مىنىڭمۇ بىر تەكلىپ بەرگۈم كېلىۋاتىدۇ

زادى پۇچەك ئىنكاسلارنى ئۈچۈرۈپ تاشلىماي بولمايدۇ.بۇ مۇنبەردە خېلىلا  نامى بار ئەزالارمۇ ئەشۇنداق پۈچەك ئىنكاسلارنى يېزىپ،پۈچەكچىلىكتە باشلامچى بولىۋاتىدۇ.

ئەگەشتىم، مەنمۇ شۇ قاراشتا.

مەن توردىشىمىز شىرىن ئوتتۇرغا قويغان بۇ مەسىلىنى بورۇنلا بايقىغان شۇڭا ئەمەلىي ھەركىتىم ئارقىلىق ئىشنى ئۆزۈمدىن باشلاشنى نىيەت قىلىپ ھازىرغىچە تىمىلارغا ئىنكاس يېزىشتا كۈچۈمنىڭ يېتىشىچە سەمىمىي،ئەستايىدىل، قەتئىي بولۇشقا تىرىشىۋاتىمەن. تىمىلارنى قىزىتىش ۋە ئىنكاس قىزغىنلىقىنى قوزغاش ئۈچۈن ئىنكاسلىرىمنىڭ يۇمۇرىستىكلىكىغا ئەھمىيەت بېرىش بىلەن بىرگە يەنە ئەگىتمە پىكىرلەر ئارقىلىق تىما ئىگىلىرىگە مەلۇم مەقسەتنى بىلدۈرۈشكە تىرىشتىم،ئىنكاسلاردا بىلەرمەنلىكتىن،تەكەببۇرلۇقتىن ساقلاندىم...بۇنىڭدىن كېيىنمۇ بوش ۋاقىت چىقىرالىساملا شۇنداق قىلىشقا تىرىشىمەن.

بۇ تەكلىپ تولىمۇ ئورۇنلۇق تەكلىپ بوپتۇ، مېنىڭچە مۇنبەردە مۇنداق ئىككى تۈرلۈك كىشىلەر بار: بىرىنچى خىلى: خېلى قەلىمى پىشقان، مەتبۇئاتلاردىمۇ ئەسەرلىرى ئېلان قىلىنىۋاتقان كىشىلەر يەنە بىر خىلدىكىلەر: ئەدەبىي ئىجادىيەت سېپىگە يېڭىدىن كىرىپ كەلگەن ياش قەلەمكەشلەر ياكى بولمىسا ئەدەبىيات ئېقىنىدىن سۇ ئىچىشكە تەشنا بولۇپ قىرغاق ياقىلاپ سۇغا كىرەلمەي تەمتىرەۋاتقانلار، شۇڭا ئىنكاس يازغاندا پىشقانلار ئەسەردىكى كەمچىلىك نۇقسانلارنى كۆرسىتىپ، ئارتۇقچىلىقلارنى مۇئەييەنلەشتۈرۈپ ئىنكاس يازىدۇ، ياشلار، ھەۋەسكارلار بولسا ئەسەردىن زوق ئېلىش مەيدانىدا تۇرۇپ،«ياخشى يېزىپسىز»،«داۋاملىق تىرىشىڭ»دېگەندەك ئىنكاسلارنى يازىدۇ، شۇڭا ھەر ئىككى تەرەپتىكى ئامىللارنى نەزەرگە ئالغاندا ئىنكاس يازغۇچىلاردىن رەنجىپ كەتكىلىمۇ بولمايدۇ، مېنڭچىمۇ مۇنبەردىكى پىشقان يازغۇچىلار ھەۋەسكار ۋە ياشلارنى ئانچە-مۇنچە يېتەكلەپ قويسا ياخشى بولاتتى، ئۇلار ھەقىقەتەن ئالدىراش، بىراق ئىز باسار تەربىيەلەشكىمۇ سەل قارىماسلىق كېرەك.