مالىم بىز...(!)(شېئىر)

رۇستەم

	مالىم  بىز...(شىئېر) پەرھات تۇرسۇن شەيدائى   خەت يازىمىز كۈنۇ-تۈن ھارمايدىغان‹‹مالىم›› بىز   ناشتىلىققا ھەركۈنى بوريەيدىغان‹‹مالىم›› بىز   بەزمە، مەشرەپ، سورۇنغا چاپمايدىغان‹‹مالىم›› بىز   ئىككى ئېغىز ماختاشتا ياشنايدىغان‹‹مالىم›› بىز   ئەجرىمىزگە چۇشلۇق نەپ ئالمايدىغان‹‹مالىم›› بىز   مال دۇنيا يوق بىزدىكى ئاران بىر ساپ يۈرەكتۇر،   غورۇر، ۋىجدان، پەزىلەت بىزگە ئاددى بېزەكتۇر،   بىزلەر ئۈچۈن چوڭ سوۋغا ياشا دېگەن تىلەكتۇر،   مىللىتىمنىڭ كەلگۈسى پەقەت بىزگە كېرەكتۇر،   جەبىرى-جاپا، مېھنەتتىن تالمايدىغان‹‹مالىم›› بىز   خىزمەت بىلەن ئۆتكۈزدۇق كېچە-كۈندۈز، ئاخشامنى،   تەكشۈرىمىز تاپشۇرۇق ئۇنتۇپ ھەتتا ئاش-ناننى،   ئۆيمۇ-ئۆيگە سوكۇلداپ ئەكىلىمىز قاچقاننى،   كىملەر كۆرگەن بىزچىلىك بەخىتكە يول ئاچقاننى،   كۆرەلمەسلەر كوتۇلداپ تىللايدىغان‹‹مالىم›› بىز   ھەرجايدا بار نامەردلەر سېنى پايلاپ ياتىدۇ،   ئېپى كەلسە ئۇيالماي كەينىڭدىنلا چاقىدۇ،   چىماق سېلىپ تۇيدۇرماي پۇتلاپ تاشقا ئاتىدۇ،   يېتەلمىسە مەقسەتكە سېنى سۆكۈپ ساتىدۇ،   ‹‹مالىم››تۇرۇپ‹‹مالىم››نى غاجايدىغان‹‹مالىم›› بىز   ئايلاپ-ئايلاپ كۆرمىدۇق پېتىرمانتا، پولونى،   قۇرۇق ناننى غاجىلاپ نىسى ئالدۇق‹‹موتونى››،   مائاشىمىز تۆت تەڭگە، ياماپ كەيدۇق‹‹ماۋكۇنى››،   بىزلەر بويتاق تېخىچە، تۇغدى تازنىڭ خوتۇنى،   ئىشتان ھەرگەز ئۇشۇقتىن ئاشمايدىغان‹‹مالىم›› بىز   مەكتەپ دېگەن بىر دۇنيا، ئۆزگە بىلمەس، چۈشەنمەس،   دۆۋە-دۆۋە خىزمەتنى كۆزى كۆرمەس، كۆرەلمەس،   يۈكى ئىغىر‹‹مالىم››نىڭ، دولى ئېگىز، بېشى پەس،   بۇنى سۆزلەپ بولمايدۇ، خەيىر ئەمدى بولدى-بەس،   خەقچە بولسا:‹‹ئاقنانچى، ئۆلمەيدىغان››‹‹مالىم›› بىز   بىرى كېلىپ تەييارلىق، نىچۈن ئاق بۇ بەت دەيدۇ،   بىرى كېلىپ ئىشىڭنىڭ تايىنى يوق سەت دەيدۇ،   بىرى كېلىپ ساماۋى ئۆلچەملەرگە يەت دەيدۇ،   قىلالمىساڭ خىزمەتنى يىت كۆزۈمدىن كەت دەيدۇ،   كۈندە يەتمىش لالما ئىت تالايدىغان‹‹مالىم›› بىز   تالاي دەپتەر تىزىلىپ كۈتەر بىزنى رەتمۇ-رەت،   ساختىلىققا كۆز يۇمۇپ يېزىلماقتا كۈندە خەت،   تۈك قالمىدى چوقىدا ئەسلى ئىدۇق بىز ‹‹پەچەت››   كۆپلىرىمىز ئاينىدۇق، تۇتىۋالدى بىزنى دەرت،   شۇڭىمىكىن قوشاقتا قاينايدىغان‹‹مالىم›› بىز   يوقلىمىدۇق ھېچكىمنى بىزدە دوست-يار يوقمىدۇ؟   لايدا ئەتكەن ھەيكەلمۇبىز، يېمىسەكمۇ توقمىدۇ؟   تىنىم تاپماي چاپىمىز كەينىمىزدە ئوقمىدۇ؟   كۆز كۆرەدە تاپمىدۇق ئۆي، بىزدە تۇرمۇش يوقمىدۇ،   شورپىشانە پەلەكتىن قاقشايدىغان‹‹مالىم›› بىز   ئون بەش مىنۇت كېچىكتىڭ جەرىمانە بەر دەيدۇ،   بۇرۇن قايتتىڭ بەش مىنۇت، مەكتەپ قانداق يەردەيدۇ،   رۇخسەت دەيسەن ئۇيالماي، يۈزى قېلىن سەت دەيدۇ،   سەكراتتىكى تۇرمۇشنى سورىمايدۇ، بىلمەيدۇ،   گەجگىمىزدىن ئۇر توقماق كەتمەيدىغان‹‹مالىم›› بىز   تەكشۈرۈشلەر قاينايدۇ، يۈرەك پوك-پوك كۈندە غەم،   قويغان-تۇتقان ئەستە يوق، ختىرىمىز ئەمەس قەم،   قايسى ئىشىم چاتاقكىن دەپ كالپۇكلاردا يوقتۇر نەم،   چېپىپ يۈرۈپ ئون بەش كۈن چىدىمايدۇ بىزگە چەم،   كۈرمىڭ ئەلەم-كۈرمىڭ غەم يالمايدىغان‹‹مالىم›› بىز   تەخەيلەرنى تېپىپتۇ،‹‹مالىم›› سەن نېمىش قىلدىڭ؟   موزايلارنى ئۈسۈپتۇ ‹‹مالىم›› سەن نېمىش قىلدىڭ؟   ئاخشام قارا بېسىپتۇ، ‹‹مالىم›› سەن نېمىش قىلدىڭ؟   زۇكام بولۇپ يېتىپتۇ، ‹‹مالىم›› سەن نېمىش قىلدىڭ؟   بىر بالىغا بىر جۈپتىن يەتمەيدىغارن‹‹مالىم›› بىز   دۇرۇس ۋە ھەق سۆزىمىز سىنىپتىلا ئاقىدۇ،   سىرتقا چىقساق يەرشارى بىزگە سوغۇق باقىدۇ،   ئەجرىمىزدىن ئەۋلادلار كۆكتە قانات قاقىدۇ،   تاماشانى كور كۆرۈپ، سۇلار سايغا ئاقىدۇ،   بىرەر بۇردا بىكار نان يېمەيدىغان‹‹مالىم›› بىز