ئۇ دىندار بىر خرىستىئان ئائىلىدە ئۆسۈپ يېتىلگەن بولۇپ، ھەر كۈنى دېگۈدەك چېركاۋغا بېرىپ تۇراتتى، ئۇ كۇۋەيتقا سەپەر قىلغانغا قەدەر ئىسلام دىنى توغرىلىق ھېچنەرسە بىلمەيتتى. ئۇ كۇۋەيتقا كېلىپ غەرب دۇنياسىغا ئوخشىمايدىغان باشقىچە بىر دۇنيانى كۆردى، ۋە بۇ يەردە ئۇنىڭ بىلەن ئائىلە قۇرۇش تەلىپىنى قويغان، ئەخلاقى گۈزەل مىسىرلىق بىر يىگىت بىلەن ئۇچراشتى...

نۇرا مۇنداق دەيدۇ: مەن ياتلىق بولغان ۋاقتىمدا، يولدىشىم دىنىمگە قارشى مۇتەئەسسىپلىك قىلمىدى، مەن ئۇنىڭ ئېسىل ئەخلاقىدىن سۆيۈندۈم، ئۇ داۋاملىق: ھەقىقى مۇسۇلمان مۇشۇنداق بولۇش لازىم، دەيتتى. مەن يولدىشىمغا ئېسىل ئەخلاق ئاتا قىلغان دىننى تېخىمۇ ئىچكىرىلەپ بىلىشنى قەتئىي ئىرادە قىلدىم ۋە ئۆز ئىرادەم بىلەن ئىسلام دىنى توغرىسىدا يېزىلغان كىتابلارنى ئوقۇشقا باشلىدىم، يولدىشىم مېنىڭ ئىسلام دىنىغا قىزىقىۋاتقانلىقىمنى كۆرۈپ، ماڭا مۇناسىپ بولغان كىتابلارنى تېپىپ بەردى، مەن ئەقىدىگە ئائىت كىتابلارنى ئوقۇش جەريانىدا، ئىسلام دىنىنىڭ ئىنسان بىلەن رەببىنىڭ ئوتتۇرىسىدا بىۋاستە ئالاقە قىلىشنى ئەقىدىنىڭ تۈپ ئاساسى قىلىدىغان دىن ئىكەنلىكىنى، مەنتىقىغا ئۇيغۇن بولغان تەۋھىد ئەقىدىسى بىلەن مەن ئۇنىڭ ئۈستىگە ئۈسۈپ يېتىلگەن ئۈچ ئىلاھلىق ئەقىدىسىنىڭ ئوتتۇرىسىدا چوڭ پەرقنىڭ بارلىقىنى تونۇپ يەتتىم، مەندە نۇرغۇن سۇئال، مۇنازىرىلەر پەيدا بولدى، مەن تېخىمۇ ئىچكىرلىگەنسىرى ئىسلام دىنىنىڭ ھەق دىن ئىكەنلىكى نامايان بولۇشقا باشلىدى، مەن لوندوندىكى ئىسلام مەركىزىگە بىر قانچە قېتىم بېرىپ، ئۇ يەردىكى ئۇستازلار بىلەن سۆھبەتلەشتىم، ئۇلارنىڭ چۈشەندۈرۈشلىرىنى ئاڭلىدىم، ئۇلارنىڭ سۆزلىرى مەندىكى شەك – شۈبھىلەرنى ئېلىپ تاشلاپ، ئىسلام دىنىنىڭ ھەق دىن ئىكەنلىكىگە مېنى رەسمى قانائەتلەندۈردى.. شۇنىڭ بىلەن شەكلىنىش باسقۇچىدىن، ھەقىقى ئىشىنىش باسقۇچىغا ئۆتتۈم، ئەقىل ۋە ۋىجدانىم ئىمان ئاراملىقىغا مايىل بولدى، ئىسلام سەپىرىنى باشلىغاندىن بىرى تۈنجى قېتىم كۆڭلىم تىنچلىنىشقا، ئارام تېپىشقا باشلىدى، مەن بۇنى قىممەتلىك بىر تۆھپىنى تېپىۋېلىپ، ئۇنىڭ يۇقاپ كېتىشىدىن قورقۇپ، ئۇنى ناھايىتى يۇشۇرۇن ساقلىغان كىشىگە ئوخشاش يولدىشىمدىن يوشۇردۇم.

بۇ ئارىدا مەن يولدىشىمنىڭ ئائىلىدىكىلىرى بىلەن تۇتۇشۇش ئۈچۈن ئۇنىڭ ھەمراھلىقىدا قاھىرەگە سەپەر قىلدىم، مەن بۇ جەرياندا مۇسۇلمان بولغانلىقىمنى ئېلان قىلىش ئىرادەمنى ئۇنىڭغا ھەرگىز دېمىدىم، يولدىشىمنىڭ ئائىلىدىكىلىرى مېنى ناھايىتى قىزغىن قارشى ئالدى، ئۇلارنىڭ يېنىدا بىر مەزگىل تۇرۇپ قالدۇق، بۇ جەرياندا ئۇلاردىن نۇرغۇن ئەخلاق ۋە تۇرمۇش ئادەتلىرىنى ئۆگىنىۋالدىم، ئۇلاردا ھەرگىز مۇتەئەسسىپلىكنىڭ ئالامەتلىرىنى كۆرمىدىم، ئۇلار دىن – دىيانىتىم توغرىلىق مەندىن ھېچنەرسە سورىمىدى.

يولدىشىمنىڭ ئاتىسى ئىنگىلىز تىلىنى راۋان سۆزلىيەلەيدىغان چىش دوختۇرى بولۇپ، ئوقۇمۇشلۇق، نەزەر دائىرىسى كەڭ، مەدەنىيەتلىك كىشى ئىكەن. مەن يولدىشىمنىڭ ئائىلىدىكىلىرىدە ئالىيجانابلىقنى كۆردۈم، ئۇلارنىڭ گۈزەل ئەخلاقى ئۇلارنىڭ دىنىنىڭ ئۇلۇغلىقىغا شاھىت بولغانىدى.

مەن ئىسلام دىنىنى ئەتراپلىق چۈشەنگەندىن كېيىن، مېنىڭ يەنە ئىككلىنىپ يۈرۈشۈمگە ماجال قالمىغان ئىدى، شۇنىڭ بىلەن 1978 – يىلى يەنى مەن مىسىرلىق يىگىت بىلەن تونۇشۇپ بەش يىل ئۆتكەندىن كېيىن مۇسۇلمان بولغانلىقىمنى ئېلان قىلدىم، ھەقىقەتتە بۇ پەقەت مېنىڭ مۇسۇلمان بولغانلىقىمنى رەسمىي ئېلان قىلغان تارىخ ئىدى خالاس. ئەمەلىيەتتە مەن مۇسۇلمان بولغانلىقىمنى ئېلان قىلىشتىن ئىلگىرى داۋاملىق ئىسلامىي مەنتىقىي بىلەن ئىش قىلاتتىم، بەلكى كۆپىنچە ۋاقىتلاردا كەسپداشلىرىم ئىسلامغا تىل ئۇزىتىشقا ئۇرۇنغاندا مەن ئىسلام دىنىنى مۇداپىئە قىلىپ، ئۇلار بىلەن مۇنازىرلىشەتتىم، ئۇلارنىڭ ئىسلام دىنى توغرىسىدىكى خاتا چۈشەنچىلىرىگە رەددىيە بېرەتتىم.

مەن مۇسۇلمان بولغانلىقىمنى رەسمىي ئېلان قىلغان ۋاقتىمدا، ئاتام نارازى بولغانلىقىنى بىلدۈردى، ئۇ بۇرۇنمۇ مېنىڭ مىسىرلىق يىگىتكە ياتلىق بولغانلىقىمغىمۇ نارازى بولغانىدى. ئاتام مىسىر سۇۋەيس قانىلىدا دېڭىز ئارمىيىسى گېنېرالى بولۇپ خىزمەت ئۆتىگەننىڭ ئۈستىگە، دىنىدا مۇستەھكەم ئادەم ئىدى، شۇڭا ئۇ مېنىڭ مۇسۇلمان يىگىتكە ياتلىق بولۇشقۇ ئۇياقتا تۇرسۇن، ھەتتا ھەرقانداق بىر مىسىرلىق بىلەن تۇرمۇش قۇرۇشۇمغىمۇ قارشى ئىدى. ئانام بولسا، مېنىڭ بەخىتلىك بولغانلىقىم ئۈچۈن بەخىتلىك ئىدى، ئانامنىڭ بىر دىن بىر ئارزۇسى مېنىڭ ياتلىق بولۇشۇمدا مۇۋەپپىقىيەتكە ئېرىشىشىم ئىدى.

مېنىڭ كۈندىلىك ھايات ئۇسلۇبىمغا كەلسەك، كۈندىلىك ھايات ئۇسلۇبىم مەن مۇسۇلمان بولغانلىقىمنى ئېلان قىلغاندىن باشلاپ تامامەن ئۆزگىرىپ كەتكەنىدى. چۈنكى ئىسلام دىنى ئىنسانىيەتنىڭ ھايات نىزاملىرىنى ۋە ئۇلارنىڭ بىر بىرى بىلەن بولغان ئالاقە ئىشلىرىنى رەتلىك ئورۇنلاشتۇرغان دىن ئىدى. مېنىڭ بىردىن بىر ئارزۇيۇم قىزىمنىڭ ئىسلامىي تەربىيە بىلەن ئۈسۈپ يېتلىشىدۇر. بىز بەش ۋاقىت نامازنى ۋاقىتىدا ئوقۇيمىز، رامىزان ئېيىدا روزا تۇتىمىز، ھاراق ئىچمەيمىز، توڭگۇز گۆشى يېمەيمىز.. مەن ئاتا – ئانامنى زىيارەت قىلىشقا بارغاندا، ئۇلارنىڭ قىزىمغا توڭگۇز گۆشى بېرىپ قويماسلىقى ئۈچۈن ئۇلارنى ئالاھىدە كۈزىتەتتىم، قىزىمنىڭ ئىسلامىي مۇھىتتا ئۈسۈپ يېتىلىشىنى ئۈمىت قىلىپ، تەتىل مەزگىلىدە ئۇنى ناھايىتى ياخشى كۆرىدىغان مىسىرغا ئەۋەتتىم، شۇنداق قىلغىنىمدا ئۇ ئاتىسىنىڭ ئائىلىدىكىلىرىدىن ئەرەب تىلىنى، ئىسلام ئەخلاقلىرىنى ئۈگۈنۈۋالاتتى، مەنمۇ بىر تەرەپتىن ئەرەب تىلىنى ئۈگۈنۈشكە تىرىشىۋاتىمەن.

ئاتام بىلەن بولغان مۇناسىۋىتىم بولسا، بىز بۇنى ھەل قىلىش ئۇسۇلىنى تاپتۇق، مەن ئاتام بىلەن ئۇنىڭ دىنى توغرىلىق مۇنازىرلەشمەيدىغان، ئاتاممۇ مەن بىلەن مېنىڭ دىنىم توغرىلىق مۇنازىرلەشمەيدىغان بولدى، شۇنىڭ بىلەن ئارىمىزدا جېدەل – ماجرا، مۇتەئەسسىپلىك يوقالدى. ھەمشىرەم بولسا، مېنىڭ ھاياتىمدىكى ئەڭ يېقىنىم بولۇپ، بىلىملىك، ئاڭلىق، مەدەنىيەتلىك بىر ئىنساندۇر، ئۇ يولدىشىنىڭ قارشى تۇرىشىغا قارىماستىن مەن بىلەن ئىسلام دىنى توغرىسىدا سۆھبەتلىشىدۇ، بەزى كىتابلىرىمنى ئارىيەت ئېلىپ ئوقۇيدۇ، بۇ ئىشتا مەن ئۇنى مەجبۇرلىمىدىم، قارار مەجبۇرلانماستىن ئۆز ئىچىدىن ئېتىلىپ چىقىشى لازىم، دىندا ھەرگىز مەجبۇرلاش يوق!

ئەرەبچىدىن تەرجىمە قىلغۇچى: ئوبۇلقاسىم ئەھمىدى.

مەنبە: http://www.merifet.com