مەشچىتكە كەلسە ئاندىن پۇرسەت بولسا نەفلە ناماز ئۇقۇپ ھېچكىمگە ئەزيەت يەتكۇزمىسە،ئاندىن ئىمام خۇتبىگە چىققاندا (يەنى ۋەز نەسھەت قىلىشنى باشلىغاندا) شۇك تۇرۇپ خۇتبىنى ئاڭلىسا ئاندىن جۇمە نامىزىنى ئۇقۇپ قايتسا ئۇنىڭ بۇ جۇمە بىلەن يەنە بىر جۇمە ئارلىقىدىكى گۇناھلىرى مەغپىرەت قىلنىدۇ(بۇ ھەدىسنى ئىمام ئەھمەد رىۋايەت قىلغان)
مەسچىتلەردە ئىماملار يۇقارقى سوزنى ئاساس قىلىپ تۇرۇپ خۇتبە ئوقولغاندا بىر ئادەم گەپ قىلىپ سالسىمۇ يىنىدىكى كىشىنىڭ گەپ قىلماڭ دىيىشكىمۇ بولمايدىغانلىقى ھەققىدە ۋەز قىلىدۇ ،ۋە پورسەت بولسا دىگەن سوزنى ئىمام خۇتبىغا چىقىشتىن ئىلگىرى كەلسە ،خۇتبىگە چىققۇچە ۋاقىت بولسا ئىككى راكەت ناماز ئوقۇلىنىدۇ ،ناۋادا ئىمام خۇتبىگە تۇرغاندا كىرىپ قالسا ، يوقارقى شۇك تۇرۇش بويرىقىغا بىنائەن ناماز ئوقۇماي خۇتبە ئاڭلايدۇ دەپ ھوكۇم قىلىدۇ ،،
ھەر ئىككىلىسى ھەدىس ، دىمەك ئوقۇسۇن دىگەننىڭمۇ ئاساسى بار ،، ئوقومىسۇن دىگەننىڭمۇ ئاساسى بار ،، بۇلارنى قانداق ماسلاشتۇرۇش دەل نەچچە مەزھەپ شەكىلللەندۇرۇگەن مەسلە ،،، شۇڭا بۇنداق ئىجتىھاد مەسىلىلىرىگە بەك ئىسىلىۋالمايلى دەپ ئويلايمەن
