ئوت كۆيىدۇ غېرىبلىقىمدا

شورلۇق

	ئوت كۆيىدۇ غېرىبلىقىمدا مەن بىر ئوۋچى تەلىيى قاچقان، ئايدىڭدىكى تەنھا كىيىك سەن. قاپقان قۇرسام ئۆزۈملا چۈشەي، كۆرەلمىسۇن چەنلىگەن مەرگەن. سەن بىر تۇپ گۈل ئەڭ ئېگىزدىكى، تىمتاس دېڭىز قارا كېچىلەر. سۇ دولقۇنلاپ نەپەس ئالمايدۇ، گۈل تۇتقانچە كۆيىدۇ سەھەر. تاغدىن كەلدى كۆيگەن سادالار، سىرغىپ كىردى تەن-تەنلىرىمگە. ئېقىنىڭغا سوزۇلۇپ بارار، قىپيالىڭاچ بىر دەريا مەندە. يۈرىكىمدە ياپيېشىل ئارمان، ئايلانماقتا چوغقا ، قوقاسقا. ئالتۇن رەڭگە كىردى يۇلتۇزلار، جىمجتلىقىم ئېغىر ئۇيقۇدا. ۋاقىت ۋەيران قىلغان سايلىقتا، تاتلىق ئۇيقۇ ئۇخلار تاشلاردا. چۈش كۆرىدۇ ئۆلۈم تېنىمدە، ئوت كۆيىدۇ ئەگىم قاشلاردا. يېشىللىقنى چاقىردىم قېنى، يارىلانغان سۇسلىغان تىلدا. ھىسلىرىمدا چايان كۆشەيدۇ، ئوت كۆيىدۇ غېرىبلىقىمدا. سۇغا قاراپ ئۇسسىغان قۇملۇق، ۋاقىرايدۇ ئېرىقنى بويلاپ. سۆيگۈ بېرىپ يۇلغۇن، توغراققا، دۇرت ئوقۇيدۇ ئاسمانغا قاراپ. غېرىبلىقى يالغۇز دەرەخنىڭ، يىغلار ئۆكسۈپ تەنھالىقىمدا. ئوت تۇتاشقان ئەگىم قاشلىرىڭ، يۈرىكىمدە يالقۇنجىماقتا. ئورمىنىنى سېغىنغان قۇشلار، (قۇشلىرىنى سېغىنغان ئورمان.) يېشىللىققا يانداشقان ئۈنۈم، سۇغا قاراپ كۈلەر باياۋان...

شورلۇق

	ناخشىچى بولۇپ قالدۇق بىزلەر قايان ، مەنزىللەر نەدە، نەغمە-ناۋا ، ناخشا بار يەردە. كۈن ئۆتكۈزسەك ناخشىلا توۋلاپ، شەيتان خۇشال ، تاڭلار ئەلەمدە. كۈي-ناخشىدىن رەڭلەندى ھايات، بىزدىن بۇنى كۈتمىگەن ئەجدات. ھالى نىچۈك ، قىسمىتى نېمە، پەرۋازىدىن ئايرىلسا قانات. بولۇپ قالدۇق ناخشىچى بۈگۈن، بەختمۇ بۇ، ئاھ نېمە قىسمەت. مەردالىق سېغىنغان مەيدان، شەپەق كۈلگەن ئۇپۇقتا ھەسرەت. بارلىقىمز ئەمەستى ناخشا، بايلىقىمز ئەمەستى ناخشا. ناخشىچى دەپ ئاتلىپ كەتتۇق، يارلىقىمىز ئەمەستى ناخشا. تالاشمىدىم تالاشمىدىم سەندىن نېسىۋە، تالاشمىدىم ھەرگىز مال-دۇنيا. تالاشمىدىم ماڭغان يولۇڭنى ، ئۆز يولۇمدا چامدىدىم ئالغا. خوشاللىقىم سەرسان ، مۇساپىر، تالاشمىدىم سەندىن ئاراملىق. كۈنۈم ئۆتەر بالچى ھەرىدەك، ئۈمىد بىلەن يۈردىم داۋاملىق. يىغلاپ كەلدى تاغلاردىن ئۈنۈم، تالاشمىدىم سېنىڭدىن كۈلكە. تالاشمىدىم سېنىڭدىن ئېقىن، مېھرىم بىلەن سۇ قۇيدۇم گۈلگە. تالاشمىدىم سەندىن شادلىقنى، ھەمرا قىلىپ ياشاپ پاكلىقنى. تالاشمىدىم كېچىسى چىراق، مەشئەل قىلدىم كۆڭلى ئاقلىقنى.

awran

handanjan

	بەلەنكەن

xomtak