جۇڭگو-ئەنگىلىيە ئوقۇتقۇچلىرى ھەققىدىكى قارىشىم

سرداش

جىياڭسۇ ئۆلكىسى توڭجۇ تولۇق ئوتتۇرا مەكتىپىدىن: چىن جىچاڭ، چېن مىڭخۇا
3 y' M0 w' Z9 N3 ^' Z. q
7 j. l) L+ U1 P% rسابىق سوۋىت ئىتتىپاقىنىڭ داڭلىق مائارىپىچىسى كالىنىن مۇنداق دېگەنىدى: مائارىپ بىر ئىلمى ئىش بۇلۇپلا قالماي، بەلكى بىر سەنئەت؛
% \: G) l/ O) z! pئوقۇتقۇچىلىرمىزنىڭ كۆپرەكى مائارىپنىڭ ئىلمى ئىش بولۇشتەك مۇقەددەس بىر تەرىپىنىلا كۈرۈپ، مائارىپنىڭ سەنئەت ئىشى بولغان ئەقىل-پاراسەت، ماھارەتلىك تەرىپىگە سەل قارايدۇ. ئوقۇغۇچىلارغا بەرگەن تەسىرىدە، ئوقۇتقۇچى مەڭگۈ قاپىقىنى ئاچماي، كىشىلەردىن يىراق تۇرىدىغان «ئۇستاز كەلدى» بۇلۇپ كۈرۈنىدۇ؛ مەيلى چوڭ، ياكى كىچىك بولسۇن، ئەنئەنىۋى مائارىپتا « ئۇستاز ئىززىتى» بۇ ئوقۇتقۇچىلارنىڭ تەلىم-تەربىيە ئېڭىغا سىڭىپ چوڭقۇر سىڭىپ كەتكەن.
ئەنگىلىيەنىڭ جەنۇبىدىكى بىر مەكتەپتە سادىر بولغان بىر ھاكيە، بىزنىڭ ھەر بىر خىزمەتچىلىرىمىزنى ئۆزىنى ئوراپ تۇرغان بۇ خىل «ئىززەت-ھۆرمەت» ئۈستىدە قايتىدىن ئويلۇنۇشقا سالىدۇ.
) J( b% G4 {. g- ^7 s/ ]- a
بىر ئوقۇتقۇچى ناچار بىر سىنىپقا سىنىپ مۇدىرى قىلىپ يۆتكەلگەن. بۇ بالىلار ناھايتى شوخ، كەپسىز ئىدى. ئوقۇتقۇچى بىرىنچى سائەتلىك دەرستىلا ئۇلار بىلەن ئويناپ، ئاستىن ئۈستىن قىلىۋەتكەن. دەرستىن چۈشكەندە، ئوقۇتقۇچى ئۇلارغا « بالىلار، سىلەر ئۆگىنىشتە يېتىشىۋالىدىغان بولساڭلار، مەن مەكتەپ سىرتىدىكى فېرمىدىكى بىر قويۇمنى سۈيۇپ بېرىمەن» دېگەن. شۇ شوخ بالىلار « مۇئەللىم، راست دەۋاتامسىز؟» دېگەن . ئوقۇتقۇچى « شۇنداق، مەن سىلەر ئەڭ چوڭ ھېساپلىغان بىر قوينى سۈيۇپ بېرىمەن» دېگەن. بالىلار ئوقۇتقۇچىسىنى بىر قوينى سويدۇرۇشنى ئارزۇ قىلىپ، شۇ كۈندىن باشلاپ دەرسخانا ئىنتىزامى ياخشىلىنىپ، ئۆگىنىش ئاكتىپلىقىمۇ يۇقىرى كۆتۈرۈلگەن. بەزىلەر كەپسىزلىك قىلسا، باشقا بالىلار ئۇنى ئاگاھلاندۇرۇپ « سەن مۇئەللىمنىڭ يوغان قويىنى سۆيگىنىنى كۆرگىڭ يوقمۇ؟» دېيىشكەن. يېرىم يىلدىن كېيىن، بالىلارنىڭ ئۆگىنىش نەتىنجىسى ناھايتى زور دەرىجىدە ئالغا باسقان. رۇژدىستىۋا بايرىمىنىڭ ئالدىنقى كېچىسى بالىلار ئوقۇتقۇچىغا « مۇئەللىم، سىز ئەمدى ھېلىقى قوينى سۆيەرسىز؟ » دېگەن. ئوقۇتقۇچى « ئەلۋەتتە، » دەپ، بالىلارنى باشلاپ، قوتاندىن ئالاھىدە يولغان ھەم سېمىز بىر قونى تاپقان. مۇئەللىم ئاستا بېرىپ، ئۇ قوينى سۆيگەن. بالىلار قوتان سىرتىدا ئۈچىيى ئۈزۈلگىدەك كۈلۈشكەن.
ياقا يۇرتتا يۈز بەرگەن بۇ ھېكايىنى ئاڭلىسا، بەلكىم بىمەنە، كۈلكىلىك تۇيۇلار، بىر ئوقۇتقۇچى بولغان ئادەم ھايۋانلارنى سۈيۈپ يۈرسە قانداق قاملىشىدۇ؟ دېيىش مۈمكىن. بىزنىڭ بىر قىسىم ئوقۇتقۇچىلىرمىز بۇنى قۇبۇل قىلالماسلىقى، ئۆرۈپ ئادەتنىڭ جۇڭگو بىلەن چەتئەلدە ئوخشىمايدىغانلىقىدىن تاشقىرى، ئېھتىمال، بىزنىڭ كونا مائارىپ ئېدىيەسىگە ئېسىلۋالغانلىقىمىزدىن بولۇشى مۈمكىن. چۈنكى بىزنىڭ ئەزەلدىن بىر يۈرۈش ئوقۇتقۇچىلار كۆز قارىشىمىز بار. ئەزەلدىن تارتىپ ئوقۇتقۇچىلانرىڭ ئورنى يۇقىرى بولمىسىمۇ، لېكىن ئىزززەت-ئابرۇيىغا ئالاھىدە ئەھمىيەت بېرىمىز. كىرىمىمىز كۆپ بولمىسىمۇ، لېكىن سىپايىلىققا ئەھمىيەت بېرىمىز. بىزنىڭ مېڭىش، تۇرۇشىمىزدىن ئوقۇتقۇچىلىق پۇرىقى چىقىپ تۇرۇدۇ. سۈرلۈك قىياپىتىمىزنى ئازراقمۇ بۇزمايمىز. خۇددى ئۇ ئوقۇتقۇچىنىڭ مەڭگۈلۈك ئوبرازىغا ئوخشاش ھەيۋەتلىك يۈرىمىز. ئۇزاقتىن بۇيان بىزدە تاشلىيالمايدىغان بىر «كېبىر» بار؛ بەلكى، شۇنداق بولغانلىقتىن بولسا كېرەك، ئوقۇتقۇچى تاۋاپ پەشتىقىغا چىقىرىلىپ، ئوقۇغۇچىلار مۇنبەرنىڭ تېگىدە ئۆمىلەيدۇ. شۇڭا بىزنىڭ مائارىپىمىزدا دېموكىراتىك باراۋەرلىك يوق. ئەركىنلىككە يېقىنلىشىشنى تەرك ئەتكەن، ئىناقلىق، خوشاللىق يوق.
يۇقارقىغا ئوخشاش ئەھۋال جۇڭگودا يۈز بەرگەن بولسا، بىر ئوقۇتقۇچى شوخ، كەپسىز بىر توپ بالىلارغا دۇچ كەلگەن بولسا، توختىماي مۇنبەرنى ئۇرۇپ، گۇمانلانغىلى بولمايدىغان قائىدە-تۈزۈمنى بەلگىلەپ، ئۇنى «ھەيۋە كۆرسىتىش» دەپ ئاتىغان بولاتتى. ئۇنىڭ كەينىدىلا ئاشكارە، يوشۇرۇن تەكشۈرۈپ بىر نەچچە «باش جىنايەتچى»نى تۇتۇپ، بىر-بىرلەپ ئەدىپىنى بېرىپ، ھەممىسىنى ئۆمۈلىتىۋېتىپ، «توخۇنى ئۆلتۈرۈپ، مايمۇننى ئاگاھلاندۇرغان» بولاتتى. شۇنىڭ بىلەن ھەممە ئىش ئىزىغا چۈشۈپ جاھان تېنىچلىناتتى. بىزنىڭ بىر قىسىم رەھبەرلىرىمىز ۋە ئوقۇتقۇچىلىرمىز بۇ خىل يۇقىرى بېسىم ئاستىدىكى «تېنىچلىق» دىن ھوزۇرلىنىپ ۋە مەپتۇن بىلىپ، بۇنى مائارىپنىڭ مۇۋاپقىيىتى دەپ قارايدۇ. بۇ ئەسلىدە ھەقىقى مائارىپ بولماستىن ، ھايۋانلارنى كۆندۈرۈشكە ئوخشايدۇ.
* n$ Y$ j1 p5 D3 E% O& A9 aھازىرقى زامان مائارىپ نەزىريىسىنىڭ قارىشىچە ، بىر ئوقۇتقۇچىغا نىسپەتەن ئيېتقاندا، ئۆگىنىشتىنمۇ مۇھىم، ئوقۇغۇچىلارغا ئازادە، كۆڭۈللۈك ئۆسۈپ يېتىلىش مۇھىتى يارىتپ بېرىش، دېموكىراتىك، باراۋەرلىك ئېڭى ھەم شۇنداق مۇھىتنى يارىتىشنىڭ ئېدىيۋى ئاساسى.
ئوقۇتقۇچىىڭ چىرايىدىن دائىم ھەيۋە، جىددىيلىك چىقىپ تۇرماسلىقى، بەلىكى كۈلكە، رايىشلىق چىقىپ تۇرۇشى كېرەك.
; o2 s4 u- |* x, `1 }, r
% @, m7 g% z) }$ e9 Eمەنبە: يېڭى دەرسخانا قانداق جاي ؟