بىز ئاشۇنداق ھاماقەت خەخمۇ؟

ئىجادىيەت

كۆيدۇرمەيمىز زىللەتنى نېچۇن؟،
تۈزەتمەيمىز ئىللەتنى نېچۇن؟،
يوقاتمايمىز تازلاپ پاكىزە،
چاڭ توزاننى ئەخلەتنى نېچۇن؟،
چۆرىۋەتتۇق بىلمەستىن گۆھەر،
ياخشى ئەخلاق، خىسلەتىنى نېچۇن؟
بىز ئاشۇنداق ھاماقەت خەخمۇ؟.

كەچمىشلەردىن ئالمىدۇق ساۋاق،
باراڭ قىلساق چۈشمىدى قاپاق،
شۈكۈر! دىدۇق قىلىپ قانائەت،
كۈندە ئۈچ ۋاق تويسىلا قورساق،
ھوزۇرلىنىپ ئۇخلىدۇق راسا،
كۆزىمىزنى باسسىمۇ چاپاق،
بىز ئاشۇنداق ھاماقەت خەخمۇ؟.

بىر نان تاپساق چالىمىز داپنى،
تۆھپىمىزدىن ئاچىمىز باپنى،
ئېغىزدىلا ئالىمىز شەھەر،
كۆرەڭلەيمىز، ئاتىمىز لاپنى،
ئۆزىمىزنى قىلىمىز كۆز - كۆز،
يۈدۈپ يۈرۈپ شۇ قۇرۇق قاپنى،
بىز ئاشۇنداق ھاماقەت خەخمۇ؟.

يۆگسەكمۇ ئىللەتكە چاپان،
ئىچىمىزدە قۇترايدۇ چايان،
پەرۋايىمىز يوقتۇر زەررىچە،
ئارىمىزغا ئۇنسىمۇ ئازغان،
ناننى بەرسە قولىنى چىشلەيمىز،
ئاشنى يەپلا چاقىمىز قازان،
بىز ئاشۇنداق ھاماقەت خەخمۇ؟.

پىتنە - پاسات توقىيمىز قاۋاپ،
ھەدەپ قۇرۇق سۆڭەكنى غاجاپ،
ياخشىلارغا قۇرىمىز توزاق،
ئىزىدىن توپا ئالىمىز ماراپ،
نېمە تاپتۇق ھەسەتخورلۇقتىن؟،
ئۆزىمىزنى قىلدۇققۇ خاراپ،
بىز ئاشۇنداق ھاماقەت خەخمۇ؟.

چىقسا ئاپتاپ مۆكتۇق سايىغا،
ئەرمىلىكنىڭ چۇشۇپ دامىغا،
ھالال مېھنەت - تەرىمىز بىلەن،
ئوت ياقمىدۇق ھايات شامىغا،
بولۇپ دائىم تەييارغا ھەييار،
يەتكۇزمىدۇق ئىشنى ۋايىغا،
بىز ئاشۇنداق ھاماقەت خەخمۇ؟.

شۆھرەتكە مەپتۇن،قىلىپ < خوش - خوش > نى،
يالاپ كەلدۇق قۇرۇق تاۋاقنى،
نەپسىمىزنى كۆزلەپ ئۆز - ئارا،
يانپاشلاردىن شىلىشتۇق گۆشنى،
نەدە قالدى ئىنساپ - دىيانەت،
سىلكىپ باشنى تاپمىدۇق ھوشنى،
بىز ئاشۇنداق ھاماقەت خەخمۇ؟.

شاخ ئىگىلسە قويمىدۇق تىرەك،
يىقىلغانغا بولمىدۇق يۆلەك،
تۆكسە نامرات كۆزىنىڭ يىشىنى،
كۈلكىمىزنى قىلدۇق ھەم كۆرەك،
ئىزدىمەيمىز ساۋاب - ياخشىلىق،
بىزدە تاشتىن پۈتكەنمۇ يۈرەك؟،
بىز ئاشۇنداق ھاماقەت خەخمۇ؟.

غەۋغا قىلىپ چىقىرىپ قۇيۇن،
كوچىلاردا قويىمىز ئويۇن،
< ئاق > نى چىكىپ، مەي شاراب ئېچىپ،
ئازگاللاردا ئالىمىز ئورۇن،
ياقا يىرتىپ ئاتىمىز پەشۋا،
يىرىلسىمۇ قاش، قاپاق،بۇرۇن،
بىز ئاشۇنداق ھاماقەت خەخمۇ؟.

بۇرچىمىزنى قىلالماي ئادا،
باستى بىزنى جاراھەت يارا،
يەم بولمامدۇ بۆرىگە ئاخىر،
سەركىسى يوق چېچىلغان پادا،
نېمە دەيمىز ئەۋلاد ئالدىدا،
يۈزىمىزنى قىلامدۇق قارا؟،
بىز ئاشۇنداق ھاماقەت خەخمۇ؟.

ئىزدەنمەيمىز ئويلاپ نېمىشقا؟،
ياخشى يولنى بويلاپ نېمىشقا؟،
زەئىپلىشىپ بولىمىز چۇشكۇن،
ئوغىلارنى ئوتلاپ نېمىشقا؟،
ياۋا شاخنى ، ئەگرى پۇتاقنى،
تۈگەتمەيمىز چوتلاپ نېمىشقا؟،
بىز ئاشۇنداق ھاماقەت خەخمۇ؟.

سالدىم پەقەت ئىللەتكە تاياق،
دېگىنىم يوق ئالتۇننى ماياق،
ھەقنى دېدىم، راست گەپنى دېدىم،
توقىمىدىم تۆھمەتنى بىراق،
بولماس ئىكەن يورۇقلۇق مەۋجۇت،
قاراڭغۇغا ياقمىسام چىراق،
بىز ئاشۇنداق ھاماقەت خەخمۇ؟.


بۇ شېئىرىم شۇ خىلدىكى كىشىلەرگە تەگسە تەگسۇنكى ياخشى كېشىلەرگە تەگمىسۇن، يۇقۇردىكىلەر ئاز بىر قىسىمدىكى كېشىلەر خالاس.