مەن بەختىمنى كەلگۈسۈمدىن كۈتۈۋەردىم ،
                                      « ئەتە » دېدىم ، ھوشۇم تاپماي يۈرۈۋەردىم .
                                      دەۋر تاسقاپ ، شاللىغاندا « ئېسىت » دېدىم ،
                                      بىچارىمەن ئەمدى ھەسىرەت يۇتۇۋەردىم
                     
                                  *                *                  *                    *

                                      غايىنىڭ نۇرىنى كۆردۈم كۆزۈڭدىن ،
                                      ئەلسۆيەر ئىكەنسەن بىلدىم  سۆزۈڭدىن ،
                                      غورۇرەن سۆزلىسەڭ « پاھ » دېدى جىقلار ،
                                      مەن دەيمەن ھەر ئىشنى باشلا ئۆزۈڭدىن .
 
                                *                *                    *                        *
                           
                                    ھەر ۋاقىت ئەل - يۇرت قۇچاقىدىن ئاجرىمايلى ،
                                    كۆڭۈلنى شاش ئۆگەتمەيلى ، چاچرىمايلى .
                                    ياخشىلىقنىڭ  ۋاقتى ئۆتتى دېگەن يالغان  ،
                                    غورۇر - تىزگىن ، ئۇنى دىلدىن ئايرىمايلى .

                              *                  *                      *                      *
                   
                                              «  سەرخۇش رۇبائىيلىرى » دىن .