قاتاردا مەشىق قىلىۋاتقان بايرىن مىيونخېن كۇلۇبىدىكىلەر بىر كۈن ئارامدىن كىيىن تۇيۇقسىز سەپەرگە چىقىدىغان بوپ قالدى....ئەمما كۇلۇپ چوڭلىرى نەگە بارىدىغانلىقىنى ئۇلارغا ئېيتىشنى ئۇنتۇپ قالغان ئىدى....توپچىلارمۇ نىمىشقىدۇر بىر-بىرىدىن نەگە بارىدىغانلىقىنى سوراپمۇ قۇيۇشماي ئايرۇپىلان يۈلەنچۈكىگە بېشىنى قۇيۇپ مۈگدەشمەكتە ئىدى....
t)n!]; « كەلدۇق!! چۈشۇڭلار .............» دىگەن ئاۋازدىن ئەندىكىپ تۇرۇشقان مىيونخېن توپچىلىرى پەسكە چۈشىۋېتىپ سەل مەڭدەپ قالغانىدى....
'AX/?Srd « ۋوي.....بۇ .....نەگە كەپقالدۇقيا.....؟؟؟ نىمىش بوپ كەتتى.....»
:,
$:@ <@9p|[! "q(#,,_ q1sK:)Hu+ N\ ?%944R (i^3Lw : f?T6Ne' OsI>gX> «ھىي دارازا.....نە بۇ بىلدىڭمۇ ؟؟ » « ۋاي تاڭ ...ئۇقمىدىم...»
fz/Ee1T\
r7B.@+QK e4:,W+g,9 $sF'Sr{)y Z;M}.'BE r~f*aD YdgDMd-1 5&Y%N( « ئو !! رىبىرى موللام !!كەسىلە ...كەسىلە...» رىبىرى« ۋاي خۇدايىمەي....بۇنىڭ ئىچىدە نىمە باردۇر ئەمدى....»
k@}?!V*l
6Bv!t2 p~v
rr 5 He&7(mQ0^ s)dL^lj; $m
hIXA. S*aMUV& OV~]-5gau >]ghme «قورقۇپ كىتىپتىمىنا....ئۇششاق سويمىلىدىن بىر قانچىسى باركەن شۇ..........»
y
3Z\ Y[
i(Xz3L#( B,xohT 5YV3pFz$) "e-RV
mJ #|~I*Z- mm1fG4
*% nt:d,H
_\ &