ئۇ ھاياتمىدۇ؟

ئۇ ھاياتمىدۇ؟ >'lte&  
|P]>[}mD  
بۇ 2003-يىلى زىمىستان قىش كۈنلىرىنىڭ بىرىدىكى تاساددىپى تونۇشۇش ئىدى، ئېنىق ئېسىمدە تۇرۇپتۇ شۇ كۈنى مەن دەم ئېلىش كۈنىنىڭ ھوزۇرىنى سۈرۈپ ئۆيدە بىر ياقتىن رادىئو تىڭشىغاچ، بىر ياقتىن ئۆزۈمنىڭ ئىشلىرىنى قىلىۋاتاتتىم. رىياسەتچى يېقىملىق ئاۋازى بىلەن خوتەننىڭ چىرا ناھيىسىدىكى بىر تىڭشىغۇچىنىڭ شۇ پروگىراممىغا يازغان تەسىرلىك خېتىنى ئوقۇۋاتاتتى، ئاڭلاۋېتىپ قىلىۋاتقان ئىشىمدىن توختاپلا قالدىم. ئۇ ئۆزىنىڭ كەچۈرمىشلىرىنى ئىنتايىن ئاددى ھەم يەڭگىل تىل بىلەن ئىپادىلىگەن ئىدى، بەدىنىنىڭ يېرىمىدىن كۆپرەكى پالەچ ھالغا چۈشۈپ قالغان، كىچىكىدىن مەكتەپ يۈزى كۆرمىگەن، دۇنيانىڭ قانداقلىقىنى ئەسلا بىلمەيدىغان بىر ئىنساننىڭ كۈنبويى كىتاپ ئوقۇش، ھۆسنىخەت يېزىش، رادىئو ئاڭلاش، ھەمرا تېپىلسا شاھمات ئويناش قاتارلىق ئىشلار بىلەن مەشغۇل بولىدىغانلىقىنى ئاڭلىغىنىمدا ئۇنىڭ غەيرەت-جاسارىتىگگە قايتا-قايتا ئاپىرىن ئېيتتىم. مەن ئۇنىڭ خېتىنىڭ ئاخىرىدا ئېيتىلغان ئادىرىس بويىچە ئۇنىڭغا بىر پارچە خەت يازدىم، راستىمنى ئېيتسام جاۋاپ خەت كىلىشىگە  تازا ئىشەنچ قىلمىغان ئىدىم، خېلى ئۇزۇن مەزگىل ئۆتكەندىن كېيىن جاۋابىنى تاپشۇرۇپ ئېلىپ ئىنتايىن خۇشال بولدۇم. خەتنىڭ يېزىلىشى ۋە سۆز-ئىبارىللىرىدىن ئۇنىڭ يېزىقچىلىق ئىقتىدارىنىڭ ياخشىلىقى كۆرۈنۈپ تۇراتتى، شۇ تۇنجى پارچە خەتتىن مەلۇم بولدىكى ئۇ رادىئودىن دوستلىشىش توغرىسىدىكى ماقالىسى ئېلان قلىنغاندىن كېيىن ئويلىمىغان يەردىن شۇ بىر مەزگىل ئىچىدىلا ھەر كۈنى دېگۈدەك نەچچە ئون پارچە خەت تاپشۇرۇپ ئاپتۇ، بۇ خەتلەرنى بىر بىرلەپ ئوقۇپ، جاۋاپ خەت قايتۇرۇش ئۈچۈن ئۇ خېلى كۈچ سەرىپ قىلىپتۇ، چۈنكى ئۇنىڭ ئوڭ قولى ۋە بېشىدىن باشقا ئەزالىرى سېزىمچانلىقىنى يوقاتقان ئىكەن. ئۇنىڭ ئېيتىشىچە مەن يازغان خەت ئۇنىڭغا ئالاھىدە تەسىر قلىپتۇ، (مەن ئۇنىڭغا ئۆزۈمنىڭ ئوپراتسىيە بولۇپ يېرىم يىلغىچە ماڭالماي ئۆيگە سولىنپ يۈرگەن ۋاقىتتىكى ھىسياتىمنى سۆزلەپ بەرگەن ئىدىم). ئۇنىڭچە بۇ خەت تاپشۇرىۋالغان باشقا خەتلەردىكىدەك تەسەللى ۋە ئاپىرىن سۆزلىرى بىلەن ئەمەس بەلكى ھەقىقى دوستلۇق قولىنى سۇنغاندەك تۇيۇلۇپ، خەتنى ئايرىپ ئېلىپ قويۇپ، كېيىن قايتا ئوقۇپ جاۋاپ خەت يزىپتۇ. شۇنىڭدىن باشلاپ ئارىمىزدا خەت ئالاقىسى ئۈزۈلمەي داۋاملىشىپ تۇردى. 4h~o>(Sq  
ئۇ يەتتە بالىنىڭ كەنجىسى شۇنداقلا يالغۇز ئوغۇل بولۇپ، كىچىڭ ۋاقتىدا ئاغرىپ قالغىنىدا، يېشى چوڭىيپ قالغاندا ئاندىن ئۇزۇندىن بېرىقى ئوغۇل پەرزەنت يۈزى كۆرۈش ئارزۇسىغا يەتكەن ئاتا-ئانىسىنىڭ ئۇنى داۋالىتىشقا قۇربى يەتمەي، ئۇدا داۋاملاشقان يۇقۇرى قىزىتمىدا ئىككىلا پۇتى پالەچ بولۇپ قېلىپ، مېڭىش ئىقتىدارىدىن مەھرۇم بولۇپتۇ. ئۇ مەكتەپكە ماڭغان قۇرداش بالىلارغا قاراپ ئىچ-ئىچىدىن ھەسرەتلىنىپتۇ، لىكىن چۈشكۈنلەشمەپتۇ، ئۆزى تىرىشىپ يۈرۈپ ساۋادىنى چىقىرىۋاپتۇ، كىتاب ئۇنڭغا ھاياتنىڭ گۈزەل سەھىپىللىرىنىڭمۇ بولىدىغانلىقىنى تونۇتۇپتۇ، ئۇ يەنە ھۆسنىخەت يېزىش، شاھمات ئويناش قاتارلىقلارنىمۇ ئۈگۈنىۋاپتۇ، ئۇنىڭ ماڭا ئەۋەتكەن چۆرىللىرىگە نەقىش ئىشلەنگەن بىر پارچە ھۆسنىخەت ئەسىرىنى كۆرگىنىمدە ھەيرانلىق ۋە پەخىرلىنىش ئىلكىدە ئەتراپىمدىكىلەرگە كۆرسەتكەن ئىدىم. بۇ بىر شىئىر ئىدى: c`&<"Us  
دوستقا دوست كۆيۈنۈپ ئۆتسە، )W/mt[;  
چىن دوستلۇق مىھرىدىن سۆيۈنۈپ ئۆتسە. uD''0G
\  
رازىمەن دىلىمدىن ئەشۇنداق دوستقا، ZK@ENfG  
ھەتتاكى يۈرۈگۈم يېرىلىپ كەتسە. qG%'Lt  
ئۇ دائىم خەتنىڭ ئاخرى ياكى ئۇ يەر، بۇ يەرلىرىگە كارتونغا ئوخشاپ كىتىدىغان رەسىملەرنى سىزىپ قوياتتى. بىر پارچە خەت ئاخىرىغا سىزىپ قويۇلغان رەسىم كۆڭلۈمنى ناھايىتى يېرىم قىلدى. سۈرەتتە پۇت-قوللىرى جانسىز ساڭگىلاپ تۇرغان، دۈمبىسى چوقچىيىپ چىققان بىر ئوغۇل بالا ئاسماندا ئەركىن پەرۋاز قىلىۋاتقان كەپتەرگە قاراپ قاتتىق ئورۇندۇقتا مۇڭلىنىپ ئولتۇراتتى، سۈرەتنىڭ ئاستىدا «ھەجىۋى ئادەمگە ئوخشامدىكەنمەن؟» دەپ يېزىقلىق تۇراتتى. _ZfJfd~  
مەن ئۇنىڭغا نىمە قىلىپ بېرەلەيدىغدانلىقىم توغرىسىدا ئۇزاق ئويلاندىم، مەن شۇنداق ئارزۇ قىلاتتىم: خوتەنگە بېرىپ ئۇنى ئاشۇ تۆت تام ئىچىدىن ئېلىپ چىقىپ، ئىللىق قۇياش نۇرىغا چۈمدۈرسەم، بىر ماشىنام بولسا دالىلارغا ئېلىپ چىقىپ، ئۇ تېخى كۆرۈشكە مۇيەسسەر بولالمىغان گۈزەل تەبىئەتنىڭ جۇلالىق ھۆسنىدىن بەھىرلەندۈرسەم......ئەپسۇس، مەن ئۇنداق قلالمىدىم، مەن ئۇنڭغا ھىچنىمە قىلىپ بېرەلمەي ئاخرىغىچە قاراپلا تۇردۇم خالاس. ئۇ ئاخىرقى قېتىم يازغان خېتىدە بەدىنىنىڭ كۈندىن-كۈنگە ئاجىزلاپ كىتىۋاتقانلىقىنى، ھەركەت قىلالايدىغان بىردىنبىر ئەزاسى بولغان ئوڭ قولىنىڭمۇ ماغدۇرسىزلىنىپ ھەركەت قىلىشتا قىينىلىۋاتقانلىقىنى ئېيتقان ئىدى. كەينى-كەينىدىن يازغان خەتلىرىم جاۋاپسىز قالدى، شۇ مەزگىللەردە ئۇ 20-21 ياشلاردا ئىدى. مەن كۆڭلۈمدىكى گۇماننى ئىتراپ قىلىشنى خالىمايتتىم، ھەر خىل ئىھتىماللىقلارنى پەرەز قىلاتتىم، تا ھازىرغىچە ھەر قېتىم ئەشۇ ھۆسنىخەت ئەسىرى قولۇمغا چىققىنىدا شۇ بىر سۇئال ئەتراپىمدا ئەگىيدۇ- ئۇ ھاياتمىدۇ؟؟؟ Z;QbqMj  
~sSlfQWMzy  
                                   مەنبە: ئۆزۈم j9YI6X"  

بەلىكىم ئۇ ھايات بولىشى مۈمكىن. كۆڭلىڭىزنى يېرىم قىلماڭ. ئۈمۈتۋار ۈۇلۇڭ. تېخى بۇ كەمگىچە ساللىمازا ساقيىپ كەتتىمۇ تېخى.

نىمىلا بولمىسۇن بۇنداق كىشىلەر قەلبىمىزدە مەڭگۇگە ھايات .

كۆڭلىڭزنى يېرىم قىلپ ئولتۇرغىچە خوتەنگە بېرىپ كۆرۈپ كەلسىڭز بولدۇ ئەمەسمۇ؟

ھاياتلىقنىڭ قەدىرىنى ،ساغلاملىقنىڭ قەدىرىنى بىلمەيدىغان ،پۇتۇن ئەزاسى بىجىرىم بولسىمۇ ،ئۇگۇنۇشنى خالىمايدىغانلار،مۇشۇنداق جىسمى ئاجىز بولسىمۇ،روھى ساغلام كىشلەردىن ئۇگەنسە بولىدۇ.بەلكىم ئۇ يىگىت ھاياتتۇ ،كۆڭلىڭىزنى يېرىم قىلماڭ ،جەمىيىتىمىزدە بۇنىڭغا ئوخشاش يىگىت-قىزلىرىمىز يەنىلا مەۋجۇت ،شۇڭا ھەمىمىز بىرلىكتە ياردەم قۇلىمىزنى سونۇپ ،دوسلۇقتىن ئىبارەت ،مىھرى-مۇھاببەت بىلەن ئۇلارغا مىيىپلىقىنى ھىس قىلدۇرمايلى .

ئۇنىڭگا يەنە بىر قېتىم خەت يازسىڭىز بولمامدۇ؟ ئۇچو قۇم ھايات!

ئۇمۇ بىزگە ئوخشاش ئادەم ھە .......

شۇنداق كۆڭلۇم يىرىم بولدى.

ئىسىمدە قىلىشچە نەچچە يىل بۇرۇن ياشلار ژورنىلىدا مۇشۇ ھەقتە بىر ماقالە ئوقۇغانتىم ،شۇ چاغدا بۇ ياشقا مىنىڭمۇ بەك ھىسداشلىغىم كەلگەن،بەلكىم ئۇ يىگىت ھاياتتۇ.سىزدە ئادرىسى باكەن ئەمەسمۇ ،شۇ بويىچە سۈرۈشتە قىلىپ باقسىڭىز بەلكىم دىرىكى بوپ قالا.

ئاللاھ ئىگەم مۇمبەر دىكى قېرىنداشلىرىمنىڭ ئىشلىرىنى ئاسان قىلسۇن  ئىلاھە ئامىن .....

               ئىنسانلارغا خاس بولغان  ئاقكۆڭۈللۈكنى ھېس قىلغاندەك بولدۇم ، EK8
E  
مۇشۇنداق ئاقكۆڭۈللۈكلا  قەلىبلەرنى مېھىر - مۇھەببەتكە چۆمدۈرەلەيدۇ ...