قاراڭغۇ گۈللەر(ھېكايە)

ezize

	قاراڭغۇ گۈللەر ئەزىزە مەن دۇنيادا يالغۇز ياشاشنى خالايمەن،پەقەت سەن يېنىمدا بولساڭ،مېنىڭ ھېچكىمگە ھاجىتىم چۈشمەيدۇ.. گۈللەر ئېچىلىپ توزۇپ كەتكەندەكلا بىر ئىش ھە،بۇ ھاياتنىڭ بىر يۈزى قاراڭغۇ،بىر يۈزى يورۇق؛قولۇڭدىكى بىر باغ گۈلدىن چۈشۈپ قالغان گۈل چېچىكىدەكلا غەمكىن ياشايمەن. بالىلىق چاغلىرىمنى ئەسلىگۈم كەلمەيدۇ،ئېھ،سەرگەردان بالىلىقىم ،دەپ خۇرسىنىپ قالىمەن؛ھېچقانداق بىر چاغلىرىمنى ئەسلىگۈم كەلمەيدۇ،پەقەت سېنىڭ يېنىڭدا ئۆتكەن خاتىرجەم ئاشۇ  قىسقا ۋاقىتلارنىلا پات-پات خىيال قىپ قالىمەن،خۇددى قېلىن بىر كىتابنىڭ نەچچە بېتىنىلا تىنماي ۋاراقلىغاندەك. بالىلىقىم..بالىلىقىمدا مەن بىر قېتىم تەڭرى بولۇپ چۈش كۆرگەن،ھەمدە بىر ئايالنىڭ بوينىنى پىچاق بىلەن تىلغان؛پۈتمەس ئازابلىرىم ئاشۇ غەلىتە چۈش بىلەن باشلاندى.لېكىن چۈشلىرىم گۇناھسىز،بالىلىقىم تېخىمۇ گۇناھسىز! بالىلىقىم،ئاھ،بالىلىقىم،ئىنچىكە ،ئۇزۇن ئۈجمە چىۋىقىنىڭ ۋاشىلداپ تەگكەن ئاۋازى كېلىدۇ،كەينىدىنلا قۇلاق تۈۋۈمدە بىر بالىنىڭ ۋاقىرىغان ئاۋازى جاراڭلايدۇ.. ئۆي قاراڭغۇ ئېدى،بىر ئايال قوسۇقۇمغا مىنىۋېلىپ توغرا كەلگەن ھەرقانداق يېرىمگە ۋەھشىلەرچە ئۇرۇۋاتىدۇ،مەن خېلى بەك ۋاقىراپ باقتىم،ئاقىۋەت ئاغزىم قاناپ كەتتى،ھويلىدا ئادەملەرنىڭ بىر خىلدا پاراڭلىشىۋاتقىنى قۇلۇقۇمغا كىرىپ تۇراتتى،ئەمما ئۇلارلا مېنىڭ يىغا ئاۋازىمنى ئاڭلىمىغاندەك،كىرىپ ئايرىۋالسىدى..دىگەن ھەممە ئۈمۈدۈم يوققا چىقاتتى. بىر چاغدا ھارۋىلارغا ئېسىلغان قۇڭغۇراقلارنىڭ مۇڭلۇق جىرىڭشىغان ئاۋازى كېلىپ ھويلىدا توختىدى،ئادەملەر باشقىدىنلا يەنە قاينام تاشقىنلىققا چۆمدى،‹مېھمان كەپتۇ..›دىدىم ئىچ -ئىچىمدىن بۇقۇلداپ،تاياقتىن قۇتۇلدۇرغان ئېدى مېنى ئۇ مېھمان. سىنىپتا تۇرۇپ -تۇرۇپلا ھەممەيلەننىڭ ئاغزى ئېچىلىپ قالىدۇ،بالىلىقتىكى تاتلىق ئەسلمىلىرىنى سۆزلەيدۇ،بەزىدە بىر-بىرىمىزنى ئۇرۇپ-تىللاپ چاقچاقلىشىپ قالىمىز،شۇنداق چاغلاردا باشقىلار: ـ دادام بىلەن ئانامدىن يىمىگەن تاياقنى سەندىن يىدىم جۇمۇ!،-دەپ ۋايسىشىدۇ،مەنمۇ تاياق يەيمەن،ئەمما ئۇنداق ئاقمىغان گەپلەرنى قىلمايمەن. ‹نەدىمۇ تاياق يىمەي چوڭ بولىدىغان ئىش بار،سەن يالغان سۆزلەۋاتىسەن،مېنىڭمۇ دادام ،ئاپام مېنى ھەممىدىن ياخشى كۆرىدۇ،ئۇنى ئىنىق بىلىمەن،ئەمما مەن تاياق يەيمەنغۇ›دىگەنەرنى ئىچىمدىن ئۆتكۈزۈپ،ئۇلارنىڭ قىپقىزىل يالغانچىلىقىدىن خاپا بولىمەن،ھەم ئۇلارنىڭمۇ تاياق يەپ باققانلىقىنى ئۆ〗 ئېغىزلىرى بىلەن ئىقرار قىلىشقا  قىستايمەن: ـ رەنا،راست دەپ بېقىڭە،سىز زادى تاياق يەپ باقمىغانمۇ؟ ـ ھەئە. كۆڭلۈم قاتتىق يېرىم بولىدۇ،ئازابلىنىمەن،نىمىشقا، نېمىشقا،نىمىشقا..نېمىشقا يالغان سۆزلەيدۇ؟نېمىشقا  تاياق يىمىدىم دەيدۇ؟ ـ ياخشى ئويلاپ بېقىڭە؟پەقەت يىمىگەنمۇ؟،-ئۇنىڭغا ئاللىنىمىلەر ئۆچۈنلىكىنى بىر خۇدا بىلىدۇ،شۇقەدەر زور ئۈمۈد بىلەن تىكىلىپ قارايمەن. ـ بىر قېتىم.. ـ ھە مانا دىمىدىممۇ، بىر قېتىم بولسىمۇ ھىساپقۇ مانا،-ھاياتىمدا بۇنداق شادلانغان ۋاقتىم شۇ قەدەر ئاز ئېدى،ئەزەلدىن بۇنداق ئالەمچە شادلىنىپ باقمىغان ئېدىم،ئۇ كۈلۈپ تۇرۇپ سۆزىنى داۋام قىلدى. ـ ئۇرمىغان،ئەمما چاي پىيالىسىنى ئالدىمغا ئاتقان ،-دىدى رەنا كۈلۈپ كېتىپ. ئىشقىلىپ بالىلىقىڭىزدا شۇنداق بىر ئەسلىمە باركەن،دەيمەن .ئۆزۈمچە نېمىلەرگىكىن قانائەت ھاسىل قىلىمەن. بەزىدە چۈشلىرىمگە كىرىدۇ،قاباھەتلىك بالىلىقىم!يىغلاپ تولغۇنىمەن،يىغلاپ ئويغۇنىمەن.. چېچىم قاپقارا،قاتتىق ھەم مۇلايىم،ئەمما ئۇزۇن بولغاچقا دائىم چۇۋۇلاتتى؛مېنىڭ چېچىمنى تاراپ ،ئۆرۈپ قۇيۇش ھەدەمنىڭ ۋەزىپىسى ئېدى.ھەر قېتىم چېچىمنى تاراتقۇچە ھەر قېتىم ئۇنىڭغا يالۋۇراتتىم.مەڭگۈ ئىچىمدىن چىقمايدۇ،ئۇ مېنى شۇ قەدەر يالۋۇرغۇزاتتى..زادى بولمىغاندا ئاپامغا دەيتتىم،ئاپا سىز تاراپ قۇيۇڭ،دەيتتم قورقۇنچ ئىچىدە،ئاندىن ئاپام ھەدەمگە تەنبىھ بېرەتتى،نېمىشقا ئۇكاڭنىڭ چېچىنى تاراپ قويمىدىڭ دەپ،قاتتىق خاپا بولاتتى؛ھەدەم بولسا بارلىق ئاچچىقىنى مەندىن چىقىرىپ،چېچىمنى رەھىمسىزلەرچە سىلكىپ تارايتتى،كاشكى چۆچەكلەردىكى جادۇگەر مومايدەك،تاغىقىڭنى بېشىمغا پاتتۇرۇپ جېنىمنى ئالساڭچۇ،دەپ يىغلايتتىم،ئەمما ئۈنۈمنى چىقىرماي!سۇ تامچىپ ،ئۇزۇن ساڭگىلاپ تۇرغان تال-تال چاچلىرىم گويا غار ئاغزىدىكى غايەت قېلىن بىر ئۆمۈچۈك تورىدەك شاقىراتمىلىرىمنى توسۇپ تۇراتتى... سەل ئەقلىمنى بىلگىنىمدىن كىيىن ئەڭ ئالدى بىلەن چېچىمنى كېسىۋەتتىم،ئاپام بىر چاغلارغىچە ئاھ ئۇردى،پىسەنت قىلمىغان قىياپەتكە كىرىۋالدىم،لېكىن ھېچكىممۇ مېنىڭ چېچىمنى كەسكەن چاغدىكى ئازابىمنى ھىس قىلالمايتتى.يۈرۈكۈمنىڭ قانچىلىك ئاغرىغىنىنى ھېچكىم بىلمەيتتى... داۋامى يوللىنىدۇ..

گذل

	ظەزىزە داإامىنى تىزراق تىمىسىنى كذرذپ بذ ەىكايىگە بەكلا قزىقىپ قالدىم.

ehtiram

	ئاللا ،چېچىڭىزغا مېنىڭكىدەكلا چىگىش كىرىۋالامدۇ نىمە ،20 ياشقا كىرگۈچە چىگىچىنى چىقىرالماي ئاپام تاراپ قوياتتى،خۇددى سىز دېگەندەك سىلكىپ-سىلكىپ تارتىپ........ ۋايجان.... بۇ ئەسكى چېچىمدىن شۇ قەدەر بىزار بولغان ئىدىمكى،ئالىي مەكتەپكە بېرىپمۇ چىگىچىنى چىقىرالماي قىينىلىپ ئاخىرى كېسىپلا قۇتۇلغان ئىدىم،ھازىرمۇ چىگىچىدىن قورقۇپ بەك ئۇزۇن ئۆستۈرەلمەيمەن...توۋا .. نىمىشقا شۇنداق بولىدىغاندۇ.........

arzu86

	ئاخىرىنى ئوقۇپ بىر نەرسە دېسەم بولغۇدەك.

xahla0998

	داۋامىغا تەشنامەن

ghunche

	ياخشى باشلاپسىز، تەسۋىرلەر شۇنداق جانلىق چىقىپتۇ

ghunche

	ياخشى باشلاپسىز، تەسۋىرلەر شۇنداق جانلىق چىقىپتۇ

koglom

	ياخشى قولڭىزغا دەت بەرمەسۇن