ئەركىن ئەبەيدۇللا

چىرايلىق بولساڭمۇ ئېچىلغان گۈلدەك،
پاراسەت بولمىسا ،ئىشلەيسەن قۇلدەك.
ھەقىقىي گۈزەللىك تېشىڭدا ئەمەس،
بىلىمىڭ بولمىسا توزۇيسەن كۈلدەك.

سەھەر-كەچ سەن سۈرگەن شۇ تاتلىق خىيال،
غەيرىتىڭ بولسىلا بۇلىدۇ رىئال.
بىلىمسىز ،يارامسىز ،ئۈمۈدسىز ئەرگە،
كۈلەمدۇ بەخت قىزى-ئۇ ساھىپجامال؟

جاسارەت تاش

مەن يىغلاپ تۇغۇلدۇم كۈلۈپ ياشايمەن،
ئۈمىد ۋە ھېسلارغا چۆمۈپ ياشايمەن.
كەلسىمۇ بېشىمغا ئالەمچە مۈشكۈل،
دات دېمەي مەردانە تۇرۇپ ياشايمەن.

ئالدىڭدا ھىجايسا ئالدامچى تۈلكە،
دېمىگىن سەن ئۇنى ھەقىقىي كۈلكە.
ھەزەر قىل ئۇنىڭدىن چۈشمە دامىغا،
چۈنكى ئۇ قۇۋلۇقتا ھەممىگە ئۈلگە.

تاھىر تالىپ

تاش ئاتقانتىڭ كۆلگە ،ھەي ئىنسان،
سۇنۇپ كەتتى سۇدىكى ئاسمان.
قاتلاشساممۇ سۇدىكى مەن ھەم،
ۋىسال تاپتىم ،قالمىدى ئارمان.

ئادەم دېگەن پۇلات ئەمەس ،ھۆل نەرسە،
ئېرىيدىغان ،كۆيىدىغان كۆيدۈرسە.
كېرەك ئەمەس ئاڭا ئۇنچە ھارارەت،
ئۇ ئېرىيدۇ ئىللىقلىقنى سەزدۈرسە.

غۇجىمۇھەممەت قابىز

يازدىكى راھەتلىك كۈنلەر كېتىدۇ،
كېلىپ قىش شىۋىرغان جاندىن ئۆتىدۇ.
ئالماشقان پەسىللەر نېمىگە مىسال،
ئويلايلى،ئۇ بىزدىن نېمە كۈتىدۇ؟!

ۋاقىتنىڭ قەدرىنى چاققان بىلەر،
تۇنۇرنىڭ تەپتىنى نان ياققان بىلەر.
مۇھەببەت ئۇچقۇنىنىڭ قۇدرىتىنى،
ئاشىقنىڭ كۆزلىرىگە باققان بىلەر.

مۇھەممەت كامال خۇشخۇي

كۆرسىتىپ غەرىبنى دېسە:بۇ شەرىق،
راست دېسەڭ ئەتمەستىن پەرىق.
مەۋقەسىز ئۈزگۈچى قولۋىقىڭ بىر كۈن،
چۆكىدۇ دەرياغا،بولىسەن غەرىق.

قۇۋ تۈلكە يېشىدىن ياسىسا دەريا،
شەپقىتىڭ قۇياشى توكمىسۇن زىيا.
بىل،نېچۈن تۆكتى ئۇ قېشىڭدا كۆز ياش،
ئويلىغىن،كۆز ياشتا نېمە مۇددىئا.

ئېلىياس ئابلىمىت

نەپ ئالۇر ياخشىغا ئامەت تىلىگەن،
ئاسمانغا يەتكۈدەك قامەت تىلىگەن.
ئۆزىنى ئازگالدا كۆرەر بىتەھقىق،
بولسا ئۇ ياخشىغا ئاپەت تىلىگەن.

بىلىمسىز بى كېرەك سايسەن ئى كۆڭۈل،
يا تەمى بۇزۇلغان چايسەن ئى كۆڭۈل.
قاچانكى بىلىملىك بولساڭ شۇ ئانلا،
مەككەسەن-مۇقەددەس جايسەن ئى كۆڭۈل.

ئەركىن توختى

بۇ ھايات قىزىقتۇر خىلمۇ-خىل ئىشتىن،
ئۇ خالىي ئەمەستۇر شادلىق،تەشۋىشتىن.
ئالدىڭدا ئورۇنسىز ماختىغان كىشى،
نەپ ئىزدەر ئارقاڭدا سېنى چېقىشتىن.

ئېرىشسەڭ بەخىتكە ئالدىراپ كۈلمە،
دۇچ كەلسەڭ جاپاغا ھەرگىز تىز پۈكمە.
يېڭىش ھەم يېڭىلىش بۇلار ھاياتتا،
يېڭىلسەڭ،تەن بەرمە،ئەسلا ياش تۆكمە.

ئابدۇللا ساۋۇت

مەنسەپكە چىققاندا ئۈلپەت كۆپەيدى،
مەدھىيە،ئالقىشلار،ھۆرمەت كۆپەيدى.
كەتكەندە ئىلكىمدىن مەنسەپ ۋە ھوقۇق،
ھەممىسى دومسايدى،تۆھمەت كۆپەيدى.

مەيدىنى ئاغرىتقان ئاش-غىزا يامان،
دوست ئارا بەد گۇمان،ئۆچ-نىزا يامان.
ئىناقلىق كىشىگە بېرىدۇ راھەت،
ئاداۋەت كەلتۈرگەن ئار-ئىزا يامان.

نۇرمۇھەممەت توختىنىياز

ھۆرمىتىم بار ئىستىلى پاك رەھبەرگە،
قەلبى گۈزەل،سۆزى گويا كەۋسەرگە.
ۋولقان بۇلۇپ ئېتىلدى نەپرىتىم،
تىلى شېكەر،ئەمما دىلى زەھەرگە.

بىلىملىك كىشىلەر ئەتىۋا ھامان،
مۇبارەك قەدىمى تۇتىيا ھامان.
ئۇلارنىڭ ھېكمەتلىك،مەنىلىك سۆزى،
چاچىدۇ دىللارغا نۇر-زىيا ھامان.

ئابدۇللا ئەبەيدۇللىن

دېڭىزدا تامچە،مارجانسەن يەتكەندىمۇ كۆككە،
قالارسەن خۇددى قامقاقتەك،بويۇننى تولغۇساڭ كۆپكە.
پەقەت تۆككەن ھالال تەرىڭ سېنىڭ قەدرىڭنى ئۆلچەيدۇ،
كاناردا كۆرسىتىپ قويرۇق،بىراۋغا ساتمىغىن ئۆپكە.

ھايات ئۆتكەللىرى يولدا تۈمەنمىڭ خىل جاپا قىلدى،
يېڭىپ مۈشكۈلنى ۋىجدانىم ۋەتەن،ئەلگە ۋاپا قىلدى.
كەشىپ قىلماققا تەلپۈندۈم شىجائەت،ئىجتىھات بىرلە،
داۋاملىق ئىزدىنىپ ماڭسام ماڭا ياشلىق ئاتا قىلدى.

دىلبەر ھامۇت

بىلمىدىم جاھاننىڭ خۇۋلىقى نېمە،
ئەي يۈرەك بىھۇدە ۋەھىمە يېمە.
قان زەرداپ يۇتساڭمۇ ۋىجدانلىق ياشا،
تەقدىرنىڭ پۈتكىنى شۇ ئىكەن دېمە.

كەمسىتمە«بەرىبىر قىزسەن»دەپ مېنى،
غەيرىتىم ئاقىۋەت يېڭىدۇ سېنى.
تىرىشقىن،ئىجاد قىل،تۆھپە قوشقىن دەپ،
توختىماي دولقۇنلار يۆرىكىم قېنى.

خەلىم سالىخ

نىلوپەرنىڭ گۈلى رەڭدار ئېچىلدى،
خۇشبۇي ھىدى ھەر تەرەپكە چېچىلدى.
گۈل غۇنچىسى ئالقىشلارغا كۆمۈلدى،
يىلتىز بولسا خۇشاللىققا چۆمۈلدى...

بەزىلەر ئاغزىدا سۆزلەشكە ئامراق،
بەزىلەر كۆزىدە سۆزلەشكە ئامراق.
ئېغىزنىڭ،كۆزنىڭمۇ سۆزى چىن ئەمەس،
مەن پەقەت قەلبىمدىن سۆزلەشكە ئامراق...

كېرەم قاسىم

سورىدى بىر يىگىت ئاقىل بوۋايدىن:
-تاپىمەن ئەقىلنى قايسى سارايدىن؟
-ھەي بالام،يار تۇتساڭ كىتابنى مەڭگۈ،
تاپىسەن ئەقىلنى كۈن،ھەپتە،ئايدىن.

بولسىلا پۇرسىتىڭ تىرىش،تىل ئۆگەن،
خار بولماس لوغەتتىن كۆپ بىلىم بىلگەن.
كۆپ تىلنى دوست تۇتساڭ ئانا تىلىڭغا،
تىل بىلەن سالىسەن شىرغىمۇ يۈگەن.

پاتىگۈل ياسىن

قەدىرسىز ئەيىش-ئىشرەت بېغىنىڭ گۈلى،
بول دوستۇم بىر ئۆمۈر ۋىجداننىڭ قۇلى.
ياشىماق ئىنسانغا پاك ۋىجدان بىلەن،
ھەقىقىي ياشاشنىڭ مىزانى-ئۇلى.

قىز ئۈچۈن قىممەتلىك پاكلىق ۋە ھايا،
ئۇكى قىز ھۆسنىگە چېچىلغان زىيا.
پاكلىقتىن ئايرىلغان قىز جانسىز مۇردا،
ئىچى بوش بىر سىرلىق ساندۇقتۇر گويا.

تۇرسۇنبەگ ئىبراھىم

بىلىڭلار مەي ئىچسەم ئۆزۈمنىڭ پۇلى،
رومكىنى تۇتقىنى ئۆزۈمنىڭ قۇلى.
دېمەڭلار ئالدىراپ مەستلىكنى پەسلىك،
ماڭغىنىم شۇ بۈيۈك ھەييامنىڭ يولى.

مېنىڭ مەي ئىچىشتىن باشقا ئىشىم يوق،
مەيخوردىن باشقا ھەم يېقىن كىشىم يوق.
ئىلكىمدە مەي،مەيخور ھەممىسى بارۇ،
ۋە لېكىن ئەتىسى قوپسام چىشىم يوق.

قادىر سىدىق

توڭ يەرگە كەتمەننى چاپسا ئۇچىدۇ،
ۋە بەلكى چاپقاننىڭ كەيپى ئۇچىدۇ.
ھېكمەتتىن جان بەرسە ياغاچ ئاتقىمۇ،
پەلەكنىڭ قەرىدە مەغرۇر ئۇچىدۇ.

ئەل ئەگەر تۈزگەندە مۈشكۈل جەڭگە سەپ،
كۆز تىكىپ ئارقاڭغا ھەرگىز سالما سەپ.
كۆيسە تەن-جىسمىڭدا ئاتەش ئوتلىرى،
جۈئىتىڭنى سۇ قىلىپ ئۈستىگە سەپ.

نىياز قېيۇم

خۇشپۇراق ھىد چاچار دوستلۇقنىڭ گۈلى،
ئۆم-ئىناق ھاياتنىڭ مەھكۇمدۇر ھۇلى.
رەڭگارەڭ گۈل تۇتاش ئېچىلغان باغدا،
ئۆكسىمەي سايرىغان تاڭنىڭ بۇلبۇلى.

جاھاننىڭ چېتىگە ئەقىل يەتمەستۇر،
تەرپىگە سۆز-نۇتۇق،نەقىل يەتمەستۇر.
يېتىشچۈن ھۆرمەتكە،شانۇ-شەرەپكە،
تەر تۆكۈش كېرەكتۇر،كېپىل كەتمەستۇر.

ھېلىم ئەبەيدۇللا

نادانغا تېپىلماس ئاقىلدىن ئۈلپەت،
چۈنكى كەم ئۇنىڭدا تەپەككۇر-جۈرئەت.
بىلىمسىز كىشىنىڭ ئۆمرى زايادۇر،
چېكەر ئۇ،نادانلىق ۋەجىدىن كۈلپەت.

چىن ئىنسان شەۋكىتى ھىممەت-پەزىلەت،
بىباھا زىننەتتۇر ئاڭا مەرىپەت.
باقمىغىن تۇرقىغا يۈرسە كۆرەڭلەپ،
پاك ۋىجدان ئەل ئۈچۈن ھەممىدىن قىممەت.

ئابدۇقادىر سادىر

بېرىلمە ۋۇجۇدۇم ھەسەتكە ھەرگىز،
رىسقىڭدىن ئارتۇق نەپ-مەدەتكە ھەرگىز.
دوستلارنىڭ نەزەرى يۈكسەك ھەممىدىن،
تەڭ بۇلۇپ قالمىغىن جەسەتكە ھەرگىز.

ئۆزۈڭنى ئەر بىلسەڭ ئۆزگىنى شىر دە،
تاغلارنىڭ كەينىدە تاغ بار، كېرىلمە.
ئايدىڭدا ھىجىرمۇ قالىدۇ چاقناپ،
بىر زەررە نۇر بىلەن مەن قۇياش دېمە.

شاھنىياز كەپەل

خانەڭدە كوزاڭ بار،ئەلۋەتتە مەي بار،
مەيخۇمار بەندىمەن ئاشىق بىقارار.
بىر قەدەھ مەي ئۈچۈن پېقىر خارۇ-زار،
مەي كەلتۈر دىلىمغا بەرمىگىن ئازار.

ۋەتەننى ئوخشاتساق مۇقەددەس تاغقا،
خۇشپۇراق گۈللىرى ئېچىلغان باغقا.
بىز شۇ تاغ بۆركۈتى،باغنىڭ بۇلبۇلى،
ئورۇن يوق سايراشقا قوزغۇن ۋە زاغقا.

مويدىن سايىت

ھەزەر ئەيلە ئادەم سىياق تۈلكىدىن،
رەزىللىككە نىقاپ بولغان كۈلكىدىن.
ھىجايسىلا كۈلدى دېمە،ئۇ قاپقان،
دەسسىدىڭلا بوشىماق تەس ئىلكىدىن.

بەزىلەر كۈلۈپ كېلىپ قول بېرىدۇ،
ۋە ھەتتا دوقۇرغاندا يول بېرىدۇ.
كۈلكىنىڭ قۇلى قارماق،يولى قاپقان،
سىزدۈرمەي ئىلىندۇرۇپ جان قىرىدۇ.

ئەركىن ئۇبۇلخەيرى

ئوخشىسا ياشلىق كۆچەتكە،يىلتىزى ئۇستاز دېمەك،
يەتمىسە قەدرىگە كىم،كور بولغۇسى سۆزسىز دېمەك.
مەيلى بولغىن كاتتا ئالىم ياكى شائىر،ئىنژېنىر،
ئەلنى ئۇستاز تۇتمىساڭ ئادەملىكىڭ،بىل،نە كېرەك.

گەر مۇھەببەت بولسا سەندە،سۆيگىنىڭ بولسۇن ۋەتەن،
تىل-دىلىڭ ئوخشاشلا بولسۇن،ئەلگە بەر مېھرىڭنى سەن.
كەڭ قۇچاق ئاچقىن بالاڭغا،ئەتىنىڭ غېمىنى قىل،
ئىزباسارىڭ بولمىسا ئالدىڭدا گۈل،كەينىڭ تىكەن.

مۇھەممەتئېلى زۇنۇن

بەرگىنىڭ گۆشمۇ ۋە ياكى بەزمىدى؟
بەز بېرىپ،دەپ قالما ھېچكىم سەزمىدى.
يانمىساڭ سېھرى ھۆنەردىن،ئېيتقىنا،
سەن دىيەلەمسەن،خېرىدارى تەزمىدى؟

ۋەدە قىلدىڭ ئابرويۇ-ئونۋان ماڭا،
دەخلىسىز شاھزادىلىك ئىمكان ماڭا.
نېمە كۆرسەم قانۇ-تەرىمدىن كۆرەي،
بولدى قوي،ھاجەت ئەمەس ئېھسان ماڭا.

ساۋۇتجان تاھىر

ھاياتلىق نۇر چاچقان باھاسىز لەھەل،
ئۇنىڭسىز بولمايدۇ ئىنسان ئىشى ھەل.
بايلىقتا بولساڭمۇ شاھى سۇلايمان،
بۇلالماس ھاياتلىق ساڭا مۇئەككەل.

مەنىسىز ياشاشنىڭ يوقتۇر لەززىتى،
ھەم بولماس ئەل ئىچرە قەدىر-قىمممىتى.
ئىجادكار ئۆلمەيدۇ زاماندىن-زامان،
يارىتار مۆجىزە ئىنسان ھىممىتى.

مۇتەللىپ جۈمەخۇن

ئۆلتۈرۋەتتىڭ توخۇنى،تۇخۇمىنى ئېلىشقا،
ئەتىگەنلىك بىر ۋاقلىق،تامىقىڭغا سېلىشقا.
ئالدىرمىساڭ چۈشكىچە،تۇغاتتىغۇ تۇخۇمنى،
تۈگۈمەيدۇ ھەي بەندە،نادانلىقىڭ نېمىشقا؟

تاللاپ ئالدىڭ ئايالنى،شەھەرنىڭكى گۈلى دەپ،
مىندۈرۋېلىپ بوينۇڭغا،كۆزلىرىمنىڭ نۇرى دەپ.
غورۇر بارمۇ سېنىڭدە،ئەمدى دادلاپ يۈرۈپسەن،
كىمنى كۆرسەڭ دەرت تۆكۈپ،مەن ئۆينىڭكى قۇلى دەپ.

تۇرسۇن زېرىدىن

ھەسەتخور قىزغىنار ھاۋانى سەندىن،
ئالغۇسى كېلىدۇ جېنىڭنى تەندىن.
كايىما،كۆرۈپتۇر ھەسەتخور ئاخىر،
ھەسەتنىڭ ئوقىدا يۈتەر جاھاندىن.

«ياخشىدىن باغ قالىدۇ،ياماندىن داغ»،
بۇرادەر بۇ ھەقتۇر قۇلاق سال ھەر چاغ.
بىر يامان قىلىدۇ بوستاننى ۋەيران،
بىر ياخشى دەشىتنى ئەيلەيدۇ گۈلباغ.

سابىرجان سىيىت

قوغلىشىپ تۇرىدۇ ھاياتنىڭ چاقى،
بۇلىدۇ ئۆمۈرگە شۇ كۈنلەر ساقى.
ۋاقىتنىڭ ئىلكىدە ئۆتىدۇ ھايات،
بىل،ئۆمۈر ھېچكىمگە ئەمەستۇر باقى.

ھەي نىگار،ئۆزۈڭنى پەرىشتە چاغلاپ،
قۇل قىلدىڭ،كۆرۈنمەس سىم بىلەن باغلاپ.
بىلمەمسەن،سۆيگۈدە باراۋەرلىك شەرت،
ئاخىرى قالمىغىن دىلىڭنى داغلاپ.

ئابلىكىم خېۋىر

ئىجتىھات تالانتنىڭ ئاقچى ئانىسى،
تالانت شۇ ئانىنىڭ ئەركە بالىسى.
ئاق سۈت بۇلۇپ قۇيۇلار تالانت تېنىگە،
ئىجتىھات تەرىنىڭ ھەر دۇردانىسى.

ھەۋەسسىز ئۆتمىگەي پانىيدىن كىشى،
ھەۋەستىن خالىيلىق مۇردىنىڭ ئىشى.
كىم بولسا ھەۋەسسىز،ئۇ ئادەم ئەمەس،
تەھقىقكى كېسەك ئۇ،يا ساينىڭ تېشى.

مەتتوختى سەببەت

كۆتۈرەر پەلەككە ئاۋام ئالقىشى،
چۆكۈرەر لەھەتكە ئاۋام قارغىشى.
ئۇلۇغلۇق ئىزدىمە ئاۋامدىن بۆلەك،
بۇ ئاددىي ھەقىقەت تارىخ يازمىشى!

ھە دېسە شاپاشلاپ بۇلۇپ پايپېتەك،
قۇياشنىڭ يۈزىگە ياپمىغىن ئېتەك.
قارىنى ئاق دەپلا كۆز يۇمساڭ ھەققە،
كور قىلار كۆزۈڭنى ئۆتكۈنچى تۈتەك.

ئابدۇغېنى ھامۇدى

بەزىلەر ئۆزىنى بەك پاك سانايدۇ،
پاكلىقتا جاھاندا بىر-تاق سانايدۇ.
ۋە لېكىن زەن سالساق قىلغان ئىشىغا،
ھەر قەدەم ئىزىدىن بەدبۇي پۇرايدۇ.

نادانلار غەپلەتتە يېتىۋېرىدۇ،
ئاقىللار ئىلگىرلەپ كېتىۋېرىدۇ.
ۋاقىتنىڭ قەدرىگە يەتمىگەن ئادەم،
غۇربەتنىڭ لېيىغا پېتىۋېرىدۇ.