مەن ئۆزەم پەرۋانىمەن كەت دېسەڭمۇكېلىمەن، چىرايىڭ ماڭائايان سەت دېسەڭمۇكېلىمەن .
ئاۋارىمەن كۈن ۋەتۈن كۆزئالدىمداسىماھىڭ، تۇرارجايىڭ ناۋاداچەت دېسەڭمۇ كېلىمەن.
نېمەدېسەڭ دەۋەرگىن نەگەبارساڭ مەن تەييار، ھاياتىڭدا يازمىغان بەت دېسەڭمۇ كېلىمەن.
كۆرسەم سېنى خوشالمەن كۆرمىگەندەغىزاسىز، باغلىرىڭنىڭ تېمىنى ئەت دېسەڭمۇ كېلىمەن.
سايەڭ بولۇپ ھەرتاڭدايۈرسەم دەيمەن سەن بىلەن، ھەتتاتۇلپاركەينىدىن يەت دېسەڭمۇ كېلىمەن.
شائىرەسەن قەلبىمدەھېچ ئۇدارسىز شېئردەك، ئوتقاتاشلامەيلىغو خەت دېسەڭمۇ كېلىمەن .
كۆزلىرىمنىڭ نۇرى يوق تاماق يىمەي ئۇيقۇسىز، پولو، لەغمەن، يامانتائەت دېسەڭمۇ كېلىمەن.
ئاپتۇر: سانجى داشىچۈ بازىرىدىن ئابلىز ئوبۇل فونتان |