ئابلىكىم مۇھەممەت ئۇپقۇن قار بولۇپ ياغدىم

سىغىنىشىم يەتتى چېكىگە،
قاردەك ئاپئاق خىياللار گۈزەل.
سۆيگۈ ئىزلەپ تالدى كۆزۈم،
ئاسمىنىمدا چاقنايدۇ زۈھەل.

قاناۋاتقان قۇياشنىڭ يۈزى،
قۇلاق تۈۋىمدە بىرىنىڭ ئاۋازى.
مېنىڭ ئىچىمدە بىر قەبرە،
ئۆلۈمدەك خاتىرجەم،
بەلكىم بۇ قار خىيالنىڭ يېشى.

بەكمۇ يېراقتا ،
ئۇزۇن زامانلار ئىلگىرى،
ئاشىق ئىدى ماڭا تولۇن ئاي.
بوۋامنىڭ كونا خامىنىدا،
سۆيۈشەتتۇق ،
بەك تاتلىق ھاي-ھاي.

ئىشقىم چۈشكەن ياپراقلار ئارا،
توختىماستىن ئىچىمگە ئاقتىم.
قاپ قاراڭغۇ زۇلمەت كېچىدە،
بىلىپ بىلمەي قار بولۇپ ياغدىم.

2016-يىلى2-ئاينىڭ12-كۈنى گۇما