غۇلجىدا دېگەن شېئىرنىڭ ئاپتۇرى ھەققىدە _ نىجات شۆھرەت (ئىلىخو)

ILIHO

	ئازات ئابدۇللا      ئازات ئابدۇللا 1951-يىلى 5-ئاينىڭ 1-كۈنى كۈنەس ناھىيىسىدە توغۇلغان، باشلانغۇچ ۋە ئوتتۇرا مەكتەپلەرنى ئۆز ناھىيىسىدە ئوقۇغان. ئۇ 1975-يىلى ئىلى 1-دارىمۇئەللىمننى پۈتتۈرۈپ، كۈنەس ناھىيە ئارالتۆپە ئوتتۇرا مەكتىپى، غۇلجا ناھىيە تۇرپانيۈزى ئوتتۇرا مەكتىپى، غۇلجا ناھىيىلىك ئوقۇتقۇچىلار بىلىم ئاشۇرۇش مەكتەپلىرىدە ئوقۇتقۇچىلىق قىلغان. 1986-يىلدىن 1988-يىلغىچە شىنجاڭ مائارىپ ئىنىستېتۇتىدا ئەدەبىيات كەسپى بويىچە، 1989-يىلدىن 1991-يىلغىچە شىنجاڭ سىياسىي قانۇن ئىنىستېتۇتىدا قانۇن كەسپى بويىچە بىلىم ئاشۇرغان. 1988-يىلدىن بۇيان غۇلجا شەھەرلىك خەلق سوت مەھكىمىسىدە ئىشلەپ كەلمەكتە.      ئاپتۇرنىڭ تۇنجى شېئىرى ‹‹دېھقان ناخشىسى›› 1970-يىلى ‹‹ئىلى گېزىتى›› دە ئېلان قىلىنغان. شۇندىن بېرى ئۇنىڭ 300دىن ئارتۇق شېئىرى، 100 پارچىگە يېقىن ناخشا تېكىستى، 30 غا يېقىن ھېكايىسى، 40 پارچىدىن ئارتۇق ئوقۇ-ئوقۇتۇشقا ۋە قانۇنغا ئائىت ئىلمىي ماقالىسى، 60 پارچىگە يېقىن خەۋەر-ماقالىلىرى ئاپتونۇم رايونىمىزدىكى ھەر قايسى گېزىت-ژورناللاردا ئېلان قىلىندى. ھەمدە قوشنا دۆلەت قازاقىستان، ئۆزبېكىستان مەتبۇئاتلىرىدا 30 پارچىدىن ئارتۇق شېئىرى ۋە ناخشا تېكىستلىرى سۈرىتى ۋە قىسقىچە تەرجىمىھالى بىلەن تونۇشتۇرۇلغان.      ئازات ئابدۇللا ھازىر ئىلى ئوبلاستلىق يازغۇچىلار جەمئىيىتى ۋە شىنجاڭ يازغۇچىلار جەمئىيىتىنىڭ ئەزاسى. گۈزەل كۈنەس بالىلىق چېغىم ئۆتكەن گۈزەل كۈنەس، ئېتىز-قىر، باغلىرىڭدا ئىزىم قالغان. سېغىندىم بەڭۋاش، كەپسىز چاغلىرىمنى، قەلبىمدە تاتلىق-تاتلىق سېزىم قالغان. توپىلىق يوللىرىڭدا يالاڭ ئاياغ، قىيغىتىپ ئاساۋ تايدەك ئۆسكەن ئىدىم. شىۋاقلىق غوللىرىڭدا پادا بېقىپ، دەستىلەپ گۈل-چېچەكلەر تەرگەن ئىدىم. ‹‹ئاق ئۆزەن›› يايلىقىڭدا ئوغلاق تارتىپ، بەل ئېشىپ سۇلىرىڭنى كەچكەن ئىدىم. شوخ ئىدىم، تەنتەك ئىدىم، چاپچىپ تۇرغان، ئات مىنىپ قىز قۇۋارغا چۈشكەن ئىدىم. ئېھ كۈنەس! ئىشچان، زېرەك بىر بالاڭمەن، باغرىڭغا قان-تەرىمنى تۆككەن ئىدىم. باغ باغلاپ، ئورما ئورۇپ ئېتىزلاردا، كېچىسى توپان سورۇپ ئۆتكەن ئىدىم. چۆللەردە ئۆستەڭ چېپىپ، سۇلار باشلاپ، كۆكسۈڭگە گۈلدىن كۆچەت تىككەن ئىدىم. شارقىراپ سۇلار ئاققان سايلىرىڭدىن، قارىقات، مالېنىلەر تەرگەن ئىدىم. ساي-سايدىن، كىيىك-جەرەن قوغلىغاندا، تىك چوققا، غارلىرىڭدا ياتقان ئىدىم. چۆپ چېپىپ، دورا كولاپ ‹‹بورانقول›› دا، كېچىسى گۈلخانلارنى ياققان ئىدىم. ئېھ كۈنەس، گۈزەل كۈنەس، ئانا ماكان، سېغىنىپ ئەسكە ئالدىم بالىلىقنى. ئوت ئىدىم، يالقۇن ئىدىم، كۆيۈپ تۇرغان، قانداقمۇ ئنتاي ئاشۇ چاغلىرىمنى. غۇلجىدا ئۆتتى جەسۇر پالۋانلار،گۈل دىيارىم غۇلجىدا ، قالدى ئىزى ئەجداتنىڭ ئىپتىخارىم غۇلجىدا . ۋاڭخۇلىنى كۆپ ئاڭلاپ،بۇۋىلارنىڭ ئاغزىدىن، سەل بولۇپ ئاققان كۆز يېشىم ،ئاھۇ-زارىم غۇلجىدا . يەتتە سۇغا كۆچكەندە ،جۇدالىقنىڭ دەستىدىن ، بولغان قىزىل قىيامەت،يۇرت-ماكانىم غۇلجىدا. سالساڭ نەزەر يىراققا ،خانتەڭرىنىڭ ئۈستىدىن ، سان-ساناقسىز مۇنارلار ، ئالمىزارىم غۇلجىدا . سالام قىلماي ئۆتمەيمەن ،بەيتۇللانىڭ ئالدىدىن ، كۆز ئالدىمغا  كىلىدۇ ، بىلال نازىم غۇلجىدا . ئىلى دەريا شاۋقۇنى ، ئەسلىتىدۇ مۇڭ بولۇپ ، سادىر ئېيتقان ناخشىنى ،كۈي-داستانىم غۇلجىدا . تۇغلۇق تۆمۈر،ئۇۋەيىس ،سەككاكىنىڭ گۈمبىزى، ئۇزاق ئۆتمۈش شاھىتى ،كۆپ مازارىم غۇلجىدا . تۇرار قاشنىڭ بويىدا ، ئاپراسىياپ قەلئەسى ، تارىخلارنى يورۇتقان ،شاھ -سۇلتانىم غۇلجىدا . سېپىللاردا،جەڭگاھتا شېھىت بولغان ئوغلانلار ، تۇرار دىلغا نۇر چېچىپ،ئاي-چولپانىم غۇلجىدا. ھەربىر قەبرە بىر كىتاب،تېخى قەلەم تەگمىگەن ، مۇنار تىكلەر بىر كۈنى ،ئىز باسارىم غۇلجىدا . سەن ئۈچۈن ۋەسلىڭ ئىزلەپ ئايزۆھرە، سەرسان بولدۇم سەن ئۈچۈن، چۆللەر ئارا سارغىيىپ، خازان بولدۇن سەن ئۈچۈن. سان-ساناقسىز قىسمەتلەر، كېلىپ كەتتى بېشىمغا، قۇچالماستىن ۋىسالىڭ، پايخان بولدۇم سەن ئۈچۈن. تەنگە سىڭمەس يىگىنىم، ئىشقا بارماس قولۇممۇ، ئاتەش مېھرىڭ تەپتىدىن گۈلخان بولدۇم سەن ئۈچۈن. ئاقتىم مەنمۇ تاھىردەك، ئۆركەشلىگەن دەريادا، كەتتىم سىڭىپ زېمىنغا، ئوكيان بولدۇم سەن ئۈچۈن. بولۇپ مەنمۇ نەۋايى، پۈتتۈم تالاي خەمىسە، شائىرلارنىڭ ئىچىدە چولپان بولدۇم سەن ئۈچۈن. شاھ مەشرەپتەك ئەۋلىيا، غېرىبانە دەرۋىشمەن، كېزىپ چۆللەر پايانسىز، كارۋان بولدۇم سەن ئۈچۈن. ئۇدۇم بولۇپ نازىمدىن، قاپتۇ مىراس ماڭىمۇ، گۈلى غۇنچەم ئىشقىڭدا، خەندان بولدۇم سەن ئۈچۈن. چىقتىم مەنمۇ پوشكىندەك، رەقىپ بىلەن دوئىلغا، گۈل ھۆسنۈڭنى تالىشىپ، قان-قان بولسۇم سەن ئۈچۈن. مۇھەببەتلىك يۈرەكنىڭ زۇۋۇلىسى ماگمىلار، سەۋىر-تەقەت يوق ئەمدى ۋولقان بولدۇم سەن ئۈچۈن. ۋادەرىخا گۈزىلىم! يارىتىپتۇ بۇ پەلەك، ھەسرەت بىلەن قوشگېزەك، ئۇلتان بولدۇم سەن ئۈچۈن. ئانىلارغا ئىلتىجا شېئىر قىلىپ يازغىنىم يۈكسەك ئارماندىن بىرسى، ئارام بەرمەي دىلىمغا، ئوتتەك يانغاندىن بىرسى. تۇغۇلسىكەن بىر ئوغۇل، دەپ تىلەيمەن ئانىلار، نادانلىقتىن قۇتقۇزار، دانا ئوغلاندىن بىرسى. خۇراپاتلىق دەردىدىن، بىھۇش بولۇپ ياتقاندا، بىمارلارغا جان بەرگەن تىۋىپ لوقماندىن بىرسى. ئاقباش چوققا-تاغلاردىن، زىمىستاننى ھەيدىگەن، ھارارىتى نۇر-زىيا، ئاتەش-ۋولقاندىن بىرسى. خىرە يۇلتۇز ئاسماندا، سان-ساناقسىز ۋە لېكىن، تۈن كېچىنى يورۇتقان، نۇرلۇق چولپاندىن بىرسى. تۇغۇلسىكەن بىر ئوغۇل، يەڭلىرىنى شىمايلاپ، شەمشەر تۇتقان قولىدا، باتۇر-پالۋاندىن بىرسى. ئېگىز داۋان ئالدىدا، تۇرمايدىغان تىڭىرقاپ، سەپەرلەردە سەركەردە، شاھى-سۇلتاندىن بىرسى. مېنىڭ ھەرىمىم ئانا ۋەتەندە بېرىپ كەل بالام، ھەرەمگە-ھەجگە، دېدىڭ كۆپ قېتىم، قىلىشچۈن سەجدە. بولساممۇ ئەگەر گۇناھكار بەندە، بارغىم يوق مېنىڭ يىراق، يات ئەلگە! زورلىما بوۋا، مېنى ھەرەمگە، مېنىڭ ھەرىمىم ئانا ۋەتەندە! كەتمەيمەن يىراق، دىيارىمدىن مەن، باغۇ ئېرەمدەك گۈلزارىمدىن مەن. ئەجدادىم ياتقان مازارىمدىن مەن، ئاقكۆڭۈل خەلقىم، دوست-يارىمدىن مەن. زورلىما بوۋا، مېنى ھەرەمگە، مېنىڭ ھەرىمىم ئانا ۋەتەندە! ساۋاپىلىق ئىزدەپ يۈرمەيمەن قاتراپ، تاشمۇ ئاتمايمەن شەيتانغا ئاتاپ، بىلسەڭ يېنىڭدا ئەسلى كۆپ ساۋاپ، شۇڭا يۇرتۇمغا قىلىمەن تاۋاپ، زورلىما بوۋا، مېنى ھەرەمگە، مېنىڭ ھەرىمىم ئانا ۋەتەندە! ھالال ئەجرىمدىن يىغقان پۇلۇمغا، سالىمەن مەكتەپ، ئانا يۇرتۇمغا، بېرىمەن بىلىم سەبى بوغۇنغا، سۆيىدۇ خىزىر شۇندا قولۇمغا، زورلىما بوۋا، مېنى ھەرەمگە، مېنىڭ ھەرىمىم ئانا ۋەتەندە! مۇشۇ تۇپراقتا تۆرەلگەن جېنىم، مۇشۇ تۇپراققا تۆكۈلگەن قېنىم، مۇشۇ تۇپراققا كۆمۈلەر تېنىم، ھەرەمدىن ئۇلۇغ شۇڭا بۇ ئېلىم، زورلىما بوۋا، مېنى ھەرەمگە، مېنىڭ ھەرىمىم ئانا ۋەتەندە! ئەللىك يېشىم ئەللىك ياشقا كىرگۈچە، نەچچە تاغ-داۋان ئاشتىم، ھايات يولى ئېگىز-پەس، تالاي-تالاي پۇتلاشتىم. قىش-زىمىستان، دوقاللار، ئۆتتى نۇرغۇن بېشىمدىن، ھوقۇق، ئابروي، پۇل ئەمەس، ۋىجدان، غۇرۇر تالاشتىم. قىيىن ئۆتكەل، چوڭقۇر ھاڭ، توسالمىدى يولۇمنى، بولدى ماڭا سەپەردە، ئاقكۆڭۈللەر قولداشىم. قەلىمىمنى ئات قىلىپ، چۈشۈپ كەلدىم بەيگىگە، كېزىپ سەنئەت چۆلىنى، ئىلھام بىلەن مۇڭداشتىم. ئاق قار، كۆك مۇز، شىۋىرغان، مەنزىل يىراق بولسىمۇ، بۆسۈپ ئۆتۈپ توساقنى، چوققىلارغا ياماشتىم. مۈشكۈللەرگە باش ئەگمەي، قەيسەر، چىچەن يىگىتتىم، ناز-كەرەشىمە ئالدىدا، مەنزىلىمدىن ئاداشتىم. مېھرى ئىسسىق مەي-شاراپ، نازىنىنلار جىلۋىسى، قايمۇقتۇردى بىر مەھەل، ئۇلار بىلەن سىراشتىم. ھاياتلىقتا قىسمەتلەر، كېلىپ كەتتى ساناقسىز، ئۇچقۇر يىللار سوۋغىسى، ئاقىرىپتۇ بۇ باشىم. ئەۋلاد ئۈچۈن قايغۇرۇپ، ۋەتەن ئۈچۈن تەر تۆككەن، تاغ يۈرەكلىك پەرھادلار بولدى مېنىڭ يولداشىم. ۋاراقلىسام ئۆتمۈشنى ئېغىر يۈكنى ھاپاشلاپ، قان-تەر تۆكۈپ تاغ ئاشقان، ئەللىك ياشتىن خوشلاشتىم. مەنبە: ئىلى دەرياسى ژورنىلى (2007-يىل 4- سان) تورغا يوللىغۇچى: نىجات شۆھرەت ئابدۇللا (ئىلىخو) چىقمىسا بۇ يەردىن ئاڭلاڭ.... http://www.udun1.com/play_user_music.asp?id=63104

ئۇچقۇنى

	ئېسىل شېئىردە  بۇ .

سەفەر

	پېشقەدەم شائىرنىڭ  تېنىگە سالامەتلىك تىلەيمەن . شېئىرلىرى بەك ياخشى يېزىلغان     يوللىغۇچىغا كۆپ تەشەككۈر .

AYGUZAL007

	قەدەم  يەتتى  بالا  يەتمىسۇن  ، مىسرانىمدىن مۇشتاق  ئېسىللار  كەتمىسۇن ،..

abuzar786

	رەھمەت سىزگە.......تازا جاپا تارتىپسىز، ئەجىرىڭىزگە تەشەككۈر...

ozgurluk

	ناھايىتى ياخشى  شېئىركەن  .  .  .   رەھمەت  .  .  .   ئىلى  دىيارى مۇقەددەس  ،  نۇرغۇن  تارىخنىڭ  گۇۋاھچىسى  . ئاقكۆڭۈل  ئىلى خەلقىمۇ نۇرغۇن ئىسسىق - سوغۇقنى بېشىدىن ئۆتكۈزدى  .  .  .  بۇ گۈزەللىكتە تەڭدىشى يوق تۇپراق ، تىللاردا داستان بولغۇدەك قەھرىمانلارنى تۇغدى  ۋە  ئۇلارنى ئۆز قوينىگە ئالدى  .   ئىلى زېمىنىدىكى بارلىق قېرىنداشلىرىمىزغا بىزدىن سالام بولسۇن  ! ئىلىدىن چىققان بارلىق مەشھۇرلار ، قەھرىمانلارغا ، ئۇلۇغ ئاللاھ دىن  جەننەت  تىلەيمىز !

ILIHO

	توغرا ئىلى دىيارى ئاجايىپ  يالقۇنلۇق ئوت چاقنايدىغان ئانا يۇرت.

jelwa

	ھەقىقەتەن ياخشى شىئىرلار ئىكەن ...شۇنداق قىززىقىپ ئوقۇدۇم....ھەقىقەتەن غولجا باغرى كەڭرى گۈزەل ھەم ئىللىق ماكان..........................

jelwa

	ozgurluk يوللىغان ۋاقتى  2013-3-28 12:00 PM ناھايىتى ياخشى  شېئىركەن  .  .  .   رەھمەت  .  .  .   توغرا دەيسىز........ئىنشائاللاھ دىگىنىڭىزدەك بولسۇن .............