| ozqan |
2011-08-12 22:57 |
سەن قېنى ؟
سېزىپ قالدىم چەكسىز ئازابتا ،
يۈتۈپ كەتكەن ئىكەنسەن ئەسلى .
ئۇنتۇغانچە مېھىر-كۆيۈمنى .
دەريايىمغا تاشلىدىم قارماق ،
ئىلىنمىدى ئەمما ھېچنېمەڭ ،
تونالمىدىم ھەتتا ئۆزۈمنى ،
تەشۋىشلەرگە بۆلەنگەن سەبىي -
قۇياش ئۇۋا سالغان كۆزۈمنى ...
تەئەججۈپتە ساباغا دېدىم ،
بىز ئىدۇققۇ ئەقىدە بىلەن ،
مۇھەببەتنى كۆيلىگەن قوشماق .
بەخت شۇ چاغ سېخىلىق بىلەن ،
كۈلۈپ باققان ئېچىپ كەڭ قۇچاق ،
يېتىرقىغان غەمكىنلىك بىزدە ،
ھاياتىمىز ئىدى بەك قوۋناق ...
يېقىملىق كۈي تارقاتسا مېھىر ،
يۈرەكلەرنى سېلىپ لەرزىگە ،
شاتلانغانتۇق ئۇنتۇپ ھەممىنى .
ئوخشاتمىغان ھاياتلىقتىكى ،
بارچە بۈيۈك نەرسىگە شۇ چاغ ،
مۇھەببەتنىڭ بۈيۈكلىكىنى .
ھاياتلىقنىڭ مۇساپىسىدە ،
بەرھەق مەزمۇت تۈۋرۈكلىكىنى ...
ئاھ ئىيۇندا كۈلەتتى لەيلەپ ،
چېھىرىمىزدە سۆيگۈ-مۇھەببەت ،
سېھىرلىنىپ كۆكتە تولۇنئاي .
مېھىر بىلەن باققاندا كۆڭۈل ،
ئەللەيلىنىپ قەلبتىكى گۈل ،
قىسىسىسىلەر ئېيتاتتى ھارماي ،
سەن قېنى ؟ مەن قېنى ؟ ...
تاپالمىدىم ھېچقايسىمىزنى ،
ھېچقايسىمىزنى ................
|
|