سەمىمىيەت

ئابدۇقەييۇمجان ئابدۇسادىرى

مىكرو فىلىم سىنارىيەسى

ئورۇن : مەلۇم بىر باغچا .

ۋاقىت : چۈشكە يىقىن .

قوشۇمچە كۆرۈنۈش : شەھەر ئىقىمىدىكى كۈندىلىك خىزمەتلەر بىلەن ئالدىراش يۈرگەن

كىشىلەرنىڭ كۆرنىشى . ئەتراپتا ھەرخىل تىجارەتچىلەر ، ئاشپەز ، ناۋاي ، شوپۇرلار ئەكىس ئەتتۈرۈلىدۇ .

روللاردا : مۇزەپپەر – تىرىشچان ، ئاقكۆڭۈل ئوبراز .

         قۇربانجان – ئىغىر بىسىق ، كەمسۆز ئوبراز

       قادىر – بىرخىل ھىلگەر ، ئىچى بىلەن تىشى بىردەك ئەمەس ئوبراز .

      زۆھرە – مودا كىيىنگەن ، ھاكاۋۇر قىز

بوۋاي – قولىدا ھاسا تۇتقان ، كىيىملىرى كىر ، ئاقكۆڭۈل ئوبراز .

فىلىم مەزمۇنى .

مۇزەپپەر بىر ھەپتىلىك ئوقۇشىنى تۈگۈتۈپ شەمبىلىك ئارام ۋاقتىدىن پايدىلىنىپ باغچىغا بىرىپ ئايلىنىپ كېلىشنى ئويلاپ مەكتەپ دەرۋازىسىدىن چىقتى ۋە ، كوچىدا كىتىۋاتقان ئادەم توپى ، ناۋاي ، ئاشپەز ، شوپۇرلارغا قارىغاچ يولنى داۋام قىلدى . ئۇ ئۆزىگە تونۇش بولغان بىر باغچىغا كىرىپ يالغۇز ئايلىنىپ كېتىۋاتاتتى . ئالدى تەرەپتىكى يولدىن ئۇ 100 يۈەنلىك بىر ۋاراق پۇل تىپىۋالدى . ئۇ پۇلنى ئىلىپ ئەتراپقا قاراپ ھىچ كىشىنى كۆرمىگەندىن كېيىن ئالدى تەرەپتە ئايلىنىپ يۈرگەن بىر قانچە ئادەمدىن پۇل يوقۇتۇپ قويغان ياكى قويمىغانلىقىنى سورايدۇ . لېكىن ئۇلارمۇ يوقۇتۇپ قويمىغانلىقىنى ئىيتىدۇ . ئۇ پۇلنى تۇتقىنىچە ئەتراپقا قاراۋاتقاندا بىر قىز ئۇنىڭغا قاراپ كېلىدۇ . قىزنىڭ مودا كىيىنىشلىرى ۋە قۇلىقىغا تاقىۋالغان تىڭشىغۇچلىرىغا قاراپ تۇرۇپ قالغان مۇزەپپەر پۇلنىڭ ئىگىسى مۇشۇ بولۇپ قالمىسۇن دەپ قاراپ ئۇنىڭدىن سورايدۇ :

مۇزەپپەر : ياخشىمۇسىز سىز ..... . ئۇ گىپىنى تۈگەتمەستىنلا قىز ئۇنىڭ ئۈستىبىشىغا قاراپ بىرخىل ياراتمىغان قىياپەتتە :

قىز : ھە نىمە دىمەكچى ؟

مۇزەپپەر : مەن بايا بۇ يەردىن كېتىۋىتىپ 100 يۈەن پۇل تىپىۋالدىم شۇ پۇلنى سىزنىڭمىكىن دەپ ....

قىز ئۇنىڭ قولىدىكى پۇلغا قارىۋەتكەندىن كېيىن

قىز : مەنچۇ ، سەندەك سولتەكلەرنى نەچچە كۆرگەن جۇما . دەپ كەينىگە بۇرۇلۇپلا كېتىپ قالدى . مۇزەپپەر ئۇ قىززنىڭ گىپىدىن كۆڭلى يىرىم بولۇپ يىنىدىكى ئورۇندۇقتا بىرىپ ئولتۇردى . بىردەمدىن كېيىن باغچىغا ئايلانغىلى كىرگەن مۇزەپپەرنىڭ دوستى قادىر بىلەن قۇربان ئۇنى كۆرۈپ يىنىغا كەلدى . مۇزەپپەر ئۇلار بىلەن سوغۇق ئەھۋاللاشقاندىن كېيىن  بولغان ئىشنى سۆزلەپ بەردى . قادىر بىلەن قۇربان ئۇنىڭ سۆزىنى ئاڭلىغاندىن كېيىن پىخىلداپ كۈلىۋەتكەندىن كىيىن :

قادىر : بالا ، بولىدىكەنسەن جۇما . پۇلنى تىپىۋىلىپ چىرايلىق قىزلارنىمۇ كەلتۈرەي دەپتىكەنسەن دە .

قۇربان : ھە مۇنداق ھۆنەرلىرىممۇ بار دىگىنە ؟

ئارىدىن بىرئاز كۈلكە كۆتۈرۈلگەندىن كېيىن

قۇربان : ئاداش ، شۇنداق قىلىپ بۇ پۇلنى قانداق قىلماقچى بولۋاتىسەن ؟

مۇزەپپەر : مەنمۇ بىلمەيۋاتىمەن ، قانداق قىلسام بولاركىن تاڭ .

قادىر : قارا ئاداش ، بۇنى ھىچ كىشى كۆرمىگەندىن كېيىن بىرىپ بىرەر يەردە ئولتۇرۇپ كەلمەمدۇق ؟

شۇ ئەسنادا كىيىملىرى كىرلىشىپ كەتكەن بىر قولىدا ھاسا ، يەنە بىر قولىدا بوتۇلكا قاچىلانغان سىۋەت كۆتۈرگەن بىر بوۋاي ئۇلارنىڭ يىنىغا كىلىپ :

بوۋاي : بالىلىرىم ، مەن بوتۇلكا يىغىپ جان بىقىۋاتقان ، بايامنىڭزى مۇشۇ ئەتراپتا يۈرۈپ يىنىمدىكى بىر – يوق 100 يۈەن پۇلنى چۈشۈرۈپ قويۇپتىمەن . سىلەرگە ئۇچىغانمىدۇ دەپ كىلىشىم . دىيىشىگە :

قادىر : كۆرمىدۇق ، بىزمۇ ھازىر كەلگەن تىخى . دەپ قوپاللىق بىلەن جاۋاپ بىرىدۇ.

بوۋاي : ھە ، مەن يەنە باشقا جايلارنى ئىزدەپ باقاي . دەپ كېتىپ قالىدۇ . شۇ ئەسنادا بۇ ئۈچەيلەن بىر – بىرىگە ئۈنسىز بىردەم قاراپ تۇرغاندىن كىيىن قۇربان مۇزەپپەرنىڭ قولىدا قاتلاقلىق تۇرغان يۈز يۈەن پۇلنى ئىلىپ ، قادىرغا بىرنى ئالىيىپ قارىغاندىن كىيىن  ئانچە يىراققا بارمىغان بوۋاي كەينىدىن قوغلاپ كېتىدۇ .

ئاپتۇرى : ئابدۇقەييۇمجان ( ئەختەر )

ئۈندىدار : 2041420589

شىنجاڭ سەنئەت ئىنىستىتوتى .

2017- يىلى 5-ئاينىڭ 27- كۈنى ئۈرۈمچى