مەمەت ئابلا قۇملۇق شېئىرى

بىباھا گۆھەر ئۇ خوتەن قاشتېشى ،

شۇڭلاشقا كولايدۇ ھەر كىم ياز قىشى .

باي بولدى بەزىلەر ئاشۇ تاش بىلەن ،

ئۆزگەردى خۇي مىجەز ھەم ئۈستى بېشى .

تاشچى دەپ ئاتالدى تاشنى ساتقانلار ،

بۇزۇلدى بايلىققا ئۆزىنى ئاتقانلار .

تۇل قالدى ئاياللار ، بالىلار يىتىم ،

دۇئاغا دادىنى ، ئەرنى قاتقانلار .

بىر قىسىم تاشچىنىڭ ھەيۋەت داچىسى ،

بىر ئوغلاق كاۋاپتۇر ھەتتا ناشتىسى .

ئۇنۇتتى بالىنى ، تەقۋا خۇتۇننى ،

كۈن كۈنلەپ كەيىپتە ياندا ئاشنىسى .

ئاز ئەمەس باي بولغان تەقۋا تاشچىلار ،

ئاجىزنى يۆلىگەن ھەم يول باشچىلار .

تەگمىسۇن يامان كۆز كۆپلەپ ئاينىسۇن ،

مۇساپىر ئاجىزنى باققان ياخشىلار .

شېئىر ۋە سۈرەتلەر تور دۇنياسىدىن يىغىلدى