تەكىيە قىلاتتىم
ئەپەندىم شەھەردىن قايتىشىدا كەچ قىلىپ،بىر ئاغىنىسىنىڭكىگە كەپتۇ.ئاغىنىسى ئەپەندىمنىڭ قۇرسىقىدىن خەۋەر ئالمايلا،ئورۇن سىلىپ بىرىپ،ئۆز ھۇجىرسىغا كىرىپ كېتىپتۇ. ئەپەندىم قورسىقىنىڭ ئاچلىقىدىن ئۇياققا ئۆرۈلۈپمۇ،بۇياققا ئۆرۈلۇپمۇ ئۇخلىيالماپتۇ، ئاخىرى ئچكىردىكى ھۇجىرىنىڭ ئىشىكىنى چىكىپتۇ.
-خوش، نىمە گەپ ؟ - دەپ سوراپتۇ ئاغىنىسى.
-ئىككى نان ئۇزىتىۋەتسىڭىز!-دەپتۇ ئەپەندىم .
-كىچىدە نان نىمىگە كىرەك بولۇپ قالغان؟
-بىشىم پاكار بولۇپ قاپتىكەن،ئۇيقۇم كەلمەيۋاتىدۇ، ناننى تەكىيە قىلاتتىم،-دەپتۇ ئەپەندىم.
ھۇرۇن ئىشىك
ئەپەندىمنىڭ ئېىشىكى ناھايىتى قاشاڭ،جۇرۇق بىر ئېشەك ئىكەن .بىر كۇنى ئەپەندىم ئېشىكىنى مىنىپ كىتۋاتسا،قوشنىسى سوراپتۇ:
-ئەپەندىم سەپەر قاياققا؟
-جۈمە نامىزىغا.
-ھوي ، بۇگۈن پەيشەنبىغۇ؟
-ئۇغۇ شۇنداق. بىراق، ئېشىكىمنىڭ مىڭىشى مۇشۇ بولسا،جۈمەگىمۇ كىچىكىدىغان ئوخشايمەن،دەپتۇئەپەندىم.
تەسەللىگە جاۋاب
ئېشىكى ئۆلۈپ قالغىنىغا ئەپەندىم بەكلا قايغۇرۇپتۇ.قوشنىلاردىن بىرى ئەپەندىمگە ،كۆپ قايغۇرماڭ ،ئېشىكىڭىزنى ئالغان خۇدا يەنە بىر ئېشەك بىرەر ، دەپتىكەن، ئەپەندىم :
-ھەي ئاغىنە، مەن بىلدىغان خۇدا شۇ بۇلسا ، بەش تىللاسىز ئېشەك بەرمەيدۇ،-دەپتۇ.
مەنبە: ئوقۇغان كىتابلىرىمدىن.
[ بۇ يازمىنىپاراكەندە 2011-06-02 20:02قايتا تەھرىرلى ]
