ئادەمدە ،  ئىتىقاد ،  غايە ، تىرىشچانلىق بولمايدىكەن ، نىىمىنىڭ  بەخىت ،  خۇشاللىق ئىكەنلىكىنى بىر ئۆمۈر ھىس  قىلالمايدۇ .
كىچىككىنە كۆڭۈلنىڭ ، قۇرۇق ھەۋەسنىڭ كەينىگە  كىرىپ  قىلغانلىرىمىز  كۈنلەرنىڭ  بىرىدە  پۇشايمان  ياشلىرىنى ئاقتۇرىدۇ .

مۇشۇ كۈنلەردە  غەرىبلىشىپ  ،  تۇغۇلغان  كۈن ، ئاشىق - مەشۇق ، ئالداش ، ۋە قانداقتۇر  بايراملارنى ئۆتكۈزىدىغان  بۇلۇپ  كىتىۋاتمىز ،  بىز شۇنچە بايمۇ ؟
ۋاقتىمىزنى ئىسراپ  قىلغانغا  چۇشلۇق  كۆڭلىمىزنى قانچىلىك خوش قىلالىدۇق ؟
غەرىبلىشىش  بىزنى  غېرىبلاشتۇرماقتا !
مەنمۇ  بۈگۈنگىچە  تۇغۇلغان  كۈنۈمنى ئۆتكۈزۈپ باقمىدىم ، يېقىندا  بىر دوستۇمنىڭ  تۇنۇشى  تۇغۇلغان  كۈننى  ئۆتكۈزىدىغان  بۇلۇپ دوستۇمنى تۇغۇلغان كۈنىگە چاقىرىپتۇ .  بارغۇم  يوق  ئىدى ،  دوستۇم  ،  بىللە بارغىن !  سىنىمۇ  ئېلىپ  بارىمەن دەپ  قويغان  ئىدىم . ھەممىسى  دوسىتلىرى  بىلەن  بىللە بېرىشىدۇ . مەن يالغۇز  بارسام  ...  دەپ  زورلاپ  يالۋۇرېشى  بىلەن باردىم .  رېستۇراندىكى  ئىسراپچىلىق ،  ئالا ـ  يىشىل  چىراغلار  ئاستىدا ئوينىلىۋاتقان ،  قايسى مىللەتنىڭ  ئۇسۇلى  ئىكەنلىكىنى بىلگىلى بولمايدىغان ، غەلىتە قىلىقلارنى چىقرىپ ئوينىلىۋاتقان << تولغىما >> ئۇسۇللار ، ئەبجەش ناخشىلار ، ئوغۇللارنىڭ  بىلىگە  سۇيقاش  بارمىغاندەك  تولغاپ  ئويناشلىرىنى كۆرۈپ كۆڭلۈم  بىر قىسما بولۇپ  قالدى .
تۆت ـ  بەش  ياشلار چامىسىدىكى  سەبىي  قىزنىڭ بەل  ـ كاسىللىرىنى تولغاپ ئوينىغان << دىسكو >> سىنى ھەممەيلەن  ماختاپ  كىتىشتى. ئىچىم  ئاچچىق  بۇلۇپ  ئىسراپخانىدىن  قايتىپ  چىقتىم.
ئوينايلى !  كۈلەيلى يايرايلى  ،  دوسىتلار  دەپ  توۋلىغانلارنىڭ  ئاغزىغا  ئۇرغۇم كىلىدۇ ،  ئوينايلى !  قاچانغۇچە ئوينايمىز...



نىمىشقا  ھايات  ۋاقتىدا  ،  ئاتا ـ  ئانامنىڭ  مىنى  تۇغقان  كۈننى  تەبرىكلەپ  باقمىغاندىمەن ...؟

تۇلىمۇ  ئەھمىيەتلىك  تىما  يوللاپسىز .  قەلمىڭىزگە  بەرىكەت  تىلەيمەن...