سىز مەيلى كىم بولۇشىڭىزدىن قەتئىينەزەر، ئەسىرىمنى رۇخسىتىمسىز كۆچۈرۈپ ئىشلەتمەڭ!
چەكسىزلىككە سۇزۇلغان ئۇپۇق قوينىدا مىڭ يىللىق ئازاب ئىچىگە تاشلىنىپ، ئۆز يۈرىكىنى ئۆزى چەيلەپ، ئۇنىڭدىن ئېقىۋاتقان لەختە - لەختە قان بىلەن قۇياشقا چۆچەك توقۇۋاتقان بىر روھ بار...
ئۇ ھەردەم مۇنداق پىچىرلايدۇ...
مۇھەببەتنىڭ ئاۋازى
نەسىرلەر توپلىمى
ئابابەكرى ئابدۇقادىر تەنھا
ﺋﯜﻣﯩﺪﻟﯩﻚ ﻗﻪﻟﻪﻡ ﺋﯩﮕﯩﺴﻰ ﺋﺎﺑﺎﺑﻪﻛﺮﻯ ﺋﺎﺑﺪﯗﻗﺎﺩﯨﺮ ﺗﻪﻧﮭﺎ 1980 - ﻳﯩﻠﻰ 1 - ﺋﺎﻳﻨﯩﯔ 1 - ﻛﯜﻧﻰ ﻗﺎﺭﺍﻗﺎﺵ ﻧﺎﮬﯩﻴﻪ ﻛﯘﻳﺎ ﻳﯧﺰﺍ ﭘﺎﯞﺍﻥ ﻛﻪﻧﺘﻪ 4 - ﻣﻪﮬﻪﻟﻠﻪ 9 - ﻗﻮﺭﻭﺩﺍ ﺩﯦﮭﻘﺎﻥ ﺋﺎﺋﯩﻠﯩﺴﯩﺪﻩ ﺗﻮﻏﯘﻟﻐﺎﻥ.
1987 - ﻳﯩﻠﯩﺪﯨﻦ 1992 - ﻳﯩﻠﯩﻐﯩﭽﻪ ﺑﺎﺷﻼﻧﻐﯘﭺ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﻪ ﺋﻮﻗﯘﻏﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯩﻴﯩﻦ ﺋﻮﻗﯘﺷﺘﯩﻦ ﺗﻮﺧﺘﯩﻐﺎﻥ.
ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺗﯘﻧﺠﻰ ﺋﻪﺩﻩﺑﯩﻲ ﺋﯩﺠﺎﺩﯨﻴﯩﺘﻰ < ﺷﯩﻨﺠﺎﯓ ﻳﺎﺷﻠﯩﺮﻯ > ﮊﯗﺭﻧﯩﻠﯩﻨﯩﯔ 2003 - ﻳﯩﻠﻠﯩﻖ 5 - ﺳﺎﻧﯩﺪﺍ ﺋﯧﻼﻥ ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎﻥ < ﯞﺍﭘﺎﺳﯩﺰ ﻗﯩﺰﻏﺎ > ﻧﺎﻣﻠﯩﻖ ﺷﯧﺌﯩﺮﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﺎﺷﻼﻧﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ 2006 - ﻳﯩﻠﯩﻐﯩﭽﻪ ﺋﺎﭘﺘﻮﻧﯘﻡ ﺭﺍﻳﻮﻧﯩﻤﯩﺰ ﺗﻪﯞﻩﺳﯩﺪﯨﻜﻰ < ﺗﺎﺭﯨﻢ >، < ﺷﯩﻨﺠﺎﯓ ﻣﻪﺩﻩﻧﯩﻴﯩﺘﻰ >، < ﺷﯩﻨﺠﺎﯓ ﺋﺎﻳﺎﻟﻠﯩﺮﻯ >، < ﺋﺎﻣﺎﻧﻠﯩﻖ >. < ﺟﯘﯕﮕﻮ ﻣﯩﻠﻠﻪﺗﻠﯩﺮﻯ >، < ﺷﯩﻨﺠﺎﯓ ﺋﯩﺸﭽﯩﻼﺭ ﮬﻪﺭﯨﻜﯩﺘﻰ >، < ﻗﯘﻣﯘﻝ ﺋﻪﺩﻩﺑﯩﻴﺎﺗﻰ >، < ﻛﺮﻭﺭﺍﻥ >، < ﻳﯩﯖﻰ ﻗﺎﺷﺘﯧﺸﻰ >، < ﻛﯚﻛﺒﯘﻻﻕ >، < ﺷﯩﻨﺠﺎﯓ ﮔﯧﺰﯨﺘﻰ >، < ﺷﯩﻨﺠﺎﯓ ﻗﺎﻧﯘﻧﭽﯩﻠﯩﻖ ﮔﯧﺰﯨﺘﻰ >، < ﺋﯩﺸﭽﯩﻼﺭ ﯞﺍﻗﯩﺖ ﮔﯧﺰﯨﺘﻰ >... ﻗﺎﺗﺎﺭﻟﯩﻖ ﮬﻪﺭ ﺩﻩﺭﯨﺠﯩﻠﯩﻚ ﻣﻪﺗﺒﯘﺋﺎﺗﻼﺭﺩﺍ < ﺋﯚﺗﻨﻪ ﺋﺎﻟﻪﻡ >، < ﭼﯜﺷﻨﯩﯔ ﻛﺎﺳﺎﭘﯩﺘﻰ >، < ﻣﯩﻨﻰ ﺗﺎﺷﻼﭖ ﻛﻪﺗﻤﻪ ﺋﻪﺯﯨﺰﻩﻡ >، < ﺋﯩﻠﺘﯩﺠﺎ >، < ﺗﯩﻞ ﺑﺎﺷﻘﺎ، ﺩﯨﻞ ﺑﺎﺷﻘﺎ >، < ﮬﻪﻳﺮﺍﻥ ﻗﺎﻟﺪﯨﻢ >، < ﻛﯧﭙﯩﻨﻪﻙ >، < ﺋﯧﻼﻧﻼﺭ >... ﻗﺎﺗﺎﺭﻟﯩﻖ ﮬﻪﺭ ﺧﯩﻞ ﮊﺍﻧﯩﺮﺩﯨﻜﻰ ﮬﯩﻜﺎﻳﻪ، ﺷﯧﺌﯩﺮ، ﻣﺎﻗﺎﻟﻪ، ﻣﻪﺧﭙﯩﻲ ﺧﺎﺗﯩﺮﻩ، ﻓﯩﻠﻴﻪﺗﻮﻥ... ﺋﻪﺳﻪﺭﻟﯩﺮﯨﺪﯨﻦ 40 ﭘﺎﺭﭼﯩﻐﺎ ﻳﯩﻘﯩﻦ ﺋﯧﻼﻥ ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎﻥ.
< ﻗﯘﻣﯘﻝ ﺋﻪﺩﻩﺑﯩﻴﺎﺗﻰ > ﮊﯗﺭﻧﯩﻠﯩﻨﯩﯔ 2006 - ﻳﯩﻠﻠﯩﻖ 6 - ﺳﺎﻧﯩﺪﺍ ﺳﯜﺭﯨﺘﻰ ﯞﻩ ﻗﯩﺴﻘﯩﭽﻪ ﺗﻪﺭﺟﯩﻤﯩﮭﺎﻟﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﯘﻧﯘﺷﺘﯘﺭﯗﻟﻐﺎﻥ.
مۇندەرىجە ﺳﻪﻧﺴﯩﺰ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ
ﻛﯜﺗﯜﺵ ﭘﻪﺳﻠﻰ
ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻨﯩﯔ ﺋﺎﯞﺍﺯﻯ
ﺳﯩﻨﻰ ﻣﯘﺷﯘ ﺟﺎﻳﺪﺍ ﺳﺎﻗﻼﻳﻤﻪﻥ
ﻗﺎﺭ ﻛﯚﭖ ﻳﺎﻏﻘﺎﻥ ﻗﯩﺶ
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ
ﺳﻪﻥ ﻣﯩﻨﯩﯔ ﺋﯚﻟﯜﻣﯜﻡ
ﻳﯜﺭﯛﮔﯜﻡ ﻳﯩﻐﻼﻳﺪﯗ
ﻣﯩﯔ ﻳﯩﻠﻠﯩﻖ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ
ﺑﺎﺭﺳﺎ ﻛﻪﻟﻤﻪﺱ ﻳﻮﻝ
ﺭﯨﯟﺍﻳﻪﺕ ﭘﻪﺳﻠﻰ
ﻗﯘﺭﻏﺎﻗﭽﯩﻠﯩﻖ
ﺑﯩﺮ ﻳﯩﮕﯩﺘﻨﯩﯔ ﻛﻮﭼﯩﺴﻰ
ﺭﯨﺌﺎﻟﻠﯩﻖ، ﻣﯩﻨﻰ ﻗﯘﻳﯘﭖ ﺑﻪﺭ
ﺭﯨﺌﺎﻟﻠﯩﻘﺘﯩﻦ ﯞﺍﺯ ﻛﯩﭽﯩﺶ
ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻨﯩﯔ ﺑﻪﺷﯩﻨﺠﻰ ﭘﻪﺳﻠﻰ
ﻗﺎﺭﺍ ﭼﯜﺵ
ﻗﺎﺭﺍ ﺋﺎﺗﻘﺎﻥ ﺗﺎﯓ
ﺳﻪﻧﺴﯩﺰ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ
ﺳﻪﻧﺴﯩﺰ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ - ﺋﺎﻧﺎ ﺳﯜﺗﯩﮕﻪ ﺋﯩﺘﯩﻠﮕﻪﻥ ﺑﻮﯞﺍﻕ ﻛﻪﺑﯩﻲ ﺳﻪﻥ ﺗﺎﻣﺎﻥ ﺋﯩﻨﺘﯩﻠﯩﭗ، ﺳﯩﻨﻰ ﺑﯩﺮ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﻛﯚﺭﯛﯞﯦﻠﯩﺸﻨﻰ ﺋﯩﺴﺘﻪﻳﺪﯗ...
ﺳﻪﻧﺴﯩﺰ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ - ﺋﯚﺯﯨﺪﯨﻜﻰ ﻗﯘﺩﺭﻩﺗﻠﯩﻚ ﻛﯜﭺ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﻪﻟﻤﯩﺶ ﺑﻪﺧﺘﻠﯩﻚ ﺩﻩﻣﻠﯩﺮﯨﮕﻪ ﻣﻪﺳﺨﯩﺮﯨﻠﯩﻚ ﮬﯩﺠﯩﻴﯩﭗ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﮬﯩﺠﺮﺍﻥ ﻧﺎﻣﻠﯩﻖ ﺗﻮﺳﺎﻗﻨﻰ ﻳﯩﻤﯩﺮﯨﭗ ﺗﺎﺷﻼﺷﻨﻰ ﺋﯩﺴﺘﻪﻳﺪﯗ...
ﺳﻪﻧﺴﯩﺰ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ - ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺩﻩﮬﺸﻪﺗﻠﯩﻚ ﺩﻩﻗﯩﻘﯩﻠﯩﺮﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺳﺎﯕﺎ ﺋﺎﺷﯩﻖ ﻳﯜﺭﯛﮔﯜﻣﻨﯩﯔ ﭘﯩﻐﺎﻧﻠﯩﻖ ﻧﺎﻟﯩﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﭼﯩﺪﯨﻴﺎﻟﻤﺎﻱ ﻣﻪﻧﺪﯨﻦ ﺋﺎﺳﺘﺎ ﺋﯘﺯﺍﺷﻨﻰ ﺋﯩﺴﺘﻪﻳﺪﯗ...
ﺳﻪﻧﺴﯩﺰ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ - ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻨﯩﯔ ﺳﯩﮭﺮﯨﻲ ﻛﯜﭼﯩﮕﻪ ﺗﻪﻥ ﺑﯩﺮﯨﭗ ﺋﯚﺯ - ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﻗﯘﺭﺕ ﻛﻪﺑﯩﻲ ﻏﺎﺟﺎﭖ ﺗﯜﮔﯩﺘﯩﺸﻨﻰ ﺋﯩﺴﺘﻪﻳﺪﯗ...
ﺳﻪﻧﺴﯩﺰ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ - ﯞﯨﺴﺎﻝ ﮔﯜﻟﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﭘﯘﺭﺍﭖ، ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺑﻪﺧﺖ ﻗﻮﻳﻨﯩﺪﺍ ﺭﯨﯟﺍﻳﻪﺗﺴﯩﻤﺎﻥ ﭼﯜﺷﻠﻪﺭﮔﻪ ﻏﻪﺭﻕ ﺑﻮﻟﯘﺷﻨﻰ ﺋﯩﺴﺘﻪﻳﺪﯗ...
ﻛﯜﺗﯜﺵ ﭘﻪﺳﻠﻰ
ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ ﺋﯚﺗﯜﯞﯨﺮﯨﺪﯗ...
ﻳﯩﻠﻼﺭ ﺷﺎﻣﯩﻠﻰ ﺋﯚﻣﯜﺭ ﺩﻩﺭﯨﺨﯩﯖﻨﯩﯔ ﻳﻮﭘﯘﺭﻣﺎﻗﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﭘﯘﺗﺎﭖ - ﭘﯘﺗﺎﭖ ﺗﺎﺷﻼﯞﯨﺮﯨﺪﯗ...
ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ ﺋﯚﺗﯜﯞﯨﺮﯨﺪﯗ...
ﺳﻪﻥ ﺋﻪﺳﻠﯩﻤﯩﻠﻪﺭ ﻗﻮﻳﻨﯩﺪﺍ ﺋﻪﻟﻠﻪﻳﻠﯩﻨﯩﭗ ﻳﺎﺷﺎﯞﯨﺮﯨﺴﻪﻥ...
ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ ﺋﯚﺗﯜﯞﯨﺮﯨﺪﯗ...
ﺗﯘﺭﻣﯘﺷﻨﯩﯔ ﺋﺎﭼﭽﯩﻖ - ﭼﯜﭼﯜﻛﻰ ﺳﯩﻨﻰ ﻛﯩﭽﯩﻜﻠﯩﻜﺘﯩﻦ ﭼﻮﯕﻠﯘﻗﻘﺎ ﺑﺎﺷﻼﻳﺪﯗ...
ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ ﺋﯚﺗﯜﯞﯨﺮﯨﺪﯗ...
ﻳﯧﺸﯩﯖﻐﺎ ﻳﺎﺵ، ﺋﻪﻗﻠﯩﯖﮕﻪ ﺋﻪﻗﯩﻞ ﻗﯘﺷﯘﻟﯘﯞﯨﺮﯨﺪﯗ...
ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ ﺋﯚﺗﯜﯞﯨﺮﯨﺪﯗ..
ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻠﯩﺮﻯ ﺋﯚﺯﯛﯕﻨﯩﯔ ﺭﻭﮬﯩﻲ ﺩﯗﻧﻴﺎﺳﯩﺪﺍ ﺗﻪﻧﮭﺎ ﻗﺎﻟﯩﺴﻪﻥ- ﺩﻩ، ﻳﺎﺷﻠﯩﻘﺘﯩﻜﻰ ﺳﯜﺭﻩﺗﻠﻪﺭ ﺳﯧﻠﯩﻨﻐﺎﻥ ﻛﻮﻧﺎ ﺋﻪﻟﺒﯘﻡ ﺋﯩﺨﺘﯩﻴﺎﺭﺳﯩﺰ ﻗﻮﻟﯘﯕﻐﺎ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﻗﺎﻟﯩﺪﯗ...
ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ ﺋﯚﺗﯜﯞﯨﺮﯨﺪﯗ...
ﺋﯚﺗﻜﻪﻥ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ ﻳﯜﺭﻩﻙ - ﺑﺎﻏﺮﯨﯖﻨﻰ ﺗﺎﺗﯩﻼﭖ ﺋﻮﻳﻨﺎﺷﻘﺎ ﺑﺎﺷﻼﻳﺪﯗ...
ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ ﺋﯚﺗﯜﯞﯨﺮﯨﺪﯗ...
ﺋﻪﺳﻠﯩﻤﯩﻠﻪﺭ ﺋﺎﺗﺎ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﺋﺎﭼﭽﯩﻖ - ﭼﯜﭼﯜﻙ ﺗﯘﻳﻐﯘﻻﺭ ﻗﺎﻳﻨﯩﻤﯩﺪﺍ ﺋﯩﯖﺮﺍﭖ ﺗﺎﺷﻼﻳﺴﻪﻥ - ﺩﻩ، ﺑﻪﯕﯟﺍﺵ ﻛﯚﯕﻠﯜﯕﻨﯩﯔ ﻛﻪﻳﻨﯩﮕﻪ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻧﯩﻤﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﻳﻮﻗﺎﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﯩﯖﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﭗ ﻳﯩﺘﯩﺴﻪﻥ...
ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ ﺋﯚﺗﯜﯞﯨﺮﯨﺪﯗ...
ﻳﺎﺷﻠﯩﻘﺘﯩﻜﻰ ﺷﯘ ﭘﺎﻙ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻨﯩﯔ ﺋﻮﺗﻰ ﻳﻪﻧﻪ ﻳﺎﻟﻘﯘﻧﺠﺎﻳﺪﯗ - ﺩﻩ، ﭘﯘﺷﺎﻳﻤﺎﻥ ﺋﻮﺗﯩﺪﺍ ﻛﯚﻳﯜﭖ ﭼﯘﻝ - ﭼﯘﻝ ﺑﻮﻟﯩﺴﻪﻥ...
ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ ﺋﯚﺗﯜﯞﯨﺮﯨﺪﯗ...
ﺋﺎﺧﯩﺮﻯ ﺧﺎﺗﺎ ﻗﯩﻠﻐﯩﻨﯩﯖﻨﻰ ﺗﯘﻧﯘﭖ ﻳﯩﺘﯩﺴﻪﻥ - ﺩﻩ، ﻣﯩﻨﯩﯔ ﺳﺎﯕﺎ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﯩﺘﯩﻤﻨﯩﯔ ﻗﻪﺩﺭﯨﮕﻪ ﻳﯩﺘﯩﺴﻪﻥ ﯞﻩ ﻣﯩﻨﻰ ﺋﯩﺰﺩﻩﺷﻜﻪ ﺑﺎﺷﻼﻳﺴﻪﻥ...
ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ ﺋﯚﺗﯜﯞﯨﺮﯨﺪﯗ...
ﺳﻪﻥ ﻣﯩﻨﻰ ﺋﯩﺰﺩﻩﭖ - ﺋﯩﺰﺩﻩﭖ ﺋﺎﺧﯩﺮﻯ ﻣﻪﻥ ﺑﺎﺭ ﻳﻪﺭﻧﻰ ﺗﺎﭘﯩﺴﻪﻥ، ﭼﯜﻧﻜﻰ ﻣﻪﻥ ﺋﯘ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﺳﯩﻨﻰ ﻳﯩﻠﻼﭖ - ﻳﯩﻠﻼﭖ ﺳﺎﻗﻼﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﺑﻮﻟﯩﻤﻪﻥ...
ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ ﺋﯚﺗﯜﯞﯨﺮﯨﺪﯗ...
ﺋﻪﯓ ﺋﺎﺧﯩﺮﻗﻰ ﺷﯘ ﺩﻩﻗﯩﻘﯩﻠﻪﺭﺩﻩ ﺑﯩﺰ ﺯﺍﻣﺎﻥ - ﻣﺎﻛﺎﻧﺪﯨﻦ ﮬﺎﻟﻘﯩﭗ ﺋﯚﺗﯜﭖ ﻗﻮﻝ ﺗﯘﺗﯘﺷﻘﯩﻨﯩﻤﯩﺰﭼﻪ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﻳﻮﻟﯩﻐﺎ ﻛﯩﻠﯩﻤﯩﺰ. ﺑﯘ ﻳﻪﺭ ﺋﯩﻨﺘﺎﻳﯩﻦ ﭘﯩﻨﮭﺎﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﺋﯩﻜﻜﯩﻤﯩﺰﮔﻪ ﮬﯧﭽﻘﺎﻧﺪﺍﻕ ﻛﯜﭺ ﺗﻮﺳﺎﻟﻐﯘ ﺑﻮﻻﻟﻤﺎﻳﺪﯗ، ﺑﯩﺮ - ﺑﯩﺮﯨﻤﯩﺰﮔﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺗﻪﺷﻨﺎﻟﯩﻖ ﺗﯜﭘﻪﻳﻠﻰ ﭼﯩﯖﯖﯩﺪﻩ ﻗﯘﭼﺎﻗﻠﯩﺸﯩﻤﯩﺰ، ﺳﻪﺭﺳﺎﻥ ﻳﯜﺭﻩﻛﻠﻪﺭ ﺑﯩﺮ - ﺑﯩﺮﯨﮕﻪ ﻗﺎﻧﯩﺪﯗ...
ﺩﻩﻝ ﺷﯘ ﭘﻪﻳﺘﺘﻪ ﭼﯜﺷﻜﻪﻥ ﻳﺎﻣﻐﯘﺭ ﺗﺎﻣﭽﯩﺴﻰ ﭘﯜﺗﻜﯜﻝ ﻛﻪﭼﻤﯩﺸﻠﻪﺭﻧﻰ ﻳﯘﻳﯘﭖ ﺗﺎﺷﻼﭖ، ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻳﯜﺭﻩﻛﻨﻰ ﺑﯩﺮﻟﻪﺷﺘﯜﺭﯛﭖ ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﻳﯩﺮﺍﻕ ﺑﯩﺮ ﺟﺎﻳﻐﺎ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻛﯩﺘﯩﺪﯗ...
ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ ﺋﯚﺗﯜﯞﯨﺮﯨﺪﯗ...
ﻣﻪﻥ ﺋﯩﺸﯩﻨﯩﻤﻪﻥ...
ﺳﻪﻥ ﭼﯘﻗﯘﻡ ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻰ ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﻛﯩﻠﯩﺴﻪﻥ...
ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻨﯩﯔ ﺋﺎﯞﺍﺯﻯ
1
ﺟﯧﻨﯩﻢ:
ﻛﯩﺴﻪﻝ ﻛﺎﺭﯨﯟﯨﺘﯩﺪﺍ ﻳﺎﺗﻘﺎﻥ ﺳﯚﻳﮕﯜﻡ ﺋﺎﺟﯩﺰﺍﻧﻪ ﺋﯩﯖﺮﺍﯞﺍﺗﯩﺪﯗ...
ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺯﻩﺋﯩﭗ ﺋﺎﯞﺍﺯﻯ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺳﯩﻨﯩﻼ ﭼﺎﻗﯩﺮﻣﺎﻗﺘﺎ...
2
ﺟﯧﻨﯩﻢ:
ﺳﻪﻥ ﺑﯘ ﺋﺎﻟﻪﻣﺪﻩ ﺑﺎﺭﻣﯘ...؟
ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺳﯚﻳﮕﯜﺳﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﭘﺎﻧﯩﻴﺪﯨﻜﻰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﯩﺪﯨﻦ ﯞﺍﺯ ﻛﯩﭽﯩﺸﻜﻪ ﺗﻪﺷﻨﺎ ﺑﯩﺮ ﯞﯗﺟﯘﺩﻧﯩﯔ ﺳﯩﻨﻰ ﭼﺎﻗﯩﺮﻏﺎﻥ ﺋﺎﯞﺍﺯﯨﻨﻰ ﭼﯜﺷﻠﯩﺮﯨﯖﺪﻩ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﺑﯩﺮﻩﺭ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﺋﺎﯕﻠﯩﻤﯩﺪﯨﯖﻤﯘ...؟
3
ﺟﯧﻨﯩﻢ:
ﻣﻪﻥ ﺳﯩﻨﻰ ﭼﺎﻗﯩﺮﯨﯟﺍﺗﯩﻤﻪﻥ...
ﻳﺎﻕ، ﺳﯩﻨﻰ ﺋﻪﻣﻪﺱ، ﺑﻪﻟﻜﻰ ﺭﻭﮬﯩﻴﯩﺘﯩﻤﺪﯨﻦ ﺗﯩﺮﻩﻥ ﺋﻮﺭﯗﻥ ﺋﺎﻟﻐﺎﻥ ﺳﯩﻨﻰ ﭼﺎﻗﯩﺮﯨﯟﺍﺗﯩﻤﻪﻥ...
ﺗﯩﺰ ﻛﻪﻝ...
ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ ﺩﻩﭖ ﺗﻮﯞﻻﯞﯨﺮﯨﭗ ﻳﯩﺮﺗﯩﻠﻐﺎﻥ ﺋﺎﯞﺍﺯﯨﻢ ﺋﯧﭽﯩﻨﯩﺸﻠﯩﻖ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﻗﺎﺭﺍﺳﻼﭖ ﺳﯘﻧﻤﺎﻗﺘﺎ...
4
ﺟﯧﻨﯩﻢ:
ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﻛﻪﻝ...
ساﯕﺎ ﺗﻪﻟﭙﯜﻧﯜﭖ ﺯﺍﺭﻻﻧﻐﺎﻥ ﺑﺎﻏﺮﯨﻢ ﻗﯘﺭﯗﭖ ﻗﺎﻗﺎﺳﻠﯩﻘﻘﺎ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﭗ ﻗﺎﻻﻳﻼ ﺩﯨﺪﻯ...
5
ﺟﯧﻨﯩﻢ:
ﺗﺎﺷﻘﺎ ﺋﺎﻳﻼﻧﻐﺎﻥ ﻗﻪﺩﻩﻣﻠﯩﺮﯨﻢ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﯩﺘﯩﯟﺍﺗﯩﻤﻪﻥ...
ﺋﯘ ﻣﯩﻨﻰ ﻳﻮﻗﻠﯘﻕ ﺗﺎﻣﺎﻥ ﺳﯚﺭﻩﭖ ﻣﺎﯕﻤﺎﻗﺘﺎ...
6
ﺟﯧﻨﯩﻢ:
ﺭﻭﮬﯩﻴﯩﺘﯩﻤﺪﯨﻦ ﺋﯧﻘﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﻗﺎﻥ ﻣﯩﻨﻰ ﺗﯘﻧﺠﯘﻗﺘﯘﺭﯗﭖ ﺋﯚﻟﺘﯜﺭﯛﯞﻩﺗﻜﯜﭼﻪ ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﻛﻪﻝ...
ﻣﻪﻥ ﺳﯩﻨﻰ ﻛﯜﺗﯩﻤﻪﻥ...
ﺗﺎﻛﻰ ﺳﻪﻥ ﺑﺎﻏﺮﯨﻤﺪﯨﻦ ﺋﯘﺭﯗﻥ ﺋﺎﻟﻐﯘﭼﻪ...
ﺳﯩﻨﻰ ﻣﯘﺷﯘ ﺟﺎﻳﺪﺍ ﺳﺎﻗﻼﻳﻤﻪﻥ
ﺳﻪﻧﺪﯨﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﻐﺎﻥ ﺋﺎﺷﯘ ﺩﻩﻗﯩﻘﯩﻠﻪﺭﺩﻩ ﺑﺎﻏﺮﯨﻤﻐﺎ ﺯﻩﮬﻪﺭﺩﻩﻙ ﺳﺎﻧﭽﯩﻠﻐﺎﻥ ﺋﯚﻛﺘﻪﺑﯩﺮ ﺋﯧﻴﯩﺪﯨﻦ ﻧﻪﭼﭽﯩﺴﻰ ﺋﯚﺗﯜﭖ ﻛﯩﺘﯩﭙﺘﯘ، ﺋﯚﺗﻜﯜﻧﭽﻰ ﺷﺎﻣﺎﻟﺪﻩﻙ. ﺷﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺑﯘﻳﺎﻥ ﺗﯘﻧﺠﻰ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﺳﯩﺮﺗﻘﺎ ﭼﯩﻘﯩﺸﯩﻢ، ﺋﻪﻣﺪﯨﻼ ﺋﯧﻐﯩﺮ ﻛﯩﺴﻪﻟﺪﯨﻦ ﻗﻮﭘﻘﺎﻧﺪﻩﻙ. ﻗﺎﺭﯨﺴﺎﻡ ﭘﯜﺗﻜﯜﻝ ﺋﻪﺗﺮﺍﭘﻨﻰ ﺳﺎﭘﺴﯧﺮﯨﻖ ﺧﺎﺯﺍﻧﻼﺭ ﻗﺎﭘﻼﭖ ﻛﯩﺘﯩﭙﺘﯘ، ﺑﯩﺮﺍﯞ ﻳﻪﺭ ﻳﯜﺯﯨﮕﻪ ﺳﯧﺮﯨﻖ ﺭﻩﯕﻠﯩﻚ ﺗﻮﻥ ﻳﺎﭘﻘﺎﻧﺪﻩﻙ. ﺩﻩﺭﻩﺧﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺋﯜﺳﺘﯩﺪﯨﻜﻰ ﻗﺎﻟﺪﯗﻕ ﻳﺎﭘﺮﺍﻗﻼﺭ ﺋﺎﺳﺘﺎ ﻟﻪﻳﻠﻪﭖ ﭼﯜﺷﯜﭖ ﺋﯚﺯ ﺗﯩﺮﺍﮔﯩﺪﯨﻴﯩﺴﯩﮕﻪ ﻛﯚﻣﯜﻟﯜﺷﻜﻪ ﺋﺎﻟﺪﯨﺮﺍﯞﯦﺘﯩﭙﺘﯘ، ﺋﺎﻧﺎ ﺳﯜﺗﯩﮕﻪ ﺋﯩﻨﺘﯩﻠﮕﻪﻥ ﺑﻮﯞﺍﻗﺘﻪﻙ. ﺗﯘﺭﯗﭘﻼ ﺋﯚﻛﺘﻪﺑﯩﺮﮔﻪ ﺋﻪﮔﯩﺸﯩﭗ ﺗﯘﻧﺠﻰ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﯩﺘﯩﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﮔﯘﯞﺍﮬﭽﯩﺴﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﮬﯧﻠﯩﻘﻰ ﻛﻮﻧﺎ ﺟﺎﻳﻐﺎ ﻛﻪﻟﺪﯨﻢ ﮬﺎﺭﻏﯩﻦ ﻗﻪﺩﻩﻣﻠﻪﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ، ﻳﺎﺭﯨﺪﺍﺭ ﻛﯩﻴﯩﻜﺘﻪﻙ. ﻛﻪﺗﻤﯩﺸﻠﻪﺭﮔﻪ ﻧﻪﺯﻩﺭ ﺳﺎﻟﺪﯨﻢ، ﻛﯚﺯﻯ ﺋﯚﺗﻜﯜﺭ ﺋﻮﯞﭼﯩﺪﻩﻙ. ﺋﯩﻜﻜﯩﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻗﻮﺵ ﻳﯜﺭﻩﻛﻨﯩﯔ ﺭﻩﺳﯩﻤﻰ ﭼﯩﻜﯩﻠﮕﻪﻥ ﮬﯧﻠﯩﻘﻰ ﻗﻮﺷﻤﺎﻕ ﺳﯚﮔﻪﺕ ﺩﻩﺭﯨﺨﻰ ﻗﯘﺭﯗﭖ ﻗﺎﻗﺸﺎﻝ ﺑﻮﻻﻱ ﺩﻩﭖ ﻗﺎﭘﺘﯘ، ﺋﯩﺸﻘﯩﯖﺪﺍ ﭼﺎﻙ - ﭼﺎﻙ ﻳﯩﺮﺗﯩﻠﻐﺎﻥ ﻳﯜﺭﯨﻜﯩﻤﺪﻩﻙ. ﺋﯩﻜﻜﯩﻤﯩﺰ ﻗﻮﻏﻠﯩﺸﯩﭗ ﺋﻮﻳﻨﯩﻐﺎﻥ ﺩﻩﺭﻳﺎ ﺑﻮﻳﯩﺪﯨﻜﻰ ﭼﯩﻤﻪﻧﻠﯩﻜﻠﻪﺭ ﺋﺎﻟﻠﯩﻘﺎﭼﺎﻥ ﻗﯘﺭﯗﭖ ﻛﯩﺘﯩﭙﺘﯘ، ﻛﯚﺯ ﻳﺎﺷﻠﯩﺮﯨﻤﺪﻩﻙ. ﺋﯩﻜﻜﯩﻤﯩﺰ ﻗﻮﻝ ﺗﯘﺗﯘﺷﯘﭖ ﻳﯜﺭﮔﻪﻥ ﭼﯩﻐﯩﺮ ﻳﻮﻟﻤﯘ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﺋﻮﺭﻧﯩﺪﯨﻦ ﻏﺎﻳﯩﺐ ﺑﻮﭘﺘﯘ، ﺋﯘﻧﺘﯘﻟﻐﺎﻥ ﭼﯜﺷﺘﻪﻙ. ﺋﻪﺳﻠﯩﻤﯩﻠﻪﺭ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺧﯩﻴﺎﻟﻐﺎ ﭼﯚﻛﺘﯜﻡ، ﺩﯦﯖﯩﺰﻏﺎ ﭼﯚﻛﻜﻪﻧﺪﻩﻙ. ﺋﺎﺭﯨﺪﯨﻦ ﺗﺎﻻﻱ ﻳﯩﻠﻼﺭ ﺋﯚﺗﯜﭖ ﻛﯩﺘﯩﭙﺘﯘ، ﺋﯧﻘﯩﻦ ﺳﯘﺩﻩﻙ. ﻛﻪﺗﻤﯩﺸﻠﻪﺭ ﻗﻮﻳﻨﯩﺪﯨﻦ ﺋﺎﺳﺘﺎ - ﺋﺎﺳﺘﺎ ﺳﯘﻏﯘﺭﯗﻟﯘﭖ ﭼﯩﻘﻘﺎﻥ ﻣﻪﯞﺟﯘﺩﻟﯘﻗﯘﯓ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﯩﻤﻨﻰ ﺗﺎﺗﯩﻼﺷﻘﺎ ﺑﺎﺷﻠﯩﺪﻯ، ﺋﯚﺗﻜﯜﺭ ﭼﯩﺸﻠﯩﻖ ﮬﻪﺭﯨﺪﻩﻙ. ﺩﻩﺭﺩﯗ - ﭘﯩﻐﺎﻥ ﺋﯩﭽﺮﻩ ﺭﻭﮬﯩﻴﯩﺘﯩﻤﺪﻩ ﺧﯩﺮﻩ - ﺷﯩﺮﻩ ﭼﺎﻗﻨﺎﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﻛﯩﭽﯩﻜﻜﯩﻨﻪ ﺋﯜﻣﯩﺪ ﭘﺎﺭﭼﯩﺴﯩﻨﻰ ﺳﯜﺭﺗﯜﯞﻩﺗﺘﯩﻢ ﺳﺎﯕﺎ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﯩﺘﯩﻢ ﺑﯩﻠﻪﻥ، ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﻗﯩﻠﺴﺎﻡ ﺳﻪﻥ ﻳﯧﻨﯩﻤﻐﺎ ﻛﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧﺪﻩﻙ. ﺷﯘ ﺗﺎﭘﺘﺎ ﺳﯩﻨﻰ ﭼﯘﻗﯘﻡ ﻛﯩﻠﯩﺪﯗ ﺩﻩﭖ ﻳﯜﺭﯛﻛﯜﻣﻨﻰ ﻗﺎﻳﺘﺎ - ﻗﺎﻳﺘﺎ ﺑﻪﺯﻟﯩﺪﯨﻢ، ﻣﯩﮭﺮﯨﺒﺎﻥ ﺋﺎﻧﺎ ﺑﻪﯕﺒﺎﺵ ﺑﺎﻟﯩﺴﯩﻨﻰ ﺑﻪﺯﻟﯩﮕﻪﻧﺪﻩﻙ. ﺳﯩﻨﻰ ﻣﯩﯔ ﻛﯚﺯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﯜﺗﯩﻤﻪﻥ، ﺑﯘﺭﯗﻧﻘﯩﺪﻩﻙ. ﺳﻪﻥ ﭼﻮﻗﯘﻡ ﺷﻮﺥ ﻛﯜﻟﯜﭖ ﻛﯩﻠﯩﺴﻪﻥ، ﻗﯘﻳﺎﺷﺘﻪﻙ...
ﺋﯩﺸﻪﻥ، ﺳﯩﻨﻰ ﻣﯘﺷﯘ ﺟﺎﻳﺪﺍ ﺳﺎﻗﻼﻳﻤﻪﻥ!
ﻗﺎﺭ ﻛﯚﭖ ﻳﺎﻏﻘﺎﻥ ﻗﯩﺶ
ﺋﺎﺷﯘ ﻳﯩﻠﻰ ﻳﺎﻧﯟﺍﺭ ﺋﯧﻴﯩﻨﯩﯔ 1 - ﻛﯜﻧﻰ ﺋﻪﺗﺘﯩﮕﻪﻥ ﺳﻪﮬﻪﺭﺩﻩﻙ ﺗﯘﻳﻐﯘﻟﯩﺮﯨﻤﻐﺎ ﺋﻪﮔﯩﺸﯩﭗ ﺳﯩﺮﺗﻘﺎ ﭼﯩﻘﺘﯩﻢ. ﺳﯩﺮﺗﺘﺎ ﻗﺎﺭ - ﻟﻪﭘﯩﻠﺪﻩﭖ ﺗﯘﻧﺠﻰ ﻗﺎﺭ ﻳﯧﻐﯩﯟﺍﺗﺎﺗﺘﻰ. ﻣﻪﻧﻤﯘ ﻗﺎﺭﻏﺎ ﺋﻪﮔﯩﺸﯩﭗ ﺗﯘﻳﻐﯘﻣﺪﺍ ﭘﻪﻳﺪﺍ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻟﯩﺮﯨﻚ ﻛﻪﻳﭙﯩﻴﺎﺗﺘﺎ ﻟﯩﺮﯨﻚ ﺩﻩﻣﻠﻪﺭﮔﻪ ﺗﺎﺷﻼﻧﺪﯨﻢ...
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ ﻗﺎﺭ ﺳﻪﻳﻠﯩﺴﻰ ﻗﯩﻠﯩﯟﯦﺘﯩﭗ ﻳﯜﺭﯛﭖ ﺳﯩﻨﻰ ﺗﯘﻧﺠﻰ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﺋﯘﭼﺮﯨﺘﯩﭗ ﻗﺎﻟﺪﯨﻢ. ﺋﺎﺭﯨﺪﯨﻦ ﺋﯘﺯﺍﻕ ﺋﯚﺗﻤﻪﻱ ﺳﻪﻥ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﻮﻧﯘﺷﯘﺷﻘﺎ ﻣﯘﻳﻪﺳﺴﻪﺭ ﺑﻮﻟﺪﯗﻡ. ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪﺍ ﻟﻪﭘﯩﻠﺪﻩﭖ ﻳﯧﻐﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﻗﺎﺭﻧﯩﯔ ﻗﻪﻟﺒﯩﻤﯩﺰﺩﻩ ﻗﺎﻟﺪﯗﺭﻏﺎﻥ ﺋﯚﭼﻤﻪﺱ ﻟﯩﺮﯨﻜﯩﻠﯩﻖ ﺩﻩﻗﯩﻘﯩﻠﯩﺮﻯ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﯩﻤﯩﺰﻧﻰ ﺳﯚﻳﯜﭖ - ﺳﯚﻳﯜﭖ ﻗﺎﻧﻤﺎﻳﺘﺘﻰ. ﮬﻪﺭ ﻛﯜﻧﻰ ﻗﺎﺭ ﻳﺎﻏﺎﺗﺘﻰ. ﻣﻪﻥ ﺳﯩﻨﻰ ﻗﺎﺭﻟﯩﻖ ﺩﻩﻣﻠﻪﺭﺩﻩ ﺳﺎﻗﻼﻳﺘﺘﯩﻢ. ﺳﻪﻧﻤﯘ ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﺗﯩﺰﻻ ﻛﯚﺯ ﺋﺎﻟﺪﯨﻤﺪﺍ ﺯﺍﮬﯩﺮ ﺑﻮﻻﺗﺘﯩﯔ. ﺋﯩﻜﻜﯩﻤﯩﺰ ﻟﻪﭘﯩﻠﺪﻩﭖ ﻳﯧﻐﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﻗﺎﺭﻏﺎ ﭘﻪﺭﯞﺍ ﻗﯩﻠﻤﺎﻱ ﻗﺎﺭﻟﯩﻖ ﻳﻮﻟﻼﺭﺩﺍ، ﻗﺎﺭﻟﯩﻖ ﺩﺍﻟﯩﻼﺭﺩﺍ، ﻗﺎﺭﻟﯩﻖ ﺩﻩﺭﻳﺎ ﺑﻮﻳﻠﯩﺮﯨﺪﺍ... ﻗﺎﺭﺩﻩﻙ ﺋﺎﭘﺌﺎﻕ ﺗﯘﻳﻐﯘﻟﯩﺮﯨﻤﯩﺰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﺮ - ﺑﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻧﻰ ﻗﻮﻏﻠﯩﺸﯩﭗ ﺋﻮﻳﻨﺎﻳﺘﺘﯘﻕ، ﻗﺎﺭ ﭼﯧﭽﯩﺸﺎﺗﺘﯘﻕ. ﻗﺎﺭ ﻳﯧﻐﯩﯟﯦﺮﯨﭗ ﮬﯧﺮﯨﭗ ﻗﺎﻟﻤﺎﻳﺘﺘﻰ. ﺑﯩﺰﻣﯘ ﻗﺎﺭﻏﺎ ﮬﻪﻣﻨﻪﭘﻪﺱ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺋﻮﻳﻨﺎﭖ ﮬﺎﺭﻣﺎﻳﺘﺘﯘﻕ...
ﯞﺍﻗﯩﺖ ﺗﺎﺗﻠﯩﻖ ﺋﯧﻘﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭﺩﻩ ﺳﻪﻥ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺋﯩﺮﯨﮕﻪﻥ ﻗﺎﺭﺩﻩﻙ ﺗﯘﻳﯘﻗﺴﯩﺰ ﻳﻮﻗﺎﭖ ﻛﻪﺗﺘﯩﯔ. ﺳﯩﻨﻰ ﺋﯩﺰﺩﻩﭖ ﻣﻪﮬﻪﻟﻠﻪﯕﮕﻪ ﺑﺎﺭﺩﯨﻢ، ﺳﻪﻥ ﻳﻮﻕ. ﺳﯩﻨﻰ ﺋﯩﺰﺩﻩﭖ ﺑﺎﺭﻣﯩﻐﺎﻥ ﻳﻪﺭ ﻗﺎﻟﻤﯩﺪﻯ، ﺳﻪﻥ ﻳﻮﻕ. ﺳﯩﻨﻰ ﺋﯩﺰﺩﻩﭖ ﺟﺎﮬﺎﻧﻨﯩﯔ ﺋﯩﭽﯩﻨﻰ ﻗﯧﺰﯨﯟﻩﺗﺘﯩﻢ، ﺳﻪﻥ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﻳﻮﻕ...
ﺳﻪﻥ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﻳﻪﺭ ﺷﺎﺭﯨﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺑﯩﺮ ﭘﯧﻼﻧﺘﻘﺎ ﻛﯚﭼﯜﭖ ﻛﻪﺗﻜﻪﻧﺪﻩﻛﻼ ﺭﯨﺌﺎﻟﻠﯩﻘﯩﻤﺪﯨﻦ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺷﻪﭘﯩﺴﯩﺰ ﻏﺎﻳﯩﺐ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﯨﯔ...
ﺋﯩﻜﻜﯩﻤﯩﺰﻧﻰ ﻟﯩﺮﯨﻜﯩﻠﯩﻖ ﺩﻩﻗﯩﻘﯩﻠﻪﺭﮔﻪ ﺗﺎﺷﻠﯩﻐﺎﻥ ﻗﺎﺭ ﺋﻪﻣﺪﯨﻠﯩﻜﺘﻪ ﻳﯩﺘﯩﻢ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﮬﯩﺴﻠﯩﺮﯨﻤﻐﺎ ﻳﺎﻏﻤﺎﻗﺘﺎ ﺋﯩﺪﻯ...
ﻗﺎﺭ ﮬﻪﺭ ﻛﯜﻧﻰ ﻳﺎﻏﺎﺗﺘﻰ. ﯞﺍﻗﯩﺖ ﻗﯘﻣﺪﻩﻙ ﺋﺎﻗﺎﺗﺘﻰ. ﺋﯜﻣﯩﺪﯨﻢ، ﺗﯘﻳﻐﯘﻡ، ﻗﻪﻟﺒﯩﻢ... ﻣﯘﺯﻻﺷﻘﺎ ﺑﺎﺷﻠﯩﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ. ﯞﺍﻗﯩﺖ ﭼﺎﻧﺪﯗﺭﻣﺎﻱ ﻧﯩﺴﯩﯟﯨﺴﯩﻨﻰ ﺋﯩﻠﯩﭗ، ﺷﻪﭘﯩﺴﯩﺰﻻ ﺋﯘﺯﺍﭖ ﻛﯩﺘﯩﯟﺍﺗﺎﺗﺘﻰ...
ﺋﺎﺭﯨﺪﯨﻦ ﺗﺎﻻﻱ ﻳﯩﻠﻼﺭ ﺋﯚﺗﯜﭖ ﻛﻪﺗﺘﻰ. ﻗﺎﺭﻣﯘ ﺗﺎﻻﻱ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﻳﺎﻏﺪﻯ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺋﺎﺷﯘ ﻳﯩﻠﻰ ﻗﯩﺸﺘﺎ ﻗﺎﺭ ﮬﻪﻗﯩﻘﻪﺗﻪﻥ ﻛﯚﭖ ﻳﺎﻏﻘﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ...
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ...
ﺟﺎﮬﺎﻧﺪﯨﻜﻰ ﺋﻪﯓ ﻏﻪﻣﺴﯩﺰ، ﺋﻪﯓ ﺷﺎﺩﯨﻤﺎﻥ، ﺋﻪﯓ... ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺋﯩﺪﯨﻢ...
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ... -
ﺳﯩﻨﯩﯔ ﻣﻪﯞﺟﯘﺩﻟﯘﻗﯘﯓ ﺗﯘﻳﯘﻗﺴﯩﺰ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﯩﻤﻐﺎ ﺑﯚﺳﯜﭖ ﻛﯩﺮﺩﻯ...
ﻗﻪﺩﻩﻣﻠﯩﺮﯨﯖﻨﻰ ﺗﻮﺳﯘﭖ ﻗﯧﻠﯩﺶ ﺋﯘﻳﺎﻗﺘﺎ ﺗﯘﺭﺳﯘﻥ، ﺋﻪﺗﯩﯟﺍﺭﻻﭖ ﻗﺎﺭﺷﻰ ﺋﺎﻟﺪﯨﻢ...
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ...
ﺳﯩﻨﯩﯔ ﻻﺗﺎﭘﯩﺘﯩﯔ ﺋﯚﺯ ﻧﯘﺭﯨﻨﻰ ﻗﻪﻟﺐ ﺧﺎﻧﻪﻣﮕﻪ ﭼﺎﭼﺘﻰ ﯞﻩ ﺋﺎﺳﺘﺎ - ﺋﺎﺳﺘﺎ ﺳﯩﯖﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﻰ...
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ...
يۈرەك - ﺑﺎﻏﺮﯨﻤﻨﻰ ﯞﻭﻟﻘﺎﻧﺪﻩﻙ ﭘﺎﺭﺗﻠﯩﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﮔﯜﻟﺨﺎﻥ ﺋﯚﺯ ﺋﯩﺴﻜﻪﻧﺠﯩﺴﯩﮕﻪ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻛﺎﯞﺍﭘﺘﻪﻙ ﻛﯚﻳﺪﯛﺭﯛﺷﻜﻪ ﺗﯘﺗﯘﻧﺪﻯ...
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ...
ﺳﯩﺮﻟﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﺳﺎﯕﺎ ﺑﯩﺮ - ﺑﯩﺮﻟﻪﭖ ﺗﯚﻛﺘﯜﻡ...
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ...
ﭘﺎﻙ ﮬﯩﺴﻼﺭ ﻣﻪﯞﺟﯩﺪﻩ ﻏﯘﻻﭼﻼﭖ ﺋﯜﺯﺩﯛﻡ...
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ...
ﺟﺎﮬﺎﻧﺪﯨﻜﻰ ﺋﻪﯓ ﺑﻪﺧﺘﻠﯩﻚ ﺷﻪﻳﺌﯩﻴﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮﯨﮕﻪ ﺋﺎﻳﻼﻧﺪﯨﻢ...
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ...
ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻠﯩﻚ ﺗﯩﻨﯩﻘﻼﺭ ﭘﯜﺗﻜﯜﻝ ﮬﯜﺟﻪﻳﺮﻩﻣﮕﻪ ﺳﯩﯖﯩﭗ، ﯞﯗﺟﯘﺩﯗﻣﻨﻰ ﻳﯩﻨﯩﻚ ﺋﻪﻟﻠﻪﻳﻠﯩﺘﯩﺸﻜﻪ ﺑﺎﺷﻠﯩﺪﻯ...
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ...
ﭘﯜﺗﻜﯜﻝ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﯩﻢ ﮔﯜﻝ ﭘﯘﺭﺍﻳﺘﺘﻰ...
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ...
ﻛﻪﭼﻜﯜﺯ ﭘﻪﺳﻠﻰ ﺳﯩﻨﯩﯔ ﺟﺎﻣﺎﻟﯩﯖﺪﺍ ﺋﯚﺯ ﺋﻪﻛﺴﯩﻨﻰ ﺗﺎﭘﻘﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ...
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ...
ﺗﯘﺭﻗﯘﯕﺪﯨﻦ ﺋﯧﻐﯩﺮ ﺑﯩﺮ ﮬﻪﺳﺮﻩﺕ ﺗﯚﻛﯜﻟﯜﭖ ﺗﯘﺭﺍﺗﺘﻰ...
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ...
ﺗﺎﺭ ﺋﯜﺯﯛﻟﺪﻯ...
ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻣﯘﯕﻰ ﺋﻪﺗﺮﺍﭘﻨﻰ ﻣﯘﯕﻐﺎ ﭼﯚﻣﺪﯛﺭﯛﯞﻩﺗﻜﻪﻥ ﺋﯩﺪﻯ...
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ...
ﻳﺎﺭﯨﻼﻧﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﯞﯗﺟﯘﺩ ﻳﻮﻗﻠﯘﻕ ﺩﻩﺷﺘﯩﺪﻩ ﺳﻪﺭﺳﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ...
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ...
ﺑﯩﺮ ﯞﯗﺟﯘﺩ ﺯﺍﺭ - ﺯﺍﺭ ﻳﯩﻐﻼﻳﺘﺘﻰ...
ﺋﻪﻣﻤﺎ ﻳﺎﺷﺴﯩﺰ...
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ...
ﺗﻪﺑﯩﺌﻪﺕ ﻳﯩﻐﺎ ﭘﻪﺳﻠﯩﮕﻪ ﻗﻪﺩﻩﻡ ﻗﻮﻳﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ...
ﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ...
ﮬﯧﭻ ﺋﯩﺶ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ...
ﺳﻪﻥ ﻣﯩﻨﯩﯔ ﺋﯚﻟﯜﻣﯜﻡ
1
ﺟﯧﻨﯩﻢ:
ﻣﻪﻥ ﺳﯩﻨﻰ ﺗﺎﭘﻘﺎﻥ ﮬﺎﻣﺎﻥ ﺋﯚﻟﺘﯜﺭﯛﯞﯨﺘﯩﻤﻪﻥ ﺩﻩﭖ ﺋﯚﺯ - ﺋﯚﺯﯛﻣﮕﻪ ﭼﻮﯓ ﺳﯚﺯﻟﻪﭖ ﻳﯜﺭﮔﯩﻨﯩﻢ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺳﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﮔﻪﻥ ﮬﺎﻣﺎﻥ ﻗﻮﻟﯘﻣﺪﯨﻜﻰ ﭘﯩﭽﺎﻗﻨﯩﯔ ﻳﻪﺭﮔﻪ ﭼﯜﺷﯜﭖ ﻛﻪﺗﻜﯩﻨﻰ ﻗﯩﺰﯨﻖ، ﺑﯘ ﻧﯩﻤﻪ ﺋﯩﺸﺘﯘﺭ...؟
2
ﺟﯧﻨﯩﻢ:
ﺑﺎﺷﻘﯩﻼﺭ ﺋﯚﺯﻯ ﭼﯩﻦ ﺩﯨﻠﯩﺪﯨﻦ ﺳﯚﻳﮕﻪﻥ ﻳﺎﺭﯨﻨﻰ ﮬﻪﺭ ﻛﯜﻧﻰ ﺑﯩﺮ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﻛﯚﺭﯛﺷﻨﻰ ﺧﺎﻟﯩﺴﺎ، ﻣﻪﻥ ﺳﯩﻨﻰ ﺷﯘﻧﭽﻪ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﺗﯘﺭﯗﭘﻤﯘ ﻧﯩﻤﯩﺸﻘﺎ ﻛﯚﺭﯛﺷﻨﻰ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺧﺎﻟﯩﻤﺎﻳﻤﻪﻥ...؟
3
ﺟﯧﻨﯩﻢ:
ﺳﻪﻥ ﻣﯩﻨﻰ ﺗﺎﺷﻼﭖ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪﺍ ﺳﻪﻥ ﻣﯩﻨﯩﯔ ﺋﯩﻜﻜﯩﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﯩﺘﯩﻤﯩﺰﻧﻰ ﺧﺎﺭ ﻗﯩﻠﻤﺎﺳﻠﯩﻖ ﺗﻮﻏﺮﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﺎﮬﯘ - ﺯﺍﺭﯨﻤﻐﺎ ﻗﯘﻻﻕ ﺳﺎﻟﻤﺎﻱ، ﺋﻪﻛﺴﯩﭽﻪ ﻣﯩﻨﻰ ﺯﺍﯕﻠﯩﻖ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻗﯘﻳﯘﭖ ﭘﻪﺭﯞﺍﺳﯩﺰ ﮬﺎﻟﺪﺍ ﻛﯩﺘﯩﭗ ﻗﺎﻟﺪﯨﯔ...
ﺋﺎﺭﯨﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮ ﻳﯩﻞ ﺋﯚﺗﯜﭖ ﺳﻪﻥ ﻣﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﻪﭼﯜﺭﯛﻡ ﺳﻮﺭﺍﭖ، ﺯﺍﺭ - ﺯﺍﺭ ﻳﯩﻐﻼﭖ ﻳﯧﻨﯩﻤﻐﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ ﭼﯧﻐﯩﯖﺪﺍ ﺳﻪﻧﺪﯨﻦ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﻧﻪﭘﺮﻩﺗﻠﯩﻨﯩﭗ ﺗﯘﺭﯗﭘﻤﯘ ﻳﻪﻧﻪ ﻧﯩﻤﻪ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺳﯩﻨﻰ ﺑﺎﻏﺮﯨﻤﻐﺎ ﺑﺎﺳﺘﯩﻢ...؟
4
ﺟﯧﻨﯩﻢ:
ﺳﻪﻥ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻨﯩﯔ ﺷﯘﻧﭽﻪ ﮔﯜﺯﻩﻝ ﭼﺎﻏﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﻣﻪﻥ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﯛﭖ، ﮬﯩﺠﺮﺍﻥ ﺋﯚﺯﯨﻨﯩﯔ ﺳﺎﻳﯩﺴﯩﻨﻰ ﺋﺎﺯﺭﺍﻕ ﻛﯚﺭﺳﯩﺘﯩﺸﻰ ﺑﯩﻠﻪﻧﻼ ﮬﯧﭽﻨﯩﻤﯩﮕﻪ ﻗﺎﺭﯨﻤﺎﻳﻼ ﻣﯩﻨﻰ ﺗﺎﺷﻼﭖ، ﺷﯘﻧﭽﻪ ﺋﯩﻠﺘﯩﺠﺎ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﻪﻟﻤﯜﺭﯛﭖ ﭼﺎﻗﯩﺮﯨﺸﻠﯩﺮﯨﻤﻐﺎ ﻗﯘﻻﻕ ﺳﺎﻟﻤﺎﻱ ﻳﯩﺮﺍﻗﻼﺭﻏﺎ ﻛﯩﺘﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﯩﻨﯩﯔ ﻗﯩﺰﯨﻖ...؟
5
ﺟﯧﻨﯩﻢ:
ﺳﻪﻥ ﺋﯚﺯﯛﯕﻨﻰ ﭼﯩﻦ ﺩﯨﻠﯩﺪﯨﻦ ﺳﯚﻳﮕﻪﻥ، ( ﺳﻪﻧﻤﯘ ﺑﯩﺮ ﭼﺎﻏﻼﺭﺩﺍ ﻣﯩﻨﻰ ﮬﯧﭽﻨﯩﻤﯩﮕﻪ ﻗﺎﺭﯨﻤﺎﻱ ﺳﻪﯞﺩﺍﻳﯩﻼﺭﭼﻪ ﺳﯚﻳﮕﻪﻥ... ) ﻣﻪﻧﺪﻩﻙ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﺷﯩﻘﻨﻰ ﺗﺎﺷﻠﯩﯟﯦﺘﯩﭗ، ﻛﯩﻤﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﻛﻪﻳﻨﯩﺪﻩ ﭘﺎﻳﭙﯩﺘﻪﻙ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﮔﻮﻳﺎ ﻛﻪﭼﻜﯜﺯ ﻏﺎﺯﺍﯕﻠﯩﺮﯨﺪﻩﻙ ﺳﺎﺭﻏﯩﻴﯩﭗ ﻳﯜﺭﯨﺪﯨﻐﺎﻧﺴﻪﻥ...؟
6
ﺟﯧﻨﯩﻢ:
ﺳﻪﻥ - ﺗﻪﯕﺮﻯ ﻣﺎﯕﺎ ﺑﻪﺭﮔﻪﻥ ﻣﻪﯕﮕﯜﻟﯜﻙ ﺋﺎﺯﺍﺏ...
ﺳﻪﻥ - ﻣﯩﻨﯩﯔ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻤﺪﺍ ﻣﺎﯕﺎ ﺋﯘﭼﺮﯨﻐﺎﻥ ﺋﻪﯓ ﭼﻮﯓ ﻛﺎﺯﺯﺍﭖ ﻗﯩﺰ...
ﺳﻪﻥ - ﻣﯩﻨﯩﯔ ﻳﯜﺭﯨﻜﯩﻤﺪﯨﻜﻰ ﺋﻪﯓ ﭼﻮﯓ، ﮬﻪﺭﮔﯩﺰ ﺳﺎﻗﺎﻳﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﻣﻪﯕﮕﯜﻟﯜﻙ ﺟﺎﺭﺍﮬﻪﺕ...
ﺳﻪﻥ - ﻗﻪﻟﺒﯩﻤﺪﯨﻜﻰ ﺑﻪﺧﺖ ﮬﻪﻗﻘﯩﺪﻩ ﻳﯧﺰﯨﻠﻐﺎﻥ ﻣﻪﯞﮬﯘﻡ ﺭﯨﯟﺍﻳﻪﺕ...
ﺳﻪﻥ - ﻗﻪﻟﺒﯩﻤﺪﯨﻜﻰ ﻣﻪﯕﮕﯜ ﺋﻮﻳﻐﺎﻧﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺗﯘﻣﺎﻧﻠﯩﻖ ﺑﯩﺮ ﺳﻪﮬﻪﺭ...
ﺳﻪﻥ - ﻣﻪﻥ ﻗﺎﻧﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﻣﻪﯕﮕﯜﻟﯜﻙ ﺯﻩﮬﻪﺭ...
...
ﺳﻪﻥ - ﻣﯩﻨﯩﯔ ﺋﯚﻟﯜﻣﯜﻡ...
ﻳﯜﺭﯛﮔﯜﻡ ﻳﯩﻐﻼﻳﺪﯗ
ﺑﯩﺮ ﺋﺎﯞﺍﺯ...
ﺋﺎﺷﯘ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﯞﺍﺯ ﺗﺎﻻﻱ ﻳﯩﻠﻼﺭﺩﯨﻦ ﺑﯘﻳﺎﻥ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﯩﻤﻨﻰ ﻗﯩﻴﻨﺎﭖ ﻛﻪﻟﺪﻯ...
ﺋﺎﺭﯨﺪﯨﻦ ﺋﻪﺳﯩﺮﮔﻪ ﺗﻪﯕﺪﺍﺵ ﻣﯩﻨﯘﺗﻼﺭﺩﯨﻦ ﻧﻪﭼﭽﯩﺴﻰ ﺋﯚﺗﯜﭖ ﻛﻪﺗﺘﻰ...
ﺋﺎﺧﯩﺮﻯ ﺷﯘ ﺋﺎﯞﺍﺯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﺗﻪﻧﮭﺎﻟﯩﻘﯩﻤﻐﺎ ﺋﻪﮔﯩﺸﯩﭗ ﮬﯧﻠﯩﻘﻰ ﺟﺎﻳﻐﺎ ﻛﻪﻟﺪﯨﻢ...
ﺋﻪﺳﻠﯩﻴﻪﺗﻠﻪﺭ ﮬﯘﺟﯘﻣﯩﻨﻰ ﺑﺎﺷﻼﺭ - ﺑﺎﺷﻠﯩﻤﺎﻳﻼ ﺗﯘﻳﯘﻗﺴﯩﺰ ﻗﯘﻟﯩﻘﯩﻤﻐﺎ ﻳﯩﻐﺎ ﺋﺎﯞﺍﺯﻯ ﺋﺎﯕﻼﻧﺪﻯ. ﺩﻩﺭﮬﺎﻝ ﺋﻪﺗﺮﺍﭘﻘﺎ ﻧﻪﺯﻩﺭ ﺳﺎﻟﺪﯨﻢ. ﮬﯧﭽﺒﯩﺮ ﺋﯩﻨﺲ - ﺟﯩﻦ ﻳﻮﻕ...
ﺋﻪﻣﻤﺎ ﮬﯧﻠﯩﻘﻰ ﺋﺎﯞﺍﺯ ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﻳﯩﻘﯩﻦ ﺑﯩﺮ ﺟﺎﻳﺪﯨﻦ ﭼﯩﻘﯩﯟﺍﺗﺎﺗﺘﻰ...
ﮬﻪﻳﺮﺍﻧﻠﯩﻖ ﺋﻪﺱ - ﻳﺎﺩﯨﻤﻨﻰ ﺋﯚﺯ ﺗﻮﺭﯨﻐﺎ ﭼﯩﺮﻣﺎﺷﻘﺎ ﺗﯘﺗﯘﻧﺪﻯ...
ﺗﻮﯞﺍ...
ﺋﻪﺳﻠﻰ ﻳﯩﻐﻼﯞﺍﺗﻘﯩﻨﻰ ﻣﯩﻨﯩﯔ ﻳﯜﺭﯛﮔﯜﻡ ﺋﯩﻜﻪﻥ ﺋﻪﻣﻪﺳﻤﯘ...؟!
ﻣﯩﯔ ﻳﯩﻠﻠﯩﻖ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ
ﺳﺎﺧﺘﺎ ﺳﯚﻳﮕﯜﯕﻨﯩﯔ ﺋﻮﺗﯩﺪﺍ ﭼﺎﺭ ﻳﯩﻼﻧﺪﻩﻙ ﺗﻮﻟﻐﯩﻨﯩﭗ، ﻛﯚﺯﯛﻣﺪﻩ ﻗﺎﻗﺎﮬﻼﭖ ﻛﯚﻟﯜﭖ، ﺋﯩﭽﯩﻤﺪﻩ ﻳﯜﺭﯨﻜﯩﻤﺪﯨﻦ ﺩﻩﺭﻳﺎ - ﺩﻩﺭﻳﺎ ﻗﺎﻥ ﺋﺎﻗﻘﯘﺯﯗﭖ، ﺗﯩﺘﯩﻠﯩﭗ - ﺗﯩﺘﯩﻠﯩﭗ ﻳﯩﻐﻠﯩﻐﺎﻥ ﮬﻪﺭ ﺑﯩﺮ ﺩﻩﻗﯩﻘﯩﻠﯩﺮﯨﻤﺪﻩ ﺋﯩﺸﻖ ﺋﻮﺗﯩﻨﯩﯔ ﺷﯘﻧﭽﻪ ﻛﯜﭼﻠﯜﻙ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﮕﻪ ﺗﻪﻥ ﺑﯩﺮﯨﻤﻪﻥ!
ﭼﯜﻧﻜﻰ، ﺳﯩﻨﻰ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﺋﺎﺷﯘ ﺩﻩﻗﯩﻘﯩﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﺳﻪﻥ ﺋﯜﭼﯜﻥ - ﺳﺎﯕﺎ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻣﯘﻗﻪﺩﺩﻩﺱ ﺳﯚﻳﮕﯜﻣﻨﯩﯔ ﯞﯨﺴﺎﻟﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻗﺎﻧﭽﯩﻠﯩﻐﺎﻥ ﯞﺍﻗﯩﺘﻨﻰ ﺯﺍﺭﯗ - ﺯﺍﺭ ﻳﯩﻐﻼﭖ ﺗﺎﻣﺎﻡ ﺋﻪﺗﻜﯩﻨﯩﻤﻨﻰ ﺳﺎﻧﺎﭖ ﺑﯩﺮﻩﻟﻤﻪﻳﻤﻪﻥ!
ﺋﻪﮔﻪﺭ ﺋﺎﺷﯩﻖ ﻳﯜﺭﯨﻜﻰ ﺋﯘﺗﯘﻥ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺳﺎﯕﺎ ﺋﺎﺷﯩﻖ ﺑﻮﻟﻐﯩﻨﯩﻤﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﺗﺎ ﮬﺎﺯﯨﺮﻏﯩﭽﻪ ﻳﯜﺭﯨﻜﯩﻤﺪﻩ ﻛﯚﻳﮕﻪﻥ ﺋﻮﺗﻘﺎ ﺋﻪﺳﯩﺮ ﺗﺎﺭﯨﺨﯩﻐﺎ ﺋﯩﮕﻪ ﺗﻮﻏﺮﺍﻗﻼﺭﻣﯘ ﺩﺍﻝ ﺑﻮﻻﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﺑﻮﻻﺗﺘﻰ!
ﺑﯩﻠﯩﭗ ﻗﺎﻝ:
ﺳﺎﯕﺎ ﺩﯨﮕﻪﻥ - ﭘﯩﭽﯩﺮﻟﯩﻐﺎﻥ ﮬﻪﺭ ﺑﯩﺮ ﺳﯚﺯﯛﻡ ﮬﻪﺗﺘﺎ ﺳﻪﻥ ﺗﻪﺭﻩﭘﻜﻪ ﺋﺎﻗﻘﺎﻥ ﮬﻪﺭ ﺑﯩﺮ ﺗﯩﻨﯩﻘﯩﻢ ﺑﺎﻏﺮﯨﻤﺪﯨﻦ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﻳﺎﻟﻘﯘﻥ ﺗﺎﻏﺪﯨﻜﻰ ﺋﻮﺕ ﻛﻪﺑﯩﻲ ﭼﻪﻛﺴﯩﺰ ﺩﻩﺭﺩﯗ - ﺋﻪﻟﻪﻡ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﻗﯘﺷﯘﻟﯘﭖ ﺳﯘﻏﯘﺭﯗﻟﯘﭖ ﭼﯩﻘﻘﺎﻧﺪﯗﺭ!
ﭼﯜﻧﻜﻰ، ﻣﻪﻥ ﺋﺎﺷﯩﻘﻠﯩﻖ ﺋﯩﺮﺍﺳﯩﺪﺍ ﻳﺎﺷﺎﯞﺍﺗﯩﻤﻪﻥ ﺋﻪﻣﻪﺳﻤﯘ...؟!
ﺑﺎﺭﺳﺎ ﻛﻪﻟﻤﻪﺱ ﻳﻮﻝ
ﺭﻭﮬﯩﻴﯩﺘﯩﻤﻨﯩﯔ ﭘﯩﻨﮭﺎﻧﯩﺪﺍ ﭼﺎﻗﻨﺎﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﻳﯧﺸﯩﻞ ﺋﺎﯞﺍﺯﻏﺎ ﺋﻪﮔﻪﺷﻜﯩﻨﯩﻤﭽﻪ ﺋﯚﺯﯛﻡ ﺋﯩﺮﯨﺸﻤﻪﻛﭽﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﻪﺑﻪﺩﯨﻴﻠﯩﻜﻨﯩﯔ ﯞﯨﺴﺎﻟﯩﻐﺎ ﺯﺍﺭ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻣﯩﯔ ﻳﯩﻠﻼﺭ ﺑﯘﺭﯗﻥ ﻳﻮﻟﻐﺎ ﭼﯩﻘﻘﺎﻥ ﺋﯩﺪﯨﻢ...
ﮬﯧﻠﯩﮭﻪﻡ ﻣﯧﯖﯩﯟﺍﺗﯩﻤﻪﻥ...
ﺋﺎﻟﺪﻯ ﺗﻪﺭﯨﭙﯩﻤﺪﻩ ﺗﻮﻟﯩﻤﯘ ﮔﯜﺯﻩﻝ ﺑﯩﺮ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺋﯜﻣﯩﺪ ﻳﻪﻧﻪ ﻗﻪﺩﻩﻡ ﺗﺎﺷﻠﯩﺸﯩﻤﻐﺎ ﻧﯘﺭﯨﻨﻰ ﺋﺎﻳﯩﻤﺎﻱ ﺳﯩﭙﯩﭗ ﺑﯩﺮﯨﯟﺍﺗﯩﺪﯗ...
ﻣﺎﯕﯩﻤﻪﻥ...
ﯞﻩﺳﻠﻰ ﺩﯨﺪﺍﺭ ﺩﻩﻣﻠﯩﺮﯨﮕﻪ ﻳﻪﺗﻜﯜﭼﻪ...
ﻣﺎﯕﻤﺎﻳﻤﯘ ﻧﻪ ﺋﺎﻣﺎﻝ...
ﭼﯜﻧﻜﻰ ﻣﻪﻥ ﺋﺎﻟﻠﯩﻘﺎﭼﺎﻥ ﺑﯘ ﻳﻮﻟﻐﺎ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺗﯘﺭﺳﺎﻡ...؟!
ﺭﯨﯟﺍﻳﻪﺕ ﭘﻪﺳﻠﻰ
ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ - ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻐﺎ ﺷﯩﺮﯨﻦ ﮬﯩﺲ - ﺗﯘﻳﻐﯘﻻﺭﻧﻰ ﺩﻩﺧﻠﯩﺴﯩﺰ ﮬﻪﺩﯨﻴﻪ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﯞﯗﺟﯘﺩﻻﺭﻧﻰ ﯞﯨﺴﺎﻝ ﺩﻩﺭﻳﺎﺳﯩﻐﺎ ﺗﯩﺮﻩﻥ ﭼﯚﻣﯜﻟﺪﯛﺭﯛﭖ، ﺋﺎﺷﯩﻖ ﺭﻭﮬﯩﻴﯩﺘﯩﻨﻰ ﺩﻩﺳﺘﻪ - ﺩﻩﺳﺘﻪ ﺋﻪﺗﯩﺮﮔﯜﻟﻠﻪﺭﮔﻪ ﻛﯚﻣﯜﯞﯨﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﮬﻪﻡ ﺷﯘ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ ﺋﯚﻣﯜﺭ ﺑﯧﻐﯩﻨﻰ ﭼﻪﻛﺴﯩﺰ ﮔﯜﺯﻩﻝ ﻣﻪﻧﺎﻻﺭﻏﺎ ﺋﯩﮕﻪ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ ﺋﯩﻜﻜﯩﻤﯩﺰﮔﻪ ﻛﻪﻟﮕﻪﻧﺪﻩ ﺋﻮﯓ ﻛﯚﺯﯨﺪﻩ ﺑﺎﻗﻘﺎﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎ...
ﭼﯜﻧﻜﻰ ﻗﺎﭼﺎﻧﯩﻜﯩﻢ ﺳﯩﻨﯩﯔ ﭘﻪﺭﯨﻠﻪﺭﺩﻩﻙ ﺟﺎﻣﺎﻟﯩﯖﺪﯨﻦ ﯞﻩ ﻻﺗﺎﭘﻪﺗﻠﯩﻚ ﺗﯘﺭﻗﯘﯕﺪﯨﻦ ﺋﻮﻗﭽﯩﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﺋﯘﭼﻘﯘﻥ ﯞﯗﺟﯘﺩﯗﻣﻐﺎ ﻣﺎﻛﺎﻧﻠﯩﺸﯩﭗ ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﺯﻭﺭﺍﻳﺘﺘﻰ، ﺋﻪﻧﻪ ﺷﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﻣﻪﻥ ﻣﻪﻥ ﺋﻪﻣﻪﺱ ﺋﯩﺪﯨﻢ...
ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﯩﻤﻐﺎ ﮬﯘﺟﯘﻡ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﺗﺎﺗﻠﯩﻖ ﻣﻪﯞﺟﯘﺩﻟﯘﻗﯘﯓ ﻣﯩﻨﻰ ﺗﺎﺗﻠﯩﻖ ﺑﯩﺮ ﺑﻪﺧﺘﻜﻪ ﺑﺎﺷﻠﯩﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ...
ﮬﯩﺠﺮﺍﻥ ﯞﻩ ﺟﯘﺩﺍﻟﯩﻘﻨﯩﯔ ﻣﻪﻱ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﺎﺯﺍﺑﻠﯩﺮﻯ ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﺩﻩﺭﮔﺎﮬﯩﻤﯩﺰﻏﺎ ﺋﯧﺰﯨﭗ - ﺗﯧﺰﯨﭗ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﺑﯩﺮﻩﺭ ﻗﯧﺘﯩﻤﻤﯘ ﻳﯩﻘﯩﻦ ﻳﻮﻻﭖ ﺑﺎﻗﻤﯩﺴﺎ...
ﺗﻪﻟﻪﻱ ﻳﯘﻟﺘﯘﺯﯨﻤﯩﺰﻣﯘ ﺑﺎﺷﻘﯩﭽﻪ ﭼﺎﺭﺍﻗﻠﯩﺴﺎ...
ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻠﯩﻚ ﺗﯩﻨﯩﻘﻼﺭﻧﯩﯔ ﺭﺍﯞﺍﺟﻰ ﺑﯩﺰﻧﻰ ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ ﻣﯘﺳﺘﻪﮬﻜﻪﻡ ﺑﻮﻟﻤﯩﺶ ﺗﻮﻱ ﺋﯩﭽﯩﮕﻪ ﺗﻪﻛﻠﯩﭗ ﺋﻪﺗﺴﻪ ﮬﻪﻡ ﻣﯘﻗﻪﺩﺩﻩﺱ ﻧﯩﻜﺎﮬﻨﯩﯔ ﺳﯩﮭﺮﯨﻲ ﻛﯜﭼﻰ ﺑﺎﺭﭼﻪ ﺗﯘﻳﻐﯘﻟﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻏﺎ ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ ﻳﺎﺭﻗﯩﻦ ﻧﯘﺭﻻﺭﻧﻰ ﺑﻪﺧﺶ ﺋﻪﺗﺴﻪ...
ﮬﺎﻳﺎﺗﺘﯩﻜﻰ ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﺑﻪﺧﺖ - ﻳﯩﻠﺘﯩﺰ ﻗﺎﻟﺪﯗﺭﯗﺵ ﮬﻪﻡ ﺷﯘ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ ﻛﯜﻧﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﮔﻪ ﻣﻪﺯﻣﯘﻥ ﻗﻮﺷﻘﯘﭼﻰ ﺑﻮﻟﻤﯩﺶ ﭘﻪﺭﺯﻩﻧﺖ ﺋﻮﺗﻰ ﯞﻩ ﻳﺎﺭﺍﻟﻤﯩﺶ ﻗﻮﺷﻜﯩﺰﻩﻙ ﺋﻮﻏﯘﻝ - ﻗﯩﺰﯨﻤﯩﺰ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻠﯩﻚ ﺩﻩﻗﯩﻘﯩﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﻗﺎﻧﺎﺗﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﭼﻮﻟﭙﺎﻧﺪﯨﻨﻤﯘ ﻳﯘﺭﯗﻕ ﻳﯘﻟﺘﯘﺯﯨﻨﻰ ﺋﯧﺴﯩﭗ ﻗﻮﻳﺴﺎ...
ﺟﺎﮬﺎﻧﺪﯨﻜﻰ ﺑﺎﺭﭼﯩﺪﯨﻦ ﺋﺎﺭﺗﯘﻕ ﺷﺎﺩﯨﻤﺎﻥ ﻛﯜﻧﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺋﻪﻟﻠﻪﻳﻠﯩﺸﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻳﺎﺭﺍﺗﻘﯘﭼﯩﻐﺎ ﻣﯩﯔ ﺷﯜﻛﺮﯨﻠﻪﺭ ﺩﻩﺭ ﺋﯩﺪﯨﻢ...
...
ﭼﯚﭼﯜﭖ ﺋﻮﻳﻐﺎﻧﺪﯨﻢ...
ﺗﻮﯞﺍ...
ﻗﺎﭼﺎﻧﺪﯨﻦ ﺑﯘﻳﺎﻥ ﺋﯚﺯ - ﺋﯚﺯﯛﻣﮕﻪ ﭼﯚﭼﻪﻙ ﺋﯧﻴﺘﯩﭗ ﺑﯩﺮﯨﺸﻨﻰ ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻤﻪﻥ...؟!
ﻗﯘﺭﻏﺎﻗﭽﯩﻠﯩﻖ
تۇغۇلدۇم...
ﻳﺎﺷﺎﯞﺍﺗﯩﻤﻪﻥ...
ﺋﯚﻣﺮﯛﻡ ﺩﻩﻗﯩﻘﯩﻠﯩﺮﻯ ﺋﺎﺳﺘﺎ - ﺋﺎﺳﺘﺎ ﻗﻪﺩﻩﻣﻠﻪﺭﺩﻩ 28 ﺑﺎﮬﺎﺭﻏﺎ ﺋﯘﻻﺷﺘﻰ...
ﮬﺎﻳﺎﺕ ﻗﯩﺴﻤﻪﺗﻠﯩﺮﻯ ﻳﺎﺷﻠﯩﻖ ﮔﯜﻟﯜﻣﻨﻰ ﺑﯩﺨﻼﺗﺘﻰ، ﭘﻪﺭﯞﯨﺶ ﻗﯩﻠﺪﻯ، ﺋﯚﺳﺘﯜﺭﺩﻯ، ﺋﯧﭽﯩﻠﺪﯗﺭﺩﻯ، ﭘﯘﺭﯨﺪﻯ، ﺗﺎﺷﻠﯩﺪﻯ، ﭼﻪﻳﻠﯩﺪﻯ...
ﻛﯜﻧﻠﻪﺭ ﺋﯚﺗﻤﻪﻛﺘﻪ...
ﺋﯜﻣﯩﺪ ﮬﻪﻣﻤﯩﮕﻪ ﻳﯩﺘﻪﻛﭽﯩﻠﯩﻜﺘﻪ...
ﻳﺎﺷﺎﯞﺍﺗﯩﻤﻪﻥ...
28 ﺑﺎﮬﺎﺭ...
ﻣﻪﻥ ﺗﯧﺨﻰ ﮬﯧﭽﻜﯩﻤﻨﻰ ﺳﯚﻳﯜﭖ ﺑﺎﻗﻤﯩﺪﯨﻢ...
ﺑﯩﺮ ﻳﯩﮕﯩﺘﻨﯩﯔ ﻛﻮﭼﯩﺴﻰ
1
ﺟﺎﮬﺎﻧﺪﯨﻜﻰ ﺟﯩﻤﯩﻲ ﻣﻪﯞﺟﯘﺩﯨﻴﻪﺗﻨﯩﯔ ﺑﺎﮬﺎﺭﻯ ﺑﻮﻟﻐﯩﻨﯩﺪﻩﻙ ﺑﯘ ﻛﻮﭼﯩﻨﯩﯖﻤﯘ ﺑﺎﮬﺎﺭﻯ ﮔﯜﻟﻠﻪﭖ - ﻳﺎﺷﻨﺎﻳﺘﺘﻰ. ﺑﯘ ﻛﻮﭼﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻼﺭﻧﯩﯔ ﺑﯘ ﻛﻮﭼﯩﺪﺍ ﺑﯩﺮ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﻣﯧﯖﯩﭗ ﺑﺎﻗﻘﯘﺳﻰ ﻛﯩﻠﻪﺗﺘﻰ.
ﭼﯜﻧﻜﻰ، ﭘﺎﻛﻠﯩﻖ ﭘﯘﺭﺍﭖ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﺑﯘ ﻛﻮﭼﺎ ﺧﯧﻠﻰ ﻛﯚﭖ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﯩﯔ ﻣﻪﻳﻠﯩﻨﻰ ﺗﺎﺭﺗﺎﺗﺘﻰ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺑﯘ ﻛﻮﭼﺎ ﺋﯘﻧﺪﺍﻕ - ﻣﯘﻧﺪﺍﻕ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﯚﺯ ﺑﺎﻏﺮﯨﻐﺎ ﺳﯩﻐﺪﯗﺭﻣﺎﻳﺘﺘﻰ. ﺋﯘ ﻗﺎﻻﻳﻤﯩﻘﺎﻥ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭﻧﯩﯔ ﺋﯚﺯﯨﺪﻩ ﻣﯧﯖﯩﭗ ﺑﺎﻏﺮﯨﻨﻰ ﺯﯨﺪﻩ ﻗﯩﻠﯩﺸﯩﻨﻰ ﺧﺎﻟﯩﻤﺎﻳﺘﺘﻰ.
2
كوﻧﯩﻼﺭﻧﯩﯔ < ﺑﯩﺮ ﮬﺎﻳﯟﺍﻧﻨﻰ ﭼﯜﺷﯩﻨﯩﺸﻜﻪ ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻥ ﻛﻪﺗﻤﻪﻳﺪﯗ، ﺑﯩﺮ ﺋﺎﺩﻩﻣﻨﻰ ﭼﯜﺷﯩﻨﯩﺸﻜﻪ ﺑﯩﺮ ﺋﯚﻣﯜﺭ ﻳﻪﺗﻤﻪﻳﺪﯗ... > ﺩﯨﮕﯩﻨﻰ ﺑﯩﻜﺎﺭ ﺋﻪﻣﻪﺳﻜﻪﻥ...
ﺗﺎﺷﻘﻰ ﻗﯩﻴﺎﭘﯩﺘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺭﻭﮬﯩﻲ ﺩﯗﻧﻴﺎﺳﻰ ﺗﻪﺗﯜﺭ ﺗﺎﻧﺎﺳﯩﭗ ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺴﯩﻢ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭ ﻳﺎﭘﻴﯧﺸﯩﻠﻠﯩﻘﻘﺎ ﺗﻮﻟﻐﺎﻥ ﺑﯘ ﻛﻮﭼﯩﺪﺍ ﺗﺎﺳﺎﺩﺩﯨﭙﯩﻲ ﺑﯩﺮ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﻣﯧﯖﯩﺶ ﺷﻪﺭﯨﭙﯩﮕﻪ ﺋﯩﺮﯨﺸﺘﻰ. ﯬﻣﻤﺎ ﺋﯘﻻﺭ ﺑﯘ ﻳﻮﻟﻨﯩﯔ ﻗﻪﺩﺭﯨﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﺸﻤﯩﺪﻯ.
ﺋﯘﻻﺭ ﺋﺎﻗﯩﯟﻩﺗﺘﻪ ﺋﯚﺯﻯ ﺑﯩﻠﮕﯩﻨﯩﻨﻰ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﯘ ﻛﻮﭼﯩﻨﯩﯔ ﺑﺎﻏﺮﯨﻐﺎ ﺧﺎﻟﯩﻐﯩﻨﯩﭽﻪ ﺩﻩﺳﺴﯩﺪﻯ.
ﺋﺎﺧﯩﺮﻯ ﺑﯘ ﻛﻮﭼﯩﻨﯩﯔ ﺧﺎﺗﯩﺮﯨﺴﯩﮕﻪ ﺑﯩﺮ ﻣﯘﻧﭽﻪ ﺋﻪﺳﻠﯩﻤﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﻗﺎﻟﺪﯗﺭﯗﭖ ﻛﯩﺘﯩﺸﺘﻰ. ﺑﯘ ﺋﻪﺳﻠﯩﻤﯩﻠﻪﺭ ﺑﯩﺮ - ﺑﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺋﯧﭽﯩﻨﯩﺸﻠﯩﻖ ﺑﻮﻟﯘﭖ، ﻛﯩﺸﯩﻨﯩﯔ ﻳﯜﺭﯨﻜﯩﻨﻰ ﺋﯩﺰﻩﺗﺘﻰ.
3
ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﭼﯘﺷﻠﯘﻕ ﻗﯩﻤﻤﯩﺘﻰ ﺑﻮﻟﻐﯩﻨﯩﺪﻩﻙ، ﭘﺎﻛﻠﯩﻘﻘﺎ ﺗﻪﺷﻨﺎ ﻗﻪﻟﺒﻠﻪﺭﮔﻪ ﺋﯚﺯﮔﯩﭽﻪ ﮔﯜﺯﻩﻟﻠﯩﻚ ﺑﯧﻐﯩﺸﻼﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﻛﯜﺯ ﭘﻪﺳﻠﻰ ﻛﯩﻠﯩﭗ ﺑﯘ ﻛﻮﭼﯩﻨﻰ ﺋﯚﺯﮔﯩﭽﻪ ﺭﻭﻣﺎﻧﺘﯩﻚ ﺗﯘﻳﻐﯘﻻﺭ ﻗﻮﻳﻨﯩﻐﺎ ﭼﯚﻣﯜﻟﺪﯛﺭﺩﻯ.
ﺑﯩﺮ ﺋﯚﻣﯜﺭ ﺋﻪﺳﺘﯩﻦ ﭼﯩﻘﻤﯩﻐﯘﺩﻩﻙ ﺩﻩﺭﯨﺠﯩﺪﯨﻜﻰ ﺷﯩﺮﯨﻦ ﺩﻩﻗﯩﻘﯩﻠﻪﺭ ﺑﯘ ﻛﻮﭼﯩﻨﻰ ﺑﯩﺮ ﻣﻪﮬﻪﻝ ﺋﯚﺯ ﺑﺎﻏﺮﯨﺪﺍ ﻳﺎﻳﺮﺍﺗﺘﻰ.
ﺑﻮ ﻛﻮﭼﺎ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﺪﺍ ﺑﯧﺸﯩﺪﯨﻦ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﮔﻪﻥ ﺑﺎﺭﻟﯩﻖ ﺋﺎﺯﺍﺏ ﺩﺍﻏﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﻳﯘﻳﯘﯞﻩﺗﺘﻰ.
4
ﻗﯩﺶ ﭘﻪﺳﻠﯩﻨﯩﯖﻤﯘ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﻳﺎﺭﯨﺸﺎ ﺋﺎﺭﺗﯘﻗﭽﯩﻠﯩﻘﻰ ﺑﺎﺭ. ﻟﻪﭘﯩﻠﺪﻩﭖ ﻳﯧﻐﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﻗﺎﺭ ﻛﯩﺸﻰ ﻗﻪﻟﺒﯩﮕﻪ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﻳﯧﺰﯨﻠﻐﺎﻥ ﻟﯩﺮﯨﻚ ﺑﯩﺮ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺷﯧﺌﯩﺮﺩﻩﻙ ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ ﮬﯘﺯﯗﺭ ﺑﯧﻐﯩﺸﻼﻳﺪﯗ. ﺋﺎﭘﺌﺎﻕ ﻟﯩﺒﺎﺳﻘﺎ ﺋﻮﺭﺍﻟﻐﺎﻥ ﭼﻪﻛﺴﯩﺰ ﺩﺍﻻ، ﺑﺎﻏﻼﻗﺘﯩﻦ ﻳﯧﺸﯩﯟﻩﺗﻜﻪﻧﺪﻩﻙ ﺋﯚﺯ - ﺋﯚﺯﯨﻨﻰ ﻗﯩﻴﻐﯩﺘﯩﭗ ﻳﺎﻳﺮﺍﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﻛﯚﯕﯜﻝ، ﻗﺎﺭ ﻳﯜﺭﻩﻛﻠﻪﺭﮔﻪ ﺑﯧﻐﯩﺸﻼﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺭﻭﻣﺎﻧﺘﯩﻚ ﺗﯘﻳﻐﯘﻻﺭ...
ﺋﻪﭘﺴﯘﺱ...
ﻗﺎﺭ ﺑﯘ ﻛﻮﭼﯩﻐﺎ ﺋﯘﻧﺪﺍﻕ ﺩﻩﻣﻠﻪﺭﻧﻰ ﺑﯩﺮﻩﻟﻤﯩﺪﻯ. ﻗﺎﺭ ﺗﻮﺧﺘﺎﭖ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻳﺎﭘﻴﺎﺵ ﻗﻪﻟﺒﻠﻪﺭﮔﻪ ﺋﺎﺗﺎ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﻟﻪﺯﺯﯨﺘﻰ ﺗﯧﺨﻰ ﺋﯚﭼﻤﻪﻱ ﺗﯘﺭﯗﭘﻼ ﺑﯘ ﻛﻮﭼﯩﻨﯩﯔ ﺑﺎﻏﺮﯨﻐﺎ ﻗﺎﻥ ﺗﺎﻣﺪﻯ. ﺑﯘ ﻗﺎﻧﻨﻰ ﻳﯘﻳﯘﭖ ﭼﯩﻘﯩﺮﯨﺶ ﻣﯘﻣﻜﯩﻦ ﺋﻪﻣﻪﺱ ﺋﯩﺪﻯ. ﺑﯘ ﻗﺎﻥ ﺩﯦﻐﯩﻨﻰ ﺗﺎﻻﻳﻠﯩﻐﺎﻥ ﺷﺎﻣﺎﻝ - ﺑﻮﺭﺍﻥ ﺋﯚﭼﯜﺭﯛﯞﯨﺘﻪﻟﻤﯩﺪﻯ، ﻗﺎﺭ - ﻳﺎﻣﻐﯘﺭ ﻳﯘﻳﯘﯞﯨﺘﻪﻟﻤﯩﺪﻯ. ﻛﻮﭼﺎ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮ ﭘﯩﺸﺎﻧﯩﺴﯩﮕﻪ ﭘﯜﺗﻜﻪﻥ ﺑﯘ ﺯﯗﻟﻤﻪﺗﺘﯩﻦ ﺗﻮﻟﻐﯩﻨﯩﭗ - ﺗﻮﻟﻐﯩﻨﯩﭗ ﻳﯩﻐﻼﻳﺘﺘﻰ. ﻛﻮﭼﯩﻨﻰ ﺑﻪﺯﻟﻪﺵ ﻛﯩﻤﻨﯩﯔ ﻗﻮﻟﯩﺪﯨﻦ ﻛﻪﻟﺴﯘﻥ...؟
ﻛﻮﭼﺎ ﻳﯩﻐﻼﻳﺘﺘﻰ. ﭘﯜﺗﯜﻥ ﺟﺎﮬﺎﻧﻐﺎ ﻳﯩﻐﺎ ﺗﺎﺭﺍﭖ ﻛﻪﺗﺘﻰ.
5
ﺑﯘ ﻛﻮﭼﯩﺪﺍ ﺑﯘﺭﯗﻥ ﻣﯧﯖﯩﭗ ﺑﺎﻗﻘﺎﻧﻼﺭ ﺋﺎﺭﯨﺪﯨﻦ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﻣﯩﯔ ﻳﯩﻞ ﺋﯚﺗﻜﻪﻧﺪﻩ ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﭘﺎﻛﻠﯩﻖ ﮬﯩﺪﻯ ﻛﻪﺗﻤﻪﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﯘ ﻛﻮﭼﯩﻨﯩﯔ ﻗﯩﻤﻤﯩﺘﯩﻨﻰ ﮬﯩﺲ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻳﻪﺗﺘﻰ ﯞﻩ ﺑﯘ ﻛﻮﭼﯩﻨﻰ ﺋﯩﺰﺩﻩﺷﺘﻰ. ﺋﯘﻻﺭ ﺑﯘ ﻛﻮﭼﯩﺪﺍ ﺑﯩﺮﻻ، ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺑﯩﺮﻻ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﻣﯧﯖﯩﯟﯦﻠﯩﺸﻨﻰ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺋﺎﺭﺯﯗ ﻗﯩﻠﯩﺸﺘﻰ. ﮬﻪﺗﺘﺎ ﺑﯘﻧﻰ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﻪﯓ ﭼﻮﯓ ﺋﺎﺭﻣﯩﻨﻰ ﻗﺎﺗﺎﺭﯨﺪﺍ ﮬﯩﺴﺎﺑﻼﺷﺘﻰ. ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺑﯘ ﭼﺎﻏﺪﺍ ﺑﯘ ﻛﻮﭼﯩﻨﯩﯔ ﻛﯩﺮﯨﺶ ﺋﯩﺸﯩﻜﻰ ﻣﻪﯕﮕﯜﻟﯜﻙ ﺗﺎﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ!
رىئاﻟﻠﯩﻖ، ﻣﯩﻨﻰ ﻗﻮﻳﯘﭖ ﺑﻪﺭ
1
ﺋﻪﻱ رىئاللىق:
ﻗﺎﭼﺎﻧﻜﻰ ﺳﯧﻨﯩﯔ ﺑﺎﻏﺮﯨﯖﻐﺎ ﺗﺎﺷﻼﻧﺪﯨﻢ، ﺋﻪﻧﻪ ﺷﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﻳﺎﺷﻠﯩﻘﯩﻤﯩﻨﯩﯔ ﮬﻪﺭ ﺑﯩﺮ ﺩﻩﻗﯩﻘﯩﺴﯩﻨﻰ ﺋﻪﮬﻤﯩﻴﻪﺗﻠﯩﻚ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﯛﺷﻨﻰ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﮬﻪﺭ ﺑﯩﺮ ﺑﯧﺘﯩﮕﻪ ﮔﯜﺯﻩﻝ ﺋﻪﺳﺘﯩﻠﯩﻜﻠﻪﺭﻧﻰ ﻧﻪﻗﯩﺸﻠﻪﺷﻨﻰ ﺋﺎﺭﺯﯗ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻛﻪﻟﺪﯨﻢ ﯞﻩ ﺗﯩﺮﯨﺸﺘﯩﻢ... ﺑﺎﻏﺮﯨﯖﺪﯨﻦ ﺷﺎﺩﻟﯩﻖ ﺋﯩﺰﺩﯨﺪﯨﻢ...
2
ﺋﻪﻱ رىئاللىق:
ﻗﺎﭼﺎﻧﻜﻰ ﺳﯩﻨﯩﯔ ﺑﺎﻏﺮﯨﯖﻐﺎ ﺗﺎﺷﻼﻧﺪﯨﻢ، ﺋﻪﻧﻪ ﺷﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﻛﯜﻧﻠﯩﺮﯨﻢ ﺑﻪﺯﯨﺪﻩ ﺭﻭﻣﺎﻧﺘﯩﻚ ﮬﯩﺲ - ﺗﯘﻳﻐﯘﻻﺭ ﻗﻮﻳﻨﯩﺪﺍ ﺋﻪﻟﻠﻪﻳﻠﻪﻧﺴﻪ، ﺑﻪﺯﯨﺪﻩ ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﭼﯩﺪﺍﭖ ﺗﯘﺭﻏﯘﺳﯩﺰ ﺋﺎﺯﺍﺑﻼﺭ ﻗﺎﻳﻨﯩﻤﯩﺪﺍ ﺋﯩﯖﺮﯨﺪﻯ...
ﻧﯧﻤﻪ ﻗﯩﻠﯩﺸﯩﻤﻨﻰ ﺑﯩﻠﻪﻟﻤﻪﻱ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﭼﺎﻏﻠﯩﺮﯨﻤﺪﺍ ﺭﻭﮬﯩﻴﯩﺘﯩﻤﻨﯩﯔ ﺋﻪﯓ ﭘﯩﻨﮭﺎﻥ ﺗﻪﻛﺘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﯘﭘﺮﺍﭖ ﻛﯩﭽﯩﻜﻜﯩﻨﻪ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﺋﯜﻣﯩﺪ ﭘﺎﺭﭼﯩﺴﯩﻨﻰ ﭘﺎﺕ - ﭘﺎﺕ ﺳﯜﺭﺗﯜﭖ ﺗﯘﺭﺩﯗﻡ...
ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺩﯨﮕﻪﻥ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﺋﺎﺟﯩﺰ ﻧﻪﺭﺳﻪ ﺋﯩﻜﻪﻥ...
ﺑﺎﺳﻘﺎﻥ ﮬﻪﺭ ﺑﯩﺮ ﻗﻪﺩﯨﻤﯩﻢ ﻣﻪﻏﻠﯘﭘﻠﯘﻕ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻧﻪﺗﯩﺠﯩﻠﻪﻧﺪﻯ...
ﺋﯜﻣﯩﺪﺳﯩﺰﻟﯩﻚ ﻣﯧﻨﻰ ﻳﯩﻴﯩﺸﻜﻪ ﺑﺎﺷﻠﯩﺪﻯ...
3
ﺋﻪﻱ رىئاللىق:
ﻗﺎﭼﺎﻧﻜﻰ ﺳﯧﻨﯩﯔ ﺑﺎﻏﺮﯨﯖﻐﺎ ﺗﺎﺷﻼﻧﺪﯨﻢ، ئەﻧﻪ ﺷﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﺑﯩﻠﯩﺸﺘﯩﻦ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ ﺩﻩﺭﺩ ﻣﯩﻨﻰ ﻳﻪﭖ ﺗﯜﮔﯩﺘﻪﻱ ﺩﯨﺪﻯ...
ﺋﻪﻧﻪ ﺷﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﺳﻪﻧﺪﻩ ﺑﺎﺳﻘﺎﻥ ﮬﻪﺭ ﺑﯩﺮ ﻗﻪﺩﯨﻤﯩﻢ ﺗﯩﺮﺍﮔﯩﺪﯨﻴﻪ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺧﯘﻻﺳﯩﻼﻧﺪﻯ...
ﺭﻭﮬﯩﻲ ﺳﻪﺭﺳﺎﻧﻠﯩﻖ ﭘﯜﺗﻜﯜﻝ ﯞﯗﺟﯘﺩﯗﻣﻨﻰ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﺋﯚﻣﯜﭼﯜﻙ ﺗﻮﺭﯨﺪﻩﻙ ﭼﯩﺮﻣﯩﯟﺍﻟﺪﻯ...
ﮬﺎﻳﺎﺕ ﻣﯧﻨﻰ ﻳﻪﻛﻠﯩﺪﻯ...
ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻗﯘﻡ ﺷﯜﺑﮭﯩﻠﻪﺭﮔﻪ ﺗﯘﺗﺎﺷﻘﺎﻥ ﻣﯘﺷﯘ ﺩﻩﻣﻠﻪﺭﺩﻩ ﺋﯚﺯﻟﯜﻛﯜﻣﻨﻰ ﺋﯩﺰﺩﻩﺵ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺳﻪﭘﻪﺭﮔﻪ ﭼﯩﻘﻤﺎﻗﭽﻰ ﺑﻮﻟﺪﯗﻡ...
ﺋﯧﻨﯩﻘﻜﻰ، ﺑﯘ ﺳﻪﭘﻪﺭ ﺋﯩﻨﺘﺎﻳﯩﻦ ﻣﯜﺷﻜﯜﻝ، ﺟﺎﭘﺎﻟﯩﻖ ﯞﻩ ﻗﻮﺭﻗﯘﻧﭽﻠﯘﻕ ﺋﯩﺪﻯ...
ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺑﯘ ﺳﻪﭘﻪﺭﻧﻰ ﻗﯩﻠﻤﺎﻱ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺘﺘﻰ...
ﺷﯘﯕﺎ ﺳﻪﻧﺪﯨﻦ ﺷﯘﻧﻰ ﺋﯚﺗﯜﻧﻪﻱ...
مىنى ﻗﻮﻳﯘﭖ ﺑﻪﺭ...
ﻣﻪﻥ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﺩﻩﻡ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﺳﯧﻨﯩﯔ ﺋﯩﻠﻜﯩﯖﮕﻪ ﭼﻮﻗﯘﻡ ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﻛﯧﻠﯩﻤﻪﻥ...
ﺭﯨﺌﺎﻟﻠﯩﻘﺘﯩﻦ ﯞﺍﺯ ﻛﯩﭽﯩﺶ
1
ﻳﯩﮕﯩﺖ ﺟﯘﺷﻘﯘﻥ ﻗﻪﺩﻩﻣﻠﻪﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﯩﺘﯩﭗ ﺑﺎﺭﺍﺗﺘﻰ ...
ﺋﯘ ﺋﻪﺗﺮﺍﭘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺟﯩﻤﯩﻲ ﺷﻪﻳﺌﯩﮕﻪ ﺗﻮﻳﻤﺎﺳﻠﯩﻖ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻧﻪﺯﻩﺭ ﺳﺎﻻﺗﺘﻰ...
ﺋﻪﺗﺮﺍﭘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﺎﺭﭼﻪ ﻧﻪﺭﺳﯩﻠﻪﺭ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺭﻭﮬﯩﻴﯩﺘﯩﮕﻪ ﻣﻪﻟﯘﻡ ﻧﯩﺴﺒﻪﺗﺘﻪ ﺷﺎﺩﻟﯩﻖ ﺑﯧﻐﯩﺸﻼﻳﺘﺘﻰ...
ﮬﺎﻳﺎﺕ ﺋﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﺑﻪﻛﻤﯘ ﮔﯜﺯﻩﻝ ﺗﯘﻳﯘﻻﺗﺘﻰ...
ﺋﯚﻱ، ﺧﺎﺗﯩﺮﺟﻪﻣﻠﯩﻚ، ﺋﯩﻘﺘﯩﺴﺎﺩ، ﺋﯩﺸﻪﻧﭻ، ﺳﺎﺩﺍﻗﻪﺕ، ﻣﯩﮭﯩﺮ - ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ، ﺩﻭﺳﺖ - ﺑﯘﺭﺍﺩﻩﺭ، ﻛﯩﺘﺎﺏ، ﻗﯩﺰ...
2
ﻳﯩﮕﯩﺖ ﺋﯜﻣﯩﺪﻟﯩﻚ ﻗﻪﺩﻩﻣﻠﻪﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﯩﺘﯩﭗ ﺑﺎﺭﺍﺗﺘﻰ...
ﺋﯘ ﺋﻪﺗﺮﺍﭘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭﮔﻪ ﺋﯜﻣﯩﺪ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﺎﻗﺎﺗﺘﻰ...
ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺭﻭﮬﯩﻴﯩﺘﯩﺪﯨﻜﻰ ﻛﯩﭽﯩﻜﻜﯩﻨﻪ ﺋﯜﻣﯩﺪ ﭘﺎﺭﭼﯩﺴﻰ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﻗﯘﻳﺎﺷﺘﻪﻙ ﭘﺎﺭﻗﯩﺮﺍﭖ ﺗﯘﺭﺍﺗﺘﻰ...
ﺋﯘ ﺭﯨﺌﺎﻟﻠﯩﻘﺘﯩﻦ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﺗﯩﮕﯩﺸﻠﯩﻚ ﻧﯩﺴﯩﯟﯨﺴﯩﻨﻰ ﺋﯩﺰﺩﻩﻳﺘﺘﻰ...
ﺋﯚﻱ، ﺧﺎﺗﯩﺮﺟﻪﻣﻠﯩﻚ، ﺋﯩﻘﺘﯩﺴﺎﺩ، ﺋﯩﺸﻪﻧﭻ، ﺳﺎﺩﺍﻗﻪﺕ، ﻣﯩﮭﯩﺮ - ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ، ﺩﻭﺳﺖ - ﺑﯘﺭﺍﺩﻩﺭ، ﻛﯩﺘﺎﺏ، ﻗﯩﺰ...
3
يىگىت ﮬﺎﺭﻏﯩﻦ ﻗﻪﺩﻩﻣﻠﻪﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﯩﺘﯩﭗ ﺑﺎﺭﺍﺗﺘﻰ...
ﺋﯘ ﺋﻪﺗﺮﺍﭘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭﮔﻪ ﺋﯜﻣﯩﺪﺳﯩﺰﻟﯩﻚ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﺎﻗﺎﺗﺘﻰ...
ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺭﻭﮬﯩﻴﯩﺘﯩﺪﯨﻜﻰ ﻛﯩﭽﯩﻜﻜﯩﻨﻪ ﺋﯜﻣﯩﺪ ﭘﺎﺭﭼﯩﺴﻰ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﻧﻪﻡ ﻳﻪﺭﺩﻩ ﺋﯘﺯﺍﻕ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﺩﺍﺗﻠﯩﺸﯩﭗ ﻗﺎﻻﻱ ﺩﯨﮕﻪﻥ ﺗﯚﻣﯜﺭ ﭘﺎﺭﭼﯩﺴﯩﺪﻩﻙ ﺋﯚﺯ ﺭﻩﯕﮕﯩﻨﻰ ﻳﻮﻗﯩﺘﯩﺸﻘﺎ ﺑﺎﺷﻠﯩﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ...
ﺋﯘ ﺗﻪﺷﻨﺎ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﻧﻪﺭﺳﯩﻠﻪﺭ ﺧﯩﻠﯟﻩﺗﻠﻪﺭﮔﻪ ﻣﯚﻛﯜﻧﯜﯞﺍﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ...
ﺋﯚﻱ، ﺧﺎﺗﯩﺮﺟﻪﻣﻠﯩﻚ، ﺋﯩﻘﺘﯩﺴﺎﺩ، ﺋﯩﺸﻪﻧﭻ، ﺳﺎﺩﺍﻗﻪﺕ، ﻣﯩﮭﯩﺮ - ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ، ﺩﻭﺳﺖ - ﺑﯘﺭﺍﺩﻩﺭ، ﻛﯩﺘﺎﺏ، ﻗﯩﺰ...
4
ﻳﯩﮕﯩﺖ ﺳﻪﺭﺳﺎﻥ ﻗﻪﺩﻩﻣﻠﻪﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﯩﺘﯩﭗ ﺑﺎﺭﺍﺗﺘﻰ...
ﺋﯘ ﺋﻪﺗﺮﺍﭘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺷﻪﻳﺌﯩﻠﻪﺭﮔﻪ ﺋﯚﭼﻠﯜﻙ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻗﺎﺭﺍﻳﺘﺘﻰ...
ﺋﯘ ﺑﯩﺮ ﺗﺎﻻﻱ ﭼﯩﮕﯩﺶ ﺳﻮﺋﺎﻟﻼﺭ ﻗﺎﻳﻨﯩﻤﯩﺪﺍ ﺋﯩﯖﺮﺍﻳﺘﺘﻰ...
ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺗﯘﺭﻣﯘﺷﯩﺪﯨﻜﻰ ﺧﯧﻠﻰ ﻛﯚﭖ ﻧﻪﺭﺳﯩﻠﻪﺭ ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﻳﯜﺯ ﺋﯚﺭﯛﺷﻜﻪ ﺑﺎﺷﻠﯩﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ...
ﺋﯚﻱ، ﺧﺎﺗﯩﺮﺟﻪﻣﻠﯩﻚ، ﺋﯩﻘﺘﯩﺴﺎﺩ، ﺋﯩﺸﻪﻧﭻ، ﺳﺎﺩﺍﻗﻪﺕ، ﻣﯩﮭﯩﺮ - ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ، ﺩﻭﺳﺖ - ﺑﯘﺭﺍﺩﻩﺭ، ﻛﯩﺘﺎﺏ، ﻗﯩﺰ...
5
ﻳﯩﮕﯩﺖ ﺗﺎﺷﻘﺎ ﺋﺎﻳﻼﻧﻐﺎﻥ ﻗﻪﺩﻩﻣﻠﻪﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﯩﺘﯩﭗ ﺑﺎﺭﺍﺗﺘﻰ...
ﺋﯘﻧﯩﯔ ﮬﻪﺭ ﺑﯩﺮ ﻗﻪﺩﯨﻤﯩﺪﻩ ﻣﯩﯔ ﭘﺎﺗﻤﺎﻥ ﺋﯧﻐﯩﺮﻟﯩﻘﺘﯩﻜﻰ ﺑﯩﺮ ﺗﺎﻝ ﺗﺎﺵ ﺋﯧﺴﯩﻠﯩﭗ ﺗﯘﺭﺍﺗﺘﻰ...
ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺭﯨﺌﺎﻟﻠﯩﻘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﺎﺭﭼﻪ ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻕ ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺑﺎﺭﺍ - ﺑﺎﺭﺍ ﻳﯩﺮﺍﻗﻠﯩﺸﯩﭗ ﻛﯩﺘﯩﭗ ﺑﺎﺭﺍﺗﺘﻰ...
ﺋﯘﻣﯘ ﺯﺍﺭ - ﺯﺍﺭ ﻳﯩﻐﻼﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﺭﻭﮬﯩﻴﯩﺘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﮬﻪﻣﻤﻪ، ﮬﻪﻣﻤﻪ، ﮬﻪﻣﻤﯩﺪﯨﻦ ﯞﺍﺯ ﻛﯩﭽﯩﯟﺍﺗﺎﺗﺘﻰ...
ﺋﯘ ﺋﺎﺧﯩﺮﻯ ﺗﯘﻟﯘﻕ ﯞﺍﺯ ﻛﻪﭼﺘﻰ...
ﺋﯚﻱ، ﺧﺎﺗﯩﺮﺟﻪﻣﻠﯩﻚ، ﺋﯩﻘﺘﯩﺴﺎﺩ، ﺋﯘﺭﯗﻕ - ﺗﯘﻗﻘﺎﻥ، ﺋﯩﺸﻪﻧﭻ، ﺳﺎﺩﺍﻗﻪﺕ، ﻣﯩﮭﯩﺮ - ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ، ﺩﻭﺳﺖ - ﺑﯘﺭﺍﺩﻩﺭ، ﻛﯩﺘﺎﺏ، ﻗﯩﺰ، ﻛﯩﻴﯩﻢ - ﻛﯩﭽﻪﻙ، ﭘﯘﻝ، ﺗﯧﻠﯩﻔﯘﻥ...
6
ﺋﯘﮬ ...
ﻳﯩﮕﯩﺖ ﺋﺎﺧﯩﺮﻯ ﻗﯘﺗﯘﻟﺪﻯ...
ﺋﯘ ﺑﯜﮔﯜﻥ ﺋﯚﺯﻯ ﺗﯘﻏﯘﻟﻐﺎﻥ 28 ﻳﯩﻠﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮﻯ ﺋﯚﺯﯨﮕﻪ ﮬﻪﻣﺮﺍﮬ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﯞﻩ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻥ ﺑﺎﺭﭼﻪ ﻣﯜﻟﻜﯩﺪﯨﻦ ﺗﻪﻟﺘﯚﻛﯜﺱ ﯞﺍﺯ ﻛﻪﭼﺘﻰ - ﺩﻩ، ﭼﺎﭘﯩﻨﯩﻨﯩﯔ ﭘﯩﺸﯩﻨﻰ ﻗﯧﻘﯩﭙﻼ ﺭﻭﮬﯩﻴﻪﺕ ﺩﺍﻻﺳﯩﻨﯩﯔ ﺋﻪﯓ ﭘﯩﻨﮭﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﺑﯘﺭﺟﯩﻜﯩﮕﻪ ﺟﺎﻳﻼﺷﻘﺎﻥ ﺗﻪﻧﮭﺎﻟﯩﻖ ﺋﯚﯕﻜﯜﺭﯨﮕﻪ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﻳﻮﻝ ﺋﺎﻟﺪﻯ...
ﺋﯘ ﻛﯩﺘﯩﯟﯦﺘﯩﭗ ﻛﻪﻳﻨﯩﮕﻪ ﻗﺎﺭﯨﺪﻯ، ﺋﯘ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ ﺗﻪﺭﻩﭖ ﭼﻪﻛﺴﯩﺰ ﻗﺎﺭﺍﯕﻐﯘﻟﯘﻕ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﻗﺎﻗﺎﮬﻼﭖ ﻛﯜﻟﯜﯞﺍﺗﺎﺗﺘﻰ...
ﺑﻪﻟﻜﯩﻢ ﺋﯘ ﺑﺎﺷﻘﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﻧﻪﺯﻩﺭﯨﺪﻩ < ﺳﺎﺭﺍﯓ > ﺋﺎﺗﯩﻠﯩﭗ ﻛﯩﻠﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﺪﯨﻦ ﻗﯘﺗﯘﻟﻐﯩﻨﯩﻐﺎ ﺋﯚﺯﯨﭽﻪ ﺧﻮﺵ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﯗﺭ...
ﻳﯩﮕﯩﺖ ﻗﺎﻥ ﺩﻩﺭﻳﺎﺳﯩﻐﺎ ﺋﺎﻳﻼﻧﻐﺎﻥ ﺭﻭﮬﯩﻴﯩﺘﯩﺪﯨﻦ ﺋﯧﻘﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﻗﺎﻧﻨﻰ ﺭﯨﺌﺎﻟﻠﯩﻘﻨﯩﯔ ﺳﯘﻏﯘﻕ ﺑﺎﻏﺮﯨﻐﺎ ﺋﯧﻘﯩﺘﯩﭗ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﺋﺎﭼﭽﯩﻖ ﻛﯜﻟﮕﯩﻨﯩﭽﻪ ﺳﯘﻧﻐﺎﻥ ﺋﺎﯞﺍﺯﻯ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﻪﻣﺘﯩﺮﯨﻤﻪﻳﻼ ﭘﯩﭽﯩﺮﻟﯩﺪﻯ:
ﺧﻪﻳﺮ - ﺧﻮﺵ، ﺭﯨﺌﺎﻟﻠﯩﻘﯩﻢ...
ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻨﯩﯔ ﺑﻪﺷﯩﻨﺠﻰ ﭘﻪﺳﻠﻰ
1
ﺳﻪﻥ ﻗﺎﭼﺎﻧﻼﺭﺩﺍ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻤﻐﺎ ﺳﯩﯖﯩﭗ ﻛﯩﺮﺩﯨﯔ، ﺋﻪﻧﻪ ﺷﯘ ﻛﯜﻧﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﯩﻢ ﺳﯩﻨﯩﯔ ﺋﯩﻠﻜﯩﯖﮕﻪ ﺋﯚﺗﺘﻰ...
ﮬﻪﺭ ﺑﯩﺮ ﻣﯩﻨﯘﺕ، ﮬﻪﺭ ﺑﯩﺮ ﺳﯩﻜﯘﻧﺖ ﮬﻪﺗﺘﺎ ﮬﻪﺭ ﺑﯩﺮ ﺩﻩﻗﯩﻘﻪ ﯞﺍﻗﺘﯩﻢ ﺳﯩﻨﯩﯔ ﻣﻪﯞﺟﯘﺗﻠﯘﻗﯘﯕﻐﺎ ﭼﻪﻣﺒﻪﺭﭼﺎﺱ ﺑﺎﻏﻼﻧﺪﻯ...
ﺳﯩﻨﻰ ﮬﻪﺭ ﺑﯩﺮ ﻛﯚﺭﮔﻪﻧﺪﻩ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﻗﯘﻳﺎﺷﻨﻰ ﺋﻪﺳﻠﯩﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﺟﯜﭖ ﺷﻪﮬﻼ ﻛﯚﺯﯛﯕﺪﯨﻦ ﭼﺎﭼﺮﯨﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﺋﯚﺗﻜﯜﺭ ﻧﯘﺭ ﻧﻪﻳﺰﯨﺪﻩﻙ ﺋﯘﭼﻠﯘﻕ ﺑﯩﺴﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﯚﻛﺮﻩﻙ ﻗﻪﭘﯩﺰﯨﻤﻨﻰ ﺗﯩﺸﯩﭗ ﺋﯚﺗﯜﭖ، ﭘﯜﺗﻜﯜﻝ ﯞﯗﺟﯘﺩﯗﻣﻐﺎ ﻣﯩﯔ ﭘﺎﺗﻤﺎﻥ ﺋﯩﺸﻖ ﺋﻮﺗﯩﻨﻰ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﻛﯩﺮﻩﺗﺘﻰ...
ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻤﺪﯨﻜﻰ ﺋﻪﯓ ﮔﯜﺯﻩﻝ ﻳﺎﺷﻠﯩﻘﯩﻢ ﺗﯩﻎ ﻛﻪﺑﯩﻲ ﺋﺎﺯﺍﭖ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﺋﯚﺗﻤﻪﻛﺘﻪ ﺋﯩﺪﻯ...
2
ﯞﯨﺴﺎﻝ ﺩﯨﮕﻪﻥ ﺑﯘ ﺑﯩﺮ ﺗﺎﻝ ﺳﯚﺯ ﻗﺎﺭﯨﻤﺎﻗﻘﺎ ﺋﯩﻨﺘﺎﻳﯩﻦ ﺋﺎﺩﺩﯨﻲ ﻛﯚﺭﯛﻧﮕﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﺎﺷﯩﻖ ﻳﯜﺭﻩﻛﻜﻪ ﺋﺎﺗﺎ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﻟﻪﺯﺯﯨﺘﯩﮕﻪ ﺑﯘ ﺋﺎﻟﻪﻣﺪﻩ ﮬﯧﭻ ﻧﻪﺭﺳﯩﻨﯩﯔ ﻟﻪﺯﺯﯨﺘﻰ ﻳﻪﺗﻤﻪﻳﺪﯨﻜﻪﻥ...
ﺋﯩﺸﻖ ﺋﻮﺗﯩﺪﺍ ﻛﯚﻳﯜﭖ ﭼﯘﻝ - ﭼﯘﻝ ﺑﻮﻻﻱ ﺩﯨﮕﻪﻥ ﻳﯜﺭﯛﮔﯜﻡ ﻗﺎﭼﺎﻥ ﺳﯩﻨﯩﯔ ﺳﯚﻳﮕﯜ ﻛﻪﯞﺳﯩﺮﯨﯖﻨﻰ ﺋﯩﭽﺘﻰ، ﺋﻪﻧﻪ ﺷﯘ ﺩﻩﻗﯩﻘﯩﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﯩﻢ ﺗﯩﻞ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺗﻪﺳﯟﯨﺮﻟﯩﮕﯜﺳﯩﺰ ﺭﻭﻣﺎﻧﺘﯩﻚ ﺗﯘﻳﻐﯘﻻﺭ ﻗﻮﻳﻨﯩﺪﺍ ﻳﺎﻳﺮﺍﺷﻘﺎ ﺑﺎﺷﻠﯩﺪﻯ...
3
ﺳﻪﻥ ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺗﻨﯩﯔ ﻗﯩﻤﻤﯩﺘﯩﻨﻰ ﻗﺎﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﭼﯜﺷﯩﻨﯩﺴﻪﻥ...؟
ﺳﻪﻥ ﺋﺎﺷﯘ 3 ﻳﯩﻠﻠﯩﻖ ﺋﻮﻗﯘﺷﯘﯕﻨﻰ ﺩﻩﭘﻼ ﻣﻪﻧﺪﯨﻦ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﭗ ﻛﻪﺗﻤﻪﻛﭽﯩﻤﯘ...؟
ﻗﯧﻨﻰ ﺳﯩﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮ ﭼﺎﻏﻼﺭﺩﺍ ﻣﯩﻨﻰ ﻗﯘﭼﺎﻗﻼﭖ، ﺑﺎﻏﺮﯨﻤﻐﺎ ﭼﯩﯔ ﻳﯧﭙﯩﺸﯩﭗ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﺑﻪﺭﮔﻪﻥ ﺋﻮﺗﻠﯘﻕ ﯞﻩﺩﻩ - ﻗﻪﺳﻪﻣﻠﯩﺮﯨﯔ...؟
ﺳﻪﻥ ﺋﯚﺯﯛﯕﻨﯩﯔ ﻣﯩﻨﯩﯔ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻤﺪﺍ ﻗﺎﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﺭﻭﻝ ﺋﻮﻳﻨﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﯖﻨﻰ، ﺳﯩﻨﯩﯖﺴﯩﺰ ﻣﯩﻨﯩﯔ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻤﻨﯩﯔ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﭼﯚﻝ - ﺟﻪﺯﯨﺮﯨﺪﻩﻙ ﻗﻮﺭﻏﺎﻗﻠﯩﺸﯩﭗ ﻛﯩﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﯖﯩﻨﻰ ﺋﻮﺑﺪﺍﻥ ﺑﯩﻠﻪﺗﺘﯩﯖﻐﯘ...؟
4
ﻗﯘﻻﻕ ﺗﯜﯞﯛﻣﺪﻩ ﻣﯘﺩﮬﯩﺶ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﯞﺍﺯ:
< ﻣﯩﻨﻰ ﻛﻪﭼﯜﺭﯛﯓ، ﺑﯩﺰ ﺋﺎﻳﺮﯨﻠﯩﭗ ﻛﯩﺘﻪﻳﻠﻰ... >
ﺗﻮﯞﺍ، ﺋﺎﺷﯘ ﺳﯚﺯﻧﻰ ﺋﺎﯕﻼﭖ ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﯩﯔ ﻳﯩﻘﯩﻠﯩﭗ ﭼﯜﺷﻤﯩﮕﯩﻨﯩﻤﮕﻪ، ﻳﯜﺭﻩﻙ ﺳﻮﻗﯘﺷﯘﻣﻨﯩﯔ ﺗﻮﺧﺘﺎﭖ ﻗﺎﻟﻤﯩﻐﯩﻨﯩﻐﺎ ﺋﯩﻨﺘﺎﻳﯩﻦ ﮬﻪﻳﺮﺍﻧﻤﻪﻥ...
ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺋﺎﺷﯘ ﺑﯩﺮ ﺟﯜﻣﻠﻪ ﺳﯚﺯﻧﯩﯔ ﻣﯩﻨﯩﯔ ﻳﺎﭘﻴﺎﺵ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻤﻨﻰ ﭘﯜﺗﯜﻧﻠﻪﻱ ﺋﯚﺯﮔﻪﺭﺗﯩﯟﯨﺘﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﻗﯩﻠﭽﯩﻠﯩﻚ ﺋﻮﻳﻼﭖ ﺑﺎﻗﻤﯩﻐﺎﻧﺴﻪﻥ ﺑﻪﻟﻜﯩﻢ...
5
ﺟﯘﺩﺍﻟﯩﻖ ﺑﺎﺯﻏﯩﻨﻰ ﺳﯩﻨﯩﯔ ﺋﻮﺗﯘﯕﺪﺍ ﻛﯚﻳﯜﭖ ﭼﯘﭼﯘﻻ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ ﻳﯜﺭﯛﮔﯜﻣﻨﻰ ﺋﯩﺰﯨﭗ ﺗﯩﺘﻤﺎ - ﺗﺎﻻﯓ ﻗﯩﻠﯩﯟﻩﺗﺘﻰ...
ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺋﺎﻗﻘﺎﻥ ﻗﺎﻥ ﭘﯜﺗﻜﯜﻝ ﺭﻭﮬﯩﻴﯩﺘﯩﻤﻨﻰ ﻗﺎﻥ ﺩﯗﻧﻴﺎﺳﯩﻐﺎ ﻏﻪﺭﻕ ﻗﯩﻠﯩﯟﻩﺗﺘﻰ...
ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﯩﺘﯩﻢ ﻳﯩﺮﺍﻕ ﭼﯚﻟﻠﻪﺭﮔﻪ ﺳﯜﺭﮔﯜﻥ ﻗﯩﻠﯩﻨﺪﻯ...
ﺋﺎﮬ ، ﺋﻪﻣﺪﻯ ﻣﻪﻥ ﺳﻪﻧﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺰﻧﻰ ﺳﯚﻳﯜﺷﺘﯩﻦ ﺋﻪﺑﻪﺩﯨﻲ ﻣﻪﮬﺮﯗﻡ ﺋﯩﺪﯨﻢ...
ﭼﯜﻧﻜﻰ، ﺳﻪﻥ ﻣﯩﻨﯩﯔ ﺳﯚﻳﮕﯜﻣﻨﻰ، ﻳﯜﺭﯨﻜﯩﻤﻨﻰ ﯞﻩ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﯩﻤﯩﻨﻰ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ ﺋﯩﺪﯨﯔ...
ﻣﻪﻥ ﺋﻪﻣﺪﻯ ﻳﯜﺭﻩﻛﺴﯩﺰ ﻳﺎﺷﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻐﺎ ﺋﺎﻳﻼﻧﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﯨﻢ...
ﺭﻭﮬﯩﻢ ﺳﯜﻛﯜﺕ ﺋﯩﻠﻜﯩﺪﻩ ﺟﺎﻥ ﺗﺎﻟﯩﺸﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﻣﯘﺷﯘ ﺩﻩﻗﯩﻘﯩﻠﻪﺭﺩﻩ ﺋﻪﯓ ﺋﺎﺧﯩﺮﻗﻰ ﻧﯚﯞﻩﺕ ﺳﯩﻨﻰ ﺑﯩﺮ ﻗﯧﺘﯩﻢ، ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺑﯩﺮﻻ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﭼﺎﻗﯩﺮﯨﯟﺍﻻﻱ...
ﺑﻪﻟﻜﯩﻢ ﺑﯘ ﻣﯩﻨﯩﯔ ﺑﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﻛﯩﻴﯩﻨﻜﻰ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻤﺪﺍ ﺳﯩﻨﻰ ﺋﺎﺩﺍﻗﻘﯩﻲ ﭼﺎﻗﯩﺮﯨﺸﯩﻢ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻻﺭ...
ﺟﯧﻨﯩﻢ...
ﻗﺎﺭﺍ ﭼﯜﺵ
1
ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﻰ ﺋﯩﺰﺩﻩﯞﺍﺗﯩﻤﻪﻥ، ﻛﯚﺭﮔﻪﻧﻠﻪﺭ ﺑﺎﺭﻣﯘ...؟
2
ﻳﻮﻗﺎﻝ، ﻳﻮﻗﺎﻝ، ﻛﯚﺭﮔﯜﻡ ﻳﻮﻕ ﺳﯩﻨﻰ...
3
ئەﻱ ﺋﯩﻨﺴﺎﻥ ﺑﺎﻟﯩﺴﻰ، ﺑﯩﻠﻪﻣﺴﻪﻥ، ﻣﻪﻥ ﺳﯩﻨﻰ ﮬﻪﺭ ﻛﯩﭽﯩﺴﻰ ﺋﯚﻟﺘﯜﺭﯛﯞﯦﺘﯩﭗ ﭼﯜﺵ ﻛﯚﺭﯛﯞﺍﺗﻘﯩﻠﻰ ﺳﺎﻕ ﻣﯩﯔ ﻳﯩﻞ ﺑﻮﻟﺪﻯ!
4
ﻣﯩﻨﻰ ﺋﻪﻗﻠﯩﻤﺪﯨﻦ ﺋﺎﺯﺩﯗﺭﯗﺷﻘﺎ ﺋﯘﺭﯗﻧﻐﺎﻥ ﺋﺎﺷﯘ ﺑﯩﺮ ﺟﯜﭖ ﺷﻪﮬﻼ ﻛﯚﺯﯛﯕﮕﻪ ﺑﯩﺮ ﺋﯚﻣﯜﺭ ﻣﯩﺦ ﻛﻪﺑﯩﻲ ﻗﺎﺩﯨﻠﯩﭗ ﻳﺎﺷﺎﻳﻤﻪﻥ...
ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﻗﯩﻼﻻﻳﺴﻪﻧﻜﯩﻦ ﻗﯩﯧﻨﻰ، ﯞﺍﻗﺘﻰ ﻛﻪﻟﮕﻪﻧﺪﻩ ﻛﯚﺭﻩﺭﻣﯩﺰ...
5
ﻣﻪﻥ ﮬﺎﻣﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻰ ﺋﯚﺯﯛﻡ ﺑﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﺎﺭﭼﻪ ﯞﺍﭘﺎﺳﯩﺰ ﻗﯩﺰﻻﺭﻧﯩﯔ ﻳﯜﺭﯨﻜﯩﻨﻰ ﺳﯘﻏﯘﺭﯗﭖ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﺧﯘﺩﺩﻯ ﭘﯘﺗﺒﻮﻝ ﺋﻮﻳﻨﯩﻐﺎﻧﺪﻩﻙ ﺧﺎﻟﯩﻐﯩﻨﯩﻤﭽﻪ ﺗﯩﭙﯩﭗ ﺋﻮﻳﻨﺎﻳﻤﻪﻥ - ﺩﻩ، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯩﻴﯩﻦ ﺑﯘ ﺋﺎﻟﻪﻣﮕﻪ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺑﺎﺭ ﺋﺎﯞﺍﺯﯨﻢ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻗﺎﻗﺎﮬﻼﭖ ﻛﯜﻟﯩﻤﻪﻥ!
6
ﻣﻪﻳﻠﻰ ﺧﻪﻗﻠﻪﺭ ﻧﯩﻤﻪ ﺩﯨﺴﻪ ﺩﯨﺴﯘﻥ، ﺑﯧﺸﯩﻤﻐﺎ ﻧﯩﻤﻪ ﻗﯩﺴﻤﻪﺗﻠﻪﺭ ﻛﻪﻟﺴﻪ ﻛﻪﻟﺴﯘﻥ، ﺳﯩﻨﻰ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﻛﯚﺭﮔﯩﻨﯩﻢ ﺋﯜﭼﯜﻧﻼ ﺳﯩﻨﻰ ﮬﺎﻣﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻰ ﺋﯚﺯ ﻗﻮﻟﯘﻡ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯚﻟﺘﯜﺭﯛﯞﯦﺘﯩﻤﻪﻥ!
7
ﺑﯩﻠﻪﻣﺴﻪﻥ، ﻣﻪﻥ ﺳﯩﻨﻰ ﺋﻪﺯﻩﻟﺪﯨﻦ ﺳﯚﻳﯜﭖ ﺑﺎﻗﻤﯩﻐﺎﻥ...
8
ﻣﯩﯔ ﻳﯩﻠﺪﯨﻦ ﺑﯘﻳﺎﻥ ﭼﯩﻦ ﺩﯨﻠﯩﻤﺪﯨﻦ ﺳﯚﻳﯜﭖ ﻛﯩﻠﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﻗﯩﺰﻧﻰ ﺑﯜﮔﯜﻥ ﺋﯚﻟﺘﯜﺭﯛﯞﻩﺗﺘﯩﻢ!
ﻗﺎﺭﺍ ﺋﺎﺗﻘﺎﻥ ﺗﺎﯓ
بۇ ﺋﻪﺳﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﻣﻪﺭﮬﯘﻡ ﺋﺎﻧﺎﻡ ﮬﺎﯞﺍﺧﺎﻥ ﺭﻭﺯﻯ ﺧﺎﺗﯩﺮﯨﺴﯩﮕﻪ ﮬﯚﺭﻣﻪﺕ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺑﯧﻐﯩﺸﻼﻳﻤﻪﻥ.
2006.9.28
ﺋﺎﺷﯘ ﻛﯜﻧﻰ ﻗﯘﻳﺎﺵ ﺗﺎﻻﻱ ﻳﯩﻠﻼﺭﺩﯨﻦ ﺑﯘﻳﺎﻧﻘﻰ ﺋﺎﺩﯨﺘﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﺷﻪﺭﻕ ﺗﻪﺭﻩﭘﺘﯩﻦ ﭼﯩﻘﻘﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ...
ﺋﻪﺗﺘﯩﮕﻪﻥ ﻧﺎﮬﯩﻴﻪ ﺑﺎﺯﯨﺮﯨﺪﺍ ﺋﯩﺠﺎﺭﻩ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﺋﻮﻟﺘﯘﺭﯗﯞﺍﺗﻘﺎﻥ ﺋﯚﻳﯜﻣﺪﻩ ﺷﯩﺮﯨﻦ ﺋﯘﻳﻘﯘﺩﺍ ﺋﯩﺪﯨﻢ. ﺗﯧﻠﯩﻔﯘﻧﯘﻣﻨﯩﯔ ﺋﻪﻧﺴﯩﺰ ﭼﯩﻘﯩﺮﯨﺸﻰ ﺋﯘﻳﻘﯘﻣﻨﻰ ﺑﯘﺯﺩﻯ. ﺗﯧﻠﯩﻔﯘﻧﻨﻰ ﺧﯘﺷﻴﺎﻗﻤﺎﺳﻠﯩﻖ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻗﯘﻟﯩﻘﯩﻤﻐﺎ ﺗﯘﺗﺘﯘﻡ:
- ﺩﻩﺭﮬﺎﻝ ﭼﻮﯓ ﺋﯚﻳﮕﻪ ﭼﯩﻖ...
ﭼﻮﯓ ﺋﺎﻛﺎﻣﻨﯩﯔ ﺟﯩﺪﺩﯨﻴﻠﯩﻜﺘﻪ ﺩﯨﮕﻪﻥ ﺑﯩﺮ ﺋﯧﻐﯩﺰ ﺳﯚﺯﯨﺪﯨﻦ ﻗﺎﻧﺪﺍﻗﺘﯘﺭ ﺑﯩﺮ ﻛﯩﻠﯩﺸﻤﻪﺳﻠﯩﻜﻨﻰ ﮬﯩﺲ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺩﻩﺭﮬﺎﻝ ﺋﻮﺭﻧﯘﻣﺪﯨﻦ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﭼﻮﯓ ﺋﯚﻳﮕﻪ ﭼﯩﻘﺘﯩﻢ. ﭼﻮﯓ ﺋﯚﻳﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﺪﯨﺪﺍ ﺑﯩﺮ ﻣﯘﻧﭽﻪ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭ ﻳﯩﻐﯩﻠﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ...
< ﺑﯘ ﻧﯩﻤﻪ ﺋﺎﺩﻩﻣﻠﻪﺭﺩﯗ...؟ > ﻳﻮﻝ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯚﻳﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﺪﯨﻐﯩﭽﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ 30 ﻣﯧﺘﯩﺮ ﺋﺎﺭﯨﻠﯩﻘﺘﺎ ﻛﺎﻟﻼﻣﻐﺎ ﻛﻪﻟﻤﯩﮕﻪﻥ ﺧﯩﻴﺎﻟﻼﺭ ﻗﺎﻟﻤﯩﺪﻯ. ﻗﻮﺷﻨﯩﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﯚﻳﻰ ﺋﺎﻟﺪﯨﺪﺍ ﺋﯩﻜﻜﻰ - ﺋﯜﭺ ﺋﺎﺩﻩﻡ ﺩﯙﯓ - ﭼﻮﯕﻘﯘﺭ ﻳﻪﺭﻟﻪﺭﻧﻰ ﺋﻮﯕﺸﺎﯞﺍﺗﺎﺗﺘﻰ. ﺩﻩﺭﯞﺍﺯﺍ ﺋﺎﻟﺪﯨﻐﺎ ﻛﻪﻟﺪﯨﻢ، ﺋﯚﻳﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﺪﯨﻐﺎ ﻳﯩﻐﯩﻠﯩﺸﯩﭗ ﺗﯘﺭﯗﺷﻘﺎﻧﻼﺭ ﺳﺎﭘﻼ ﺋﯘﺭﯗﻕ - ﺗﯘﻗﻘﺎﻥ، ﻗﯘﻟﯘﻡ - ﻗﻮﺷﻨﯩﻼﺭ ﺋﯩﺪﻯ، ﺋﺎﯞﯞﺍﻝ ﺋﺎﻟﺪﯨﻨﻘﻰ ﻗﺎﺗﺎﺭﺩﺍ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﭼﻮﯓ ﺋﺎﻛﺎﻡ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﯚﺭﯛﺷﺘﯜﻡ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻛﯚﺯﻯ ﻳﺎﺵ ﻳﯘﻗﻰ ﺋﯩﺪﻯ، ﻳﯧﻨﯩﺪﺍ ﺗﯘﺭﻏﺎﻥ ﻛﯩﭽﯩﻚ ﺋﺎﻛﺎﻡ ﻣﻪﻥ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻛﯚﺭﯛﺷﯜﭘﻼ ﻳﺎﻥ ﺗﻪﺭﻩﭘﻜﻪ ﻗﺎﺭﯨﯟﺍﻟﺪﻯ - ﺩﻩ، ﺗﯘﻳﯘﻗﺴﯩﺰ ﻳﯩﻐﻼﭖ ﻛﻪﺗﺘﻰ، ﺩﻩﺭﮬﺎﻝ ﮬﻮﻳﻠﯩﻐﺎ ﻗﺎﺭﯨﺪﯨﻢ، ﮬﻮﻳﻼ ﺋﯩﭽﻰ ﺋﺎﻕ ﻳﺎﻏﻠﯩﻖ ﺋﺎﺭﺗﯩﯟﺍﻟﻐﺎﻥ ﺋﺎﻳﺎﻟﻼﺭ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻟﯩﻖ ﺗﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ، ﭼﯚﭼﯜﮔﯩﻨﯩﻤﭽﻪ ﺗﯩﺰﻟﯩﻜﺘﻪ ﮬﻮﻳﻠﯩﻐﺎ ﻛﯩﺮﺩﯨﻢ، ﻣﯩﮭﻤﺎﻧﺨﺎﻧﺎ ﺋﯚﻳﺪﻩ ﻳﯩﻐﺎ ﻗﺎﻳﻨﺎﭖ ﻛﻪﺗﻜﻪﻥ ﺋﯩﺪﻯ. ﻳﯜﺭﯛﮔﯜﻡ < ﻗﺎﺭﺕ > ﺗﯩﺪﻩ ﻗﯩﻠﺪﻯ - ﺩﻩ، ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﻰ ﻣﯩﮭﻤﺎﻧﺨﺎﻧﯩﻐﺎ ﺋﺎﺗﺘﯩﻢ، ﺷﯘ ﮬﺎﻣﺎﻥ ﻛﯩﭽﯩﻚ ﺳﯩﯖﻠﯩﻢ ﺯﺍﺭ - ﺯﺍﺭ ﻳﯩﻐﻠﯩﻐﯩﻨﯩﭽﻪ ﻛﯩﻠﯩﭗ ﻣﺎﯕﺎ ﺋﯧﺴﯩﻠﯩﭗ ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ ﻳﯩﻐﻼﺷﻘﺎ ﺑﺎﺷﻠﯩﺪﻯ...
ﺋﺎﺭﻗﯩﺪﯨﻦ ﻣﻪﻥ ﺋﯩﺴﯩﻤﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﭗ ﭼﻮﯓ ﺩﺍﺩﺍﻡ ﻗﺎﺯﺍ ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﯞﺍﻗﯩﺘﺘﺎ ﺑﯩﺮ ﻗﯧﺘﯩﻤﻤﯘ ﻳﺎﺵ ﺗﯚﻛﯜﭖ ﺑﺎﻗﻤﯩﻐﺎﻥ ﺟﺎﭘﺎﻛﻪﺵ ﺩﺍﺩﺍﻡ ﻣﯩﻨﻰ ﻗﯘﭼﺎﻗﻼﭖ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﺋﯜﻧﺴﯩﺰ ﻳﺎﺵ ﺗﯚﻛﯜﺷﻜﻪ ﺑﺎﺷﻠﯩﺪﻯ...
ﺋﺎﺧﯩﺮﻯ ﺋﺎﻧﺎﻣﻨﯩﯔ - ﻣﯩﻨﻰ 26 ﻳﯧﺸﯩﻤﻐﯩﭽﻪ ﻳﯩﻤﻪﻱ ﻳﯩﮕﯜﺯﯛﭖ، ﻛﯧﻴﻤﻪﻱ ﻛﯧﻴﮕﯜﺯﯛﭖ، ﺋﻮﺗﯘﻣﺪﺍ ﻛﯚﻳﯜﭖ، ﺳﯜﻳﯜﻣﺪﻩ ﺋﯧﻘﯩﭗ ﭼﻮﯓ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﻣﯩﮭﺮﯨﺒﺎﻥ ﺋﺎﻧﺎﻣﻨﯩﯔ ﺳﺎﭘﺴﺎﻕ ﺗﯘﺭﯗﭖ ﺋﯘﺷﺘﯘﻣﺘﯘﺕ ﻗﺎﺯﺍ ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﺪﯨﻢ ﯞﻩ ﮔﺎﯕﮕﯩﺮﺍﭖ ﺋﻪﺱ - ﮬﯘﺷﯘﻣﻨﻰ ﻳﻮﻗﺎﺗﺘﯩﻢ...
ﺑﯩﺮ ﭼﺎﻏﺪﺍ ﺋﺎﻧﺎﻣﻨﯩﯔ ﺋﯩﭽﻜﯩﺮﯨﻜﻰ ﺋﯚﻳﺪﻩ ﻳﺎﺗﻘﯘﺯﯗﭖ ﻗﯘﻳﯘﻟﻐﺎﻥ ﻣﯧﻴﯩﺘﻰ ﺋﯜﺳﺘﯩﮕﻪ ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﻰ ﺗﺎﺷﻼﭖ ﺋﯩﭻ - ﺋﯩﭽﯩﻤﺪﯨﻦ ﭼﯘﯞﯗﻟﯘﭖ ﻳﯩﻐﻼﭖ ﻛﻪﺗﺘﯩﻢ...
ﺷﯘ ﯞﺍﻗﯩﺖ ﻳﻪﺗﺘﻪ ﭘﻪﺭﺯﻩﻧﺘﻨﯩﯔ ﺋﯧﭽﯩﻨﯩﺸﻠﯩﻖ ﺋﺎﮬﯘ - ﺯﺍﺭﯨﺪﯨﻦ ﭘﯜﺗﻜﯜﻝ ﺋﻪﺗﺮﺍﭖ ﻳﯩﻐﺎ ﺩﻩﺭﻳﺎﺳﯩﻐﺎ ﻏﻪﺭﻕ ﺑﻮﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ...
ﯞﺍﻗﯩﺖ - ﺑﯩﺰ ﻗﻪﺩﺭﯨﻨﻰ ﺑﯩﻠﻤﻪﻱ ﻛﻪﻟﮕﻪﻥ ﯞﺍﻗﯩﺖ ﮬﻪﺭ ﺑﯩﺮ ﺩﻩﻗﯩﻘﯩﺴﯩﻨﻰ ﺑﯩﮕﯩﺰﮔﻪ ﺋﺎﻳﻼﻧﺪﯗﺭﯗﭖ ﯞﯗﺟﯘﺩﻻﺭﻏﺎ ﺭﻩﮬﯩﻤﺴﯩﺰﻟﯩﻚ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺳﺎﻧﭽﯩﻴﺘﺘﻰ، ﻗﺎﺭﺍﻗﻼﺭﻧﻰ ﻳﺎﺵ ﺩﻩﺭﻳﺎﺳﻰ ﺗﯘﺳﯘﯞﺍﻟﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ. ﺟﯩﻤﯩﻲ ﺋﻪﺗﺮﺍﭖ ﺧﯩﺮﻩ ﺗﯘﻣﺎﻥ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﮬﻪﺭﻳﺎﻥ ﭼﺎﻳﻘﯩﻼﺗﺘﻰ...
ﯞﺍﻗﯩﺖ ﺑﯩﺰﮔﻪ ﺑﺎﻗﻤﺎﻱ ﺋﯚﺯ ﻗﺎﻧﯘﻧﯩﻴﯩﺘﻰ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﯟﻩﺭﺩﻯ...
ﺗﻪﻗﺪﯨﺮﮔﻪ ﺗﻪﻥ ﺑﯩﺮﯨﭗ ﭘﻪﺭﺯﻩﻧﺘﻠﯩﺮﻯ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺑﺎﻏﺮﻯ ﺋﺎﻟﻪﻣﺪﯨﻨﻤﯘ ﻛﻪﯓ، ﯞﯗﺟﯘﺩﻯ ﺋﺎﺗﻪﺵ، ﻣﯩﮭﺮﻯ ﺋﻪﺯﯨﻢ ﺩﻩﺭﻳﺎﺩﯨﻦ ﭼﻮﯕﻘﯘﺭ... ﺑﯩﺮ ﺋﯘﻟﯘﻍ ﺭﻭﮬﻨﻰ ﻳﻪﺭ ﺋﺎﺳﺘﯩﻐﺎ ﺩﻩﭘﯩﻦ ﺋﻪﺗﺘﯘﻕ...
ﮬﻪﺭ ﻧﻪﺭﺳﯩﻨﯩﯔ ﭼﯧﻜﻰ ﺑﻮﻟﻐﯩﻨﯩﺪﻩﻙ، ﻳﯩﻐﺎ - ﺯﺍﺭﯨﻤﯩﺰ ﺋﺎﺳﺘﺎ - ﺋﺎﺳﺘﺎ ﭘﻪﺳﻜﻮﻳﻐﺎ ﭼﯜﺷﺘﻰ...
ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺋﺎﺷﯘ ﻗﺎﺭﺍ ﻛﯜﻧﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﻤﯩﺰ ﻳﯩﻐﯩﺪﯨﻦ ﺗﻮﺧﺘﺎﭖ ﺭﻭﮬﯩﻴﯩﺘﯩﻤﯩﺰ ﻳﯩﻐﺎ ﻣﯘﺳﺎﺑﯩﻘﯩﺴﯩﮕﻪ ﭼﯜﺷﻜﻪﻥ ﺋﯩﺪﻯ...
ﮬﻮﻳﻠﯩﻤﯩﺰ ﭼﯚﻟﺪﻩﺭﻩﺷﻜﻪ، ﭼﯩﺮﺍﻳﻼﺭ ﻛﯜﻟﻜﯩﺪﯨﻦ ﻳﯩﺮﺍﻗﻠﯩﺸﯩﺸﻘﺎ، ﻗﺎﺯﺍﻥ - ﻗﯘﻣﯘﭼﻼﺭ ﻳﯩﺘﯩﻤﺴﯩﺮﺍﺷﻘﺎ... ﺑﺎﺷﻠﯩﺪﻯ...
ﺷﯘ ﻗﺎﺭﺍ ﻛﯜﻥ ﻣﯩﻨﯩﯖﻤﯘ ﺭﻭﮬﯩﻴﯩﺘﯩﻤﮕﻪ ﺩﻩﮬﺸﻪﺗﻠﯩﻚ ﺋﺎﺯﺍﺑﻼﺭﻧﻰ ﮬﻪﺩﯨﻴﻪ ﻗﯩﻠﺪﻯ، ﺷﯘ ﻛﯜﻧﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻼﭖ ﺑﺎﺷﻘﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﺋﯧﻐﯩﺰﯨﺪﯨﻦ ﭼﯩﻘﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﺋﺎﻧﺎ ﺩﯨﮕﻪﻥ ﺳﯚﺯﻧﻰ ﺋﺎﯕﻠﯩﺴﺎﻡ، ﺑﺎﺷﻘﯩﻼﺭﻧﯩﯔ ﺋﺎﻧﯩﺴﻰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﺎﯕﻐﯩﻨﯩﻨﻰ ﻛﯚﺭﺳﻪﻡ ﯞﻩ ﺋﺎﻧﺎ ﺗﻮﻏﺮﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﮬﻪﺭ ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﻧﺎﺧﺸﯩﻨﻰ ﺋﺎﯕﻠﯩﺴﺎﻡ ﻳﯜﺭﻩﻙ - ﺑﺎﻏﺮﯨﻢ ﺗﯩﺘﯩﻠﯩﭗ ﻛﯩﺘﯩﺪﯗ...
ﻛﯚﺯﮔﻪ ﺋﺎﻳﻼﻧﻐﺎﻥ ﯞﯗﺟﯘﺩﯗﻣﺪﯨﻦ ﺋﻮﻗﺘﻪﻙ ﺋﯧﺘﯩﻠﯩﭗ ﭼﯩﻘﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻥ ﻳﺎﺷﻼﺭ ﺑﺎﺭﻟﯩﻘﯩﻤﻨﻰ ﻗﯩﻴﻨﺎﺷﻘﺎ ﺑﺎﺷﻼﻳﺪﯗ...
ﮬﻪﺭ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﺋﺎﻧﺎﻣﻨﯩﯔ ﺗﯘﭘﺮﺍﻕ ﺑﯧﺸﯩﺪﺍ ﺭﻭﮬﯩﻐﺎ ﺩﯗﺋﺎ ﻗﯩﻠﻐﺎﭺ ﺋﺎﻧﺎﻡ ﮬﺎﻳﺎﺕ ﯞﺍﻗﺘﯩﺪﺍ ﺋﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﺩﯨﻴﻪﻟﻤﯩﮕﻪﻥ ﻳﯜﺭﻩﻙ ﺳﯩﺮﻟﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﺋﺎﺳﺘﺎ ﭘﯩﭽﯩﺮﻻﻳﻤﻪﻥ، ﺑﺎﻟﯩﻠﯩﻘﯩﻤﺪﺍ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﻛﻪﭘﺴﯩﺰﻟﯩﻜﻠﯩﺮﯨﻢ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻛﻪﭼﯜﺭﯛﻡ ﺳﻮﺭﺍﻳﻤﻪﻥ، ﺗﻪﯕﺮﯨﺪﯨﻦ ﻣﯩﮭﺮﯨﺒﺎﻥ ﺋﺎﻧﺎﻣﻐﺎ ﺟﻪﻧﻨﻪﺕ ﺗﯩﻠﻪﻳﻤﻪﻥ...
ﺗﯩﻠﻪﻛﻠﯩﺮﯨﻤﻨﯩﯔ ﺋﺎﺧﯩﺮﻯ ﻳﻪﻧﻪ ﻳﯩﻐﯩﻐﺎ ﺋﯘﺭﯗﻥ ﺑﻮﺷﯩﺘﯩﺪﯗ...
ﻧﻪ ﺋﺎﻣﺎﻝ...
ﺗﻪﻗﺪﯨﺮ ﮬﻪﻣﻤﯩﻨﻰ ﺑﻮﻳﺴﯘﻧﺪﯗﺭﯨﺪﯨﻜﻪﻥ، ﺋﺎﻣﺎﻟﺴﯩﺰﻟﯩﻖ ﺋﯩﭽﯩﺪﻩ ﮬﻪﻣﻤﯩﮕﻪ ﻛﯚﻧﯜﭖ ﻛﻪﺗﺘﯘﻕ...
ﺋﻪﻣﻤﺎ ﺋﺎﺷﯘ ﻗﺎﺭﺍ ﺋﺎﺗﻘﺎﻥ ﺗﺎﯕﻨﯩﯔ ﯞﯗﺟﯘﺩﻻﺭﻏﺎ ﺋﺎﺗﺎ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﻳﯜﺭﻩﻙ ﺯﯨﺪﯨﺴﻰ ﻣﻪﯕﮕﯜ ﺳﺎﻗﺎﻳﻤﺎﻳﺪﯗ!
ﺋﺎﭘﺘﻮﺭ: ﻗﺎﺭﺍﻗﺎﺵ ﻧﺎﮬﯩﻴﻪ ﻛﯘﻳﺎ ﻳﯧﺰﺍ ﭘﺎﯞﺍﻥ ﻛﻪﻧﺘﻪ 4 - ﻣﻪﮬﻪﻟﻠﻪ 9 - ﻗﻮﺭﻭﺩﺍ!
