قىز يۈرۋاتقان يىگىتىدىن ئايرىلىپ كەتمەكچى بۇلدى ، ئۇ يىگىتىنى مەكتەپنىڭ ئاشغانىسىغا تاماققا تەكلىپ قىلدى. _ بىز ئايرىلىپ كەتسەك بۇلامدۇ؟ _ دېدى قىز،_ مىنىڭ باشقا بىرىگە ئالماشتۇرۇپ باققۇم بار.
يىگىت ئۇيلىنىپ ئۇلتۇرمايلا جاۋاپ بەردى:
_ بۇلمايدۇ. _
نىمىشقا ؟
_ سورىدى قىز. _ ماۋۇ مانتىنى مىسالغا ئالايلى ،- دېدى يىگىت تەخسىدىكى مانتىنى كۈرسىتىپ ،- سىز ئۇنى بىر چىشلەپ قويغاندىن كىيىن يىڭىسىغا ئالماشتۇرۇپ بېرەمدۇ ؟ قىز بۇنىڭغا مۇۋاپىق گەپ تاپالمىدى ، شۇنداقتىمۇ ئېغىز ئاچتى: - لىكىن ، سىز مەن ئويلىغاندەك چىقماي قالدىڭىز، ئالماشتۇرمىسام قانداق قىلىمەن؟ يىگىت يەنە چۇشەندۇردى: - بۇ مۇشۇ مانتىغا ئوخشاشلا ئىش ، سىز مانتىنى كۆشلۇك مانتا دەپ ئالدىڭىز ، چىشلەپ باقسىڭىز ، ئۇ گۆشسىز مانتا بۇلۇپ چىقتى ، ئالماشتۇراي دىسىڭىز ئالماشتۇرۇپ بەرمەيدۇ ، تاشلىۋېتىشىڭىز كىرەكمۇ؟يوقتىن ياخشى دەپ يەپ تۇرشىڭىشز كىرەك تە!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!