جاۋاپ
ئابابەكرى ئىزگۈ

دەل - دەرەخلەر  ئەمدىلا  بىخ سۈرۈپ  باشلىرىنى  كۆتۈرۋاتقان باش ئەتىيازنىڭ  بىر كۈنى ، قۇياش  ئەتتىگەندىلا سېخى   نۇرلرىنى  زىمىنغا  ئايىماي  چېچىپ  شەرىقتىن  كۆتۈرۈپ  بولغان بولسىمۇ  ئىزغىرىن ئەتىياز  شامالى   تېخىچە غۇيۇلداپ ھۇشقارتماقتا  ئىدى ،  
----   قۇربان  ،ھەي  قۇربان …!      
ئەتتىگەندىلا ھاشىم بۇۋاي  چاڭگالغا  كىرىپ  ئۆيدىكى   ئەڭ مۇھىم ،ھەم  ئەڭ  جاپاكەش  سۈر ئېشكى  ئۈچۈن  يانتاق ،قۇمۇشلارنى  ئورۇپ    بىر ھارۋا قىلىپ  ئېلىپ  كەلگەنئىدى ،  تېقىمىغا  ئوت كەتكۈدەك  قىززىپ  بولغان   قۇياشنىڭ  تەپتىگىمۇ  پەرۋا  قىلماي ھورۇنلۇق  بىلەن ئەسكى  كىگىزنى  يۆگىنىپ  ياتقان  قۇربان  دادسىنىڭ  چاقىرشىدىن   ئىرىنچەكلىك  بىلەن  كىگىزنى  ئاستا  قايرىپ :
----- ۋاي  ، دادا  ئەتتىگەندە نىمە  ئادەمنىڭ  شىرىن  چۈشىنى  بۇزۇپ  چاقىردىغانسەن ……      
ئۇ  شۇنداق  دەپ غۇدراپ  قويدى ،  كۆزىدىكى  چاپلىشىپ  قالغان چاپىقىنى  ئاجراتقاچ ،
----- خۇدايىم  توۋا  !  نىمە  دەيدىغاندۇ  ما  بەغەرەز …  يەنە  بىر  دەم  ياتقان  بولساڭ  ئەسكى  كىگىز  بىلەن  بىراقلا  ئوت كىتەتتى  ساڭا ،  ھېي  ئا  قۇياشنى  كۆرمىدىڭما  ؟؟؟  مۇشۇ ۋاخقىچە  ئۇخلىغانمۇ  بارمۇ  ؟؟؟  ھۇ  ئادەم  بولمايدىغان    قاچانغىچە  مۇشۇنداق  يۈرۈيسەن ؟؟؟؟؟؟؟
ئۇنىڭغا  دادىسنىڭ  چالۋاقاشلىرى  بىكاردەك  قىلاتتى ، بۇ  تاپا  تەنە  ئارلاشقان  تىللارنى  ئاڭلاپ  تاقىتى  تۈگىگەن  قۇربان  ، كەينىگىمۇ  قارىماستىن  ،ئۆرۈلۈپ  چۈشەيلا  دەپ  قالغان  كونا  ئەگۈننى  غىچىرلىتىپ  ئېچىپ  چىقىپ  كەتتى ،
گەپلىرىنىڭ  ، نەسىھەتلىرىنىڭ  بىكار  بولغىننى  كۆرگەن  ھاشىم  بوۋاي  ئېغىر  ئۇھ تارتىپ  قۇيۇپ  ، ھارۋىدىكى  يانتاق  قۇمۇشلارنى  چۈشۈرۈپ  قوتاننىڭ  ئۆگىزىسگە  مىڭ  جاپادا  سۆرەپ  يۈرۈپ  ئاران  ئېلىپ چىقىپ  بولدى ،  بۇ  نەرسىلەر ئازراق  شامالدىغاندا  ئىشىكىگە  سېلىپ  بىرەتتى ………
شۇ  ئىشلارنى  تۈگەتكۈچە ئاللىقاچان كۈن  تىكلىنىپ  قالغانئىدى ، ئەتتىگەننىڭ  ياقى  تېخى  ناشتا قىلمىغىنى  يادىغا  يەتكەن  بۇۋاي ،ئۆيىگە  كىرىپ  قېتىپ  تارشىدەك  بوپ  كەتكەن ، بىر نەچچە زاغىرىنى  ئېلىپ  چىقىپ  ھويلىسىدىكى  ئەسكى  كىگىز  سېلىنغان  سۇپىغا   كىچىك  داستىخاننى  سالدى ، ئاندىن  بىر چىنە  سۇغۇق  سۇ  ئېلىپ  كەلدى ،  قارىماققا ئۇنىڭ  بۈگۈنكى ناشتلىق  ۋە چۈشلۈك  تامىقىغا  سۇغۇق سۇغا  ئەزەل زاتىدا  يۇمشىمايدىغان  زاغرىنى  چىلاپ  يەيدىغاندەك  قىلاتتى ، ئۇ  چىنىدىكى  سۇغا  چاغىرىنى  نەچچە پارچە  قىلىپ  چىلاپ  قۇيۇپ  قورۇق  باسقان ئۈمىدلىك  كۆزلىرى بىلەن  بۇ  ھويلىنىڭ  نەلىرىگىدۇر  قاراۋاتاتتى ، ئۇنىڭ  بۇ  قىلىقىدىن  بىر  نەرسىنى  ئويلاۋاتقىننى  بىلۋېلىش  تەس  ئەمەس ئىدى ،  تۇيۇقسز  ئۇنىڭ خىيال  ئىكرانى  لاپپىدە  يۇرۇپ  كەتتى ،   ھەيۋەتلىك  بىزەلگەن  ئايۋاندا ئۇ  قات قات  كۆرپىلەرنىڭ ئۈستىدە  پەي ياستۇققا  يانتۇ  يۆلىنىپ  يېنىدىكى  چاكارلىرىنىڭ  يەلپۈشلىرىدىن  ھۇزۇرلىنىپ مەغرۇر  ئولتۇراتتى ،
---- بىگىم ! غىزايى  تائاملار  تەييار  بولدى ، قېنى  يۈرسىلە !!!      
ئارىدا  بىر  ئۇۇق  كەلگەن  چاكار  كىرىپ  قولباغلاپ  تۇرۇپ  چاقىردى ،   سەمىرىپ  تومپىيىپ  كەتكەن  قورسىقىنى    ئىرىنچەكلىك ۋە چاكارلارنىڭ  ياردىمى بىلەن ئاران  تۇرۇپ  ھويلىغا  چىقتى ، ھويلىدىكى  پەشنىڭ ئاستىغا  سېلىنغان  دەستىخاندا  مول  نازۇ نىممەتلەر  ھاشىمنىڭ   يىيىشىنى  ساقلاپ  تۇراتتى ، ئۇ  ئىشتاھا بىلەن  تازا  يىدى ، ئادىن  ئېشىپ  قالغانلىرىنى  ئايالى  يەيتتى  ، چۈنكى  بۇ  باي  ئائىلىلىرىدە  ئەرلەر  ئاۋۋال  يەيتى  ، ئاياللارنىڭ  قۇرسىقى  ھەرقانچە  ئېچىپ كەتسىمۇ  ئاۋۋال  ئەرلەر  يەپ  بولغاندا  يەيتتى  ، ئەگەر  تاماق  ئېشىپ  قالمىسا  يا  تۈگەپ  كەتسە  قۇرۇق  نان  يىمەي  ئامالى  يوق  ئىدى ، بۇ بايلارنىڭ كاللىسدا  پەقەت « ئاياللار  مەڭگۈ  ئەرلەرنىڭ  قۇلى »  دەپلا  ئويلاييتى ، ئايالىنى  بەكلا  خارلاييتى ، بۇ قېتىممۇ  ھاشىم تاماقنىڭ  يېرىمىدىن  كۆپرەكنى  يالماپلا  يۇتۋەتتى ،  ئامالسز  ئاياللار  ئېشىپ  قالغان  ئازراق  بىر  قىسمى  بىلەن  قۇرۇق  نان  يىدى ،  ئۆزى تاماق  ئىتىپ  تۇرۇپ  يىيەلمىسە  بۇ  قانداق  بولغىنى ؟؟؟ شۇڭلاشقىمىكىن  شۇ چاغدىكى  ئاياللارنىڭ  كۆپ  قىسمى  ئاشقازان  كىىسىلى  بىلەن  داۋا  تاپامماي  ئۆلۈپ  كىتەتتىكەن  ،
ھاشىم نىڭ  ئايالىىنىڭ  بۇرۇندىنلا  ئاشقازىنى  ياخشى  بولمىغاچ  ، دائىم  تىۋىپتىن  دورا  دەيدىكەن ، تىۋىپ  ئۇنىڭغا  تاماقنى  ۋاقتىدا  يىيىش  توغۇرلۇق نۇرغۇن  نەسىھەتلەرنى تەكلىپلەرنى  بەرگەنئىدى ، بىراق  بىر قېتىم  ھاشىم  دوستىنىڭكىگە  بېرىپ  ناھايتى  كەچ  قايتىپ  كەپتۇ ، ئۇنىڭ  قورسىقى  توق  ئىكەن، بۇ  ئۆيدىكىلەر  ئىشىك  ئالدىدا  بىگىسىنى كۈتۈپ  ھەممىسى  ئاچ  ئولتۇرغانئىكەن ،  ھاشىم  قورسۇقۇم  توق ، دەپ  تائام  يىمەيدىغانلىقىنى  ئېيتىپتۇ  بىراق ، ئايالى  ۋە  چاكارلار  تاماق  يىيىش  ئۈچۈن  ئىجازەت  سورىغاندا  :---  مەن  ئەتە  يەيمەن ، بىر كىچە  تاماق  يىمىگەنگە  ھېچكىم  ئۆلۈپ  قالمايدۇ ، سىلەرمۇ  يىمەيسىلەر …؟؟؟  دەپ  قۇيۇپ  كىرىپ  كىتىپتۇ ،  شۇ كىچە  ھاشىمنىڭ  ئايالىنىڭ  ئاشقازىنى بەكلا  ئاغرىپ  ئارام  بەرمەپتۇ ، ھاشىمدىن ئۆتۈنگەن بولسىمۇ  ئۇ  خوتۇنننىڭ  قىينىلىپ  يىغلاشلىرىغا  پىسەنىتمۇ  قىلماي  تېخى  چاكارلاررغا  ھەرگىز  تائام  بەرمەسلىكنى  تاپىلاپ  ئۇخلاپ  قاپتۇ ، ئۇنىڭ  خوتۇنى  شۇ كىچە  توختىماي  ھۆ  قىلىپ  چىقىپتۇ  ، تاڭ  ئاتارغا  يېقىن  بىر  جاۋۇر قان  ياندۇرۇپ  بۇ  ئالەم  بىلەن  خوشلاشتى ، ،،،،،،،  ئەمما  بۇ  ئائىلىدە  شۇنىڭدىن ئىتبارەن ھېچ  بىر  ئوڭلۇق  بولمىدى ،  ھاشىمنىڭ  بايلىقى  بارا  - بارا  خاراللىششقا  باشلىدى ، بىر كىچسى  ئۇنىڭ  تۇرالغۇسىغا  ئوت كىتىدۇ ، شۇ  ئوتتدىن  ئۇنى سادىق  غوجىدار  قوتقۇزۋالىدۇ ، ھەم  نەدىندۇر  ئەمدىلا  ئىككى  ياشقا  كىرگەن  بەگزادىسى قۇرباننىمۇ  قۇتقۇزۋالىدۇ ،  ھاشىم  شۇ چاغدىلا  ھۇشۇنى  تاپىدۇ ، بىراق  ھەممىگە  كىچىككەندەك  قىلاتتى ، ھەممىسى  يوق  بولدى.،، »
ئۇنىڭ  خىيال  ئىكرانىدا  شۇ كۆرۈنۈشلەر  چىقىۋاتقاندا  ئۇنىڭ بىچچارىلىق  چىقىپ  تۇرىدىغان  كۆزىدىن  نەچچە  تامچە  ياش ، ئېغىزىنى  بويلاپ  پەسكە  چۈشۈپ  كەتتى ،  
ئۇنىڭ خىياللىرىڭ  داۋامىنى  قۇرسىقىنىڭ ناغرا  سۇناي چىلىپ قىلغان  نەغمىلىرى ئۈزۈپ  قويدى ، ئۇ  قاچىدىكى  ئەمدىلا  سۇ سۈمۈرۈپ  ئۈلگۈرگەن زاغىرىنى ئېغىزىغا  سېلىپ  چاينىماقچى  بۇلىۋىدى  ، تېخى  يۇمشىمىغاچ ئۇنىڭ  ئېغىزنى  قانىتىۋەتتى ، ئاغرىقتىنمۇ  ياكى  بۇ  تەقدىرنىڭ  بەرگەن  جاۋابىدىنمۇ  ئۇنىڭ  كۆزىدىن  مۇنچاقتەك  ياش  سىرغىپ چۈشتى ………
ئۇ قىلغانلىرى  ئۈچۈن  تىگىلىش  جاۋاپقا  ئىرىشكەندەك قىلاتتى ، كارغا  كەلمەس  ئوغلىنىڭ  ھازىر  نەلەردە  نىمىش  قىلۋاتىقىنى  ئۇنىڭ  ئۈچۈن قاراڭغۇ ئىدى ،  مۇشۇنداق  ئېغىز كۈنلەردە ئۇنىڭ  كاللىسدا  پەقەت «جاۋاپ » دىگەن  بىرلا  سۆز چاقنايتتى ، ئۇنى  قىينايتتى …
(تۈگىدى )