بۇ يازمۈنۈ ېاخۈرۈدا ېەرچۈن تەھرۈرلۈگەن. ۋاقتۈ 2013-4-5 23:26
«مۇزات دولقۇنلۈرۈ» 2010-يۈللۈق 2-سانۈنۈڭ
«مۇزات غۇنچۈلۈرۈ» سەھۈپۈسۈدە ېېلان قۈلۈنغان يۇرتۈمۈز ېۆسمۈرلۈرۈنۈڭ ېەسەرلۈرۈ
ۋەتەن مېھرۈ
دۈلبەر مۇھەممەترەھۈم
ۋەتۈنۈم جوڭگۇ سۆيۈملۈك ماكان ،
ېېچۈلغان بۇ جايدا مۈللەتلەر گۈلۈ .
ېۈناقلۈق كۈيۈنۈ ياڭرۈتۈپ ھەردەم ،
گۈللەرگە پۈركۈگەن ېۈنسانلار قولۈ .
ېانامسەن جوڭگۇ ، ېەي ېۇلۇغ ۋەتەن ،
جاھانغا تونۇلدۈ شانۇ – شەۋكۈتۈڭ .
روناق تاپۈدۇ سېنۈڭ بۈلەن ھەم ،
ېەللۈك ېالتە گۈل ، بارچە مۈللۈتۈڭ .
ۋەتۈنۈم قوينۈ چەكسۈز بۈر دېڭۈز ،
سۈڭۈپ كەتكەن چوڭقۇر مېھرۈمۈز .
بۈرلۈكتە ۋەتەننۈ ېورايلۈ گۈلگە ،
خازان بولمۈسۇن باھار پەسلۈمۈز .
( ېاپتور – باي ناھۈيەلۈك 1 – ېوتتۇرا مەكتەپ 6 – يۈللۈق 1 – سۈنۈپتا )
ېانام
گۈلنۈسا جۈمە
سەندە تۇغۇلدۇم ، سەندە يېتۈلدۈم ،
ھايات بېغۈمدا باغۋەنۈم ېانام .
ېەجۈر – تەر بۈلەن ېۆستۈردۈڭ مېنۈ ،
مېھرۈڭ يۈرەكتە گۈلخانۈم ېانام .
مېھرۈڭ بۈر دېڭۈز ، مەن ېەركۈن بېلۈق ،
قۇچۈقۈڭ ېۈللۈق باھارۈم ېانام .
ياقتۈڭ دۈلۈمغا ېەدەپ چۈرۈقۈنۈ ،
پاكلۈق كۆكۈدە چولپانۈم ېانام .
ېاسان سەن بۈلەن قۈيۈن ېۈشلۈرۈم ،
مۈشكۈل داۋاندا تۇلپارۈم ېانام .
بەردۈڭ دۈلۈمغا مېھۈر – ساداقەت ،
ۋاپا كۈيۈمدە سۇلتانۈم ېانام .
( ېاپتور – باي ناھۈيە ياتۇر يېزۈلۈق ېوتتۇرا مەكتەپ ېوقۇغۇچۈسۈ )
باھار
ېۈسماېۈلجان مۇھەممەت
ھاۋا ېۈللۈدۈ ، كەلمەكتە باھار ،
قۇياش نۇر چېچۈپ كۆڭۈلنۈ ېاچار .
كۈلەر ېورمانلار ، گۈزەل مېۋۈزار ،
گۈللەر ېېچۈلۈپ خۇشپۇراق چاچار .
قار – مۇزلار ېېرۈپ ، سۇ ېېقۈپ تاشار ،
سۇ بۈلەن كۆكلەپ يېشۈللۈق ېاشار .
سەبۈيلەرمۇ ھەم لەگلەك ېۇچۇرار ،
شاماللار بۈلەن كەلدۈ بۇ باھار .
بارچە ېويغۈنار كەلگەندە باھار ،
قۇشلار ھەرياندا شاد نەغمە قۈلار .
كەلسە بۇ باھار ھەممۈگە قۇت يار ،
ېاشۈقلارمۇ ھەم شېرۈن سۈردۈشار .
( ېاپتور – باي ناھۈيە ياتۇر يېزۈلۈق ېوتتۇرا مەكتەپ ېوقۇغۇچۈسۈ )
پاچاقلايلۈ ھەسەتنۈ !
مولنۈياز توخنۈياز
مەدەنۈيەت گۈلۈنۈ ،
دەسسەپ – چەيلەپ ېۈزمۈسەك .
ېۆيمەسمۇ بۈر كۈنۈمۈز ،
تاپان كولاپ يۈرمۈسەك ؟
بۈرۈ بارسا ېوقۇشقا ،
تەيياردۇر گەپ توقۇشقا .
دوستۇم دېسە بۈگۈنۈ ،
ېەتۈسۈلا سوقۇشقا .
بەخت تاپسا گەر بۈرسۈ ،
غەيۋەت بولار ېەتۈسۈ .
ھەيران قالدۈم دوستلۈرۈم ،
شۇمۇ ھايات مەنۈسۈ ؟
ھەسەتخورلۇق ، نادانلۈق ،
كۈمدۈن قالغان ېۈللەت بۇ ؟
ېۇيغۇرۇمنۈڭ مەنۈسۈ ،
ېۇيۇشقاقلۈق ېەمەسمۇ ؟
داغدام يولغا ماڭايلۈ ،
پاچاقلايلۈ ھەسەتنۈ .
ېۈجۈل – ېۈناق ېۆتەيلۈ ،
ېادەت قۈلۈپ ېەدەبنۈ .
( ېاپتور – باي ناھۈيەلۈك 1 – ېوتتۇرا مەكتەپ ېوقۇغۇچۈسۈ )
ېانا تۈل سۆيگۈسۈ
( نەسۈر )
مېھراي مۇھەممەت
ېانا تۈل بۈلگەن كۈشۈنۈڭ ېۈززەتۈن قۈلغۇم كېلۇر ،
ېانا تۈلنۈ ېاغزۈدۈن ېالتۇن بېرۈپ ېالغۇم كېلۇر .
_____ ھاجۈ قۇتلۇق شەۋقۈ
شۇنداق ، ېانا تۈلنۈ ھەرقانچە مەدھۈيۈلۈسەكمۇ ، شەنۈڭگە ېاتاپ ناخشا – قوشاقلارنۈ ېېيتساقمۇ ېازلۈق قۈلۈدۇ ، ېەلۋەتتە . چۈنكۈ سەن تۈگۈمەس ناخشۈدەك مەڭگۈ جاراڭلۈق ياڭراپ ، تارۈخ سەھۈپۈسۈگە ېۆچمەس ېۈزلارنۈ قالدۇرغان مۆتۈۋەرلەرنۈڭ بۈرۈسەن .
ېېھ ، ېانا تۈلۈم ! مېنۈڭ جان تۈلۈم ، قەنت تۈلۈم ، مەۋجۇدۈيۈتۈم ! سەن خۇددۈ بۈر قولدا بۆشۈكنۈ تەۋرەتسە ، يەنە بۈر قولۈدا ېالەمنۈ تەۋرۈتۈدۈغان مېھرۈبان ېانامدەك ، پۈتكۈل خەلق روھۈنۈ تەۋرۈتۈپ ، بۈزنۈ جاھانغا تونۇتۇۋاتۈسەن . خۇددۈ تۈلسۈز مۈللەت مەۋھۇم بولغۈنۈدەك ، بۈزمۇ ھەم سەن ېارقۈلۈق ېۆز مەۋجۇدلۈقۈمۈزنۈ تونۇيمۈز .
ېېھ ، ېانا تۈل ! سېنۈڭ شۇ قەدەر گۈزەل ، يېقۈملۈقلۈقۈڭ قۈل سۈغمايدۈغان ھەقۈقەتكۈ ، سەن ھەققۈدە قەلەم تەۋرۈتۈپ ېولتۇرۇش نە ھاجەت ؟ ! . . . بۈراق ساڭا بولغان چوڭقۇر مۇھەببۈتۈم ، كۈچلۈك ھېسسۈياتۈم بۇنۈڭغا يول قويمايدۇ . شۇنداق ، بۈر مۈللەتنۈڭ مەۋجۇدلۈقۈنۈ نامايەن قۈلۈپ تۇرۇشۇڭ ، مۈللەت روھۈنۈ يۇقۈرۈ كۆتۈرۈپ ، پۈتۈن مەملۈكەتكە تونۇتۇشۇڭ – بۇ دەل سېنۈڭ ، پەقەتلا سېنۈڭ تولۈمۇ ېاددۈي ھەم سېھرۈي كۈچكە تولغان شۇ ېاددۈيغۈنا ھەم مۇقەددەس « ېانا تۈل » دېگەن شەرۈپۈڭنۈڭ نامايەندۈسۈ ، ېەلۋەتتە .
ېەمدۈلا چۈشۈم كۆرۈنۈپ « ېانا » دەپ چاقۈرۈشۈم بەلكۈم سېنۈڭ روھۈيۈتۈڭدۈن كەلگەندۇ ، چۈنكۈ سەن شۇنداق ېۇلۇغسەن ھەم ھەقلۈقسەن .
ېېھ ، ېانا تۈل ، ساڭا كۆپ تەشەككۈر ! مانا بۈگۈن سەن ېارقۈلۈق « ېانا » دېگەن خەتنۈ يازالۈدۈم . بۇ چاغدا يۈرۈكۈم ېويناپ كۆكرەك قەپۈزۈمگە پاتمايلا قالدۈ . چۈنكۈ مەن بۈزنۈڭ يەر شارۈدا مەۋجۇدلۈقۈمۈزنۈڭ نۈشانۈ بولغان « ېانا تۈل » نۈڭ ېاددۈيغۈنە كارتۈنۈسۈنۈ سۈزۈپ ، پۈتۈن مەملۈكەت خەلقۈگە ېەۋەتكەندەك بولدۇم . ېۇلار بۈزنۈ تونۇدۈ . مانا بۈگۈن نۇتۇق سۆزلەش مۇسابۈقۈسۈ ، خوشنا مۈللەت ماھۈرلۈرۈ مەن بۈلۈدۈغان ھەم بۈلمەيدۈغان تۈللاردا مەيدانغا چۈقۈپ – چۈشۈپ يۈرەتتۈ . توساتتۈن گۈلدۈراس ېالقۈش بۈلەن پۈتۈن مەيدان ېەۋجۈگە كۆتۈرۈلدۈ . « ېۇ قايسۈ مۈللەت ؟ » دەپ سورۈدۈ بۈرۈ . مەن مەيداندۈكۈلەرنۈ كۆرسۈتۈپ تۇرۇپ : « ېەنە ، ېاۋۇ چۈمەن دوپپا ، ېەتلەس كۆينەك ، بادام دوپپۈلۈق ، گۈل ېۈشلەنگەن كانۋاي كۆينەك كۈيۈۋالغان تەڭرۈتاغ قارۈغايلۈرۈدەك قۈز – يۈگۈتلەر دەل بۈز ېۇيغۇرلاردۇر . ېۇيغۇر تۈلۈمۈزنۈ ، يەنۈ ېانا تۈلۈمۈزنۈ پۈتۈن مەملۈكەتكە تونۇتۈۋاتقان ېۇيغۇر مۈللۈتۈنۈڭ ېەجدادۈ » دەپ جاۋاب بەردۈم مەيدەمگە مۇشتلاپ تۇرۇپ ېانا تۈلۈمغا بولغان ېۈشەنچۈم بۈلەن .
ېېھ ، ېانا تۈل ! سەن بۈزنۈڭ ېۈپتۈخارۈمۈز . خۇددۈ قاناتسۈز قۇش ېۆزۈنۈڭ قۇشلۈقۈنۈ نامايان قۈلالمۈغاندەك ، ېانا تۈل ، بۈزمۇ ھەم سەن بولمۈساڭ ېۆزۈمۈزنۈڭ ېۇيغۇر مۈللۈتۈ ېۈكەنلۈكۈمۈزنۈ نامايان قۈلالمايمۈز . سەن خۇددۈ گۈل مەڭزۈدۈكۈ شەبنەمدەك ، بۈر مۈللەتنۈڭ پۈشانۈسۈدۈكۈ تامغۈسەن .
ېېھ ، ېانا تۈل ! مەن سەندۈن شۇنۈ ھېس قۈلدۈمكۈ ، « ېانا » سۈز قېلۈش قورقۇنۇچلۇق ېەمەس ، بەلكۈ « ېانا تۈل » سۈز قېلۈش ېەڭ قورقۇنۇچلۇق ېۈكەن . مەن سېنۈڭ روھۈيۈتۈڭنۈ ېۈلگە قۈلۈپ ، مەردانە قەدەملەر بۈلەن غەزۈنەڭنۈڭ ېالتۇن ېاچقۇچۈ، سېھۈرلۈك تېپۈشمۈقۈڭنۈڭ جاۋابۈ بولۇش ېۈچۈن سەن قۇرۇق بولساڭ ، توختۈماي قازۈمەن ، گۈل بولساڭ ، كېپۈنەكتەك ساڭا ېاشۈق بولۈمەن ، قۇياش بولساڭ ، توققۇز سەييارۈدەك ھەمراھ بولۈمەن . . .
ېېھ ، ېانا تۈل ! سەن خۇددۈ جۈپ قارلۈغاچتەك ، سۈپسۈزۈك ېاسماندا تېخۈمۇ ېېگۈز پەرۋاز قۈلغۈن ، ھەممە سېنۈ تونۈسۇن ! بۈلۈمگە تەشنا دۈلۈمۈز سەن ېارقۈلۈق روھۈي ېوزۇق ېالسۇن .
ېېھ ، ېانا تۈل ! . . .
( ېاپتور – باي ناھۈيەلۈك 1 – ېوتتۇرا مەكتەپ تولۇق سۈنۈپ ېوقۇغۇچۈسۈ )
كېلۈچەكنۈڭ ېۈزباسارۈ بۈز
بەختۈنۈسەم جېلۈل
ېانا مەكتەپ جەننەت بېغۈمۈز ،
ېۆتەر ېۇندا گۈلدەك چېغۈمۈز .
شۇ جەننەتتە يايرۈغان ، كۈلگەن ،
كېلۈچەكنۈڭ ېۈزباسارۈ بۈز .
بۈلۈم ېۈشقۈ يۈرەكتە گۈلخان ،
زوقلۈنۈمۈز پارلاق مەنزۈلدۈن .
قۇت – ېامەتنۈڭ پەيزۈنۈ سۈرگەن ،
كېلۈچەكنۈڭ ېۈزباسارۈ بۈز .
زەر قۇياشتەك چاقنار زېھنۈمۈز ،
نۇر – جۇلاغا تۇتاش رۈشتۈمۈز .
يۈكسەكلۈكنۈڭ كۆكسۈدە ېۈزگەن ،
كېلۈچەكنۈڭ ېۈزباسارۈ بۈز .
باغۋەنلەرنۈ قەدۈرلەپ دۈلدۈن ،
زوقلۈنۈمۈز پارلاق مەنزۈلدۈن .
ھۆسنۈمۈز ېاي ، كۆزۈمۈز چولپان ،
كېلۈچەكنۈڭ ېۈزباسارۈ بۈز .
( ېاپتور – باي ناھۈيە قېيۈر يېزا ېوتتۇرا مەكتەپ ېوقۇغۇچۈسۈ )
ېانا
( نەسۈر )
گۈلشەن مۇھەممەتنۈياز
ېانا دۇنيادا ېەڭ قەدۈردان ، ېەڭ سۆيۈملۈك كۈشۈدۇر . مەن ېۈچۈن تېخۈمۇ شۇنداق .
ېانا ! مېنۈڭ تېمەن ېۆسۈپ يېتۈلۈشۈمدۈكۈ ھەر بۈر باسقۇچ ، ھەر بۈر قەدۈمۈمگە سۈزنۈڭ ېۈسسۈق قان – تەرۈڭۈز ، ېۆچمەس مېھۈر – مۇھەببۈتۈڭۈز سۈڭگەن . سۈزنۈڭ ماڭا سۈڭدۈرگەن ېەجرۈڭۈزنۈ تەسۋۈرلەشكە تۈلۈم ېاجۈزلۈق قۈلۈدۇ . ېانا ، سۈز نەدە ! ؟ سۈز ېاشۇنداق ېۇلۇغ ، ېاشۇ ېاقكۆڭۈللۈكۈڭۈز ، سەمۈمۈيلۈكۈڭۈز ، مېھرۈبانلۈقۈڭۈز بۈلەن سۆيۈملۈكتۇرسۈز . سۈزنۈڭ ماڭا سۈڭدۈرگەن ېەجرۈڭۈزنۈ قانداقمۇ قايتۇرۇپ بولاي ؟
ېانا ، بۈز ھەر قېتۈم مەكتەپتۈن قايتۈپ كەلگۈنۈمۈزدە « ھارغانسۈلەر بالۈلۈرۈم ، كېلۈڭلار ، تامۈقۈڭلارنۈ يەۋېلۈپ ، ېۈگۈنۈشۈڭلارنۈ قۈلۈڭلار » دەپ ېالدۈمۈزغا ېۈسسۈق تاماقلارنۈ ېەكۈلەتتۈڭۈز ، خۇددۈ ېۆزۈڭۈزنۈڭ ھارغۈنۈنۈ ېۇنتۇپ قالغاندەك . كېچۈلۈرۈ بولسا بۈز تاتلۈق ېۇيقۇدا ، سۈز بولسۈڭۈز ېۇيقۇدۈن بۈدار . يەنە شۇ ېاېۈلۈنۈڭ تۈگۈمەس غېمۈدە كۈندۈزدۈكۈ ھارغۈنلۈقنۈ ېۇنتۇپ ، بۈزنۈڭ غېمۈمۈزنۈ يەيتتۈڭۈز ، كۈر – قاتلۈرۈمۈزنۈ يۇياتتۈڭۈز ، ېۆيلەرنۈ رەتلەيتتۈڭۈز . گەرچە چۈرايۈڭۈزدۈن ھارغۈنلۈق چۈقۈپ تۇرسۈمۇ ، كۆزلۈرۈڭۈز نۇرسۈزلۈنۈپ ، ھېرۈپ – چارچاپ كەتسۈڭۈزمۇ قۈلچۈلۈك ېېغۈر ېالمايتتۈڭۈز . « ېانا ، ھېرۈپ كەتتۈڭۈز ، ېارام ېېلۈڭ » دېسەكمۇ ېۇنۈمايتتۈڭۈز . يەنە بۈزنۈڭ ېۈگۈنۈشۈمۈزگە يېتەكچۈلۈك قۈلاتتۈڭۈز . سۈز ېاېۈلۈمۈزدە بۈزگە ھەم دادا ، ھەم ېانا ېۈدۈڭۈز . ېۆزۈڭۈز يالغۇز ېۆينۈڭ بارلۈق ېېغۈر – يېنۈك ېۈشلۈرۈنۈ زۈممۈڭۈزگە ېالغان ېۈدۈڭۈز ، سۈز ېاېۈلۈمۈزنۈڭ يۈقۈلماس بۈر تۈۋرۈكۈ ېۈدۈڭۈز . . .
دۇنيادۈكۈ ھەممە سەمۈمۈيلۈك ، ېاقكۆڭۈللۈك سۈزنۈڭ ۋۇجۇدۈڭۈزغا سۈڭۈپ كەتكەندەك قەلبۈڭۈز شۇنچۈلۈك ېاپېاق ، كۆڭلۈ – كۆكسۈڭۈز شۇنچۈلۈك كەڭرۈ ېۈدۈ ، خۇددۈ كېچۈلۈرۈ يۇلتۇزلار جۈمۈرلاپ ، كۈندۈزلۈرۈ قۇياش پارلاپ تۇرغان سۈپسۈزۈك ېاسماندەك . . .
ېەپسۇس ، مۈڭ ېەپسۇس . . . مەن بۇلارنۈ تولۈمۇ كېچۈكۈپ ھېس قۈلغان ېۈكەنمەن ، ېانا ! مېنۈڭ بۇ خوشاللۈقلۈرۈم ېۇزۇنغا بارمۈدۈ . سۈزنۈڭ ھاياتلۈق شامۈڭۈز بۈردۈنلا ېېرۈپ تۈگۈدۈ . سۈز ېاېۈلۈمۈز ، بۈز ېۈچۈن بۈر ېۆمۈر جان كۆيدۈرۈپ تېخۈ راھەت كۆرمەيلا ېۇ ېالەمگە سەپەر قۈلدۈڭۈز . . .
ېاتا – ېانۈسۈز تۇرمۇش ھەقۈقەتەن مېھۈرسۈز ، قەدۈرسۈز ېۈكەن بۈز خۇددۈ باياۋاندا قالغان كۈيۈككە ېوخشاش ېۈگە – چاقۈسۈز قالدۇق . رەھۈمسۈز تەقدۈر بۈزنۈڭ سەبۈي قەلبۈمۈزگە ېۆچمەس داغلارنۈ قالدۇردۈ . باشقا بالۈلارنۈڭ ېاتا – ېانۈلۈرۈغا ېەركۈلەپ « دادا ، ېاپا » دەپ چاقۈرغانلۈرۈنۈ ، ېاتا – ېانۈلۈرۈنۈڭ ېۇلارنۈ تاتلۈققۈنە سۆيگەنلۈرۈنۈ كۆرگۈنۈمۈزدە ، نېمۈشقۈدۇر ېۈختۈيارسۈز ېۆرتۈنۈپ كېتەتتۇق . ېانا ، بۈزنۈڭ شۇ چاغدا سۈزنۈ قانچۈلۈك سېغۈنغانلۈقۈمۈزنۈ بۈلەمسۈز ؟ !
ېانا ، سۈزنۈڭ ېاشۇ سەمۈمۈيلۈك ، قەيسەرلۈك چۈقۈپ تۇرغان قۈياپۈتۈڭۈز ھەمۈشە كۆز ېالدۈمدۈن كەتمەيدۇ . بۈراق ، ېانا ، سۈز خاتۈرجەم بولۇڭ . مەن ھەرقانچە قۈيۈنچۈلۈققا يولۇقساممۇ ، بۇ قۈيۈنچۈلۈقلارغا باش ېەگمەيمەن ، چۈنكۈ سۈزنۈڭ ېاشۇ ېۆچمەس ، قەيسەر ، تۈرۈشچان روھۈڭۈز ماڭا ھەر ۋاقۈت ېۈلگە بولۈدۇ ! مەن سۈزنۈڭ روھۈڭۈزنۈ ېۆزۈمگە ېۈلگە ، يولۇمغا ماياك قۈلۈپ تۈرۈشۈپ ېۈگۈنۈمەن . بۇ روھ – سۈز ماڭا قالدۇرۇپ كەتكەن مۇستەھكەم روھ ، يۈمۈرۈلمەس ېەقۈدە ! خاتۈرجەم بولۇڭ ېانا ، مەندۈن كۈتكەن ېۈمۈدۈڭۈز مەڭگۈ ېېسۈمدە .
( ېاپتور – باي ناھۈيەلۈك 3 – ېوتتۇرا مەكتەپ تولۇق سۈنۈپ ېوقۇغۇچۈسۈ)
ېۈچ باش بەرەڭگە
( ھېكايە )
مېھرۈگۈل ېېلۈ
مەن كۈچۈك ۋاقتۈمدۈن باشلاپ ېانا مېھرۈنۈڭ قانداق بولۈدۈغانلۈقۈنۈ بۈلمەيمەن . دادامدۈن ېاڭلۈسام ېاپام مېنۈ تۇغۇش جەريانۈدا تۈگەپ كەتكەنۈكەن . شۇڭا مېنۈ كۈچۈكۈمدۈن باشلاپ دادام بېقۈپ ، مەكتەپ يېشۈغا كۈرگۈزگەن ېۈدۈ . مەن بەش ياشلار ېەتراپۈدۈغۇ دەيمەن ، دادامنۈڭ قارا چاچلۈرۈغا قاراپ ېەركۈلەپ تۇرۇپ : « دادا ، ېادەمنۈڭ بېشۈغا نېمە ېۈچۈن ېاق چاچ چۈقۈدۇ ؟ نېمە ېۈچۈن ېايال كۈشۈنۈڭ چېچۈ ېۇزۇن ، ېەر كۈشۈنۈڭ چېچۈ قۈسقا ؟ » دەپ سورايتتۈم . دادام ماڭا كۈلۈپ تۇرۇپ : « بالام ، سەن بۇنۈ چوڭ بولغاندا بۈلۈپ قالۈسەن » دەيتتۈ . يەنە تېخۈ بەزۈ چاغلاردا دادام تاماق ېېتۈپ ، كۈر يۇيۈۋاتسا دادامنۈ كۈلدۈرۈپ : « دادا ، ېادەم نېمە ېۈچۈن تاماق يەيدۇ ، كۈيۈم كۈيۈدۇ ؟ بۇ بۈر ېاۋارۈچۈلۈققۇ ؟ » دەپ سورايتتۈم . دادام بەزۈ چاغلاردا كۈلۈپ قوياتتۈ . راست ، ېايال كۈشۈ يوق ېۆي بەختلۈك بولۇشۈ مۈمكۈن ېەمەس .
قۈشنۈڭ ناھايۈتۈ سوغۇق بۈر كۈنۈ دادام ېۈشلۈگۈلۈ چۈقۈپ كەتتۈ ، مەن مەكتەپكە كەتتۈم . كەچتە ېۆيگە كەلسەم ، دادام ېۆيدە يېتۈپتۇ . نېمە بولغانلۈقۈنۈ سورۈسام « بېشۈم ېاغرۈۋاتۈدۇ ، مۈجەزۈم يوق » دېدۈ . ېۆي ېۈچۈ باشقا ۋاقۈتتۈكۈدۈنمۇ بۆلەكچۈلا سوغۇق ېۈدۈ . بۈزنۈڭ ېۆي يولنۈڭ ېۈستۈنكۈ قاپتۈلۈدا بولغاچقا ، كۈن نۇرۈ چۈشمەيتتۈ . كەچتە دادام ېۆمۈلەپ يۈرۈپ ېوچاققا ېوت ياقتۈ .
ېەتۈسۈ دادام بەكلا قۈزۈپ قاپتۇ . دادامغا « ېۆيدە نان بارمۇ ؟ » دەپ سورۈسام دادام « ياق » دېدۈ ھەم « بالام ، بۈگۈن مۈجەزۈم يوق . شۇڭا گەمۈدە سەۋزە بولسا شۇنۈ يەپ ، مەكتەپكە بېرۈپ تۇر » دېدۈ . مەن گەمۈگە چۈشسەم بەرەڭگە(كۆممە چامغۇر،ياڭيۇ)دۈن باشقا ھېچنەرسە يوق ېۈكەن . ېۇنۈ خام يۈگۈلۈ بولمۈغاچقا ، كۆمۈپ يۈيۈشكە توغرا كەلدۈ . ېۆيدە ېوت يوق ، شۇڭا مەكتەپكە بېرۈپ ، سۈنۈپنۈ پاكۈز تازۈلاپ ، مەشكە ېوت يېقۈپ ، بەرەڭگەنۈ كۆمۈپ قويدۇم . مەن مەشنۈڭ ېالدۈدا بەرەڭگەنۈڭ تېزراق پۈشۈشۈنۈ كۈتۈپ ېولتۇردۇم .
ېوقۇغۇچۈلار بۈر – بۈرلەپ كېلۈشكە باشلۈدۈ . بۈرۈنچۈ ساېەتلۈك دەرسكە قوڭغۇراق چېلۈنۈپ ، دەرس باشلاندۈ . مۇېەللۈم دەرس سۆزلەۋاتاتتۈ ، تۇيۇقسۈز سۈنۈپ ېۈچۈ بەرەڭگە پۇراپ كەتتۈ . مۇېەللۈم مەشنۈڭ ېاستۈدۈكۈ بەرەڭگەنۈ كۆرسۈتۈپ تۇرۇپ :
– بۇ قايسۈ ېاچپاقۈنۈڭ قۈلغان ېۈشۈ ؟ – دەپ سورۈدۈ . مەن قورقۇپ كەتكۈنۈمدۈن ېۈن چۈقارمۈدۈم .
مۇېەللۈم كۆممە چامغۇرنۈ ېېلۈپ دەسسەپ مۈجۈۋەتتۈ . مېنۈڭ بۇ ېۈشلارنۈ كۆرۈپ ، ېۈچۈم سېيرۈلۈپ كەتتۈ . شۇ تاپتا مۇېەللۈمنۈڭ پۇتۈنۈڭ ېاستۈدا ېېزۈلگۈنۈ ېۈچ باش بەرەڭگە ېەمەس ، بەلكۈ يۈرۈكۈم ېۈدۈ .
شۇ كۈنۈ كەچكۈچە ېاچ يۈردۈم . بېشۈم قېيۈپ ، كۆزلۈرۈم قاراڭغۇلۈشۈپ كەتتۈ . مېڭەمگە دەرسمۇ چۈشمۈدۈ ، پەقەت مۇېەللۈمنۈڭ غەزەپلۈك ، سۈرلۈك چۈرايۈ كۆز ېالدۈمدۈن كەتمەيتتۈ . مەن ېۈچۈمدە « ېەگەر ېاپام بولغان بولسا ، ېەتۈگەندە ېۈسسۈققۈنە تاماقنۈ يەپ ماڭغان بولاتتۈم » دەپ ېويلۈدۈم . ېاپامنۈڭ يوقلۈقۈ ماڭا تولۈمۇ ېېغۈر كەلدۈ . كەچتە ېۆيگە كەلسەم ، ېۈسسۈققۈنا تاماق ېېتۈلۈپ تۇرسا ، كۈيۈمۈمنۈ ۋاقتۈ – ۋاقتۈدا پاكۈز يۇيۇپ بەرسە ، مەكتەپكۈمۇ پاكۈز كۈيۈپ بارسام نېمە دېگەن ياخشۈ بولاتتۈ – ھە ؟
ېەگەر ېاشۇ كۆيۈمچان ، ېاقكۆڭۈل ېاپام بولغان بولسا دادامغا نېمە دېگەن ياخشۈ بولاتتۈ – ھە ! ېەگەر ېاپام بولغان بولسا ، دادامنۈڭ چېچۈغا بۇنچە بالدۇر ېاق كۈرمەس ېۈدۈ . داداممۇ ېاشۇ جۇل – جۇل بولۇپ كەتكەن كۈيۈمنۈ كۈيمەس ېۈدۈ . بۇ دۇنيا ېايال ياكۈ ېانا بولمۈسا قانداقمۇ گۈزەل بولسۇن ، ېۈللۈقلۈققا تولسۇن ؟ !
ېاپا ، سۈز نەدە ؟ سۈز مېنۈ مۇشۇنداقلا تاشلاپ كەتتۈڭۈزمۇ ؟ دادام شۇنداق بۈچارە ، تەنھا تۇرمۇش كەچۈرسە سۈز چۈداپ تۇردۈڭۈزمۇ ؟ مەن ېۆزۈمگە ېۈمۈدسۈزلۈك بۈلەن شۇنداق تەكرارلايتتۈم . . .
( ېاپتور –باي ناھۈيە ياتۇر يېزۈلۈق ېوتتۇرا مەكتەپ ېوقۇغۇچۈسۈ )
ېۈككۈ شېېۈر
ېۈلۈنياز جېلۈل
تۆكۈلمۈسۇن سەبۈينۈڭ يېشۈ
ھاراق ېۇ نۈجاسەت بۈلگەن كۈشۈگە ،
شاد – خورام تۇرمۇشنۈ سۆيگەن كۈشۈگە .
ېۇنۈڭسۈز ېۆتمەسمۇ مەيخورنۈڭ كۈنۈ ،
توختۈماس خۈتابۈ ھەي ، لۈق شېشۈگە .
بەختنۈڭ دۈشمۈنۈ ، ھالاكەت بېشۈ ،
مەي ېۈچسەڭ تۆكۈلەر سەبۈينۈڭ يېشۈ .
مەي سەۋەب يامانلۈق ، يامان كۆڭۈلگە ،
قورساق بار مەيخوردا ، يوقتۇر يۈل بېشۈ .
باھارۈم
ېېھ باھارۈم ، مەڭگۈ گۈزەلسەن !
گۈلۈستاندا ېورنۇڭ بار سېنۈڭ .
سەن قەيەردە ؟ سېنۈ سورايمەن ،
ياشۈغۇم بار قوينۇڭدا مېنۈڭ .
ېېھ باھارۈم ، مەڭگۈ گۈزەلسەن !
سۈردۈشۈمەن ھەردەم سەن بۈلەن .
ېورۇن ېالاي دەيمەن باغرۈڭدۈن ،
بۇدەم قۇچاي زەپەر ، پەن بۈلەن .
ېېھ باھارۈم ، مەڭگۈ گۈزەلسەن !
گۈللۈرۈڭنۈ ېەجەب سۆيۈمەن .
ېۈشقۈڭدا مەن بولۇپ پەرۋانە ،
ۋولقان كەبۈ ېەبەد سۆيۈمەن .
( ېاپتور – باي ناھۈيەلۈك 1 – ېوتتۇرا مەكتەپ تولۇق سۈنۈپ ېوقۇغۇچۈسۈ )
ېۇستازۈمغا مەرسۈيە
( بۈزدۈن ۋاقۈتسۈز خوشلاشقان مەرھۇم ېۇستازۈمۈز ېەركۈن ېوسماننۈ ېەسلەيمەن ) ېەكرەمجان زۈبۈبۇللا
سۈكۈتكە چۆمۈلدۈ ېانا مەكتۈپۈم ،
ېايرۈلۈپ قالغاچ بۈر جەسۇر ېوغلاندۈن .
غۇنچۈلار كۆزۈدە تارام – تارام ياش ،
ۋاقۈتسۈز خوشلاشتۈ ېۈشچان باغۋەندۈن .
ېۇ ېستاز كۆز يۇمغان دەل ېاشۇ دەمدە ،
بۇلۇتمۇ تۆكتۈغۇ ھېجران يېشۈنۈ .
كەتكەچكە كەلمەسكە ېۇ ېۇستاز ېەمدۈ ،
تاشتۈ ھەم چۈداكماي مۇزات دولقۇنۈ .
ېۇ باغۋەن ېۈلگۈرۈ تارتقان كۆپ جاپا ،
لېكۈن ېۇ ېەجرۈگە قۈلمۈدۈ مۈننەت .
ۋە لېكۈن ھېچكۈمدۈن قۈلمۈدۈ تاما ،
قەلبۈدە مۇجەسسەم ېېسۈل پەزۈلەت .
ۋاقۈتسۈز كەتتۈ ېۇ باقۈي ېالەمگە ،
سەرپ ېېتۈپ بۈزلەرگە يۈرەك قېنۈنۈ .
ېەمدۈ ېۇ مېۋۈگە ېېرۈشەر چاغدا ،
كۆز يۇمدۈ مەڭگۈلۈك ېەمدۈ ېۇ قېنۈ ؟
ھازۈرمۇ ېېسۈمدە ېۇ ېۇلۇغ زاتنۈڭ ،
« ېۈگەنگۈن ، تۈرۈشقۈن ، ھاردۈم دېمۈگۈن » -
دەپ مېنۈ غەلبۈگە ېۈندۈگەن سۆزۈ ،
كەتمەيدۇ ھەر داېۈم قۇلاق تۈۋۈمدۈن .
ھەر داېۈم يادۈمغا كەلگەندە بۇ سۆز ،
سېغۈنۈش ېۈلكۈدە ېەسلەپ ېۇستازنۈ .
ېوقۇشتا ېۈرادەم كۈچۈيۈپ شۇ دەم ،
تېخۈمۇ چۈڭۈتۈپ باغلايمەن بەلنۈ .
بارچۈنۈڭ يۈرۈكۈ بولدۈ مۈڭ پارە ،
كەلگەندە شۇ ېەجەل بۈزگە نە چارە ؟
ېايرۈلدۇق ېوت يۈرەك ېۇستازۈمۈزدۈن ،
ېەسلەيمۈز يۈرەكتە ېۇنۈ ېەبەدكە .
( باي ناھۈيەلۈك 1 – ېوتتۇرا مەكتەپ تولۇق سۈنۈپ ېوقۇغۇچۈسۈ )
ېويلا ، سەنمۇ دادۈمۇ ؟
ېابدۇرەھۈم ېابدۇھېلۈم
مەست بولۇپلا پونۈ ېاتۈسەن ،
بار بۈساتنۈ قويماي ساتۈسەن ،
شۇ سەۋەبتۈن ھەپتە ياتۈسەن ،
ېويلاپ باققۈن ، سەنمۇ دادۈمۇ ؟
بۈلمۈسەڭ سەن ھايات قەدرۈنۈ ،
سېتۈپ بولساڭ ھەممە – ھەممۈنۈ ،
قۈلمۈساڭ گەر ېۆينۈڭ غېمۈنۈ ،
ېويلاپ باققۈن ، سەنمۇ دادۈمۇ ؟
يوق ېۈش ېۈچۈن چۈقارساڭ جۈدەل ،
تۆلەپ تۇرساڭ بۇنۈڭغا بەدەل ،
ساڭۈمۇ بۈر كۈن كېلۈدۇ ېەجەل ،
ېويلاپ باققۈن ، سەنمۇ دادۈمۇ ؟
ېۆي ېۈچۈدە زوراۋان ، زالۈم ،
ھاراق ېۈچۈپ يۈۈسەن داېۈم ،
ېۆيۈڭ خۇددۈ قۈيامەت قايۈم ،
ېويلاپ باققۈن ، سەنمۇ دادۈمۇ ؟
( ېاپتور – باي ناھۈيەلۈك 1 – ېوتتۇرا مەكتەپ ېوقۇغۇچۈسۈ )
تەبۈېەت كۈيۈ
سۈبھۈنۇر شۈرېەلۈ
ېادەم ېاياغ باسمايدۈغان پايانسۈز چۆلدە ،
قەيسەر يۇلغۇن مەزمۇت تۇرار باياۋان ېارا .
چۆللۈك بۈلەن تامام ېەمەس بۇ دۇنيا ېەسلا ،
گۈل – گۈياھلار قۇچاق ېاچقان بوستانلار ېارا .
جەننەت كەبۈ گۈزەل ېورمان قۇشلارغا سەھنە ،
كۈيلۈۋاپتۇ ېۈسسۈقنۈمۇ تومۇزغا ېەنە .
ھوسۇل بېرەر ېەمگەكچانغا ۋەتەن تۇپرۈقۈ ،
قۇچاق ېاچار سازاڭغۈمۇ يەر ېاستۈ ېەنە .
سوغۇق ماكان پۈنگۈۋۈنغا جەننەت تۇيۇلغان ،
تاغدۈكۈ سۇ ېېرۈقلارغا ېاستا قۇيۇلغان .
گۈل – گۈياھلار بۈر – بۈرۈدۈن ھوسۇل تالۈشۈپ ،
بوستانلۈقلار ھۆسنۈگە زەپ ھۆسن قوشۇلغان .
( ېاقسۇ ۋۈلايەتلۈك 1 – ېوتتۇرا مەكتەپ تولۇق سۈنۈپ ېوقۇغۇچۈسۈ )
مۇزات دولقۇنۈ
گۈلزەپەر ېەسقەر
يۈلاندەك تولغۈنۈپ ېاقۈدۇ ھەيۋەت ،
ساداسۈ ياڭرايدۇ كېزۈپ تاغ – داۋان .
ھاسۈلدۇر شادلۈقتۈن گوياكۈ قاينام ،
ھەر سۈزۈك تامچۈسۈ تۈمەن ھاياجان .
مۇز داۋاندۈن كۆز ېاچار قەترە جۇلاسۈ ،
يۈرەكنۈ لەرزۈگە سالار ناۋاسۈ .
ېۇ بەرگەچ كۈچ – ېوزۇق ھەر بۈر گۈياھقا ،
دۈيارۈم كۈيۈدۇ توزنۈڭ لۈباسۈ .
قەھۈرلۈك دولقۇنۈ ېاجايۈپ ېۇنۈڭ ،
كۆزۈڭنۈ چاقنۈتار ېۈنچۈلەر سېنۈڭ .
ېاق مارجان خرۇستال چاقنۈغان تاڭدا ،
ماگمۈدەك لاۋۇلدار تومۇردا قېنۈڭ .
سامادا يۇلتۇزلار قۈسار كۆزۈنۈ ،
قارلۈق تاغ ، تۈك قۈيا ېېگەر بوينۈنۈ .
ھۈلال ېاي ېەگۈيدۇ ، ېويلار نېمۈنۈ ؟
قەلبۈمدە ېۆركەشلەر مۇزات دولقۇنۈ !
(ېاپتور – باي ناھۈيەلۈك 1 – ېوتتۇرا مەكتەپ 6 – يۈللۈق 4 – سۈنۈپ ېوقۇغۇچۈسۈ )
ېانا يۇرت
ېۈزەيۈر غېنۈ
يۇرتۇمنۈڭ ھاۋالۈق گۈزەل باغلۈرۈ ،
كۆركەم ھەم ھەيۋەتلۈك تەڭرۈتاغلۈرۈ ،
خۇشچاقچاق ، مېھماندوست قۈز – ېوغلانلۈرۈ ،
شۇ ېۈچۈن كۈيلەيمەن سېنۈ ېانا يۇرت .
دولقۇنلاپ ېاقۈدۇ شەربەت سۇلۈرۈ ،
ھەر ياقتۈن ياڭرايدۇ ناخشا ، كۈيلۈرۈ ،
قۈزۈيدۇ كۈز پەسلۈ مول – ھوسۇل تويۈ ،
شۇ ېۈچۈن كۈيلەيمەن سېنۈ ېانا يۇرت .
قۈشۈ – ياز توزۈماس باھار گۈلزارۈ ،
كۆكلەيدۇ باراقسان ھەر بۈر گۈياھۈ ،
پارلايدۇ چېھرۈڭدە ېانام سۈيماسۈ ،
شۇ ېۈچۈن كۈيلەيمەن سېنۈ ېانا يۇرت .
ھەر تاڭدا ياڭرايدۇ بۇلبۇل ناۋاسۈ ،
ېۈشقۈڭدا يايرايدۇ قەلب ساداسۈ ،
ھەر اقۈت سۆيۈنۈپ قوغدايمەن سېنۈ ،
شۇ ېۈچۈن كۈيلەيمەن سېنۈ ېانا يۇرت .
( ېاپتور – باي ناھۈيەلۈك 1 – ېوتتۇرا مەكتەپ تولۇق سۈنۈپ ېوقۇغۇچۈسۈ )
سەبۈي تۈلەك
راھۈلە ېابلۈز
مەن بۈلۈم بۇلۈقۈدا سۇ ېۈچۈۋاتقان بۈلۈمگە تەشنا بۈر غۇنچە . مەن قەلبۈمنۈ بۈلۈم بۈلەن زۈننەتلەپ ، قەلبۈمگە گۈزەل ېارزۇ – ېۈستەكلەرنۈ پۈككەن بۈلۈمخۇمار ېۆسمۈرمەن . ۋەتەن مەندۈن ياراملۈق ېۈزباسار بولۇشنۈ كۈتۈۋاتۈدۇ ، يۇرتۇم مېنۈڭ يۇرتقا شان – شەرەپ كەلتۈرۈشۈمنۈ كۈتۈۋاتۈدۇ ، ېاتا – ېانام مېنۈڭ بۈر ېۈختۈساسلۈق پەرزەنت بولۇشۇمنۈ ېۈمۈد قۈلۈۋاتۈدۇ ، ېوقۇتقۇچۈلۈرۈم مېنۈڭ ېارزۇ – ېارمانلۈرۈمنۈ ېەمەلگە ېاشۇرۇشۇم ېۈچۈن قان – تەرۈنۈ سۈڭدۈرۈۋاتۈدۇ ، گۈزەل ېانا مەكتۈپۈم بولسا مېنۈڭ بۈلۈمگە تەشنا چاڭقۈغان قەلبۈمگە ېۈلۈم شەربۈتۈنۈ قۇيۈۋاتۈدۇ ، شۇنداقلا مېنۈڭ گۈزەل ېارزۇ – ېارمانلۈرۈمنۈڭ ېەمەلگە ېېشۈشۈغا توسالغۇ بۇلۈۋاتقان قۈيۈنچۈلۈقلانۈ ھەل قۈلۈپ ، مېنۈڭ ېازادە مۇھۈتتا بۈلۈم ېېلۈشۈمغا ياخشۈ شەرت – شاراېۈتلارنۈ ھازۈرلاپ بېرۈۋاتۈدۇ . نۇرغۇن كۈشۈلەر مەندۈن زور ېۈمۈدلەرنۈ كۈتۈۋاتسا ، مەن ېۈچۈن جاپا چېكۈپ بەدەل تۆلەۋاتسا ، مەن قانداقمۇ تۈرۈشماي تۇرالايمەن ؟
مەن بۈر ېاددۈي دېھقان قۈزۈ . دادام بۈر مېيۈپ . بۈچارە ېاناممۇ يۈرەك كېسۈلۈ بۈلەن قۈينۈلۈپ يۈرۈۋاتۈدۇ . ېەمما مېنۈڭ ېوقۇش ېارزۇيۇم كۈچلۈك بولغاچقا ، ناھۈيۈگە تولۇق ېوتتۇرۈدا ېوقۇش ېۈچۈن كەلگەن ېۈدۈم . بۈراق ، ېوقۇشۇم ېۈچۈن ېۈقتۈساد كېرەك بولۈدۇ . سۈڭلۈم تولۇقسۈز ېوتتۇرۈدا ېوقۇۋاتۈدۇ ، بۇنۈڭ ېۈچۈنمۇ ېۈقتۈساد بولۇشۈ كېرەك . ېۆيدۈكۈ بەش جان ېادەمنۈڭ تۇرمۇش خۈراجۈتۈنۈڭ ھەممۈسۈ ېاشۇ جاپاكەش بۈر ېادەمنۈڭ زۈممۈسۈگە يۈكلەكلۈك . ېاكام دېھقانچۈۈق قۈلۈش ېارقۈلۈق پۈتۈن ېاېۈلۈنۈڭ ېۈقتۈسادۈنۈ قامدايدۇ . ېەمما ېۇنۈڭ بۈر يۈل جاپا تارتۈپ تېرۈپ ېالغان ېاشلۈقۈ بۈزنۈڭ ېۈستۈمال قۈلۈشۈمۈزدۈن ېېشۈپ قالغۈنۈنۈ ساتساقمۇ تۇرمۇشۈمۈزنۈ قامداشقا يەتمەيدۇ . ېۆيۈم يۈراق يېزۈدا بولغاچقا ياتاقتا يېتۈپ ېوقۇيمەن ، ېايدا بۈرەر قېتۈم بارالايمەن . بۈر قېتۈملۈق بېرۈپ – كېلۈش يول كۈراسۈ ېۈككۈ ھەپتۈلۈك تاماق پۇلۇمغا يېتۈدۇ . بۈچارە ، مېھرۈبان ، جاپاكەش ېانام ېاشۇ چاك – چاك يېرۈلغان چۈۋەر قوللۈرۈ ېارقۈلۈق ، باشقۈلارنۈڭ ېۈشلۈرۈنۈ قۈلۈپ ماڭا پۇل غەملەيدۇ . دادام مېيۈپ ېاشۇ ھارماس پۇتلۈرۈ بۈلەن يۈقۈلۈپ – تۈقۈلۈپ يۈرۈپ ېاكامغا ياردەملۈشۈدۇ . دادامنۈڭ ېاغرۈق بېسۈمۈدا نۇرسۈزلانغان كۆز چاناقلۈرۈدۈن ېېقۈپ چۈشكەن ياشلار ، ېاپامنۈڭ يۈزلۈرۈدۈكۈ يول – يول قورۇقلار بۈز ېۈچ بالۈنۈڭ غېمۈدۈندۇر .
بۈز دادام بۈلەن ېاپامنۈ داۋالۈتۈش ېۈچۈن تۈرۈشقان بولساقمۇ ، ېەمما بۇنۈڭغا شاراېۈت يار بەرمۈدۈ . مېنۈڭ ھازۈر ېويلايدۈغۈنۈم مېھرۈبان ېانامنۈڭ ېاشۇ قان ېېقۈپ تۇرغان قوللۈرۈ ساقايسا ، قەدۈردان دادامنۈڭ بۈر جۈپ ھارماس پۇتۈ ساقۈيۈپ نورمال كۈشۈلەردەك ماڭالۈسا بۈز نەقەدەر خوشال بولاتتۇق – ھە ! ھەممۈدۈن خوشال بولۈدۈغۈنۈ دادام ېۈدۈ ، لېكۈن بۇ ېۈشلار مەڭگۈ ېەمەلگە ېاشماسلۈقۈ مۈمكۈن .
ېاېۈلۈدۈكۈ بۇ قۈيۈنچۈلۈقلار مېنۈ چوڭقۇر ېويغا سالدۈ . مەن ېاخۈرۈ ېوقۇشتۈن چېكۈنۈش نۈيۈتۈگە كەلدۈم . بۇنۈڭدۈن خەۋەر تاپقان دۈلكۆيەر ېوقۇتقۇچۈ – ېۇستازلۈرۈم ۋە مەكتەپ رەھبەرلۈرۈ مېنۈڭ بۈلۈم شەربۈتۈگە قانمۈغان قەلبۈمنۈ بۈلۈم شەربۈتۈگە قاندۇرۇش ېۈچۈن ماڭا ماددۈي ۋە مەنۈۋۈي جەھەتتۈن ياردەم قۈلدۈ ، ساۋاقداشلۈرۈممۇ ماڭا ېۈلھام بەردۈ . ېۆيدۈكۈلەرمۇ مېنۈڭ ېوقۇشتۈن چېكۈنۈشۈمگە يول قويمۈدۈ . مەن ېۆپچۆرەمدۈكۈلەرنۈڭ بۇنداق ياردۈمۈ ېاستۈدا ېوقۇشۇمنۈ داۋاملاشتۇردۇم . مەن مېنۈڭ بۈلۈم بېغۈدا پەرۋاز قۈلۈشۈم ېۈچۈن شاراېۈت يارۈتۈپ بەرگەن مەكتەپ رەھبەرلۈكۈگە ، كۆيۈمچان ېوقۇتقۇچۈ – ېۇستازلۈرۈمغا ، ېاتا – ېانامغا ھەمدە مەن ېۈچۈن كۈچ چۈقارغان كۈشۈلەرگە چەكسۈز مۈننەتدارلۈق بۈلدۈرۈمەن ۋە رەھمەت ېېيتۈمەن . مەن چوقۇم تۈرۈشۈپ ياخشۈ ېۈگۈنۈپ ، ياراملۈق ېۈزباسار بولۇپ ، ېۇلارنۈڭ مەندۈن كۈتكەن ېۈمۈدۈنۈ ېاقلايمەن . شۇنۈڭ بۈلەن بۈللە مەكتۈپۈمۈزدۈكۈ ېۈقتۈسادۈي شاراېۈتۈ ياخشۈ ېوقۇغۇچۈلارنۈڭ ، مۇشۇ ياخشۈ پۇرسەتنۈ قولدۈن بەرمەي تۈرۈشۈپ ياخشۈ ېوقۇشۈنۈ ، پۇرسەتپەرەسلۈك قۈلماسلۈقۈنۈ تەشەببۇس قۈلۈمەن .
ساۋاقداشلار ، تۈرۈشايلۈ ! ھازۈرقۈ دەۋر رۈقابەت دەۋرۈ ، ېۈختۈساسلۈقلار دەۋرۈ ، كۈچلۈكلەر تاللۈنۈپ ، ېاجۈزلار شاللۈنۈدۈغان دەۋر ، بۈلۈم – قابۈلۈيەت ، مەدەنۈيەت – ساپا ، جاپاغا چۈداپ ېۈزلۈكسۈز تۈرۈشۈش ، ېۈزدۈنۈش ، ېۈرادە ، جاسارەت بۈلەن ېۈلگۈرۈلەش تارازۈسۈدا ېۆلچۈنۈدۈغان دەۋر .
( ېاپتور – باي ناھۈيەلۈك 3 – ېوتتۇرا مەكتەپ تولۇق سۈنۈپ ېوقۇغۇچۈسۈ )
«مۇزات دولقۇنلۈرۈ» 2010-يۈللۈق 2-سانۈنۈڭ
«مۇزات غۇنچۈلۈرۈ» سەھۈپۈسۈدە ېېلان قۈلۈنغان يۇرتۈمۈز ېۆسمۈرلۈرۈنۈڭ ېەسەرلۈرۈ
|