(داۋامى)

__ ماڭە! چىقىپ ماڭا سۇيۇقئاش ئىتىپ كىر، __دىدى ئۇ ئاغزىدىن ئېقىۋاتقان شالىسىنىمۇ سۈرتىۋەتمەستىن يەر تىگىدىن ماڭا ئالىيىپ قارىغىنىچە يەردىلا ئولتۇرۇپ. مەن چىقىپ ئاشنى پۇشۇرۇپ كىرسەممۇ ئۇ يەنىلا بايىقى ئورنىدا بېشىنى ساڭگىلاتقىنىچە ئولتۇرۇپتۇ، ئۇ تاماقنى ئىچىپ بولۇپ ماڭا قاراپ ئولتۇرۇپ كەتتى، ئاندىن:
__ ئۆزەڭنىڭ شۇنچىلىك چىرايلىق ئىكەنلىكىڭنى بىلەمسەن؟ دەپ سورىدى مەن: __ ياق. دېدىم. سوغۇقلا. ئۇ:
__ سەن بەك چىرايلىق، مۇشۇ يۇرتتا ساڭا تەڭ كېلەلىگۈدەك چىرايلىق قىز يوق، چوڭ بولساڭ قانداق گۈزەل قىز بولارسەن؟ __ دېدى ئۇ يەنە، قىزارغان كۆزلىرى ھېلىلا ئېقىپ چۈشۈپ كېتىدىغاندەك قىلاتتى.
__ ۋاي تاڭەي، مەنمۇ بىلمەيمەن. __  دېدىم. دېدىميۇ سەل بىر قىسما بولۇپ قالدىم. ئۇ ماڭا بىردەم قاراپ تۇرۇپ كېتىپ:
__ كالۋا! ھەممىسى ئادەم ئەمەس بىرنېمىلە، __ دەپ غۇدرىغىنىچە  ئورنىدىن تۇرۇپ ماڭاي دېۋىدى، دەلدۈگۈنۈپ يىقىلىپ كەتتى، مەن بېرىپ دەرھال ئۇنى يۆلىۋالدىم. ئىشنىڭ بېشى شۇ بولدى. ئۇ مېنى تۇتۇۋېلىپ قويۇپ بەرمىدى، مەن يىغلاپ تۇرۇپ شۇنداق يالۋۇرغان بولساممۇ ئۇنىڭ قۇلىقىغا زادىلا كىرمىدى، ئۇكام ئۇخلاپ قالغان بولغاچقا، ئۇ باشقا ئۆيدە ئىدى. مەن بەك يالۋۇرۇپ تۇرۇپ ياشلىرىمنى تۆكمەكتە ئىدىم:
__ ئۇنداق قىلماڭ ئاكا، سىز مېنىڭ ئاچامنىڭ ئېرى بولغاچقا، مەن سىزنى ئۆز ئاكامدەك كۆرۈمەن، مېنى قويۇپ بەرمىسىڭىز، ئاچامنى چاقىرىمەن، __  دەپ  بار ئاۋازىم بىلەن ئاچامنى چاقىردىم، بىراق ئاۋازىم ئۇنىڭ يوغان ئالقانلىرىدىن بۆسۈپ چىقالمىدى. مېنىڭ ياپراقتەك تىترەپ تۇرغان ئاجىز تېنىم ئۇنىڭ ئاشۇ بىردەملىك ھەۋسىنىڭ قۇربانى بولدى، مەن چەيلەندىم، خورلاندىم. مەن بار ئاۋازىمنى قويۇۋېتىپ يىغلىدىم، يۈرىكىم پارە پارە بولۇپ كەتتى. ئۇ بىردەم ئولتۇرۇپ كېتىپ:
__  بۇ ئىشلارنى ئاچاڭغا دېگۈچى بولما، بىراق دېسەڭمۇ قورقمايمەن، ئەڭ ياخشىسى دېمىگىنىڭنىڭ پايدىسى بار، بەرىبىر سەن ئاچاڭنىڭ ئۆز سىڭلىسى بولمىغاندىكىن ئۇنچە ھەسرەتلىنىپ كەتمىسەڭمۇ بولىدۇ، ئەمدى ھەممە نەرسەڭ بولىدۇ، پۇلۇڭ، چىرايلىق كېيىمىڭ بولىدۇ. بۇ ئۆزۈڭگە باغلىق، __ دېدى ئۇ.
_ نېمە دېدىڭىز؟ __ دېدىم يىغامنى توختىتىپ، _ كىم كىمنىڭ ئۆز سىڭلىسى ئەمەس؟
__ سەن. سەن ئاچاڭنىڭ ئۆز سىڭلىسى ئەمەس. سەن داداڭنىڭ قىزى، ئاچاڭ ئاناڭنىڭ قىزى، دېمەك، ئاناڭمۇ ئۆز ئاناڭ ئەمەس، سېنىڭ ئاناڭ سەن يېشىڭغا تەگمەستىلا ئۆلۈپ كېتىپتىكەن، شۇڭا سەن ئۇلاردىن ئىنتىقامىڭنى ئال. بىلدىڭمۇ؟ ئەقلىڭ بولسا شۇنداق قىلىسەن.
مىنىڭ يىغام توختاپ قالدى، مەن نېمە قىلارىمنى بىلەلمىدىم، بۇ راستمىدۇ؟ مەن ئەقلىمنى بىلگەندىن تارتىپ ھازىرغىچە بولغان ئىشلارنى __ ئانامنىڭ، ئاچامنىڭ، ماڭا بولغان مۇئامىلىسىنى ئەسلىدىم، ھەم ھېلىقى موماينىڭ ماڭا قىلغان ھېسداشلىقىنى ئەسلىدىم دېمەك، بۇلار ئۇنىڭ دېگەنلىىرىنىڭ راست ئىكەنلىكىنى ئىسپاتلاپ تۇراتتى. مەن سەل ئىككىلىنىپ قالدى، ئۇنىڭ دېگەنلىرىنىڭ راستلىقىغا دەسلەپكى قەدەمدە سەل ئىشەنگەن بولساممۇ تېخى پۈتۈنلەي ئىشىنىپ كەتمىدىم، بىراق  ياشلىرىم قايتىدىن تۆكۈلۈشكە باشلاندى، بۇ كەلگەن قوش دەرتنى كۆتۈرەلمىدىم، مۇشۇ تاپتا دادامنى بەكمۇ سېغىنغان ئىدىم. ئۇ چىقىپ ئۇيقۇغا كەتتى، بىر كەمدىن كېيىن ئاچام كىرىۋىدى، مەن ئاچامنى كۆرۈپ ئۆزۈمنى تۇتۇۋالالماي ئۆزۈمنى ئۇنىڭغا ئېتىپ يىغلاپ كەتتىم. ئاچام:
__ نېمىش بولدى؟ بالا قېنى؟ بالىغا بىر ئىش بولدىمۇ؟ دەپ جددىي سوراپ كەتتى، مەن ئۇنىڭغا بولغان ئىشنىڭ ھەممىنى دېدىم. ئاچاممۇ ئۆزىنى تۇتۇۋالالماي بىر تەرەپتىن يىغلىغىنىچە ئېرىنىڭ يېنىغا كىرىپ ئۇنى تارتىپ قوپۇرۇپ، ياقىسىغا ئېسىلىپ، يىغلاپ تۇرۇپ ئۇنى نۇرغۇن يامان تىللار بىلەن تىللىدى. ئېرى بولسا، پەقەت جاۋاب قايتۇرماي جىملا تۇرۇۋەردى. ئۇ ئېرىنىڭ يېنىدىن قايتىپ چىقىپ، مېنى قۇچاقلاپ يىغلاپ كەتتى. بىز ئاچا - سىڭىل بولۇپ تۇنجى قېتىم مۇشۇنداق بىر بىرىمىزگە ھېسداشلىق قىلىپ قۇچاقلىشىپ يىغلىشىۋاتاتتۇق بىز شۇ كۈنى نەرسىلىرىمىزنى يىغىشتۇرۇپ، ئانامنىڭ ئۆيىگە كەتتۇق. ئانام بولغان ئەھۋاللانى بىلىپ ماڭا قاراپ:
__  ھەممە گۇناھ مەندە. بۇنى ئۇ ئۆيگە ئەۋەتمىسەم بوپتىكەن، __ دەپ يىغلاپ كەتتى، ماڭىمۇ ھېسداشلىق قىلىپ بېشىمنى سىلاپ مېنى باغرىغا باستى. مەن بۈگۈنكى ئىشلارنى تازا ئاڭقىرىپ كېتەلمەيۋاتاتتىم. يۈرىكىم يېرىلاي دەپ قالغانىدى. ئانام مېنى ياتقۇزۇپ قويدى، ئەتىسى ئويغۇنۇپ، ئاخشامقى ئىشلارنى خىيال قىلىپ ياتتىم. ئورنۇمدىن تۇرغۇم يوق، بەدەنلىرىم شۇنداق ئېغىر. بۇرۇن بۇنداق ۋاقىتتا ئانام تىللاپ ئويغۇتۇپ بولاتتى، بۈگۈن بولسا ھېچكىم ماڭا دەخلى قىلماپتۇ. بىر چاغدا ئانام كىرىپ، ماڭا نۇرغۇن گەپلەرنى دېدى. بىز بۇ ئىشلارنى مەخپى تۇتۇدىغان بولدۇق. بىراق، مەن كۆڭلۈمگە كەلگەن سوئالنى سورىماي تۇرالمىدىم:
__ ئانا مەن راستىنلا سېنىڭ ئۆز بالاڭ ئەمەسمۇ؟
__  قالايمىقان گەپ قىلما، ئۇ يالغان دەيدۇ، سەن مېنىڭ بالام، _ دېدى ئانام كۆزىنى مەندىن ئېلپ قېچىپ، شۇندىلا ئۆزۈمنىڭ ئانامنىڭ بالىسى ئەمەسلىكىمگە ئىشەندىم، چۈنكى ئەمەلىيەت ئىسپاتلىغان ئىدى.

(داۋامى بار)