گۇناھكار قەلىب

 پوۋىسىت 3- قىسىم

قىزىل تۇمان

 ئەركىن بىلەن تاھىرمۇ ناھايتى تېزلا چوپچوڭلا يىگىت بۇلۇپ قالدى .بۇلارنىڭ دوسلۇق مېھىرىمۇ تەڭ چوڭقۇرلاپ باردى ، ئەركىن تاھىردىن سەل پاكارراق بۇلۇپ ، چىرايى سەل سېرىق ئىدى. چېقىر كۆزلىردىن بىر خىل شۇملۇق چىقىپ تۇراتتى ،ئۇ ناھايتى شوخ ئىدى ، كۆڭلىدە ئويلىغانلىرىنى ئوچۇق ئاشكارە دەۋېرەتتى . بىراق ئۇ تاھىرغا ئامراق ئىدى .تاھىر ئۇنىڭ ئەكىسچە بۇغداي ئۆڭ ، قاپقارا كۆزلىرى توختاۋسىز  بۇلاقتەك ، قاپقارا بۈدىرە چاچلىق كېلىشكەن يىگىت ئىدى ، ئۇنىڭ مىجەزىمۇ ئېغىر بېسىق ،ناھايتى كەم سۆز ئىدى . مانا بۇلارمۇ دېھقانچىلىققا ئانچە مۇنچە ياردەملىشەلەيدىغان بولدى ، بىراق ئەركىننىڭ ئاتا -ئانىسى تاھىرنى دېھقانچىلىققا يېقىن يولاتمايتى .ئۇلار ئۇنىڭغا « بالام سەن كادىرنىڭ ئوغلى ، سېنىڭ داداڭمۇ سېنى ئىشقا سالماي ، پۇلغا ئادەم سېلىپ ئېتىزنىڭ ئىشىنى قىلدۇردۇ ، شۇڭا سەن بىزنىڭ ئىشىمىزنى قىلساڭ بولمايدۇ » دەيتى . بۇنداق ۋاقىتتا تاھىر ئۇلارغا « كىچىكىمىدىن تارتىپ سىلەرنىڭ ئۆيدە چوڭ بولدۇم ، سىلەرنىڭ تامىقىڭلارنى يېدىم .مەنمۇ سىلەرنىڭ ئۆز ئوغلۇڭلارغا ئوخشاش ، شۇڭا مەن ئاتا ئانامنىڭ ئىشىنى قىلسام نېمىشقا بولمايدىكەن ؟» دەپ ئۇلارنىڭ ئاغزىنى تۇۋاقلاپ قوياتتى . ئۇلار بۇنداق چاغدا ئامالسىز ئىدى ، چۈنكى تاھىر قىلمەن دېگەن ئىشىنى قىلماي قالمايتى .
ۋاقىتنىڭ ئۆتىشىگە ئەگىشىپ ئەركىن بىلەن تاھىرمۇ ئالى مەكتەپكە بېرىشقا چاقىرىق كەلدى . ئەركىن بەك خوشال ئىدى ، بىراق تاھىرنىڭ كۆڭلى يېرىم بولدى ،  ئەركىن توپا باسقان يېزا تۇرمۇشىدىن خوشلىشىپ پاكىز ئازادە شەھەر تۇرمۇشىغا قەدەم باسىدۇ ، شۇنىڭ ئۈچۈنلا ئۇ بەك خوشال ، ئۇ نەچچە قېتىم تاھىرغا «مېنىڭ دادامنىڭمۇ پۇلى سېنىڭ داداڭنىڭكىدەك جىق بولغان بولسا ، مەن ھەرگىز بۇ يېزىدا ئوقۇمايتىم »دېگەن ئىدى . تاھىر ئائىلىسىدىن ، مەھەللىسىدىن ، دادىسىدىن ، ھەپتىدە بىر كۆرۈشىدىغان سۆيۈملۈك سىڭلىسىدىن ئايرىلىدۇ ، ئەڭ مۇھىمى مېھىربان بىر ئاتا ئانىدىن «يەنى ئەركىننىڭ ئاتا ئانىسىدىن » ئايرىلدىغانلىقنى ئويلاپ كۆڭلى يېرىم بولماقتا ئىدى ، 10كۈندىن كېيىن ئۇ سۆيۈملۈك يۇرتىدىن ئايرىلدۇ ، ئۇ يۇرتىدىن ئايرىلىش ئالدىدا دائىم بارىدىغان ھېلىقى قېرى سۆگەت تۈۋىگە كېلىپ ئېرىقتىكى لاي سۇغا قاراپ ئولتۇراتتى ، ئەركىنمۇ بۇ يەرگە نەچچە قېتىم كەلگەن بولسىمۇ ، بىراق تاھىرنىڭ نېمە سەۋەپتىن بۇ يەرگە كېلىدىغانلىقىنى پەقەت چۈشەنمەيدۇ ، بۇنى پەقەت تاھىرلا بىلىدۇ، تاھىر كۈندە  دېگۈدەك بۇ يەرگە كېلەتتى ، ئەركىننىڭ ئانىسى ئىككى بالىنىڭ نەرسە كېرەكلىرنى يىغىشتۇرۇش بىلەن ئالدىراش ئىدى .
ئاخىر كۈتكەن كۈنمۇ كەلدى ، ئۇلار نەرسە كېرەكلىرىنى يىغىشتۇرۇپ ئەركىننىڭ ئىشىكى ئالدىدىلا  ئەركىننىڭ ئاتا ئانىسى بىلەن خوشلىشىپ ھەمدۇللانىڭ ماشنىسىغا چىقتى ، ماشنا قوزغالدى ، ئۇلار يىغلىغىنچە ماشنا كەينىدىن قاراپ قالدى ، تاھىر بۇ مەنزىرنى كۆرۈپ كۆزلىرىدىن بىر تامچە ياش ئېقىپ چىقتى ، ئەركىن بولسا كەينىگە قاراپمۇ قويمىدى ، ھەمدۇللا ئۇلارنى ئۇدۇل بېكەتكە ئەكېلىپ بېلەت ئېلىپ بەردى ۋە تاھىرنىڭ قولىغا 1000يۈەن پۇلنى تۇتقۇزۇپ «بالام بۇ پۇلنى يېنىڭغا سېلىۋال ، ئەركىن ئىككىڭلارغا يوللۇغۇم بولسۇن ، بېرىپ بوپلا تېلفون قىلىۋەت »دېدى ، ئەركىن بۇ مەنزىرنى كۆرۈپ تۇردى ، شۇنداق قىلىپ ئۇلار يولغا چىقتى .

سۆيۈملۈك ئوقۇرمەن ، ئۇلار ئالى مەكتەپتە قانداق قىسمەتكە ئۇچىرايدۇ ؟ خالنۇر دېگەن كىم ؟ ئەسەرنىڭ داۋامىغا قىزىقسىڭىز نەزىرڭىز داۋاملىق ئەسىرىمدە بولسۇن .
ئاپتور ئاقسۇ بايدىن قىزىل تۇمان
ئۈندىدار نومۇرى 15292532364