ئىنساپ تىلەيمەن

بۇگۇن دختۇرخانىدا ئاسما ئۇكۇل سالدۇرۋىتىپ،تۇيۇقسىزمۇنداق ئىش – يۇزبەردى ......

مىجەزىم يوق ئۇچ كۇنلىك ئاسما ئالدىم،تۇنۇگۇن بىرنى ئاسقۇزۇپ بوپ،بۇگۇن ئالدىراشچىلىقتىن كىيىن بىكا بوپ سائەت 5 لەدىن ئۇتكەندە بۇگۇنكى ئاسمنى سالدۇرغىلى كىرىدىم،كىرشىمگە سىستىراقىزئاسما ئۇكۇل ئۇيىنڭ سىرتىدىكى كىرىسلۇدائولتۇرۇپتىكەن.مىنى كۇرۇپ تونىدى بولغاي ،ئەھۋاللىشىپلا مىنى ئاسما ئۇكۇل ئۇيىگەباشلاپ ماڭىدى، ئاسمامنى ئىسىپ بوپ،چىقىپ كىتىپ سىرتىدىكى كىرىسلۇدا ئۇلتۇرۇپ تۇرشىغا، سىرىتتىن 35-38ياشىلار چاممىسىدىكى بىرياغىلىقنى ئالدىدىن چەككەن بىرئا-چاش 6-7ياش ئەتىراپىدىكى بىربالىنى يتىلگنچە كىرىپ كەلدى، ئاسما ئاسقۇزۇش ئۇچۇن كىرىپتىكەن. ئۇزىگە ئاسما سىلىپ قۇيۇشىنى، بولسا يىتىپ سالدۇرسام بولاتتى دىدى...

سىستىراقىز:ھەدە يىتىپ سالدۇرمە دىسىلىرى يەنە15يۇەن تاپشۇرسىزدىدى.

ئۇ ئاچاش ، ئەمسىە بولدىىلا دىدى.ئوگايسىزلانغاندەك، سىستىراقىز:ئۇنىڭ ئوڭايسىزلانغان چىرايىغا قاراپ، ياردەم قىلىغۇسى كەلدى بولغاي،

ئۇ ئاچاشىقا سىزتۇپ تۇرۇڭ مەن ئۇستىگەچىقىپ قاراپ باقاي ،ئەگەر ئورۇن بوپ قالسا سىزگەشۇيەردە ئىسىپ قوياي دىگىنىچە چىقىپ كەتتى .

ئۇ ئاچاش سىستىرا قىز ئۇلتۇرغان كىرىسلۇغا كىلىپ ئۇلتۇردى.بىردەم گىچە سىستىراقىز ، ھەدە ئۇستىدە ئورۇن يوقكەن دەپ كىرىدى.

ئىچىدىكى ئۇيىدە ئىسىپ قويۇش ئۇچۇن باشلاپ ئەكىرىپ مىنىڭ يىنىمدىكى بىرئۇرۇندا ئۇلتۇرغۇزدى،ئاسما ئۇكۇل يىڭنىسىن سىلىش ئۇچۇن تەمشىلۋىدى، ئۇ ئاچاش،تۇپ تۇرۇڭ مەن ئاۋال ئوبۇرنىغا كىرىپ چىقىۋالاي دەپ، چىقىپ كەتتى. سىستىراقىزمۇ چىقىپ كەتتى.ئۇ ئاچاشنى ساقلىغاچ تىلفۇننىڭ يوقىغانلىقىنى بىلىپ ئىزدەپ كەتتى، جىددىلەشكەن ھالەتتە ئالدىراشلا كىرىپ تىلفۇننى ئىزدىگەچ ،تىلفۇنۇمنى كۆدىڭلامۇ دەپ سوردى.ئارمىىزدىكى ياشقا چوڭىراق بىرئادەم،ئۇكا تىلفۇن قىپ باقمىدىڭىزمۇ دىدى.سىستىرا قىزمۇ چاققانلا جاۋاپ قايتۇرۇپ،تىلفۇن ئۇرۋاتىمە،ئۇللاندى. لىكىن نەدىىكىن تاپالماي ۋاتىمە دەپ تۇرشىغا.بىرخىزمەتدىشى.ئاداش تىلفۇنىڭ نىڭ ئاۋازى مۇشىياقتىن چىقىۋاتقاندەك قىلىدۇ،دەپ،ئۇبۇرنى تەرەپنى كورسەتتى. سىستىراقىزمۇ،شۇيەرگەچىقىپ،ئىزدىگەچ توختىماي تىلفۇن ئۇرىۋەردى.ئانىغىچە ،ھىلىقى ئاچاشمۇ ئوبۇرنىدىن چىقىپ جايىغاكلىپ ئولتۇردى دە... تىزلىكتە سىستىراقىزنى چاقىردى،شەرەتلەپ.خۇددى،بولدى ئىزدىمەڭ دىگەندەك ئەلپازىدا.سىستىراقىز ئۇئاچاشىنڭ يىنىغاكىلىپ تۇرشى.ئۇ ئاچاش سومكىسىدىن تىلفۇننى چىقىرىپ،مۇشۇ شۇمۇدىدى دە،چۇشەندۇرگەچ تىلفۇننى سۇنىىدە، بايا بالام ئويناۋىتىپ تىكەن ،ئىلۋىلىپ سومكامغا سىلىپ قويغانتىم دەپ چۇشەندۇرۇپ مۇ ئۇلگۇردى.بالسىمۇ يىۋاش بالىىكەن،يىچنىمە دىمىدى.سىستىراقىز:ئۇ... دەپ ئىغىر بىرنى تىنىۋتىپ .نىمە گەپلەنى ئىچىگە يۇتتى ئىياۋۇر.ئۇ ئاچاشىنڭ چىرايىغاشۇنداق بىرنى قاردىكىن،ھەممىنى چۇشەنگەندەك بولدى،قۇلىدىن تىلقۇننى ئالغاچ رەخىمەت دەپ قويۇپ چىقىپ كەتتى . ئارمىزنى جىمجىتلىق قاپلىدى.ۋاراڭ –چۇرۇڭدا ئاۋازىنى سەللە دىققەت قىلمىسا ئاڭلىيالماي قالىقدەك چىقىۋاتقان تىلىۋۇزۇرنىڭ ئاۋازى .شۇنداق ئىنىق ئاڭلىنۋاتاتتى. ئوزپارىگىنى قىلىۋاتقانلامۇ،سۇكۇتكە چۇمدى ئۇ ئاچاشنى ئەمدى كۇرۋاتقاندەك.پۇتىنڭ ئۇچىدىن بىشىنڭ دوقىسىغىچە.سوغۇق نەزەردە قارىدى.

مۇشۇسۇكۇت ئاشۇ ئاچاش ئاسمىسىنى تۇگىتىپ چىقىپ كەتكىچە داۋاملاشىتى.ئاچاشنىڭ ئايىغى دوختۇرخانىدىن ئۇزۇلۇپ بولغىچە،بۇئىش قىززىق نوقتىغا ئايلاندى.

بايامقى ياشقاچوڭ ئادەم گەپ باشلىدى.

بالىسى ياۋاشلا بالىكەن.بىررەسىنڭ نەرسىسىنى تۇتىدىغاندەكمۇ ئەمەس. ئۇزنڭ قىلغىننى بالىسىغا ئارتىپلا قۇتۇلدىدە،توۋا مۇشۇ ئۇلۇغ ئاي ئۇلۇغ كۇنلەدە .قىلىپ يۇرگەن ئىشىنى.بىشىدىكى ياغلىققا تۇشلۇق ئىش قىلماي .خىىجىل بولماي قىلىپ يۇرگەن ئىشىنى دەپ سۆۇزنى تۇگەتتى.

سىستىراقىزمۇ :بايا كىرگەندە يىتىپ ئاسماسالدۇرسىڭىز15يۇەن جالايىسىز دىسىمەم . ئوڭايسىزلىنىپ بولدى ئەمسىە دىسە.قورسىقىدا باكەنتۇق ئىچ ئاغىرتىپ ئۇستىدە ئورۇن بولسا شۇيەردە ئىسىپ قۇيارمەن دەپ ئويىلاپ ياخشى نىيەتىم بىلەن چىقىپ كەتسەم.كىرىسلۇدا قوپ قويغان تىلفۇنۇمنى ئىلىۋاپتۇ .خىجىل بولماي بالىسىغا ئارتىپ قۇيدۇ تىخى. بىردەم بىلمەي قالغان بولسام ،ئۇبۇرنىدىىلا تىلفۇنۇمنى ئوڭشاپ كىتدىكەن تۇق.

تىلفۇن ئۇرۇپ ئارام بەرمىگەندىكىن ،ئامالسىز تىقىۋىلىشغا ئۇلگۇرمەي قايتۇرۇپ بەردى.دىدى......

يەنەبىر ئايال سۆز قىتىپ:بالىسى ئوغۇلكەن قورسىقىدا يەنە بىرسى باكەن،ئىككى بالىنڭ ئاپىسى تۇرۇپ قىلىپ يۇرگەن ئىشىنى ،ئۇزى قۇلى ئەگىرلىك قىلىپ يۇرسە ،ئوغلىنى قانداق تەربىيلە.خۇدايىم دىلىغا ئىنساپ بەرسۇن بۇنداقلارنڭ دەپ ئۇف.. تارتتى.

سىستىراقىزنڭ تىلفۇنىمۇ ئىلغار تىلفۇنكەن. زامانىمىزنڭ مودىسى ئايىفۇن كەن ئەمەسمۇ ،ئۇ ئاچاشمۇ ئىقتىدارنى بىلمىگەچ ئىتىۋلالمىغان بولسا –كىرەك. ئاخىر ئىگىسىگە قايتۇرۇلدى.

بولغان ئىشلانى ئويلاپ كاللامدىن مۇنۇشېئىرلار كەچتى.

‹ ئۇيغۇرۇم تانمايمەن سىنىڭدىن قىرىنداش بىز ›

قۇل ئۇزۇتۇپ باشقىغا تىلەپ جان باقساڭمۇ،

يانجۇق كولاپ ھيىقماي نامىمىزنى ساتساڭمۇ.

نادانلارنڭ پاتقىغىغا بىشىڭ چىلاپ پاتساڭمۇ،

ھەي ئۇيغۇرۇم نەپىرەت ،لىكىن تانمايمەن سىنڭدىن.

بايۋەتچىگە خۇش كۇلۇپ ئوچۇق چىراي ئاچساڭمۇ،

نامراتلاردىن سەسكىنپ يىراقلارغا قاچساڭمۇ.

بوسۇغىداباشلىقنڭ يۇندە يالاپ ياتساڭمۇ،

ھەي ئۇيغۇرۇم لەنەت،لىكىن تانمايمەن سىنڭدىن.

ئاداۋەتنىڭ كۇلىنى بىشىمىزغا چاچساڭمۇ،

چىقىمچىنڭ سۇيىدە دۇلقۇن بولۇپ ئاقساڭمۇ.

زەنجىرىدە قىلتاقنىڭ پۇتىمىزنى چاتساڭمۇ،

ھەي ئۇيغۇرۇم ئىچىم ئاچچىق ،لىكىن تانمايمەن سىنڭدىن.

ئۇيگە قايتىپ كىرىپ بۇئىشلا كاللامغا كىرىپلاۋالدى.شۇنىڭ بىلەن بۇتىمىنى يىزىپ چىقىپ ، تورداش لىرىم بىلەن تەڭ ئورتاقلىشاي دەپ يىزىپ چىقتىم.

قەلەمدە: يازغۇچىلار كۇلۇبىدىن

‹پەرھات تۇرسۇن› دىلكەش 412