بالىلىق ئالبۇمى (دىلداش)
(چاتما)
ئاپتۇر :كامىلجان ناسىر (دىلداش)
مۇقەددىمە
سەن قەيەردە بالىلىق،
مېنى تاشلاپ كەتتىڭمۇ؟
مەن مۇرادقا يەتمىگەن،
سەن مۇرادقا يەتتىڭمۇ ؟
سېنى نەدىن ئىزدەيمەن،
مۈكىۋالدىڭ قەيەرگە؟
تېپىۋالاي دۇنيادا ،
بولساڭلا سەن ئەگەردە...
قۇياشمۇسەن بالىلىق؟
يۇلتۇزمۇ سەن بالىلىق؟
چاقناپ قۇياش، يۇلتۇزدەك،
كۆچتىڭمۇ سەن بالىلىق .
ئەي بالىلىق سەن نېمە؟
سەن چىرايلىق ئالبۇممۇ؟
بالىلىققا قانمىغان ،
مېنىڭ چاڭقاق قەلبىممۇ؟...
بالىلىق ئالبۇمنىڭ باھاردىكى بېتى
باھاردەكلا سەبى سەن،
باھاردەكلا بىغۇبار .
ساددا خىياللىرىڭغا،
كېلەر ھەتتا جاھان تار.
باھاردىكى مايسىدەك،
زوقلىرىمنى تارتىسەن.
كائىناتقا ئەڭ قىزغىن،
تۇيغۇلاردا باقىسەن.
باھاردىكى شوخ سۇدەك،
ۋىلىق-ۋىلىق ئاقىسەن.
كۈلكىلىرىڭ بەك تاتلىق،
بارچە دىلغا ياقىسەن.
باھاردىكى قۇش بۇلۇپ،
كۆكتە پەرۋاز قىلىسەن.
پەرۋازىڭدىن دىللارغا،
پەرۋاز روھى بېرىسەن.
باھاردىكى زېمىن سەن،
شۇنچە مۇنبەت -بىپايان.
بىر غايىۋى ئۈمۈدنىڭ،
چىراقلىرى يېقىلغان .
باھاردىكى چېچەك سەن،
باققان بارچە ھەۋەستە.
باھار ئىدىم مەنمۇ ھەم،
بالىلىقىم يىتمەستە ...
بالىلىق ئالبۇمىنىڭ يازدىكى بېتى
بېلىق بۇلۇپ يالىڭاچ،
دەريالارغا چۈمۈلدۇق.
پىلىكى يوق سويمىدەك،
قىزىق قۇمغا كۆمۈلدۇق.
بولساق سۇغا چۆمۈلۈپ،
يۈگۈرەيمىز باغلارغا.
ئۈجمە يەيمىز قۇشقاچتەك،
قونۇۋېلىپ شاخلارغا.
شاختىن چۈشۈپ قويلارنى،
ھەيدەپ بارىمىز دالاغا.
تېپىشماقلار تاشلايمىز،
ئەڭ ئەقىللىق بالىغا.
بالىلىق ئالبۇمىنىڭ كۈزدىكى بېتى
يەتتە باھار ،يەتتە ياز،
ئۆتۈپ بوپتۇ جىممىدە.
ھېچ كىشىگە تۇيدۇرماي،
كىرىۋالدۇق يەتتىگە.
مەكتەپ دېگەن قانداق جاي،
ئۆيىمىزگە ئوخشامدۇ؟
مۇئەللىم بىر بوۋايمۇ،
چۆچەك سۆزلەپ بېرەمدۇ؟
خوش ئۇيۇنچۇق،خوش قۇچاق،
بىز مەكتەپكە يول ئالدۇق.
مەكتەپ بىزنى سېغىندى،
بىز مەكتەپنى سېغىندۇق.
قۇياش ئۇخلاپ ياتقاندا،
بىز مەكتەپنىڭ يولىدا.
ئۇخلاپ ياتار ئورمانلىق،
توپىلىق يول بويىدا.
پەقەت-پەقەت بىز ئويغاق،
تاڭ گۇگۇمى قوينىدا.
باشلانغانكەن بالىلىق،
ئاشۇ كۈزنىڭ باغرىدا.
بالىلىق ئالبۇمىنىڭ قىشتىكى بېتى
قىشلاق ئۇخلار بوۋاقتەك،
ئاپپاق قارغا پۈركۈنۈپ.
بوۋاقلارنىڭ چۈشىدەك،
تاتلىققىنە چۈش كۈرۈپ.
يول بۇيىدا قار بۇۋاي،
چۇڭقۇر خىيال ئىچىدە.
قارياغماقتا لەپىلدەپ،
ئۇنىڭ مۇزدەك قەلبىدە.
پېشايۋاندا پاختەكلەر،
تۈگۈلگەنچە ئولتۇرار.
دان تېپىپ يەپ قەيەردىن،
قۇرسىقىنى تويغۇزار ؟
ئاق تاش، كۆك تاش،سۈزۈك تاش،
بىز باللارغا كىم ئاداش؟
كانكى سۆرەپ مۇزلۇققا،
كېتىپ قالدۇق ئالدىراش.
قار نېمىگە ئوخشايدۇ؟
بېز بالىلار قەلبىگە.
قىپ قالغانكەن بالىلىق،
ئاشۇ يىراق پەسىلدە.
تۈگەنچ
نېمە دىگەن چىرايلىق ،
بالىلىقنىڭ ئالبۇمى.
يىراقلارغا چاقىرىپ،
ئەكەتتىكىن كىم ئۇنى؟
قاپتۇ ئەمدى بەك يىراق،
بىزنىڭ بالا چېغىمىز.
تۇلۇپتۇ لىق ھەسرەتكە،
بىزنىڭ چاڭقاق قەلبىمىز.
ئاھ،يەتتە ياش،يەتتە ياش،
ئەمدى كۆزدىن ئاقتى ياش.
ساناپ باقسام يېشىمنى،
ھەەقدا بوپتۇ قىرىق ياش.
ئاپتۇر :كامىلجان ناسىر (دىلداش) قەشقەر يېڭىشەھەر ناھيسىدە شىپاگەر | 
يوللانغان ۋاقتى 2011-5-4 01:06
شۇنچىلىك غەمسىز چاغلار ئىدى.تمىڭىزغا رەھمەت.