شائىر، مەرھۇم ھەسەن ئوسمان شېئىرلىرىدىن

ئەرچىن

شېئىرلار
        ھەسەن ئوسمان ( دېھقان)

نەشىرگە تەييارلىغۇچىدىن: مەشھۇر شائىر ئەرمىيا ئېلى سايرامى( نىمشېھىت) نىڭ ھايات ۋاقتىدىكى ئەڭ يېقىن ئۇكا يوللۇق بۇرادىرى، ئېغىر كۈنلەردىكى سىردىشى، مەسلەكدىشى، يۆلەكدىشى، ئىخلاسمەن شاگىرتى، شېئىرىيەت ئاشىناسى- مەرھۇم ھەسەن ئوسمان 1936- يىلى باي ناھىيەسىنىڭ توقسۇن يېزىسى تۆۋەنكى توقسۇن كەنتىدە توغۇلغان.1956- يىلىدىن 1964- يىلىغىچە ھەربىي قىسىمدا ۋەزىپە ئۆتىگەن، كېيىن يۇرتىغا قايتىپ كېلىپ،ئۆمۈر بويى دېھقانچىلىق بىلەن تۇرمۇش كەچۈرگەن. مەرھۇم شائىر نىمشېھىت ئارقىلىق تۇتاشقان شېئىرىيەت ئىشقى ئۇنى ئەدەبىي ئىجادىيەت يولىغا ئېلىپ كىرگەن بولۇپ، 1986- يىلى‹‹ئاقسۇ ئەدەبىياتى››ژۇرنىلىدا ئېلان قىلىنغان ‹‹مۇھەببەتسىز نىكاھ›› ناملىق ھېكايىسى بىلەن ئەدەبىي  ئىجادىيەت سېپىگە كىرگەن.ئۇنىڭ  ئاپتونوم رايونىمىزدىكى رەسمىي مەتبۇئاتلاردا ‹‹بەختسىز ئانا››،‹‹مۇھەببەتسىز نىكاھ››،‹‹بىلىم ئىشقى››،‹‹مۇزات بويىدا باھار›› قاتارلىق شېئىر، ھېكايىلىرى ئېلان قىلىنىش بىلەن بىللە، 1980- يىللىرى  باي ناھىيەسىدە قەرەلسىز نەشىر  قىلىنىپ  تۇرىدىغان‹‹ مۇزات دولقۇنلرى›› ناملىق ئەدەبىي ژۇرنالدا نۇرغۇنلىغان شېئىر، رۇبائىي، قىتئە، ھېكايىلىرى ئېلان قىلىنغان. مەرھۇم ھايات ۋاقتىدا باي ناھىيەسىدىكى قەلەمكەشلەر بىلەن بولغان مۇناسىۋىتىنى ئىزچىل ساقلاپ كەلگەن بولۇپ، ئەدەبىي ئىجادىيەت پائالىيەتلىرىگە ئاكتىپ ئىشتىراك قىلاتتى، قەلەمكەشلەر بىلەن سىردىشىپ، يازغانلىرىنى ئوقۇپ،كىتابخانىلارغا داۋاملىق كىرىپ كىتاب سېتىۋېلىپ، ۋە قەلەمكەشلەردىن ئارىيەت ئېلىپ ئوقۇپ، ئەدەبىي ئىجادىيەت تەرەققىيات ئەھۋالىدىن ئۆز ۋاقتىدا خەۋەردار بولۇپ تۇراتتى. ئەدەبىيات ئاشىناسى، مەرھۇم  ھەسەن ئوسمان 2008- يىلى 5- ئاينىڭ 22- كۈنى  ئالەمدىن ئۆتتى.

دېھقانغا
ئۇلۇغ دېھقان، بۈيۈك نامىڭ، ئەجەب قىسمەتلىرىڭ باردۇر،
زېمىنغا رىشتى باغلانغان تالاي ھېكمەتلىرىڭ باردۇر.

تىنىمسىز ھالدا ئىشلەيسەن قارا يەر باغرىنى تىلغاپ،
بوران- چاپقۇن تومۇزلاردا ھامان ئۈلپەتلىرىڭ باردۇر.

ئەجىر بىرلەن ئاۋات چۆللەر،چىمەنزار باغ ئىپار چاچتى،
زېمىن باغرىغا گۈل چەككەن ھالال مېھنەتلىرىڭ باردۇر.

نىشان ئەيلەپ كېلەچەكنى، بوغۇنلار بەختىنى كۆزلەپ،
ئىزىڭدىن باغ بىنا ئەتكەن جاسارەت قۇدرىتىڭ باردۇر.


سەن قېنى

ئىزدىبان چىقتىم كۆرەي دەپ ئەي نىگارىم سەن قېنى؟
تاڭدا كۈلگەن گۈلچىراي، كۆزى خۇمارىم سەن قېنى؟

ئەيلەيىن ئىزھار ساڭا ساپ مۇھەببەت رىشتىنى،
مېنى مەپتۇن ئەيلىگەن گۈل ئۇزارىم سەن قېنى؟

تەلمۈرۈپ دائىم يولۇڭغا، ئايغا باقتىم تۈن بويى،
چاكى- چاك بولدى يۈرەك، تۇتقاي ئۇۋالىم، سەن قېنى؟

ئاي، قۇياش سەندىن خىجىل، ئاي جامالىڭنى كۆرۈپ،
باغۇ-بوستان رەڭ تالاشسۇن، مىسلى چولپان سەن قېنى؟

ئىنتىزارمەن مەنزىلىڭگە، بىر كېلەلەمسەن نىگار؟
قاتىلىم بولما، تېنىمگە  كۈچ- مادارىم سەن قېنى؟

باھار ۋىسالى

بۇ زېمىننى خۇشپۇراق قىلدى باھاردىن گۈل تاراپ،
جىلۋە ئەيلەپ گۈل باھار زەر جامىدا سۇندى شاراپ.

ناز بىلەن يارىم مېنى مەي ئىچكىلى تەكلىپ قىلۇر،
تىترىدى يۈرەك شۇئانلا تەنلىرىم بولدى سىماب.

ئۇيقۇدا مەستخۇش ئىدىم، ئويغاتتى يارنىڭ ناخشىسى،
چۈشتى يار لەرزان ئۇسسۇلغا، مەن تۇرۇپ قالدىم قاراپ.

دوست- يارەن ئوينار خوشال، گۈلزار زامان- يار ئىشقىدا،
مەنمۇ قالماي بۇ ناۋادىن ياڭرىتىپ چالدىم راۋاپ.

سەھرا پىراقى

سەھرالىق دەپ كەمسىتمەڭ مېنى،
سەھرا ئۆزى بەئەينى جەننەت.
زىلال سۇلار، مۈشكى ئەنبەرلەر
بەرگەن سەھراغا جەننەتۇل  زىننەت.

سەھرالىق دەپ كەمسىتمەڭ مېنى،
سەھرادا پاكلىق غالىبتۇر ھامان.
ماڭا تۇتاشقان سەھرا پىراقى،
بىر كېلىپ سەنمۇ كۆرسەڭچۇ جانان.

سەھرالىق دەپ كەمسىتمەڭ مېنى،
سەھرادۇر ھاياتلىق جېنى – مەنبەسى.
شۇڭا سەھراغا جۇشقۇن باقىمەن،
ئۆزەم سەھرانىڭ ئاشىق شەيداسى.

سەھرالىق دەپ كەمسىتمەڭ مېنى،
سەھراغا كۆيۈپ؛ كۈلۈپ ئۆتكۈم بار.
ماڭا تۇتاشقان سەھرا پىراقى،
شۇڭا سەھراغا ئوتلۇق سۆيگۈم بار.

  قىستىما

سۆيگۈگە قىستىما مېنى زورمۇ- زور،
كۆڭۈل ئۇ ئادەمنىڭ رايىغا باقماس.
يوقمىدى شۇ سۆزدىن باشقىچە گېپىڭ،
ئىخلاسسىز سۆيگۈ  زىنھار خوش ياقماس.

سۆيگۈگە قىستىما مېنى زورمۇ- زور،
ياشلىق غۇرۇرىڭنى چېچىپ ھەر تامان.
ئازاپلاپ ئۆزەڭنى ساختا سۆيگۈدە،
گۈلدەك ئۇز چىرايىڭ بولمىسۇن سامان.

يىگىتمەن

ساقاللىق يىگىتمەن، كەچمىشىم تولا،
قەددىم كاماندەك ئېگىلدى بىراق.
يەتمىش داۋاندىن ئاشتى يېشىممۇ،
كېچەيۇ- كۈندۈز قىينايدۇ پىراق.
مۇھەببەت –سۆيگۈدىن پۈتۈلگەچ جىسمىم،
كۆيەر تېنىمدە ئوتلۇق ھارارەت.
يۈرەككە قوشتى ئىلھام باشقىدىن،
شەيدايى ئەتتى مېنى مۇھەببەت.
ئەزەلدىن ئىشقلىق ياراتقاچ ئىگەم،
ئۆزەممۇ شۇڭا سۆيگۈ شەيداسى.
كېچەلمىدىم مەن سۆيگۈ ئىشقىدىن،
مەپتۇن ئەتكەچكە   جاھان رەناسى.
بارلىقىم، ئەقىدەم، ئەھدىم سەن ئۈچۈن،
سۆيمىدىم سەندىن ئۆزگىنى پەقەت.
يانىدۇ يۈرەكتە بىلىم رەناسى،
ساڭىلا خاستۇر ئالى مۇھەببەت.

ئۇيغۇر قىزى
(ناخشا تېكىستى)

كۆيدىما؛ كۈل بولدىما،
ئۇيغۇر قىزى رەناسىغا.
ھۆسنى كۈندەك جىلۋىدار
ئەركىسى زىباسىغا.

باغ ئارا قويدى قەدەم،
تېنى ئاپئاق گۈل بەدەن.
قاشلىرى قىيغاچ قەلەم،
پەرىلەر جۇلاسىغا.

ھەر كۆڭۈلنى باغلىغاي
چاچلىرى جەۋلان قىلىپ.
كۆرسە كىم ئۇيغۇر قىزىنى
قالۇر ئىشىق بالاسىغا.

نەشىرگە تەييارلىغۇچى:  قەھرىمان روزى ئەرچىن
«مۇزات دولقۇنلىرى» 2011-يىل 1-سانىدىن