- ئاخىرقى قېتىم
- 2011-7-17
- تىزىملاش
- 2011-5-5
- ھوقۇق
- 1
- توردا
- 36سائەت
- جۇغلانما
- 1574
- نادىر تېما
- 0
- يازما
- 416
- تېما
- 35
- توردا
- 36سائەت
- نادىر تېما
- 0
- دوست
- 9
- يازما
- 416
- تېما
- 35
|
ئەسلىدە ئۇلارغا قوشنا بولغان بىر ئەلدە ھايۋان تەبىئەتلىك، قەبىھ بىر خان ياشايدىكەن، ئۇنىڭ ئىسمى ئابدۇللا بولۇپ، ئۇ، كۈنلەرنىڭ بىرىدە كىشىلەردىن قوشنا ئەلدە قەمبەرخان ئاتلىق بىر گۈزەل قىز بار ئىكەن. ئۇ، ئايدىنمۇ چىرايلىق بولۇپ كۆزلىرى بۇلاقتەك، چاچلىرى بوستاندەك ئىكەن دەپ ئاڭلاپتۇ ۋە شۇئان غايىبتىن ئاشىق − بىقارار بوپتۇ. ئۇ، شۇ كۈنلا ئۆز ئوردىسىدىكى تىلى تاتلىق، دىلى زەھەر، گەپكە ئۇستا بىر خوجىنى تىكەنلىككە قىز سوراپ ئەلچى قىلىپ ئەۋەتىپتۇ. «ھۆرمەتلىك پادىشاھىم — ئىبراھىم ھەزرەتلىرى…» دەپ گەپ باشلاپتۇ خوجا: «ئۆزلىرىنى خۇدا پاناھىدا ساقلىسۇن بىزنىڭ ئۇلۇغ پادىشاھىمىز ئابدۇللاخان، ئۆزلىرى بىلەن تۇغقان بولۇشنى نىيەت قىلدى. مەن پادىشاھقا ئەلچى بولۇپ، ئۆزلىرىنىڭ ساھىبجامال سىڭىللىرىنى خانىشلىققا سوراپ كەلدىم.»
ئىبراھىم خان مۇنداق دەپتۇ: «قەمبەرخاننىڭ دېيىشىپ قويغان يىگىتى بار، ئۇ بولسىمۇ — ئوردېنىڭ باغۋىنى. بۇ گەپلەرنى ئاڭلىغان خوجا قاقاقلاپ كۈلۈپ كېتىپ: «نەدىمۇ قاغا بىلەن ئاققۇ پەر كەلسۇن؟ بۇ خۇددى ئېشەككە ئالتۇن ئىگەر توقۇغاندەك ئىشقۇ؟ مەرھەمەتلىك ئالىيلىرى، ئابدۇللاخان ئۆزلىرىگە يەنە توققۇزمىڭ توققۇز يۈز قوي، توققۇزمىڭ توققۇز يۈز ئات، توقسان توققۇز پارچە يايلاق، توقسان توققۇز پارچە تېرىلغۇ يەر تەقدىم قىلماقچى دەپتۇ.» «ھۆرمەتلىك ئەلچى، قەمبەرخان بىلەن ئىمىننى ئايرىغىلى بولمايدۇ. ئۇلار خۇددى ئاي بىلەن يۇلتۇزلاردەك ئايرىلماستۇر» دەپتۇ ئىبراھىم خان. خوجا بۇ ئىشنى ئەپلەشتۈرۈش ئۈچۈن مىڭلاپ − مىڭلاپ ياخشى گەپلەرنى قىپتۇ. ئىبراھىم خانمۇ ئونمىڭلاپ، ئونمىڭلاپ سەۋەبلەرنى كۆرسىتىپتۇ. خوجا ئاخىرى ئۆزىنىڭ ئەپتىبەشرىسىنى ئاشكارىلاپ تەھدىت بىلەن مۇنداق دەپتۇ: «ئۇلۇغ شاھىم، قەمبەرخان بىلەن ئابدۇللاخاننىڭ قوشۇلۇشى — خۇدانىڭ ئىرادىسى، سىز ئەگەر خۇدانىڭ ئىرادىسىگە خىلاپلىق قىلسىڭىز، ئابدۇللاخان غەزەپكە كېلىپ پۈتۈن تىكەنلىكنى تۈزلىۋېتىدۇ. «ئەزىم دەريا» − قان دەرياسىغا ئايلىنىدۇ. ئۇ چاغدا سىزنىڭ تۇپرىقىڭىزدا ئادەملەرنىڭ ئىزى ئۆچىدۇ» دەپتۇ. ئىبراھىم خان قاتتىق ساراسىمىگە چۈشۈپتۇ. بۇنى كۆرگەن خوجا: «دانا، ئىبراھىم خان، سىزنى خۇدايىم ئۆز پاناھىدا ساقلىسۇن، سىز ھازىرلا كىشى قەلبىنى ئەمدىشكە سالىدىغان ئۇ ياۋا توشقان — ئىمىننى كۆزدىن يوق قىلىڭ! سىزگە بەخت تىلەيمەن» ئىبراھىم خان ئاخىرى ماقۇل بولۇپ، ئون نەپەر نەۋكەرنى، ئىمىننى دەرھال ئوردىغا ئېلىپ كېلىشكە بۇيرۇپتۇ. ئوردىدىكى كېنىزەكلەر بۇ شۇم خەۋەرنى دەرھال قەمبەرخانغا يەتكۈزۈپتۇ. قەمبەرخان شۇئان پادىشاھنىڭ چېۋەر ئېتىنى مىنىپ باققا قاراپ چېپىپتۇ ۋە بۇ خەۋەرنى ئىمىنكە ئېيتىپتۇ. گەپ ئەمدى تۈگىشىگە خوجا 10 نەپەر نەۋكەر بىلەن ئىمىننى تۇتقىنى يېتىپ كەپتۇ. ئىمىن خۇددى بىر ياۋايى شىرگە ئوخشاش غەزەپكە كېلىپ ھېلىقى 10 نەپەر نەۋكەر بىلەن ئىلىشىپ ئۇلارنى يەر بىلەن يەكسان قىپتۇ. بۇنى كۆرگەن خوجا دەرھال پىنھان بىر جاينى تېپىپ يوشۇرۇپتۇ. ئىمىن دەرھال قەمبەرخاننى ئاتنىڭ ئالدىغا ئېلىپ بۇ جايدىن قاچماقچى بولغاندا، دەرەخ ئارىسىغا يوشۇرۇنغان خوجا، يىلان زەھىرى سۇغۇرۇلغان ئوقيا بىلەن ئىمىننى ئېتىپتۇ. ئىمىن قاتتىق ۋارقىراپ ئاتتىن سەكرەپ چۈشكىنىچە خوجىنىڭ ئالدىغا ئېتىلىپ بېرىپ، ئۇنىڭ مېڭىسىنىڭ قېتىقىنى چىقىرىۋېتىپتۇ ۋە ئارقىدىن ئۆزىمۇ يەرگە يىقىلىپ جان بېرىپتۇ. ئۇنىڭدىن چىققان قىپقىزىل قانلار نەشپۈت دەرىخىنىڭ يىلتىزلىرىغا سىڭىپ كېتىپتۇ. بۇنى كۆرگەن قەمبەرخان ئۆزىنى ئىمىننىڭ ئۈستىگە تاشلاپ يىغلاپتۇ… پۈتۈن ئالەم قايغۇغا چۆكۈپتۇ. سالقىن شاماللارمۇ، قۇشلارنىڭ سايراشلىرىمۇ توختاپتۇ. قۇياشنى تۇمان قاپلاپ يەر − زېمىننى قاراڭغۇلۇق بېسىپتۇ. قەمبەرخان ئۈچ كېچە، ئۈچ كۈندۈز يېمەي − ئىچمەي يىغلاپتۇ. ياشلىرى ئۇنىڭ ياستۇقلىرىنى بويلاپ ئېقىپتۇ. شۇنداق كۈنلەرنىڭ بىرىدە ئۇنىڭ كېنىزەكلىرى ئۇنىڭغا: «ئىمىننىڭ جەسىتىنى ھەرەمباغنىڭ ئالدىدىكى ئەزىم دەرياغا تاشلاپتۇ» دېگەن خەۋەرنى يەتكۈزۈپتۇ. قەمبەرخان دەرھال ئورنىدىن تۇرۇپ ھەرەمباغقا كېلىپ، ھېلىقى نەشپۈت دەرىخىنىڭ ئاستىدا «ئەزىم دەريا»غا قاراپ، ئېچىنىشلىق مۇنۇ ناخشىنى ئېيتىپتۇ:
ئىمىن جانىم، ئىمىن جانىم،
كۆزدىن ئاقار قانۇ − ياشىم.
ئاھۇ زارىمنى ئاڭلىدىڭمۇ،
كۆڭلۈمدىكى قېرىنداشىم.
ئەي كىيىكلەر نەگە مۆكتۈڭ،
ئەي دەريالار نەگە ئاقتىڭ؟
سۆيۈملۈكۈم ئىمىن جانىم،
مېنى تاشلاپ، نەگە كەتتىڭ؟…
ئۇ، ناخشىنى ئېيتىپتۇ، ئېيتىپتۇ، ئاخىرى ھوشسىزلىنىپ نەشپۈت دەرىخى ئاستىغا يىقىلىپتۇ. ئۇنىڭ يېنىدىكى كېنىزەكلەر ئۇنى كۆتۈرۈپ ئوردىغا ئەكىرىپتۇ. ئۇنىڭ ئاكىسى ئىبراھىم خان ھېكىملەرنى، داڭدار موللىلارنى چاقىرتىپ كېلىپ ئۇنى كۆرسىتىپتۇ. قەمبەرخان نۇرسىز كۆزلىرىنى ئاران ئېچىپ ئاكىسىغا قاراپ مۇنداق دەپتۇ: «بىر تال ئوقيا ئىككى كېيىكنى قارغا ئالالمايدۇ. بىر يۈرەك ئىككى ئادەم ياخشى كۆرەلمەيدۇ. ئاكا! مەن ئۆلگەندىن كېيىن، مېنى «ئەزىم دەريا» بويىغا دەپنە قىلىڭ، مەن مەڭگۈ ئۇنىڭغا قاراپ ياتاي». ئىبراھىم خان كۆزلىرىگە ياش ئالغان ھالدا: «سىڭلىم، ھايات دېگەن ئۇزۇن ھەم قىممەتلىك، سىزنىڭ قىممەتلىك ھاياتىڭىزنى ئاسرىشىڭىزنى ئۈمىد قىلىمەن» دەپتۇ.
قەمبەرخان: «چاۋاك ئىككى قولدىن چىقىدۇ، ئادەمدە بىرلا يۈرەك بولىدۇ. مەن ئۆلگەندىن كېيىن مەن بىلەن ئىمىن قالدۇرغان نەشپۈت كۆچەتلىرىنى، نەگە بارساڭلار شۇ يەرگىچە تىكىڭلار، ئۇلار ئېچىلىپ مېۋە بەرسۇن مەن ئۇنىڭغا قاراي ياتاي» ئۇ سۆزىنى تۈگىتىپلا بۇ ئالەمدىن كېتىپ قاپتۇ. كىشىلەر قايغۇ ھەسرەت بىلەن ئۇنى «ئەزىم دەريا» بويىغا دەپنە قىپتۇ، ھەمدە ئۇنىڭغا ئالاھىدە قەبرە قا تۇرۇپتۇ. بۇ — ھازىر كىشىلەر ئاغزىدا دېيىلىپ كېلىۋاتقان «خانكە قەبرىسى» شۇ ئىكەن.
ئۇزۇن ئۆتمەي ئىبراھىم خان باشئەگىم (تۆمۈر قوۋۇق)قا قايتىپ كەپتۇ. ئۇ ۋە ئۇنىڭ كېنىزەكلىرى قەمبەرخاننىڭ ۋەسىيىتى بويىچە يول بويى، ھەتتا كورلىنىڭ كۆزى بولغان باشئەگىمگە كەلگىچە، ھېلىقى نەشپۈت كۆچەتلىرىنى تىكىپ كەپتۇ. بۇنىڭ بىلەن تارىم ۋادىسىدىكى گۈزەل يۇرت — تىكەنلىكدىن تاكى كورلا − باشئەگىمگىچە بولغان زېمىنلار − گۈزەل نەشپۈتلۈك باغلارغا ئايلىنىپتۇ. شۇندىن باشلاپ ئاشىق − مەشۇق ئىمىن بىلەن قەمبەرخاننىڭ پاك روھلىرى بۇ باغلارنى ئايلىنىپ يۈرەرمىش…
كورلا نەشپۈتىنىڭ مەڭزىنىڭ قىزىل بولۇشى — ئىمىن ئۆز قان − تەرى بىلەن نەشپۈت كۆچەتلىرىنى سۇغارغانلىقىنىڭ نەتىجىسىمىش… كورلا نەشپۈتىنىڭ شېرىن − تاتلىق بولۇشى — ئىمىن بىلەن قەمبەرخاننىڭ ساپ مۇھەببىتىنىڭ شېرىن مېۋىسىمىش…»①
دېمەك، باشقا جەھەتتىكى گەپلەرنى دېمەي تۇرايلى، بۇ رىۋايەتتىكى ئۇچۇرلاردىن كۆرۈشكە بولىدۇكى — كورلا نەشپۈتىنىڭ كېلىش مەنبەسى — يەنىلا تارىم ۋادىسىنى مەركەز قىلغان غەربىي يۇرتتۇر. بۈگۈنكى كۈندىمۇ تارىم دەرياسىنىڭ ئىككى چوڭ تارمىقىنىڭ ئوتتۇرىسىغا جايلاشقان تىكەنلىك رايون − كورلا نەشپۈتىنىڭ مۇھىم بازارلىرىنىڭ بىرى بولۇپ، ئىمىن بىلەن قەمبەرخاننىڭ ئارزۇ − ئارمانلىرىنى ئەمەلگە ئاشۇرماقتا.
2. خىزىرغا يولۇققان ئاشىق − مەشۇقلار
كورلا نەشپۈتىنىڭ پەيدا بولۇشى توغرىسىدا خەلق ئىچىدە مۇنداق بىر رىۋايەت تارقىلىپ يۈرمەكتە:
«قەدىمكى زاماندا بىر مەھەللىدە بىر يىگىت ئۆتكەن ئىكەن، ئۇ بالاغەتكە يەتكەندە، شۇ مەھەللىدىكى ئەمدىلا رەسىدە بولغان گۈزەل بىر قىزچاققا كۆڭلى چۈشۈپ قاپتۇ. ئۇلار ئۇچرىشىش جەريانىدا يىگىتنىڭ كۆڭلىدىكى ئوت، قىزنىڭ كۆڭلىگە ئۆتۈپتۇ. بارا − بارا ئۇلار كۆرۈشمىسە چىداشمايدىغان ئاشىق − مەشۇقلاردىن بولۇپ قاپتۇ. ئىككىسى توي قىلماقنى پۈتۈشۈپ يىگىتنىڭ ئەلچىلىرى قىزنىڭ ئۆيىگە بېرىپتۇ. ئويلىمىغان يەردىن قىزنىڭ ئاتا − ئانىسى رەت قىپتۇ. بۇ خەۋەرنى ئۇققان يىگىت بىلەن قىز، بىر كەچلىكى مەسلىھەتلىشىپ يۇرتتىن قېچىپ كەتمەكچى، شۇ ئارقىلىق ئۆز بەختىنى تاپماقچى بوپتۇ. ئۇلار شۇ قاچقانچە ئۇزۇن يوللارنى يۈرۈپ ساينىڭ ئوتتۇرىسىنى كېسىپ ئۆتىدىغان زور بىر ئېقىننىڭ بويىدا ھالسىراپ ئولتۇرۇشقاندا، تۇيۇقسىز چاقماق چېقىپ، ساقاللىرى ئاپئاق ئاقارغان، بېشىغا سەللە ئورىغان سالاپەتلىك بىر بوۋاي پەيدا بوپتۇ:
— بالىلىرىم مەن سىلەرنىڭ سەمىمىي ساداقىتىڭلاردىن، چىن ئەقىدەڭلاردىن ھەقىقەتەن تەسىرلەندىم، − بوۋاي بىر كۆچەتنى ئۇلارغا تەڭلەپتۇ، − بۇ بىر نەشپۈت كۆچىتى، ئاتايىن سىلەر ئۈچۈن جەننەتتىن ئالغاچ كەلدىم. بۇ خاسىيەتلىك مېۋە سىلەرگە كۆپ بەرىكەتلەرنى كەلتۈرگەي… − دەپتۇ ۋە كەينىدىنلا چاقماق چېقىلىپ ئۇ بوۋاي غايىب بوپتۇ. شۇنىڭ بىلەن ئۇ ئاشىق − مەشۇقلار بۇ كۆچەتنى تىكىپ باغ − ۋاران قىپتۇ. ئۇلار قىلغان نەشپۈتلۈك باغلار بۇ دىيارغا تېخىمۇ ھۆسن قوشۇپتۇ.»②
دېمەك، شۇندىن باشلاپ كورلا دىيارىدا نەشپۈتلۈك باغلار بىنا بولۇپ بۇ بىر جۈپ ياشنىڭ ئارزۇ − ئارمانلىرى ئەمەلگە ئېشىپتىمىش.
3. ھېلىمەم ۋە نەشپۈت كۆچىتى
رىۋايەت قىلىنىشىچە قەدىمكى زاماندا كورلا دىيارىدا تۇغۇلۇپ ئۆسكەن ھىلمەم دېگەن بىر قىز چۈش كۆرۈپتۇ. چۈشىدە مەي باغلاپ پىشىپ كەتكەن نەشپۈتلۈك باغلارنى كۆرۈپتۇ. ئۇ بۇ نەشپۈتلەردىن بىرەر تالنى ئۈزۈپ يەپ باقماقچى بولۇپ قولنى ئۇزاتقان ئىكەن، قولى ھاۋادا لەيلەپ قىلىپ نەشپۈتلەر كۆزدىن غايىب بوپتۇ… ئۇ، ئويغىنىپ بۇ چۈشىدىن بەكمۇ ھەسرەت چېكىپتۇ. شۇندىن باشلاپ ئۇ، ھويلىسىغا چىرايلىق بىر نەشپۈتلۈك باغ بىنا قىلىشنى ئويلاپتۇ. شۇنداق قىلىپ ئۇ، تاغ − داۋانلار ئېشىپ، دەريا − كۆللەرنى كېزىپ، بىر قۇم بارخانلار ئارىسىدىكى يېشىللىققا پۈركەنگەن كوجۇم مەھەللىگە يېتىپ كەپتۇ. ئۇ، بۇ مەھەللە ئەتراپىدىكى دەرەخزارلىق ئىچىدىن 99 خىل نەشپۈت كۆچىتىنى تاللاپ، مىڭ بىر جاپادا، ئۆز يۇرتىغا ئېلىپ كەپتۇ ۋە ئۇنى تۈجۈپىلەپ باغلىرىغا تىكىپتۇ. ئەپسۇسكى بۇ كۆچەتلەردىن 98 تۈپ نەشپۈت كۆچىتى ئارقا − ئارقىدىن قورۇپ كېتىپ پەقەت بىر توپلا تۇتۇپ قاپتۇ. ھىلمەم بۇنىڭدىن نوتا ئېلىپ ئۆز يېرىدىكى باشقا ياۋا ئامۇتلارغا ئۇلاپتۇ. ئۇنىڭدىنمۇ بىر توپلا ئەي بوپتۇ. ئۇزۇن ئۆتمەي بۇ كۆچەت چوڭ بولۇپ مېۋە تۇتۇپ پىشىپتۇ. بۇ مېۋىلەر ناھايىتى خۇشپۇراق تەمى تاتلىق ھەم چۈرۈك، سۇلۇق بولۇپ كىشىگە لەززەت بېغىشلايدىكەن. ھىلىمخان ئۇنىڭغا «نەشپۈت» دەپ ئىسىم قويۇپتۇ. بۇنىڭدىن خەۋەر تاپقان بۇ يۇرتتىكى باي، ھىلمەمگە كىشى ئەۋەتىپ: − «ھىلمەم پەقەت ئۇ نەشپۈت دەرىخىنى ماڭا سېتىپ بەرسىلە، نەشپۈت ئىگىسىنى شان − شۆھرەتلىك ۋە مال دۇنيالىق قىلىمەن» دەپتۇ. ھىلمەم باينىڭ پۇل ۋە مال − دۇنيالىرىغا پىسەنت قىلماي باينىڭ ئادەملىرىگە: «قوي بىلەن بۆرە سودا قىلىشالمايدۇ» دەپ جاۋاب بېرىپتۇ. بۇ گەپكە چىداپ تۇرالمىغان باي تۈرلۈك سۈيقەستلەرنى پىلانلىغان بولسىمۇ، ئۇ، نەشپۈت دەرىخىنى قولغا چۈشۈرەلمەي، ئاخىرى يوشۇرۇنچە ئادەم ئەۋەتىپ ئۇ نەشپۈت دەرىخىنى كەستۈرۋېتىپتۇ. ئىككىنچى يىلى ئۇ نەشپۈت دەرىخى بىرسى مىڭ بولۇپ كۆكلەپ چىقىپتۇ. ھىلمەم ۋە يۇرتداشلار باينىڭ يەنە ئۇنى ئوغرىلۇقچە كېسىۋېتىشىدىن ئەمدىزە قىلىپ، بۇ كۆچەتلەرنى كۆچۈرۈپ بىر − بىرلەپ ئۆز ئۆيلىرىگە ئېلىپ كېتىپ تىكىپتۇ، يۇرتداشلارنىڭ ئەجىرى مېھنىتى بىلەن بۇ كۆچەتلەر چوڭ بولۇپ، كورلا دىيارنى نەشپۈتلۈك باغلارغا ئايلاندۇرۇپتۇ. شۇندىن باشلاپ ھىلمەمنىڭ نامى تىللاردا داستان بولۇپ قاپتۇ.»③
نەشپۈتنىڭ يېقىنقى زامان رىۋايىتى
خانىغا نەشپۈت تەقدىم قىلىش
تارىخنامىلاردا يېزىلىشىچە، مىلادى 1780 − يىلى خوتەن، قاراقاشلاردا مەنسەپ تۇتقان قارا قاشلىق ھىزىم ئاخۇن بەگنىڭ نەشپۈتكە مۇناسىۋەتلىك بولغان ئاجايىپ بىر تەزكىرىسىنى ئۇچرىتىمىز. ئۇ تەزكىرىدە مۇنداق دەپ يېزىلغان: «بۇ ئادەمنىڭ 1940 − يىللىرىغىچە 6 ئەۋلادى مەنسەپ تۇتقان. يەنى ھېزىم شاھ ئوغلى خوش كېپەك، ئۇنىڭ ئوغلى مۇبارەك شاھ ھېكىم، ئۇنىڭ ئوغلى مەھەممەت ئىلى گۇڭ، ئۇنىڭ ئوغلى موسا گۇڭ، ئۇنىڭ ئوغلى ناسىرگۇڭ، ۋە يەنە ئەپروزگۇڭ، زايىتگۇڭ، ئىمىن ئەلەم، مۇھەممەتجان گۇڭ… بولار ھېزىم شاھ بەگدىن باشلاپ ھاكىم مەنسىپىدە بولۇپ، مەھەممەت گۇڭغا كەلگەندە خوتەن ۋەكىلى بولۇپ بىجىنغا بېرىپ خانىغا سالام بېرىش شەرىپىگە ئېرىشىپتۇ، ئۇ مەخسۇس بىر ھارۋا ياسىتىپ ئۇنىڭغا بىر توپ نەشپۈتنى كۆچۈرۈپ تۇتقۇزۇپ بىجىنغا ئاپىرىپ خانىغا تەقدىم قىلىپتۇ، شېخىنى سۇلاشتۇرماي، مېۋىسىنى تۆكمەي ۋە قورۇتماي مېۋىسى پىشقان ھالەتتە شۇنچە يىراق جايدىن ئېلىپ كېلىنگەن بۇ سوۋغاتنى كۆرگەن بىجىن خان، بەكمۇ رازىمەنلىك بىلەن مەھەممەت ئىلىگە «گۇڭ، ئۇنۋانىنى بېرىدۇ. شۇندىن باشلاپ ئۇنىڭ ئەۋلادلىرى «گۇڭ خوجا» دەپ ئاتىلىدۇ. ئۇلارنىڭ مەنسىپى 1780 − يىلىدىن تاكى 1948 − يىلىغىچە 168 يىل داۋام قىلىدۇ…»④
ئىزاھاتلىق چۈشەنچە:
ياقۇپ بەگ ئاغدۇرۇلغاندىن كېيىن مەنچىڭ خانى، ھىزىم ئاخۇننىڭ كېيىنكى ئەۋلادلىرىدىن موساگۇڭ، ئىمىن ئەلەم قاتارلىقلارنى سۈرۈشتۈرۈپ تېپىپ، ئۇلارنى بىجىنگە ئېلىپ بېرىپ، موساغا يەنە «گۇڭ»لۇق مەنسىپىنى بەرگەن. موساگۇڭنىڭ ئوغلى ناسىر گۇڭغا (1983 − 1903) ئەمەل بېرىپ، ئۇنى چەرچەن، چاقىلىق، كورلا، پوچاڭ، شايار قاتارلىق جايلارنى باشقۇرۇشقا قويغان. ئۇ، دورال (پوچاڭ)دا تۇرۇپ بۇ جايلاردىن يىغىلىدىغان ئولپاڭلارنى پىچان − لۈكچۈن ۋاڭلىرىغا تاپشۇرۇشقا مەسئۇل ئەمەلدار (تۇڭلىڭ) بولغان. ئۇنىڭ باشقا ئەۋلادلىرىمۇ 1949 − يىلى ۋاڭ، گۇڭ تۈزۈمى ئەمەلدىن قالغانغا قەدەر غۇلجا، ئاقسۇ، كۇچا، ئۈرۈمچى، يەكەن، خوتەنلەردە مەنسەپ تۇتقان.
دېمەك، ئەينى زاماندا غەربى دىياردىن خانغا سوۋغا قىلىنغان نەشپۈتنىڭ خاننىڭ ئىلتىپاتىغا ئېرىشەلىشى — نەشپۈتنىڭ ئەزەلدىن غەربىي دىيارنىڭ ئېسىل مېۋىسى يەنى «مېۋىلەر شاھى» ئىكەنلىكىنى چۈشەندۈرىدۇ.
نەشپۈتنىڭ ئەڭ يېڭى رىۋايىتى
نەشپۈت ۋە ساچىر خانىم
نەشپۈتنىڭ ئەڭ يېڭى رىۋايىتى توغرىسىدا، دىيارىمىزدا چىقىدىغان مەلۇم بىر ژۇرنالنىڭ سەھىپىسىگە مۇنداق خەۋەرلەر بېرىلدى:
«1986 − يىل 10 − ئاي، جۇڭنەنخەي، ئەنگلىيەنىڭ سابىق باش ۋەزىرى ساچىرخانىم شەرىپىگە جۇڭخۇا خەلق جۇمھۇرىيىتىنىڭ شۇ چاغدىكى رەھبىرى خوياۋباڭ زىياپەت بېرىۋاتاتتى. زىياپەت ئۈستىلىگە ھەرخىل قورۇمىلار، نازۇ − نېمەتلەر ۋە يەل − يېمىشلەر تىزىۋېتىلگەن بولۇپ، كىشىگە بايا شادلىق تۇيغۇسى بەخش ئېتەتتى. شۇ ئارىدا ساچىرخانىمنىڭ كۆزى ساپ سېرىق پارقىراپ تۇرغان نەشپۈتكە چۈشتى. ئۇ نەشپۈتنى قولغا ئېلىپ بىردەم قارىۋەتكەندىن كېيىن چىشلىرى ئارىسىغا سالدى، شۇئان ئۇنىڭ ئېغىزىدا پەيدا بولغان ھۇزۇرلۇق سېزىم پۈتۈن بەدىنىگە تارىدى – دە، ئارقا − ئارقىدىن ئىككى نەشپۈتنى يەۋەتتى. ساچىرخانىمنىڭ ھەرىكەتلىرىگە خوياۋباڭ دىققەت قىلىپ ئولتۇرغانىدى. ساچىر خانىمنىڭ خوياۋباڭغا دېگەن ماختاش سۆزىدىن مەلۇم بولدىكى، مۇشۇ زىياپەتتە ئۇنىڭغا نەشپۈت ھەممىدىن بەك تېتىپ كەتكەنىدى. شۇنىڭ بىلەن ساچىر خانىم ئەنگلىيىگە قايتىدىغان چاغدا خوياۋباڭ ئۇنىڭغا پەخىرلەنگەن ھالدا ئىككى يەشىك نەشپۈت سوۋغا قىلدى. بۇ دەل كورلا نەشپۈتى ئىدى. ئۇ پەقەت ساچىر خانىمنىڭلا تىلغا ئەمەس، بەلكى دۇنيادىكى ھەرقايسى ئەل خەلقلىرىنىڭ تىلىغا تېتىپ كەتكەچكە «كورلا نەشپۈتى» دېگەن ماركا چاپلانغان يەشىكلەر شياڭگاڭ بازىرىغا بۆسۈپ كىردى. كەينىدىنلا ھەرقايسى قىتئەلەردىن كەلگەن سودىگەرلەر ئۇنى قىلچە ئىككىلەنمەي تالىشىپ سېتىۋېلىشتى. ھەتتا ئۇ چاغدىكى بازار ئېڭىنىڭ تۆۋەنلىكىدىن يېتىپ بارغان نەشپۈت تالاشتا قىلىپ بەزىبىر كۆڭۈل ئاغرىقلىرىنىڭ كېلىپ چىقىشىغىمۇ سەۋەب بولدى…
بۇ ئىشلار دۇنيادىكى بەزى گېزىتلەرنىڭ مۇھىم سىتونلىرىدىن ئورۇن ئېلىپ، كىشىلەرنىڭ قىزىقىشىنى قوزغىدى… دېمەك، كورلا نەشپۈتى دۆلەت ھالقىدى، قىتئە ھالقىدى…»⑤
شۇنداق، كورلا نەشپۈتى قەدىمدىن ھازىرغىچە قەدىرلىنىپ كىشىنى تەسىرلەندۈرىدىغان يېڭى «رىۋايەت»لەرنى پەيدا قىلماقتا. بىز ئۇنىڭ بۇندىن كېيىن تېخىمۇ پارلاق شان − شەرەپلەرگە ئېرىشىشنى تىلەيمىز. تۆۋەندە ئۇنىڭ تارىخىغا نەزەر سالايلى.
كورلا نەشپۈتى ھەققىدە تارىخلار
ئېلىمىزدە مىلادىدىن خېلى ئىلگىرىلا نەشپۈت ئۆستۈرۈلگەن. مىلادىدىن ئىلگىرى ئېلىمىزدە تۈزۈلگەن تۇنجى لۇغەت «پاساھەتلىك سۆزلەر ئىزاھاتى» − كۇڭزىچى ئۆلىمالارنىڭ دەستۇرلىرىدىن بىرى بولۇپ، ئۇنىڭدا نەشپۈتكە دائىر مەزمۇنلار خاتىرىلەنگەن. ئۇ مەزمۇنلاردا: «ئامۇت، تاغ ئامۇتى: يەنى بۈگۈنكى نەشپۈت دەرىخى، تاغدا ئۆسكىنى تاغ ئامۇتى دەپ ئاتىلىدۇ…كىشىلەر ئۆستۈرگىنى ئامۇت دەپ ئاتىلىدۇ» دېيىلگەن. بۇنىڭدىن ئېلىمىز ئەمگەكچان خەلقنىڭ ياۋا ئامۇتنى ئائىلىدە ئۆزلەشتۈرۈپ ئامۇت ۋە ھازىرقى نەشپۈتنى ياراتقانلىقىنى چۈشەنگىلى بولىدۇ. قەدىمكى كىتابلاردا يەنە كورلا نەشپۈتى توغرىسىدا خاتىرىلەر بار. ئېلىمىزدە مىلادىدىن ئىلگىرىكى 5 − ئەسىردە يېزىلغان «غەربىي پايتەخت خاتىرىلىرى» دېگەن كىتابتا : «دەشتى ماكان نەشپۈتى − دەشتى ماكاندىن چىقىدۇ. سوغۇققا چىداملىق بولۇپ قورۇلۇپ قالمايدۇ. دەشتى ماكان بۈگۈنكى تارىم، بۇنىڭغا ئاساسەن پەرەز قىلغاندا تەخمىنەن بۇنىڭدىن 1500 يىل ئىلگىرى كورلا نەشپۈت دەرىخى كەڭ كۆلەمدە ئۆستۈرۈلگەن»⑥ دەپ قارايدۇ. بۇ ئارقىلىق دەشتى ماكان نەشپۈتى — كورلا نەشپۈتى دېگەننى دەلىللەيدۇ. يەنە بىر جەھەتتە بۇنىڭدىن 1500 يىل ئىلگىرىمۇ كورلىدا نەشپۈت ئۆستۈرۈلگەنلىكىنى كۆرسىتىدۇ. بۇ بويىچە قارىساق، دەشتى ماكاننى تارىم دەپ چۈشەنگەندە، ئۇنداقتا كورلا دەل دەشتى ماكاننىڭ شىمالغا توغرا كېلىدۇ. مىلادىدىن بۇرۇنقى 5 − ئەسىردە يېزىلغان «غەربىي پايتەخت خاتىرىلىرى» دېگەن كىتابنىڭ تارىخ يىلنامىسى بويىچە ھېسابلىغاندا ئېلىمىزدە جۈملىدىن غەربىي دىياردا نەشپۈت ئۆستۈرۈش تارىخىنى 2500 يىلدىن كەم دېگىنى بولمايدۇ. بۇ مەلۇمات، شىنجاڭنىڭ نەشپۈت ئۆستۈرۈش تارىخى بىلەن ئاساسەن بىردەكلىككە ئىگە. دېمەك خەن سۇلالىسى دەۋرىدە يېزىلغان «غەربىي پايتەخت خاتىرىلىرى»دىكى پۈتۈكلەردىن قارىغاندىمۇ غەربىي دىياردىكى كورلىنىڭ نەشپۈت ئۆستۈرۈش تارىخىنىڭ ئۇزۇنلۇقىنى كۆرۈۋالغىلى بولىدۇ. مەسىلەن، بۇ دەستۇردىكى خەن سۇلالىسى (مىلادىدىن بۇرۇنقى 206 − يىلدىن مىلادى 222 − يىلغىچە) ئەدەبىي ليشىن يازغان «شاڭلىنيۋەندىكى داڭلىق مېۋىلىك دەرەخلەر» دېگەن بابتا ، شاڭلىنيىۋەننى ياسىغاندا، ھەرقايسى جايلاردىكى بەگلىكلەر تەقدىم قىلىپ ئەۋەتكەن داڭلىق مېۋىلىك كۆچەتلەر توغرىسىدا ئۇچۇر بېرىپ مۇنداق دەيدۇ: «10خىل نەشپۈت: سوسۇن نەشپۈت، كۆك نەشپۈت (مېۋىسى چوڭ)، خۇشپۇراق نەشپۈت (مېۋىسى كىچىك)، جىلغا نەشپۈت، ئىنچىكە يوپۇرماقلىق نەشپۈت، كۆكۈچ يوپۇرماقلىق نەشپۈت، سېرىق يوپۇرماقلىق نەشپۈت» دەپ ئىزاھلىسا، «تەيپىڭ شىڭگو يىللىرىدا خان يارلىقى بىلەن تۈزۈلگەن كىتابلار قامۇسى» دېگەن دەستۇردا: «كۆكۈش يوپۇرماقلىق نەشپۈت، سېرىق شاخلىق نەشپۈت ( بۇ ھەر ئىككىسى كورلىدىكى ئاساسى نەشپۈت سورتلىرىدىن ئىبارەت − ت)، دەشتى ماكان نەشپۈتى — دەشتى ماكاننىڭ شىمالىدا ئۆسىدۇ، سوغۇققا چىداملىق بولۇپ قورۇلۇپ قالمايدۇ» دەپ يېزىلغان. ئېلىمىزدىكى مەشھۇر ئەسەر «قىزىل راۋاقتىكى چۈش»دىن مەلۇم بولۇشىچە، «شاڭلىنيۋەن»نى چىڭ سىغۋاڭ بىنا قىلدۇرغان. بۇ ئەسەردە تەسۋىرلەنگەن ئافاڭگۇڭ ئوردىسى «شاڭلىنىيۋەن»نىڭ ئالدىدىكى قەسرى ئىدى. بۇ سارايلار — خەن سۇلالىسىنىڭ دەسلەپكى يىللىرى ۋەيران بولغانلىقى مەلۇم. كېيىن خەن ۋۇدى پادىشاھ ئۇنى بىر قېتىم رېمونت قىلدۇرغان. «شاڭلىنيۋەن»دىكى مېۋىلەر ئىچىدە «دەشتى ماكان نەشپۈتى ۋە غوز شاپتۇلى بار ئىكەن» بۇنىڭدىن قارىغاندا مىلادىدىن ئىلگىرىلا غەربىي دىياردا ماكانلاشقان «دەشتى ماكان نەشپۈتى غەربى رايونلاردىن ئىچكىرىگە كۆچۈرۈلگەنلىكى مەلۇم. ھالبۇكى، تارىخچى خوباڭجو ئەپەندى ئۆزىنىڭ نەشپۈت ھەققىدىكى يازمىلىرىدا «دەشتى ماكان»نىڭ ئورنى مەسىلىسى توغرىسىدا ئۆزىنىڭ ئايرىم كۆز قاراشلىرىنى ئوتتۇرىغا قويۇپ مۇنداق دەيدۇ: «ئومۇمەن دەشتى ماكان شىمالدا غەربى دىيار غەربتە بولۇپ ئورنى تامامەن ئوخشاش كەلمەيدۇ. خەن، ۋىي، جىن دەۋرىدىكى تارىم قۇملۇقىنى دەشتى ماكان دەپ قاراش − تامامەن خاتا، دەشتى ماكان نەشپۈتى — موڭغۇلىيە تارىم ئويمانلىقىدىن چىقىدىغان نەشپۈت بىلەن ھېچقانداق ئالاقىسى يوق، دەشتى ماكان نەشپۈتى — كورلا نەشپۈتى ئەمەس»⑦ دېگەن بولسىمۇ، لېكىن ئۇ يەنە بىر تەرەپتىن دەشتى ماكان نەشپۈتىنىڭ دەشتى ماكاندىن چىقىدىغانلىقىنى ئىزاھلاش بىلەن بىرگە غەربى دىيار ياكى تارىم ئويمانلىقىدىنمۇ نەشپۈت چىقىدىغانلىقىنى ھەمدە ئۇنىڭ تارىخىنىڭ ئۇزۇنلۇقىنى ئېتىراپ قىلىدۇ. گەرچە خوباڭجو ئەپەندى «دەشتى ماكان» موڭغۇلىيە ئېگىزلىكىنى كۆرسىتىدۇ دېگەن بولسىمۇ، لېكىن باشقا تارىخى يازمىلاردا بۇ مەسىلە رەسمىي بېكىتىلمىگەن. مەسىلەن، مەشھۇر لۇغەت «ئوكيانوس»دا ئىزاھلىنىشىچە، ئىككى خەن، 6 سۇلالە دەۋرىدىكى «دەشتى ماكان»نى شىمالدىكى بىر كۆلنىڭ نامى دەپ ئىزاھات بەرگەن. ئەمەلىيەتتە «دەشتى ماكان»نىڭ مەنىسى دەۋرگە ئەگىشىپ ئۆزگەرگەن. مەسىلەن، 2 خەن، 6 سۇلالە دەۋرىدە، ئۇ شىمالدىكى بىر كورلىنىڭ نامى دېيىلسە، خەن ۋۇدى دەۋرىدە موڭغۇليىدىكى قالغاي تاغلىرىنىڭ ئوخشىمىغان ئاھاڭ تەرجىمىسى ئىدى دەپ دەلىللىگەن. «شىمالى سۇلالىلەر تارىخى — جورجانلار ھەققىدە قىسسە» دە «دەشتى ماكان» دېگەن ئاتالغۇنىڭ ئورنى بىردەك بولمىغان. تاڭ سۇلالىسى دەۋرىدە، جۇڭغارىيە ئويمانلىقىنىڭ ئومۇمىي نامى بولغان. يۈەن سۇلالىسى دەۋرىدە، ئالتاي تاغلىرىنىڭ نامى بولغان. مىڭ سۇلالىسى دەۋرىدە گوبى قۇملۇقىنى كۆرسەتكەن. غەربىي دىيار خەلقلىرىنىڭ ئۇقۇمىدا، تارىم ئويمانلىقىدىكى تەكلىماكاننى كۆرسەتكەن. «دەشتى ماكان» مەنىسى توغرىسىدا، مەيلى تارىختا كىملەر نېمە دەپ يازمىسۇن، لېكىن نەشپۈتنىڭ غەربى دىياردىنمۇ چىقىدىغانلىقىدەك پاكىتنى ئىنكار قىلمىغان. «بۈيۈك تاڭ سۇلالىسى غەربى دىيار خاتىرىلىرى»دە: «ئاگنى دۆلىتى (بۈگۈنكى قاراشەھەر)نىڭ تۇپرىقى — تېرىق، بوغداي تېرىشقا ۋە جىگدە، ئۈزۈم، نەشپۈت، ئالما ئۆستۈرۈشكە مۇۋاپىق كېلىدۇ»⑧ دەپ خاتىرىلەنگەن. بۇنىڭدىن ئەينى ۋاقتىدا قاراشەھەر تەۋەلىكىدىكى كورلىنىڭ زېمىندا نەشپۈت ئۆستۈرۈلگەنلىكىدىن شۈبھىلىنىشكە بولمايدۇ. لېكىن ئۆز ۋاقتىدا كۆلەم جەھەتتە، سېتىپ چىقىرىش جەھەتتە داڭ چىقارمىغان بولۇشى مۇمكىن. ئەمەلىيەتتە خان قورا تېغى ۋە ئاق تاغنىڭ شەرقى شىمالدىكى قاراشەھەر ھاۋا كىلىمات جەھەتتىن كورلىدىن سوغۇق ھەم يەر ئاستى سۈيى يۇقىرى بولغانلىقتىن ئالما ئۆستۈرۈشكە بىرقەدەر مۇۋاپىق بولۇپ نەشپۈت ئاساسەن ئۆستۈرۈلمەيدۇ. بۇ ئىككى تاغنىڭ غەربىدىكى كورلىدا بولسا تارىختىن نەشپۈت ئۆستۈرۈلۈپ كەلگەن. باشتا ئېيتقاندەك نەشپۈت ئۆستۈرۈش تارىخىمۇ بىرقەدەر ئۇزۇن.
كورلا — «كورلا نەشپۈتى»نىڭ ئانا ماكانىدۇر
كورلا — ئۆزگىچە بولغان جۇغراپىيىلىك تەبىئىي شارائىتقا ئىگە. يەنى كورلا رايونى — تارىم ئويمانلىقىدىكى كۆنچى دەرياسىنىڭ ئوتتۇرا ئېقىمىغا، مەشھۇر تارىم دەرياسىنىڭ تۆۋەن ئېقىمىغا جايلاشقان بولۇپ، كورلا ۋادىسى يەر شەكلى جەھەتتىن شەرقى شىمالى ئېگىز، جەنۇب تەرىپى يانپاش بولغانلىقتىن دەريا ئېقىنلىرى شىمالدىن غەربى جەنۇبقا قاراپ ئاقىدۇ. بۇ ئېقىنلار ئۆز يولىدا نۇرغۇن بۇلاق سۇلىرى ۋە ئەگىز سۇلىرى بىلەن قوشۇلۇپ، كورلا خان قورا تاغ جىلغىلىرىدىن تاكى كۆنچى دەرياسىنىڭ ئوتتۇرا ئېقىنلىرىدا نۇرغۇن گۈزەل بوستانلىق ۋە يېشىل ئوتلاقلارنى شەكىللەندۈرگەن. كورلا دېڭىز يۈزىدىن 3700 مېتىر (ئەڭ ئېگىز يېرى) ئېگىز بولۇپ، چوڭ قۇرۇقلۇق ھاۋا كىلىماتىغا مەنسۇپ. ئوت − چوپ مول، سۈيى ئەلۋەك. ئۇندىن باشقا كورلا رايونىدا 3 چوڭ ئورمانلىق بولۇپ، شىمالى تاغدىكى شەمشاد ئورمانلىقى، جەنۇب تەرەپتىكى تارىم توغراق ئورمانلىقى، غەرب ۋە شەرق تەرەپتىكى تۈزلەڭلىك سۈنئىي ئورمانلىقى، كورلا رايونىنىڭ ھاۋا كىلىماتىغا بىر خىل نەملىك ۋە سالقىنلىق بېغىشلايدۇ. ئومۇمىي ھاۋا كىلىماتى مۆتىدىل، قىروسىز مەزگىلى 228 كۈن ئەتراپىدا بولۇپ، كورلا نەشپۈتىنىڭ قەنت مىقدارىنى ئۆستۈرۈشكە پايدىلىق بولغان كىلىمات ئەۋزەللىكىگە ئىگە. شۇڭا كورلىنىڭ ئۆزگىچە بولغان جۇغراپىيىلىك تەبىئىي شارائىتىدا ئۆسۈپ يېتىلگەن نەشپۈتلەرنىڭ تەمى، پۇرىقى، پوستىنىڭ قېلىن نېپىزلىكى، مېۋە تەركىبىدىكى يىپ تالاسىنىڭ ئاز − كۆپلۈكى، قەنت ماددىسىنىڭ يۇقىرى − تۆۋەنلىكى، چۈرۈك − سولۇقلىقى باشقا جايلاردا يېتىشتۈرۈلگەن نەشپۈتلەردىن كۆپ ئېسىل بولۇپ، بۇنى يەپ كۆرگەن كىشىلەرلا ھېس قىلالايدۇ. مەسىلەن، چىڭ سۇلالىسى توڭچىژنىڭ ئاخىرقى يىلى 20 مىڭ چاقىرىم يولنى بېسىپ غەربى دىيارغا كېلىپ، جىژلى ئايمىقىنىڭ ۋالىيسى بولغان شياۋشۇڭ (خۇنەن يىڭياڭلىق تەخەللۇسى خاۋمو) يۇرتىغا قايتىپ كېلىپ «شىنجاڭ خاتىرىسى شېئىرلىرى» دېگەن كىتابنى يازىدۇ. ئۇ كىتابىدا:
|
|