ئىككى شىئېر (كەتمىسە باھار ، كۈزدىكى ھەسرەت)

غىرىپ

	كەتمىسە باھار   تۇرغۇنجان تۇر تۇزىماس چىچىەكلەر بولسا بېغىمدا ، ئۇرمىسا ئەبەتكە قىشنىڭ جۇت-سۇغى. كىپىنەك ئوينىسا چىمەنلەر ئارا ، كەلمىسە ھەتتاكى ، كۇزنىڭمۇ يۇقى . ياقۇتتەك ياپيىشىل دەرەخ-يۇپۇرماق ، يۇيۇنسا شەبنەمگە تۇيۇپ تاڭ سەھەر . پەرىلەر راۋاقتا چۇشسە ئۇسۇلغا ، بەتنىيەت پاسىقلار سالمىسا نەزەر . كۇزدىكى ھەسىرەت تۇرغۇنجان تۇر بولدى قىل ،ئەمدى يار قىينىما مىنى، يۇرەكتە ئازابىڭ ،قەلبىمدە ھىجران . لىكىن سەن بىپەرۋا ئاشىقلىقىمغا ، تاشمىدۇ يۇرىكىڭ بىلمىدىم جانان . مۇھاببەت بىغىمغا كيز پەسلى كىلىپ ،    سارغىيىپ تۇكۇلدى ياپيېشىل ياپراق . ئىكەنغۇ ئازاپلىق ئالدىنىش دەردى ، قىينايدۇ يۇرەكنى مىڭ ئەلەم پىراق . سەن تۆككەن بىمەھەل قىراۋ تۇپەيلى ، ئۈششۈككلەر دارىدى ، سۆيگۇ گۇلىگە . يۇرەكتىن ئۇرغىغان ئازاپلىق نىدا ، جۇر بولدى شۇ غېرىپ كاككۇك ئۈنىگە . مەنبە : قەلىمىم مەتبە:بەش بارما ئادىرسى، خىيال ئەسلىمە كۇچىسى، مىڭە قورو. قەلىپ ئىششىكى، 1-نۇمۇر تۇرغۇنجان تۇر