|
ئۇكامنىڭ قەلەملىرىگە بەركەت تېلەيمەن ، ئازاپقا چىلىشىۋالماي ئۇنىڭدىن باھاردىكى يېڭى ئۆسكەن نوتىدەكلا يىپ -يىڭى بۇلۇپ مۇنۇ گۈزەل دۇنيادىن بەھىرلىنىشىڭىزنى تېلەيمەنغۇ 
بۇ دۇنياغا ھەممىمىز مېھمان، شۇڭا شېئىردىكى ‹ مومىڭىز›دەك بىر كۈنلىرى بىزمۇ كىتىپ قالىمىز جىملا ، بۇ قانۇنىيەتنى بىزلەر ئۆزگەرتەلمەيمىز . ئەمما ياخشى ئەمەللەر بىلەن كەتسەك دەپ ئويلايمىز .
بۇ ئالەم ئۆتنە ئالەم ، بىر كىمگە ياخشىلىق قىلساق ئۇنى بىلمەي بىزگە يامانلىق قىلسا جازاسىنى ئېگىسى ھامان بىر كۈنلىرى ئوبدان ئورۇنلاشتۇرۇپ قۇيۇدۇ . شۇڭا بەزى ئىشلارغا سالىۋات ، بىلسە بىلە ، بىلمىسە ئۆزىنىڭ شورى دەپ بىلجىرلايدۇ مېھرىيە ھەدىڭىز |
|
|
|
|
|
|