بۇ مەسىلە توغرىسىدا بىز قېرىنداشلار ئارىسىدىمۇ كۆپ مۇنازىرە قىلىشقان. بۇ مەسىلە ھەدىسنىڭ راۋيلىرىغا بىرىپ ياتىدۇ.
ئەمدى نەق مەقسەتكە كەلسەك،پەرز ۋە سۈننەتنىڭ ھۆكىمى.
ناماز پەرز قىلنغان،خۇشۇھ بىلەن ئوقۇش،ئاسالىق ئوقۇش قائىدىسىگە بۇيسۇنۇپ،قەلىب ئاللاھنىلا يادئىتىپ ئوقۇلغان نامازنىڭ ئاللاھ تەرپىدىن قوبۇل قىلىنىشىدا شەك يوق،تىزىنى ئاۋۋال قويۇش ياكى كىيىن قويۇش،قولىنى بالدۇر قويۇش ياكى كىيىن قويۇش بۇ مەسىللەر ناماز ئەھكامىلىرنىڭ شاخچىسى،شۇنداقلا نامازنىڭ قوبۇل بولۇش بولماسلىقىغا ئىغىر تەسىر كۆرسەتمەيدۇ.
شۇڭا دىمەكچى بولغىنىم،بۇنداق ئۇششاق مەسىللەردە يەنىلا ئۆزىمىز قايىل بولغان تەرەپكە ئەگەشسەك...
(مەنچە توغرىسى ئاۋۋال تىزىنى قويۇپ ئاندىن قولىنى قويۇش،كۆزىتىشىمچە ياشقا چوڭ بولۇپ قالغان كىشلەرلا تولىراق ئاۋۋال قولىنى قويىدىكەن،بەلكىم ھەدسىمۇ ۋاقىت،ئورۇن ۋە شەخسنىڭ ئۆز قارشىنىڭ ئارلىشىپ قىلىشى بىلەن رىۋايەت قىلىنغان بولىشمۇ مۇمكىن.)
