ئۆزبېكىستاننىڭ دۆلەت گۆھىرىدەك ناخشىچى يۇلدۇز ئوسمانىۋا ئۆزبېكىستاندا ناھايىتى زور ئالقىشقا ئېرىشىكەن. ھەر يىلقى كونسىرىتلىرىدا نۇرغۇن مۇخلىسلىرى تالىشىپ، ھەتتا كېچىچە ئۆچىرەت تۇرۇپ  بېلەت سېتىۋالىدۇ. 1993- يىلىدىن ھازىرغىچە چىقارغان يەتتە  دانە پىلاستىنكىسى ئۆزبېكىستاننىڭ ئۆزىدىلا 7 يەتتە مىليون دانە سېتىلغان. بۇ نوپۇسى ئاران 23 مىليون كېلىدىغان دۆلەتكە نىسبەتەن ھەر ئۈچ ئادەمگە بىردىن يۇلدۇز ئۇسمانىۋانىڭ پىلاستىنكىسى توغرا كېلىدۇ.
    نۇرغۇن غەربلىك تارىخشۇناس ۋە مۇزىكانتلارنىڭ نەزىرىدە ئۆزبېكىستان بىر « مەدەنىيەت قۇملۇقى »، بۇرۇن سۆۋىت ئىتتىپاقى مەزگىلىدە مۇنتىزىم كونسىرىتلار بولمىغانىدى، پەقەت شۇ يەردىكى توي مۇراسىمىلا  « كونسىرىت » ھېسابلىناتتى. شۇ يەرلىك كىشىلەر توي چايلىرىدا داڭلىق ناخشىچىلارنى تەكلىپ قىلاتتى، ئەمما شۇ ۋاقىتلاردا پەقەت ئاددىلا فابرىكا ئىشچىسى دائىملا توي چايلىرىغا تەكلىپ قىلىدىغان ناخشىچى ئىدى. تۇرمۇش قامداش ھەم كىچىك قىزىنى بېقىش ئۈچۈن يۇلدۇز ئۇسمانىۋا بەزىدە تېخى نەچچە توي چېيىنى « ئايلىنىپ » كېلەتتى.
    دەۋرنىڭ ئۆزگىرىشىگە ئەگىشىپ، سۆۋىت ئىتتىپاقى پارچىلىنىپ، كونسىرتلار ئۆزبېكىستاندا بىر ئۇرغاندىن باشلاپ يۇلدۇز ئوسمانىۋانىڭ شوھرىتى ھەممە جايلارغا ناھايىتى تىزلا تارالدى. ئۇنىڭ ناخشىلىرىدا تۇرمۇشنىڭ پۇرىقى كۈچلۈك بولۇپ، ئاۋام تۇرمۇشىغا يېقىن ناخشا تېكىستىلىرى ئۇنى خەلق بىلەن تېخىمۇ يېقىنلاشتۇرۇۋەتتى.
    ياۋرۇپا ۋە شىمالىي ئامرىكىدا قەرەللىك ئۆتكۈزىدىغان « Voices Of Asia » مۇزىكا فېستىۋالىدا يۇلتۇز ئوسمانىۋانى خەلقاراغا تونۇتتى. ئۇنىڭ بەزى پىلاستىنكىلىرى گېرمانىيەدە قايتىدىن نەشىرگە بېرىلىپ، ياۋرۇپا ھەم دۇنيانىڭ ھەر قايسى جايلىرىغا تارقىتىلدى.
    يۇلدۇز ئوسمانىۋا 2003- يىلى 12- ئاينىڭ 30- كۈنى ئۈرۈمچىگە تەكلىپ قىلىنىپ ئۆز كونسىرتىنى ئۆتكۈزدى.