مېنى كەچۈرۈڭلار ( ھېكايە )

شورلۇق

	تۇرغۇن پەيزۇللا مېنى كەچۈرۈڭلار        ( ھېكايە ) ئۇنىڭ ئالا – تاغىل ئېيتقان ناخشا ئاۋازى بۈگۈن كېچىمۇ مەھەللىنىڭ جىمجىتلىقنى بۇزدى . بۇ مەھەللىدىكىلەر ئۇنىڭدىن ھوقۇشنىڭ ئاۋازىدەك يېقىمسىز ئاۋازدىن ، قاتىلنىڭكىدەك قورقۇنۇچلۇق كۆزلىرىدىن بىزار بولغانتى . لېكىن ... نىمە ئۈچۈنكى شۇنچە ياخشى ئادەملەرگە كىلىۋاتقان – بالا قازا ئۇنىڭدىن يىراقتا ، ئەزرائىلمۇ ئۇنىڭدىن قورققان چېغى ئۇنى كۆرەرگە كۆزى ، جېنىنى ئېلىشقا چولىسى يوق ئىدى . قىسقىسى ، ئۇ ئۆزىدىن باشقا ھېچكىمنى ياراتماي يۈرەتتى . ئۇرۇق – تۇققانلىرىغىمۇ ، خورۇن - باللىرىغىمۇ ئۇنىڭدىن زىرىككەندەك قىلاتتى . ئۇ تاپقان – تەرگىنىگە ئىچىپ ، چىكىپ ، كوچىلاردا مەست – ئەلەس يۈرۈپ ، قېرىنداشلىرىنىڭ قەلبىدىكى ئوبرازىنى خۇنىكلەشتۈرۋالغاندى ... ئۇ تارچۇققا بېسىلغان شاخلار دۆۋىسى ئىچىدىن سۇغۇرلۇپ چىقتى . كۆڭلى ئېلشىۋاتقان بولسا كېرەك قاتتىق بىر سىلكىندى . باش كۆزى توپا – تۇمان ، چىرايى تېخىمۇ قارداپ كەتكەن بولۇپ ، كۆزلىرى تولىمۇ قورقۇنۇچلۇق كۆرنەتتى . ئۇنىڭ پۇتىدا ئاياق ، ئۇچىسىدا چاپان يوق ئىدى . << ھەجەپ ھوزۇرلىنىپ ئۇخلاپتىمىنا ، ئاخشام كىملەر بىلەن ئولتارغان بولغىتىم . بۇ قەيەردۇ ؟ كەيىپنىڭ لەزىتىگە دۇنيادىكى ھەر قانداق لەزەت يەتمەيدۇ . ئىچەلمەيدىغانلار بۇنداق لەزەتتىن بىر ئۆمۈر مەھرۇم ، شۇڭا ئىچىمەن بۇنى . قولۇمغا پۇل كىرسىلا تاغر – تاغار ئاشلىقى ، قوتان – قوتان كالىلىرى ، باغلام – باغلام پۇللىرى بارلارمۇ مەنچىلك بەخىتلىك ئەمەس ، مەنچىلىك ھوزۇرلىنالمايدۇ ... >> ئۇ شۇنداق خىياللارنى سۈرگۈنىچە يېزا مەرگىزىگە يولغا چىقتى .    - ۋايجان ! ئۇ دەرھال پۇتىنى سىلىدى ، قوللىرى قىپقىزىل قانغا بويالدى . << ئايىقىم نەدىدۇ ، ھەي ، چاپىنىممۇ يوق تۇرىدۇ – يا ، >> ئۇ دەرھال كەينىگە يېنىپ بىر ھازا ماڭغاندىن كىيىن ، كېچىچە تۈنەپ چىققان تار كوچىدىكى شاخ دۆۋىسى يېنىغا كەلدى – دە ، باغلام – باغلام شاخلارنى ئۇياق – بۇياققا تاشلاشقا باشلىدى . -ھوي ، ھوي ، سەن كىم ؟ نىمىش قىلۋاتىسە ن ؟ ئۇ چۈچۈپ ئارقىسىغا قارىدى – دە ، ئۈستىبېشىدىن نامراتلىق تۆكۈلۈپ تۇرغان ئاق سېرىق كەلگەن كىشىگە گۈلەيدى . - نىمە دەيسەن ؟ - نىمە قىلۋاتىسەن ، شاخلىرىمنى چۇۋۇپ ؟ ئايىقىمنى ، چاپىنىمنى تاپقىلى قوياۋا يالاڭتۆش . - ئۇ نىمىللىرىڭ بۇ يەردە نىمىش قىلىدۇ ، كۆزۈمدىن يوقال مۇتەھەم . - مىنى تونىمىدىڭمۇ ، مىنى كىتاپ ، گېزىت – ژۇرنال ئوقۇيدىغان ھەر قانداق ئادەم تونىيدۇ . كۆزۈمدىن يوقىلاۋا ساراڭ ، ئالجۇقا سۆزلىمەي . - ماۋۇ ئىلىپنىڭ سۇنۇقىنى بىلمەيدىغان ئىشەكنىڭ مىنى ساراڭ دەۋاتقىنىنى ... - شاخ ئىگىسىنىڭ ئاچچىقى ئەۋجىگە چاققان چېغى ، ھويلىسىغا كىرىپ كىتىپ بىر تۆمۈر ئارىنى ئېلىپ چىقتى – دە ، ئۇنىڭغا غەزەپ بىلەن ۋاقىرىدى . - دەرھال بۇ يەردىن يوقال ، بولمىسا كۆرگىلىكىڭنى كۆرسىتىمەن . - كۆرگىلىكىمنى كۆرسىتىپ ، نىمەڭگە زىيان قىلدىم . تۆمۈر ئارىنىڭ كاسىسىغا قاتتىق تېگىشى بىلەن تەق ئۇ دۇملاپ چۈشتى . ئاران تەستە ئورنىدىن تۇرۇپ ، شاخ ئىگىسىنىڭ كۆزىگە راسا بىر قارۋالغاندىن كىيىن ، << خەپ ، قولۇمغا چۈشىسەنغۇ ئاخىر ئىككى پۇتۇڭنى بىر ئۆتۈككە تىقىۋەتمەيدىغان بولسام ئادەم بولمەي كېتەي >> دەپلا سەل ئاقساقلىغىنىچە تىكىۋەتتى . ئۇ يول بويىدا بىردەم ئولتۇرۋالغاندىن كىيىن ، ئىنجىقلىغىنىچە ئورنىدىن تۇرۇپ ، قاۋاققا تامان قەدەم يۆتكىدى . - ئۇكام 200 گىرام قۇيە . - تېخى سودا قىلمىدىم بىردەم تۇرۇپ كىرگىن . قۇي دېگەندىكىن قۇي ، ھاراق خۇمارىم تۇتۇپ كەتتى . ھېلى بىكار دۇكىنىڭنى ئوڭتەي – توڭتەي قىلۋىتىپلا كۆرگۈلىكىنىڭنى كۆرسىتىمەن . ئىشنىڭ چاتاقلىقىنى پەمىلىگەن دۇكاندار ئۇنىڭ ھاجىتىنى راۋا قىلدى . ئۇ رۇمكىنى پۇكەي ئۈستىدە داققىدە قويدى – دە ، ئارقىسىغىمۇ قارماي دۇككاندىن چىقىپ كەتتى . << بۇ ئۇششۇق كۆكەرمىدىن قاچانمۇ ئالارمەن 535 يۈەن 50 فۇڭ پۇلۇمنى ، نىسىگە ھاراق بەرمەي دېسەم بۇ پۇلى يوق ، ھەي ... >> دەپ غۇدىرىدى دۇكاندار ئۇنىڭ ئارقىسىدىن غەزەپلىك نەزەردە قارىغىنىچە . ھارق ئىچىدۇ دەيدۇ ، تاماكا چىكىدۇ دەيدۇ . ھەر كىم ھەر نىمە دەيدۇ ، دەرد كەلمىگۈچە بىلمەيدۇ . ئۇ يولنىڭ بويىدىكى يوغون بىر تۈپ تېرەككە تۆلىنىپ ئولتۇرغىنىچە بار ئاۋازىنى قويۇۋىتىپ ۋاقىراۋاتاتتى . ئادەملەر ئۇنىڭغا نەپرەتلىك نەزىرى بىلەن قاراپ قويۇشۇپ ئۆتۈپ كېتىشەتتى ، ئۇ ھېچ ئىش بولمىغاندەك ئاغزىغا كەلگەن سۆزلەرنى يېقىمسىز ئاھاڭلارغا سېلىپ ۋاقىرايتتى . ئۇ بىردىنلا سەكرەپ دېگەندەك ئورنىدىن تۇرۇپ ، ھېلىلا ئالدىدىن ئۆتۈپ كەتكەن ئۆزى دېمەتلىك بىر كىشىنىڭ ئارقىسىدىن قوغلاپ يىتىپ بېرىپ گەدىنىگە قاتتىق بىرنى سالدى . ئۇ كىشى تۇيۇقسىز زەربىدىن يىقىلدى ، مەست ئۇنىڭ ئۈستىگە تاشلىنىپ گېلىدىن كاپپىدە ئالدى . - ئايىقىمنى بەر ، چاپىنىمنى قەيەرگە تىقىپ قويدۇڭ ، ئاخشام مىنى مەست قىلىپ قويۇپ ، يالىڭاچلىۋېتىپسىنا ، مىنى بىلمەيدۇ دېدىڭمۇ ؟ تۇيۇقسىز زەربىگە ئۇچىرىغان كىشى ھاراقنىڭ سېسىق پۇرىقىدىن دەرھال ئېسىنى يىغىپ ، ئۈستىدىكى مەستنى بىر كۈچەپلا ئاستىغا ئالدى – دە ، غەزەپ بىلەن دۇمبالاشقا باشلىدى . - مىنى نىمە كۆرۋاتىسەن ھەزلەك ، ماز ... - ۋايجان ... ئادەم ... بارمۇ ... مىنى قۇتقۇزۋېلىڭلار ... – ئۇ تەسلىكتە ئورنىدىن تۇرۇپ ، قەدەملىرىنى تەستە يۆتكەپ ، دەلدەڭشىگىنىچە بىر تار كوچىغا قاراپ مېڭىپ كەتتى . << يا خوتۇن – بالىلىرىغا قارىمىسا ، ئەر كىشى بولغاندىن كىيىن بارىنى يوق قىلىپ ، تاپقىننى بالا – ۋاقلىرى بىلەن بىر داستىخاندا ئولتۇرۇپ دەرقەمتە يەپ ئۆزىنىڭ ئاتىلىق بۇرچىنى ئادا قىلسا نىمە دېگەن ياخشى بولاتتى – ھە ؟ ئۆيدە يىگۈدەك نەرسە بولمىغاچقا ئايالىمۇ يامانلاپ كەتتى ، كېلىنىم راست ئېيتىدۇ . ئوغلۇمنىڭ ئەقلى جايىدا بولمىسا قۇتقۇزۇش بەرگەن بىر خالتا ئۇننى بازار باھاسىدىن بەش يغەن تۆۋەن باھادا سېتىۋېتىپ ھاراق ئىچمەيتتى ... >> ئوغلىنىڭ ئالا – تاغىل ئاۋازىنى ئاڭلىغان ئانىنىڭ كۆزلىرىدىن تاراملاپ ياشلار تۆكۈلىشكە باشلىدى . ئىچ – ئىچىدىن ئېسەدەيتتى ، بوغىلاتتى ... - ياسىناخۇن نەدىن كىلۋاتىسىلەر بۇ سەھەردە ؟ - سورىدى ئىمام ئاخۇنۇم ئۇنىڭدىن . - نەدىن بولاتتى ئىمىن قارىكا ، دوستلار بىلەن كېچىچە ئولتارغان دەڭە ، ئون كىششتۇق بىز ئون قوينىڭ كاللىسىنى ئاپتۇق . - قوي دېگىنىڭىز ھەقاچان ھېلىقى ئېشەك سۈدىكى قاچىلانغان شىشىدۇ ؟ يۇرتتىنمۇ ، ئانىڭىزدىنۇ دۇئا ئالدىڭىز ، ئوغول بالا بولغاندىكىن لەۋزىڭىزگە ئەمەل قىلسىڭىز بولاتتى . ماڭ ، ماڭاۋا ، مەسىچىتىڭگە ، ماڭا نەسەھەت قىلمەن دېمەي ، ھېلى بىكار سەللەڭگە سېيىۋىتىمەن . << پوققا چالما ئاتسا يۈزگە چاچراپتۇ ، - دېگەن مانا مۇشۇدە >> ئىمام ئەلىمىنى ئىچىگە يۇتۇپ ، شۇلارنى ئويلىغىنىچە مەسىچتكە قاراپ يۈرۈپ كەتتى . ئەزەن ئاۋازى ياڭراشقا باشلىدى . - مەست بولۇپ قاپسەن ، ئاستا ئۆيۈڭگە كېتىۋال . - سېنىڭ مەن بىلەن نىمە كارىڭ ، يوقۇلەۋا ! مەن نىمە قىلغۇم كەلسە قىلمەن ، مەن دېگەن بۇ يۇرتتىن چىققان يازغۇچى ، ھېلىقى مۇخبىرچىقىڭ ئۆمۈر بويى مەن يازغاننىڭ بىر سۆزىنىمۇ يازالمايدۇ ، مۇئەللىمچىقىڭ بولسا ھېلىقى بىر نىمىلەرنى يېزىپ يۈرىيدىغان مۇئەللىمچىقىڭچۇ ، ئابرويپەرەس ئۇنىڭدا ئۆمۈد بار ، ياق ، مەن بولسام داڭلىق يازغۇچى سەندەك گادايلارنىڭ تۆپىسىدە ئۇۋلايمەن . ئۇ پۈتۈن ئەزايىنىڭ سىقىراپ ئاغرىشى بىلەن ئاستا كۆزىنى ئاچتى . ئۇ پوق – سۈيدۈك ئازگىلىدا ياتاتتى . ئەتراپ تاڭ قاراڭغۇسىغا چۈمگەندى . تەرەپ تەرەپتىن غورازلارنىڭ چىلىشى ئاڭلىناتتى ئۇ سېسىقچىلىق ئىچىدىن مىڭ تەسلىكتە سۇغۇرلۇپ چىقتى ، كۆڭلى قاتتىق ئېلشىۋاتاتتى . ئىچ – قارنى مۇجۇپ ئاغرىۋاتتى . ئىنجىقلىغىنىچە ئورنىدىن تۇردى – دە ، تۇيۇقسىز ئەقلىگە كىلىپ ئۆز – ئۆزىگە سۆزلەپ كەتتى . << مەن ئىككى بالىنىڭ دادىسىغۇ ، مەن ئاتىلىق بۇرچۇمنى قانچىلىك ئادا قىلدىم ، ئەرلىكىمنى ئادا قىلالىدىممۇ ؟ تۇل ئانامغا نىمە قىلىپ بەردىم ؟ مەنمۇ بىر ئەرككەقۇ ، ئۆز مەجبۇريىتىمنى قانچىلىك ئادا قىلدىم ؟ يېشىم 40 قا ئۇلاشقاندا ئۇرۇق – تۇققانلىرىم نەسەھەت قىلسا ئۇلار بىلەن جىدەللىشىپ ، مۇشتلىشىپ ، ھاراق ئىچىپ نىمە كەپتۇ ؟ تاپقان پۇلۇمغا ھاراق ئېلىپلا ئىچىپ ، ئايالىمغا ، بالىلىرىمغا قارىماپتىمەن ، مەنمۇ بىر ئەر بولدىممۇ ؟ مەنمۇ ئاتىمۇ ؟ بۇنىڭدىن كىيىن ھاراق ئىچىدىغان بولسام ئىشەك بولۇپ كېتەي ، ئۆلگەندە گرۇمدىن توڭگۇز قوپسۇن . مانا بۇ مىنڭ يۈرۈكۈمدىن ئېتىلىپ چىققان چىن سۆزۈم ، ھاياتلىق يولىدا ئازغانلار مەندىن ئىبرەت ئېلىڭلار ، ھاراق دېگەن بۇ نىجىسنى ئېغىزىڭلارغا ئالماڭلار ! مەن بەكمۇ كالۋا تۆرەلگەنمەن ، ئەقلىمنىمۇ تولا كېچىكىپ تاپتىم ، مەن بۇنىڭدىن كىيىن بارلىقىمنى ئانامغا ، ئايالىمغا ، باللىرىمغا بېغىشلايمەن ، يېزىقچىلىقمنى داۋاملاشتۇرىمەن ... جېنىم ئانا ، مىھرىبان خوتۇن – بالىلىرىم ، جان – جىگەر قېرىنداشلىرىم مىنى كۆچۈرۈڭلار ، مىنى چىن دېلىڭلاردىن كۆچۈرۈڭلار ، مەن سىللەردىن قايتا – قايتا ئۆتىنەي ، مىنى كۆچۈرۈڭلار ! چىن كۆڭلىڭلاردىن كەچۈرۋىتڭلار !! >> ئۇ شۇنداق سۆزلىگىنىچە مەھەلىنىڭ سىرتىدىكى ئۆستەڭگە قاراپ كېتىۋاتاتتى .

kaplan1121

	yahxikan！

bow

	ئۆزگىرشىڭىزگە زادى نىمە سەۋەپ بولدى  شۇ  يەرنى ئىنىق  يازسىڭىز بولاتتى

سانائىل

	ياخشى يېزىپتۇ..!!

زېلال

	ياخشى چىقىپتۇ،ماڭا خۇددى ئاخىرى باردەكلا تۇيۇلدى....

Nazira98

	ياخشى يېزىپسىز.

ئۆچمەس

	بۇ ھېكايىدىكى نۇرغۇن جايلار ئوقۇرمەنلەرنىڭ تەھلىل قىلىشىغا قالدۇرۇلۇپتۇ. قايىلمەن.

zulpukar

	ھاراق ئىچكەن ئادەملەر زادى ئاشۇنداق  ئەۋرەز كارىزىغا چۈشمىگىچە ھۇشىنى تاپمايدۇ........ ھېكايە ياخشى يېزىلىپتۇ.....

زۇھال

	ياخشى يېزىپسىز رەھمەت .