ئاپتور:بەشكېرەم مەربىيە
ئەزىز يۇرتۇم سېغىنىپ سېنى.
تۈنلەر بويى كۆزدە ئۇيقۇ يوق،
ئاڭا قازغان ئۆزگە شەھەردە.
سەندەك شېرىن-تاتلىق تۇيغۇ يوق.
سەندە قاپتۇ يۈرەكنىڭ تېڭى.
سەندە يۇمران نوتا-چېچەكلەر،
خىيالىمنى قىلىسەن ئەسىر.
سەندە پىنھان ئوتلۇق تىلەكلەر،
ماڭا توپاڭ گوياكى-ئەنبەر.
جاھاندا يوق سەندىكى راھەت،
گەر قوينۇڭدا بولسام ھەرزامان.
يۇرەكلىرىم يايرايدۇ قەۋەت،
ئەزىز يۇرتۇم بەشكېرەم ساڭا.
دىلدا سۆيگۈم ئوت-بولۇپ يانىدۇ،
زار بولغاندەك بالا-ئانىغا.
يۈرەك قاچان ساڭا قانىدۇ؟
گۈزەل يۇرتۇم سېنىڭدەك ماڭا.
جاھاندا يوق بىر ئىللىق ماكان،
ئەي بەشكېرەم ماڭا سەنكەبى.
يوقتۇر جەننەت ئاڭا ھېچقاچان. | 
نامسىز يوللىغان ۋاقتى 5 كۈن ئالدىدا
