈپ كەتكەن ئىرىنى تارىتقان بولسا كېرەك .تەققى تۇرقى ، مىجەزى ھاممام ۋە مۇرتىزا ئاكاملاردىن خىېلىلا پەرىق قىلاتتى . ئۇ كىرىپ ھاممامغا قىسقىلا سالام قىلدى ۋە ماڭا قاراپمۇ قويماي ھۇجرىىسغا  مېڭىشقا تەمشىلىۋىدى .ھاممام توختۇتۇۋېلىپ :‹بۇ ياققا كىلىپ ئولتۇر .›دىدى . تۆتەيلەن ، تاماقلىنىدىغان ئۆينىڭ تام تەرپىگە   قاتار قىلىپ قۇيۇلغان 6كىشلىك سافاغا كىلىپ چاي ئۈستىلى ئالدىدا  ئولتۇرغاندىن كىيىن ،ھاممام ئورنىدا ئازراق قىمشىپ قۇيۇپ سۆزىنى باشلاپ : ‹ بۇ قىزنىڭ ئىسمى ئاسىيە  سىلەرنىڭ سىڭلىڭلار ،شۇڭا ھازىردىن باشلاپ  ئائىلدە ئۆز-ئارا ياردەملىشىپ چىقىشىپ ياخشى ئۆتۈڭلار .›دىدى . مۇرتىزا ئاكام ماڭا قاراپ مىيقىدا خالار -خالىماس كۈلۈپ قويىدى .مۇرات ئاكام بولسا ھىچنىمىنى ئاڭلىمغاندەك قولدىكى قاتلىنىدىغان كىچىك پىچىقىنى ھېلى ئېچىپ -ھېلى يېپىپ ئولتۇرىۋەردى . بۇنڭدىن كىيىن ئاسىيە مىنى ھامما دىمەي ئاپا دەيسىز ،-دىدى ھاممام سۆزىنى داۋام قىلىپ ،-مەن پۇرسەت بولسا يېقىن ئەتراپتىكى باشلانغۇچ مەكتەپ بىلەن ئالاقىىشىپ سىزنىڭ مەكتەپتە ئوقۇش ئىشىڭىزنى سۈرۈشتە قىلىمەن .بىلىشىڭىز كېرەككى، ئۈرۈمچىدە سىرىتتىن كەلگەنلەرنىڭ ئوقۇش ئىشىنى ھەل قىلماق ناھايتى قىيىن ،يەنە تېخى سىزنىڭ نۇپۇس ئىشىڭىزمۇ بار .بۇنىڭغا ۋاقىت كىتىدۇ .ئىمكان قەدەر تىزراق مەكتەپكە كىرىشىڭىزنى ئىشقا ئاشۇرىمىز .ئۇنىڭغىچە ئۆي ئىشلىرىغا قارىشىپ ،ئاكىلىرىڭىز بىلەن ياخشى ئۈتۈڭ ،بۇلامدۇ ؟› -دەپ ماڭا تىكىلدى . مەن خىجىللىقتا بېشىمنى لىڭشىتپ ماقۇللۇق بىلدۈردۈم . ھەممىڭلار سەل رەتلىكرەك بولۇڭلار  .-مۇرات ! ئۇكاڭ بىلەن يەنە ئۇرۇشما ،سىڭلىڭنىڭ ئالدىدا ئۇيات بۇلىدۇ .ھە !› -دىدى يەنە ھاممام .ھاممام   مۇراتكامدا ھىچقانداق ئىنكاس يوقلىقىنى كۈرۈپ بىر ئۇھسىنىپ قويدى - دە ،بولدى ئارام ئېلىڭلار . -دىدى. ئىككى ئاكام ئۆيلىرىگە ماڭدى .مەنمۇ ئورنۇمدىن تۇردۇم لىكىن قاياققا مېڭىشنى بىلمەي تىڭىرقاپ تۇرۇپ قالدىم .ھاممام مىنىڭ تۇرۇپ قالغىنىمنى كۈرۈپ ،بىر ئىش ئىسىگە يەتكەندەك .ئورنىدىن تۇردى دە ،ئوغۇللىرىنىڭ كەينىدىن مېڭىپ ئىككىسىنى بىر ئۆيگە ئېلىپ كىرىپ كەتتى .مەن قانداق قىلىشنى بىلەلمەي تۇرغان جايىمدا تۇرىۋەردىم .ئالاھەزەل 5 مىنۇتلاردىن كىيىن ئۇلار كىرىپ كەتكەن ئۆيدىن ۋارقىرشىشلار ئاڭلىنىشقا باشلىدى . ۋاي -ۋۇي ،ئاپا مەن مۇرتىزا بىلەن بىر ئۆيدە ياتسام كىلىشەلمەيمەن .باشقا ئامالىڭ يوقما ؟مۇرتىزا  بىلەن بىر ئۆيدە يېتىپ -قوپۇپ‹‹ئۈلۈم پىششىقى›› چىقسا ئۈزۈڭ ئىگە جۇمۇ ئەمسە! › مۇرات ئاكامنىڭ ۋارقىراپ دىگەن گىپىدىن ئۇ ئۆيدە مىنىڭ ياتىدىغان جايىم ئۈستدە بىرەر مەسلىھەت پىشمايۋاتقانلىقى ئايدىڭ بۇلۇپ تۇراتتى . مىنىڭمۇ ئۈيۈمنى بىكار قىلغۇم يوق.... -دىگەن ئاۋازى ئاڭلاندى  مۇرتىزا ئاكامنىڭمۇ  .كىيىن ئۇلارنىڭ گەپ سۆزلىرى ئاڭلانمايلا قالدى . مەن ھاياتىمدا  تۇنجى قېتىم تەڭقىسلىقتا قالدىم.  توغرىسىنى ئېيىتقاندا ئۆيۈمدىن ئايرىلىپ كىلىپ قالغان يىرىمنىڭ ئۈزۈمگە تەۋە بولمايدىغان بىر دۇنيا ئىكەنلىگىنى ،ھاممامنىڭ باللىرىنىڭ ئاسانلىقچە مىنى سىڭىل قىلىپ  قۇبۇل قىلمايدىغانلىقىنى تۇنجى قېتىم ھىس قىلىپ يەتتىم .قىسقىغىنە نەچچە مىنۇتتا شەھەرگە كەلگۈچە سۈرگەن تاتلىق خىياللىرىم كۈپۈكتەك لەيلەپ قالدى .تۇرۇپلا خورلۇق ھىس قىلغاندەك بولدۇم .خۇددى ئۇلار ھازىرلا مىنى ئۆيىدىن چىقىرۋىتىدىغاندەك ،دۇنيادا ھەممىدىن ئايرىلىپ يالغۇز تىكەندەك قالغان يىتىم بالىدەك تۇيغۇغا كىلىپ بۇرنۇمىنىڭ ئۈچى ئاچچىق ئېچىشىپ كەتتى ....مىنىڭ تەڭقىسلىقتا قېلىشىم مۇشۇنىڭدىن باشلاندى دىسەكمۇ بۇلىدۇ .ھاممام ئۇنى دەپ بېقىپ ،بۇنى دەپ بېقىپ يۈرەك -پارىلىرىگە گەپ ئاڭلىتالمىدى بولغاي خېلى ئۇزاقتىن كىيىن قايتىپ چىقىپ   ماڭا تاماق يەيدىغان ئورۇندىكى سافا ئۈستىگە ئورۇن راسلاپ بىرىپ : ‹  بىر مەزگىل مۇشۇ يەردە يېتىپ تۇرۇڭ ›-دىدى . تۆت كۈندىن بۇيانقى سەپەرنىڭ ھاردۇقى يەتتىمۇ ئەتىمالىم ،سافا ئۈستىدە يېتىپ بىردەمدىلا ئۇخلاپ كىتىپتىمەن .  تاڭ سەھەر ،ھاممامنىڭ ياق ‹ئاپامنىڭ ›تۈرتىشى بىلەن ئورنۇمدىن تۇردۇم .ئاپام ماڭا ئەستايىدىللىق بىلەن چىش چوتكىلاش ،تاھارەت ئېلىپ  ناماز ئوقۇشنى ئۈگەتتى .گەرچە يۇرۇتتىكى چاغدا خېىلى بۇرۇنلا 7-8 سۆرىنى ئۈگۈنۈپ بولغان بولساممۇ لىكىن ئانامنىڭ ‹ ئەتگەندە تۇرۇپ ناماز ئوقۇش › توغرىسىدىكى نەسھەتلىرىگە  پەرۋا قىلماي ھازىرغىچە ناماز ئوقۇپ باقمىغان ئىدىم . بۇيەردە ئۇنداق بۇيۇنتاۋلىق قىلىشتىن ئەيمىندىم  .دىمىسىمۇ ئۆز ئانامغا ئەركىلىگەندەك  كەپسىزلىك بۇ يېڭى ئاپامغا يېقىشى ناتايىن -دە؟ بۇ مىنىڭ ئۆز ئۈيۈم ئەمەس يەنە كىلىپ ئاپاممۇ مىنىڭ ئۆز ئانام ئەمەس ،شۇنداق بولغانكەن  گەپ ئاڭلاپ ئۇنىڭغا ياخشى كۈرۈنمىسەم بولمايىتتى . نامازدىن كىيىن ئاپام ئۆيلەرنى بىر قۇر كۆرسىتىپ قەيەردە نىمە بارلىقىنى ،ئۆيدە قالغان ۋاقىتلاردا قانداق ئىشلارنى قىلىش كىرەكلىكى...قاتارلىق ئىشلارنى بىر قۇر تۇنۇشتۇرغان بولدى .كەچتە  مىنى يۇيۇندۇردى،يۇرىتتىن  كىيىپ كەلگەن قارا ئۇزۇن شىمىم ۋە ئۇنىڭ ئۈستىگە كىيىۋالىدىغان قىزىل كۆينىكىمنى ئالماشتۇرۇپ ،قىسقا ئاق پايپاق ،كىتەكچە قاتلاق كۆينەك.......لەرنى  كىيدۈردى .ھەم ماڭا بۇندىن كىيىن ھەپتىدە ئىككى قېتىملاپ يۇيۇنۇشنى ئۇنۇتماسلىقىمنى، پاكىز يۈرۈشۈمنى تاپلىدى . شۇنداق قىلىپ شەھەردىكى ھاياتىم باشلاندى . ئاپام ھەپتە ئۈتۈپ رۇخسەت ۋاقتى توشقاچقا خىزمەتكە چىقىپ كەتتى .مۇرات ئاكام تۇلۇق ئوتتۇرنىڭ 2- يىللىقىدا ،مۇرتىزا ئاكام تۇلۇقسىزنىڭ 2-يىللىقىدا ئوقۇيدىغان بۇلۇپ ئۇلارنىڭمۇ تەتىل ۋاقتى توشقاچقا مەكتەپلرىىگە باراتتى .كەچتە ھەممىسى قايتىپ كىلەتتى .كۈندە ئۆيدە ئۈزۈم يالغۇز قالاتتىم .كۈندە قىلىدىغان ئىشلىرىم ئوخشاشلا : سەھەر قوپۇپ نامازدىن كىيىن   ئاپامغا ياردەملىشىپ سۈت چاي قاينىىتپ ناشتىلىق تەييارلاش ،ئاپام ،ئاكاملار ئىشقا كەتكەندىن كىيىن بولسا قاچا -قۇچا ،ئۆيلەرنى يىغشتۇرۇش ،ئاشخانىدىكى ياغ داغلىرىنى قىرىپ تازلاش ،ئەخلەتلەرنى ئېلىپ چىقىپ تۈكۈش ،يىغىلغان كىرلەرنى يۇيۇش ،جازا ،ئۈستەللەرنى سۈرتۈش ....چۈشلۈك تاماقتا ئاپام كىلىدىغان كۈنلىرى تاماققا تەييارلىق قىلىش ( ئىلگىرى تاماق قىلىشنى ئۈگەنمىگەنلىكىم ئۈچۈن ھازىر ئاپام كۈندە ئەستايىدىللق بىلەن تاماق ئىتىشنى ئۈگۈتىۋاتاتتى، شۇ ڭا ئۈگەنگىنىم بۇيىچە ئاددىي تەييارلىقلارنى قىلىپ تۇرالايىتتىم .) ئاپام كەلگەندە تاماقنى يەپ بۇلۇپ قاچا -قۇچىلارنى يۇغۇشتۇرۇپ ،ئاشخانىنى پاكىزلەش .ئاندىن كەچلىك تاماققا تۇتۇش قىلىش .....كەچلىك تاماقتىىن بىكار بولغاندىن كىيىن مۇرتىزا ئاكامنىڭ بۇيرۇقى بۇيىچە ئۇنىڭ ئىشلەپ بۇلالمىغان تىل ئەدەبىيات ،خەنزۇتىلى ،ماتىماتىكا تاپشۇرۇقلىرىنى ئۇ خەقتىن سۇراپ ئېلىپ كەلگەن  دەپتەرلەرىدىن كۈچۈرۈپ ئىشلەپ بۇلۇپ كىچە سائەت 11-12لەردەئاندىن ئۈزۈمنى تار ‹‹ سافا كارۋىتىم››غا تاشلايىتتىم . ...ئايدا بىرەر قېتىم ئاپام :‹ئۆيڭىزدىن خەت كەپتۇ ›دەپ خەت ئېلىپ كىرەتتى .-دە مىنىڭ كۈرۈپ باقاي دىگىنىمگە ئۇنىماي ئۆزى  ئوقۇپ بىرەتتى .ئۇنىڭ ئوقۇغان خەتلىرىدە مەن توغرىلىق بىر ئېغىزمۇ گەپ چىقمايىتتى .ئەجىبا ئۆيۈمدىكلەر مىنى ئۇنتۇپ كەتتىمىكىنە ؟؟؟؟!!!!!شۇنداق چاغلاردا ئۆيۈمنى مىھرىبان ئاتا- ئانامنى ،ئاكا ئاچىلىرىم بىلەن قىزىق ئويۇنلارنى ئويناپ ئۆتكۈزگەن كۈنلىرىمنى شۇنداق سېغىناتتىم .ئۈزۈمنىڭ ھازىر بۇ ئائىلىدە بىر خىزمەتكار بۇلۇپ قالغانلىقىمغا كۆڭلۈم بەكمۇ يېرىم بۇلۇپ قالاتتى . بارا -بارا كىچىكلىكىمگە باقماي تاماقلارنى خېلىلا تەملىك قىلالايدىغان بولدۇم .ئاپاممۇ ئىشتىن كەلسە بۇرۇنقىدەك بېشىمدا تۇرۇپ ئۈگەتمەي ‹ئۇنداق قىلسىڭىز بۇلىدۇ !-مانداق قىلىڭ !›دەپ ئولتۇرۇپ ئاغزاكى رىياسەتچىلىك قىلاتتى .ئۆي ئىشلىرىغىمۇ پىشىپ قالدىم .ھاردىم- تالدىم دىمەي ئىشلەيىتتىم . ئاپام ئۆيگە قايتىپ كىلىپ ئۆيلەرنىڭ پاكىز رەتلىكلىكىنى،تاماقنىڭ تەييارلىقىنى  كۆرسە مىنى ماختاپ ئۇچۇرۇپ ھالى قالمايىتتى .كەچلىكلىرى مۇرتىزا ئاكامنىڭ تاپشۇرۇقلىرىنى كۈچۈرگەچ ئۇنى -بۇنى سۇراپ يۈرۈپ خەنزۇتىلنىمۇ ئۈگۈنۈپ مېڭۋاتاتتىم .يەنە تېخى ئۇنىڭغا يالۋۇرۇپ يۈرۈپ ،باشلانغۇچ 6- يىللىق ،تۇلۇقسىز 1- يللىقتىكى كونا ماتىرياللىرىنى تاپتۇرۇپ بوش ۋاقىتلاردا ئۈگۈنۈپ ماڭدىم . مىنىڭ بۇرۇندىن خەتلىرىم چىرايلىق بولغاچقا مۇرتىزا ئاكامنىڭ تاپشۇرۇق نەتىجىسى ئىلگىركىدىن كۆپ ياخىش بۇلۇپ كەتكەن ئىدى .كۈنلەر -كۈنلەرنى قوغلاپ ئۈتۈشكە باشلىدى ،ئۆيدىكى ئىشلارنى قىلغاچ يەنە ئىچىممۇ سىقىلىپ قالاتتى .   ئىلگىرى مەكتەپتە ئىزچىل ئىلغار ئوقۇپ كەلگەچكە ئوقۇشقا چۇڭقۇر ئىشتىياقىم بار ئىدى .كەلگىلى تۆت  ئايدىن ئېشىپ قالغان بولسىمۇ  لىكىن مىنىڭ مەكتەپكە كىرىپ ئوقۇش ئىشىم ھىچ ھەل بۇلىدىغاندەك ئەمەس ئىدى .ئاپامغا بۇتوغرىلىق بىر قانچە قېتىم دەپ تىل ئىشىتكىنىم ئۈچۈن بۇتوغرىلىق ئەمىدى ئېغىز ئاچالماي ئىچىم سىقلاتتى .نىمە ئامال ؟ مۇشۇنداق ۋاقىتلاردا ئاچچىقى يامان ئەمما ماڭا بەك ئامراق دادام ،كۈيۈمچان ئانام يادىمغا يىتىپ ئۇلارنىڭ يېنىدا بولسام نىمە دىسەم قىلىپ بىردىغانلىقلىرىنى ئويلاپ يۈرۈكۈم ئۆرۈلۈپ يىغا تۇتاتتى .شۇ چاغدا ئانامنىڭ ياشلىق كۆزلىرى ،دادامنىڭ قىيالماسلىق بىلەن تولغان غەزەپلىك كۆزلىرىگە پەرۋا قىلماي جاھىللىق بىلەن بۇيەرگە كىلىپ بالىلىق قىلغىنىمغا ئۈكۈنۈپ كىتەتتىم.ئەسلى دادام -ئاناملار مىنىڭ بۇيەردە مۇشۇ كۈنلەرگە قېلىشىمنى ئالدىن كۈرۈپ يىتىپ شۇڭا ئۇنماپتىكەن .لىكىن مەن ئەقىلسىز ...-ھەي ! كىيىنچە ئۇلارنىڭ خەتلىرىمۇ يوق بۇلۇپ كەتتى .خەت كەلسىمۇ ئاپام ماڭا كۆرسەتمىدىمۇ ياكى ئۇلار مەندىن خاپا بۇلۇپ يازمىدىمۇ ئەتىمالىم .خەت ئالاقە ئۈزۈلۈپ قالغان ئىدى . تەتىل كىلىپ ئىككى ئاكام ئۆيدە بولغاچقا  ، جاھان ماڭا  تېخمۇ تار تۇيۇلىدىغان بولدى .بۇ ئاكىلار بەكلا يولسىز ئىدى.بۇرۇنقى ئاكلىرىمدەك مىنى ئاياپ ئولتۇرمايىتتى .  بىر مىنۇتمۇ ئارامىمدا قويمايىتتى .ھىلى ئۇ ئىش ،ھىلى بۇئىشقا بۇيرۇپ ساراڭ قىلغىلى تاس قالاتتى .مۇراتكامنىڭ قۇپاللىقلىرىچۇ تېخى ،ھەمىشە مىنى -‹ھەي ئاسراندى ! ئاۋۇ ئىشتىمنى يۇيۇپ ،قۇرغاندىن كىيىن دەزمال سېلىپ تەييارلاپ قوي ! ›ھەي ئاسراندى ! مىنىڭ ئۈيۈمىنى پاكىزە رەتلەپ يۇغۇشتۇر ! ،ھەي ئاسراندى ،چاي دەملەپ كىر ! ،ھەي ئاسراندى ! ئالما سۇيۇپ بەر !  ھەي ئاسراندى !!!!!.....› دەپ توۋلىغاندا ئۇنىڭغا شۇنداق ئۆچلىكىم كىلىپ كىتەتتى .ئۇ ئىككىسى مىنى ناھايتى كەمسىتەتتى .خۇددى مەن بۇ يەرگە تىلەمچى بۇلۇپ كەلگەندەك ، مەن يىگەن تاماقمۇ ئارتۇقچە بىرلىۋاتقاندەك . بۇ يەر بولمىسا مەن ياشيالمايدىغاندەك .....ئامال قانچە ؟ئۇلارغا ھىچنىمە دىيەلمەيتتىم .پەقەت ئاچچىقىمنى يىغىدىن ئېلىپ قاپاقلىرىمنى ئىشىشتىپ ئولتۇراتتىم . دىمىسىمۇ مەن ئۈزۈم خالاپ خەققە‹‹ ئاسراندى قىز ›› بولغان تۇرسام .كىمدىن ئاغرىنالايىتتىم .تەتىل جەريانىدا گەرچە جاپا تارىتساممۇ لىكىن ئۆزلىكىمدىن ئۈگۈنۈش ،مۇرتىزا ئاكامنىڭ تەتىللىك تاپشۇرۇقلىرىنى ئىشلەش جەريانىدا خېلى بىر نەرسىلەرنى ئۈگۈنۈپ قالدىم .تەتىل تۈگەپ ئۆيدىكى ھەممىسى تەرەپ تەرەپكە تارقاپ كىتىشتى ،ئەمدى مەن خېلى ئارامخۇدا بۇلۇپ قالدىم .ئۈگۈنۈشۈم ھەرھالدا ياخشى كىتىپ باراتتى .كۈندە ئۈگۈنۈپ بىلەلمىگەن تەرەپلەرنى مۇرتىزائاكامدىن سۇرايىتتىم .ئۇ بىلمىسە ئەتىسى دوسىتلىرىدىن سۇراپ كىلىپ دەپ بىرەتتى .ئىش قىلىپ ھازىر ئۇ تاپشۇرۇق ئىشلەشتىن قۇتۇلۇپ قالغاچقىمۇ مەن نىمە دىسەم ھەرھالدا مۇراتكامغا قارغاندا قىزغىن ياردەم قىلاتتى ...............(داۋامى بار )

zapar

	سۈرىيەدىكى بەشەردىن، ئاخىرى يوق ئەسەردىن..مانداق دۆت قىزدىن بىزارمەن

ana

	يەنە داۋامى يوق تېمىدىن بىرنى ئوقۇدۇم .... بىراق ياخشى يېزلىپتۇ ، داۋامىنى تىزراق يوللىسىڭىز بۇلاتتى....

0996guvar

	كىچىگمدە ھامام ئۇرۇمچىگە ئەكىتىپ ئوقۇتاي دىگەندە ئويدىكىلەر ئۇنىماي مەنمۇ نەچچە كۇن يىغلىغان ئىدىم.بارغان بولسام قانداق بولاتىكىن تاڭ

چاقنار

	مىسرانىمدا داۋامى يوق بىر ئەسەرگە ئۇچرىغانلىقىمدىن ئۆزۈمنى ئىنتايىن بەخىتلىك ھېسقىلمايۋاتىمەن،  بىراقلا پۈتتۈرۈپ ئاندىن يوللىساڭلا بولمامدۇ؟

faruh193

	مۇشۇ داۋامى بار دىگەن خەتنى خەپ خەپ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!{:13:}{:13:}{:13:}{:13:}{:13:}{:13:}{:13:}{:13:}

faruh193

	0996guvar يوللىغان ۋاقتى  2013-12-3 01:11 AM كىچىگمدە ھامام ئۇرۇمچىگە ئەكىتىپ ئوقۇتاي دىگەندە ئويد ... بەلكىم ھازىر ...................................................  يىتىشكەن پەيلاسوپ بوپ قالاتتىڭىز !!!!!!!!!!!!!

nurjahan0997

	ئۇف تەڭرىم ،قاچانمۇ چىقار داۋامى؟بۇ كۆزلەر 888888888888888888888888888888888888888888888888888888888888 بولۇپ كېتەرمۇ ئەمدى

2019991818

	ھەممىنى يىىزىپ بوپ بىراقلا يوللىسىڭىز بولمامتى تازا قىزىقىپ ئوقۇۋاتقاندا داۋامى بار دەپ قويدىكەنسىلە ئاخىرىنى تىپ ئوقۇپ بولالماي ئادەم :

ئالىنۇر

	مۇشۇ مىسرانىمدا بىر قائىدە-تۈزۈم بىكىتسەك بولاتتى ئاخىرى يوق داۋامى بار دىگەن ئەسەرلەرگە نىسبەتەن،قىنى تورداشلار ھەممەيلەن بىر ئىزدىنىپ باقايلى مۇشۇ مەسلە ئۈستىدە