(يولباشچى) مائاش ئۆسكۈدەك

مۇلازىمەتلەر
بانكىسى
دوستلۇق توپى
مېدال مەركىزى
قۇرال مەركىزى
بىلوگۇم
ئىزدەش قۇرالى
ئېلان مەركىزى
ئۇلىنىش
ۋەزىپە
كىيىم دۇكىنى
تور تېلۋىزىيىسى
ئىش ئورنى
تەلەپ قانىلى
Flash
چۈشۈرۈش

دىيارىم مۇنبىرى » ﺗﻪﺭﻣﯩﻠﻪﺭ » (يولباشچى) مائاش ئۆسكۈدەك

« 1 2» Pages: ( 1/2 total )

بۇ بەتتىكى تېما: (يولباشچى) مائاش ئۆسكۈدەك	پرىنتلاش \| IE دا ساقلىۋېلىش \| تېما ساقلاش \| ئالدىنقى تېما \| كېيىنكى تېما


بۇ تىما 1240 قېتىم كۈرۈلدى .

yolbaxqi-ksg

تەجىرىبە:

سەركە

UID نۇمۇرى : 12972

دەرىجە: باشقۇرغۇچى

تور دەرىجىسى :

نادىر تېما: 4

يازما سانى: 5096

ئۇنۋان:ۋەزىر ھازىرغىچە5096دانە

شۆھرەت: 1584 نۇمۇر

پۇل: 14 دىيارىم تەڭگىسى

تۆھپە: 0 نۇمۇر

باھا: 0 نومۇر

تىزىملاتقان ۋاقىت:2007-01-30

ئاخىرقى كىرگىنى :2008-03-05

(يولباشچى) مائاش ئۆسكۈدەك


	مائاش ئۆسكۈدەك —ئاڭلىدىڭلارمۇ؟ مائاش ئۆسكۈدەك!... خىزمەتداشلىرىمنىڭ ھاياجانلىق گەپلىرى بارماقلىرىمنى كومپيۇتېر تاختىسىدىكى يۈگۈرۈشلىرىدىن توختاتتى. بېشىمنى ئورۇندۇقنىڭ يۆلەنچۈكىگە تاشلاپ كۆزلىرىمنى يۇمدۇم. كۆڭلۈمدە بىر خىل يەڭگىللىك كېزىشكە باشلىغانىدى. ‹‹ۋاھ...مائاش ئۆسكۈدەك، ‹نەسىردىن ئەپەندىم، ھالۋا يەمسىز؟› دېگەندەك شېرىن گەپقۇ بۇ››، كۆزۈم شىرە تارتمىسىنىڭ بۇلۇڭىدا ياتقان سېرىق كونۋېرتقا چۈشتى. ئۇ مېنىڭ مەخپىي ‹‹بانكام››ئىدى. كونۋېرتقا قارىغاچ خىيالىم بايىقى ‹‹مائاش ئۆسكۈدەك« دېگەن گەپكە كەتتى. ‹‹ئىم، جانابىي مائاش ئۆسۈپ قالسا – زە، ھەر ئايدا خوتۇنبايدىن قايرىيدىغان قىزىل تىزىدىن كەمدە بىرى كۆپىيىدۇ - دە...›› كەچتە ئىشتىن شۇنداق خۇشال قايتتىم. دىمىقىمدا غىڭشىپ، ھەتتا كۈندە يېنىدىن تەتۈر قاراپ ئۆتۈپ كېتىدىغان دەرۋازىۋەن بالىغىمۇ تەبەسسۇم بىلەن قاراپ قويدۇم. بايقۇش، بىرەر مۆجىزە كۆرگەندەك چەكچىيىپلا قالدى. ئىدارە دەرۋازىسىنىڭ ئالدىغا چىقسام ھەركۈنى دەل ۋاقتىدا پەيدا بولىدىغان توردى قاشاڭ سۈت سېتىۋېتىپتۇ. (ئۇنى شۇنىڭ ئۈچۈن قاشاڭ دەيمىزكى، پۇلنى ئىتتىك ئالغان بىلەن، بەك ئاستا قايتۇرىدۇ)ئادىتىم بويىچە يالتىراق خالتىغا بىر كىلو سۈت ئېلىپ، خالتىدىن يەنە بىرنى قاپلىدىم – دە، ئىككى يېرىم يۈەننى تەڭلىدىم. — يەنە بەش مو قوشۇۋەتسىلە تەقسىر،—دېدى تۇردى قاشاڭ قولىنى تەڭلەپ. —نېمىشقا ئەمدى؟—دېدىم چۈشەنمەي،—بەرگەن پۇلۇم كاممىكەن؟ — يوقسۇ،—دېدى قاشاڭ،—باھا ئۆستى. —نېمىشقا ئەمدى؟—دېدىم يەنە بايىقى گېپىمنى تەكرارلاپ. — مائاشلىرى ئۆستى ئەمەسمۇ، مالمۇ ئۆسىدۇ - دە. ماۋۇ گەپنى قاراڭلار، مائاش ئۆسكۈدەك دېگەن گەپ چىقار چىقمايلا، ماۋۇ سۈتچىگىچە بىلىپ كېتىپتا... — تۇردى ئىتتىك،—دېدىم لەقىمىنىڭ ئەكسىنى ئاتاپ، —مائاش ئۆسۈپتىمۇ ياكى ئۆسەمدىكەن؟ ئەجەپ مەن بىلمەپتىمىنا... تۇردى قاشاڭ كۆزلىرىنى مىت قىلىپ قويماي ھىجايدى: — ئەمدى، ‹‹قۇيرۇقىنى كۆتۈرگەن كالا تېزەكلىمەي قويمايدۇ››دېسىلە، ئەپەندىم، سەل نېرى ئۆتسىلە، خەق ساقلاپ كەتتى. بەش مودىن ئايرىلىپ يولۇمغا راۋان بولدۇم. بەش مونىڭ كارايىتىغۇ چاغلىق، بىراق كۆڭلۈم يەنىلا غەش بولدى. شۇ غەشلىكتە كېتىۋاتسام يان تېلېفونۇم مۇزىكا چېلىپ قالدى. —ۋەي قورنايمۇ؟ چۈشتە قارىماپتىمەن، ئۆيدە ياغ تۈگەپتۇ ئەمەسمۇ، يولدىن ئالغاچ كېلەرسىز. ھېلىقى زىغىر يېغىنىڭ ئۈچ كىلولىقىدىن ئېلىڭ. يەنىلا شۇ زىغىر يېغىمىز ياخشى...،—خوتۇنباي تويدىكى خوتۇنلارنىڭ ھەرخىل ياغلار توغرىسىدىكى ئاغزاكى ئوبزورلىرىنى دېيىشكە تەمشىلىۋېدى، تېلېفوننى شاپپىدە قويۇۋەتتىم - دە، سۈتنى كۆتۈرگىنىمچە ئاشلىق دۇكىنىغا كىردىم. دۇكاندا ياغنىڭ ھەرخىل تۈرلىرى تولۇق ئىدى. خوتۇنباي ئېلىشنى تاپىلىغان ياغنى بىزنىڭ مەھەللىدىكى قىممەتچى دۇكاندار ئوتتۇز تۆت يۈەندىن ساتاتتى، بۇ يەردە سەل ئەرزاندۇر ئەمدى! شۇ خىيال بىلەن قولۇمغا ئۈچ كىلولۇق ياغدىن بىرنى ئېلىپ، دۇكانداردىن سورىدىم: —خوجايىن، بۇ ياغ نەچچە پۇل؟ — ئوتتۇز يەتتە كوي ئۈچ مو. —نېمانداق قىممەت؟ — ئالامسىز؟—دۇكاندار پۇتىنىڭ ئۈچىدا دەسسەپ يېنىمغا كېلىپ ئىللىققىنا ھىجايدى، –ئەلا سۈپەتلىك ياغ بۇ! — ئالمايمەن!—گىپىم بىلەن تەڭلا ياغنى جايىغا دوققىدە قويدۇم، – نېمانچە قىممەت، بىزنىڭ مەھەللىدە بۇنداق ياغ ئوتتۇز تۆت كوي، شۇنى قىممەت كۆرىۋاتسام تېخى! — ئەمسە شۇ يەرگە بېرىپ سوراپ باقسىلا، بىزمۇ ئۆتكەن ھەپتىدە ئوتتۇز بىر كويدىن ساتقان، ياغ زاۋۇتى باھانى ئۆستۈردى ئەمەسمۇ، بىزدە نېمە ئامال؟ دۇكاندار ئۇنغا مىلەنگەن كۆك خالتىسىنى زەردە بىلەن قېقىشتۇردى. — ياغ زاۋۇتى نېمە دەپ باھانى ئۆستۈرىدىكەن، –دېدىم مەنمۇ زەردە بىلەن. — چوڭ خىزمەتچىدەك قىلىلا، مائاشلىرى ئۆسكەندۇ؟—دېدى دۇكاندار ھىجىيىپ. يەنە شۇ گەپ، بايامقى غەشلىك كۆڭلۈمدە قايتا قوزغىلىشقا باشلىدى. قولۇمنى سۈت بىلەن قوشۇپلا شىلتىپ، دۇكاندارغا ۋارقىراپ كەتتىم: — نېمە دېگىنىڭلار بۇ؟ مائاش ئۆسمىدى، ئۆسكىنى يوق، ئۆسىدۇ دەيدۇ، لېكىن ئۆسمىدى! —ئۆسىدۇ،—دۇكاندار خۇددى مالىيە نازىرىدەك كەسكىن جاۋاب قايتۇردى،—ھەممە خەق ئۆسىدىكەن دەۋاتمامدۇ! بۈگۈن بولمىسا ئەتە، بۇ ئايدا بولمىسا، كېلەر ئايدا ئۆسىدۇ، ھۆكۈمەت بېرىمەن دېدىمۇ، بەرمەي قويمايدۇ... ھەي، نەگە بارىلا، ئۈچ موچەن ئەرزانلىتىپ بېرەي بولدى... دۇكاننىڭ ئىشىكىنى زەرب بىلەن يېپىپ كوچىغا چىقتىم. ‹‹بولدىلا، قىممەت دېمەي مەھەللىدىكى ئوتتۇز تۆت كويلىقىنىلا ئالاي››شۇ خىيال بىلەن قەدەملىرىمنى ئىتتىكلەتتىم. كېتىۋېتىپ كۆزۈم كىچىككىنە بىر ۋىۋىسكىغا—‹‹ساۋۇت سەپرا ئارالباغ كۆمەچ نېنى››دېگەن خەتلەرگە چۈشتى. بىر ئاغىينەمدىن مۇشۇ كۆمەچ ناننىڭ داڭقىنى ئاڭلىۋېدىم، ئون كويغا ئىككىنى ئېلىۋالايچۇ، دەپ كاتەكتەك ناۋايخانىغا كىرىۋېدىم، بىر باغ بېدىدەك ساقىلى بار بىرسى ئالدىمغا كەلدى: — كۆمەچ كېرەكما؟ — ئىسسىقىدىن بارمۇ، يېڭىسىدىن؟ — بولمامتىكى، كۆمەچ دېگەننى ئىسسىقىدا يېمىسە بىكار! شۇڭلاشقا ئۆزلىرىدەك ئەزىز مېھمانلار كەلسە دەپ، بوۋاقنى ساقلىغاندەك ساقلايمىز، مانا! —ئىككىنى بېرىڭ، — دېدىم. بېدە ساقال ناۋاي تونۇرنى ئۇزۇن بىر تۆمۈردە چۇقچىلىۋېتىپ، ئاندىن نەدىندۇر بىر يالتىراق خالتىنى تېپىپ كەلدى– دە، ئىككى تال كۆمەچنى خالتىغا سېلىپ ماڭا ئۇزاتتى. مەن قويۇن يانچۇقۇمغا قول سالدىم. ئاڭغىچە ناۋاي(تونۇرغا ئېڭىشكەندە ساقىلىم كۆيۈپ كەتمىسۇن دېسە كېرەك)بېلىدە باغلاقلىق تۇرغان يوغان گۈللۈك ياغلىقىنى يېشىپلا ساقىلىنى ئوراپ، بېشىنىڭ ئۈستىدىن چىگىۋالدى. مەن ئەللىك يۈەنلىك پۇلدىن بىرنى چىشى ئاغرىۋاتقان خوتۇنغىلا ئوخشاپ قالغان ناۋايغا تەڭلىدىم. ئۇ سەلدىن كېيىن بىر تۇتام پۇلنى ماڭا ئۇزاتتى. —مانا پۇلنىڭ ئاشقىنى، كەپ تۇرسىلا،—ناۋاينىڭ قولىدىن ئاشقان پۇلنى ئالدىم. سانىۋېدىم، ئوتتۇز ئالتە يۈەنكەن، تۇرۇپلا جەھلىم قاتتى. —ئۇستام، كۆمىچىڭىزنىڭ دانىسى نەچچە پۇل؟ — ئارانلا يەتتە كوي! —دېدى ناۋاي كۆزلىرىنى مىت قىلماي. — بىر ئاغىينەم دانىسى بەش كوي دېۋىدى؟ — شۇنداق ئىشلارمۇ بولغان،—دېدى بېدە ساقال،—ئۇننىڭ باھاسى شاپپىدە ئۆرلىدى، يەنە كۆمۈرمۇ... — ئۇننىڭ باھاسى ئۇنچىۋالا ئۆسمىدىغۇ، بىر ئۆسۈپ، چۈشتى تېخى! ئۆستۈر دېسە شۇنچىۋالامۇ ئۆستۈرۈۋالامسىلەر باھانى؟—قايناپ قالدىم. —ئا... ئەپەندىم، كادىر سۈپەت ئادەمدەك كۆرۈنىدىلا ، چۈپەيلىك قىلمىسىلا! —گەپ قىلغاندا تاقاشسا كېرەك، بېدە ساقال ئېڭىكىدىكى گۈللۈك ياغلىقىنى يۇلۇپ ئالدى، —جىمى كاسىپ مېلىنى ئۆستۈرۈۋاتىدۇ، كۆزلىرى بىزگە چۈشتىما؟ مائاشلىرى ئۆسكەندۇ - ھە؟ ھە.. ئۆسكەن مائاشقا بېقىپ، مالمۇ ئۆسىدۇ! بولمىسا شۇنچە پۇلدىن دەپتەر ياساملا؟ —يەنە شۇ گەپ، نېمە ئۆسىدۇ، نەنىڭ مائاشى ئۆستى!—ئۆزۈمنى تۇتالماي ناۋاينىڭ ئالدىغا دېۋەيلەپ باردىم، ناۋاي سەل چۆچۈپ قالدى. — ھاي– ھاي، ياشانغان ئادەم ئۆزلىرىنى تۇتۇۋالسىلا، تايىنلىق قان بېسىملىرى يوقتۇ - ھە؟ تۆت كوينى دەپ پوككىدە يېقىلىپ بەرمىسىلە يەنە، توقۇناق بالالىرىغا قېپقالمايلى دەيمەن، ئۇششاق بالىلىرىمىز بار، بولدى، مەسىلە تۆت كويلىرىنى! بۇ ئىشىكنىمۇ چېقىۋەتكۈدەك يېپىپ چىقىپ كەتتىم. بېدە ساقالنىڭ گېپى جېنىمدىن ئۆتۈپ كەتكەنىدى. شۇ ئارىدا يان تېلېفونۇم يەنە مۇزىكا چېلىپ قالدى، قارىسام، ئۆينىڭ نومۇرى، تايىنلىق خوتۇنباي ياغقا ئىنتىزار بولۇپ ئۇرغان گەپ! تېلېفوننى جەھلىم بىلەن قۇلاققا ياقتىم. — نېمە! — ھوي ئادەم!—دېگەندەك خوتۇنباي قۇلىقىمغىلا چىرقىرىدى، –نېمانچە يوقاپ كەتكەنلىك بۇ؟ مەن لەڭمەنگە قوپۇپ، ھەممە نېمىنى تەييار قىلىپ قويۇپ ياغقىلا قاراپ ئولتۇردۇم مانا!... ئەستا، مۇشۇ خوتۇننىزە، مەن نېمە ئويدا، بۇ نېمە كويدا؟ ئاچچىقىمدا تېلېفوننى ئىتىۋەتتىم. ئارتۇق كەلگەن تۆت يۈەننىڭ ھەسرىتىدە بىر نېمىلەرنى ئويلاپ، شۇ ماڭغانچە مەھەللىدىكى ئاشلىق دۇكىنىغا كىردىم. ماۋۇ پېشكەللىكنى كۆرمەمدىغان، ھېلىقى مەن ئالىدىغان ياغ بۇ يەردە ئوتتۇز توققۇز يۈەنگە ئۆسۈۋاپتۇ. ياغنىڭ يېنىدا تاق ئون مىنۇت ئىچىمنى تىڭشاپ تۇرۇپ كەتتىمغۇ دەيمەن، ئەنسىرەپ قالغان چېغى، دۇكاندار بىر چاغدا پالاقلاپ يېنىمغا كەلدى: — دورىڭىز يېنىڭىزدىمۇ ئاكا؟ — نېمە؟ —سورىدىم گاڭگىراپ. — يا، ئەمدى يۈرەك كېسىلىڭىز بار بولسا، قوزغىلىپ قالدىمۇ دەيمىنا! بىر ئالىيىۋېدىم، دۇكاندار غىپپىدە نېرىغا كەتتى ۋە ماڭا يەر تېگىدىن قۇرقۇمسىراپ قاراشقا باشلىدى. —كېلىڭە!—دېدىم دۇكاندارنى، ئۇ دەرھال يېنىمغا كەلدى. —بۇ ياغنى يەنە ئۆستۈرۈۋاپسىزغۇ؟ — ھە، شۇ ئىشمىدى؟ نېمە بولدىكىن دەپتىمەن!—دۇكاندار ئاغزىنى قىڭغايتىپ كۈلدى، —بىزنىڭ ئازراق ئۆستى شۇ، سىزنىڭ مائاشىڭىز بىر توقۇناق ئۆسكەندۇ؟ ئاغزىغا ئۇراي دەپ قولۇمنى كۆتۈرۈشۈمگە ئۇشتۇمتۇت يان تېلېفونۇم يەنە غەش قىلدى، تايىنلىق خوتۇنباي...چىشىمنى چىشلەپ تۇرۇپ، ھېلىقى ياغنى دۇكاندارنىڭ دېگىنىگە ئېلىۋەتتىم، دۇكىنىنىڭ ئىشىكىنىمۇ تېپىپلا ئاچتىم - دە، چىقىپ كەتتىم. ئۆيگە كىرىۋېدىم، قاچانلاردا كەلدىكىن، نەۋرەم ئالدىمغا يۈگۈرۈپ چىقتى، ئاڭغىچە قىزىممۇ كېلىپ قولۇمدىكىلەرنى ئالدى. ئاشخانا ئۆيدىن خوتۇنباينىڭ چىرقىراق ئاۋازى ئاڭلاندى. —يائاللا، ياغ زاۋۇتىغا بېرىپ تارتقۇزۇپ ئەكەلدىلىمۇ نېمە ياغنى! خوتۇن نېمە دېسە دېمەمدۇ. كىرىسلوغا يانپاشلاپ نەۋرەمنى چاقىردىم، ئاڭغىچە ئۇمۇ ئىككى دەپتەرنى كۆتۈرۈپ ھۇجرا ئۆيىمىزدىن يۈگۈرۈپ چىقتى. —بوۋا! بوۋا! يەنە يۈزدىن ئىككىنى ئالدىم!—نەۋرەم ئىككى قولىدىكى ئىككى دەپتەرنى تەڭ پۇلاڭلىتىپ، چۈچۈك سۆزلىدى. —بارىكاللا! يارايسەن قوزام،—مەن خۇشاللىقىمدا ئۇنىڭ بېشىنى سىيلاپ، پېشانىسىدىن سۆيۈپ قويدۇم. ئۆسكەن باھالار تۈپەيلى كۆڭلۈمگە قونۇۋالغان بايقى خاپىچىلىقلار ئۇنتۇلغاندەك بولدى. — بوۋا! —نەۋرەم نېمىنىدۇر ئەسكەرتمەكچى بولغان قىياپەتتە كۆزلىرىنى چوڭ ئېچىپ ماڭا تىكىلدى. ئېسمنى يىغدىم. —ھە يەنە نېمە گەپ ساقام؟ نەۋرەم ئۈن چىقارماي قولىدىكى دەپتەرلەرنى ماڭا پۇلاڭلاتتى. ئەستا، ئېسىم قۇرۇسۇن، يېڭى ئوقۇش يىلى باشلانغاندا ئۇنىڭغا ‹‹يۈزدىن بىرنى ئالساڭ بەش كوي مۇكاپات بېرىمەن››دېگەنىدىم ئەمەسمۇ؟ — بوۋاڭ قېرىپتۇ ساقام، ھە؟– شۇنداق دېگىنىمچە بوسۇغىدىكى كىيىم ئاسقۇچنىڭ يېنىغا بېرىپ قويۇن يانچۇقۇمدىن پورتمالىمنى ئالدىم، بىر مۇنچە پۇلنىڭ ئارىسىدىن ئەڭ يېڭى ئون يۈەنلىكتىن بىرنى سۇغىرىۋالدىم - دە، يېنىمدا كۆزلىرىنى يوغان ئېچىپ تۇرغان نەۋرەمگە تەڭلىدىم. — مانا ئال ساقام، مۇكاپاتىڭ، يەنە جىق يۈزلەرنى ئال - ھە! ھەرقېتىم ‹‹رەھمەت››دەپ مۇكاپاتىنى ئالىدىغان نەۋرەم بۇ قېتىم پۇلغا قول ئۇزارتماي، ماڭا مەنالىق قاراپ تۇرۇۋالدى. — نېمە بولدى، ئالغۇڭ يوقما؟—سورىدىم ھەيران بولۇپ. — يەنە ئازراق قوشۇپ بېرىسەن،—دېدى ئۇ تۇمشۇقىنى ئۇچلاپ. — نېمىشقا ئەمدى؟—دېدىم چۈشەنمەي. — سىنىپتا بالىلار دەيدىغۇ، ھەممە نېمىنىڭ باھاسى ئۆسۈپتۇ دەپ، مېنىڭ مۇكاپاتىم ئۆسمەمدا؟ غۇژژىدە ئاچچىقىم كەلدى. — سېنىڭ...سېنىڭ مۇكاپاتىڭمۇ ئۆسەمدا؟ — مائاشىڭ ئۆسىدىكەنغۇ، ئاپام شۇنداق دېدى، بوۋاڭدىن پۇلنى جىق ئال دېدى... بىلمىدىم، قولۇم كېتىپ قاپتۇ، چاڭلا قىلىپ قالدى. نەۋرەم قىرقىراپ يىغلىدى. مەڭدەپ كەتتىم. نېمە قىلىپ قويدۇم – ھە، يۈرىكىمنىڭ پارىسى ! ئاڭغىچە ئاشخانا ئۆيدىن قىزىم بىلەن خوتۇنباي ئېتىلىپ چىقشتى. — دادا، نېمە بولدى،—قىزىم تېخىچە ئېسەدەۋاتقان ئوغلىنى باغرىغا بېسىپ، قورقۇمسىراپ ماڭا قارىدى. — نېمە قىلغانلىرى بۇ.... پۇل سارىڭى! خوتۇنباي ئەھۋالنى چۈشەنگەندەك قىلاتتى. ئۈن چىقارمىدىم، ئۈن چىقىرالمايمەن - دە! بىر قولۇمدا پورتمال، بىر قولۇمدا بايىقى ئون يۈەن، ئۆينىڭ ئوتتۇرىسىدا داڭقاتقىنىمچە ئۆرە تۇراتتىم. كېيىن ...ياق بولدىلا، ئۆينىڭ ئىشىنى تالاغا يايغاننىڭ نېمە پايدىسى...؟! مەنبە : شىنجاڭ گېزىتى

كىرەك بولسام مىنى دەرھال ئىزدېدى ،
«تىپىلغۇسىز ياخشى ئادەم سىز » دېدى .
ئۆتىۋىلىپ ھەرخىل قىيىن - قىستاقتىن ،
«كىم بولىسىز ؟ تونۇشمايمىز بىز ! » دېدى .

يوللانغان ۋاقتى: 2008-03-05 13:39 | بۇ قەۋەتكە ئىنكاس=> [باش يازما]

يېڭى يازمىلىق سەھىپە نۇرمال زىيارەت قىلىغىلى بولىدىغان سەھىپە

ئادەتتىكى سەھىپە تاقاق سەھىپە

مەخپىي سەھىپە

ﺋﻪﺳﻜﻪﺭﺗﯩﺶ : ﺗﻮﺭ ﺑﯧﻜﯩﺘﯩﻤﯩﺰﺩﻩ ﯞﻩﻣﯘﻧﺒﯩﺮﯨﻤﯩﺰﺩﻩ ﺩﯙﻟﻪﺗﻨﯩﯔ ﺗﯜﺭﻟﯜﻙ ﻗﺎﻧﯘﻥ - ﺳﯩﻴﺎﺳﻪﺕ ﭘﻪﺭﻣﺎﻧﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺧﯩﻼﭖ ﻣﺎﻗﺎﻟﯩﻠﻪﺭ ﯞﻩ ﻳﻮﻟﻼﻧﻤﯩﻼﺭﻧﻰ ، ﺳﯜﺭﻩﺗﻠﻪﺭﻧﻰ ﻳﻮﻟﻼﺷﻘﺎ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯗ.
ﺑﯚﻟﮕﯜﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ، ﻗﯘﺗﺮﺍﺗﻘﯘﻟﯘﻕ ﺧﺎﺭﺍﻛﺘﺮﯨﺪﯨﻜﻰ ﻣﺎﻗﺎﻟﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﻳﻮﻟﻠﯩﻐﺎﻥ ﺋﺎﭘﺘﻮﺭﻻﺭ ﺋﺎﻗﯩﯟﯨﺘﯩﮕﻪ ﺋﯚﺯﻯ ﻣﻪﺳﺌﯘﻝ ﺑﻮﻟﯩﺪﯗ . ﺗﻮﺭ ﭘﻮﻧﻜﯩﺘﯩﻤﯩﺰ ﮬﯧﭽﻘﺎﻧﺪﺍﻕ ﻣﻪﺳﺌﯘﻟﯩﻴﻪﺗﻨﻰ ﺋﯜﺳﺘﯩﮕﻪ ﺋﺎﻟﻤﺎﻳﺪﯗ . ﺋﯚﺯ ﺗﻮﺭ ﻣﻪﺩﻩﻧﯩﻴﺘﯩﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﺳﺎﻏﻼﻡ ﺗﻪﺭﻩﻗﻘﯩﻲ ﻗﯩﻠﯩﺸﻰ ﯞﻩ ﺗﻮﺳﺎﻟﻐﯘﺳﯩﺰ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮﻟﯩﺸﻰ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺑﯘ ﻣﯘﻧﺒﻪﺭﻧﻰ ﺋﯚﺯ ﻛﯚﺯ ﻗﺎﺭﭼﯘﻗﯩﯖﯩﺰﺩﻩﻙ ﺋﺎﺳﺮﯨﺸﯩﯖﯩﺰﻧﻰﺋﯜﻣﯩﺪ ﻗﯩﻠﯩﻤﯩﺰ.
ﻛﯧﻴﯩﻨﻜﻰ ﭘﯘﺷﺎﻳﻤﺎﻥ ، ﺋﯚﺯﯛﯕﮕﻪ ﺩﯛﺷﻤﻪﻥ . ﻣﯩﻠﻠﻪﺗﻨﻰﺳﯚﻳﮕﯜﭼﯩﻠﻪﺭ ﺋﯚﺯ ﻧﻪﺭﺳﯩﺴﯩﻨﻰ ﻗﻪﺩﯨﺮﻟﻪﻳﺪﯗ .

(يولباشچى) مائاش ئۆسكۈدەك

Quote:

Quote:

Quote:

Quote:

Quote: