بايرام ھېسلىرى
ئاۋۇت قۇزى
(ئاقسۇ شەھەر قاراتال بازارلىق ئوتتۇرا مەكتەپتىن)
بۈگۈن،
مېنىڭ بايرىمىم،
شاتلىقتا قەلبىم ئۇرىدۇ ۋولقان.
ئالقىشلار مېنى،
كۇللى مەۋجۇدات.
ھەتتا-
چالىدۇ چاۋاك،
خازان بولۇپ تۆكۈلگەن ياپراق.
چۈنكى، مەن ئاددىي مۇئەللىم،
بور توزانغا كۆمۈلگەن قەددىم،
تارتىپ چىقىپ لەھەت ئىچىدىن،
ئاق، قارىغا ئىرەن قىلمىغان،
ئۆزلىكىگە لەۋھە ئاسمىغان،
گۇمراھلىققا مەھكۇم يۈرەككە،
ھەم ئۈمۈتلۈك ناتىۋانلارنىڭ،
نۇرسىز يۇمران سەبىي قەلبىگە،
ۋۇجۇدۇمدىن ياققاچقا گۈلخان.

بۈگۈن،
بايرام قىلدى يىراق سەھرادا،
ماڭا ئوخشاش سەھرالىق بالا.
سەھرادىكى قۇشلارمۇ جۆر بوپ،
تەڭكەش قىلدى ئاڭا كەڭ دالا.
بۇ بايرامنىڭ پەيزىگە چۆمدۈم،
كونا يېڭى سەبداشلار بىلەن،
چۈنكى بىزنى كۈتەر بۇ نۆۋەت،
سۈرلەنگەن توخۇ گۆشلىرى،
قۇرت چۈشمىگەن يېڭى مىۋىلەر،
تەمى خۇشبۇي بۈركۈت ھارىقى،
تۆت يۈز كىشىلىك يىغىن زالى بار،
تۆت قەۋەتلىك يېڭى بىر بىنا.

بۈگۈن،
باھالاشنىڭ ئادىل تارازىسىدا،
ئۆلچەنگەچكە مېنىڭ خىزمىتىم،
چىرايلاردا خىلمۇ-خىل ئىنكاس،
خۇشاللىق،
خاپىلىق،
مەيۈسلۈك،
ھەسەت ۋە ھۇزۇر.
لېكىن،
خۇلاسە ئىككى-
مۇكاپات-جازا.
مەن،
ھەر ئىككىسىگە تەۋە بولمىغاچ،
كىيۋالدىم شۇڭلاشقا پۇزۇر،

شۇنداق،
بۈگۈن مۇئەللىمگە توي بولغان كۈنى،
ئۆتسىمۇ گەرچە،
تۈرلۈك تەرتىپتە،
بەلكىم،
بۇنى ھەركىم ھەرخىل سۈپەتلەر.
سەل تۇرۇپلا باشلىنار تانسا،
مۇڭغا جۆر بۇپ جۇشقۇن رەۋىشتە،
شۇ چاغدىلا،
كىلىدۇ ئەسكە،
سىنىپتىكى قىرىق ئۈچ جۈپ كۆز،
ئۈستىلىمگە تىزىلغان پېتى،
قالغان تالاي تاپشۇرۇق دەپتەر.

توۋا،
نىمە قىلاي بايرام كۈنۈمدە،
ئويلاپ ئاشۇ ھارغىن سائەتنى،
ئەس يادىمدىن،
قوغلىۋىتەي بىر كۈن بولسىمۇ،
دەپتەرلەرنى،
سىنىپتىكى سەبىي كۆزلەرنى،
رەقەملەرگە ئىنتىزار بولغان،
مائاش كارتامنى...
ئەڭ ياخشىسى،
ھەمرا قىلاي،
كەلگۈسى ئۈچۈن،
ئېزگۈ ھىسياتقا تولغان ئارماننى،

2008-يىلى 9-سىنتەبىر
شەھىرى ئاقسۇ

ياخشى يېزىپسىز .رەھمەت

    ياخشى يېزىپسىز ، ئاقسۇ شەھرىدە ئىلگىرى ئۇقۇتقۇچىلار بايرىمى كۈنى چۈشتىن ئىلگىرى ،مەكتەپ مۇدىرى بىلەن چىقىشالمايدىغانلارنى تەنقىدلەش مۇدىرنىڭ ئەتراپىدىن ئايلىنىپ كېتەلمەيدىغانلارنى تەغدىرلەش ،چۈشتىن كېيىن بولسا شاڭجاڭ ، شىياۋجاڭلار قۇيغان چوڭ ئاپقۇرلاردىكى ھاراقلارنى ئېچىپ مەس بۇلۇش مۇسابىقىسى ئۆتكۈزىلەتتى .