رەڭۋازلىقنىڭ باشلىنىشى__چاتما ھېكايە

ap~qilam

	رەڭۋازلىقنىڭ باشلىنىشى (ھېكايە) ئاپتۇر ئىلاۋەسى: بۇ پەقەت يازغۇچىنىڭ تەسەۋۇرىغا تايىنىپلا  روياپقا چىققان ئەسەر شۇڭا ئوقۇرمەنلەرنىڭ ئاپتۇرغا نىسبەتەن قالايمىقان ئويلاردا بولماسلىقىنى ئۈمۈت قىلىمەن ، بۇ ھېكايەممۇ باشقا ھېكايىلىرىمگە ئوخشاش چاتما قىلىپ يېزىلدى، شۇڭا قايسىنى ئۇقۇساڭلار چۈشىنەلىشىڭلار مۇمكىن، لېكىن ياقتۇرۇپ ئۇقۇغان بولساڭلار بۇ ئىككى ھېكايىنىڭ مەزمۇنىنىڭ چېتىشلىقىنى بىلەلەيسىلەر، تەكلىپ -پىكىرىڭلارنى ئايىمىغايسىلەر . ......... -ئاكا ئادەم ئالامسىز؟ -ياق. ھەدە ئادەم ئىشلىتەمسىز؟ -ياق... -ئۇنداق قىلماي يۈگۈر-يىتىم ئىشلىرىڭىزغا بولسىمۇ ياردەملىشەي، مەن  تاماق يېمىگىلى نەچچە كۈن بولدى . -كۆزۈمگە سەن كۆرۈنمەي يوقىلە . -ئاكا ماڭا ئىنساپ قىلىڭ ، ئۇنداق قىلماڭ ئاكا مەن تاماق يېمىگىلى.. -ئوھوي، مېنى بىر بايۋەتچە كۆرۈپ قالدىڭما ،دارىلئېتام ئەمەس بۇ يەر، قانداق نەرسە بۇ. پېشانەمنىڭ تەتۈرلۈكى تۈپەيلى ھەممىدىن ۋاز كەچكەن ھالدا جەمىيەتكە چىقتىم،نە ئامال نەپرەتكە ئادەم ئۆرە تۇرغىلى بولمايدىكەن،نەچچىلىگەن بۇسۇغىلاردا تىنەپ ،نەچچىلىگەن دوقمۇشلاردا سەرگەردان بولغىنىمنىمۇ بىلمەيمەن،مانا بۈگۈنمۇ جەمىيەت تەرىپىدىن يەنە بىر قېتىم سىلكىندىم،لېكىن مەن كۆنۈپ قالغان،تالاي قېتىملىق كەمسىتىلىش ، باشقىلارنىڭ ھاقارەتلىشىگە ئۇچىراش دېگەندەك ئىشلار مەن ئۈچۈن يەرگە تۈكۈرگەندەكلا ئىش بولۇپ قالدى،لېكىن ھەممىدىن گالنىڭ ئىشى بەكراق چاتاق بولدى ئەمەسمۇ؟كوچىنىڭ بىر بۇلۇڭىدا تەمتىرەپ تۇرماقتىمەن، شۇ تاپتا مېنى مۇشۇنداق كۈنگە دۇچار قىلغان كىشىلەرگە ئىچ-ئىچىمدىن نەپرەتلەنمەكتىمەن،ئاشقازىنىمنىڭ توساتتىن كورۇلدىشى بىلەن نەپرىتىم خۇددى بىر يۈتۈم سۇدەكلا ئۈن-تىنسىز سىڭىپ كەتتى .قەددىمنى ئاستا تىكلىگىنىمچە ئېغىر قەدەملىرىمنى سۆرەپ ئادەم توپلاشقان جايغا قاراپ يول ئالدىم،شۇ تاپتا بىرسى سۇقىۋەتسىلا يىقىلىپ چۈشكىدەك ئەلپازدا كېتىپ باراتتىم، توساتتىن  كۆزۈم كوچىدىكى بىر تىلەمچىگە چۈشۈپ قالدى،ئاددىي-ساددا كىيىنگەن،يېشى مەندىن ئانچە پەرىقلەنمەيدىغان بىر ياش قولىنى كۆتۈرگىنىچە كىشىلەردىن سەدىقە تىلەۋاتاتتى، توۋا دەپ قالدىم ئاران ئىنجىقلاپ،كۆزىدىن مەككارلىق چىقىپ تۇرىدىغان ،تەنلىرى بىجىرىم بىر يىگىتنىڭ قىلچىمۇ ھېيىقماستىن يەرگە يۈكۈنىشى مېنى سەل تىرىكتۈرۈپ قويغانىدى ،لېكىن ئۇنىڭغا بىھۇدە ئاچچىقلانغۇدەك ماغدۇرۇم يوق ،  ئالدىمغا نەچچە قەدەم مېڭىپلا تۇرقۇمغا بىر قۇر قاراپ چىقتىم، تەقى-تۇرقۇم ئاۋۇ ساھىلدىنمۇ ئۆتە بەتبەشىرە ئىدى،ئۆزەممۇ بىلمەيلا يەرگە پۈكلەندىم ،ئىسىت !دەل شۇ چاغدا ئىرادەمگە خىلاپ ئىشتىن بىرسى يۈز بەردى، ئالدىمغا مېڭىۋاتقان كىشىلەرگە ئامىيىن دېگىنىمچە قولۇمنى سۇندۇم،ئەمدىلىكتە مەنمۇ تىلەمچىلەر سېپىگە قۇشۇلۇپ كەتكەنىدىم. تەقى-تۇرقۇمنىڭ جۇلجۇللىقى خېلى رولىنى كۆرسەتكەن چېغى بىردەمدىلا ئالدىمغا پارچە پۇللار دۆۋلىنىشكە باشلىدى،ئۆزەمچە بىرخىل مەغرۇرلىنىش ھىسياتى بىلەن يېنىمدىكى ھېلىقى تىلەمچىگە قارىدىم، لېكىن ئۇ قاچانلاردىن يېنىمدىن كەتكەنكى بۇنى بىلەلمىدىم، قارىغاندا ئۇ مېنىڭ ئۆزىنىڭ بازىرىنى ئېلىۋالغانلىقىمدىن ئاچچىقلىنىپ باشقا يەردىن بازار ئاچقىلى كەتكەن چېغى .نېمىشقىكىن ئالدىراپ ئورنۇمدىن تۇرغۇم كەلمەيتى،ئېچىل داستىخان ئالدىمدا تۇرسا ئالدىراپ يىغىۋېتىشكە قانداقمۇ كۆڭلۈم ئۇنىسۇن .ئەل ئايىغى بىسىققاندا بازىرىمنى يىغىشقا تەرەددۈت قىلدىم،بايىقى خوشلۇقۇمدا قورسىقىمنىڭ ئاچقانلىقىنىمۇ ئۇنتۇپتىمەن دېسە ، ئاستا بىر بۇلۇڭغا كەلدىمدە قولۇمدىكى پۇرلىشىپ كەتكەن پۇللارنى ساناشقا باشلىدىم،پاھ! ساقمۇ-ساق بەشيۈزسوم، راست گەپنى ئېيىتسام تىلەمچىلەرنىڭ بىر كۈنلۈك ئىش ھەققىنىڭ بۇنچىلىك بولىدىغانلىقىنى ئويلىمىغانىدىم ، بولۇپمۇ مەدەك يېڭىدىن بازار ئاچقان تىلەمچىگە نىسبەتەن بۇنچىلىك پۇل تېپىش خېلى چوڭ ئىش ھىسابلىناتتى. تامنىڭ بىر بۇلىڭىغا يۆلىنىپ پۇللارنى قانداق خەجلەش ۋە ئەتىكى بازارنى قانداق ئېچىش توغرىلىق كۆڭلۈمدە چوت سۇقۇشقا باشلىدىم.پۇل!مۇشۇ كۈنلەردە ئەجەپ ئۇلۇغلىنىپ كېتىۋاتىدۇ دېسە، كىم دېگەن بولغىيتى پۇل دېگەن جىننىمۇ ئۇسۇلغا سېلىۋېتىدۇ دەپ ، مانا بىرنى زار بىرنى ئىنتىزار قىلغان پۇلنى سىقىمداپ تۇرماقتىمەن ،شۇ تاپتا مەندە پۇل بار دەپ قاتتىق ۋارقىرىغۇم كېلەتتى، نەچچە يەردە سۇقۇلۇپ يۈرۈپمۇ بىر تىيىن پۇلنىڭ بۇرجىكىنى كۆرەلمەي مانا ئەمدى شۇنچە ئوڭايلا نەچچە كۈنلۈك ئىشلىرىم ھەل بولۇپ قالدى دېسە،ئاستا ئورنۇمدىن تۇرۇپلا جايىمدا قېتىپ قالدىم، ئاھ ئۇراتتىم،چېچىمنى يۇڭداپ بۇقۇلداپ يىغلايتىم، پۇلنىڭ قۇلى بولۇپ ئۇنىڭ ئالدىدا تىزلاندىم،بىر يىگىت ئۈچۈن بۇ نەقەدەر ئېغىر ھاقارەت ،ئاھ خۇدا، ئىست مېنىڭ يىگىت بولۇپ قالغانلىقىم ،ئاھ رەھىمسىز تەغدىر، شۇ تاپتا ئۆزەمدىن نەپرەتلىنەتتىم، ئۆزەمنىڭ گۆشىنى ئۆزەم يىگۈدەك بولۇپ كەتكەنىدىم، شۇ چاغدىلا پۇلنىڭ جىننى قانداق ئۇسۇلغا سالىدىغانلىقىنى ھېس قىلدىم،قەلبىمدىكى شەيتان مېنىڭ ئىرادەمنى ئاجىزلاشتۇرۇپتۇ، نەدىن كەلگەن غەيرەتكى ئۆزەممۇ بىلمەيلا قولۇمدىكى پۇلنى يىرتىپ-يىرتىپ تاشلىۋەتتىم.بايىقى بۇقۇلداپ يىغلاشلىرىم ئەمدى كۆككە يەتكەنىدى، جەمىئەتنىڭ رەھىمسىزلىكىدىن ئاغرىنىپ يەردىكى تاشلارنى تېپەتتىم، ئالا-تاغىل ۋارقىرايتىم،تامدىكى قەغەزلەرنى يىرتاتتىم، شۇنداق قىلساملا ئازابىم يىنىكلىگەندەك ھىس قىلاتتىم،بارا-بارا تېنىمنىڭ ئاجىزلىشىپ كېتىۋاتقانلىقىنى سەزدىم،تامغا يۆلەنگىنىمچە بېشىمنى چاڭگاللاپ چوڭقۇر ئويغا پاتتىم، ياق دەيتىم ئۆز ئۆزەمگە،جەمىئەتتىن ئاغرىنىشقا نېمە ھەددىم بار، ئۆزەم خوشاللىق ئىزدىگەن كىشىلەردىن خوشاللىق تاپالمىغىنىمدا يەنىلا مۇشۇ جەمىئەت مېنى قوينىغا ئالدى ئەمەسمۇ ، جەمىئەتكە يېڭىدىن قەدەم ئالغان چاغلىرىم ھېلىمۇ ئىسىمدە قاتتىق ئېسەڭگىرەش،ئازاپلىق قايغۇرۇشتىن كىيىنكى شۇ كۈنلەردە مەن جەمىئەتكە شۇنداق ئىللىق تەبەسسۇم بىلەن كۈلۈپ قارىغان ئىدىم ،شۇ چاغلاردا مەن ھازىر رەزىل دەپ قارىغان جەمىئەت شۇنچىلىك گۈزەل كۆرۈنگەن ئەمەسمىدى.تامغا مۇشلىغىنىمچە ئۆزەمگە ئېچىنىپ يەنە ياش تۆكۈشكە باشلىدىم. ئەمەلىيەتتە ياش ئەمەس چىپ-چىپ قانلار يۈرىكىمدىن ساقىپ چۈشمەكتە ئىدى.قولۇم بىر نەرسىگە ئۇرۇنغاندەك بولدى،كۆزۈم توساتتىن تامغا چاپلانغان بىر ۋاراققا چۈشۈپ قالدى، ئادەم ئىزدەش ئېلانى، مۇشۇ كۈنلەردە ئادەم بىدىكلىرى ئەجەپ يامانلىشىپ كېتىۋاتىدۇ دېسە، بىچارە بالىلار نەلەردە تەمتىرەپ يۈرىدىغاندۇ، كەلگۈسىنىڭ ئۈمۈتلىرى بولغان سەبىيلىرىمىز ئەمدىلىكتە كەلگۈسىنىڭ يانچۇقچىلىرى، ئاقچى-كۆكچىلىرى دېگەندەك بىر قاتار يامان ئىشلارنىڭ ئاسا سالغۇچىسى بولۇپ قالىدۇ، بىچارىلەرنىڭ ئاتا -ئانىلىرىچۇ؟....لېكىن بۇلارنىڭ ئايىغىنى ئويلاشقا ماجالىم قالمىدى،گۈپپىدە يەرگە يىقىلدىم،نۇرسىز كۆزلىرىم ئاستا-ئاستا ئۆچۈشكە باشلىدى.كۆز ئالدىمدىلا چاشقانلار ئۇياق-بۇياققا چېپىشىپ يۈرمەكتە، ئۇ ۋاراق تېخىچە قۇلۇمدا قالغان ، ئاللىقانداقتۇر بىر ئويلار بىلەن ئاستا-ئاستا ئۇيقۇغا كەتتىم... قۇياش ئاللىقاچان نەيزە بويى ئۆرلەپ بولغان، ئىنجىقلىغىنىمچە ئورنۇمدىن تۇرۇپ ئۆزەممۇ بىلمىگەن مەۋھۇم نىشانغا قاراپ ماڭدىم،بىر يانچۇقچى كۆز ئالدىمدىلا بىر ئايالنىڭ سومكىسىنى ئاختۇرىۋاتاتتى،ئەمما ئايال سېزىپ قالغان چېغى كاپپىدە قىلىپ ئۇنىڭ قولىدىن تۇتىۋالدى،يانچۇقچى قولىنى بوشاتماق بولۇپ شۇنچە قېيىشقان بولسىمۇ لېكىن ئايالنىڭ قولىدىن زادىلا يۇلقىنالمىدى، ئىشنىڭ چاتاقلىقىنى پەملىگەن يانچۇقچى شاپپىدە پورتىمالنى يىراققا پىرقىرىتىپ تاشلىۋەتتىدە،يۇۋاشلىق بىلەن ئايالنىڭ پوزىتسىيە بىلدۈرىشىنى كۈتۈپ تۇردى.مانا ھايال ئۆتمەيلا ساقچىمۇ كەلدى، تاماشا كۆرىدىغانلار يانچۇقچى بىلەن ئۇ خۇتۇننى چۆرىدەپ بولغان ، مەنمۇ بىلمەيلا چەمبەرنىڭ ئىچىگە ئېلىنىپ قاپتىمەن،تەمتىرىگىنىمچە ئۇلارنىڭ پارىڭىغا قۇلاق سالدىم. - ساقچى مەن ئالمىدىم، بايا تېخى بىر يانچۇقچى ئاختۇرغاندەك قىلغان، -يالغان ئېيىتما ،سەن ئالمىساڭ قولۇڭنى تۇتىۋالاتتىم مەن ، پورتىمالنى چىقار. -توۋا ئاچا ، قاراپ تۇرۇپ ئادەمگە قارا سۇگىماڭ، قايسى پورتىمالنى ، بۇ يەردە ئادەم شۇنچە جىق تۇر... -تولا گەپ يورغىلاتماي ،ئالە دېگەنكىن ئالە،ھېلى ئاختۇرۇپ قالسام سەتلىشىپ قالىسەن. - شۇ مەن ئالمىسام، مانا ئاختۇرساڭلا ئاختۇرۇڭلار. يانچۇقچى شۇنداق دېگىنىچە ، ساقچىنىڭ ئالدىغا غادىيىپ باردى، ئايال بىلەن ساقچى شۇنچە ئاختۇرغان بولسىمۇ ئەمما نەتىجە چىمىغانىدى، ئايالنىڭ توساتتىن سۆز ئېچىشى مېنى چۆچىتىۋەتتى. -مانا بۇ بالىمۇ كۆرگەن ، شۇنداقمۇ ، بايا يېنىمدا بارئىدى مۇشۇ بالا. -سەن راستىنلا ئۇنىڭ بىر پورتىمالنى ئالغانلىقىنى كۆردۈڭمۇ ؟ -ھە...ھە،ياق ، ئۇنى كۆرمەپتىمەن، مەن تېخى ھازىرلا كەلگەن، ئۇ بالىنىڭ ئالغىنىنى كۆرمىدىم. شۇنداق دېگىنىمچە كۆزۈمنىڭ قۇيرۇقىدا ئۇ ئايالغا قارىدىم، ئايالنىڭ نەپرەتلىك كۆزلىرىنىڭ ماڭا تىكىلىشى بىلەنلا كۆزۈمنى پەسكە قارىتىپ ساقچىنىڭ ئالدىدا گۇناھكارلاردەك باش ئىگىشكە باشلىدىم. -راست كۆرمىدىڭما؟ -نېمە قىلىمەن بىر يانچۇقچىنى قانات ئاستىمغا ئېلىپ. يانچۇقچى گېپىمنى ئاڭلاپ مەككارلىق بىلەن ماڭا قاراپ ھىجىيىپ قويدى. -قاراڭ خانىم، ئىسپات يوق شۇڭا بۇنى ئوغرى دەپ تۇتقىلى بولمايدۇ. -لېكىن... -كەچۈرۈڭ خانىم، يىپ ئۇچى بولسىلا سىزگە خەۋەر بېرىمەن. ساقچى شۇنداق دېگەچ ئۇ يەردىن ئايرىلدى، ئايالمۇ بىر نېمىلەرنى دەپ غۇدۇڭشىغىنىچە ئەستا كىتىپ قالغانىدى،مەنمۇ ھىچ ئىش بولمىغاندەك يولۇمغا ماڭاي دەپ تۇرۇشۇمغا دولامغا قۇيۇلغان شاپلاقتىن چۆچۈپ ئارقامغا قارىدىم. -رەخمەت ساڭا بۇرادەر، باياتىن ياردەم قىلمىغان بولساڭ، قاماقتا بولاتتىم . يانچۇقچى شۇنداق دېگەچ،باياتىن ئاللىقاياقلارغىدۇر تاشلىۋەتكەن پورتىمالنى تېپىپ قايتىدىن گەپ باشلىدى. -سېنى دەپ قۇيارمىكىن دەپ بەك ئەنسىرىگەن، سەنمۇ يامانكەنسەن چاندۇرمىدىڭ،دوستلۇققا يارايدىكەنسەن. ماڭە ئولجىنىڭ لەززىتىنى سۈرۈپ كېلەيلى. ئۇ شۇنداق دېگەچ مېنى تاماق يەپ كېلىشكە چىللىدى، مەنمۇ ئىختىيارسىز ئۇنىڭ ئارقىسىدىن ئەگەشتىم.ئۇنىڭ ئارقىسىدىن ماڭغاچ تەقى-تۇرقىغا قارىدىم،ۋىجىككىنە كەلگەن، بىر كۆزى سەل قىسماق، يۈزلىرىنىڭ بەزى يەرلىرى تارتۇق بولغان ياشقىنە بىر يىگىتنىڭ ئارقىدىن مېڭىۋاتاتتىم.ھايال ئۆتمەيلا بىر غەرىپچە تاماقخانىغا كەلدۇق، مانا ھەش-پەش دېگۈچە تائاملار تارتىلدى، مەن خۇددى ئاچ بۆرىدەكلا تاماققا ئېتىلىشقا باشلىدىم، مېنىڭ بۇ قىلىقىم ئۇنى ئەجەپلەندۈرگەن چېغى ماڭا قاراپ سۆز ئاچتى. -قانچە كۈن بولدى ساڭا تاماق يىمىگىلى. -بەش كۈن مەن شۇنداق دېگىنىمچە ئۇنىڭغا پەرۋامۇ قىلماستىن تاماققا داخىل بولۇشقا باشلىدىم،ئەمدى خېلى تېتىكلىشىپ قالغانىدىم، پۇت-قولۇممۇ ماغدۇرغا كېلىپ قالغانىدى، ئۇ تاماكىدىن بىرنى تەڭلىدى، تاماكىنى ئېلىپ ئاچچىق شورىغىنىمچە ئۇنىڭدىن سورىدىم. -ساڭا بۇ ئىشنى قىلىۋاتقىلى قانچىلىك بولدى؟ -قانداق سېنىڭمۇ ئۆگەنگىڭ كېلىۋاتامدۇ؟ ئۇ مۇغەمبەرلەرچە ماڭا قاراپ ھىجىيىشقا باشلىدى، مېنىڭ كۈتكىنىممۇ دەل شۇ ئىدى، مەن ئۇنىڭغا بۇ ئىشقا قىزىقىدىغانلىقىمنى مۇمكىن بولسا بۇ ھۈنەرنى ئۆگەنگۈم بارلىقىنى ئېيىتتىم، ئۇ قايتىدىن بىر تۇرۇقۇمغا قارىۋەتكەندىن كېيىن ماڭە دېگىنىچە ئۇ يەردىن ئورنىدىن تۇرۇشقا باشلىدى، بىز ئۇدۇل بىر سودا-سارايغا كەلدۇق، مانا بىر قۇر كىيىم بىلەن يېڭىچە بىر ئادەم بولۇپ قالدىم،ئۇ بىر كىشىگە تىلفۇن قىلغاندىن كېيىن ماڭا بىر نەچچە ئېغىز سۆز جىكىلەپ ئۆزىنى قايتىدىن تۇنۇشتۇرۇشقا باشلىدى. ھايال ئۆتمەي قارا كۆزەينەك تاقىۋالغان باداڭ قورساق بىر كىشى ئالدىمىزدا پەيدا بولدى،ئۇ بىز بىلەن سۇسقىنا بىر ئەھۋاللاشقاندىن كېيىن ئاستا ئۇنى يېنىغا تارتىپ بىر نېمىلەرنى دېگەندىن كېيىن مېنى چاقىردى . -ماڭا قارا ئاغىينە ، مەن سېنى پەقەت مۇشۇ يەرگىچىلا ئەكىلىپ قۇيالايمەن، ھۈنەر ئۆگەنمەكچى بولساڭ بۇنىڭدىن كېيىن مۇنۇ كىشىگە ئەگەشكىن، خەير ئەمدى  خوشلىشاي. ئۇ شۇنداق دېگەچ بىر تاكسىنى توسقىنىچە مەندىن ئايرىلدى ، مەن نېمە قىلىشىمنى بىلمەي جايىمدا قاققان قوزۇقتەك جىملا تۇرۇپ باداڭ قورساقنىڭ ئېغىز ئېچىشىنى كۈتۈپ تۇراتتىم، ماڭە دېگەچ مېنى ئارقىغا ئەگەشتۈردى، ھىچنىمىنى بىلمىگەن ھالدا ئىككى كۈن ئۇنىڭ ئارقىدىن ئەگەشتىم ، ئۈچىنچى كۈنى بولغاندا بىز تۇيۇقسىز ئىچكىرگە ماڭىدىغان بولۇپ قالدۇق. ئۆمرۈمدە تۇنجى قېتىم ئايرۇپىلاندا ئولتۇرۇشۇم بولغاچقا قەلبىم شۇنچىلىك ھاياجان ئىچىدە، ئاسمان بوشلۇقىدىن بۇ سېھىرلىك ئالەمگە قارىدىم،ئايرۇپىلان لەرزان ئۇچماقتا . - توۋا، مەن تېخى جاھاننى بەكلا كىچىك دەپ ئويلايتتىم، نېمانداق كەڭرى بۇ جاھان،بوپتۇ ئانا دىيارىم مېنى ئۆز قوينىدىن يەكلىدى ئەمدى ئۆزگە يۇرتنىڭ لەززىتىنى كۆرىدىغان چاغمۇ كېلىپ قاپتۇ.شۇنداق شىرىن ئىزگۈ-خىياللار ئىچىدە يەنە بىر يېڭى ماكانغىمۇ كېلىپ قاپتىمەن، باداڭ قورساق مېنى شەھەر سىرتىدىكى خالى بىر جايغا جايلاشقان داچىسىمان ئارامگاھقا باشلاپ كەلدى، ئۇلارنىڭ تىلى بويىچە بولغاندا بۇيەر جەننەت ماكانى دەپ ئاڭلىنىدىكەن،بىردەمدىن كېيىن قاۋۇل بەستىلىك كەلگەن بىر كىشى ئالدىمىزغا چىقىپ بىزنى ئولتۇرۇشقا بۇيرىدى، باداڭ قورساقنىڭ شۇنچە تەكەللۇپ قىلىشلىرىدىن ئۇنىڭ خوجايىن ئىكەنلىكىنى ھېس قىلدىم، توساتتىن ھويلىنى قىيا-چىيا قاپلىدى . -ئاكا،ئۇنداق قىلماڭ ئاكا... -بىر كۈن بازار ئويناپ تاپقان پۇلۇڭ مۇشۇما، بىزنىڭكىنى يەيسەن، سەن ھارام تاماقلارنىڭ پوقى دورىمۇ بىزگە،نەچچىلىك ۋاقىت بولدى ساڭا ھۇد.... -قورقما ،بولدى كۆنۈپ قالىسەن،ئاڭلىسام بۇ ئىشقا قىزىققاچقا سېپىمىزگە قوشۇلماقچى بوپسەن . تۇيۇقسىز سورالغان سوئالدىن ھۇدۇقۇپ نېمە دېيىشىمنى ئۇقالماي بىر ھازا تەمتىرەپ قالدىم،مېنى قوينىغا ئالماقچى بولغان بۇ جەننەت ماكانغا قايتىدىن بىر قاراپ چىقتىم، كىچىكى 9~10ياش  چوڭلىرىنىڭ يېشى 50لەرگە ئۇلاشقان 15تەك ئادەم جەننەت ماكاننىڭ ئەزالىرى ئىدى، مانا بۈگۈن بۈ ماكانغا يەنە يېڭى بىر ئازا قېتىلدى،قاياقلاردىندۇر ئېچىنىشلىق پەريادلار ئاڭلىناتتى،بىرسنىڭ بىشارىتىدىن ئىسىمگە كەلدىم . -ھە،مەن قىزىقىمەن، قاچانلاردىن بۇ خىيالغا كېلىپ قالغىىمنى بىلمەيمەن، پەقەت بۇ ھۈنەرنى ياخشى ئۆگىنىپ سىزگە ئوخشاش كىشى بولغۇم بار -ھا!ھا!ھا! ماڭا ئوخشاش دە، خېلى غەيرىتىڭ باركەن ، تىرىشىپ ئۆگەنسەڭلا مەندىن ئېشىپ چۈشكىدەك ماھارەتنى يىتىلدۈرىسەن، ھوي، سەن بۇيەرگە كەل . خوجايىن شۇنداق دېگىنىچە مېنى ئوتتۇرا بوي بىر كىشىگە تۇتقۇزدى،ۋە ماڭا ئۇنىڭ بۇنىڭدىن كېيىن ماڭا ئۇستاز بولىدىغانلىقىنى ، ياخشىراق ئۆگىنىشىمنى جېكىلەپ ئورنىدىن تۇردى . مانا شۇ كۈندىن كېيىن مېنىڭ يېڭى تۇرمۇشۇم باشلاندى، ئۆگىنىشىم ھەقىقەتەن ياخشى بولۇۋاتاتتى، كۈۈدە دېگۈدەك ئاچچىق ئىڭراشلار،ئازاپلىق يالۋۇرۇشلار ئاڭلىنىپ تۇراتتى، لېكىن مەن ئۇنىڭدىن مۇستەسنا ئىدىم،تىرىشچانلىق بىلەن ئۆگەنگەچكە باشقىلار نەچچە ھەپتىدە ئۆگىنىدىغان ھۈنەرنى مەن نەچچە كۈندىلا ئۆگىنىۋالاتتىم،باشقىلار ماڭا ھەيرانلىق نەزىرى بىلەن قارايتى، كېيىنچە چوڭ ئاكىلار مېنى تۇتقا قىلىپ پۇلنى ئاز تاپقانلارنى تېخىمۇ قاتتىق خورلايدىغان بولىۋالدى، بۇ چاغدا ئۆزۈمنى پەخىرلىنىش ئىچىدە چوڭ تۇتۇشقا تىرىشاتتىم،ئەلۋەتتە  نېمىشقا بۇنچە تېز ئىلگىرىلىشىم ئۆزەمگە ئايان ئىدى، مۇشۇ ئىشقا بولغان بىر خىل قىزىقىش مېنى توختىماي ئۆگىنىشكە زورلايتى،لېكىن ئۇلارچۇ؟ ئۇلار مەجبۇرلاش خارەكتىرلىك ئۆگەنگەن بولغاچقا پەقەت ئۇلارنىڭ  قارشى تۇرۇش ئېڭى ئاجىزلىغان چاغدىلا ئاندىن ئۆگىنەلەيتى، شۇنداق قىلىپ بۇجىنايەت پاتقىقىغا ئۆزۈم خالاپ كەچتىم، يۈرۈكۈمنىڭ بارغانسىرى قارداپ كەتكەنلىكى ماڭا ئايان ئىدى، خوجايىنلارنىڭ ماڭا بولغان پوزىتسىيىسى ئالاھىدە ياخشى ئىدى، ئەلۋەتتە بۇنداق ياخشى تەمىناتلار ماڭا ئازدۇر-كۆپتۇر دۈشمەنلەرنىمۇ كۆپەيتىپ قويغانىدى، نېمىشقىكىن بۇ جەننەت ماكاندا جەمىئەتنىڭ نەقەدەر ئىللىقلىقىنى ھېس قىلدىم، شۇ چاغلاردا خوجايىن بىزگە مۇنداق تەلىم بېرىدىغان كۈچلۈكلەر ھامان غالىپ كېلىدۇ دەپ ،بۇ يەر ئۈچۈن ئېيىتقاندا پۇلنى جىق تېپىش غالىپ كەلگەننىڭ ئىپادىسى ئىدى ، بىر مەزگىللىك ئۆگىنىشتىن كېيىن مەنمۇ بازارغا چىقىپ پۇل تاپىدىغان بولدۇم، شۇ تاپتا ئۆزەمگە قاتتىق ئىشىنەتتىم،نەچچىلىگەن كىشىنىڭ يانچۇقىدىن تۈشۈك ئېچىپ يانچۇقۇمغا پۇللارنى توملاپ كېتىدىغاندەكلا تۇيغۇدا ئىدىم،لېكىن ئويلىغىنىم كۈتكەندەك بولمىدى، تۇنجى قېتىملىق بازار ئوينىشىمدىلا قاماققا چۈشۈپ قالدىم، مەن ئەڭ قورققان ئىش مۇشۇ ئىدى، توساتتىن ھېلىقى چاغدىكى تۇنجى كۆرۈشكەن بۇرادىرىمنىڭ سۆزلىرى ئېسىمگە كەلدى. -ئىشلىرىڭغا ئامەت تىلەيمەن، تۇتۇلۇپ قالمىغايسەن، بولۇپمۇ تۇنجى قېتىملىق بازار ئوينىشىڭدا تۇتۇلۇپ قالساڭ ئۇلارنىڭ سەن بىلەن پەقەت كارى بولمايدۇ... نېمە قىلىشىمنى بىلمەي قاراڭغۇ كامىردا ئولتۇرۇپ بىرە مۆجىزىنىڭ يۈز بېرىدىغانلىقىنى كۈتمەكتە ئىدىم، نەچچە كۈننىڭ ياقى قىلغان تىرىشچانلىقىم مۇشۇنداقلا يوق بولارمۇ ؟ -ھەي ! سەن چىقىپ كەتسەڭ بولىدۇ، ھە سېنى دېدىم. قۇلىقىمغا ئىشەنمەي قالغانىدىم، ئېنىق ئۇلار مېنى قۇيۇپ بەرگەنىدى،قۇلاقلىرىمغا ئىشەنمەيلا قالغانىدىم ، ۋاھ!دەۋەتتىم ساقچىخانا ئالدىغا چىقىپ، بىردەمدىن كېيىن بىر ماشىنا كېلىپ مېنى ئەكەتتى . چاڭ قىلغان بىر شاپىلاق بىلەن مەڭزىم ئوت بولۇپ ياندى، نېمە ئىش بولغانلىقىنى ئاڭقىرالماي قالغانىدىم. -بۇ شاپىلاق ساڭا بەرگەن ئاگاھلاندۇرۇش ، تەلىيىڭ باركەن، ئەقىللىق بولغانلىقىڭ ئۈچۈنلا جەننەتكە قايتىپ كېلەلىدىڭ بولمىسا تۇرار جايىڭ دوزاق بولاتتى.ھەممە كىشى تۇنجى قېتىملىق ئىشىدا ئوڭۇشلۇق بولۇشنى تىلەيدۇ، مەن تېخى سېنى ... چاڭڭىدە قىلىپ يەنە بىر تەستەك سېلىندى، ئەينى چاغدا ماڭا ھەۋەسلىنىپ قارىغان كىشىلەر ئەمدىلىكتە ماڭا مەنسىتمەسلىك نەزىرى بىلەن قارايتى، بەلكىم ئۇلار سەنمۇ شۇنچىلىككەنسەنغۇ دەۋاتقاندۇر . - بۇ تەستەك سېنىڭ بۇنىڭدىن كېيىن تۇتۇلۇپ قالماسلىقىڭ ئۈچۈن بېرىلگەن سىگنال، ئاڭلاپ قال، نەچچە كۈندىن بۇيان بىزنىڭكىنى يېدىڭ،ھېچقايسى يېڭى ئەزالار بەھرىمان بولالمايدىغان ھۇزۇردىن بەھرىمان قىلدۇردۇم، لېكىن سەن ئۈمىدىمنى يەردە قويدۇڭ، ئاڭلاپ قال بۇيەردە ئىشلىگەن چىشلەيدۇ. -يوقىتىڭلار مانى . نەچچەيلەن كېلىپ مېنى قاراڭغۇ كامىرغا سولاپ قويدى، مەندىن باشقا يەنە بەش بالا ئۇيەردە ئىڭرىغىنىچە مۈكچىيىپ تۇراتتى، ئۇلارنىڭمۇ ئۆزىگە تېگىشلىك بولمىغان تەمىناتتىن بەھرىمان بولغانلىقىنى سېزىپ بىر بۇلۇڭغا  بېرىپ ئولتۇردۇم، نەچچە كۈن ئۆتۈپ كەتتى،بىز گويا ئۇنتۇلغان ئادەمدەك ھېچكىم يوقلاپ قۇيايمۇ دېمىدى، ئاچلىق، ئۇسسۇزلۇق قىينىماقتا ئىدى، بولۇپمۇ يېقىندا چېكىشنى ئۆگىنىۋالغان ئاق تاماكىنىڭ خۇمارى مېنى تىل بىلەن ئىپادىلەپ بەرگىلى بولمايدىغان ئازاپ بىلەن قىينىماقتا ئىدى.ئەمدى چىدىمىدىم،ئېغىر قەدەملىرىمنى سۆرىگىنىمچە ئىشىكنى جالاقشىتىپ ئۇرۇشقا باشلىدىم. -ئادەم بارمۇ!مەن چىدىمىدىم!ئىشىكنى ئېچىڭلار، ئاكا ، مەن خاتا قىلىپتىمەن، يەنە بىر قېتىم پۇرسەت بېرىڭ ئاكا، ئۆتۈنۈپ قالاي، بۇ قېتىم چۇقۇم كۈتكەن يېرىڭىزدىن چىقىمەن ئاكا، يەردە ئىتتەك يۈكىنىپ  يىغلاپ-قاخشاپ يالۋۇرماقتا ئىدىم، غارت قىلىپ ئىشىكنىڭ ئېچىلىشى بىلەن ئىككى ناتۇنۇش سايە قولتۇقۇمدىن سۆرىگىنىچە سېرىتقا ئېلىپ چىقتى،كاللام قاپاق ئەس-يادىم شۇ بىر بولاقتىلا . -ئاڭلىسام تۆۋە قىلىپسەن، قانداق گۇناھىڭنى تۇنۇدۇڭمۇ؟ خوجايىن شۇنداق دېگەچ ئالدىغا بولاقتىن بىرنى تاشلىدى. مەن ھاپىلا شاپىلا يېنىمدىن چاقماقنى چىقىرىپ ، بەڭ سىيرىشقا باشلىدىم، پۇت-قولۇمغا جان كىرگەندەك بولدى، شۇ تاپتا ئۆزۈمنى ئاسماندا ئۇچىۋاتقاندەك ھىس قىلاتتىم،بىردەمدىن كېيىن ئۆزەمنى بىرەر قۇر تۈزەشتۈرۋېلىپ سۆز ئېچىشقا باشلىدىم . -خاتالىقىمنى تۇنۇدۇم ئاكا ، يەنە بىر قېتىم پۇرسەت بېرىڭ،بۇ قېتىم مەن چوقۇم ... -نەچچە كۈن ئارام ئېلىۋال ئاندىن كېيىن بىرنەرسە دېيىشەيلى، شۇنى ئۇقۇۋال ئەگەر بۇ قېتىم يەنە تۇتۇلۇپ قالساڭ قانداق كۈندە قالىدىغانلىقىڭ ئۆزەڭگە ئايان . - بۇنى بىلىمەن ئاكا،بولدى مەن ئارامنى ئېلىپ بولدۇم بۈگۈنلا بازارغا چىققۇم بار خالىسىڭىز... مەن شۇنداق دېگىنىمچە خوجايىنغا يىلىنىشقا باشلىدىم،ئۇ ماڭا بىرەر قۇر قارىۋەتكەندىن كېيىن ،ماڭا ئىككى كىشىنى قۇشۇپ قويدى،بۈگۈن تەلىيىم ئوڭدىن كەلگەن چېغى،نەچچە سائەت ئىچىدىلا خېلى جىق پۇل تاپتىم، كەچ بولغاندا مەغرۇر ھالدا جەننەتكە قايتىپ كەلدىم، خوجايىن مېنى توختىماي ماختايتى، بۈگۈنكى تۆھپەمنىڭ بەدىلىگە مەن خوجايىنىڭ سول بېقىنىدىن ئورۇن ئېلىش شەرىپىگە ئېرىشتىم.شۇنىڭدىن كېيىن ئىشلىرىم يۈرۈشۈپ كەتتى، ھەش-پەش دېگۈچە بۇ جەننەت ئارالدىكى ئىناۋىتىم ئېشىشقا باشلىدى، ئىلگىرى مېنى ئارقىغا سېلىپ ماڭىدىغان كىشىلەر ئەمدىلىكتە مېنىڭ ئارقامدىن لالما ئىتتەكلا ئەگىشەتتى،مانا ئەمدىلىك خوجايىننىڭ ئوڭ بېقىنىدىكى ئۆزگەرمەس كىشىگە ئايلانغانىدىم، شۇ چاغدىلا بۇيەرنىڭ نېمىشقاجەننەت ماكان دەپ ئاتىلىدىغانلىقىنى بىلدىم، كۈنلىرىم ئەيش-ئىشرەت،كەيىپ-ساپا ئىچىدە شۇنچەخىرامان ئۆتمەكتە، مەن ھىس قىلالىغانىدىم،جەمىيەتنىڭ نەقەدەر ئىللىقلىقىنى ھىس قىلالىغانىدىم، ئىلگىرى مېنى جەمىيەتكە پالىغان ئاشۇ كىشىلەرگە نەپرەتلەنگەن بولسام ،ئەمدى ئۇلارنىڭ ماڭا قىلغان ئىلتىپاتىغا رەخمەت ئىيتماقتا ئىدىم، ئىلگىرى ئىللىق ماكانىمنىڭ بۇزۇلۇپ كېتىشىدىن قانچە ئەنسىرىگەن بولسام ئەمدى بۇ ماكاننى شۇ ئائىلەمگە ئوخشىتىپ قالغانىدىم، كۆڭلۈمدىكىنى ئېيىتقاندا ھازىرقى ماكانىمنىڭ ۋەيران بولۇشنى خالىمايتىم، لېكىن نېمىشقىكىن يېقىندىن بۇيان ئىشلار كۆڭۈلدىكىدەك بولمايۋاتاتتى، قانۇن-تۈزۈمنىڭ كۈچىيىشى، شوركىلارنىڭ پات-پات قېچىپ كېتىشلىرى، مەن-مەن دېگەن يانچۇقچىلارنىڭ ئازىيىپ كېتىشى بۇ جەننىتى ماكانىمىزغا خىرىس ئەكەلمەكتە ئىدى، ئەلۋەتتە بۇ مەن كۈتىۋاتقان نەتىجە ئەمەس، بۇنىڭغا ئامال تېپىشىم كېرەك ئىدى، قانداق قىلىشىم كېرەك ، توساتتىن ئۆزەمنىڭ بۇ يولغا كىرىپ قالغانلىق كەچمىشلىرىمنى ئەسلەپ قالدىم،توۋا قىقسىغىنە ياشلىقىمدا ئەجەپ بىر ئىشلار يۈز بېرىۋاتقاندۇ،لېكىن يۈز بېرىۋاتقان ئىشلارنىڭ ھەممىسى مېنىڭ ئىرادەمگە خىلاپ بولىۋاتاتتى. بۇرۇن يىغلاپ تۇرۇپ شۇنداق دېگەنلىكىم ئېسىمدە، -مەن بۈگۈن ئۈچۈنلا تۇغۇلغان ،قەلبىمدىكى تىل بىلەن ئىپادىلەپ بەرگىلى بولمايدىغان نەپرەت مېنىڭ ئەتىنى كۆرىدىغان كۆزۈمگە بىر قەۋەت تۇمان پەردىسىنى ئاسقان، لېكىن مەن ھىچقاچان ئۇ پەردىنى قايرېۋېتىشنى ئويلاپ باقمىدىم ، چۈنكى ئۇ پەردە مېنىڭ بۈگۈن كۈلۈپ ياشىشىم ئۈچۈن ئاساس يارىتىپ بەردى، شۇڭا مەن بۈگۈنگە ئامراق ئەتە بىلەن كارىم يوق. لېكىن بۈگۈن توساتتىن بۇ پەردىنى قايرىۋەتتىم، ۋاھ!ئەتىنىڭ نۇرلىرى نېمانداق پارلاق كۆزۈمنى ئاچالماي قالدىم،نېمىشقىمۇ بالدۇراق ئەتىگە قاراپ باقمىغاندىمەن، قاقاقلاپ كۈلىدىغان چاغلىرىم ئەسلى ئەتىدىكەن ئەمەسمۇ، قارىغاندا نەپرەتلىرىم سۇسلاپ قالغان چېغى، شۇنداق بىر ئۆچمەنلىك بىلەن ئاسمانغا قاراپ قويدۇم،ئېرىشىش ئۈچۈن بەدەل تۆلەش كېرەك، بەلكىم ئەتىنىڭ پەردىسىنىڭ قايرىلىشى ماڭابولغان نەپرەتلەرنى ئۇلغايتىۋېتىشى مۇمكىن ،لېكىن مەن بۇنىڭغا رازى، ناۋادا شۇ نەپرەتلەرنىڭ بەدىلىگە مەن پۈتمەس -تۈگىمەس ئامەتلەرگە ئېرىشىپ قالسامچۇ؟بۇ پەردە كىچىكىپ ئېچىلىپ قالدىمۇ ياكى ئېچىلغىنى خاتا بولدىمۇ بۇنىسى ماڭا نامەلۇم، لېكىن مەن بۈگۈن  ئەتىنى كۆرۈشكە قىزىقىپ قالدىم،توساتتىن يۈرىكىمنى كۆرۈپ قالدىم، ئۇ شۇنچىلىك قارىداپ كېتىپتۇ، قارىسام يۈرىكىممۇ بىر قەۋەت پەردە بىلەن توسۇپ قويۇلغان، بەلكىم ئۇ پەردىنىڭ ئارقىسىدا يەنە بىر كۈنۈم بولىشى مۇمكىن،ئۇنى ئويلىنىشقا ۋاقتىم يوق، ئەتىنىڭ پەردىسىنى ئاران ئاچتىم شۇڭا ئاۋال ئەتەمنىڭلا غېمىنى يېيىشىم كېرەك. ئويلىنىشقا باشلىدىم...  يېڭىچە بىر قەبىھ خىيال مېڭەمدە ئەكىس ئەتمەكتە ئىدى، كاللامنى قاتتىق بىر سىلكىۋەتكىنىمچە ،بۇ يېڭى پىلانىم ئۈچۈن ئىزدىنىشكە باشلىدىم ... ئۆزگىچە تاكتىكا (2) -ئاكا ،رەپقەت يەنە تۇتۇلۇپ قاپتۇ. -ئاكا شايكىلىرىمىز  بۈگۈنمۇ قۇرۇق قول قايتىپ كەپتۇ. -ئاكا.. بولدى !نېمە تۈگىمىگەن ئاكا -ئاكا ئۇ، ھۇد لامزەللىلەر قولىدىن تۈزۈك ئىشمۇ كەلمىگەن ،خۇمسى ھېجىقىزلار، ھەر قايسىڭغا بىكارغا ئاكىمۇ مەن ، شەھەر كۆرسىتىپ كۆزىنى ئېچىپ قويسام ........ئۇكام ! ئاكامنىڭ توساتتىن مېنى چاقىرىشى بىلەن شاپپىدە ئۇنىڭ قېشىدا ھازىر بولدۇم، -نېمە ئىش ئاكا؟ -ئەمدى ئۆزەڭمۇ كۆرىۋاتىسەن ئۇكا،نەچچە كۈننىڭ ياقى ماۋۇ كوسپۇرۇچلارنىڭ بازا ئوينىشى ئانچە ياخشى ئەمەس، شۇڭا ئۆزۈڭ بىر مۇشۇلارنى ئارقاڭغا سېلىپ چارلاپ كەلمىسەڭ بولمىدى . -ھە،مۇشۇ ئىشمىدى ،ئۇقتۇم ئاكا، مەن ھازىرلا... -توختا ئۇكا، ئاۋۇ رەپقەت دېگەن جالاپنىڭ بالىسىنى تۈرمىدىن ئاچىقىڭلار. ئاكامنىڭ توساتتىن دېيىلگەن بۇ گېپىدىن ئەمدىلا ئاتلىماقچى بولغان بىرىنچى قەدىمىمنى جايىغا قۇيۇپ قويدۇم، ئاكام بولسا ئاڭلىمىدىڭمۇ دېگەن تەلەپپۇزدا بايىقى گېپىنى يەنە بىر قېتىم تەكرارلاپ ئىچكىركى ئۆيگە كىرىپ كەتتى .ھەيرانلىقتىن ئۆزۈمگە سوئال قويغۇم كېلەتتى. توۋا، بۈگۈن كۈن قاياقتىن چىققاندۇ ، ئادەتتە شايكىلىرىمىزنى ساقچىلار تۇتىۋالسا  بىز ئەپچىقىلىمۇ دېمىسەك  ئاكىمىز ئۆزى بۇيرۇق چۈشۈرۈپ ئېغىز ئاچمايدىغان لېكىن بۈگۈن، ئۇنىڭ ئۈستىگە رەپقەت مۇشۇنىڭ بىلەن 6قېتىم ساقچىلار تەرىپىدىن تۇتۇپ قېلىندى،ئادەتتە ئىككى قېتىمدىن ئارتۇق تۇتۇلغانلار ئاكامنىڭ رەھمىتىڭگە ئېرىشەلمەيتتى، ئۇنىڭ ھۈنىرىغۇ خېلى يانچۇقچىلاردىن قېلىشمايدۇ ،لېكىن ئۆتكەندە ئەڭ قابىل بىر شايكىمىز ئىككنچى قېتىم ھەپسىگە ئېلىنغاندىن كېيىنلا  خوجايىنغا شۇنچە گەپ قىلساقمۇ ھېچبىر كارى بولمىغان، ئۇنىڭ ئالدىدا مۇنۇ رەپقەت دېگەن سەي بولالمايتىغۇ؟ كاللامغا كەلمىگەن خىياللار قالمىدى،يەنىلا رەپقەتنى ئاچىقىۋېلىشنى ئويلايتتىم ئەنە شۇنداق خىياللار ئىچىدە ئۈچ بالىنى ئەگەشتۈرۈپ بازار ئوينىغىلى ماڭدىم. پاھ! تەلەي دېگەن مەندىن ئايلىنىۋاتاتتى، تۆت تال ئايفۇن، 6~7مىڭچە نەق پۇل ۋە ئىككى سومكا ئولجا ئاپتىمىز، قىزىق ئىش دەپ ئويلاپ قالدىم ئىچىمدە، ما شايكىلارنىڭ ھەممىسى ساقچىلار ئەدەپ قالدى، بازارغا چىقماق تەس بولدى دەۋاتاتتى ،نەدىكىنى،  مېنىڭچە ساقچىلار بۇرۇنقىدىنمۇ بەكراق بوشاپ كېتىپتۇ، ماۋۇ نەچچە كۈندىن بۇيان بازارغا چىقىپ تۈزۈكرەك نەرسە تاپالمايۋاتقان چۈپرەندىلەرمۇ بۈگۈن مەن بىلەن بىرگە چىقىپلا ئالدى 5000كەينى بىرە يانفون بولسىمۇ تېپىپ كەپتۇ دېسە،زادى بۇنىڭ ئىچىدە بىر سىز بار. كەچتە يانلىرىمىزدىكى يانفون قاتارلىق پۇلغا يارايدىغان نەرسىلەرنى نەق پۇلغا ئالماشتۇرۇپ قاماقخانىغا رەپقەتنى ئەپچىقىش ئۈچۈن باردۇق،ساقچىلار ئالاھەزەل يېرىم سائەت رەپقەتكە تەربىيە ئىشلىگەندىن كېيىن ئۇنى قويۇپ بەردى ، گەرچە رەپقەت كىركەتكىلى ئىككى كۈن بولغان بولسىمۇ لېكىن بىر كۆرۈشمىگىلى ئۇزاق بولغان قېرىنداشلاردەك قۇچاقلىشىپ كۆرۈشتۇق، توساتتىن ئۇنىڭ كۆزىگە قاراپ قالدىم، مەن تېخى ئۇنى ئەچىققىنىمدىن خۇش بولىدۇ دەپ ئويلىغانىدىم لېكىن ئۇنىڭ كۆزلىرىدىن بىرخىل نارازىلىق ئالامەتلىرى چىقىپ تۇراتتى، ھەيرانلىقتا ئۇنىڭدىن سورىدىم. -ۋوي رەپقەت،شۇنچە پۇل خەجلەپ سېنى قۇتقۇزۇپ قويسام ھېچبىر رەھمىتىڭمۇ يوققۇ بالاڭزا، قارىغاندا كىچىكىپ كەلگىنىمىزدىن نارازى ئوخشمامسەن، كەچۈرگىن نەچچە كۈندىن بۇيان بەزى ئىشلا تۈپەيلى سېنى ۋاقتىدا ئەچىقالمىدۇق،مانا ئەمدى كەلدۇققۇ، خۇشال يۈرە. ئۇ يەنىلا شۇنچىلىك سۈكۈت ئىچىدە، بۇرۇنقى رەپقەت رەپرەپ دەيدىغان ئاغىنىمىز ئاللىبۇرۇن ئۆلگەن ، ئەينى چاغلاردا رەپقەت بەكلا شوخ بولۇپ ،نەچچە قېتىم يانچۇقچىلىق قىلىپ سېزىلىپ قالغاندىمۇ ئۆزىنىڭ شوخلۇقىدىن بەزى بىر قىلىقلىرىدىن پايدىلىنىپ كۆزلەرنى غەلەت قىلىپلا قۇتۇلاتتى، ساقچىخانىغا كىرىپ قالسىمۇ قانداقتۇر بىر قىلىقلىرى بىلەن ساقچىلارنى گاڭگىرىتىپ قۇياتتى،شۇڭا بىز ئادەتتە ئۇنى رەپقەت پىر-پىر دەپ ئاتايتتۇق. -گەپ قىلامسەن يا بالا، ساقچىلار تىلىڭنى كىىسىۋەتمىگەندۇ؟ -رەپقەتكا ، ھىچ بولمىسا مەن ياخشى دەپ قويساڭمۇ بولىدۇ، سېنى ئەچىقىشقا 5000سوم كەتتى جۇمۇ -بولدى قىلىشە،ماڭە تاكسى توسۇپ كەل ، بۇ رەپقەتنىڭ ھازىرچە گەپ قىلغۇسى يوق ئوخشايدۇ ھېلىلىققا ئاكامنىڭ ئالدىغا بارغاندا زۇۋانى ئېچىلىدۇ بۇ رەپرەپنىڭ. تاكسىنىڭ ئىچىدىكى كۆزىتىش ئەينىكىدىن ئارقا رەتتە ئولتۇرغان رەپقەتكە قارىدىم، ئۇ يەنىلا شۇنچىلىق مسكىنلىك ئىچىدە بىر نۇقتىغا تىكىلگىنىچە قاراپ ئولتۇرماقتا، تاكسى شەھەرنىڭ غۇۋا توك نۇرىدا ئاينى قوغلغىنىچە بىرلىك سۈرئەت بىلەن كېتىۋاتماقتا، شۇ ئايلانىڭ ئورنى بىزنىڭ جەننەت ماكانىمىز، تاكسى بارا-بارا سۈرئىتىنى ئاستىلىتىپ يولنىڭ چېتىدە توختىدى، بىز مەغرۇر قىياپەت بىلەن خۇددى جەڭدە غالىب كەلگەن ئەسكەرلەرگە ئوخشاش، بۇ جەننەت ماكانىمىزدىن ئاتلىدۇق، ئارىمىزدا پەقەت رەپقەتلا بىزگە ئەسىرگە چۈشكەن ئادەمدەكلا بېشىنى سالغىنىچە ئارقىمىزدىن كەلمەكتە، بۇنىڭ سەۋەبى بىزگىمۇ نامەلۇم، چۈنكى بىز ئۇنى ئەسىر ئەمەس بەلكى جەننەت ماكانىمىزنىڭ بىز ئەزاسى سۈپىتىدە بۇ يەرگە ئەكەلدۇق. -ئاكا!ئاكا، مەن قايتىپ كەلدىم ، رەپقەتنىمۇ قايتۇرۇپ كەلدىم. ئاكام مەن بىلەن سۇسقىنا ئەھۋاللاشقاندىن كېيىن  ئاستا رەپقەتنىڭ ئالدىغا كېلىپ توختىدى،رەپقەت يەنىلا جىممىدە تۇراتتى ، تەرەپ -تەرەپلەردىن پىچىرلاشلار ئاڭلاندى. -رەپقەت.. -رەپقەت ، ئاكامغا سالام بەرمەمسەن، -ساقچىخانىدىن چىققاندىن تارتىپ مۇشۇنداق ، نېمە بولغاندۇ بۇ يېتىمغا؟ چاڭڭىدە قىلغان شاپىلاق ئاۋازىدىن ھەممىمىز چۆچۈپ كەتتۇق. -ھۇد ھارىمى، سېنىڭ ئويۇنلىرىڭنى مەن بىلمەي قالىمەنما ، نەچچە قېتىم پۇرسەت بەردىم مەن ساڭا ، دەپ باقە! ئالتە قېتىم ... -ئۇكام سەن قېلىپ قالغانلىرىڭلار ئىشىڭلارنى قىلىڭلار. ئاكام شۇنداق دېگىنىچە باشقىلارنى سارايدىن چىقىرۋەتتى، ئۇ يەنىلا رەپقەتكە سۆزلەۋاتاتتى. -ئۆزۈڭچە ئەقىللىق بولۇپ كېتىپسەن-ھە، ئىككى قېتىمدىن جىق سولانسام تۈرمىدىن ئەچىقمايدۇ ئامالسىز ئۇلار مېنى يۇرتۇمغا قايتۇرۋېتىدۇ دەپ ئويلىغانمىدىڭ ، ئاناڭنى جالاپنىڭ بالىسى، ئاڭلاپ قوي داداڭ سېنى ماڭا 5000مىڭ كويغا سېتىۋەتكەن، شۇڭا بۇيەردە مەن سېنىڭ داداڭ، ھۈنىرى ياخشى دەپ ئەتىۋارلاپ ئىشلىتىپ قويسام خەپ جۇمۇ... ئاكام شۇنداق دېگىنىچە تۇرۇشقا ئېسىللىق تۇرغان پۇرژۇنلۇق كالتەكنى ئېلىپ رەپقەتنى ئۇرۇشقا باشلىدى، كۆز ئالدىمدا يۈز بەرگەن بۇ ئىشلار مېنى گاڭگىرىتىپ قويغانىدى، دەماللىققا ئارىغا چۈشۈپ ئاكامنى توسۇپ قالالمىدىم،چۈنكى رەپقەت توغرىسىدىكى بايانلار مېنى  سەل چۈشەپ قويغانىدى، ئاتىسى سېتىۋەتكەن دېگەن قانداق گەپ ئەمدى، بىزدەكلەر ئاتا-ئانا مېھرىگە قانالماي ئامالسىز مۇشۇ يولنى تاللىدۇق لېكىن بۇ رەپقەتنىڭ ......ئىشلارنىڭ كەينىنى ئويلاشقا رايىم بارمايتى،لېكىن ئاكامنىڭ گەپلىرىدىن ئۇنىڭ بۇ جەننەت ماكانىمىزنى ۋەيران قىلىش ئويىنىڭ بارلىقىنى چۈشىنىپ يەتكەنىدىم، مېنىڭمۇ غۇژژىدە ئاچچىقىم كەلدى. - ھېي خۇمسى ، نەچچە يىلدىن بۇيان سېنى بېقىپ بۈگۈنكىدەك قىلىپ قويغان ماكانىڭغا قارايۈزلۈك قىلماقچىما سەن ، ئىسىت يىگىت بولۇپ قالغىنىڭ ، خېلى ئېسىل نېمە دەيتتىم مەن سېنى ، چەكچىيىسەنغۇ ؟ شۇنداق دېگىنىمچە ئۇنىڭ مەيدىسىگە نەچچىنى مۇشتلىۋەتتىم،ئۇنىڭ كۆزلىرىدىن پەقەت غەزەپ ئۇچقۇنلىرىنىلا كۆرگىلى بولاتتى، ئاكام بىر تەرەپتىن ئۇنى تىللىسا يەنە بىر تەرەپتىن ئۇنى تازا سالاتتى ، لېكىن ئۇ يەنىلا سۈكۈت ئىچىدە، ئاكام توساتتىن قاتتىق ۋارقىرىدى. -قايسىڭ بار! ھەش دېگۈچە بالىلار يىغىلىپ تەق بولدى، مەنمۇ ئاكامنىڭ قېشىدا تۇرۇپ گېپىنى ئاڭلاشقا تەمشەلگەنىدىم. -يېقىندىن بۇيان ئارىمىزدا ئۆزىنىڭ ۋەزىپىسىنى ئادا قىلماي ، ماڭا قارشى چىقىدىغانلار كۆپىيىپ قالدى، مەن نەچچە يىل ئەتىۋارلاپ ئىشلەتكەن كشىلەرمۇ تېخى ھالىغا باقماي مېنىڭ ئارقامدىن پىچاق ئۇرۇپتۇ، تۈفىي! بىلىپ قويۇش ھارام تاماقلار، سەن كىيىۋاتقان،ئىچىۋاتقان ،چېكىۋاتقىنىنىڭ ھەممىسىنى سەنلەرگە مەن بەرگەن ، مەن خالىساملا ئوخشاشلا ھەممىسىنى قايتۇرۋالالايمەن ،  مانا بۈگۈن ھەممىڭلارغا ئىبرەت بولۇشى ئۈچۈن مەندىن يۈز ئۆرىگەن مۇنۇ ئىتنىڭ بالىسىنى جازالايمەن. ئەركىن ماڭە كىرىپ زاڭدونى ئەپچىق! بىر شوركا دىكىلداپ يۈرگىنىچە زاڭدونى ئاكامغا تۇتقۇزدى.ھەممىمىزنىڭ كۆزى بىردە رەپقەتتە بولسا بىردە ئاكامدا ئىدى، ئاكام شەرەت قىلىپ مېنى يېنىغا چاقارتتى، -ئۇكام بۇياققا كەل ، بۇ ناكەسنىڭ قولىنى كەسكىن، بىز ئۈچۈن ئىشلەشكە خالىمىغان قولنىڭ ئەمدى مەۋجۇت بولۇپ تۇرۇشىنىڭ ئوتنى يوق. -ئاكا!ئاكا ...بۇ، -بۇ دېگەن بۇيرۇق! ئاكام شۇنداق جىددى تەلەپپۇزدا ماڭا قاتتىق ۋارقىرىدى، ئۈستەلدىكى زاڭدونى ئالدىمدە ئۇنىڭ قولىنى ئالدىمغا تارتىپ يەنە جىملا بولۇپ قالدىم، ئۇنىڭدا ھېچبىر قورقۇش ئالامەتلىرى كۆرۈنمەيتتى، قولىنى تارتىۋالىدىغۇ دەپ ئويلىغانتىم لېكىن ......قايتىدىن بىر غەيرەتكە كېلىپ ئۇنىڭ ئىككى بارمىقىنى چىقارغىنىمچە كۈچەپ پىچاق ئۇردۇم، ۋايجان دېگەن ئاۋاز بىلەن ئۇنىڭ ئىككى بارمىقى قولىدىن ئۈزۈلۈپ يەرگە چۈشۈپ بىردەم بېلىقتەك پىلتىڭلىغاندىن كېيىن جىمىپ قالدى، ئۇ ئاغرىقنى ئىچىگە يۈتكىنىچە يەنىلا ئۈن-تىنسز ئولتۇراتتى، ئەمدى بالىلار ئۇنىڭ نورماللىقىدىن سەل گۇمانلىنىپ قالغانىدى. -كېلىڭلار، بۇ دەيۈزنى قوغلاپ چىقىرىڭلار! بالىلار ھەھۇ دېيىشىپ ئۇنى سارايدىن قوغلاپ چىقىرىشتى، توساتتىن ئاسمان يىغلىۋەتتى، شۇنچە خورلۇققا ، ئاغرىققا ، ھاقارەتكە رەپقەت چىدىغان بىلەن ئاسمان چىدىمىدى، شارقىراپ ياغقان يامغۇردا ئۇ ئېغىر قەدەملىرىنى يۆتكىگىنىچە كېتىپ بارماقتا، بارماقلىرىدىن چىپ-چىپ قىلىپ ئاققان قىپقىزىل قان يامغۇر سۈيىگە ئارلىشىپ ئاستا-ئاستا سۈزۈكلىشىپ كەتكەنىدى، مەن ئۇنىڭ ئارقىسىدىن تاكى قارىسى يۈتكىچە قاراپ تۇردۇم. -ئاكا ، خوجايىن سېنى چاقىرىدۇ. -ھە مانا! جىددىيلىكنى بېسىقتۇرۇش ئۈچۈن تاماكىدىن بىرنى ياقتىم، شۇ تاپتا كۆڭلۈم راستىنلا پەرىشان بولۇپ قالغانىدى، رەپقەت بىلەن ئۆتكەن شۇ كۈنلەرنى ئەسلەپ قالدىم، ئامان بول رەپقەت.... -ئاكا مېنى نېمىگە چاقىرغانتىڭ -ھەممىڭلار ئاڭلاپ تۇرۇڭلار ، بۈگۈندن باشلاپ بۇ ئۇكام مېنىڭ ئىزباسارىم بولىدۇ، مەن يوق چاغلاردا ھەممىڭلار ئۇنىڭ گېپىنى ئاڭلايسىلەر، مېنى قانداق كۆزدە كۆرسەڭلار ئۇنىمۇ شۇنداق كۆزدە كۆرۈڭلار، ھازىردىن باشلاپ مانا بۇ خوجايىن. گۈلدۈراس ئالقىش ئاۋازى ئاڭلىنىپ كەتتى، ھەممە كىشىلەر مەن ئۈچۈن تەنتەنە قىلماقتا ئىدى،مەنچۇ؟ مەنمۇ قاقاقلاپ كۈلۈشۈم، بۇ خوشاللىقتىن ئورتاق بەھرىمان بولۇشۇم كېرەكمۇ ؟لېكىن مەن بۈگۈن پەقەتلا خۇشال بولالمىدىم،ئۆزەم ئىنتىلگەن ئورۇنغا ئېرىشىپ يەنە نېمىشقا خۇشال بولالمايدىغاندىمەن، شۇنىڭدىن كېيىنكى نەچچە كۈندە پەقەتلا ئېچىلالمىدىم ، بىر كۈنى ئاكام چاقىرىتىپ قالدى. -ئۇكام يېقىندىن بۇيان قىلغان ئىشنىڭ تاينى يوق، ئادەملىرىمىز ھە دېسىلا ساقچىنىڭ قولىغا تۇتۇلۇپ ياكى بولمىسا ۋەزىپىنى تۈزۈك ئادا قىلالمايۋاتىدۇ، تىللاپمۇ باقتۇق ، ئۇرۇپمۇ باقتۇق ،لېكىن ھېچبىر كارغا كەلمىدى، مەن تېخى رەپقەتنىڭ ئىشىدىن ئىبرەت ئالارمىكىن دەپ ئويلىسام ئەكسىچە بۇلار تېخىمۇ چىكىنىپ كەتتى . رەپقەتنىڭ گېپى چىقىش بىلەنلا  ئۈنۈم تېخىمۇ ئىچىمگە چۈشۈپ كەتتى، ئۇنىڭ ئەھۋالى قانداقتۇ ؟ - شۇڭا ئۇكام سېنىڭ كاللاڭ ئىشلەپ قويىدۇ، ئۆزۈڭ بىر شايكىلارنىڭ ئارىسىغا چۈشۈپ بۇ ئىشنى ئېنىقلاپ باقساڭ . -بولىدۇ ئاكا ، ماڭا ھەپتە ۋاقىت بەرگىن ، بىر ھەپتىدىن كېيىن بۇ ئىشنىڭ سەۋەبىنى ئىنىقلاپ بولىمەن. -يارايسەن ئۇكام ، چىقساڭ بولىدۇ. ئېغىر قەدەملىرىمنى سۆرىگىنىمچە ئۇ يەردىن ئايرىلدىم، ئەمەلىيەتتە مەن نېمىشقا ئىشىمىزنىڭ يۈرۈشمەيۋاتقانلىقىنىڭ سەۋەبىنى ئاللىقاچان بىلىپ بولغان ئىدىم . پەقەت ياخشىراق بىر ئارام ئېلىپ كاللامدىكى ئىسكەنجىلەردىن قۇتۇلۇش ئۈچۈن،مۇنداقچە ئېيىتقاندا رەپقەتنى ئىزدەش ئۈچۈنلا ۋاقىتنى بىر ھەپتە ئۇزارتقان ئىدىم. بىر ھەپتە شەھەرنىڭ چوڭ-كىچىك كوچىلىرىنى توختىماي ئىزدىگەن بولساممۇ لېكىن رەپقەتنىڭ ئۇچۇرىنى پەقەت سېزەلمىدىم، بىر كۈنى  ئىشلىرىمدىن گۇمانلانغان ئاكام مېنى چاقىرتىپ -ئۇكا ، يېقىندىن بۇيان كۆڭلۈڭ تازا جايىدا ئەمەسقۇ، باشقىلار سېنى بىر نەرسە ئىزدەۋاتىدۇ دەيدۇ ، ئېيىتقىنا ساڭا زادى نېمە لازىم بولۇپ قالدى ، بىرە ئىش بولسا تەڭ ھەل قىلىمىز، مەن سېنىڭ ئاكاڭ ئۇنتۇپ قالما. ئاكامنىڭ ئاخىردا دېگەن گېپى سەل ئۇرغۇلۇق چىقىپ كەتتى، ئۇنىڭ مەن سېنىڭ ئاكاڭ دېگەن گېپى ئەمەلىيەتتە ماڭا بەرگەن سىگنال ئىدى، دەرھاللا گەپ ياساپ ئاكامغا قايتۇردۇم. -ھا!ھا!ھا! كىمۇ ئاكا مېنىڭ ئارقامدىن گەپ تاپقان، ئۆتكەندە سىز تاپشۇرغان ھېلىقى ئىشنى بىجىرىمەن دەپ ،نۇرغۇن يەرلەرنى ئايلىنىپ شۇ يەردىكى يەرلىك ئوغرى يانچۇقچىلار بىلەن پىكىر ئالماشتۇرۇپ كەلدىم ، لېكىن سېنىڭ مەندىن گۇمانلانغىنىڭ بەك ئېغىر كەلدى ئاكا، مەن مۇشۇ ھەپتىنىڭ ياقى تۈزۈك ئۇخلىماي ئىشىمىز ئۈچۈن چېپىۋاتسام  سېنىڭ بۇنداق گەپ قىلىپ يۈرگىنىڭ نېمىسى. ئاكامغا سەل ئاچچىقلانغان تەلەپپۇزدا گەپ قىلدىم، ئامال بار ئىشىمنى چاندۇرۇپ قويماسلىققا تىرىشاتتىم، بىر ھەپتە توشىدىغانغا يەنە ئىككى كۈن بار ، شۇ ئىككى كۈنلۈك ئۈمۈدنى دەپ بولسىمۇ چاندۇرماي تۇراي . -نەدىكى گەپنى قىلىدىكەنسەن، ساڭا ئىشەنمەيدىغان گەپ يوق ئۇكام، نەدىكى كىسپۇرۇشلارنىڭ قوڭىغا ئۇرۇپلا تاپقان گېپىكەن ، شۇ قۇلىقىم ئىشتىپ قالغاچقا ئارىمىز ئۇچۇق بولۇپ كەتسۇن دەپ يۈزۈڭگىلا سېلىۋەردىم ،سېنى ئۆز كۆرگەنلىكىم بۇ . ئاكام مۇغەمبەرلەرچە ھىجىيىشقا باشلىدى، ئەمدى ئۇنىڭ گۇمان تۇمانلىرىنىڭ ئاللىقاچان تارقاپ بولغانلىقىنى كۆرۈپ كۆڭلۈم سەل ئىزىغا چۈشتى ، ئۆزۈمنى تۇتىۋالغان ھالدا گېپىمنى باشلىدىم. -سەنمۇ كەچۈر ئاكا، چېچىلىپ قالدىم، ئەمدى ئاساسلىق ئىشقا كەلسەك ، سەن تاپشۇرغان ئىش ئاساسى جەھەتتىن ئېنىق بولدى ،بەلكىم ئەتىگىچە ساڭا جاۋابىنى بېرىشىم مۇمكىن ، شۇڭا بۇ ئىشلاردىن خاتىرجەم بول، لېكىن مېنىڭ بىر ئىلتىماسىم ئاكا ،بۇنىڭدىن كېيىن مەندىن قالايمىقان گۇمان قىلما. شۇنداق دېگىنىمچە پېشىمنى قېقىپلا ئۇ يەردىن ياندىم، ئەمدى بىر كۈن قالغاندى، يەنە بىر قېتىم نىيەت قىلىپ رەپقەتنى ئىزدەش قارارىغا كەلدىم،بۇ قېتىم  نەچچە كىلومېتىر دائىرىدىكى ساقچىخانىلاردىن تارتىپ شۇنچە سۈرۈشتە قىلغان بولساممۇ لېكىن ئۇنىڭ ئۇچۇرىنى پەقەت ئالالمىدىم، ئېغىر ھارغىنلىق ئىچىدە ئاخىرقى بىر كۈننى ئۆتكۈزدۈم، بۇ بىر ھەپتىدىكى ئىزدەش دولقۇنىدا مەن خېلى چارچاپ قالغانىدىم، ئەمدى رەپقەتتىن ئۈمۈدۈم ئۈزۈلگەن،ئىچىمدە پەقەت ۋە پەقەت ياتقان يېرىڭ جەننەت بولسۇن دېگەن گەپنىلا دېيەلەيمەن خالاس.توساتتىن ئۆزۈمنى گۇناھكاردەك ھېس قىلىپ قالدىم ، مەن رەپقەتكە يۈز كېلەلمەيتىم،راستىنلا يۈز كېلەلمەيتتىم، بۇ بىر ھەپتە جەريانىدا مەن رەپقەتنىڭ نېمىشقا ئەينى چاغدىكى شۇخىل روھى كەيپىيات ئىچىدە بىزدىن ئايرىلماقچى بولغانلىقىنى چۈشىنىپ يەتكەنىدىم، كەچۈر رەپقەت . بۈگۈنمۇ ئادىتىمدىكىدەك بىرە سائەت بازار ئوينىۋېتىپ جەننىتى ماكانىمىزغا قايتىپ كەلدىم، ئاكاممۇ خۇددى مېنىڭ قايتىپ كېلىشىمنى كۈتىۋاتقاندەكلا مېنى يېنىغا چىللىدى. مەن ئىپادىسىزلا ئاكامنىڭ قېشىغا كېلىپ ئىشىكنى ياپتىمدە گېپىمنى بايان قىلىش ئۈچۈن ئورۇندۇققا يۆلەندىم .ئاكام مەندىنن بەكراق ھاياجانلىنىپ كەتكەن بولسا كېرەك ، يېنىدىن بىر تال تاماكا ئېلىپ ئوت تۇتاشتۇرغىنىچە ماڭا تەڭلىدى.مەن دەپ گېپىمنى باشلىدىم. -ئاكا ، بۇ نەچچە كۈندىن بۇيان مەن چوڭقۇر ئويلاندىم ،ئۆزەڭگىمۇ ئايان، يېقىندىن بۇيان ئىشلىرىمىز ئانچە يۈرۈشمىگىلى تۇردى، شايكىلىرىمىزمۇ ئىشىنى بىجاندىل ئورۇندىمايدۇ ، قاماققا چۈشىۋاتقانلار تېخىچە كېپىلسىز،مەن كۆزىتىپ باقتىم ئاكا، قانۇن راستىنلا كۈچىيىپ كەتتى، لېكىن بۇ بىزنىڭ يولىمىزنىڭ تامامەن ئېتىلگەنلىكىدىن بىشارەت بەرمەيدۇ، ئىزدەنسەكلا يولىنى تاپالايتۇق. - ئەمسە نېمىشقا؟ -توختا ئاكا، سەن بەلكىم نېمىشقا ئۇلار ئىزدىنىپ باقماي ئۆزىنى ئوتقا ئۇرىدۇ دەپ ئويلاپ قالغان بولىشىڭ مۇمكىن، ساڭا دېسەم ئاكا شوركىلار ھازىر ئوغىرىلىق تۇرمۇشىدىن زېرىكتى، ئاتا-ئانىلىرىنى يۇرت ماكانىنى سېغىندى ، سەن ئويلاپ  باقتىڭمۇ ؟مانا مەن ئۆز رازىلىقىم بىلەن سېنىڭ سېپىڭگە قۇشۇلغان ، ئۆزۈم قىزىققان ھۈنەر بولغاچقا شۇنچە تېز ئىلگىرلەپ كەتتىم ، سېنىڭ ئاراڭدا مەندەك بالىدىن بىرەسى بارمۇ ؟ ئەلۋەتتە يوق، بۇ يەردىكى بالىلارنىڭ تەڭدىن تولىسى، ئالداپ كېلىنگەنلەر، ياكى سېتىۋېتىلگەنلەر، ئۇلار باشتا سېنىڭ خورلاشلىرىڭدىن قورقۇپ سەن ئۈچۈن ئىتتەك ئىشلەيدۇ، لېكىن كېيىنچە قانات قۇيرۇقى يىتىلگەندە ئۇلاردىكى بىر خىل مۇھاببەت ئۇلارنى ئەركىنلىككە بۇ جەننەت ماكاندىن چىكىتىشكە مەجبۇرلايدۇ، مانا ھېلىقى رەپقەت دېگەن دەل مۇشۇ تىپتىكى ئادەم، ھېلىمۇ ياخشى ئۇنىڭ خارەكتىرىنى باشقىلار بايقىيالمىدى.قانۇنمۇ كۈچىيىۋاتىدۇ ، دېمىسىمۇ بىزنىڭ بازارغا چىقىشىمىز تەسلەشتى ، بەزەنلەر پىشانىسىنىڭ تەتۈرلىكىدىن تۇرۇلۇپ قالغان بولىشى مۇمكىن، لېكىن ئۇلارنىڭ ھەر دائىم قاماققا چۈشۈپ قېلىشى ئەقىلگە مۇۋاپىق ئەمەستە؟ شۇنىڭدىن گۇمان قىلىۋاتىمەن ئاكا، ئۇلار ساقچىخانىغا ئۈزلۈكسىز كىرىش ئارقىلىق ئۇلارنىڭ ھىسداشلىقىنى قوزغىماقچى بولىۋاتامدىكىن. -ئۇنداقتا سېنىڭ بۇنىڭغا قارىتا بىرە ئوبدان ئامالىڭ بارمۇ ئۇكا؟ ئاكامنىڭ كۆزلىرى پولتىيىپ چىكىتەي دەپلا قالغانىدى، مېنىڭ باياتىن بېرى ئۇنىڭغا دېگەن  گۇمانى گەپلىرىم ئۇنىمۇ سەل تەشۋىشلەندۈرۈپ قويغان چېغى، گېپىمنى داۋام قىلىشقا بۇيرىدى. -مەنمۇ شۇ سەن بىلەن شۇ ئىشنى مەسلىھەتلىشەي دەپ تۇرغان ئاكا، مەن شىنجاڭغا بىر قېتىپ بېرىپ كەلسەم، بەلكىم سەن قوشۇلماسلىقىڭ مۇمكىن لېكىن ئويلاپ باقتىڭمۇ ، بۇ قېتىم ياخشى تەدبىر قوللانمىساق بۇ جەننەت ماكانىمىزنىڭ ھالى چاتاق، مەن بۇ قېتىم يەنە بىر تۈركۈم شىنجاڭلىق بالىلارنى ئەپچىقىمەن . -توختا، سەن ھازىر تېخى ........ -ھا!ھا!ھا!  گېپىمنى چۈشەنمەپسەن ئاكا، سېنىڭ ئەپچىققان بالىلىرىڭنىڭ ھەممىسى مەجبۇرى ئېلىپ چىقىلغانلار، ئۇلار يانچۇقچىلىقنى ئۆزلىرى خالىماي قىلىدۇگەرچە ئۇلار سەن ئۈچۈن جان كۆيدۈرىۋاتقاندەك قىلغان بىلەن ئەمەلىيەتتە ۋاقىتنىڭ ئۆتىشىگە ئەگىشىپ ئۇلارنىڭ ئىدىيىسىدە ئۆزگىرىش، ئەركىنلىككە مۇھاببەتكە ئىنتىلىشتەك بىر قاتار ھادىسىلەر پەيدا بولىدۇ،شۇڭا ھازىرقىدەك ئەھۋال يۈز بەردى، ئەمدى مېنىڭ شىنجاڭغا كىرىمەن دېگىنىم بولسا مەنمۇ شىنجاڭدىن بىر تۈركۈم بالىلار ئەپچىقماقچى، لېكىن مەن ئۇلارنى ئالداپ ئەمەس بەلكى ئۆز رازىلىقى بىلەن بۇيەرگە باشلاپ كېلىمەن .سەن ئۇقماسلىقىڭ مۇمكىن شىنجاڭدا ھېلى ھەم ماڭا ئوخشاش ئائىلىدىن كۆڭلى سۇ ئىچمىگەن قارا كۆزلەر توننىسى بىلەن تۇرۇپتۇ، ئۇلارنىڭ قەلبى پەقەت نەپرەتكىلا تولغان شۇڭا مەن شۇنىڭدەك بالىلارنى بۇ يەرگە ئەپكېلىپ دۇنيانىڭ ئەمىلىيەتتە ئۇلار ئويلىغاندەك رەزىل ئەمەسلىكىنى بىلدۈرىمەن ،ئىشىنىمەنكى ئاكا قىسقىغىنە ۋاقىت ئىچىدىكى تەربىيەدىن كېيىن ئۇلار چۇقۇم مەندىنمۇ ئېشىپ چۈشكىدەك قالتىس ئوغرى-يانچۇقچىلاردىن بولالايدۇ . - لېكىن ..لېكىن ئۇكا ، مەن سېنى ئۆز قېرىندىشىمدىنمۇ چارە كۆرىمەن ،سېنى ....... -ھا!ھا!ھا! مېنى يېنىپ چىقماسمىكى دەپ قورقۇپسەندە ئاكا، قېنى ئۆزەڭ دەپباقە مەن شۇنداق ئادەممۇ ، مېنىڭ بۇ يەردىكى ئارزۇ ئارمانلىرىم كۆپ ئاكا، سەنلا كەت دېمىسەڭ بۇيەردىن پەقەت كەتكىم يوق، لېكىن بۇ قېتىم مەن كەلگۈسىدىكى ئىشلىرىمىز ئۈچۈنلا بۇ يەردىن ۋاقىتلىق ئايرىلماقچى بولىۋاتىمەن ، مەن ئۈچۈن بۇ يەر مېنىڭ ئىللىق ئائىلەم ، چۈنكى ئۆمرۈمدە ھېس قىلالمىغان بەخىتنى مۇشۇ يەردە ھېس قىلدىم ، شۇڭا مەنمۇ بۇ ئائىلەمنىڭ ۋەيران بولۇپ كېتىشىگە قاراپ تۇرسام بولمايدۇ شۇڭا.. -بولدى سېنىڭ مۇشۇ ساداقىتىڭلا بولىدىكەن يەنە ئىشەنمەسلىككە باھانەم بارمۇ ؟ ساڭا ئىشىنىمەن ئۇكام ،ئىشلىرىمىز ئۇتۇقلۇق بولغاي، ئەتە ئۆزۈم يولغا سېلىپ قوياي. شۇ كېچە بىر كېچە كىرپىك  قاقماي يۇلتۇزغا قاراپ چىقىپتىمەن ،بىر تۇرۇپ ئۆزەمنىڭ يېڭىچە تاكتىكىسىدىن خۇشال بولسام يەنە بىر تۇرۇپ بۇنىڭدىن كىيىنكى قىسمەتلىرىم قانداق بولاركىن دەپ ئويلاپمۇ قالاتتىم، نېمىلا بولمىسۇن كۆڭلۈم شۇنچىلىك خۇش، ئۆزۈمگە شۇنداق ئىشەنچىم كامىل ،مەن باشلاپ كەلگەن بالىلارنىڭ دەۋرىمىزدىكى داڭدار ئوغرى-يانچۇقچىلارنىڭ بولىشىغا كۆزۈم يېتىپ تۇرۇپتۇ .ھەممىسى جەننەت ماكانىمىز ئۈچۈن دېگىنىمچە ئاستا ئۇيقۇغا كەتتىم . پارلاق قۇياش سېخى نۇرى بىلەن ئالەمنى يورۇتماقتا ، بۈگۈن روھى-كەيپىياتىم شۇنداق ياخشى،ئاكاممۇ بۈگۈن ئاتايىتەن مېنى  ئۇزىتىش ئۈچۈن ئايرودىرومغا كەلگەن ، مەن ئاكا بىلەن يەنە مېنى ئۇزاتقىلى چىققان بالىلار بىلەن قۇچاقلىشىپ خوشلاشقىنىمچە ئايروپىلانغا چىقتىم ، نېمىشقىكىن بېلەت تەكشۈرۈشتىن ئۆتكەن چاغدا يۈرىكىمنىڭ ئاجايىپ بىر ئېغىپ كېتىۋاتقانلىقىنى سەزدىم،يۈرىكىم بۇ جەننەت ماكانغا تارتىشىپ قالغانىدى، توساتتىنلا نەچچە يىل مۇقەددەم مەن ئىچكىرگە كەلگەن چاغنى ئەسلەپ قالدىم ، شۇ چاغدا ئانا يۇرتۇمدىن ئايرىلغاندىمۇ يۈرىكىم بۇنچىلىك ئىزىلىپ باقمىغان ، ھەي دەپ قالدىم ئىچىمدە ئېغىر خۇرسىنىپ، ئايروپىلان ئاستا-ئاستا بوشلۇققا كۆتۈرۈلۈشكە باشلىدى، ئاخشام تۈزۈك ئۇخلىمىغاننىڭ تەسىرىدىنمۇ ئايرۇپىلاننىڭ لەرزان ئۇچۇشىدىن ئەللەيلىنىپ شىرىن ئۇيقۇغا كېتىپتىمەن ........ مەنبەسى: ئەپچىلەم

xahzoda1

	ياخشى ھېكايە ئىكەن !

xahzoda1

	ياخشى ھېكايە ئىكەن !

koxmak7

	ھەقىقەتەن ياخشى يېزلىپتۇ، قولىڭىزغا دەرت بەرمىسۇن

uyghur730

	تەربىيۋى ئەھمىيتى زوركەن ،بولسا ئاخىرنى داۋاملاشتۇرۋەتسىڭىز.قولىڭىزغا دەرت بەرمىسۇن.

uyol

	راسلا ياخشى يېزلىپتۇ. تەسىرلىك ۋە ئويلىنىشقا تېگىشلىك ئىكەن.كېيىنكى ئىجادىيىتىڭىزگە ئۇتۇق تىلەيمەن

korul

	ئاخىرى بارمۇ؟

alenur

	توختا ئۇكا، ئاۋۇ رەپقەت دېگەن جالاپنىڭ بالىسىنى تۈرمىدىن ئاچىقىڭلار. ماندا تىللايدىغان گەپنى ئامال با ئىشلەتمەڭ بۇ مېنىڭ سەممى تەكلىپىم

radar

	alenur يوللىغان ۋاقتى  2013-8-1 04:58 PM توختا ئۇكا، ئاۋۇ رەپقەت دېگەن جالاپنىڭ بالىسىنى تۈرمى ... تۇرمۇشتىن ئىلىنغان نەرسىلەر تۇرمۇشقا يىقىن بولمىسا سۈئيى چىقىپ قالىدۇ، سىز قىزىقىپ ئوقۇمسىز ئاندىن...

!UYGHURJAN

	alenur يوللىغان ۋاقتى  2013-8-1 04:58 PM توختا ئۇكا، ئاۋۇ رەپقەت دېگەن جالاپنىڭ بالىسىنى تۈرمى ... ئەدەبىي ئەسەرنىڭ ئىھتىياجى . داڭلىق يازغۇچىلارنىڭ ئەسەرلىرىدىمۇ ئۇچرايدۇ . ‹‹ ئانا يۇرت ›› رۇمانىدا ئۇنىڭدىنمۇ سەت گەپلەر بار .