ئېچىۋىتىلگەن كۈندىلىك خاتىرە
مەرھابا.مىجىت(خام شوخلا)
پوۋسىت
ئاقتاش كۆك تاش دەريا بويى سۈزۈك تاش،
ئوينغىلى چىقمامسەن جان جىگەر ئاداش.
مەھەللىنى مىنىڭ چىقىراق ئۈنۈم ئىچىگەبىر ئالاتتىم،تاماق يەۋاتقانلار بولسا تاماق قاچىسىنى كۆتۈرۈپ ئاشلىرىنى چاچقانچىدىن ئىشىكلىرىدىن باشلىرىنى چىقىرىشىپ بويۇنلىرىنى سوزۇشۇپئاغزىلىرىدىكى لوقمىلىرىنى يۈتۈپ بوللالمىسىمۇئامالنىڭ بارىچە ئۈنىنى چىقىرىشقا تىرشىپ ھەرخىل ئاۋازدا
-مانا ھازىرلا چىقىمىز مانا ھازىر،بىر دەم ساقلا ھە دەيتى.
-بولدۇ بولدۇ ئىتىكرەك چىقىڭلارجۇمۇ دەيتىم كۆزلۈرۈمدىن سەۋىرسىزلەنگەنلىكىمنى ئىپادىلەپ جىددىتەلەپپۇزدا.
ئۇلار تاماقلىرىنى ئالدىراپ يەپ چىقىپ بولغىچە يەنە نەچچە قېتىم مەھەللىنى بىر ئالاتتىم چىقىراق ئاۋازىم بىلەن ئۇلارى يەنىمۇ تىزراقبولۇشقا ئۈندەپ.ئۇلار چىقىشىبىلەنلا ئويۇنىمىز باشلىنىپ كىتەتتى،دەرەخئاچىلىرىنى ئۆزىمىز بىلگەنچە تاپانچا پىلىمۇت شەكىللىرىدەكىسىۋىلىشىپ ئاغزىمىزدا :
-تۇ تۇ تۇ تۇ تۇ تۇتۇ تۇ تۇت...دەپ بىر بىرىمىزنى چەنلەپ قارغا ئېلىشقان بولۇپ ئوق ئۈزۈشكەن مەنزىردە ھەرخىىل جەڭگىۋارلىق كۆرسىتىشەتتۇق.
-ھەي!ساڭا نەچە پاي ئوقۇم تەگدى يەنەئۆلمەي يۈگرەپ يۈرسەنغۇ؟!
-مەن دىگەن قەھرىمان!جان تالشىۋاتىمەن، ھازىرلا ئۆلىمەن ئەمما ئۆلۈش ئالدىدا نەچچە پاي ئوق ئېتىۋىلىپ ئۆلتۈردىغان لارنىئۆلتۈرۈپ بولۇپ ئۆلمەمدىم!
-*ۋۇ چىدىماس نەدە شۇنداق ئىش باركەن!
-مەن كۆرگەن ھېندىستاننىڭ كىنۇلىرىدائاشۇنداق!
-ئەمسە ھېندىستانغا بېرىپ شۇنداق قىل!بولدى سەندەك چىدىماس بىلەن ئوينىمايمىز!
-ۋاي بولدى بولدى ئۇنداق قىلماڭلا....مەن ئەمدى ئۆلىمەن...بولدى قىلىڭلا ماقۇلمۇ ئەمدى ئۆلىمەن..مىېڭىپ يۈرمەيمەن.
-قانداق قىلىمىز قۇماندان؟يېشىچوڭراى بىزنىڭ قۇماندانىمىز بولاتت.
-ھە مەيلى ئۇنىڭغا بىر قېيىمپۇرسەت بىرەيلى.يەنە چىدىماسلىق قىلىپ ئوق تەگسىمۇ ئۆلمىسە جازالايمىز ھە باللا.
-قانداق جازالايمىز؟چۈقۇرشاتتۇق ھەممىمىزلا.
-كەمپۈت ئەپ چىقىدۇ ياكى سەۋزەئەپ چىقىدۇ.
-ۋوي....ئەجەپ ياخشى....
ئەنە شۇنداق ئويانلار ئاللا كىچىگىچەداۋاملىشاتتى.ئانىلىرىمىزنىڭ سوزۇپ چاقىرغان ئۈنى ئاڭلانسىمۇ بىزەڭلىك قىلىپ ئولتۇرى ۋىرەتتۇق ھەرخىل قورقۇنۇشلۇق جىنلارنىڭ گەپلىرىنى دىيشىپ.
-ئا....ل.....م..ج...ۇ..ن...ئۆيگە كىر بالام ياتىمىز نەدەسەن؟
بۇنداق چاقىرىشلار غا شۇچاقىرلىۋاتقان بالىنىڭ ئۆزىلا ئاۋاىنى ئۆزگەرتىپ جاۋاپ بىرەتتى
-ئالىمجان بۇ يەردە يوق..
بىزمۇ ئوخشاشلا گۇۋاھلىقتىن ئۆتىشەتتۇق، تۇغرا ئالىمجان بۇ يەردە يوق.
شۇ چاقىرىلغانلىرىمىزنىڭ ئۆيىدىكى ئاچىقى يامان بىرەرسى چىقىپ سۈر كۆرسۈتۈپ دىۋەيلەپ كەلمىگىچە ئولۇرغىنى ئولتۇرغان.شۇنداقئۆيگە مېڭىشقان چاغدا قالغانلىرىمىز دىيشىۋالغاندەكلا چۇقانكۆتۈرەتتۇق
چىدىماس چىدىماس چەمبە قوڭ،
تۆت سە ياغدا ياغلا قوڭ...ۋەت...ۋۇ چىدىماس ئويۇن تۈگىمەي تۇرۇپ ئۆيگە كىركەتتى قاراڭلار.مىېڭۋاتقان بالا ئاقىسىغا بىچارىلەرچەقارايتى،ئۆيىگە ئېپ ماڭغۇچىغا يىلىناتتى
-يىنە بىردەم ئوينايچۇ..
-ۋۇ قاقىر شۇملار!!!ماڭ ھەممىڭئۆيگە كىرىپ كىتىش،يېرىم كىچىدە سىرىتتا ئولتۇرۇشساڭ جىن تاسقىۋىتىدۇ قوپىشەشۇملار!!!!
بىز ۋەرتتىدە قېچىشاتتۇق.شۇ چاغلاردا كىچىكىلكمۇ ياكى ئەركىلەمچۈكلىكىمدىنمۇ ۋەياكى تۇنجى نەۋرىمىز دەپ بەك كۆزۈمگە قارغانلىقتىنمۇ ئىشقىلىپ سىرىتتا ئوياۋىتىپ كىچىك تەرىتىم قىستاپ كەتسە يۈگىرەپ ئۆيگە كىرىپئانام نىڭ قانداق ئىش قىلىۋاتقان بولشىدىن قەتتى نەزەر
-ئانا مىنى توسىۋىتىڭ، تىز بولۇڭدەيمەن دوسلۇرۇم ساقلاپ قالدى.دىگەنچىدىن ئانامنىڭ كۆينىكىنىڭ پېشىغا ئېسىلاتتىم.
ئانام قىلىۋاتقان ئىشىنى تاشلاپ دەرھال مىنى توسۇپتوياتتى.شۇنداق ئېنىق ئىسىمدە قوشنىلىرىمىزنىڭ
-بىچارە *****خاچا چوپ چوڭ بولغان بالىنىمۇ مۇشۇنداق قىلاملا، نەچچە دۈگۈجۈپ كىتىدىكەنلا كۆتۈرۈپ بوللالماي،كاسسىغا نەچچىنىقويۇپ ئۆزۈڭ ئولتۇر دىسىلە بولمامدۇ كىچىك بالنىڭ دورىسىتاياق!دىگەنلىكى.
ئەمما ئانام مىنى ئەسلا تاك ئىتىپچەكمەيتى.ئاپام شۇ چاغلاردا ئۆز يۇرتىمىزدىكى دوختۇرخانىدا ئىشلەيتى،مەنداۋاملىق كىچىك كۆك ۋىلسىپىتىمنى مىنىپ ئاپامنىڭ ئىدارىسىغا قېچىپ باراتتىم،بەزىدە ئاپام چۈشلۈك تاماققا ئۆيگە كەلگەندە قاچىسىدىكى گۆشلەرنىتىرىپ يەۋىلىپ قولۇمنى قاچىسىغا تىقىپ ئېشىنى ئوڭ تەتۈر قىلىپراسا بىر ماتىلاپ گۆشلىرىنى تاپالمىغاندا بولدى قىلىپ ئانامنىڭئىتىكىگە چىقىپ ئولتۇرۋالاتتىم،مەن گۆشكە بەك ئامراقبولغاچقىمۇ شۇ چاغلاردا ئۆيدە نىپىز مانتىنى تولا ئىتەتتى.ئاپام داۋاملىق ماڭا مانتىنىڭ قىيمىسىنى يىگۈزۈپ ئۆزى خېمىرىنى يەيتى،مەن شۇ چاغلاردا ئاپاممانتىنىڭ خېمىرىغا ئامراق ئوخشايدۇ دەپ ئويلايتىم.دادام يۈك ماشىنىسىھەيدەيتى نەيرۇۋجىڭ نى يەشىك يەشىكى بىلەن ئەكىلىپبىرەتتى،مەن ئۇلارنىڭ تۇنجى بالىسى چوڭ دادام لارنىڭ تۇنجىنەۋرىسى بولغانلىقم ئۈچۈنمىكىن ئۆيىمىزدىكى كىچىك پادىشاھ ئىدىم.كۈنلەرنىڭ ئۆتىشى نىمىدىگەن تىز بولىدىكىن ھەشنى بەش،مۈشۈكنى پەش دەپ بولغىچە ئاپاممۇ يۇرتىمىزدىكى خىزمىتىنى يۆتكەپ تۇلىمۇ يىراققا ئالمىشىپ كەتتى،مەن ئاپامبىلەن كەتمىدىم ئاناملار يېنىدا تۇردۇم ئاپام يۆتكىلىپ قانچىلىكۋاقىت ئۆتكىنى يادىمدا يوق ئەمما ئۈرۈك پىشقان چاغلار ئىدىئانامنىڭ ئانىسى يېزىدىن ***** ھارۋىسىنى قېتىپ بىزگەبىر چىلەكتە لىققىدە ئۈرۈك ئالغاچ چىققان شۇ كۈنىنىڭ ئەتىسى ئانام ئىككىمىز ئاپام يۆتكىلىپ كەتكەن ھېلىقى يىراق يەرگە ئاپامنى كۆرگىلى ماڭدۇق،مەن شۇقېتىمقى ئاپتۇبۇستا ئولتۇرغىنىمنى ھېلىمۇ كۆز ئالدىمغاكەلتۈرەلەيمەن،ئانام مىنى قۇچىقىدا تۇتۇپ ئولتۇردى ئەمما مەنبىشەملىك قىلىپ بۇنىڭغا ئەسلا كۆنمىدىم،
-مەنمۇ ئادەم ماڭمۇ بىلەت ئىېلىپبىرسىز،دەپ يىغلاپ ئاپتۇبۇس ئىچىنى بىر ئالدىم ئانام ماڭڭا بىلەت ئېلىپ چىققۇچە دەرىزىدىن بىشىمنى چىقىرىپ ئاپتۇبۇس يىنىدىن ئۆتكەنلەرگەقولۇمدىكى گازىر شۆپۈگىنى ئېتىپ ياكى بوتۇلكىغا قاچىلىۋالغان سۇنىئاغزىمغا لىقلاپ پۈركەپ شۇنداق كەپسىزلىك قىلىپ كەتتىم،شۇچاغلاردىكى ئادەملەر شۇنداق ياۋاشمۇ ياكى مىنى كىچىكدەپ يول قويغانمۇ بىلمەيمەن ئۇلار تى تى تى تى تى تى تى تى ....دەپ ئۈستىباشلىرىنى قاقانچىدىن كىتىشىپ قىلىشاتتى،ئانام بىلەت ئېلىپ چىقپ ئۇزاقئۆتمەي ئاپتۇبۇس قوزغالدى.مەن ھېلى ئورۇندۇق ئۈستىدە ئۆرەتۇرۋالاتتىم ھېلى ئولتۇراتتىم ھېلى سەكلەپتاقلايتىم..ئىشقىلىپ ئەسلا جىم تۇرالمايتىم،تۇيۇقسىزلا كۆزۈم ئالدىمىزدا ئولتۇرغان خەنزۇنىڭ قولىدىكى گۈنتوڭ غا چۈشتى،دەرھاللا ئانامنىڭ ئىتىكىگەئۆزۈمنى تاشلىدىم
-ئالدىمىزدا ئولتۇرغان تەتەي خان بىر نەرسە يەۋاتىدۇ مەنمۇشۇنداق نەرسە يەيمەن ئىېلىپ بىرىڭ.
ئانام بوينىنى سوزۇپ ئالدىمىزدا ئولتۇرغان خەنزۇنىڭ قولىدىكى مەن يىگىم كەپ تۇرالمىغان نەرسىگە قارىدى.
-ماقۇل بالام ئاپتۇبۇستىن چۈشكەندەئېلىپ بىرەي.
-ياق ھازىر يەيمەن.
-ئاپتۇبۇستا ساتمىسا قانداق ئالىمىز؟
-ياق ،كارىم يوق مەن ھازىرلا يەيمەن....
-جېنىم بالام گەپ ئاڭلاڭ ماشىن دىنچۈشكەندە ئېلىپ بىرەي.
-ھۈ.........يا....يا..يا...مەن ھازىر يەيتىم.....ھە......ئېلىپبە.....مەن ھازىر يەيمەن....
ئانام مىنىڭ يىغامنى توختىتالمايدىغانلىقىغاكۆزى يىتىپ ئۇ خەنزۇغا بۇرمۇنچە ئىما ئىشاراتلەر بىلەن مەخسىتىنىچۈشەندۈرۈپ مىنى كۆرستىپ بىر نەرسىلەرنى شەرەتلەپ يۈرۈپ ئۇنىڭغا ئاخىرى بىلدۈردى.ئۇ خەنزۇ ئايال ئانام تەڭلىگەن ناننىڭ يۈزىگە گۈەنتۇڭ ئىچىدىكىئالما پارچىسدىن نەچچە پارچە ئېلىپ بەردى.
-مانا بالام،ئېلىڭڭە يەڭ.
-ياق!مەن شۇنىڭ قولىدىكىئەينەك قاچىسى بىلەن تۇتۇپ يەيمەن!بۇنى ئۇ يىسۇن!!
-جېنىم بالام ئۇنداق خاپاقىلماڭ ئادەمنى،ئۇ بەرمەيدۇ...
-ياق!!مەن شۇنداق يىمەكچىتىم....ھە........
ئانام بىچارە ئاخىرى ئۇ خەنزۇ ئايالغا پۇل تەڭلەپباقتى،ئىما ئىشارەتلەر بىلەن بەكمۇ تەسلىكتە مەقسىتىنىچۈشەندۈردى.ئۇ ئايال ئانامنىڭ مەخسىتىنى چۈشەنگەندىن كىيىنپۇلنىمۇ ئالمايلا سومكىسىدىن يەنە بىر قۇتا گۈەنتۇڭ نى ئېلىپ مىنىڭ قولۇمغا تۇتقۇزۇپ بېشىمنى سىلاپ بىر نىمىلەرنى كالدىرلىدى،ئەلۋىتتە ئۇ چاغلاردا مەن بىر ئېغىزمۇ خەنزۇچە گەپ بىلمەيتىم.شۇنداق قىيا چىيا غەلۋە جىدەللەر بىلەن بىرچاغلاردا ئۇخلاپ قاپتىمەن ئويغانسام كەچ كىرىپ كىتىپتۇ،مەن ئويغۇنۇپخېلى ئۇزاقتىن كىيىن بىز ماشىندىن چۈشتۇق،بىز كەلگەن بۇ يەردەئۆينىڭ ئۈستىگە ئۆي سالىدىكەن كىشىلەر بىر بىرىنىڭئۆيى ئۈستىدە ئولتۇرىدىكەن،بىز ئويۇن ئوينىغان چاغلاردا بېشىڭغا دەسسەيمەن جۇمۇ !بۇيۇڭنى ئۆسمەس قىلىپ قويىمەن !دەپ تىلىشاتتۇق،قارغاندا بۇ يەرنىڭئادەملىرى بىر بىرىىڭ بېشىغا دەسسىسە ئۆسمەس بولۇپ قالىدىغانلىقىنىبىلمىسە كىرەك...ئاپام بىزنى ئالغىلى چىقىپتۇ دادام مۇشۇيەردە ئىشلەيتى شۇڭا مەن كىچىگىمدىن دادام بىلەن تولىمۇئاز يۈز كۆرشەتتىم،دادامنى كۆرۈپ ئازراق ھېيىقتىم، دادام مىنى كۆتۈرۋادى، ئاسمانغا نەچچىنى ئېتىپ ئەركىلتىپ سۆيۈپ كەتتى.بىز مەپە دىيىلىدىغان بىر ئاتقا ھارۋا قېتىلىدىغان ئۆزۈمنىڭ يۇرۇت تىلىم بىلەن ئېيتقاندا ئات ھارۋىسىغا، بۇيەرلىكلەرنىڭ تىلى بىلەن ئېيىتقاندا <<خادىك،مەپە>>دىيىلىدىغان ھارۋىغا چىقىپ ئاپام لار ئولتۇرىدىغانمەھەلىگە كەلدۇق،بۇ يەردىكىلەر مەھەللە دىيىشمەيپالانچى رايۇن، مانچىنىچى رايۇن،پۇستانچى كۇرپۇس،مانچىنچى بىنا...دىگەندەك گەپلەر بىلەن مەپىچىگە ئۆزلىرىنىڭ بارماقچى بولغان يىرىنى بىلدۈرىشىدىكەن،بۇگەپ مىنىڭ قۇلۇغۇمغا تولىمۇ غەلىت ئاڭلاندى.
شۇنداق قىلىپ بىز ئاخىرىئويگە كەلدۇق بىزنىڭ ئۆيىمىز ھەممە ئادەمنىڭ بىشىغادەسسەپ ئولتۇردىغان 4-قەۋەتتە ئىكەن.ئاناملارنىڭ ئۆيىدەشوتىغىلا چىقىپ باققان ئىدىم شوتىغا چىقىپ ئۆينىڭ ئۆگزىسىگە چىقىپقوشنىمىزنىڭ ئۆگزىسىگە ئاتلايتىم،ئۇلانىڭ ئۈزۈملىرىنى تازا ئۈزۈپ يانچۇقىمغا قاچىلاپ كەچلىرى سوقۇش ئوينىغاندا پىلمۇتۇمغا قاچىلايدىغان ئوق قىلاتتىم ۋە ياكى ساپىقى بىلەنلا يانچۇقۇمغا سېلىۋىلىپ بومبا قىلىپ قارشى تەرەپتىكى دۈشمەنلەرگە ئاتاتتىم ...ئەمما بۇ يەردە پەشتاققا چىقىپ ئۆينىڭ ئۆگزىسىگە ئەمەس بەلكىئۆينىڭ ئۆزىگە كىرىدىكىەنمىز.ئۆينىڭ ئىچىگە كىرىپ شۇنداق ئازادىلىكھېس قىلىپ كەتتىم ،بۇ ئۆي مەن ئىدارىنىڭ تىلۋۇزۇرىداكۆرىدىغان كىنولاردىكى ئۆيلەرگە ئوخشايتى.ئاپام بىزنى مېھمانباشلايدىغان ئۆيگە باشلىدى،سافاغا ئولتۇردۇق،ئالدىمىزدىكى ئۈستەلگە مەن تىلىۋۇزۇرلاردىلا كۆرۈپ باققان ئەمما يەپ بېقىشقا ئۈلگۈرمىگەن نۇرغۇننەرسىلەرنى تىزدى،مەن ھەممىدىن بەك غەرىپكەساياھەتتە سۇن ۋۇكۇڭ يەيدىغان سىېرىق ئەگمەچ نەرسىنىئەمدى بۇ ئۆيدە ئالدىمدىكى ئۈستەل ئۈستىدە كۆردۈم،بەكمۇ يىگىم كەلدى ئەمما دادام ئاپامدىن قورۇنۇپ ئېلىپ يەپ بېقىشقا جۇۈرەت قىلالمىدىم،ئاپام تولىمۇسەزگۈر كەن
-ئېلىڭلا يىمەمسىلە دىگەنچىدىن قولۇمغا شۇ خىل مىۋىدىن بىرنىتۇتقۇزۇپ قويدى.
مەن ئۇنى تۇتىۋىلىپ ئاغزىمغا ئاپپاردىم
-ھەي ھەي،ئۇنداق يىمەيدۇ شاڭ جىياۋنى، شۆپىكىنى سويىۋىتىپ يەڭ، ئەكىلىڭ مەن سويىۋىتىپ بىرەي.
ئاپام قولۇمدىن ئېلىېۋىلىپسويۇپ يەنە قولۇمغا تۇتقۇزدى ئاپامنىڭ قول ھەركىتىگە قاراپ ئولتۇردۇم ئۈگىنىۋىلىش ئۈچۈن.ئاپام قولۇمغا تۇتقۇزغاندىن كىيىن يەپ باقتىم ۋاھ ئەجەپمۇتەمى ياخشى ئوقەتكىنا...شۇ كۈنى كەچ بىزگە ئاپام يان تەرەپتىكى ياتاق ئۆيگە ئورۇنسېلىپ بەردى،مەن ئانامنىڭ يېنىدا ياتتىم، يۇرۇتتىكى ئۆيىمىزدەبولسا چوڭ دادام بىلەن ياتاتتىم چوڭ دادام كۈندە چىن تۆمۈرباتۇرنىڭ،بۆرە كەلدى نىڭ،يىلاننىڭ،پادىچى بالىنىڭ...ئىشقىلىپئۆزىنىڭ تۈگىمەس ھېكايىلىرىنى سۆزلەپ بىرەتتى تاكى مەن ئۇخلاپ قالغىچەسۆزلەۋىرەتتى،شۇ كىچە ئانام سۆزلەپ بەردى شۇنداقتىمۇ چوڭ دادامنى شۇنداق ئەسلىدىم،نىمە ئىش قىلىۋاتقاندۇ، ماڭا ھېكايە ئېيتىپ بىرەلمەي ئىچى سىقىلغانمىدۇ،مىنى سېغىنغانمىدۇ،دوسلۇرۇم بۈگۈن قانداق ئويۇنلارنىئويناۋاتقاندۇ؟ مومام يىزىدىن ئالغاچ كەلگەن چۈجەم نىمەقىلىۋاتقاندۇ،دوسلۇرۇم پۇشۇرۇپ يەۋەتمەس ھە....دىگەندەكئاخىرى چىقماس خىياللار بىلەن تولىمۇ تەسلىكتە ئۇخلىدۇم،ئەتىسى پەسكە ئوينىغىلى چۈشتۈم،بۇ يەرنىڭ بالىرى بىلەنمۇ تىزلا چىقىشىپ كەتتىم ئەمما بۇيەرنىڭ باللىرى بىزنىڭ ئۇ يەرنىڭ بالىرىدەك ئۆزلىرى تاپانچا ياساشمايدىكەنئۇلارنىڭ قوللىرىدا بىر بىرىدىن ئىسىل تاپانچىلار خۇددى راسپىلمۇتتەكلا پىلمۇتلار باركەن تېخى كىچىك پىكاپلارنىئىتتىرىشىپ مۇسانبىقىگە سېلىشىپ ئوينايدىكەن،ھەممە ئادەمنىڭ ئۆيىدە تىلۋۇزۇر بولسا كىرەك، بىزنىڭ يۇرۇتىكىدەك كەچلىرى ئىدارىنىڭ زېلىغاتىلىۋۇزۇر كۆرگىلىمۇ چىقىشمايدىكەن.مەن بۇ يەرگمۇ تىزلا كۆنۈپ قالدىمدادام مىنى ماگزىنلارغا ئەكىرىپ قايسىنى تاللىسام شۇنى ماقۇلدەپ شۇنداق كۆپ ئويۇنچۇقلارنى ئېلىپ بەردى،دادامدىنھېيىقمايدىغان بولدۇم كۈندە ئىدارىسىغا ئېلىپ بارىدۇ ماشىنىسىغا چىقىمەن،مىنى ماشىنىسنىڭ رولىغا ئولتۇرغۇزۋىلىپ ھەيدەيدۇ بەزىدە،خالىغانچەلابا ئۇرىمەن،خالىغانچە لىڭشىيمەن دادام رولنى شۇنداق چاققانلىق بىلەن كونتۇرۇل قىلىۋالىدۇ،ماشىنىدىن چۈشكەندە كاۋاپخانىغا بارىمىز دادام كۈندە ماڭا كاۋاپ يىگۈزىدۇ دادام يەپ بولالىسىڭڭىز ئويۇنچۇق ئەپ بىرىمەن دەيدۇ مەن قورسۇغۇمتويۇپ كەتسىمۇ ئويۇنچۇق قىزىقچىلقىدا زورلاپ يەيمەن دادام مىنىمۈرىسىگە ئولتۇرغۇزىۋىلىپ ماگزىنغا ئەكىرىدۇ....ئىشقىلىپ شۇنداقپەيزىدە شۇ كۈنلەر.شۇنداق قىلىپ خېلى كۈنلەرشۇيەردەتۇرۇپ قالدۇق، بۇ قېتىم ئانام مىنى قويۇپ كىتىدىغان بولدى شۇ كۈنى پەقەت ئىسىمدىن چىقمايدۇ،شۇنداق يىغلاپ كەتتىم،
-ياق مەنمۇ كىتىمەن، مىنى قويۇپ قويمايئەمدى سىزنى خاپا قىلمايمەن جېنىم ئانا...
-ئاپاق بالام گەپ ئاڭلاڭ دادىڭڭىزسىزگە يەنە ئويۇنچۇق ئېلىپ بىرىمەن دەيدۇ،مۇشۇ يەردە نەچچە ۋاقىت تۇرۇپ تۇرمامسىز،مەن سىزنى يىنە ئالغىلى كىلىمەن.
-ياق...مەن كىتەيچۇ....بۇ يەردە تۇرمايمەنئانا...
-مۇشۇنداق گەپ ئاڭلىمىسىڭڭىز دادىڭڭىز ئويۇنچۇقلىرىڭڭىزنى تارتىۋىلىپ خەخكە بىرىۋىتىدۇ جۇمۇ.
-ياق..ياق...مەن كىتىمەن...
-سىزدىگەن ئۇلارنىڭ بالىسى ئۇلار سىزگەمەندىنمۇ ياخشى قارايدۇ جېنىم بالام..ئاناممۇ يىغلاپ كەتتى.
-ياق!!!!مەن سىزنىڭ بالىڭڭىز!!!مەن كىتىمەن بۇ يەردەقالمايمەن.....مىنىڭ يىغام ئەۋجىگە چىقتى.
-مەن نەچچە كۈندىن كىيىنلا سىزنى ئالغىلى كىلىمەن بۇنداق يىغلىماڭ..كەچ بولغاندا يىغلىسا شۇملۇق بولىدۇ..
-ئانا مىنى ئىېلىپ كىتىڭ...مەن تۇرمايمەن...
ئەنە شۇنداق يىغلاشلار بىرەر سائەتچە داۋاملاشتى.
شۇ كىچە ئانامنىڭ بوينىغا چىڭڭىدە گىرە سېلىپ ئەسلا قويۇپ بەرمەي ياتتىم،گويا قويۇپ بەرسەملا ئانام يوقاپ كىتىدىغاندەك مەن ئەمدى ئانامى قايتا كۆرەلمەيدىغاندەك،ئەمما ئادەم كىچىك چېغىدا ھەرقانچە قورقۇنۇش تەشۋىشلەر ئىچىدە ياتسىمۇ بىردەمدىلا ئۇيقۇسى كىلىپ ئۇخلاپ قالىدىكەن .ئەتىسى مەن تېخى ئورنۇمدىن مۇ تۇرماستا ئانام مىنى قويۇپ كىتىپ قاپتۇ كۆزۈمنى ئاچسام ئانام يېنىمدا يوق قىقىراپ يىغلىغىنىمچە ھەممە ئۆينى ئىزلەپ چىقتىم ئەمما ئانامنى تاپالمىدىم ئاپام داداملار ئىشقا كەتكەن ئوخشايدۇ تاكى ئۇلار قايتىپ كىرگىچە يىغلىدىم ئاپام مىنى ئالداپ يۈرۈپ تولىمۇ تەستە پەس قىلدى ،چۈشتىن كىيىن ئىشخانىسىغا ئېلىپ چىقىپ كەتتى ئاپامنىڭ ئىشخانسىدا شۇنداق كۆپ دورىلار باركەن،مەن ئۇنى بۇنى تۇتۇپ بېقىپ ئىشخانىنىڭ ئىچىدە ئۇياقتىن بۇياققا مېڭىپ بېقىپ ئاپام كىيىۋالغان دوختۇرلۇق خالاتىسىغا قىزىقىپ قالدىم.
-ئاپا!مەن خالاتىڭڭىزنى كىيىمەن.
-سىزگە چوڭ كېپ قالارمىكىن.
-ياق چوڭ كېپ قالسىمۇ كىيىمەن.
-ماقۇل مەن سىزگە كىيگۈزۈپ قوياي.
ئاپام ئېسىقلىق خالاتىدىن بىرنى ئېلىپ ماڭڭا كىيگۇزدى خالات دەششەت چوڭ كېپ قالدى ماڭڭا ئاپام قىسقۇچلار بىلەن خالاتنىڭ سۆرۈلۈپ قالغان پەشلىرىنى قاتلاپ قىستۇرۇپ يەڭلىرىمنى تۈرۈپ ھەر ھالدا مىنى كىچىك دوختۇرغا ئوخشاتتى.
-ئاپا،مەن بېشىڭڭىزدىكى ئاق دوپپىنىمۇ كىيىمەن.
-ماقۇل.
ئاپام دوپپىسىنىمۇ ئېلىپ مىنىڭ بېشىمغا كىيگۈزدى،دوپپا مىنىڭ بېشىمغا شۇنداق چوڭ كەپ كۆزۈمنى تۇسىۋالغان بولسىمۇ ئاپام كىچىك يىڭنە مىخلار بىلەن دوپپىنىڭ كەينى تەرپىدىن قاتلاپ مىخ سانجىپ كىچىكلىتىپ ماڭا ياراشتۇردى...خاخا..ئەمدى ئۆز كۆڭلۈمچە دوختۇر بولۇپ كەتتىم.
-ئاپا،مەن كىسەل كۆرىمەن!كىسەللەرنى ئەكىرىڭ.
-ھاھاھاھا....سىز كىسەل كۆرسىڭڭىزبولمايدۇ.
-نىمدەپ بولمايدۇ؟مىنىمۇ خالاتىم بار تۇرسا!ھە راس بۇينۇمدا تىڭشۇغۇچ يوق كەن ،ئاپا مەن تىڭشۇغۇچمۇ تاقايمەن.
ئاپام تىڭشىغۇچنىمۇ تاقاپ قويدى.
-ئاپا،ئەمدى كىسەل كۆرسەم بولىدىغاندۇ؟
-كىسەل كۆرۈش ئۈچۈن چوقۇم مەكتەپتە ئوقىشىڭڭىز كىنىشكىڭڭىز بولىشى كىرەك.
-ماڭا كىنىشكە ياساپ بەرسىڭڭىزلا بولمىدىمۇ؟
-مەن ياسىغاننى خەخ ئىتىراپ قىلمايدۇ چوقۇم ئوقۇپ ئېلىشىڭڭىز كىرەك.
-ماقۇل ئەمسە مەن ئوقۇي.
ئاپام مىنى باشلىرىمنى سىلاپ ئەركىلىتىپ كەتتى.
-ۋاي ئۇماق، ئەقىللق بالاش، سىزنى ئەتىلا يەسلىگە بىرەي.
ئەتىسى ئاپام مىنى يەسلىگە ئاپىرىپ بەردى.مەن بىلەن ئوينايدىغان بالىلر نىمىدىگەن كۆپ ھە...شۇ كۈندىن باشلاپ ئەتىگەندە ئاپىرىپ قويسا كەچتە ئەكىلىۋالدۇ،بەزىدە ئارلىقلاردا ئاپام تۇيۇقسىزلا مىنى يوقلاپ كىلىدۇ ھەر قېتىم ئاپام شۇنداق تۇيۇقسىزكەلگەندە شۇنداق خوش بولۇپ كىتىمەن چۈنكى ئاپام شۇنداق كۆپ شاكىلات ياكى مىۋە چىۋىلەرنى كۆتۈرۈپ كىلىدۇ بۇنداق چاغلاردا دوسلۇرۇمنىڭ ئالدىدا شۇنداق ئىناۋەتلىك بولۇپ كىتىمەن دىسە،ۋاي دىسە ۋاي بولۇپ كىتىمەن ئاپام شۇ نەرسىلەرنى قويۇپ كەتكەندىن كىيىنلا مىنىڭ ئىناۋىتىممۇ پەسلەپ كىتىدۇ چۈنكى بىزگە قارايدىغان ئاپپاي بۇ نەرسىلىرىمنى ئېلىۋالىدۇ باشتا ئۆزىنىڭ ئوغلىغا بىرىدۇ كىيىن تۇنۇش بىلىشلىرىنىڭ باللىرىغا تۇتقۇزىدۇ ئاشقىنى مىنىڭ....
....كۈنلەر شۇنداق داۋاملىشىۋاتاتتى،بىزگە كۈندەشىىر، سان ،رەسىم سىزىشلارنى ئۈگىتەتتى،مەن بىلەن شۇنداق ياخشى ئوينايدىغان بىر دوستۇم بار ئىدى بىز گە شىىر ئۈگىتىۋاتقاندا تۇيۇقسىزلا ماڭا قاراپ پىچىرلىدى،
-چېچىمىزنى ئاۋۇ ئاپاينىڭ چېچىدەك قىلىپ تارايلىمۇ؟
-نىمىشقا؟
-شۇنداق چىرايلىق بولۇپ كىتىمىز،خىيمەننىڭ چېچىغىلا ئوخشايدىكەن ھە...
-ھىى ھى ھى ھى ...ماقۇل ،چۈشتە ھەمىسى ئۇخلاپ قالغاندا شۇنداق تارايلى ھە.ئەپسۇس ئۇكىنى چۈشتە ئۇ باشتىلا ئۇخلاپ قاپتۇ، شۇنچە بەلگە قىلىپيالغان يۆتەلسەممۇ ئويغانمىدى،كەچتە ئاپام مىنى ئالغىلىكەپتۇ،ئادەتتە ئاپاملا مىنى ئالغىلى كىلەتتى مەن ئاپامنىڭۋەلسىپىتىنىڭ كەينىگە چىقىپ ئولتۇرۇدۇم، بىز ئەمدى چوڭ يولغا چىقىشىمىزغاشۇنداق سەت بوران چىقىپ كەتتى،ئاپام ۋەلسىپىتىن چۈشۈپ بوينىغا چىگىۋالغان ياغلىقىنى ئېلىپ مىنىڭ بېشىمنى ئوراپ چىگىپ قويۇپ،ۋەلسىپىتنىيۆتىلەپ ماڭدى مەن ئاپامنىڭ ئولتۇرئىدىغان يىرىگە بىىشمنى قويۇپيېتىۋالدىم،بوران شۇنداق ئەۋجىگە چىقىپ كىتىۋاتاتتى
-ئاپا،مەن قورقۇۋاتىمەن.
-قورۇقماڭ،ئاپاش يېنىڭڭىزداتۇرسا.
-بوران بىزنى ئۇچۇرۇپ كەتسىچۇ؟
-ئۇنداق قىلالمايدۇ،مەن سىزنىقوغدايمەن ھەرگىز قورۇقماڭ.
-ئىم..
بىز شۇكۈنى شۇنداق تەستە ئۆيگە كەلدۇق،ئاپامنىڭ كۆزىگە بوراندا قۇم كىركەتكەن چېغى قىزىرىپ ياش ئېقىپ تۇختىمايتى ئاپام مىنى چوڭ ئۆيگە ئەكىرىپ قويۇپ ئۆزى سىرىتتىكى ئۆيدە ئەينەككە قاراپھەدەپ كۆزى بىلەن ئېيتىشاتتى،مەن ھاجەتخانىغا كىرىپ ئىشىكنىئىتىۋىلىپ ھاجەتخانىنىڭ ئىچىدىكى سۇنى ئويناشقاباشلىدىم،ھاجەتخانىدىكى قىغەزنىڭ ھەممىنى ئۇششاق يىرتىپ سۇغاتاشلىدىم ئۆز خىيالىمچە ئۇ قەغەزلەر مىنىڭ بېلىقم ئىدى،تۇيۇقسىزلا دوستۇمنىڭ گىپى يادىمغا كېپ قالدى...چېچىمنى مۇشۇ سۇدا يۆل قىلىپ تاراپ چېچىمنىخىيمەننىڭ چېچىدەك قىلىپ باراي چۇ ئەتە...شۇ خىيالىم بىلەنھاجەتخانىنىڭ سۈيىگە قولۇمنى تىقىپ چىچىمنى يۆل قىلىشقاباشلىدىم ئەتىمالىم يېرىم سائەتلەرچە يۆل قىلغاندىمەن ئاپام ھاجەتخانىنىڭئىشىگىنى چەكتى.
-سىز ئىچىدىمۇ؟
-ھەئە.
-نىمانچە ئۇزاق ئولتۇرسىز؟
-بېلىقلىرىمنى بېقىۋاتىمەن.
-قايسى بېلىقلارنى؟
-ئۆزۈمنىڭ بىلىقلىرىنى چۇ.
-ئېچىڭڭە ئىشىكنى مەن كىرىپ كۆرۈپ باقاي.
-كىرىۋىرىڭ.
-ئىتتىرىپ باقتىم ئىشىكنى ئىچىدىن تاقىۋاپسىز، سىز ئىلمەكنى يان تەرەپكە قىلىېىۋىتىڭ ئاندىن مەن كىرەلەيمەن.
-سىز ئۆزىڭڭىز قىلىۋىتىڭ.
-سىز ئىچىدىن ئىلىۋالغان تۇرسىڭڭىز مەن قانداق ئاچالايمەن؟
بىردىنلا ئالدىنقى ھەپتە يەسلىدەھاجەتخانىنىڭ ئىشىگىنى ئىچىدىن تاقىۋىلىپ كىيىن ئاچالماي نەچچىمىزيىغلاپ كەتكەنلىكىمىز يادىمغا كىلىپ پاڭڭىدە يىغلاپ كەتتىم...
-ھە ھە ھە ھە ھەھە....ئاپا مەن چىقىپكىتىمەن....ھەھەھەھەھەھە..مەن ئىشىكنى ئاچالمايمەن....
-ۋاي خۇدايىم نىم دەيدىغاندۇ ما بالا....
-ھەھەھەھەھەھەھە...ئاپا...مەن چىقىپ كىتىمەن...
-قوقماڭ،يىغلىماڭ، ماناھازىرلا ئىشىك ئىچىلىدۇ،سىز مەن دىگەندەك قىلىڭ بولامدۇ؟ئىشىكنىڭ يېنىغا كىلىپ ئىشىك تۇتقۇچىنىڭ يېنىغا قارسىڭڭىز بىر ئىلمەك بار شۇ ئىلمەكنى يان تەرەپكە سۈرىۋەتسىڭڭىزلا ئىشىك ئىچىلىدۇ.مەن ئاپامىڭ دىگىنى بويىچە قىلدىم، ئىشىك ئىچىلدى،ئاپام مىنى كۆتۈرۋالدى.
-قېنى ئۇ بېلىقلار؟
-ئەنە،مەن ماتۇڭنىڭ ئىچىگە لىققىدەكەلگەن قەغەزلەرنى كۆرسەتتىم...
-ھاھاھاھھ،نىمە بۇ بېشىڭڭىزدىن ئېقىۋاتقان؟
-چىچىمنى يۇيدۇم.
-قايسى سۇدا؟
-ئاۋۇ بېلىقلىرىم ئويناۋاتقان سۇدا.
-ۋاي خۇدايىم ما بالىنىڭ مەينەتلىكىنى!!شۇ سۇنى قانداقمۇتۇتقىڭڭىز كەلدى!!ئىچتىڭڭىزمۇ؟!!گەپ قىلىڭڭە!!!ئىچتىڭڭىزمۇ ئىچمىدىڭڭىزمۇ؟!!!
-ھەھەھەھەھە..........مەن ئۆينى بىر ئالدىم يىغلاپ.
-يىغلىماڭ دەيمەن!!!گاش گەپ قىلىڭڭە!!ئاشۇ سۇنى ئىچتىڭڭىزمۇ!
-ياق!!مەن ئىشمىدىم!!خىيمەندەك چاچ قىلىمەن دەپ چىچىمنىيۇدۇم شۇ..ھەھەھەھە..سەن مىنى قورقۇتىۋەتىڭ!!ھەھەھە...دادامغادەيمەن سىنى.....ئاپام مىنى مۇنچىدا يۇيدى،مەن بەك باتنامچۇق ئىدىمتۇمۇشقۇمنى ئۇچلاپ ئاپامغا بىر ئېغىزمۇ گەپ قىلمىدىمدادام كەلدى شۇنداق كەچ بولۇپ كەتكەن ئىدى ئاپام مىنى مۇنچىدىن ئەپ چىقىپ بەدەنلىرىمنى ئۇپىلاۋاتاتتى.
-يۇيۇندۇردۇڭلىما بالىنى؟
-ھە.ماتۇڭدىكى سۇدا باش يۇيۇپتۇ،تېخىمەندىن بەك ۋارقىراپ يىغلايدۇ...دادام مىنى ئەركىلتىپ قويۇپ چاپىنىنىڭ يانچۇقىدىن بۇرمۇنچە پۇللارنى ئېلىپ ئاپامغا تەڭلىدى ،ئاپام پۇللارنى ئېلىپمنىڭ يېنىمدىكى قونچاق ئىتىمنىڭ ئاستىغىلا باسۇرۇپ قويدى، مىنى ئۇپىلاپ بولۇپ كىچىدەكىيىپ ياتىدىغان مىلاۋشۇ نىڭ رەسىمى بار كىيىمىمنى كىيگۈزدى، مەنئاپام ئاشخانا ئۆيگە چىقىپ كەتكەن ۋاقىتتا ئاپامقونچۇقۇمنىڭ ئاستىا باسۇرۇپ قويغان پۇلدىن بىرنى ئېلىپ كىيمىمنىڭئىچىگە يەنى قورسۇقۇمغا تىقىۋالدىم، بىز بىردەم تىلۋۇزۇر كۆرۈپ بولۇپ ئۇخلىدۇق،ئەتىسى ئەتىگەندە ئاپام مىنى ئويغۇتۇپ چاي بەرگەندىن كىيىن مىنىيەسلىگە ئاپىردىغانىڭ تەييارلىقىغا چۈشتى،ياتاق ئۆيگە كىرىپ كىتىپدادام ئاخشام بەرگەن پۇللارنى ئەپ چىقتى،
-بانكىغا قويۋىتەيلىمۇ؟
-مەيلىڭلا.
-نەچچە پۇل بۇ؟
-2000.
ئاپام پۇللارنى شاراقلىتىپ سانىغىلى تۇردى.
-1900كەنغۇ؟
-ياق2000
-مەن 2قېتىم سانىدىم راسلا1900كەن.
-100چۈشۈپ قالغان ئوخشىمامدۇ...
-چوپ چوڭ ئادەم پۇلنىمۇ جايلاپ ئەكىلەلمىگەن...
ئاپام غۇتۇلدىغانچىدىن پۇلنى سومكىسىغا سالدى،مىنى تاماق شىرەسى يىنىدىكى ئورۇندۇقتىن چۈشۈرۈپ كىيىملىرىمنى يەڭگۈشلىگىلى ياتاق ئۆيگە ئەكىرىپ كىيىملىرىمنى سالغۇزدى.ئاپام شۇنداق كىيىملىرىمنى سالدۇرشىغا ئاخشام مەن قورسۇغۇمغاتىقىۋالغان پۇل ئاپامنىڭ ئالدىغا چۈشتى.
-ۋوي، مىنىڭ پۇلۇم چۈشۈپ قالدىغۇ..دىگەنچىدىن پۇلنى قولۇمغا ئالدىم.
-نەدىكى پۇل بۇ؟
-مىنڭ پۇلۇم.
-كىم بەرگەن؟
-ئىتىمنىڭ ئاستىدىن ئېلىۋالغان.
-نىمىشقا؟
-يەكشەنبە كۈنى بازارغا بېرىپ كەشە ئېلىپ كىيەي دىگنتىم...
-ھەي،بۇياققا كىرىڭە،قاراڭ ما بالىنىڭ قىلغانئىشىنى.
-نىم قىپتۇ؟
-بۇ چوڭ كىشى بازارغا چىقىپ ئاياق ئېلىپ كىيمەكچىمىش،شۇڭا بۇ پۇلنى ئېلىۋاپتۇ.
-ھاھاھاھاھ....ھە بوپتۇ كىچىك ئەمەسمۇ..
-كىچىك دەپ تەربىيە قىلمىساق خېلى ئىشلارنى قلىدۇ كىيىن بۇ بالا...
-بالام ،ئەمدى بۇنداق قىلىقىلماڭ ماقۇلمۇ؟ئاپاش داداشقا دىمەيبۇنداق قىلسىڭڭىز قولىڭڭىز ئېقىپ كىتىدۇ،تاماقمۇيىيەلمەيسىز،ئويۇنچۇقلىرىڭڭىزنىمۇ تۇتۇپ ئوينىيالمايسىز....
مەن تۇمۇشقۇمنى ئۇچلاپ بىچارە قىياپەتتە سالپايغىنىمچە ئۆر تۇراتتى.
-مەن قىلغان گەپلەر قۇلاققا كىردىمۇ؟
-كىردىنە...
-گەپ ئاڭلامسىز؟
-ئاڭلايدىنە...
-ئوماق بالاش دىگەن گەپ ئاڭلايدۇ ھە.
-ئىم..
شۇ كۈنى دادام مىنى ئاپىرىپ قويدىيەسلىگە.ئۇ كۈنى بىزگە شىىر ئۈگەتتى.
ئاپام ئايدەك دادام كۈندەك،
مىنى باقىدۇ قىزىل گۈلدەك.
دادام ئىشچان ئاپام تاتلىق،
ياساپ بىرىدۇ ماڭا لەگلەك.....
鹅鹅鹅
曲项向天歌
白毛浮绿水
红掌拨青波
小黄鸭.哑哑哑
钻近河里抓鱼虾
抓了鱼虾为妈妈
妈妈妈妈您吃吧
这是我抓的小鱼虾
مەن شۇنداق تىزلا ئۈگىنىۋالدىم،كەچتە قويۇپبىرىشنىڭ ئالدىدا بىزگە پىچىنە تارقاتتى،مەن ماڭاتارقاتقان پىچىنىنى يىمەي يانچۇقۇمغا سېلىۋالدىم،ئەمما دوسلۇرۇمنىڭ يىگىنىگە قاراپ شۇنداق يىگىم كەپ كەتتى مۇئەللىم بىزگە بىڭگەن تارقىتىپ بەرگەندەبىڭگەن قاچىلىغان تەلەڭگىنى بىز ئوينايدىغان چوڭ زالنىڭ ئىشىگىئالدىغىلا قويۇپ قويدۇپ بىزنىڭ يۈزىمىزنى سۈرتىدىغانغا لۆڭگەسۇ ئەكىرگىلى چىقىپ كەتتى،راستىمنى ئېيىتسام مەنمالىملىرىمىزنىڭ بىزنىڭ يۈزلىرىمىزنى سۈرتۈشىگە شۇنداق ئۆچ ئىدىم،بىر تەلەڭگە سۇنى ئەكىرۋىلىپ لۆڭگىدىن بىرنى چىلىۋىلىپ ھەمىمىزنىڭ يۈزىنى ئەشۇ بىرتەلەڭگە سۇبىلەن سۈرتۈپ چىقاتتى، ئارىمىزدا نى نى ماڭقىسى ئېقىپتۇردىغان بالىلار بار ئىدى شۇلارنىڭكىنىمۇ شۇ لۆڭگىدە بىزنىڭيۈزىمىزنىمۇ شۇ لۆڭگىدە ئېيتىپ توياتتى،ھېلىقى سۇنىدىمەمدىغان شۇنداق سەت يۈندە سۇ چىقاتتىغۇ بىزنىڭ يۈزىمىزنى ئېيتىپ بولغاندا تەلەڭگىگە قارايدىغان بولساق ئادەم ياندۇرۇپ سالغىدەكلا زادى.
مۇئەلىمنىڭچىقىپ كەتكەن پۇرسىتىدىن پايدىلىنىپ ئىشىكنىڭ يېنىغا قويۇپتويغان تەلەڭگىنىڭ يېنىغا يۈگىرەپ بېرىپ زوڭزۇيۇپ ئولتۇرۇپپىچىنە ئۇۋاقلىرىنى چىمدىپ ئېلىپ يىيىشكە باشلىدىم،دوستۇممۇ يېنىمغا كىلىپ ئولتۇردى
-نىم قىلىۋاتىسەن؟
-بىڭگەن ئۇۋاقلىرىنى يەۋاتىمەن.
-نىمىشقا يانچۇقىڭدىكىنى يىمەيسەن؟
-ئاپپاي بىزگە بايام شىىر ئۈگەتكەندە،ئاپاڭلارنى داداڭلارنى سىلەرمۇ مۇشۇ كىچىك ئۆدەكچاقتەك بېقىڭلار دىدىغۇ،مەن بۇ بىڭگەنلەرنى ئاپامغا بىرىمەن ،كىچىك ئۆدەكچاقمۇ ئاپىسىنى راك تۇتۇپ بىرىپ باقىدىكەنغۇ،مەنراك تۇتۇپ بىرەي دىسەم سۇ ئۈزەلمەيمەن،كىيىن سۇ ئۈزۈشنى ئۈگەنگەندە راك تۇتۇپبىرىپ ئاغزىغا سېلىپ قويىمەن،ھازىرچە بۇ پىچىنلەرنى ئاغزىغا سېلىپقويىمەن.
-ھەي ئىسىت مەنمۇ سەندەك قىلسامچۇ..مەن يەۋىتىپتىمەن.
-ئەمسە ئەتە بەرگىن ماقۇلمۇ؟
-ھە ماقۇل.
كەچتە ئاپام دادام ئىكىلىسى بىللە ئالغىلى كەپتۇ مىنىشۇنداق خوش بولۇپ كەتتىم،دادام مىنى يىنە مۈرىسىگەئولتۇرغۇزۇپ كاۋاپ يىگۈزۈپ كەلدى.بىز ئۆيگە قايىتقاندىنكىيىن بىللە ئولتۇرۇپ تىلۋۇزۇر كۆردۇق دادام ماڭڭا خىيمەننىڭ يولۋىسىدەكيولۋاس بولۇپ بەردى،كەچ بولۇپ ئاپام مىنى ئۇخلىتىش ئۈچۈن كىيىملىرىمنى سالغۇزۇشقا باشلىغان چاغدا يانچۇقۇمدىكى نەچچە پارچە بولۇپ كەتكەن پىچىنلەريەرگە تۆكۈلدى، شۇندىلا ئاپامغا بۇ پىچىنلەرنى بەرمىگىنىم يادىمغاكىلىپ دەرھال يەردىن تىرىپ ئالدىم.
-ئاپا بۇ پىچىنلەرنى يەڭ!مەڭ ئېلىڭڭە مەن سىزنى كىچىكئۆدەكچاقتەك باقىمەن
小黄鸭.哑哑哑
钻近河里抓鱼虾
抓了鱼虾为妈妈
妈妈妈妈您吃吧
مەن شىىرنى يادلاپ بەرگەچ قولۇمدىكىپىچىنلەرنى ئاپامنىڭ ئاغزىغا سالدىم.
-بەك كۆيۈمچان جۇمۇ سىز...ماڭا ئاشۇرۇپئېلىپ كەلگىدەك شۇنداق كۆپ تارقاتتىما پىچىنلەرنى؟
-ياق 2تاللا تارقاتقان.
-سىز يىمەي ئەكەلدىڭڭىزما ماڭا قوزام؟
-يىدىم،ئاپپاي قويۇپ قويغان تەلەڭگىدىكىئۇۋاقلارنى تىرىپ يىدىم.
ئاپام مىنى باغرىغا بېسىپ ئۇزاق تۇرۇپ كەتتى ئاپامنىڭ باغرىدىن ئاجرىغىنىمدا ئاپامنىڭ كىرپىكلىرىنىڭ نەملەنگەنلىكىنى بايقىدىم.
-نىمىشقا يىغلايسىز ئاپا؟بىڭگەنگە قورسىقىڭڭىز تويمىدىما؟
-ياقەي،ئاپاش تويدى،ئوماق توشقانچاق.
ھە راس يىنە بىر شىىر بارتى دادامغائېيتىپ بىرىمەن.مەن دادامنىڭ قورسىقىدا ئولتۇرۋىلىپ باشلىرىمنى لىڭشىتقانچىدىن شىىر يادلاشقا باشلىدىم
چاي چاي پەمىل چاي،
چايلار ئىچىدىن ئۈزگەنچاي.
ئەجەپ ئىلىق پۇرايدۇ يۈرەگىمدە ئوينايدۇ،
دەملەپبە،پولاپ بە.
دادام ئىشتىن كەلگەندە،
ئاچىق قىلىپ دەملەپبە.
دادام شۇنداق كۈلۈپ خوشالبولۇپ كەتتى
ئەتىسى مىنى يەسلىگە ئەمەس دادام ئىدارىسىگە ئېلىپ كەتتى،مەن دادامىڭ ئىدارىسىدىكى بىر ئاپاشنىڭ ىر كىز بىر ئوغلى بىلەن شۇنداق تىزلا يېقىن بولۇپ كەتتىم ئوغۇل بالىنىڭ ئىسمى دىلشات قىز بالىنىڭ ئىسمى سالامەت ئىدى. كىچىك بالا دىگەنگە ئويۇننڭ ئادەمنىڭ يېتى بولمىسا كىرەك،مەن ئۇلار بىلەن ئىدارىنىڭ ھەممە بۇلۇڭ پۇچقاقلىرىدا نەرسە تىرىپ ئوينىشاتتۇق،تۇيۇقسىزلا دىلشات ئاكام كاۋاپ دان ئۈستىدىن بىر مۇنچە كۆيۈپ بولغان ئوتۇن قالدۇقلىرىنى تىرىپ يانچۇقىغا سالدى.
-دىلشات ئاكا بۇلارنى نىمە قىلىسەن؟
-ئاپامغا ئەكىرىپ بىرىمەن.
-نىمىشقا؟
-ئاپام قېشىغا سۈكەيدۇ.
-ئاندىن نىمە بولىدۇ؟
-قېشى قارا بولمامدۇ.
-ئاپاڭنىڭ قېشى ئاقما؟
-ياق،ئىشقىلىپ ئاپام كاۋاپقا يېقىلىپ بولغان ئوتۇن قالدۇقلىرىنى سۈركىسە قاش بەك قاريىدۇ دىگەن.
-ھە...ئەمسە مەنمۇ ئاپامغا ئېلىۋالسام بولغىدەك دە.
-ئېلىۋالە بولمىسا.
مەنمۇ يانچۇقىمغا لىققىدە قاچىلىدىم،بىز چۈشتە ئۆيگە قايىتمىدۇق دىلشات ئاكاملار ئۆيىدە تاماق يىدۇق،كەچتە دادام ئەپ مېڭىشنىڭ ئالدىدا دىلشات ئاكام يۈگىرەپ كىلىپ مەندىن سورىدى.
-ئەتە يىنە كىلەمسە؟
-بىلمەيمەن.
-كەسەڭ بولمامدۇ؟
-يەسلىگە بارىمەن كۈندە بىزگە شىىر ئۈگىتىدۇ ئۈگەنمىسەم دوختۇر بوللالمايمەن .
-مەنمۇ شىىر بىلىمەن مەن ئۈگىتىپ قويسام بولمامدۇ ساڭا؟
-سەن ئۈگەتكەن شىىرلاردا كىنىشكە ئالغىلى بولامدۇ؟
-نىمە كىنىشكە؟
-دوختۇر كىنىشكىچۇ؟
-بولامىكىن...
-ھە ماقۇل،ئەمسە ئەتە يىنە كىلەي.
-بولدۇ ئەمسە مەن ساقلايمەن جۇمۇ.
-ماقۇل.
-خوش ئەمسە.
-خوش دىلشات ئاكا،سالامەت ئاچا خوش.
-خوش.
بىز ئۆيگە قايتىپ كەلدۇق مەن ئىشىكتىن كىرىپلا ئاپامنىڭ ئالدىغا يۈگىرەپ بردىم.
-ئاپا ماۋۇلارنى قىشىڭڭىزغا سۈكەڭ، قېشىڭڭىز يەنىمۇ قارا بولۇپ كەتسۇن.
-نەدىن ئەكەلدىڭڭىز بۇلارنى؟ كىم شۇنداق دەيدۇ؟
-دىلشات ئاكام،ئاپىسىغا شۇنداق قىلىدىكەن.
-كىم دىلىشات دىگەن؟
-مىنڭ ئاكام ئاغىنەم.ھە راس ئاپا ئەتىمۇ يەسلىگە بارمايچۇ.
-نىمىشقا؟
-مەن دىلىشات ئاكام بىلەن ئويناشقا ۋاەە بىرىپ قويغان.
-ياق بامىسىڭڭىز بولمايدۇ،ئاپاق توشقانچاق،ئاپاشقا مۇشۇ نەرسىلەرنى ئەكىلىمەن دەپ شۇنداق جاپا تارتىپسىزدە؟ ئوماق بالاش،ئاپاش قېشىغا قاش قەلىمىئىشلىتىدۇ،بىراق سىز مىنى دەپ ئالغاچ كەپسىز مەن چوقۇم ئىشلىتىمەن.
ئەتىسى مەن يەسلىگە باردىم،ئەمما چۈشتىن كىيىن دادام بېرىپ ئىدارىسىغا ئ.ېلىپ كەتتى.
-نىمىشقا چۈشتىن ئاۋال كەلمەيسەن؟
-ئاپام يەسلىگە ئاپىرۋەتتى شۇ..
-مەن ساڭا بۇرمۇنچە شىىر ئۈگىتىپ قوياي دەپ ئاتايىن دوسلۇرۇمدىن شىىر ئۈگەۈندىم.
-ۋاھ ئەجەپ ياىشى.
-ھە راس ساڭا دوسلۇرۇمنى تونۇشتۇرۇپ قوياي سەنمۇ دوس بولۇپ قال.
-ھە ماقۇل،ئۇلار نەدە؟
-مۇشۇ ئىدارىنىڭ ئاقىسىدىكى مەھەلىدە،يۈرە مەن سىنى باشلاپ باراي.
-دادام ئىدارىدىن سىرىتقا چىقىپ كەتمەڭلار دىگەن تۇرسا؟
-ھېچنىمە بولمايدۇ،يۈرە.
بىز ئىدارىدىن چىقىپ دىلشات ئاكامنىڭ دوسلىرىنىڭ يېنىغا باردۇق
-ماۋۇ تاقىر باشنىڭ ئىسمى تۇرسۇن،ماۋۇ ماڭقا ئەلى،ماۋۇ دىقماق مەمەت ئىمىن،ماۋۇ يىغلاڭغۇ مۇرادىل...بۇ مىنىڭ ئۇكام بولىدۇ ھە باللا قېنى تۇنۇشۇپ قويۇڭلا..
شۇنداق قىلىپ مەن ئۇلاربىلەن دوس بولۇپ كەتتىم.
-ھەي مىنڭ بۇ ئۇكامغا شىىر ئۈگىتىپ قويۇڭلارچۇ...
-بولدۇ بولدۇ ھېلىقى بىز نىڭ شىىرىمىزنى ئۈگىتىپ قويايلى.
دەتتىكام ھۇشۇق
يانچۇق پۇل تۇشۇق.
قىمارۋازلار ئوينايدۇ،
دەتىكام ھۇشۇق.
تەخسىدە كاۋاپ،
يەۋاساڭ ساۋاپ.
مەن ئولتۇرمەن بىۇيەردە،
يولۇڭغا قاراپ.....
مەن ئۇلارنىڭ شىىرلىرىنى بىردەمدىلا ئۈگىنىۋالدىم كىيىن تېخى ئۇلار بىلەن پىجۇ بوتۇلكىسىنىڭ ئېغىزىنى تىكىشىپ تاش سوقاشتۇرۇپ ئويناشنىمۇ ئۈگىنىۋالدىم.
شۇنداق قىلىپ بۇ كۈنمۇ ئۆتۈپ كەتتى مەن كەچتە تىلۋۇزۇر كۆرۈپ ئولتۇرۇپ ئاپامغا ئۇلار ئۈگەتكەن شىىرلارنى يادلاپ بەردىم ئاپام شۇنداق خاپا بولۇپ كەتتى.
-كىم ئۈگەتتى مۇشۇنداق قاملاشمىغان بىرنىمىلەرنىئ
شۇنداق قىلىپ بۇ كۈنمۇ ئۆتۈپ كەتتى مەن كەچتە تىلۋۇزۇر كۆرۈپ ئولتۇرۇپ ئاپامغا ئۇلار ئۈگەتكەن شىىرلارنى يادلاپ بەردىم ئاپام شۇنداق خاپا بولۇپ كەتتى.
-كىم ئۈگەتتى مۇشۇنداق قاملاشمىغان بىر نەرسىلەرنى؟
-دىلشات ئاكاملار.
-ئەمدى يەسلىگە بېرىڭ ئۇلار بىلەن ئوينىماڭ!
-بولىدىنە...
شۇنداق قىلىپ مەن ئۇلار بىلەن ئويناشتىن مەھرۇم بولدۇم،كۈزنىڭ سوغۇق شامىلى سۆيۈپ ئۆتىدىغان بىر يەكشەنبە كۈنى مەن شۇنداقبەك قىزىپ كەتىىم ئۇساپل تۇرىمەن سۇ ئىچكەنسىرى ئۇسسايمەن ئاپام مىنى بازاغائېلىپ چىققان ئىدى شۆگاۋ يەيمەن دەپ ئەسكىلىك قىلىپ تۇرۋىلىپشۇنداق كۆپ شۆگاۋ يىدىم ئەمما يىگەنسىرى ئسساپ كىتىۋاتاتتىمئاپام ماڭا ھەرخىل ھايۋانلارنىڭ قونچاق تۈگمىسى قادالغانشۇنداق چىرايلىق 12 ھايۋانىڭ سۈۈرىتى بېسىلغان چاپان ئېلىپ بەردى، شۇ كىچىسى تاڭ ئاتقىچە قىزپلا چىقتىم ئەتىسى ئاپام شۇ كىيىمىمنى كىيگۈزۈپ يەسلىگە ئاپىرىپ قويدى، بالىلار بىلەنمۇ ئوينىمىدۇم، ياتتىم ياتىتىم ياتتىم.كەچتەئاپام ئالغىلى كەلگەندە پۇتۇن يىرىمگە قىپ قىزىل مونەك چىقىپكۆزۈمنىمۇ ئاچالماي يىتىپتىمەن، ئاپام شۇنداق قارىساچاپىنىمنىڭ قونچاق تۈگمىلىرىنىڭ بىرىمۇ يوق،ھەممىسىنىبالىلار ئۈزىۋاپتۇ...ئاپام ئەتىسىدىن باشلاپ مىنى يەسلىگە ئاپارمىدى چۈنكى ماڭا قىزىل چىقىپتۇ باشقا باللارغا يۇقۇپ قالسا بولمىغىدەك،مەن ئۆيدەتۇردۇم مەن شۇنداق سېغىنغان ئەمما كۆرمىگىنىمگە نەچچە ئايلار بولغانئانام مىنى كۆرگىلى كەلدى.مەن شۇنداق خوش بولۇپ كەتتىمئانام مەن ساقايغىچە يېنىمدا تۇرۇپ مەن ساقايغاندىنكىيىن قايتىپ كەتتى،ئانام كىتىپ نەچچە كۈن ئۆتۈپ مەن مەھەلىدىكى باللار بىلەن ئەخلەتخانىغا تاشلىۋىتىلگەن سۇلياۋ خالتىلارغا ئوت يېقىپ بىر بىرىمىزگەئېتىپ ئوينىدۇق قاندىغى قانداق بولدى بىلمەيلا قالدىم ئەكبەرئاتقان سۇلياۋ خالتا ئۇچۇپ كىلىپ بېشىمغا كىيىلىپ قالدى...ئاللاخۇدايىم تىرىك تۇرۇپ كۆيسە ئادەمنىڭ بەرداشلىق بەرگىلىبولمايدىغانلىقنى شۇندا ھېس قىلدىم ئۇ ئاغرىق ئۇ ئېچىشىش دىگەننى تىل بىلەن تەسۋىرلەش مۇمكىن ئەمەس،سۇلياۋ خالتا ئىچىدىمۇ بىرمۇنچە سۇلياۋ خالتىلار بارئىكەن سۇلياۋ كۆيۈپ ئىرىپ مىنىڭ باش كۆز چاچ قاشلىرىم يۈزلىرىمكۆيۈپ كەتتى،مەھەلىدىكى سىرىتتا ئولتۇرۇشقان چوڭلار ئىتتىككىلىپ مىنى قۇتقۇزمىغان بولسا ئاخىرىنى تەسەۋۇر قىلىشمۇمكىن ئەمەسكىم خەۋەر قىلدىكىن ئاپام شۇ كۈنى كىچىلىك ئىشلەيتى دادام ئاچىسىنىڭ ئۆيىگە كىرىپ كەتكەن ئىدى،دادام بوراندەك كېپ بولدى مىنى كۆتۈرۈپلا دوختۇرخانىغا يۈگۈردى چىرايىم تونۇغىسىز ئادەمنىڭ كۆڭلى ئېلىشقىدەك كۆيۈپكەتكەن ئىدى مەن چىقىراپ يىغلايتىم ئۇ ئېچىشىش ئۇ ئاغرىق دىگەننىسۆزلەپ تۈگىتىش مۇمكىن ئەمەس...دادام مىنى جىدى بۆلۈمگەئەكىرىپ ئاپامغا بىلدۈرمەيلا يۈزلىرىمگە بىر نەرسىلەرنىسۈكەپ قورقۇنۇشلۇق تەلەتىم دور سىقماقلار ئاستىدا يېپىلىپ قالغاندا ئاپامنى چاقىرىش ئۈچۈن ئاپامنىڭ ئىشلەۋاتقان يىرىگىمۇ كىرمەي ئۇدۇللا جىدىبۆلۈمگە ئەكىردى.مىنىڭ تەڭ تۇشلىرىم چۇقىرشىپ يۈگىرشىپ كەينىمىزدىنكىرىپ كىلىشىپتۇ ھەتتا ئاپامنىڭ ئىشخانسىغا كىرىپ ئاپامغاخەۋەر قىلىپمۇ ئۈلگۈرۈپتۇ.دوختۇرلار ئەمدى مىنىڭ بېشىمداپىقىراپ يۈرۈشكىچە ئاپاممۇ كىرىپ بولدى،ئاپام مىنى كۆرۈپلا دادامغا شۇنداق سەت قارىدى،
-سەن پوق يىگەنمىتىڭ بالىغا قارىماي!
-ئاچامنىڭ ئۆيىگە ئەكىرەي دىسەمئۇنىمىدى شۇ...
-زادى سىنىڭ قولۇڭغا قالغاندىكىنلا مۇشۇنداق بولماقچىتى...ئاپام كىچىكىدىن خەنزۇچىدا ئوقۇپتىكەن، مىجەزى شۇنداق كەسكىنشۇنداق ئىرادىلىك شۇنداق قەيسەر ئىدى،مىنىڭ چىقىراپ يىغلىشىمنىكۆرۈپ تۇرسىمۇ يۈرگى پىچاق بىلەن تىلغاندەك ئېچىشىپ تۇرسىمۇ كۆرۈپتۇردۇمكى كۆزىدىكى لىغىلداپ تۇرغان ياشنى قەتتىقەتتى ئاققۇزمىدى،ئاپام دوختۇرلارغا مىنى كۆرسۈتۈپ
-بۇ مىنىڭ بالام،بۇ يولدىشىمبولىدۇياخشىراق قاراڭلار.....دىگەندەك بىر مۇنچە گەپلەرنى كالدىرلىدى..شۇ كۈندىن كىيىن مەن نەچچە كۈنلەرگىچە ئىش قىلىپ شۇنداق ئۇزاق كۈنلەرگىچە كۆيۈك بۆلىمىدە ياتتىم ئانام يىنە كىلىپ ماڭڭا قاردى.
كۈندەمەكتەپتىن قايىتقاچ دوسلۇرۇم بىلەن ئېرىقمۇ ئېرىقئەخلەتخانىمۇ ئەخلەتخانا ئەسكى تۈسكىلەرنى تىرىشكەنچىدىن قايتاتتىم،تېخىبەزىدە ئەخلەتخانىدىن تېرىۋالغان نەرسىلەرنى تالىشىپ مۇشلۇشۇپ يىغا زارە قىلىشىپمۇ كىتەتتۇق.مەن ئۆيگە قايتىپ كەلگەندىن كىيىن ئانامنىڭ ھەلەپئىتىشىغا ياردەملىشەتتى، كىچىك ئاپامنىڭ قىزى مىنىڭ نەۋرە سىڭلىممىنىڭ كەينىمدىنلا ئەگىشىپ يۈرەتتى،ئانام بەرگەن پارچە پۇراتپۇللارنى بەزىدە مەكتەپتىن كىلىپ ئۇنىڭ قولىغا تۇتقۇزۇپ
-ماڭ چىقىپ خۇاڭ گۇا ئەكەل دەپ بىرەتتىم.ئۇ ئىدارىنىڭئالدىدىكى خۇئاڭگۇا ساتىدىغان ئايالدىن پۇلغا چۇشلۇق يېرىمتال ياكىبىر تال خۇاڭگۇا ئەكىرەتى،شۇ چاغلاردا 5پۇڭغا 2تالكەمپۈت بىرەتتى..مەن ئۇ ئەكىرگەن خۇاڭگۇانى ئۇنىڭغاكىچىككىنە ئوشتاپ بىرىپلا قالغىنىنى ئۆزۈم يەۋالاتتىم.بىچارىنى كۆتۈرۋىلىپ تولا يىقىتىۋىتەتتىم،دادام مىنى بوينىغا ئېلىۋىپىپ ماڭغاندەك ئۇنىمۇ بوينۇمغا ئېلىۋىلىپ ماڭىمەن دەپ بەك كۆپ بەك كۆپ تاشلىۋىتەتتىم سىمىنۇت يەرنىڭ ئۈستىگە شۇنداق قىلىپ تۇرساممۇ ئۇ ماڭڭا ئامراق ئىدى.مەن شۇنداق يوغان بىر قونچۇقۇمنىدايىم ئۇنىڭ بىلەن بىللە ئوينايتىم،بىر كۈنى بىز دەرۋازا تۈۋىدەئېرىق بويىدا ئويناپ ئويناپ مىنىڭ بەكلا قورسۇقۇم ئېچىپكەتتى سىڭلىمنى
-سىز بۇ يەردە قونچاق بىلەن تۇرۇپتۇرۇڭ مەن كىرىپ تاماق يەپ چىقاي بولامدۇ؟دىدىم.
ئۇ ئۇنىمىدى،شۇنىڭ بىلەن ئۇنىيتىلەپ قونچاقنى ئېرىق بويىغا ئولتۇرغۇزۇپ قويۇپ،قونچاققا قاراپ قايتا قايت جىكلىدىم.سىڭلىمنى يىتىلەپ ئۆي گە كىرىپ كەتتىم،ئۆيگە كىرشىمىزگىلا ئانام سورىدى.
-قونچاقنى ئېلىپ چىقىپ كىتىۋاتاتتىڭلارغۇ؟
-ھەئە،ئۇ بىزنى ئېرىق بويىداساقلاپ ئولتۇردىغان بولدى.بىز تاماق يەۋىلىپ چىقايلى دەپ قايتىپ كىردۇق.
-ئەستا مابالىنىڭ قىلغان ئىشىنى،خەخ ئەكەتمەمدۇ شۇنچەچىرايلىق قونچاقنى!
-ۋاي تاڭ...ئىشقىلىپ بىز ئۇنىڭغا ئېرىق بويدىن كەتمەي تۇردەپ قويۇپ كىردۇق.ئانام ئاكامىنى بۇيرىدى.
-ئېلىجان تىز بول بالام چىقىپ قاراپ باق.
ئاكام يۈگىرەپ چىقىپ كىتىپ قۇرۇق قول قايتىپ كىردى.
-يوق، خەخ ئەكەتكەن دۇ ..شۇنچە چىرايلىق قونچاقنى...بۇ باللارمۇ زە....شۇنىڭدىن كىيىن 2-لەپ شۇنداق قىلمايدىغان بولدۇم.ئۇچاغلاردا ئۆيىمىزدە تىلىۋۇزۇر يوق ئىدى ئىدارىنىڭ يىغىنزالىدا تىلۋۇزۇر بار بولغاچقا كۈندە كەچتە ھەممە ئادەم شۇ يەرگەكىرىپ تىلۋۇزۇر كۆرەتتۇق،ئاپشاركا پۈشتىگىنى تولاقۇياتتى،مەن شۇ تىلۋىزىيە تىياتىرىنى كۆرگەندىن كىيىنتولا غەلۋە قىلىپ يۈرۈپ چوڭ دادامغا تۇلا دەپ يۈرۈپ بىزنىڭ قورانىڭ ئالدىدا ئولتۇرۇدىغان شاۋۋۇ ئاكاشنىڭ ئاپشاركا ئىتىنىڭ بالىسىدىن بىرنى بېقىپ ئىسمىنى لىياڭزىنىڭ ئاپشاركا ئىتىنىڭ ئىسمىغا ئوخشۇتۇپ ئاتى قويغان ئىدىم. ئىدارىنىڭ ئىشىكىگە قارايدىغان تۇسۇن قارىكامنى بەك جىلە قىلاتتم كەچكىچە دوسلۇرۇم بىلەنبىللە دەرۋازىنىڭ ئالدىغا كىلىۋىلىپ
تۇسۇن قارى،يوقتۇر يارى،
قولىدىكى موخرىكا يۈرەكپارى.
سىكىلىكى چوكاندەك،
نايناق قارى...دىگەندەك قوشاقلارنى قېتىۋىلىپ جېنىمىزنىڭ بارىچە توۋلاپ ئۇنى جىلە قىلاتتۇق.
كۈنلىرىم ئەنە شۇنداق ئۆتەتتى،شۇنداق كۈنلەرئىچىدە تەتىلكۈنلىرىمۇ يىتىپ كەلدى ئىمتاھان نەتىجىلىرىمىزنى تارقىتىپ بىزگە ئاتا ئانىلار يىغىنىئىچىلىدىغان كۈنى مەن كىچىك ئاپامنىڭ ئۆيىگە بېرىپ ئۇنىڭغا ئاتا ئانىلار يىغىنىنىڭ باغاقچىسىنىتۇتقۇزدۇم
-كىچىك ئاپا چۈشتىن كىيىن ئاتا ئانىلار يىغىنى باركەن سىزبېرىڭ ھە.
-نىمىشقا ئانام بارمايدۇ؟
-ئانامنى ئاپاغىم يوق.
-نىمىشقا؟
-بىزنىڭ سىنىپتىكى باللارنىڭ ئاتا ئانسى ياش تۇرسا مىنىڭئانام قېرى تۇرسا...
-بۇ نىمە دىگىنىڭڭىز؟
-مەن دىگەن سىنىپ باشلىقى تۇرسام باشقا باللار مىنى ئانسىقېرىكەن دەپ زاڭلىق قىلمامدۇ!ئۇنىڭ ئۈستىگە ئانام سوغۇق بولسىلا ئاقساپ ماڭدۇ!بالىلار ئانسىيولنىمۇ ئوڭشاپ ماڭالمايدىكەن دەپ مەسخىرە قىلىشىدىن خىجىل بولىمەن!
كىچىك ئاپام قولىدىكى ئىشنى قويۇپ مىنى خۇدى تۇنجى كۆرۋاتقاندەك،گويانەچچە ھەسسە كىچىك شۇنچىلىك غەلىتە نەرسىگە قاراۋاتقاندەك كۆزلىرىنى چوڭ ئېچىپ شۇنداق غەلىتە نەزەر بىلەنماڭا شۇنچىلىك سوغۇق نەزەردە قاراپ كەتتى.
| 
يوللىغان ۋاقتى 2014-8-8 09:54:44