يامغۇر پەسلى‹‹پوۋېست››-تاماملاندى!

Aytugh

	يامغۇر پەسلى سائادەت ساتتار ئايتۇغ پوۋېست ھايات مۇساپەمدە قانچە قېتىم يامغۇر ياغقىنىنى ھىساپلاپ بېرەلمىسەممۇ ھەرقېتىم يامغۇر  ياغقىنىدا يەنىلا تىل بىلەن تەسۋىرلىگۈسىز بىر ھاياجان تەكرارلىناتتى. كىچىگىمدە يامغۇر ياغسا كوچىغا چىقىۋالاتتىم،ئۈستىبېشىم ھۆل بولغانسىرى تىل بىلەن تەسۋىرلىگۈسىز شادلىققا چۆمەتتىم،يامغۇردا ئۆزۈمنى شۈنچە بەختىيار ھىس قىلاتتىم.يامغۇرنىڭ ئىللىق ھاۋاسىدا شۇنچە ئەركىن بەھۇزۇر نەپەس ئالاتتىم.ھاياجاندىن يۈرەكلىرىم قەپىزىگە پاتمىغاندەك لەرزىگە كىلىپ زوق بىلەن تىپىرلاپ كېتەتتى. شۇنچە كۆپ يىللار ئۆتۈپ كەتكەن بولسىمۇ ھېلىھەم يامغۇرنىڭ ماڭا ئاتا قىلغان ئاشۇ ھىممەتلىرى ئۆزگەرگىنى يوق. ھېچنىمىدىن غەمسىز ، ياش ، غۇبارسىز چاغلىرىمدىكىدەك يامغۇردا كوچىغا چىقىپ قوللىرىمنى كېرىپ،كۆزلىرىمنى يۇمۇپ لىرىك ھىسلارغا چۆمۈلۈپ ،قېن-قېنىمغا پاتماي پىقىراپ ئويناش بىئەپ بولۇپ قالغان بولسىمۇ ھەر-قېتىم يامغۇر ياققىنىدا يەنىلا ھويلىغا چىقىپ يامغۇرنىڭ جانغا ھوزۇر تامچىرىغا يۈزۈمنى تۇتۇپ،كۆزلىرىمنى چىڭ يۇمۇپ، كۆكرەك قەپىزىم تولغۇچە چۇڭقۇر نەپەسلەرنى ئېلىپ ھوزۇرلىنىمەن. خىيابانىمدا شۇنچە گۈزەل بىر بوشلۇققا قاراپ لەرزان،ئەركىن پەرۋاز قىلىمەن. ئۇ يەردە پەقەت مەن ۋە يامغۇر تامچىلىرىلا بار،بىز ئۈنسىز سىردىشالايمىز.تۇرمۇشنىڭ تۈرلۈك بېسىملىرىدىن پەقەت ئاشۇ دەملەردىلا پۈتۈنلەي ئازات بولغاندەك يىنىكلەپ قالىمەن.جانغا ھوزۇر بېغىشلىغۇچى تامچىلار بېلەن بۇ ئالەمنىڭ بېسىم-ئىسكەنجىلىرىدىن يۇلقۇنۇپ چىقىپ ھەقىقى ئەركىن ھىسلارغا ئەگىشىپ ئىلھام بۇلاقلىرىنىڭ تامچىلىرىنى بىر-بىرىمىزگە چېچىشىپ تەڭداشسىز مىھرى-مۇھەببەت بىلەن بىر تەن بىر تۇيغۇغا ئايلىنىپ كىتەلەيمىز.... مەن ئۈچۈنلا ياغىسەن بەلكىم، يۇيماق بولۇپ پىغانلىرىمنى. جىمجىتقىنە قەلبىمگە سىڭىپ، ئويغىتىسەن ئىسيانلىرىمنى. بۇرۇقتۇملۇق ئەسىر قىلغاندا، تامچىرىلىڭ سىلار مەڭزىمنى. يىغلىشىمغا يارىتىپ ئىمكان، يۇشۇرىسەن كۆز-ياشلىرىمنى. سەندەك سىرداش بارمۇ جاھاندا، سۇغىرىسەن چاڭقاق دىلىمنى. مىھىرسىراپ قۇرىسا بەرگىم، ياشارتىسەن پۈتكۈل بېغىمنى. سەنلا ئاتا قىلغان ھىسلارنى، بۇ جاھاندا بېرەرمەس ھىچكىم. سىڭىپ كەتسەم دەيمەن قوينۇڭغا، تامچەڭ بولۇپ ئاخىرقى قېتىم. قەدىناس سىردىشىم-خىياللىرىمنى تىمتاسقىنە تىڭشاپ ئولتۇرغىنىمدا چاك-چاك-چاك ...قىلىپ تەكچىگە چۈشكەن يامغۇر تامچىسىنىڭ ئاۋازى مېنى ئارامبەخش خىياللىرىمدىن يۇلۇپ ئالدى .نارازىلىق بىلەن يۆتكىگەن كۆزلىرىم يامغۇر تامچىسى بىلەن ئۇچراشقىنىدا يۈرىكىم يىنىك تىترەپ كەتتى. يامغۇرنىڭ ھەر تامچىسى يۈرەك تارىلىرىمنى چېكىشكە باشلىدى... شۇ تاپتا سەندىن  ‹‹سەن بار جايدىمۇ يامغۇر ياغدىمۇ؟›› دەپ سورىغۇم كەلدى. ‹‹ياغقانمىدۇ؟!›› دەپ ئۆز-ئۆزۈمگە شىۋىرلىدىم....''ئېيتساممۇ ئاڭلىمايسەن''دەۋاتامسەن ؟ ياق -ياق ،ئاڭلىيالايمەن ، بىلسەڭ ئاۋازىڭنى يۈرىكىم تۇيىدۇ ، تىۋىشلىرىڭنى قەلبىم ھېس قىلىدۇ . يامغۇر تامچىسىدىن چۆچۈپ، باش-ئاخىرى چوۋۇلۇپ ئىرماش-چىرماش بولۇپ كەتكەن خىياللىرىم كۈچلۇك دولقۇنغا ئايلىنىپ مەۋج ئورۇپ پۈتكۈل ئەس-يادىمنى يىراقلارغا يالمىغانچە ئېقىتىپ كەتتى... ئېرپان ، سېنى تۇنجى قېتىم ئۇچراتقان كۈندىمۇ مانا بۈگۈنكىگە ئوخشاشلا يامغۇر ياغقانىدى .  ئۇ كۈننى ئويلىسام ئىختىيارسىز ياشلىق ئالىمىمگە قايتقاندەك بۇلۇپ ھۇزۇر ئىلكىگە تولىمەن .  كىچىكىمدىن يامغۇرنى ياخشى كۆرەتتىم ، تېخى يالاڭ ئاياغ يامغۇر كېچىپ يول يۈرۈشنى ياخشى كۆرەتتىم . ئەمما ئۇ كۈنى يامغۇر ماڭا ئۇنچە لەززەت ئاتا  قىلالمىدى ، چۈنكى، خىزمەتكە چۈشكەن 3-كۈنۈم بولغاچ ۋېلىسپىتىمنىڭ كامىرى يېرىلىپ كېتىپ يېرىم يولدا خىزمەتكە كىچىكىش ئەندىشىسى بىلەن ئېغىر ۋېلىسپىتنى ئەلەم بىلەن سۆرەپ كېتىۋاتاتتىم.قېرىشقاندەك يېرىم يولدا يېرىلىپ، مىنى مازاق قىلغاندەك كالچاراپ تۇرغان بالوننىڭ يىرتىقىغا ھەر-بىر ئەلەم بىلەن قارىغىنىمدا  كۆزلىرىمگە ياش ئولىشاتتى .ئىشخانىدىكى تەرى سۆرۈن باشلىقنىڭ مەن كەلگەندىن بېرى تېخى ھەيۋىسىنى كۆرسىتىپ قويۇشقا ئۈلگۈرمەي پۇرسەت كۈتۈپ ئاران تۇرغاندا يامغۇردا ھۆل بولۇپ، سۇغا چۈشكەن مۈشۈكتەك بوپ قالغان ئەپتىمگە قاراپ تەكەببۇرلۇق بىلەن نىمە دەيدىغانلىقىنى پەرەز قىلىپ جىددىيلىشىپ  كېتىۋاتاتتىم . ئىتتىكرەك ماڭماقچى بولغانچە قېرىشقاندەك بىردە ۋېلىسپىتنىڭ پۇرلىشىپ قالغان بالونى، بىردە ئاياغلىرىم تېيىلىپ قەدەملىرىم ئاينىمايۋاتاتتى.‹‹ خەپ-خەپ›› دەيتتىم تىتىلداپ ‹‹ ئەتىدىن باشلاپ بىرەر سائەت بۇرۇنراق تۇرۇپ يۈگرەپ كەلسەم كېلىمەنكى سەندەك ئەبجىقى چىقىپ كەتكەن ياتا تۆمۈرنى ئىككىنجى مىنمەسمىنا؟!›› شۇ تاپتا ۋېلىسپىتنى تاشلىۋېتىپلا يۈگۈرگۈم كىلەتتىيۇ يەنىلا ئاچچىقىمغا ھاي بېرىپ لىۋىمنى چىشلەپ كېتىۋاتاتتىم. -ياردەم كېرەكمۇ سىڭلىم؟-دىگەن ئاۋازدىن بېشىمنى كۆتۈرۈپ سېنى تۇنجى قېتىم كۆردۈم . كۈتۈلمىگەن بۇ ئۇچرىشىشتىن دەقىقە ئىچىدە گاڭگىراپ تۇرۇپ قالدىم ۋە دەرھال ئىسىمنى يىغىپ-ياق ، رەھمەت-دىيەلىدىم.مۇشۇ ئەپتىم بىلەن تۇرغاندا ئالدىمدا تولىمۇ قاملاشقان، بۈدرە چاچلىرى ئۆزىگە تولىمۇ ياراشقان، چېھرىدىن مىھىرىبانلىق ۋە سەمىمىلىك چىقىپ تۇرغان بىر يىگىتنى ئۇچراشتۇرغان تەقدىردىن ئاغرىنغۇم كەلدى. مىنى بۇ ھالەتتە كۆرۈپ خۇددى مەسخىرە قىلىش ئۈچۈنلا كەلگەندەك كېلىپ ئالدىمدا  ھىجاراپ تۇرۇشۇڭ ئاچچىقىمنى كەلتۈردى ۋە ساڭا ئاچچىق نەزەردە ھومىيىپ قويدۇم. سەن بىر قولۇڭدا ھالرەڭ كۈنلۈك بىر قولۇڭدا خىزمەت سومكىسىنى تۇتقىنىڭچە ماڭا قاراپ تۇراتتىڭ. گەپ قىلغۇڭ باردەك ئاغزىڭنى ئۆمەللىدىڭ-يۇ  لېكىن،مېنىڭ سوغۇق ئىپادەمدىن ئوڭايسىزلىنىپ تۇرۇپ قالدىڭ. -ئەكىلىڭ ۋېلىسپىتىڭىزنى مەن يىتىلىۋالاي چارچاپ كېتىپسىز،-دىدىڭ گەپلىرىڭ سەل قولاشمىغان ھالدا. -ياق بولدى رەھمەت چارچىمىدىم باردىغان جايىمغىمۇ ئازلا قالدىم ،دىدىم ھۆل بولۇپ يۈزلىرىمگە چاپلىشىپ كەتكەن چاچلىرىمنى بارماقلىرىم بىلەن ئارقىغا تارىغاچ. -قايسى تەرەپكە باراتتىڭىز؟ -دىدىڭ قايتىلاپ. -سۇ ئىدارىسىگە ... -ۋاي ئەمىسە باردىغان يېرىمىزمۇ بىركەنغۇ؟! سىز سۇ ئىدارىسىدە خىزمەت قىلامسىز؟ -ھەئە. -قاچاندىن بېرى؟ مەن ئەجەپ سىزنى كۆرمەپتىكەنمەنغۇ؟مەنمۇ شۇ ئىدارىدە خىزمەت قىلىمەن. -ھە شۇنداقمۇ؟ مەن خىزمەتكە چۈشكىلى ئۇزۇن بولمىدى... -قايسى بۆلۈمگە تەقسىم قىلىندىڭىز؟ -مالىيە بۆلۈمىگە،-دىدىم ۋە سېنىڭ قىزغىنلىقىڭدىن سەل نارازى بولغاندەك ئەتراپقا ئېھتىيات بىلەن قاراپ قويۇپ ۋېلىسپىتىمنىڭ رولىنى بۇرىدىم. -ۋاي ئەكىلىڭە مەن ۋېلىسپىتىڭىزنى ئېلىپ قېچىپ كەتمەيمەن. مانا خىزمەتداش چىقىپ قالدۇق ئەمدى تەكەللۇپ قىلىشىپ كەتمىسەكمۇ بولار؟ سەن قولۇمدىن ۋېلىسپىت رولىنى مەجبۇرى تارتىۋالدىڭ ۋە قولىڭدىكى كۈنلۈكنى ماڭا ئۇزاتتىڭ. -بۇ كۈنلۈكنى ئېلىۋېلىڭ. ئۈستىبېشىڭىز بەك ھۆل بولۇپ كىتىپتۇ. ھەراس بۇ ياغلىقتا يۈزلىرىڭىزنى سۈرتىۋېلىڭ. يانچۇقۇڭدىن چاقماق گۈللۈك كەرىشناۋاي قولياغلىقنى چىقىرىپ بىر قولۇڭدا كۈنلۈكنى بىر قولۇڭدا قولياغلىقنى ماڭا ئۇزىتىۋىدىڭ يوتىلىرىڭغا تېرىۋالغان ۋېلىسپىت پاتقاقلىق يەرگە سىرىلىپ چۈشتى. -بولۇڭە تېز؟! تېز ئالماي قاراپ تۇرىسىزغۇ؟ ۋېلىسپىتمۇ لاي بوپ كەتتى مانا؟! ئاۋازىڭنىڭ قوپاللىقىدىن سەل رەنجىگەن بولساممۇ قوللىرىڭدىكى نەرسىلەرنى تېزلا ئالدىم. كۈنلۈكتىنمۇ 5 مىنۇت بەھرىمان بولالىدىم. يامغۇر توختىدى .لېكىن قولياغلىقىڭنى ئىشلەتكۈم كەلمىدى . ئىدارە ئالدىغىمۇ يېتىپ كەلگەن ئىدۇق... كەچتە ئىشتىن چۈشۈپ قورا ئىچىگە توختىتىپ قويغان ۋېلىسپىتىمنى ئىزدەپ ھېچيەردىن تاپالماي تۇراتتىم ، سەن ئىدارە دەرۋازىسىدىن ھاسىرىغىنىڭچە ۋېلىسپىتنى يىتىلەپ يۈگرەپ كىرىپ كەلدىڭ. -سىز ئىشتىن چۈشكۈچە ۋېلىسپىتىڭىزنىڭ كامىرىنى يامىتىپ كېلەي دەپ شۇنچە تىرىشساممۇ ئۆلگۈر باشلىق ئىشتىن چۈشۈشكە 20 مىنۇت قالغاندىلا ئاندىن رۇخسەت بەردى.... ئۈلگۈرەلمەي قاپتىمەن، كەچۈرۈڭ ھە؟! ۋاي…. دەپ لىۋىمنى چىشلەپ تۇرۇپ قالدىم…ئۆزۈم يەملىتەتتىم ئەمەسمۇ؟ نىمە قىلاتتىڭىز جاپا تارتىپ؟! قانچە پۇلغا ئوڭشاتتىڭىز؟ دىدىم مەن يانچۇقۇمنى ئاقتۇرغاچ. -ۋاي بولدى، ماڭا تولا ھاقارەت قىلماڭ جۇمۇ پارچە پۇل تەڭلەپ؟! بەرسىڭىز پۈتۈن-پۈتۈن بېرىڭ. ھا ھا ھا -ۋېييەي سىزگە نىمىشقا پۈتۈن-پۈتۈن پۇل بەرگۈدەكمەن؟ ۋېلىسپىتىمگە نەچچە پۇل خەجلىگەن بولسىڭىز شۇنچە پۇل بېرىمەن. دىدىم مەن. - ۋاي بولدى ھېچقىسى يوق. ۋېلىسپىت ئوڭشايدىغان تۇنۇشۇم بارتى شۇنىڭ يېنىغا ئاپارسام بىكارغا ئوڭشاپ بەردى. -ئۇنداقتا قانداق بولىدۇ؟ دىدىم مەن دۇدۇقلاپ تۇرۇپ. -ئەگەر مەن ۋېلىسپىت ئوڭشايدىغان كىشىگە پۇل بەرسەم سىزمۇ ماڭا بېرەتتىڭىز شۇنداقمۇ؟ دىدىڭ ھەييارلىق بىلەن. -ھەئە. -بولىدۇ ئۇنداقتا مەن ۋېلىسپىت يەملىگۈچىگە ( رەھمەت) دىگەن سۆزنى بەرگەنكىن سىزمۇ ماڭا شۇ سۆزنى بېرىڭ- دىدىڭ كۆزۈمگە قاراپ تۇرۇپ. -رەھمەت- دىدىم ، ۋە ھەيرانلىق بىلەن،- ۋېلىسپىتنى ئوڭشاتقان ئادەم نىمىشقا مىنىپلا كەلمەي يىتىلەپ يۈگرەپ كەلدىڭىز، دەپ سورىدىم. - ۋاي مېڭە، قىز بالىنىڭ ۋېلىسپىتىنىمۇ مىنەمدۇ؟ ئۇنىڭ ئۈستىگە ئىچىدىكى ، تېشىدىكى بالونىڭىزنىڭمۇ ھەممىسى چىرىپ جېنى ئاران قاپتۇ، مىنى كۆتۈرەلەمدۇ؟ ئەتە باشلاپ مىنمەڭە بولدى سىزنى ئۆزۈم ئەكىلىپ قوياي. - ئۆزۈم كىلەلەيمەن. دىدىم خىجىللىق ۋە ئاچچىق ئەلەم بىلەن. سېنىڭ گەپ قىلىشىڭنى ساقلىمايلا ۋېلىسپىتنى مىنىپ كەتتىم. كېچىچە مىنى ئوسال ئەھۋالغا قويغان ۋېلىسپىت  ۋە ئاشۇ ئوسال ئەھۋالدا سېنىڭ ئالدىڭغا تاشلىغان تەقدىردىن ئاغرىنىپ چىقتىم. ئەتىگەندە بالدۇر ئويغىنىپ، ئاپام تەييارلاپ قويغان چېيىمنى چالاپ-پۇلىلا ئىچىپ  پىيادە يولغا چىقتىم.دەل تۈنۈگۈن سەن ماڭا ئۇچرىغان يەرگە كەلگەندە ئىختىيارسىز ئەتراپقا قاراپ بىلىندۈرمەستىن سېنى ئىزدىدىم. كۆرۈنمىدىڭ، نارازىلىق بىلەن لىۋىمنى چىشلەپ يولۇمنى داۋام ئەتتىم ۋە ئۆز- ئۆزۈمگە ھەيران بولۇپ كۈلىۋەتتىم ‹‹ قىززىق ئىش نىمىگە ئاغرىنىمەن؟ نىمىشقا سېنىڭ ئۇ يەردە بولىشىڭنى خالاپ قالدىم؟ شۇنچە يىل قانچىلىغان يىگىتلەر نىمىلەرنى قىلىپمۇ مايىل قىلالمىغان كۆڭلۈمنى بىر كامىرنى يەملىتىپ بەرگىنىڭ ئۈچۈن ساڭا بەرسەم ھە؟!›› ئاۋازىمنى چىقىرىپ كۈلىۋەتتىم. قىسقىسى ئۆزۈمنى مازاق قىلىپ، بايىقى دەقىقە ئىچىدە پەيدا بولۇپ ئۆچكەن نامۇۋاپىق ئىستىكىم ئۈچۈن ئۆزۈمنى ئەيىپلىدىم.

Aytugh

	-بۈگۈن ۋېلىسپىت يىتىلىمەيدىكەنمەندە؟ -ئاۋازىڭدىن چۈچۈپ ئارقامغا قارىدىم، سەن كۈلۈمسىرىگىنىڭچە تېز-تېز مېڭىپ كېلىۋاتاتتىڭ.خۇددى باياتىنقى خىياللىرىمنى سەن بىلىپ قالغاندەك ئوڭايسىزلىنىپ ئىككى مەڭزىمدىن ئوت يېنىپ كەتتى. تېزلا ئالدىمغا بۇرۇلۇپ مېڭىۋەردىم.سەن ماڭا يىتىشىپ يانداپ كېلىۋاتقاچ نىمىلەرنىدۇر سۆزلەيتىڭ، مەن بولسام بىرەرسىنىڭ مىنىڭ بىر يىگىت بىلەن كىتىۋاتقىنىمنى كۆرۈپ گەپكە قېلىشىمدىن ئەنسىرەپ ئەتراپقا خاۋاتىرلىنىپ قاراپ قوياتتىم. كەچتە ئىشتىن چۈشۈپ دەرۋازا ئالدىدا يەنە سېنى ئۇچراتتىم.  بىللە ماڭدۇق، تۈنۈگۈن سەن ماڭا ئۇچرىغان يەرگە كەلگەندە سەن ئۈيۈڭنىڭ ئۇدۇلدىكى قوشقاناتلىق ياغاچ دەرۋازا شۇ ئىكەنلىكىنى ئېيتتىڭ. مەن ‹‹ ھە›› دەپ بىلىنەر-بىلىنمەس باش لىڭشىتىپ قويدۇم ۋە سېنىڭ ئۆيۈڭنىڭ ئۇدۇلىدىن ئۆتۈپ كىتىپمۇ يەنە مەن بىلەن بىرگە كېتىۋاتقىنىڭدىن ئەجەپلىنىپ سورىدىم. -ئۆيىڭىزدىن ئۆتۈپ كەتتىڭىزغۇ؟ باشقا بىر يەرگە بارامسىز؟ -سىزنى ئاپىرىپ قويۇپ قايتىپ كېلىمەن. -مەن كېتەلەيمەن. -قىز خىزمەتدىشىنى كەچتە ئۆيىگە ئاپىرىپ قويۇش قانۇنغا خىلاپ ئەمەستۇ؟ -شۇنداقتىمۇ، باشقىلار كۆرۈپ قالسا سەت تۇرىدۇ... -سەت تۇرىدىغان نىمىسى بار؟ بىز يا تۇنۇشمايدىغان ئادەم بولمىساق؟ سىزدەك قىز خىزمەتدىشىمنى كەچتە يالغۇز يولغا سېلىپ قويسام سەت ئىش دىگەن شۇ، ئۇنىڭ ئۈستىگە ئۆيگە كىرسەممۇ ئىشىم يوق ئولتۇرىمەن شۇ زېرىكىپ... ساڭا باشقا گەپ تېپىپ بېرەلمەي جىمجىت ماڭدىم. شۇ ئەسنادا يەنە سىم-سىم يامغۇر تامچىلىرى ئېرىنچەكلىك بىلەن چۈشۈشكە باشلىدى.يامغۇر ئاتا قىلغان ھىسسىياتمۇ ياكى سېنىڭ مۇشۇنداق رومانتىك يامغۇردا يېنىمدا بولۇشۇڭ سەۋەپلىكمۇ ئىشقىلىپ ئاجايىپ تاتلىق ھاياجانغا بۆلەندىم. ئېرپان ، ئەسلىيەلىدىڭمۇ ؟ ھاياتىمىزدىكى تۇنجى مۇھەببەت قەدىمىمىز بېسىلغان ئاشۇ يامغۇرلۇق كۈندىكى پاتقاقلىق كوچىغا تۇنجى ئىزلىرىمىز مۆھۈر بولۇپ قالغان ئىدى. تەقدىر بىزگە چاخچاق قىلىپ ئېسىلىپ، غايىپ دىدار، غايىپ رېزقى قېتىلىپ، ئىزلىرىمىز مۆھۈر كەبى بېسىلىپ، پاتقاق يولدا قالدى ئەنە چېچىلىپ. باشلاندى ھەم مۇھەببەتلىك كۈنىمىز، ھەركۈن تەكرار سالاملىشىپ تۇرىمىز، ئۆزىمىزنى ئەڭ بەختلىك سىزىمىز، پاتقاق يولدا قالغاچ مىھىر چىگىلىپ. ساڭا مەنسىز تېتىمايدۇ ئاش-غىزا، سېنىڭ ئۈچۈن مەنمۇ تارتتىم كۆپ ئىزا، كەلسە كۈلپەت تەكرار ئېيتتۇق-‹‹بىز رىزا››، پاتقاق يولدا قالدى گۈللەر ئېچىلىپ. شۇندىن بىرى نەچچە قېتىم يامغۇر ياغقىنى ئېسىمدە يوق. ھەر كۈنى ئۆيدىن چىققىنىمدا سېنىڭ ئويچان  كۆزلىرىڭ  بىلەن يوللۇرۇمغا تەلمۈرۈپ مېنى ساقلاپ تۇرغىنىڭلا ئېسمدە . -بەك ساقلاپ كەتتىڭىزمۇ؟، دەيتتىم سېنىڭ قىزىرىپ قالغان كۆزلىرىڭگە قاراشقىمۇ پېتىنالماي خىجىللىق ئىچىدە. -ياقەي، مەنمۇ ھازىرلا كەلگەن. دەيتتىڭ ۋە-، ياخشى ئۇخلىيالىدىڭىزمۇ؟ ناشتا قىلدىڭىزمۇ؟ ! دىگەندەك ھەر كۈندىكى سۇئاللىرىڭنى تەكرارلايتتىڭ. ئاشۇ چاغلاردا نىمە توغرىلىق مۇڭدىشار بولغۇيتۇق -ھە؟! ھەر كۈنى ئىشقا بېرىش  ۋە ئىشتىن يېنىش يوللىرىدا بىزگە نىسىپ بولىدىغان ئاشۇ 40 نەچچە مىنۇتتا توختىماي پاراڭلاشساقمۇ بىرەر يىلغۇچە گەپلىرىمىز تۈگەيمۇ دىمەپتىكەن. ئۇچراشقاندا ھەر سەھەر، تۈگىمەيدۇ گەپ-سۆزلەر. ئاشۇ تاتلىق ھىسلاردىن، ئوتلۇق سۆيگۈ تۆكۈلەر. ئۇچراشقاندا ھەر سەھەر، قۇياش بىزگە كۈلىدۇ. ساددا-سەبىي قەلبىمگە، مىھرىڭ ئېقىپ تۇلىدۇ. ئۇچراشقاندا ھەر سەھەر، ئەيمىنىدۇ جۈپ كۆزلەر. تارتىنىشىپ گاھىدا، قاملاشمايدۇ گەپ-سۆزلەر. ئۇچراشقاندا ھەر سەھەر، دىللار كىلەر لەرزىگە. مۇھەببەتمۇ كۈچىيىپ، چىقار ئىدى ئەۋجىگە. ئۇچراشقاندا ھەر سەھەر، ماڭا كۈلۈپ باقاتتىڭ. تۇيدۇرماستىن قەلبىمگە، ماگما كەبى ئاقاتتىڭ. ئۇچراشقاندا ھەر سەھەر، كۈلۈپ ئەھۋال سورايتتىڭ. شوخلۇق قىلىپ، كۈلدۈرۈپ، مايمۇنلارنى دورايتتىڭ. ئۇچراشقاندا ھەر سەھەر، چوڭقۇرلايتتى مىھرىمىز. تەڭ ئاغرىيتى يۈرەكلەر، يىقىلساق گەر بىرىمىز... كۆزنى يۇمۇپ-ئاچقۇچە بىر يىل ئۆتۈپ كەتتى. ئىككىمىزنىڭ مۇناسىۋىتىنى ئىدارىمىزدىكىلەرلا ئەمەس مەھەللىدىكىلەرمۇ بىلىپ كەتتى.ھەتتا بۇ ئىشىمىز ئاتا-ئانىلىرىمىزنىڭمۇ قۇلىقىغا يەتكەن ئىدى... داۋامى بار...

Aytugh

	بىر كۈنى ئاكام بىر ئاغىينىسى بىلەن ئازارلىشىپ قاپتىكەن، ئۇ ئاغىينىسى ئاكامنىڭ بىر مۇش سالغىنىغا چىدىماي‹‹ نوچى بولساڭ مۇشۇڭنى ماڭا ئاتماي بېرىپ لالما ئىتتەك خەقنىڭ كەينىدىن سوكۇلداپ يۈرگەن سىڭلىڭنى باشقۇرۇپ كەل›› دەپ تىللاپتۇ. ئاكام كەچتە ئاغزى ھاراق پۇراپ قايتىپ كەلدى ۋە ماڭا يەۋىتىدىغاندەك چەكچىيىپ تۇرۇپ ‹‹ ساڭا مۇشۇ كەمگۈچە قول تەككۈزۈپ باقمىغانتىم. خەقنىڭ ئالدىدا مىنىڭ يۈزۈمنى پوق قىلغىنىڭ ئۈچۈن پۇتۇڭنى سۇندۇرىۋېتىپ نان تاشلاپ بېرىپ باقاي دىۋىدىم، خەير، ئاچچىقىمنى بېسىۋالاي ، لېكىن بىر ئايغۇچە كىمگە تەگسەڭ تىگىپ بۇ ئۆيدىن، كۆزۈمدىن يوقال!››دىدى. كېچىچە كىرپىك قاقماي يىغلاپ چىقتىم. ئاكاممۇ خېلى بىركەملەرگىچە ئۇخلىماي كىملەرنىدۇر تىللاپ غودۇراپ چىقتى. كىچىكىمدىن دادامنىڭ ئورنىدا دادا بولۇپ، ئائىلىمىزگە تۈۋرۈك بولۇپ ئانام ئىككىمىزنىڭ ھالىدىن خەۋەر ئېلىپ‹‹ تۇمشۇق چوقۇتماي، قانات قاقتۇرماي›› دادامدىن ئېرىشەلمىگەن ئاتىلىق مىھىرنى تۇلۇق بېرىپ كىلىۋاتقان يۆلەنچۈك، غەمگۈزارىم ئاكامنىڭ بۈگۈنكى گېپى جېنىمدىن ئۆتتى ، قىسقىسى ئۇنىڭ ئالدىدا ئۇياتتىن ئۆلدۈم. ئەتىسى ئەتىگەندە ئانام مىنى ئويغاتقىلى كىرىپ ئەپتىمگە قاراپ ھەيران قالدى. بىر كېچىنى تامغا يۆلىنىپ ئولتۇرۇپ يىغلاپ ئۆتكۈزگەن ئىدىم.ئاناممۇ ئاكامنىڭ گەپلىرىدىن ھەممىنى بىلگەن ئىكەن. مىنىڭ يىغلاپ ئۇخلىمىغىنىمنىمۇ بىلگەنكەن. لېكىن ئۇ ماڭا تەسەللى بەرگىلى كىرمەپتۇ. ‹‹ دۇنيالىقتا بىر تاللا ئاكىسى، دادىسىنىڭ ئورنىدا دادا. قىز بالا دىگەن خام گۆش بىرەر قېتىم قورقىتىپ قويمىسىمۇ بولمايدۇ››دەپ ئويلاپ كېچىچە ئۆزىمۇ ئۇخلىماي، يا ئاكامغا گەپ قىلالماي يا ماڭا گەپ قىلالماي، جەينامازدىن چۈشمەي ئاكا-سىڭىل ئىككىمىزنىڭ ئىنساۋىنى، بەختىنى تىلەپ چىقىپتۇ.   -قىزىم ، دەپ مۇلايىملىق بىلەن گەپ باشلىدى ئانام،-مەھەللە كويلاردا گەپ-سۆزلەر چىقىپ قېلىۋاتقىلى خېلى بولغان، مەن سىزگە ئىشەنگەچكە ۋە سىزنى خىجىل قىلىپ قويماي، دىلى ئازار يەپ قالمىسۇن دەپ سىزگە تىنمىغان ئىدىم.ئاخشام ئاكىڭىزنىڭ گەپلىرىنىمۇ ئاڭلىدىم. بىلىمەن سىزگىمۇ ئېغىر كىلىدۇ ئۇ گەپلەر. دادىڭىز رەھمىتى ھايات بولغان بولسىمۇ ئۇنىڭ ھۆرمىتى ۋە سۈرىدىن ئۈركۈپمۇ ھېچكىم سىزنىڭ بىرەر ئېغىز گېپىڭىزنى قىلىشقىمۇ پېتىنالمىغان بولاتتى....ئانام مىشىلداپ كۆز يېشى قىلىۋاتاتتى، مەنمۇ خىجىللىق ۋە ناھەقچىلىقتىن يېرىلغۇدەك بولۇپ ئانامنىڭ بوينىغا ئېسىلىپ ئىسەدەپ يىغلىدىم.   -ئانا ماڭا ئىشىنىڭ! ئۇنىڭغىمۇ ئىشىنىڭ! بىز ھەرگىز خاتا ئىش قىلمىدۇق. ئاللاھ گۇۋاھ ئانا مەن سىزنى ئاكامنى يەرگە قارىتىدىغان، قىزلىق غورۇرۇمنى يەرگە ئۇرىدىغان،ئەخلاقتىن چەتنىگەن ئىشنى ھەرگىز قىلمايمەن جېنىم ئانا! ئىككىمىز بىر-بىرىمىزنى ھەقىقى ياخشى كۆرىمىز. بۇ ھاياتتا بىرگە ياشاپ ئۆتۇشكە ئىشەنچىمىز ۋە ئەھدىمىز بار....   ئانام تىترەپ تۇرغان قوللىرى بىلەن باشلىرىمنى سىلاپ، ياشلىرىمغا چاپلىشىپ قالغان چاچلىرىمنى بارماقلىرى بىلەن كەينىگە تارىغاچ:   -جېنىم قىزىم سىزنىڭ بەختىڭىزنى كۆرۈشنى ئۇلۇغ ئاللاھتىن كېچە-كۈندۈز تىلەپ كىلىۋاتىمەن.قىز چوڭ بولسا ھامىنى ياتلىق قىلىدىغان گەپ. تەڭتۇشلىرىڭىزنىڭ ئالدى توي قىلىپ، بالىلىقمۇ بولۇپ بولدى. سىزنى ئوبدان كىشىلەرنىڭ قولىغا تاپشۇرۇپ ئۆلۈپ كەتسەممۇ دادىڭىزنىڭ يۈزىگە كۈلۈپ قارىيالىغان بولاتتىم. ئۇزۇنغا سۇزۇلغان ئىش ياخشى بولمايدۇ. كېچە ئۇزۇن بولسا چۈشمۇ كۆپ بولغانغا ئوخشاش بۇنداق يۈرىۋەرسەڭلار كىيىن ھەرخىل سۆز-چۆچەكلەر چىققاننى ئازدەپ ئوتتۇرىغا سوغۇقچىلىق سالىدىغانلارنىمۇ چىقمايدۇ دىگىلى بولمايدۇ. مەن بۇ مىش-مىش گەپلەرنى ئاڭلىغاندىلا ئۇلارنىڭ ئائىلىسىدىكىلەرنى ئانچە-مۇنچە سۈرۈشتۈرۈپ باققان ئىدىم يامان ئەمەس كىشىلەركەن لېكىن سەل ئىگىز ئوقۇرغا ئېسىلىپ قالىدىغاندەك قىلىمىز. كىيىنكى كۈنلەردە ئۇلار بىزنى تۇل خۇتۇن، يىتىم بالىلاركەن دەپ كۆزگە ئىلمايدىغان، ھۆرمىتىڭىزنى قىلمايدىغان ئىشلار يۈز بېرىپ قالمىسىلا مەن رازى قىزىم ...    ئانامنىڭ قۇچىقىغا بېشىمنى قويۇپ، سېنىڭ بىرمۇنچە ياخشى تەرىپىڭنى قىلىپ ئۇنى خاتىرجەم قىلىشقا تىرىشتىم. ئانام گەپلىرىمنى كۆڭۈل قويۇپ تىڭشاپ بولغاندىن كىيىن غەمكىن كۆزلىرىنى ماڭا خېلى ئۇزۇن تىكىپ قاراپ تۇرغاندىن كىيىن قوللىرىنى ئىگىز كۆتۈرۈپ ئۇزۇندىن ئۇزۇنغا دۇئا قىلدى. ئانامنى قايىل قىلىپ بولغاندىن كىيىن زىممەمنى بېسىپ تۇرغان بىر ئېغىر يۈكنى ئىرغىتىپ تاشلىۋەتكەندەك يىنىكلەپ قالدىم. ئېنىقكى ئەمدى ئانامنىڭ ئاكامنى بىزنىڭ توي ئىشىمىزغا كۆندۈرىشىگە گەپ كەتمەيتتى.  ئېرپان ، شۇ كۈنى كېيىنكى بەختلىك تۇرمۇشىمىزنىڭ خىيالىي لەززىتىنى سۈرۈپ كېچىچە كۆزۈمگە ئۇيقۇ ئىلىنمىدى.كېچىچە سەن بىلەن ئۆتىدىغان كەلگۈسىمىزنى خىيال قىلىپ چىقتىم ، تاتلىق ،شېرىن ھېسلار ئىلكىدە ئەللەيلىنەتتىم . قانداقتۇر بىر خۇشاللىق ، ھاياجاندىن يۈرەكلىرىم توختىماستىن دۈپۈلدەيتتى ... سېنى خىيال قىلىپ قاچانلاردا ئۇخلاپ قالغىنىم ئېسىمدە يوق .    - ئانىڭىز شۇنچىلىك ئىپادە بىلدۈرگەن بولسا كۆڭلۈممۇ خاتىرجەم بولدى.ئاپامنىڭ ئىككىمىزنىڭ ئىشىدىن خەۋىرى بار.ئەلچىلەرنىڭ تەييارلىقىنىمۇ قىلىپ قويدۇم دەۋاتقان. سېنى تېزرەك ئۆيىمىزگە ئەكىرىۋېلىشنى تىلەپ يۈرۈيدۇ. كەچتىلا ئۇنىڭغا ئېيتىپ بىر خۇش قىلىۋېتەيچۇ،- دىدىڭ چۈشلۈك تاماق ۋاقتىدا ساڭا تۈنۈگۈن بولغان ئىشلارنى دىلىغۇللۇق بىلەن سۆزلەپ بەرگىنىمدە.    ئېرپان ، كىشىلىك ھايات ئىنساننى گاھىدا بەخت ئىلكىدە تاتلىق كۈلدۈرسە، گاھىدا شۇ كۈلكىنىڭ ئورنىغا ھەسسىلەپ ئازاپلارنى تاشلاپ بېرىدىكەن.    ئۆيۈڭدىكىلەر بىزنىڭ ئۆيگە ئەلچى كىرگۈزۈپ، ئانامنىڭ رازىلىق جاۋابىنى ئېلىپ، مەمنۇنىيەت ۋە خۇشاللىق بىلەن قايتىشقان كۈنىنىڭ ئەتىسى سەن ئۈرۈمچىگە يېرىم يىللىق ئۆگىنىشكە ئورۇنلاشتۇرۇلدۇڭ. قەلبىمگە گۈزەل ئارزۇلار سايە تاشلاپ تۇرغان بۇ يېقىشلىق كۈنلەردە سەندىن ئايرىلىشنى خالىمايتىم.ئەلۋەتتە سەنمۇ بۇ قېتىمقى ئۆگىنىش پۇرسىتىنى كەينىگە سۈرۈش ئۈچۈن خېلى ئورۇنغان بولساڭمۇ رەھبەرلىكنىڭ بۇ ئىشقا تۇتقان قاتتىق پوزىتسىيەسى، بىرمۇنچە تەنە-تەھدىتلەرنىڭ نەتىجىسىدە ۋاقىتلىق ئايرىلىشقا مەجبۇر بولدۇق. سېنىڭدىن ئايرىلىشقا چىدىمايۋاتقان كۆزلىرىمدىن تاراملاپ ياشلار تۆكۈلەتتى ، سەنمۇ مەندىن ئايرىلىشقا قىيمىغاندەك قوللىرىمنى چىڭ تۇتىۋىلىپ قۇيۇۋەتمەيتتىڭ .ھەر ئىككىلىمىزنىڭ يۈرەكلىرى بۇ ۋاقىتلىق ئايرىلىشنىڭ ئوتىدا ئۆرتىنەتتى.    سېنى تولىمۇ ئازابلىق ، ھەسرەتلىك تۇيغۇ ئىچىدە ئۇزىتىپ قويدۇم ، سەن كەتتىڭ ، مەن كۆز ياشلىرىمنى يۇم-يۇم تۆككىنىمچە قالدىم . ئېرپان ، بىلسەك ئىككىمىزنىڭ شۇ ۋاقىتلىق ئايرىلىشى ئالدىن ئالا باشقىلار تەرىپىدىن ئۇرۇنلاشتۇرۇپ قۇيۇلغان ئىكەن . شۇ ۋاقتىدا بىز ھېچنىمىنى چۈشەنمەپتۇق ، ئاشۇ بىر قېتىملىق ۋاقىتلىق ئايرىلىش ھاياتىمىزغا ئۆچمەس ئازاب داغلىرىنى چېكىپ يۈرەكلىرىمىز ھىجران دەشتىدە پۇچۇلاندى ئەمەسمۇ ئېرپان ؟! داۋامى بار...

Aytugh

	سەن كەتتىڭ! بارچە خۇشاللىقىمنى، كۈلكىلىرىمنى ئۆزۈڭ بىلەن بىرگە ئېلىپ كەتتىڭ! سەن كەتكەن شۇ كۈندىن ئېتىۋارەن مەن تاتلىق ئەسلىمىلەر قوينىدىكى خىيالچان، سۇلغۇن قىزغا ئايلاندىم. ھەر دەقىقە سەن بىلەن ئۈنسىز سىردىشاتتىم.بىز بىرگە يۈرگەن كوچىلاردا يالغۇز يۈرگىنىمدە ئۆزۈمنى تولىمۇ يەككە-يىگانە،يالغۇز ھىس قىلاتتىم.نۇرغۇنلىغان كەسكىن ۋەدە، تاتلىق ئەھدىلەرنىڭ شاھىدى بولغان ئۆستەڭ بويىدىكى ھېلىقى ئىككىمىزنىڭ ئىسمى ئويۇلغان جىگدە دەرىخىگە يۆلىنىپ سائەت-سائەتلەپ تۇرۇپ سېنى، سېنىڭ قۇلاق تۈۋىمدىن كەتمەيدىغان شىرىن پىچىرلاشلىرىڭنى ئەسلەيتىم،سېغىناتتىم.سېغىنىشنىڭ ئازاپلىق لاۋالىرى پۈتۈن بەدىنىمنى كۆيدۈرۈپ ئاجىز تېنىمنى چۇل-چۇل قىلىۋېتەتتى.بۇلۇتلار كەينىدە مۈگدەپ ياتقان ئاي ئاھلىرىمغا تەسەللى بەرمەكچى بولغاندەك ئىللىق نۇرىنى زىمىنغا چېچىپ،كۆز-ئالدىمنى يورۇتقىنىدا ئۇنىڭغا ھېچكىشىگە ئېيتالمىغان پىنھان سېغىنىشلىرىمنى ئېيتىۋالاتتىم. شۇ دەمدە سېنىمۇ ئايغا قاراپ مىنى سېغىنىۋاتىدۇ، يۈرەك سۆزلىرىنى ئۇنىڭ نۇرى ئارقىلىق ماڭا يەتكۈزىۋاتىدۇ دەپ پەرەز قىلاتتىم. تۇنجى خېتىڭنى تاپشۇرۇپ ئالغاندا بۇ پەرەزلىرىمنىڭ توغرىلىقىنى بىلىپ تولىمۇ سۆيۈنگەن، خەتلىرىڭنى باغرىمغا بېسىپ يۇم-يۇم ياشلىرىم بىلەن ھۆلدىۋەتكەن ئىدىم...     ئېسىڭدىمۇ ئېرپان؟ ئىككىمىزنىڭ تۇنجى قېتىم مۇشۇ سۆگەت تۈۋىدە مەڭگۈلۈككە بېرىشكەن ۋەدىلىرىمىز؟   -ئىككىمىزنى ئۆلۈمدىن باشقىسى ئايرىيالمايدۇ رامىلە!،دېگەن ئىدىڭ قەتئىيلىك بىلەن كۆزلىرىمگە مىھىرلىك تىكىلىپ تۇرۇپ،-مەن سېنى بىر ئۆمۈر بەختلىك قىلىمەن. سېنىڭ كۆزۈڭدىن تامچە ياش ئاققان كۈنى مەن ئۆزۈمنى ھەرگىز كەچۈرەلمەيمەن! بۇ ھاياتتا سەن بىلەن قول تۇتۇشۇپ ياشىغۇم بار. سەندىن بىر مىنۇتمۇ ئايرىلغۇم يوق!بىز شۇنداق ئىجىل ياشايلىكى، بىزنى كۆرگەنلەر ھەۋەس بىلەن قارىشىپ قالسۇن! دىلىمىز مىھىر-مۇھەببەتنىڭ سۈيى بىلەن ھەردەقىقە سوغۇرۇلۇپ، ھاياتىمىز تولىمۇ تېتىملىق ۋە بەختىيارلىق ئىچىدە ئۆتسۇن! مەيلى بېشىمىزغا تۇرمۇشنىڭ قانداق قىسمەتلىرى كەلسۇن، پەقەت سەنلا مېنىڭ قولۇمنى قويىۋەتمىسەڭ، بىز بىرگە بولساقلا ھەرقانداق ئۆتكەل، سىناقلاردىن ئۆتۈپ كېتەلەيمىز... سېنىڭ سۆزلىرىڭ يۈرۈكۈمگە ماگما كەبى ئېقىپ كىرىپ، پۈتۈن بەدىنىم ئىللىق سىزىمدا راھەتلىنەتتى. سېنىڭ توختىماي مۇشۇنداق سۆزلەۋېرىشىڭنى خالاپ قالاتتىم.پات-پات بېشىمنى كۆتۈرۈپ ئوتلۇق كۆزلىرىڭگە خىجىللىق ۋە سۆيۈنۈش ئىلكىدە تەبەسسۇم بىلەن قاراپ قوياتتىم.ئالقانلىرىڭ شۇنچە ھارارەتلىك ئىدىكى، نازۇك بارماقلىرىم ئۇنىڭ ئىسسىق تەپتىدە قىززىپ،تىترەپ كېتەتتى.    ئۆيۈڭدىكىلەر بىزنىڭ ئۆيگە ئەلچى كىرگۈزۈشتىن ئاۋالقى كۈنى كەچتە بىز تولىمۇ خۇشال ھالدا يەنە ئاشۇ ئۆستەڭ بويىدا ئۇچراشقان ئىدۇق. ھەرئىككىلىمىزنىڭ چېھرىدىن بەختىيارلىق نۇرلىرى يالتىراپ تۇراتتى. -سەن نېمانچە چىرايلىق رامىلە،دېگەن ئىدىڭ سەن خۇددى مىنى ھازىرلا يەۋېىتدىغاندەك ئەلپازدا مەندىن كۆزۈڭنى ئۈزەلمىگەن ھالدا،-سېنىڭ مىنىڭ ئايالىم بولىدىغانلىقىڭنى، بىزنىڭ مەڭگۈ بىر ئۆيدە ياشايدىغانلىقىمىزنى،بىرگە ياشاپ بالا-چاقا،نەۋرە-چەۋرىلىك بولىدىغىنىمىزنى ئويلىسام يۈرىكىم قېپىدىن چىقىپ كېتىدىغاندەكلا ھاياجانلىنىپ كېتىۋاتىمەن. بۇ چۈشۈم ئەمەستۇرھە؟! خۇشاللىقىمىز ياراشقاي ئىلاھىم!بەختىمىزگە كۆز تەگمىگەي!شۇ تاپتا تويىمىزنى ئەتىلا،ياق-ياق بۈگۈنلا قىلىۋەتكۈم كېلىۋاتىدۇ...    ساڭا نۇرغۇن يۈرەك سۆزلىرىمنى، شۇ تاپتىكى تاتلىق ھىسلىرىمنى ئېيتقۇم بولسىمۇ نىمىشقىدۇر يەنە تىللىرىم تامىقىمغا چاپلىشىپ قالغاندەك ھېچنىمە دىيەلمىگەن ئىدىم.‹‹گەپ قىلساڭچۇ رامىلە؟!بىرەر ئېغىز بولسىمۇ.ياكى ماڭا تەككۈڭ كەلمەيۋاتامدۇ؟››دەپ ئوماققىنە ھومىيىپ قويغىنىڭدىن كېيىن:    -ئەلۋەتتە ئېرپان، شۇ تاپنىڭ ئۆزىدە مىنىڭمۇ تىلىم گەپكە كەلمەيۋاتىدۇ. بەختىمىزگە راستىنلا كۆز تەگمىگەي!ئۇلۇغ ئاللاھ مىنى سېنىڭدىن مەڭگۈ ئايرىمىسۇن!.    ئاۋازلىرىم تىترەپ، يۈزلىرىم ئوت بولۇپ يانغان ئىدى.سېنىڭ ئىللىق باغرىڭغا تاشلانغاندىكى ئۆزگىچە تاتلىق سىزىم ھازىرمۇ پەقەتلا ئۇنتۇلغىنى يوق ئېرپان!    سېنىڭ قۇچىقىڭ، سېنىڭ باغرىڭدەك راھەت، يېقىشلىق ماكان بارمۇ جاھاندا؟!سەن بولغاچقىلا مەن گۈزەل،چېھرىمدە بەخت نۇرى، كۈنلىرىمدە مەنا بولغان ئىكەن. سەن كەتكەندىن كېيىن تېخىمۇ چوڭقۇر ھىس قىلدىمكى، سەنسىز مەن ھەرگىزمۇ سەن ئېيتقان‹‹چىرايلىق رامىلە››، چىرايىدىن خۇش تەبەسسۇم تۆكۈلۈپ تۇرىدىغان مۇلايىم قىز بولالمايدىكەنمەن. سېنى بىر دەم بولسىمۇ ئېسىمدىن كۆتۈرۈش ۋە ئاچچىق ھېجران باغرىدىن يۇلقۇنۇش ئۈچۈن ئۆزۈمنى خىزمەتكە بەكرەك ئۇرۇش، ئادەم كۆپرەك جايلارغا كۆپرەك بېرىش ئويلىرىممۇ ئەتىسىلا بەربات بولاتتى.يوللاردىن، ئىشخانىلاردىن،ئادەم كۆپ ئاۋات رەستىلەردىن سېنى، سېنىڭ سىمايىڭنى ئىزدەيتىم.ۋاراڭ-چۇرۇڭ بازارلارغا بارغىنىمدىمۇ كىملەرنىڭدۇر باشقىلارنى چاقىرغان ئاۋازى سېنىڭ ئاۋازىڭغا ئوخشاپ كېتەتتى-دە،ئەتراپىمغا بويۇنداپ قاراپ كىشىلەر توپى ئىچىدىن خۇددى تۇيۇقسىز چىقىپ قالىدىغاندەك ئىنتىزارلىق بىلەن سېنى ئىزدىگۈم كېلەتتى.ئەپسۇس، سېنى تاپالمىغانسىرى مىنى يالغۇزلۇق،غېرىپلىق يەيتتى.سېغىنىشنىڭ بۇ قەدەر ئاچچىق بولىدىغىنىنى بېشىغا ھېجران تۇمانلىرى قونمىغان كىشىلەر بەلكىم بىر ئۆمۈر پەرەزمۇ قىلالماس؟ھېچكىم كۆزۈمگە كۆرۈنمەيتى، ھېچقانداق ئىش مەيلىمنى تارتالمايتى. ئىسمىڭنى توۋلىغۇم، ئىچى-ئىچىمدىن ئاۋازىمنى قويۇۋېتىپ يىغلىۋالغۇملا كېلەتتى... داۋامى بار...

asma507

	توردە ئولتۇرۇپ  بىر ئوقۇيدىكەنمەندە

mahatjan

	Aytugh يوللىغان ۋاقتى  2013-12-2 01:21 AM يەر كۆكەرمەس،ئەر كۆكەرمەس ياغمىسا سۇ تامچىسى، شىئېرنى شائىر قايدىن ئالسۇن بولمىسا ئىلھامچىسى.

faruh193

	‏ئەسەرلەرنىڭ ھىكايىلىكى ئاساسىي جەھەتتىن ئوخشاش  چىقىۋاتامدۇ نىمە ؟؟؟؟؟؟؟؟

sirdax998

	داۋامىغا تەشنامىز ئايتۇغ ھەدە.

an9385

	قەلەم تۇتقان قوللىرىڭىزغا دەرت كەلمىسۇن ھەدە . رەھمەت .

ana

	بۇ ھەپتىمۇ ساقلاش بىلەن باشلاندى....