بىر يېزىلىقنىڭ بىر ئېتى، ھەم بىر ئېشىگى باركەن. يۈكىنى ئۇلارغا توشۇتىدىكەن. ئەمما يۈكىنى ھايۋانلارنىڭ كۈچىگە كۆرە بۆلمەي، بىچارە ئېشەككە جىق يۈك، ئاتقا بولسا ئاز يۈك يۈكلەيدىكەن.
بىر كۈنى بازاردىن يېزىغا قايتىۋاتقاندا، ئىشەك ئاغرىپ قالغانلىقىنى ئېيتىپتۇ. يۈكىنىڭ بىر قىسمىنى ئېلىۋېلىشى ئۈچۈن ئاتقا يالۋۇرۇپتۇ. ئات بۇ تەكلىپنى رەت قىلىپتۇ.
ئاخىرى ئىشەك بىر ئاز مېڭىپ تېخىمۇ ئاغرىپ قاپتۇ ۋە يول بويىغا ھالسىز يىقىلىپ چۈشۈپتۇ. بۇ ئىشنى كۆرگەن يېزىلىق ئېشەكنىڭ يۈكىنى ئاتقا ئارتىپتۇ ۋە ئېغىر ئاغرىق بولغان ئېشەكنىمۇ ئاتقا يۈكلەپتۇ.
ئۈستىدىكى يۈكنىڭ چىدىغۇسىز دەرىجىدە ئېغىرلىشىپ كەتكەنلىكىنى كۆرگەن ئات ئۆز-ئۆزىگە مۇنداق دەۋاتاتتى:
-بۇ ماڭا ھەق، يول ھەمرىيىمنىڭ يۈكىنىڭ بىر قىسمىنى يۈكلىۋېلىشنى رەت قىلدىم، ئەمما ھازىر ئۇنىڭ ھەم يۈكىنى، ھەم ئۆزىنى دۈمبەمدە يۈدۈشكە مەجبۇر بولدۇم.
ھېكمەت: شەخسىيەتچى ئىنسانلار پايدا ئالىمەن دەپ كۆپىنچە ئۆزلىرىگە چوڭ زىيان سالىدۇ.