مەن يازغۇچىلار مۇنبىرىگە يېڭى ئەزا بۇلۇپ كىرگەندە ،كۆپ قىسىم مۇنبەرداشلار ۋە دوستلىرىم ئۇستازلىرىمنڭ ئىسىدە بولسا كىرەك .يازمىلىرىمنى كۈنىگە نەچچە رەت يوللايتتىم .
ئەلۋەتتە ، بۇرۇن يازغان شېئرلىرىمنى يوللاپ، يازغۇچىلارنىڭ كۆرۈپ پىكرىنى بىرىشىنى تەققەززارلىق بىلەن كۈتەتتىم . بەزىدە تىل ئاڭلايتتىم،بەزىدە كۈلەتتىم .تولاراق دەشنام ئاڭلىدىم .ھەتتا نۇرغۇن قېتىم چىكىنىش توغرىسىدا ،يازملىرىمنى ئۈچۈرۈپ ئىسمنى يوق قىلىپ بىرىشنى دەپ باشلىقلارغا يىغلىغان ۋاقىتلىرىممۇ بولغان ....بەزىلەر ھازىر دەيدۇ،شۇۋاقىتنىڭ ئۈزى ،شۇ تىرىشچانلىقىڭىزنىڭ ئۈزى سىزنى ئالغا باستۇردى دەپ. بەزىلەر دەيدۇ،سىز يەنىلا شېئىر يازماڭ...تۆكمىلىرىڭىنى توختىتىڭ دەپ... مەن توختاپ قالمىدىم ئەكسىچە قايتا -قايتا تەكرار يېزىشنى داۋام قىلىۋاتىمەن .ئەمما بۇرۇنقىدەك كۆپ يازالمىغىنىم راس .چۈنكى يازغانلىرىمغا رازى بولمايدىغان بۇلۇپ قالدىم .
بارا- بارا ئادەمدە تەپەككۇر ئويغىنىدىكەن .يېزىلغان شېئىرلارنى ئۇقۇشنى ئۈگۈنىدىكەن .
شۇنىڭ ئۈچۈن مەن ھازىرمۇ شۇنى دەيمەنكى ..ئۇستاز،مۇئەللىملەرنىڭ بىزدەك ھەۋەسكارلارنىڭ تۆكمە يازمىلىرىغىمۇ نەزىرىنى سەپ قۇيىشىنى ،پىكىر تەكلىۋىنى ئايىماسلىقىنى ئۈمۈت قىلىمەن .
كۆزگۈ ،ھارمايدىغان تۇلپار يوق ...يېزىپ باقايلى بىر كۈنى ئۈزىمىزنى تېپىۋالغاندىن كىيىن توختاپ توكمە ئەمەس ياخشى بىر ئەسەرنىڭ ئىگىسى بۇلۇپ قالامدۇق تېخى بۇنىسى نامەلۇم .
كۆزگۈ،بۇيەردە تىمىنى چەكلىمە قۇيۇشتىن ئاۋال ئىنكاس يېزىش ئۈچۈن ،يېزىلىۋاتقان ئەسەرلەرگە پىكرىنى بىرىش ئۈچۈن ،ئاز تولا تۈرتكە بولغۇدەك گەپ قىلدىغان ۋە باشلامچىلىق قىلدىغان بىرەسى چىقمىدى .
يازغۇچىلار مۇنبىرى - ئۈزىگە خاس بولغان بىر بىردەكلىكنى ساقلاپ قالسا ئەڭ چوڭ ئۈنۈم .يەنى تىمىغا بولغان نازارەتچىلىكنى كۈچەيتىپ،يوللانغان ئەسەرلەرنى كۆپ مۇنبەرگە يوللىنىشتىن ساقلىنىش . شۇنداق ئەسەرلەر ئۇچرىسا ئۈچۈرۈش.
بۇ خىل ئادەت مەندىن باشلاپ كۆپ قىسىم تورداشلاردا بار .
شۇڭا ھەممىدىن ئاۋال ھەممىمىز ئۈزىمىزدىن باشلىساق دىگەن ئۈمىتتىمەن .