تاغ لىرىكىلىرى ( مۇھەممەتجان راشىدىن )

ozgurluk

	تاغ لىرىكىلىرى   تاغ يوللىرى ، تەڭرى يوللىرى  ،   چوققىلىرى ئەرشكە يېقىن  .   ئاق بۇلۇتنى بارار ئارىلاپ  ،   شارقىرايدۇ ئاسىتىدا ئېقىن  .                                      تاغ يوللىرى - ئۆمۈر يوللىرى  ،                                       ئەگمىلىرى ، خەتەرلىرى  بار  .                                       گاھ چېكەرگە تامام مۇشەققەت ،                                       گاھ قۇچارغا زەپەرلىرى بار  .   تاغ يوللىرى - ئاجايىپ يوللار ،   تەگسىز ھاڭ ۋە داۋانلىرى بار .   ماڭغانلارنى قىلار ئىمتىھان  ،   قىيالاردا سوئاللىرى بار  .                                        تاغلار گويا ئۆلمىگەن پالۋان  ،                                       ئوق تەگسىمۇ  يەتمىش يېرىگە .                                       تاغ يوللىرى ئىنسان بېشىنىڭ ،                                       ئوخشايدىكەن كەچمىشلىرىگە .                                سەن تاغلارنى كۆرمەنمۇ  ؟     سەن تاغلارنى كۆرگەنمۇ ،   قارىغايلىقتا يۈرگەنمۇ  ؟   مەن تاغلاردەك بولسام دەپ ،   سەنمۇ خىيال سۈرگەنمۇ ؟                                     سەن تاغلاردا يۈرگەنمۇ  ،                                     تاغدا مېڭىپ كۆنگەنمۇ ؟                                     سەنمۇ مەندەك تاغلارنى ،                                     يۈرىكىڭدىن سۆيگەنمۇ ؟   سەن تاغلارنى كۆرگەنمۇ ،   ئاساۋ تۇتۇپ مىنگەنمۇ  ؟   تاغ دېگەننىڭ جەننەتتەك ،   بولارىنى بىلگەنمۇ  ؟                                        سەن تاغلارنى كۆرگەنمۇ  ،                                        مەندەك ئويناپ كۈلگەنمۇ  ؟                                        يۈر ،دېسەممۇ كەتكۈڭ يوق ،                                        تاغقا ئالتۇن كۆمگەنمۇ  ؟                                   تاغلاردىن سالام   تاغلاردىن ساڭا مەكتۇپ يازدىم ، گۈلۈم  ،   قوينىغا سايلار مېنى چىللىغاچقا  .   نە ئېتەي ، يېڭىباشىتىن تۇتتى ھىجران  ،   تەنھالىق تاغدا مېنى قىينىغاچقا  . ۋارقىراي دەيمەن سېنى ھەر چوققىدىن  ،   مەيلىمگە مېنى قەلبىم قويمىغاچقا  .   تاغ ئىچى مۇھەببەتكە تولۇپ قاپتۇ ،   جۈپ بولۇپ قىز - يىگىتلەر ئوينىغاچقا  .   مىنگىنى تامام تۇلپار كىشنەپ تۇرغان ،   سەكرەيدۇ سۆيگۈ دېسە،تاشتىن - تاشقا  .   چال - كەمپىر ھۇزۇرئالار ئىكەن شۇندىن  ،   ئۇلارمۇ ياشلىقىنى ئويلىغاچقا  .     قاپتالدىن - قاپتاللارغا ئۇچار سۆيگۈ  ،     ناخشىلار ئايلىنىپتۇ قارلىغاچقا  .     تاغلىقلار ناخشىلارنى قۇت دەيدىكەن  ،     ئۆلەڭدىن ئۆزگە بايلىق يىغمىغاچقا  .    شۇلاركەن بۇ تاغلارنى ئاۋات قىلغان ،    تاغلارنىڭ بوپتۇ شۇڭا ھۆسنى باشقا  .    مەنمۇ ھەم ناخشىچى دەپ ئاتاق ئالدىم ،    ناخشىدىن ئاۋۋال ناشتا قىلمىغاچقا  .    كەل گۈلۈم ، تالاي .ئاۋۇل يۈرەر رەنجىپ  ،    بىلمەيسەن بىر تۈن كېلىپ قونمىغاچقا  .    تۈگىمەي كەتتى يازغان خەتلىرىممۇ  ،    شادلىقىم يۈرىكىمگە سىغمىغاچقا  .                                         1992-يىلى ئاۋغۇست ، غۇلجا .        ئەل سۆيگەن شائىرىمىز : مۇھەممەتجان راشىدىن ئەپەندىگە،  ئۇزۇن ئۆمۈر   ،                                                                                                                    سالامەتلىك تىلەيمىز  !  !  !

rahatmakan

	قەشقەرگە  خەت (مۇھەممەتجان راشىدىن)                  بارغانلاردىن قانچەرەت ساڭا،                  سالام ئىيىتتىم سىغىنىپ قەشقەر.                  شىئىر  بولدى سىغىنىشلىرىم،                  ئاخىر مانا يىغىلىپ قەشقەر.                 بولار ئىكەن يىراق بىلەنمۇ،                   سالام بىرىپ ئامانلاشقىلى.                   سىغىنغانغا ئىنتىزارلىقتىن،                   خەتلەر يېزىپ سالاملاشقىلى.                  ئىنتىزارمەن ساڭا ئۇزاقتىن،                  دىدارىڭنى كۆرەلمەي قەشقەر.                  ھىيىتكادا ساماغا چۈشۈپ،                  بەشكىرەمدە يۈرەلمەي قەشقەر.                   جىق كىيگەن مەن بالىلىغىمدا،                   سىنىڭ ماتا چەكمەنلىرىڭنى.                   جىق كۆرگەنمەن مۇساپىر ئاتلىق،                                                    غېرىب –مىسكىن دەرتمەنلىرىڭنى.                                               ئۆيىمىزنىڭ ئۈستىدە چوڭ يول،                    تۈندە يىغلاپ ئۆتەتتى غېرىب.                    (قەشقەرلىقمەن)دەيتى ئۇمۇھەم،                    (ئۆزۈڭ كىم)دەپ سورىساڭ بىرىپ.                    چىققان ئىكەن مىنىڭ بوۋاممۇ،                    سەندىن قەشقەر ئۇزۇن يول بىسىپ.                    ھەيدىگىنى بىرقوتۇر ئېشەك،                    خورجۇن ئارتىپ مۇزاتنى ئىشىپ.                    بىلسەڭ قەشقەر شۇلاردىن چىققان،                    (ھۈنەر)دېگەن بىزنىڭ ئىلىغا.                    ياشاپ ئۆتكەن ئۆزتەرى بىلەن،                    تەگكەن ئەمەس خەقنىڭ قىلىغا.                    بىرى ئاشپەز بىرى سامسىپەز،                    بىرى ناۋاي بىرى كاۋاپچى.                    ئاياللىرى ئۆزىدىن چېچەن،                    بالىلىرى –ئاندىن راۋاپچى.                     ئىلىلىقنىڭ ئاغزى - بۇرنىنى ،                     دۇكان ئىچىپ ماي قىلغان شۇلار.                     خاڭلىرىدا يىل بويى ئىشلەپ،                     بەگلىرىنى باي قىلغان شۇلار.                     نەينى كۆردى شۇلاردىن ئىلى،                     يىغا تۇتتى ئاڭلىغانلارنى.                     قىلىپ قويدى ئۆزەڭگە ئاشىق ،                     قەشقەر ساڭا بارمىغانلارنى.                     تالايلىرى ئۆتتى شۇلارنىڭ،                     ئۆز ئالدىغا ياقالماي چىراغ.                     كەتمەي دىسە ئۆلۈم قىستايدۇ،                     كىتەي دىسە قەشقەر سەن يىراق.                     تاڭ قالاتتىم ھەسرەتلىرىگە،                     ناخشا ئىيتىپ شۇلار ئۇھ تارتسا.                     تاڭ قالاتتىم قانداق جايدۇ؟ دەپ،                     قەشقەر سىنى ناخشىغا قاتسا.                    شۇ ناخشىلار ئاھ شۇ ناخشىلار،                    ھىكمەت ئىدى ھۆكمەت ئىدى ھەم.                    تىڭشىغانغا زامان سىرىنى،                    چۈشەندۈرگەن سۆھبەت ئىدى ھەم.                   شۇلار ماڭا بىلىدۈرگەن سىنى،                   ئاڭلىغان مەن سىنى شۇلاردىن.                   شۇلار كىيگەن جەندىلەر ماڭا،                    ئارتۇق بولغان شايى تاۋاردىن.                   ئاڭلىغان مەن سىنى شۇلاردىن،                   قوغۇنلىرى تىلنى يارار دەپ.                      يىگىتلىرى توغاچتەك رەڭدار،                   قىزلىرىمۇ خۇددى ئانار دەپ.                   باغۋىنىڭنى مىھماندوسىت دەيدي،                   جەننەت ئىكەن ئەنجۈرلۈك باغلار.                   بارار ئىدىم بالا بولساممۇ،                   ئارلىقتا بولمىسا تاغلار.                سەندىن قەشقەر يىتىمچىلەرمۇ،                چىققان ئەمەس يامانلاپ سىنى.                 تىنىمەمدۇ تىرەكسىز يوقسۇل،                 تۇرسا زۇلمەت قاماللاپ سىنى.                ئۇ تارىخنىڭ تەڭسىز كۈنلىرى،                 بولۇپ قالدى بۈگۈن بىر چۈشتەك.                ئارمانلىرىم كەلمەكتە ئەمما،                ھەل بولمىغان ئۇلۇغ بىر ئىشتەك.                ئارمانلىرىم شۇ ئىدى مىنىڭ،                دىدارىڭنى بىر كۆرسەم دېگەن.                  گۆھەر بىلىپ چىمدىم تۇپاڭنى،                كۆزلىرىمگە بىر سۈرسەم دېگەن.                  ئارمانلىرىم ئۇلغايغان چاغدا،               يىگىت بولدۇم قالدى بالىلىق.               ئۆتتى يەنە شۇ ئارمان بىلەن،               ئۆمۈردىكى ئۇزاق ئارىلىق.                شۇ ئارزۇدا كەتتى يىللىرىم،                بىردە قوپسام بىردە يىغلىدىم.                پەلەك دېگەن كاج كەلدى ئاندىن،                      بىردەم بۇندىن چەتكە قىقىلدىم.               سىنى قەشقەر تۈرمىلەردىمۇ،               ئۇنۇتمىدىم ياد ئىتىپ ياتتىم.               غەم باسقاندا ناخشاڭنى ئىيتىپ،                      ئۆزەمنى خۇش شاد ئىتىپ ياتتىم.               زامان ئاقلاپ مىنى باشقىدىن،                   ھەق سوتنىڭ جاكاسى بىلەن.               بۈگۈن مانا چىقتىم خوشلىشىپ، ،       شۇ مۇھىتنىڭ جاپاسى بىلەن.                قۇچاقلىدى مىنى ئانا يۇرت،               قۇچاقلىدى ياد ئەيلىگەنلەر.               كىلىدىكەن كەتكەنلەر دېدى،                    كەلمەيدىكەن كەتمەنلىگەنلەر.                 سالام دىدىم ئاۋۋال كۆكسۈمدە،                     ئاۋۋال يازدىم ساڭا بۇ خەتنى.                 جاكالايمەن شۇ مەكتۇپ بىلەن،                 قەلبىمدىكى بىر مۇھەببەتنى.                 بارغانلاردىن سالام ئىيتىمەن،                 يانغانلاردىن سورايمەن سىنى.                      يىمىش كەپتۇ قەشقەردىن دىسە،                 قاقلىرىڭدىن پۇرايمەن سىنى.                 نان جىگدەڭنى سىلىپ ئاغزىمغا،                 نان يىگەندەك بولدۇم سىنىڭدىن.                 يىگىنىمدە ياڭاقلىرىڭنى،                       بۇ سىغىنىش ئۆتتى جىنىمدىن.               بىلدىم ئەمدى تەھقىق راسىت ئىكەن،               بوسۇغىنى داۋان دېگەن گەپ.                شۇنداقتىمۇ كۆرمەككە سىنى،               مەن ئىتىمنى تۇردۇم ئىگەرلەپ.               خىتىم كەتتى ئۆزەمدىن ئاۋۋال،               بەرگىنىم شۇ ساڭا سالام دەپ.               قوبۇل قىلغىن قەشقەر ئىلىدىن،               سالام بەردى ئەزىز بالام دەپ.                 مۇھەممەتجان راشىدىن 1979-يىل يانۋار

bazarbay

	قالتېس تەملىك شېىرلاربۇ ئوقىساڭ  ئوقىغىڭ كىلىدۇ.مەمەتجان راشىدىن پەخرمىز جۇمۇ  تەنلىرى سالامەت بولسۇن تېمىغىمۇ ئىنكاسقىمۇ رەھمەت.

Dautjan

	شېىئىرنى  ئالامەت  يازىدىغان  كىشى  .

qintax