ياز چۈشى : سۆز شەھىرى

yaz~quxi

	سۆز شەھىرى مەن قەلبىمنىڭ خىلۋەت يېرىگە ياساپ چىقتىم سۆزلەردىن شەﻫەر . ئۇندا ئۇسۇل ئوينايتتى ﻫەممە ئەڭ ئاداققىي كۈيلەرگە قەدەر . ئۇنىڭ ﻫەيۋەت سېپىللىرىدا يەلپۈنەتتى سانسىز تۇغ-ئەلەم . ﻫېچكىم ئۇندا چەكمەيتتى ﻫەسرەت، ئالىپ ئىدى ﻫەممىلا ئادەم . بىراق،ئاشۇ قۇم ياغقان كۈنى بۇ شەﻫەردە بولدى قىيامەت . شۇندىن بېرى چاقناپ باقمىدى ئاﻫ،بۇ يەردە ئۇلۇغ مۇﻫەببەت . شۇ شەﻫەرنىڭ خارابىلىرى بار ﻫازىرمۇ مېنىڭ قەلبىمدە . قۇياش قىيپاش چىقار ﻫەر كۈنى بۇ شەﻫەردە يۈرەك شەكلىدە ... 2007-يىل 6-ئۆكتەبىر .

otyak

	شەھەر، ياسىدىم شەھەر... چەشمە قۇمدىن  شەھەر ، يامغۇر ئارلاش ياغدى مۆلدۇر، توپ-توپى بىلەن  گۇلدۇر-گۇلدۇر... ھەي ھانناس، ئاقتى سۇلار شالدۇر-شالدۇر، ھەممە كۆمۈلدى جاھالەت باستى يوقتۇر  مىراسخور . شەھەر، قارىدىم شەھەر، خاراپلاشقان ئادەم يوق سەھەر ، جىمجىتلىقتا ھۇۋلايدۇ ھۇقۇش شۇقەدەر ، قىيامەت بولغاندەك تۇزلىنىپتۇ بۇ گۈزەل شەھەر.