ئۆزىنى مۇسۇلمان دەيدىغان شائىر قېرىنداشلىرىمنىڭ ھوزۇرىغا مۇقەددەس قۇرئان كەرىمنىڭ مۇنۇ ئايەتلىرىنى سۇندۇم: << شائىرلارغا گۇمراھلار ئەگىشىدۇ. ئۇلارنىڭ سۆز ۋادىلىرىدا تېڭىرقاپ يۈرگەنلىكىنى كۆرمەمسەن؟ ئۇلار قىلمىغان نەرسىلىرىنى قىلدۇق، دەپ سۆزلەيدۇ. پەقەت ئېمان ئېيتقان ۋە ياخشى ئەمەللەرنى قىلغان، اللەنى كۆپ زىكرى قىلغان، زۇلۇمغا ئۇچرىغاندىن كېيىن ئۆزىنى قوغدىغان شائىرلار بۇنىڭدىن مۇستەسنا؛ زۇلۇم قىلغۇچىلار ئۇزاققا قالماي قايسى جايغا قايتىدىغانلىقىنى بىلىدۇ!>> ( سۈرە شۇئەرا 224-ئايەتتىن 227-ئايەتكىچە ).
     قېنى، قېرىنداشلرىم، ئەمدى ئۆزەڭلار ئۆزەڭلاردىن سوراپ بېقىڭلارچۇ، سىلەر زادى قايسى تىپتىكى شائىر ئىكەنسىلە؟!...

مېنىڭچە ، نۇرغۇن كۆپتۈرمىچىلىك ، ئوخشىتىش ، جانلاندۇرۇش ، سىموۋول قاتارلىق ئىستىلىستىكىلىق ۋاستىلەردىن پايدىلىنىپ يۇغىرىلىپ چىقىلغان ۋە كۆپ يالغانچىلىق قوشۇلغان چوڭ بىر پارچە ئەسەرنى ئوقۇپ ھاياجانلىنىپ ئۆزىنى تۇتالمىغاندىن سەمىمىيلىك بىلەن بىر ئېغىز ھەق گەپ ۋە ياكى بىر قېتىم توغرا ئەمەل قىلىش ئارتۇقتۇر .
ھەركىمنىڭ چۈشىنىشى ، قوبۇل قىلىشى ئوخشىمايدۇ . تېما يوللىنىپلا ھەرخىل پىكىر ئېقىمى شەكىللىنىپتۇ . بۇ تېمىغا ئىنكاس يازمىسام بولماس ، مەن ئوڭ قولۇمنىڭ باش بارمىقىنى كۆتەردىم .
ئەينى چاغدا ئەرەبلەر بىر - بىرى بىلەن بەسلەشمەكچى بولسا شېئىر - نەزمە ، قوشاق ئېيتىشىپ ئۈستۈنلىك تالىشار ئىكەن . يازغان شېئىر قوشاقلىرىنى بەيتۇللانىڭ تېمىغا ئېسىپ قويۇپ مەغرۇر يۈرەركەن . شۇڭا قۇرئاندا شائىر يازغۇچىلار مەسخىرە قىلىنغان ئايەتلەر بىر قانچە ئورۇندا تىلغا ئېلىنغان . ئاللاھ ، مۇسا ئەلەيھىسسالامغا سېھىر مۆجىزىسى( زېمىننى سېھرىگەرلەر قاپلاپ كەتكەن مەزگىل ) ، ئىسا ئەلەيھىسسالامغا كېسەللەرنى ساقايتىش ۋە ئۆلۈكلەرنى تىرىلدۈرۈش مۆجىزىسى ( تىبابەتچىلىك تەرەققى قىلغان مەزگىل ) بەرگەنگە ئوخشاش ، پەيغەمبىرىمىز مۇھەممەد سەللەللاھۇ ئەلەيھى ۋەسەلەمگە ئىلمىيلىقى بەدىيلىكى جەھەتتىن بولسۇن ھېچ مەخلۇقات ئوخشىشىنى كەلتۈرەلمەيدىغان قۇرئان مۆجىزىسىنى بەرگەن . بىز قۇرئاننىڭ ساماۋىيلىقىنى ئېتىراپ قىلىشىمىز كېرەك .
قۇرئاننىڭ ئىلگىرى ئۇيغۇرچىسى يوق ئىدى ، ھازىر بار . ئوقۇپ كۆرمىگەنلەر ئوقۇشنى نىيەت قىلىپ تىرىشىپ كۆرگەي ، ئوقۇغانلار پىكىر  يۈرگۈزۈپ كۆرگەي .